Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
"Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος. Νάν' ήρεμος, νάν' άκακος
λίγο φαΐ, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση."
Μαζί σου. Σε ποιον αιώνα όμως αναφέρεσαι;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τελικα ο φεμηνισμος βρισκεται σε μεγαλη συνχυση!
Μπορειτε να εχετε τα παντα αν θελετε. Μπορουμε να κανουμε και στην ακρη να σας αφησουμε ησυχες και αφου καταφερετε τα παντα εμεις θα ειμαστε εκει και θα σας χειροκροταμε ολο καμαρι!
Μην καθεστε, ο χρονος ειναι χρημα..
Κι εγώ ακριβώς τα ίδια συναισθήματα έχω, οπότε μη γίνεσαι ειρωνικός απέναντί μου. Δεν τα υποστηρίζω όλα αυτά που έγραψα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μου δημιουργείς την εντύπωση, ότι κολλάμε στη λέξη "ίδιοι". Λοιπόν είναι "ίδιοι", υπό την έννοια ότι και οι δύο είναι "άνθρωποι". Από εκεί και πέρα, με την έννοια ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει πιστό του αντίγραφο(είναι δηλαδή ο καθένας μοναδικός), ε, τότε δεν είναι ίδιοι, Αν όμως θέλεις να δεις τη διαφορά, αναφορικά με το φύλο, στο ζήτημα των επιθυμιών και της ευτυχίας, θεωρώ πως δεν θα έπρεπε να είναι διαφορετικοί. Δηλαδή, είμαι αντίθετος σε μία κοινωνική ηθική και αντίληψη, που συνεχίζει να βλέπει στις γενετήσιες διαφορές προσδιοριστικά στάνταρ'ς, για την ατομική επιδίωξη της ικανοποίησης των επιθυμίων και της "ευτυχίας"(προτιμώ, βασικά, τον όρο "χαρά").
Συμφωνώ. Λες οτι δεν πρέπει το φύλο να καθορίζει το δρόμο που θα ακολουθήσει ο καθένας για την ευτυχία του. Θεωρείς όμως οτι στη σημερινή κοινωνία αυτό ισχύει; Δηλαδή μια γυναίκα μπορεί να επιλέξει μια "αντρική" οδό ευτυχίας και το ανάποδο; Κι αν αυτό γίνεται, είναι εύκολο; Είναι αποδεκτό; Ή μήπως τελικά η γυναίκα, παράλληλα με την αντρική οδό που επιλέγει, είναι "αναγκασμένη" να πηγαίνει παράλληλα και με τη γυναικεία και έχει μπλεχτεί πάρα πολύ;
Με απλά λόγια: μια γυναίκα σήμερα έχει δικαίωμα (καλώς το έχει) να σπουδάσει, να κάνει καριέρα, να γίνει επιτυχημένη, να αποκτήσει χρήμα, δόξα, εξουσία, τα οποία ήταν κάποτε ανδρικά χαρακτηριστικά. Μπορεί όμως να έχει ΜΟΝΟ αυτά; Κι αν ναι, είναι αποδεκτή από την κοινωνία; Κι αν δε θέλει μόνο αυτά και θέλει και τα παραδοσιακά χαρακτηριστικά της (οικογένεια, παιδιά) ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΜΑΖΙ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μπορείς να μου αιτιολογήσεις γιατί το πιστεύεις αυτό (whichever it is);
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εδώ δεν τίθεται αν "κάποιες ήταν ευτυχισμένες", αλλά το αν γενικά το γυναικείο πρόσωπο δικαιούται να αναζητά την ευτυχία, στα ίδια με τους άνδρες μονοπάτια του βίου τους!
Μα οι άντρες κι οι γυναίκες δεν είναι ίδιοι για να αναζητούν την ευτυχία στα ίδια μονοπάτια! Πάρε το απλό παράδειγμα, αν βάλεις ένα κοριτσάκι να παίξει με τζι-αϊ-τζο και ένα αγοράκι με μπάρμπυ, ποιο θα είναι ευτυχισμένο; (υπάρχουν κι εξαιρέσεις, μιλάω όμως για τον κανόνα). Για μια γυναίκα μπορεί η ευτυχία να είναι να μεγαλώνει παιδιά, για έναν άντρα να είναι στις θάλασσες και να ταξιδεύει. Μπορείς να τα αντιστρέψεις αυτά και να τους κάνεις ευτυχισμένους;
Η διαφορά με το φεμινισμό είναι οτι οι γυναίκες έχουν πια την ΕΠΙΛΟΓΗ να βρουν την ευτυχία τους εκεί που τη θέλουν. Αυτό όμως δε σημαίνει οτι κάποιες γυναίκες θεωρούν το φεμινισμό αποτυχία - όπως εγώ ας πούμε. Είμαι απλός άνθρωπος, τα σύνθετα πράγματα (επιλογές, αποφάσεις κλπ) με μπερδεύουν, και τελικά χάνομαι στις τόσες επιλογές και δε βρίσκω τι θέλω πραγματικά - κι αν το βρω, δεν μπορώ εύκολα να το κάνω γιατί η κοινωνία ζητά άλλα από τις γυναίκες σήμερα, κι εγώ δεν μπορώ ή δε θέλω να ανταπεξέλθω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Δεν λέω οτι είναι εύκολο, αλλά είναι επιτακτικό πιά! Σε τι ελπίζουν αυτές οι γυναίκες; Σε θαύμα; Πώς; Από ποιόν; Μόνες τους ό,τι κάνουν..
Σκέφτηκες όμως οτι δε θέλουν να αλλάξουν κάτι; Οτι ακόμα και στη δική μας κοινωνία πριν 100 χρόνια κάποιες μπορεί να ήταν ευτυχισμένες; Οτι κάποιες με το σημερινό φεμινισμό νιώθουν καμμένες παρά οτι κάτε πέτυχαν τελικά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Με τόσο συμβιβασμό και αυτο-θυματοποίηση, δεν είναι να κατηγορείς τους άντρες τους πλέον.
Σωστό. Η ερώτηση είναι: έχουν άλλη επιλογή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Λυπόμουν όποιον έπρεπε να ασχοληθεί μαζί του.
Χριστέ μου, μου φαίνεται τόσο αστείο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πιστεύω ότι ως γυναίκες έχουμε εκπαιδευτεί στο να μην έχουμε επιθυμίες. Γιατί οι επιθυμίες έχουν δύναμη. Για την καταπίεση των επιθυμιών μας έχουν χρησιμοποιηθεί διάφορα μέσα. Ένα από αυτά είναι η κατασκευή ενοχής. Οι γυναίκες αισθάνονται ένοχες για τη σεξουαλικότητά τους.
Βλακείες. Όταν ενηλικιωθούμε είμαστε ελεύθερες και μυαλωμένες να αποτινάξουμε κάθε ενοχή (ενοχή;;;; ) και να γίνουμε σεξουαλικά απελευθερωμένες. Στο χέρι μας είναι, δε μας βάζουν καμιά θηλειά στο λαιμό να μην το κάνουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.