Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,035 μηνύματα.
28-06-06
20:42
Αρχική Δημοσίευση από Nana:....
Σίγουρα δε θα απολυθείς αν του πεις ότι θέλεις να είσαι σωστή στη δουλειά σου και προσπαθείς τα αισθηματικά σου να τα αφήνεις έξω από την πόρτα της εταιρίας.
Εντάξει!
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Σε ρωτάω "τόσο απότομα" γιατί στη δουλειά δε σε νοιάζει αν θα σταυρώσεις γκόμενο - συνάδελφο...
Άρα ήσουν όντως απότομη! Γκαρίλω! Στο καθαρτήριο! Σοβαρά τώρα, αν σου τύχει γκόμενος/α συνάδελφος, εσύ δε θα πεις όχι όμως; Απλά το λεω όχι σαν αυτοσκοπό (σαφώς τη δουλειά την πιάνεις για να απασχολείσαι και να κερδίζεις τα προς το ζην, όχι για γαμπρο/νυφο-πάζαρο), αλλά σαν πιθανότητα και μόνο!
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Βαριέμαι... η μ@λ@κια είναι απεριόριστη
Λάθος! Η μέγιστη δυνατή μ@λ@κία ισούται με το γινόμενο της ποσότητας του εγκεφάλου που μπορεί να συλλογιστεί επί 6,5 δισεκατομμύρια που είναι ο πληθυσμός της Γης.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Δε χρειάζεται να έχεις το κληρονομικό χάρισμα, να ανήκεις στην ομάδα των Μύριαμ - Τζόσουα... αρκεί να έχεις λίγο ένστικτο... ε του π0ύσ*η... φαίνεται όταν κάποια γουστάρει και όταν είναι αδιάφορη. Είπα εγώ κάπου για χαζές - υπερβολικές προτάσεις του τύπου "πάμε στις 5 το πρωί για φαί;" !!!!!!!!!!!
Κι όμως, το "είμαι κουρασμένη" το λες κι όταν... κουράζεσαι. Δεν είναι μόνο για πίτες. Πάρε παράδειγμα την κοπελιά στο πόστ μου. Εκεί ναι, μυρίζει καμμένο.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Εννοείς πουλάει τρέλα η δική σου εργαζόμενη που λέει για τη σύμβαση με τα μοντέλα;;; Και την επόμενη φορά τι θα πει;;; Ότι έχει να σκουπίσει όλο τον όροφο και γι'αυτό δε βγαίνει ραντεβού;;; Και αν δεν είναι αυτό που λες δικαιολογία, τι είναι;;; Και πώς νομίζεις θα το πάρει το αφεντικό ή ο συνάδελφος όταν δει ότι του λέει συνέχεια μουφιές;;; Λες να την εκτιμήσει περισσότερο;;;
Μα δε θα πει καν δικαιολογία είπαμε. Θα πετάξει ενα "η θάλασσα, είναι βρεγμένη" και όλα καλά. Σε τέτοιο στυλ είναι και τα μοντέλα.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Έψαχνα κάτι για να σου πω;;; Δεν το πιασα;;; Σε ξέρω και απο χθες και ψάχνω αφορμή να σου την πω;;;
Όχι αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Έλα κάνε μου χαρούλες
Όοοοχι, τι μου ρθε στο μυαλό!
Εχτές εκεί που άνοιξα τονάκι ρίο μάρε,
μου ζήτησε κι η γκόμενα,
της είπα, [......] πάρε.
Δεν άντεξα! Μου το θύμισες! (Δεν πιστεύω να προσβλήθηκες ε; Ποιηματάκι που είχα ακούσει στο τσάτ είναι!)
Χαρούλες, όταν γίνεις καλό κορίτσι!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,035 μηνύματα.
