Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
07-04-11
23:10
Δεν ξέρω, ίσως έχεις δίκιο και απλώς δεν μου έχει τύχει ο χαρακτήρας που θα το υποστήριζε. Πάντως σε κάθε περίπτωση δεν βγαίνει, παρά τις όποιες προσπάθειες (πχ στο 2ο παράδειγμα πριν παντρευτεί, μιλούσαμε πιο πολύ, αλλά και πάλι δεν θα τον αποκαλούσα ποτέ απλώς φίλο μου!).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
07-04-11
21:45
Εγώ πάλι πιστεύω ότι είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία: Ο περισσότερος κόσμος πιστεύει ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλία μετά από σχέση, άρα συμπεριφέρεται και αναλόγως. Και για να υπάρξει, πρέπει και οι 2 να μην έχουν αυτή την προκατάληψη, άρα είναι αρκετά σπάνιο, συχνά ο ένας θέλει φιλία και ο άλλος είναι κολλημένος στην άποψη ότι αυτό δεν γίνεται.
Και φυσικά, για να υπάρξει φιλία μετά από σχέση πρέπει να υπήρχε και κατά τη διάρκεια της. Πολύ δύσκολο δηλαδή αν μιλάμε για σχέση πχ 2 μηνών, εκτός αν προέκυψε από φιλία. Ίσως γι'αυτό τα μόνα παραδείγματα μέχρι στιγμής στο θέμα προέρχονται από μακροχρόνιες σχέσεις (5 και 7 ετών αντίστοιχα). Μετά από τόσα χρόνια ο άλλος γίνεται δικός σου άνθρωπος, οικογένεια σου, και δεν διανοείσαι να σταματήσεις να του μιλάς επειδή σταμάτησες να είσαι ερωτευμένος.
Χμμ.. διαφωνώ ξανά (ξέρω χέστηκες ). Είχα σχέση 4μισι χρόνια με κάποιον και με τον οποίο είμασταν και φίλοι η οποία αν και τελείωσε άσχημα, τελικά ΕΓΩ επεδίωξα να κρατήσουμε κάποιες επαφές (όχι να μείνουμε φίλοι, έχει διαφορά), ακριβώς επειδή είχαμε μοιραστεί τόσο μεγάλο κομμάτι της ζωής μας και μου φαινόταν περίεργο να τον αντιμετωπίζω σαν ξένο. Ξέρεις τι έγινε; Για ένα διάστημα στην αρχή μιλάγαμε συχνά, κοντέψαμε σχεδόν να ξαναγίνουμε ζευγάρι, εγώ το απέφυγα τελικά, εκείνος ψιλοθύμωσε, απομακρυνθήκαμε, γνώρισα κάποιον άλλον, συνεχίσαμε να μιλάμε αλλά αρκετά αραιά, βρισκόμασταν σπάνια (κάτι σε μία φορά το εξάμηνο), σε μία από αυτές τις συναντήσεις πήγε να με φιλήσει, φρίκαρα, αποφάσισα να μιλάμε μόνο στο τηλέφωνο, μιλάγαμε για κάνα εξάμηνο ακόμα πολύ αραιά (κυρίως σε γιορτές, γενέθλια κλπ) όπου πιο πολύ ρωτούσαμε πως πάει η δουλειά και τι κάνουν οι κοινοί γνωστοί (ούτε λόγος για άλλους.. ακόμα δεν ξέρω αν σε αυτό το διάστημα των 4 χρόνων έκανε άλλη σχέση) και πλέον δεν μιλάμε καθόλου, όχι γιατί μαλώσαμε, αλλά γιατί πολύ απλά δεν έχουμε τι να πούμε.. Αν για κάποιο λόγο αυτή τη στιγμή με πάρει τηλέφωνο και ζητήσει βοήθεια, θα του σταθώ όσο μπορώ γιατί τον εκτιμώ βαθύτατα και πραγματικά θέλω να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένος. Αλλά ως εκεί. Δεν χρειάζομαι και λεπτομέρειες της ευτυχίας ή της καθημερινότητάς του, όπως προφανώς δεν τις χρειάζεται και εκείνος.
Άλλο παράδειγμα: Σχέση όχι με την κλασσική έννοια του όρου που κράτησε πέντε χρόνια. Τελείωσε πολύ ομαλά, φυσικά στεναχωρήθηκα αλλά δεν συνέβη κάτι έντονο. Πραγματικά ο καλύτερος μου φίλος τότε. Πάνε δέκα χρόνια απ' όταν χωρίσαμε: λόγω κοινών οικογενειακών γνωστών, τον βλέπω δύο ή τρεις φορές τον χρόνο σε οικογενειακές μαζώξεις. Έρχεται με την γυναίκα και το παιδί του. Δεν με πειράζει καθόλου, χαίρομαι πολύ να τον βλέπω ευτυχισμένο και παίζω ατελείωτα με την κόρη του. Οι κουβέντες μας περιορίζονται στα εξής: "Γεια! Τι κάνεις;"
"Καλά, εσύ;"
"Μια χαρά!"
"Όλα καλά;"
"Ναι, όλα καλά"
Αν δεν είναι μαζί με την γυναίκα του θα ρωτήσω τι κάνει και μετά θα ασχοληθούμε με το μωρό ή θα προκύψει κάτι άλλο και θα κόψουμε την κουβέντα. Και ειλικρινά στο λέω.. ήταν ο καλύτερος μου φίλος και ήμουν η καλύτερη του φίλη.
Τότε.
Εγώ δεν καταλαβαίνω αν νιώθετε ακόμα έτσι για κάποιον πώς μπορείτε και χωρίζετε.
Δεν είμαι σιγουρη πως το βλέπουν οι άλλοι, αλλά πάντως εγώ μπορώ να διαχωρίσω την σεξουαλική έλξη από την ερωτική. Δηλαδή υπάρχουν άτομα που δεν μου κάνουν με τίποτα για σύντροφοί μου, αλλά μου κάνουν απεριόριστα για ..εραστές μου Ε με αυτά τα άτομα όσο κι αν το προσπαθήσω, σχέση δεν θα μπορέσω να διατηρήσω. Άρα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
06-04-11
13:27
Εμένα συνήθως οι σχέσεις μου τελειώνουν άσχημα. Αλλά κι όταν δεν τελειώνουν άσχημα και υποτίθεται χωρίζουμε φιλικά, παρόλο που έχω για λίγο καιρό κρατήσει επαφές, μετά από κάποιο διάστημα απλώς δεν έχει νόημα. Δεν μπορώ να δω φιλικά κάποιον που έχω δει ερωτικά - ναι, μπορώ να του μιλάω ίσως, να μαθαίνω τα νέα του, αλλά μετά από μερικά χρόνια απλώς δεν έχει σημασία τι κάνει στην καθημερινότητά του, αφού δεν θέλω να την μοιραστώ μαζί του πια. Εύχομαι φυσικά πάντα να είναι καλά κι αν προκύψει κάτι σοβαρό και μου ζητήσει βοήθεια, φυσικά και θα τρέξω, αλλά μπαίνει πια στην κατηγορία εκείνων των γνωστών, που δεν είναι μεν "απλοί" γνωστοί, αλλά δεν μιλάμε και συχνά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
28-05-07
17:46
γιατι να σε κραξουμε;
και εγω εχω αυτην την αποψη, και για να μην ψαχνεται, θα το πω παλι εδω
"της παιρνω το σκαλπ"
(κι εγώ θα φρικαρα πάντως αν μαθαινα πως ειχε επαφές με πρώην.. )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.