Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
16-06-06
23:49
Κάτι που μου έκανε εντύπωση όταν είδα τον δικό μας μικρό φίλο να φεύγει.... κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ....είναι η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ με την οποία φεύγουν αυτά τα ζωντανά....
Είναι αξιοθαύμαστο... ποσο πολύ ανώτερα κάποιες φορές απ τον άνθρωπο...
Είναι αξιοθαύμαστο... ποσο πολύ ανώτερα κάποιες φορές απ τον άνθρωπο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
25-02-06
10:03
έχουν περάσει απ τα χέρια μου 2 σκυλιά.... και μετά τον πόνο που βίωσα στις απώλειες τους, υποσχέθηκα ότι δεν θα ξαναπάρω σκυλί (έτσι έμπλεξα με τα ψαράκια μου )
το πρώτο ήταν ένα αρσενικό κανίς γκριφόν που βρήκε ο πατέρας μου κουρνιασμένο στις ρόδες του φορτηγού του (ενώ είχε ήδη βάλει μπροστά για να φύγει!)
άκουσε έναν περίεργο θόρυβο και κατέβηκε να δει και το είδε μαγκωμένο και ανάσκελα στην πίσω ρόδα... το μάζεψε... το είδα... ερωτεύτηκα την λευκή μπαλίτσα και την πήρα σπίτι μου... πρέπει να ήταν 2 εβδομάδων
πέρασα μαζί του 3 χρόνια και κάποιο καλοκαίρι τον έδωσα σε μια φιλική οικογένεια με αυλή να τον προσέχει για τις 5 μέρες των διακοπών μου....
όταν γύρισα μου είπαν ότι την κοπάνησε και στάθηκε αδύνατον να τον βρουν....
δεν τους πίστεψα ποτέ και έκοψα παρτίδες μαζί τους....
το δεύτερο σκυλί μου ήταν πάλι ημίαιμο .... σοκολά σκούρο με πράσινα μάτια .... μια θεά... μια κούκλα....λαμπραντόρ με γκέκας.... μου το χάρισε ένας φίλος που γέννησε η σκύλα του
Αυτή δυστυχώς ήταν πάρα πάρα πολύ ατίθαση και στάθηκε αδύνατον να την κρατήσω στο διαμέρισμα μου οπότε οι γονείς μου που ζουν στην εξοχή μου πρότειναν να την πάω εκεί (σπίτι με αυλή) να την έχουν εκεί μαζί με τα άλλα ζώα (3 γατάκια, 2 σκυλιά, όλα περιμαζεμένα απ τον δρόμο)
Η ατίθαση σκύλα μου όμως παρέμεινε ατίθαση και στην εξοχή....
όποτε γούσταρε την κοπάναγε απ την αυλή (με την πρώτη ευκαιρία βασικά, κάθε που άνοιγαν την πόρτα να βγάλουν το αμάξι) και γυρνούσε σπίτι πάλι όποτε γούσταρε... κάποια στιγμή σε κάποιο κοπάνημα της έφαγε κάτι που δεν θα έπρεπε...
δεν μάθαμε ποτέ τι ακριβώς.... φόλες στην περιοχή δεν υπάρχουν αλλά υπάρχουν γενικώς δηλητήρια για ποντίκια κλπ... κάτι έφαγε λοιπόν και την χάσαμε....
τουλάχιστον αυτή μας άφησε κληρονομιά έναν απ τους γιους της.... γιατί ο άλλος της γιος χάθηκε από καλαζάρ
ουφ... αυτά
το πρώτο ήταν ένα αρσενικό κανίς γκριφόν που βρήκε ο πατέρας μου κουρνιασμένο στις ρόδες του φορτηγού του (ενώ είχε ήδη βάλει μπροστά για να φύγει!)
άκουσε έναν περίεργο θόρυβο και κατέβηκε να δει και το είδε μαγκωμένο και ανάσκελα στην πίσω ρόδα... το μάζεψε... το είδα... ερωτεύτηκα την λευκή μπαλίτσα και την πήρα σπίτι μου... πρέπει να ήταν 2 εβδομάδων
πέρασα μαζί του 3 χρόνια και κάποιο καλοκαίρι τον έδωσα σε μια φιλική οικογένεια με αυλή να τον προσέχει για τις 5 μέρες των διακοπών μου....
όταν γύρισα μου είπαν ότι την κοπάνησε και στάθηκε αδύνατον να τον βρουν....
δεν τους πίστεψα ποτέ και έκοψα παρτίδες μαζί τους....
το δεύτερο σκυλί μου ήταν πάλι ημίαιμο .... σοκολά σκούρο με πράσινα μάτια .... μια θεά... μια κούκλα....λαμπραντόρ με γκέκας.... μου το χάρισε ένας φίλος που γέννησε η σκύλα του
Αυτή δυστυχώς ήταν πάρα πάρα πολύ ατίθαση και στάθηκε αδύνατον να την κρατήσω στο διαμέρισμα μου οπότε οι γονείς μου που ζουν στην εξοχή μου πρότειναν να την πάω εκεί (σπίτι με αυλή) να την έχουν εκεί μαζί με τα άλλα ζώα (3 γατάκια, 2 σκυλιά, όλα περιμαζεμένα απ τον δρόμο)
Η ατίθαση σκύλα μου όμως παρέμεινε ατίθαση και στην εξοχή....
όποτε γούσταρε την κοπάναγε απ την αυλή (με την πρώτη ευκαιρία βασικά, κάθε που άνοιγαν την πόρτα να βγάλουν το αμάξι) και γυρνούσε σπίτι πάλι όποτε γούσταρε... κάποια στιγμή σε κάποιο κοπάνημα της έφαγε κάτι που δεν θα έπρεπε...
δεν μάθαμε ποτέ τι ακριβώς.... φόλες στην περιοχή δεν υπάρχουν αλλά υπάρχουν γενικώς δηλητήρια για ποντίκια κλπ... κάτι έφαγε λοιπόν και την χάσαμε....
τουλάχιστον αυτή μας άφησε κληρονομιά έναν απ τους γιους της.... γιατί ο άλλος της γιος χάθηκε από καλαζάρ
ουφ... αυτά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.