28-06-06
19:56
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Βρε Valder, αν πω στον κο Αντραπολλαβαρύ ότι δε βγαίνω μαζί του γιατί πρέπει πρώτα να κλείσω τη σύμβαση, θα μου την πέφτει για τα επόμενα 3 χρόνια... και ξέρεις... είναι ΠΟΛΥ σπαστικό αυτό!!! (και φυσικά, δεν πρόκειται να ψάχνω αλλού για δουλειά επειδή μου την έπεσε συνάδελφος)
Ναι αλλά δε θα απολυθείς για τα επόμενα 3 χρόνια...
Δεύτερη λύση είναι δύο σφαίρες απο αεροβόλο στα λάστιχα του αμαξιού και σημείωμα "Κι αν με απολύσεις, μια τρίτη θα σου ανοίξει δεύτερο πρωκτό".
Εντάξει εντάξει, μπορείς να τον αποφύγεις...
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Όσο για την καταδίκη μου, να μη βρω άντρα μέσα από το χώρο εργασίας..... ήσουν ποτέ υπάλληλος σε εταιρία;;;.... Επειδή τον άντρα που έχω τώρα τον βρήκα από την προηγούμενη εταιρία στην οποία δούλευα, και παρόλο που ήταν "πετυχημένη" η προσπάθεια εν τέλει, έχω να σου πω ότι:
1ον) Δε θα επεδίωκα ξανα σχέση με συνάδελφο (ασχέτως της επιτυχίας)... γιατί μπορεί να μπλέξεις άσχημα.
2ον) Όταν είσαι ερωτευμένος-η με συνάδελφο και τον-την έχεις μπροστά σου, δεν αποδίδεις (και πλέον, δεν παίρνω στην πλάκα τη δουλειά μου).
3ον) Και να αναιρούνταν τα 2 παραπάνω που λέω, και να τα έφτιαχνα τελικά με συνάδελφο... σιγά μην ήμουν κυνηγημένη για το λόγο (και μόνο για αυτόν) ότι είχα πει π.χ. σε άλλον συνάδελφο ότι είμαι κατά των σχέσεων με συναδέλφους (λόγω πολιτικής). Άσε, που στην προσωπική μου περίπτωση ήμουν ελαφρώς σα κυνηγημένη, γιατί δε θες να σε σχολιάζει ΟΛΗ η εταιρία.
Όχι δεν ήμουν ποτέ σε εταιρία μέχρι τώρα! Γιατί με ρωτάς τόσο απότομα; Έρχεται η ώρα που θα πάρω το πτυχίο μου και θα δουλέψω κι εγω και θα καταλάβω πέντε πράγματα, εμπειρικά, παραπάνω.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Τέλος, επειδή ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ, δεν ξέρεις τι κόπανοι (ουπς) είναι μερικοί. Οι οποίοι, τους φαίρεσαι φιλικά ρε φίλε και αυτοί το παίρνουν ότι σου αρέσουν. Και συνήθως αυτή την τακτική, την έχουν οι όχι και τόσο όμορφοι. Και το άλλο που μου έχει τύχει, συμφοιτητής να μην κάνει την κίνηση, γιατί προφανώς ντρεπόταν (και να την έκανε δλδ τίποτα δε θα γινόταν) και μόλις με είδε με άντρα, μετά άρχισε να κοροϊδεύει ό,τι έκανα.
Τι είπα στη nicole! παραπάνω; Ακριβώς τα ίδια. Διάβασε σιλβουπλέ (θα μου καεί και το σουφλέ).
Και... είμαι και άντρας και τα βλέπω και τα λεω κι όλας! Δε χρειάζεται η αποκλειστικότητα ενός φύλου για να αναγνωριστεί η μ@λ@κία στη φύση.
