kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
28-06-06
03:05
Μιας κι εδώ μπορούμε να μιλήσουμε για οδική συμπεριφορά θέλω την (ειλικρινή) σας γνώμη για το εξής που μου είχε συμβεί:
Μάρτιος 2001, ε.ο. Αθηνών-Κορίνθου στην άνοδο στο ύψος της Ελευσίνας, γύρω στις 2.30 το βράδυ, άδειος δρόμος, εγώ εντελώς νηφάλια και ξεκουραστη, οδηγώ σταθερά στα 140 και ξαφνικά πετάγεται σκυλάκι.
Φανατικά αποφεύγω το φρένο, ειδικά σε αυτές τις ταχύτητες, άσε που δεν είχε και νόημα μιας και πετάχτηκε ξαφνικά σε λιγότερο απο 5 μέτρα το σκυλί. Οπότε κόβω το τιμόνι αριστερά, χτυπάω στην μπάρα και σταματάω μετά απο 40 μέτρα.Η φίλη μου συνοδηγός σοκαρισμένη, εγώ επίσης σοκαρισμένη γυρνάω πίσω με τα πόδια για να μαζέψω το σκυλί το οποίο τραυμάτισα όσο λιγότερο μπορούσα σπάζοντας του μόνο το πισω δεξί πόδι(και όποιος έχει περιποιηθεί τραυματισμένο σκυλί καταλαβαίνει τι πέρασα για 2 μήνες μέχρι να αναρρώσει), τις ζημιές στο αυτοκίνητο τις είδα το επόμενο πρωί.
Εκτός απο τις ζημιές είχα την ατυχία να δω και τον πατέρα της φίλης μου ο οποίος είχε έρθει έξαλλος πρωί πρωί να με κατσαδιάσει στο μαγαζί του μπαμπά μου ως εγκληματία και ανεύθυνη οδηγό.Μου είπε ότι είμαι λιγόψυχη γιατί δεν πάτησα τον σκύλο καθώς αν πετάγεται ζώο στον δρόμο μας πρέπει να το πατάμε για να μην βάζουμε σε κίνδυνο την ζωή μας.Αυτά και άλλα πολλά χωρίς να απαντήσει στην βασική μου απορία, έστω ότι δεν είμαι φιλόζωη και έχω το σθένος να σκοτώσω το ζώο ποια θα ήταν η αρμοζουσα συμπεριφορά ενός σωστού και συνετού οδηγού;
α.Να φρενάρει;Μα αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου.Απο φρεναρίσματα σκοτώνονται όσοι τους πετάγεται κάτι στο δρόμο τους.
β.Να μην κόψει ταχύτητα και να το πατήσει;Μα χτυπώντας ένα μεγαλόσωμο ζώο πάλι δεν κινδυνεύω να χάσω τον έλεγχο του αυτοκινήτου;
Εσείς ποια νομίζετε ότι είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση σε αυτές τις περιπτώσεις;Εγώ είμαι σίγουρη πως αν μου ξανασυνέβαινε ενστικτωδώς πάλι θα προσπαθούσα να το αποφύγω
Μάρτιος 2001, ε.ο. Αθηνών-Κορίνθου στην άνοδο στο ύψος της Ελευσίνας, γύρω στις 2.30 το βράδυ, άδειος δρόμος, εγώ εντελώς νηφάλια και ξεκουραστη, οδηγώ σταθερά στα 140 και ξαφνικά πετάγεται σκυλάκι.
Φανατικά αποφεύγω το φρένο, ειδικά σε αυτές τις ταχύτητες, άσε που δεν είχε και νόημα μιας και πετάχτηκε ξαφνικά σε λιγότερο απο 5 μέτρα το σκυλί. Οπότε κόβω το τιμόνι αριστερά, χτυπάω στην μπάρα και σταματάω μετά απο 40 μέτρα.Η φίλη μου συνοδηγός σοκαρισμένη, εγώ επίσης σοκαρισμένη γυρνάω πίσω με τα πόδια για να μαζέψω το σκυλί το οποίο τραυμάτισα όσο λιγότερο μπορούσα σπάζοντας του μόνο το πισω δεξί πόδι(και όποιος έχει περιποιηθεί τραυματισμένο σκυλί καταλαβαίνει τι πέρασα για 2 μήνες μέχρι να αναρρώσει), τις ζημιές στο αυτοκίνητο τις είδα το επόμενο πρωί.
Εκτός απο τις ζημιές είχα την ατυχία να δω και τον πατέρα της φίλης μου ο οποίος είχε έρθει έξαλλος πρωί πρωί να με κατσαδιάσει στο μαγαζί του μπαμπά μου ως εγκληματία και ανεύθυνη οδηγό.Μου είπε ότι είμαι λιγόψυχη γιατί δεν πάτησα τον σκύλο καθώς αν πετάγεται ζώο στον δρόμο μας πρέπει να το πατάμε για να μην βάζουμε σε κίνδυνο την ζωή μας.Αυτά και άλλα πολλά χωρίς να απαντήσει στην βασική μου απορία, έστω ότι δεν είμαι φιλόζωη και έχω το σθένος να σκοτώσω το ζώο ποια θα ήταν η αρμοζουσα συμπεριφορά ενός σωστού και συνετού οδηγού;
α.Να φρενάρει;Μα αυτός είναι ο πιο σίγουρος τρόπος να χάσει τον έλεγχο του αυτοκινήτου.Απο φρεναρίσματα σκοτώνονται όσοι τους πετάγεται κάτι στο δρόμο τους.
β.Να μην κόψει ταχύτητα και να το πατήσει;Μα χτυπώντας ένα μεγαλόσωμο ζώο πάλι δεν κινδυνεύω να χάσω τον έλεγχο του αυτοκινήτου;
Εσείς ποια νομίζετε ότι είναι η ενδεδειγμένη αντίδραση σε αυτές τις περιπτώσεις;Εγώ είμαι σίγουρη πως αν μου ξανασυνέβαινε ενστικτωδώς πάλι θα προσπαθούσα να το αποφύγω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kleftra
Διάσημο μέλος
Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
13-06-06
12:04
Μάριε συλληπητήρια και απο μένα.
Δυστυχώς φοβάμαι πως οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουμε βρεθεί στην θέση σου και θα βρεθούμε πολλοί ακόμη στο μέλλον. Δυστυχώς οι Έλληνες οδηγούνε με την πεποίθηση ότι βρίσκονται μόνοι τους στον δρόμο τους.
Δυστυχώς φοβάμαι πως οι περισσότεροι εδώ μέσα έχουμε βρεθεί στην θέση σου και θα βρεθούμε πολλοί ακόμη στο μέλλον. Δυστυχώς οι Έλληνες οδηγούνε με την πεποίθηση ότι βρίσκονται μόνοι τους στον δρόμο τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.