Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
22-12-09
01:57
Μερικά λόγια για την αθωότητα (δανεισμένα από τον Σ. Κίρκεγκωρ- "Η έννοια της αγωνίας"/Έκδ. Δωδώνη-1971 σελ.44-48 )
Η αθωότητα υπάρχει, επειδή την προϋποθέτει η ενοχή. Όπως την έχασε ο Αδάμ με την ενοχή, όμοια καθένας από εμάς χάνει την αθωότητα. Αν δεν την χάναμε με την ενοχή, δε θα ʽταν πια η αθωότητα αυτό που χάνεται, και δεν θα ήμασταν ποτέ ένοχοι, αν δεν είχαμε υπάρξει αθώοι, πριν γίνουμε ένοχοι.
Υπάρχει μία πονηρή, αλλά και τόσο εύλογη απορία: Τι θα συνέβαινε αν ο Αδάμ δεν είχε αμαρτήσει; Ο αθώος δεν θα είχε ποτέ την ιδέα να θέσει στον εαυτό του τέτοια ερώτηση. Αλλά ο ένοχος αμαρτάνει όταν τη θέτει, ακόμη κι ως διαλογισμό, γιατί μέσα στην εκδηλωμένη του περιέργεια, θέλει να αγνοήσει πως κι ο ίδιος έχει εισάγει στον κόσμο την ενοχή και πως κι ο ίδιος έχασε με την ενοχή την αθωότητα.
Η αθωότητα δεν είναι τελειότητα που θα όφειλες να ποθήσεις την επιστροφή της. Γιατί μόλις την επιθυμήσεις, την χάνεις, και τότε είναι καινούργιο αμάρτημα να χάνεις τον καιρό σου με πόθους. Η αθωότητα δεν είναι ούτε ατέλεια που θα όφειλες να υπερνικήσεις ξεπερνώντας την. Γιατί ξέρει πάντοτε να αρκείται στον εαυτό της.
Η αθωότητα υπάρχει, επειδή την προϋποθέτει η ενοχή. Όπως την έχασε ο Αδάμ με την ενοχή, όμοια καθένας από εμάς χάνει την αθωότητα. Αν δεν την χάναμε με την ενοχή, δε θα ʽταν πια η αθωότητα αυτό που χάνεται, και δεν θα ήμασταν ποτέ ένοχοι, αν δεν είχαμε υπάρξει αθώοι, πριν γίνουμε ένοχοι.
Υπάρχει μία πονηρή, αλλά και τόσο εύλογη απορία: Τι θα συνέβαινε αν ο Αδάμ δεν είχε αμαρτήσει; Ο αθώος δεν θα είχε ποτέ την ιδέα να θέσει στον εαυτό του τέτοια ερώτηση. Αλλά ο ένοχος αμαρτάνει όταν τη θέτει, ακόμη κι ως διαλογισμό, γιατί μέσα στην εκδηλωμένη του περιέργεια, θέλει να αγνοήσει πως κι ο ίδιος έχει εισάγει στον κόσμο την ενοχή και πως κι ο ίδιος έχασε με την ενοχή την αθωότητα.
Η αθωότητα δεν είναι τελειότητα που θα όφειλες να ποθήσεις την επιστροφή της. Γιατί μόλις την επιθυμήσεις, την χάνεις, και τότε είναι καινούργιο αμάρτημα να χάνεις τον καιρό σου με πόθους. Η αθωότητα δεν είναι ούτε ατέλεια που θα όφειλες να υπερνικήσεις ξεπερνώντας την. Γιατί ξέρει πάντοτε να αρκείται στον εαυτό της.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
20-12-09
08:34
Yπαρχει?
Εχεις γνωρισει ανθρωπο τετοιο?
Θα συμφωνησω με τον φαντα, δεν υπαρχει ανθρωπος που περιγραφεις ντοκτωρα.
Και την τελικη, δεν ειναι κακο(!) να χεις γνωρισει την πονηρια και το κακο(η ναταχεις νιωσει- ετσι ειναι ο ανθρωπος).
Κακο(!) θα ηταν, πιστευω, να τη μεταφερεις στους διπλανους σου και να τους γεμιζεις αρνητικοτητα, μνησικακια και δυστυχια.
υσ, τα παιδια πραγματικα τα μερικα παιδια τα θεωρω σοφα, στον τροπο που μιλανε και σκεφτονται και κυριως στον τροπο που αντιδρουν. Οι μεγαλοι εχουμε αποκτησει αμυνες και αυτοελεγχο, εκεινα οχι.
-Υπάρχουν, αλλά για να τους γνωρίσει κανείς πρέπει, ή να τους ψάξει(κάτι σαν τον Διογένη με το φαναράκι) ή να το φέρει η "κακιά ώρα" ενός αθώου και να χρειαστεί κάποιον... "Καλό Σαμαρείτη". Πάντως συνήθως αυτοί οι άνθρωποι, ή περνιούνται ως "τρελοί" η δεν "φαίνονται" καν στα μάτια ημών των "μη αθώων".
-Κανένας δεν ισχυρίζεται νομίζω, ότι είναι κακό να έχεις γνωρίσει την πονηρία, καθότι υπάρχει και το "δικαίωμα στη μετάνοια". Αλλά άπαξ και συμβεί σε κάποιον αυτό, έχει απωλέσει την αθωότητά του εξ ορισμού. Με την "μετάνοια" τότε, απλά μπορεί να γίνει πχ "δίκαιος κριτής", "όσιος", άντε και "άγιος". Γι' αυτό λέει: ¨Οι πάντες εξέκλιναν, ομού εξαχρειώθηκαν".
-Ό,τι έχει κανείς, εκείνο δίνει και στους άλλους. Αυτές οι καταστάσεις μοιάζουν κάπως με τις "ιώσεις" και είναι πανδημικές. Δεν λέγεται συχνά και με διάφορες αφορμές: "ο κόσμος είναι ένα καζάνι που βράζει"; Δεν είναι επίσης τυχαίο, ότι για τα "εξαιρετικά φαγητά" στην ανθρώπινη ιστορία (αλλά και στους μύθους), χρειάστηκε σε τούτο το "καζάνι", για "αλατοπίπερο", να "θυσιαστεί" ένας κάποιος "αθώος".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
19-12-09
16:22
Όχι, γιατί δεν κρίνει ούτε κρίνεται: άρα ούτε επιλέγει. Δεν μπορείς να είσαι αθώος, όταν θεωρείς ότι οι άλλοι δεν είναι αθώοι(υπόκειται στους πειρασμούς που κρύβει η "υπερηφάνεια της αρετής")Καποιος που γνωρίζει το καλό και το κακό και επέλεξε το καλό, είναι αθώος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.