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Και συγγνώμη αν μου πεις "Τι κάνεις το βράδυ; Είσαι για κανένα σινεμά;" κι εγώ σου πω "Λεω να κάτσω μέσα σήμερα, είμαι κουρασμένη"... εσύ τι θα καταλάβεις;;; Αν σε γούσταρα, δε θα έπιανα την ευκαιρία από τα μαλλιά;;; Και ούτε ρισκάρω π.χ. στον συμφοιτητή μου (τότε) να του πω: "Ευχαριστώ πολύ, αλλά δε μπορώ γιατί σε βλέπω ΜΟΝΟ σα φίλο";;;;... Μήπως να του πω: "Ευχαριστώ πολύ, αλλά νομίζω ότι είσαι κάτω από τα αποδεκτά μου όρια";;;;
Όχι φυσικά! Θα καταλάβω οτι είσαι κουρασμένη! (τηλεφωνικώς) Αν σε δω όμως μπροστά μου να χορεύεις μπάλο και να μου λες είμαι κουρασμένη, ναι είναι πίτα αυτό και δεν πρόκειται σαφώς ποτέ να σου ξαναπροτείνω τίποτα. Δηλαδή πρέπει να έχω και το χάρισμα να μυρίσω τα νύχια μου ρε Νανά; Αν σου πω "Θα πάμε για φαϊ;" και μου απαντήσεις " Μα στις 5 το χάραμα για φαϊ;", αυτό θα το πεις εσύ πίτα;
Αρχική Δημοσίευση από Nana:Αχ, και κάτι άλλο που το ξέχασα...
Νομίζω είπες ότι καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς και ότι οι δικαιολογίες είναι ψέμα.... Εδώ γιατί μου λες να πω ουσιαστικά μια δικαιολογία;;;;
Α και μη μου πεις πάλι "τι μαγείρεψα σήμερα"
Άλλο "πουλάω τρέλα και σε γράφω στην αγία τριάδα" κι άλλο λεω δικαιολογία. Εδω κάνει η εργαζόμενη το πρώτο.
Όσο για το μαγείρεμα, για να είμαι ειλικρινής, όχι δε θα στο πω. Ο λόγος; Ήσουν κάπως απότομη και εικάζω πως κάτι έψαχνες για να μου πεις, οπότε θύμωσα και δε θέλω να σου κάνω τον καλό ή και καλά πως κάνω χαρούλες... Αμ με προγκάς αμ θα σε γλύψω;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,035 μηνύματα.
27-06-06
19:44
Αρχική Δημοσίευση από prime:Valder δε διαφωνώ ότι είναι πιο έντιμο να είσαι ειλικρινής αλλά μην ξεχνάς ότι όταν δεν είναι ανοιχτά τα χαρτιά, να έχει γίνει δλδ μια συζήτηση του τύπου μου αρέσεις κτλ δεν μπορείς να απορρίψεις ευθέως τον άλλον γιατί και εσύ μπορεί να εκτεθείς και να τον φέρεις σε πολύ δύσκολη θέση..
Φυσικά δεν πρέπει να δίνεις ελπίδες γιατί αυτό το θεωρώ πρόστυχο..
Προτιμώ να είμαι ευγενική και διακριτική κυρίως όταν και το άλλο μέρος είναι διακριτικό και όχι ενοχλητικό και με τη στάση μου να δείξω αν ενδιαφέρομαι ή όχι..
Μην ξεχνάς ότι από κάποια ηλικία και μετά πρέπει να βλέπουμε και το κοινωνική πλευρά του θέματος και -για μένα μιλάω- δεν με παίρνει να συμπεριφέρομαι άκομψα.
ΑΛΛΟ αν δεν καταλαβαίνει και με ενοχλεί..τότε αντιδρώ άμεσα και ευθέως..
Άλλο άκομψα, άλλο ωραιοποιημένα! Δε λέμε να σου πω "Φύγε ρε μ@λ@κα που θες να κάνεις και καμάκι", αλλά "Φίλε/η μου, σε ευχαριστώ για την πρότασή σου να πάμε για καφέ αλλά θα μου επιτρέψεις να μην δεχτώ" Τι πάει να πει κοινωνική πλευρά; Εαν είναι σημαντικό το πρόσωπο πχ. εργοδότης σου, πάλι το ίδιο ευγενικά θα του απαντήσεις. Θα μου πεις "Θα με απολύσει". Και με τις δικαιολογίες θα σε απολύσει γιατί κάποτε θα το πάρει πρέφα ότι δε θες και θα ψάχνει αφορμές να σου ρίχνει δυσκολίες για να φύγεις ή να σε διώξει. Υπάρχει παλιόκοσμος εκεί έξω και τις βγάζει τις ορμές του, όπως και αν του φερθείς. Καλύτερα λοιπόν να είσαι σωστή εσυ εξ' αρχής παρά να σου βγεί η βρώμα της ψεύτρας.
Η προσπάθεια για δικαιολογία είναι ψέμα και το ψέμα στα αισθηματικά είναι αλητεία!
Έχουμε μάθει μια ζωή να ακούμε και να λέμε ή το ναι ή μια προσπάθεια για δικαιολογία. Το όχι άραγε, μάθαμε να το ακούμε και να το λέμε ποτέ;
ΥΓ: Όσο για το αν εκτεθείς ή οχι.... ας εκτεθείς! Συναισθήματα είναι! Και; Τι φοβάσαι; Άμα είσαι σεμνή και είναι σωστός ο άλλος θα σου πει "Συγγνώμη Ελενίτσα με παρεξήγησες, δεν το παω εκει". Αν όμως του έχεις κωλοκουνηθεί πεντακόσιες φορές αλλά ακόμα δε τον θες και δε θες και να εκτεθείς καλώς να ακούσεις και το "ψωνάρα" και όλα τα σχετικά. Αν όντως όμως είσαι σεμνή και ακούσεις το "ψωνάρα", πάλι να χαίρεσαι που εκτέθηκες γιατί γλύτωσες πιο γρήγορα από εναν ηλίθιο!
Αλλά να είσαι κυρία όμως πρώτα! (Δεν υπονοώ κάτι για σένα, μια χαρά φαίνεσαι. Γενικά το λεω!)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,035 μηνύματα.
27-06-06
18:47
Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογίες εννοείτε προφανώς με αυτό το θέμα γιατί η λέξη δικαιολογώ προέρχεται από τις λέξεις δίκαιο και λόγος και πολλές φορές αυτά που λέμε μόνο δίκαια δεν είναι. Η έννοια "δικαιολογία" λοιπόν είναι παρεξηγημένη. Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογίες στη μάνα μας που σπάσαμε το βάζο ενω και η ίδια ξέρει οτι δε το έσπασε ο δυνατός άνεμος αλλά η μπάλα μας μετά απο δυνατή κλωτσιά από το ποδαράκι μας. Προσπαθούμε να δώσουμε δικαιολογία στο αγόρι/κορίτσι που μας τίμησε με την προσπάθεια του να εκφράσει και να αναπτύξει τα αισθήματά του -μια αλήθεια- ενω μέσα μας ξέρουμε οτι δε θα συναντήσουμε την Μαρίκα και δεν πάμε για καφέ μαζί του/της, απλά θέλουμε να τον/την αποφύγουμε, δηλαδή είμαστε κοινοί ψεύτες!
Το ψέμα είναι κάτι τόσο συνηθισμένο που δεν θα γκρινιάξω γι αυτό καθεαυτό αλλά θα τονίσω οτι τα άτομα που το αναγάγουν σε μια ολόκληρη σπουδή ("έλα μωρέ με τον κολλητηρτζή/ελα ρε φίλε με το μπάζο, πες του οτι θα πας για ορειβασία στην Κυψέλη!"), είναι άτομα φοβισμένα, δειλά, με ανύπαρκτη ειλικρίνεια. Όταν μια ζωή έχεις μάθει στο ψέμα και στην προσπάθεια για δικαιολογία, είσαι κι εσύ ενα ψέμα από μόνος/η σου.
Θα σας πω κάποια περιστατικά:
Μου είχε πει μια κοπέλα από τη σχολή να πάμε για καφέ μετά τις εξετάσεις (υπήρχε ενα Α, κλίμα όταν μιλάγαμε μέσα στο εξάμηνο, εκτός κι αν πια είχα πέσει τρελά εξω), λεω εντάξει. Μετά τις εξετάσεις κι ενω είχαν πέσει άλλα, άσχετα μηνύματα, ανακυκλώνω την πρόταση σε εναν τόνο εντελώς χαλαρό και φυσικότατο. Η απάντηση ήταν θετική και είχε κανονιστεί ώρα και μέρος την αυριανή ημέρα. Ετοιμάζομαι, παω στη σχολή και μιάμιση ώρα πριν το ραντεβού, έρχεται μήνυμα "Χίλια συγγνώμη, έχουμε τραπέζι απόψε και πρέπει να φύγω νωρίς απ' τη σχολή. Δε θα χαθούμε όμως!" (Τσικνοπέμπτη ήταν). Σαφώς εκνευρίστηκα εγω αλλά δεν το έδειξα στην κοπέλα, ίσως απο εγωισμό, ίσως επειδή λυπήθηκα, λεω ας συγκρατηθώ, δεν αξίζει να φωνάξω. Απάντησα χαλαρότατα."Δεν πειράζει. Τα λέμε όποτε μπορέσεις. Καλά να περάσεις". Μετά γυρνάω και σκέφτομαι "Εντάξει, δε θέλει τελικά να βγεί μαζί μου, δεν ξαναλεω τίποτα, αμα θέλει, θα πεί εκείνη". Τι με είχε κάνει όμως και είχα θυμώσει... Η προσπάθεια για δικαιολογία! Μα καλά για χαζό με περνάει; Τι πάει να πει "έχουμε τραπέζι"; Εσυ θα το στρώσεις και μάλιστα από το μεσημέρι ή μήπως δε το ήξερες και από χτές; Δε μπορεί να μου πει την ώρα που το έριξα "Κοίτα, δεν είναι οτι δε σε συμπαθώ αλλά αν βγούμε μπορεί και να το πάρεις αλλιώς και δεν θέλω, γι αυτό η απάντησή μου είναι οχι"; Κι εστω αν αρχικά ήθελε, ας μου στείλει μήνυμα το πρωί πριν το ραντεβού και να μου πει οτι άλλαξε γνώμη.
Ούτως η άλλως και στις δύο περιπτώσεις θα το έπαιρνα το μήνυμα και δε θα μίλαγα. Όπως σέβομαι το να αρέσω σε μια κοπέλα, έτσι σέβομαι και το να μην της αρέσω. Εκείνη είχε διαλέξει εναν άσχημο τρόπο να το πει και αυτό με εκνεύρισε. Ακόμα και να ήταν αλήθεια κι αν με ήθελε, έπρεπε στοιχειωδώς να προτείνει κάποια άλλη ημερομηνία, αλλά δεν πρότεινε. Βέβαια την αμέσως επόμενη ημέρα που είχα πάει για καφέ με παρέα, όλως τυχαίως είχε κανονίσει μέσω των άλλων κι εκείνη να έρθει μαζί. (κάτι που συμβαίνει μια στο δισεκατομμύριο). Ολο προσπαθούσε να μου τραβήξει την προσοχή αλλά ούτε λόγος για το άλλο περιστατικό. Λεω μα καλά τι προσπαθεί να κάνει; Να με τσεκάρει; Εκεί έχασε οριστικά την εκτίμηση που της είχα και από τότε όποτε τη συναντάω, της μιλάω λες και μιλάω στα φιλαράκια μου που παίζουμε τάβλι.
Άλλο περιστατικό. Είχε έρθει μια κοπελίτσα και μου λέει " Δε σου αρέσει κάποια από το τμήμα μας; Καμιά ιδιαίτερη προτίμηση;" και τελικά έρχεται το μεγάλο "Η τάδε φίλη μας είναι ωραία κοπέλα και σε συμπαθεί πολύ, γιατί δεν κάνεις κάτι επιτέλους; ". Η απάντηση μου: " Γιατί δεν μου αρέσει η κοπέλα ". Κόκκαλο η μικρή. Μου έλεγε διάφορα μετά αλλά ενα πράγμα έχει σημασία. Οτι εγω δεν μετάνιωσα για ότι είπα. Και ότι είπα ήταν η αλήθεια.
Οι προσπάθειες λοιπόν για δικαιολογίες είναι μια ψευδαίσθηση που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στους άλλους για να κρύψουμε κάτι απόλυτα φανερό. Τους κανόνες του κόσμου. Ενός σκληρού κόσμου. Και τι καταφέρνουμε; Να κάνουμε τον άλλο να πλέει σε ροζ πελάγη; Μήπως δεν ξέρει ο άλλος σε τι κόσμο ζει; Γιατί να του το παίξουμε θέατρο και έτσι να τον αποδυναμώσουμε αλλά να χάσουμε και την εκτίμησή του; Μια άσχημη αλήθεια εκτιμάται καλύτερα από ενα πανέμορφο ψέμα. (αν ο άλλος είναι αρκετά ώριμος φυσικά για να την ακούσει, γιατί κολλημένοι/ες υπάρχουν εν αφθονία).
Να μιλάτε στα ίσα ρε! Τι φοβάστε; Μη σας κάνουν ντα; Τους πετάς και ενα "αντε και γ...σου ρε που θα με απειλήσεις" και καθάρισες. Γεμίσαμε δειλούς/ες και ψεύτες/ρες.... Για συμμορφωθείτε λεω εγω!
Το ψέμα είναι κάτι τόσο συνηθισμένο που δεν θα γκρινιάξω γι αυτό καθεαυτό αλλά θα τονίσω οτι τα άτομα που το αναγάγουν σε μια ολόκληρη σπουδή ("έλα μωρέ με τον κολλητηρτζή/ελα ρε φίλε με το μπάζο, πες του οτι θα πας για ορειβασία στην Κυψέλη!"), είναι άτομα φοβισμένα, δειλά, με ανύπαρκτη ειλικρίνεια. Όταν μια ζωή έχεις μάθει στο ψέμα και στην προσπάθεια για δικαιολογία, είσαι κι εσύ ενα ψέμα από μόνος/η σου.
Θα σας πω κάποια περιστατικά:
Μου είχε πει μια κοπέλα από τη σχολή να πάμε για καφέ μετά τις εξετάσεις (υπήρχε ενα Α, κλίμα όταν μιλάγαμε μέσα στο εξάμηνο, εκτός κι αν πια είχα πέσει τρελά εξω), λεω εντάξει. Μετά τις εξετάσεις κι ενω είχαν πέσει άλλα, άσχετα μηνύματα, ανακυκλώνω την πρόταση σε εναν τόνο εντελώς χαλαρό και φυσικότατο. Η απάντηση ήταν θετική και είχε κανονιστεί ώρα και μέρος την αυριανή ημέρα. Ετοιμάζομαι, παω στη σχολή και μιάμιση ώρα πριν το ραντεβού, έρχεται μήνυμα "Χίλια συγγνώμη, έχουμε τραπέζι απόψε και πρέπει να φύγω νωρίς απ' τη σχολή. Δε θα χαθούμε όμως!" (Τσικνοπέμπτη ήταν). Σαφώς εκνευρίστηκα εγω αλλά δεν το έδειξα στην κοπέλα, ίσως απο εγωισμό, ίσως επειδή λυπήθηκα, λεω ας συγκρατηθώ, δεν αξίζει να φωνάξω. Απάντησα χαλαρότατα."Δεν πειράζει. Τα λέμε όποτε μπορέσεις. Καλά να περάσεις". Μετά γυρνάω και σκέφτομαι "Εντάξει, δε θέλει τελικά να βγεί μαζί μου, δεν ξαναλεω τίποτα, αμα θέλει, θα πεί εκείνη". Τι με είχε κάνει όμως και είχα θυμώσει... Η προσπάθεια για δικαιολογία! Μα καλά για χαζό με περνάει; Τι πάει να πει "έχουμε τραπέζι"; Εσυ θα το στρώσεις και μάλιστα από το μεσημέρι ή μήπως δε το ήξερες και από χτές; Δε μπορεί να μου πει την ώρα που το έριξα "Κοίτα, δεν είναι οτι δε σε συμπαθώ αλλά αν βγούμε μπορεί και να το πάρεις αλλιώς και δεν θέλω, γι αυτό η απάντησή μου είναι οχι"; Κι εστω αν αρχικά ήθελε, ας μου στείλει μήνυμα το πρωί πριν το ραντεβού και να μου πει οτι άλλαξε γνώμη.
Ούτως η άλλως και στις δύο περιπτώσεις θα το έπαιρνα το μήνυμα και δε θα μίλαγα. Όπως σέβομαι το να αρέσω σε μια κοπέλα, έτσι σέβομαι και το να μην της αρέσω. Εκείνη είχε διαλέξει εναν άσχημο τρόπο να το πει και αυτό με εκνεύρισε. Ακόμα και να ήταν αλήθεια κι αν με ήθελε, έπρεπε στοιχειωδώς να προτείνει κάποια άλλη ημερομηνία, αλλά δεν πρότεινε. Βέβαια την αμέσως επόμενη ημέρα που είχα πάει για καφέ με παρέα, όλως τυχαίως είχε κανονίσει μέσω των άλλων κι εκείνη να έρθει μαζί. (κάτι που συμβαίνει μια στο δισεκατομμύριο). Ολο προσπαθούσε να μου τραβήξει την προσοχή αλλά ούτε λόγος για το άλλο περιστατικό. Λεω μα καλά τι προσπαθεί να κάνει; Να με τσεκάρει; Εκεί έχασε οριστικά την εκτίμηση που της είχα και από τότε όποτε τη συναντάω, της μιλάω λες και μιλάω στα φιλαράκια μου που παίζουμε τάβλι.
Άλλο περιστατικό. Είχε έρθει μια κοπελίτσα και μου λέει " Δε σου αρέσει κάποια από το τμήμα μας; Καμιά ιδιαίτερη προτίμηση;" και τελικά έρχεται το μεγάλο "Η τάδε φίλη μας είναι ωραία κοπέλα και σε συμπαθεί πολύ, γιατί δεν κάνεις κάτι επιτέλους; ". Η απάντηση μου: " Γιατί δεν μου αρέσει η κοπέλα ". Κόκκαλο η μικρή. Μου έλεγε διάφορα μετά αλλά ενα πράγμα έχει σημασία. Οτι εγω δεν μετάνιωσα για ότι είπα. Και ότι είπα ήταν η αλήθεια.
Οι προσπάθειες λοιπόν για δικαιολογίες είναι μια ψευδαίσθηση που προσπαθούμε να δημιουργήσουμε στους άλλους για να κρύψουμε κάτι απόλυτα φανερό. Τους κανόνες του κόσμου. Ενός σκληρού κόσμου. Και τι καταφέρνουμε; Να κάνουμε τον άλλο να πλέει σε ροζ πελάγη; Μήπως δεν ξέρει ο άλλος σε τι κόσμο ζει; Γιατί να του το παίξουμε θέατρο και έτσι να τον αποδυναμώσουμε αλλά να χάσουμε και την εκτίμησή του; Μια άσχημη αλήθεια εκτιμάται καλύτερα από ενα πανέμορφο ψέμα. (αν ο άλλος είναι αρκετά ώριμος φυσικά για να την ακούσει, γιατί κολλημένοι/ες υπάρχουν εν αφθονία).
Να μιλάτε στα ίσα ρε! Τι φοβάστε; Μη σας κάνουν ντα; Τους πετάς και ενα "αντε και γ...σου ρε που θα με απειλήσεις" και καθάρισες. Γεμίσαμε δειλούς/ες και ψεύτες/ρες.... Για συμμορφωθείτε λεω εγω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.