Γιάννης
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Αρχική Δημοσίευση από yiannis:Τι θα είσασταν διατεθειμένοι να κάνετε για το κοινωνικό σύνολο. Για κάποια ευπαθή μέλη της κοινωνίας όπως ναρκωμανεις, φορεις του AIDS κτλ. Θα συμμετέχατε σε κάποιο πρόγραμμα αποκατάστασης σαν εθελοντής και φυσικά δωρεάν? Και με τι θα προτιμούσατε να ασχοληθείτε
εργάζομαι ήδη ως εθελόντρια σε χώρο που αφορά τα παιδιά
(αυτά τα μικρά ανυπεράσπιστα και αθώα πλάσματα που κάποιοι ασυνείδητοι τα εγκατέλειψαν )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nessa NetMonster
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Black_Butter_flies
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Θα το έκανα..και μάλιστα για ανθρώπους με AIDS, αλκοολικούς, ανθρώπους με ειδικές ανάγκες, τυφλούς... Δεν θα το έκανα ποτέ για ναρκομανείς. Δεν την "παω" αυτή την αρρώστεια..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dooo
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
e-stekoumenos
Νεοφερμένος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Τυχερός είσαι , εγώ σε δύσκολες στίγμες λύπης δεν ξέρω τι να πώ και τι να κάνω και συνήθως τα κάνω χειρότεραΑρχική Δημοσίευση από e-stekoumenos:Για να είμαι ειλικρινής....ένα πράγμα που δεν αντέχω είναι να βλέπω στεναχωρημένους ανθρώπους.....και όταν τυχαίνουν τέτοιοι άνθρωποι στον δρόμο μου....προσπαθώ να τους αλλάξω τη διάθεση.Θα μου πείτε καλά....ο άλλος έχει το πρόβλημα του...που αν δεν του το λύσεις δεν πρόκειται να χαρεί....Νομίζω οτι ίσως να μην είναι έτσι τα πράγματα....για την ακρίβεια αυτός ο ανεπίσημος εθελοντισμός χαράς (που είναι ένα απ τα βίτσια μου) με έχει οδηγήσει στο συμπέρασμα οτι τη στεναχώρια δεν μας την φέρνει το πρόβλημα αυτό καθ αυτό...αλλά η πεποίθηση που έχουμε (είτε σε μόνιμη βάση είτε περιστασιακά) οτι δεν θα καταφέρουμε να βρούμε μια λύση (άσχετα αν η λύση στο 90% των περιπτώσεων είναι μπροστά στα μάτια μας και στο υπόλοιπο 10% λίγα βήματα παραπέρα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nikita13
Διάσημο μέλος
Βασικά είναι και θέμα εμπειριών και βιωμάτων καθώς και ψυχραιμίας.Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:Τυχερός είσαι , εγώ σε δύσκολες στίγμες λύπης δεν ξέρω τι να πώ και τι να κάνω και συνήθως τα κάνω χειρότερα
Γιατί όταν έχεις ζήσει παρόμοιες καταστάσεις τότε γνωρίζεις καλύτερα πως να φερθείς.
Οπότε όσον αφορά αυτό που λέω ίσως φταίει ότι στις προκειμένες περιπτώσεις ισως να μην έχεις βιώσει ίδιες καταστάσεις.Αλλα και μόνο το ότι προθυμοποιείσαι και ευαισθητοποιείσαι είναι από μόνο του πολλά και το εκτιμά ο άλλος.Και μόνο που νιώθει ότι κάποιος είναι δίπλα του και νοιάζεται για αυτόν σημαίνει πολλά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
e-stekoumenos
Νεοφερμένος
Αρχική Δημοσίευση από Exposed_Bone:Τυχερός είσαι , εγώ σε δύσκολες στίγμες λύπης δεν ξέρω τι να πώ και τι να κάνω και συνήθως τα κάνω χειρότερα
Φίλε μου....δεν είναι ούτε θέμα τύχης ...ούτε κάν κανένα σπουδαίο κατόρθωμα.....απλώς δείχνεις στον άλλον ότι δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα το ιδιαίτερο για να νιώσει καλά...μιας και η ευεξία βρίσκεται ακριβώς δίπλα του ακόμα και τη στιγμή που νιώθει εντελώς βουλιαγμένος.Όταν έχουμε τις μαύρες μας...μην φανταστείς οτι όλος ο κόσμος μαυρίζει...συνήθως τα πάντα ξεκινούνε απο ένα γεγονός που απλώς δεν θέλαμε να μας συμβεί...το γεγονός αυτό πλημυρίζει με κάποια δηλητήρια το αίμα μας και αρχίζει να μας παίρνει η κάτω βόλτα βιώνοντας έναν κυκεώνα συναισθημάτων που μας οδηγούν στην θλίψη.μελαγχολία κτλ.Βέβαια όπως το σώμα ερεθίζεται και απελευθερώνει ουσίες μελαγχολίας έτσι μπορεί να ερεθιστεί και να απελευθερώσει ουσίες ευχαρίστησης.....κι αυτό ακριβώς είναι που θα πρέπει να κάνουν οι άνθρωποι που μας συμπαραστέκονται....και συνήθως αυτό προσπαθούν.Το μόνο λάθος που κάνουν κάποιοι απο αυτούς είναι να προσπαθούν να μας ερεθίσουν προς την ευχαρίστηση...με λάθος ερεθίσματα...λχ βιώνουμε μια ερωτική απογοήτευση και προσπαθούν να μας κάνουν να αλλάξουμε διάθεση λέγοντας μας αστεία....ή χάνουμε έναν άνθρωπο και με αγκαλιές φιλιά και "κάνε κουράγιο" πάνε να μας ανεβάσουν το ηθικό.Δεν λέω...και αυτά έχουν την αξία τους...αλλά όχι για να μας αλλάξουν τη διάθεση.Μέσα στην ίδια την κατάσταση που βρίσκεται ο άλλος υπάρχουν και τα συστατικά της γαλήνης...απλώς βρίσκεται εστιασμένος στα στοιχεία πόνου. Εδώ βέβαια υπάρχει μια βασική προυπόθεση....τα συστατικά αυτά πρέπει να μπορείς να τα διακρίνεις και να τα πιστεύεις και εσύ...γιατί κάτι που εσύ δεν πιστεύεις και δεν βλέπεις ...μην περιμένεις να το δεί αυτός που πάς να στηρίξεις.Σκέψου λίγο μια θλιβερή κατάσταση που περνάει ή πέρασε κάποιο φιλικό σου πρόσωπο που θα ήθελες να στηρίξεις,άκουσε τα λόγια του καθώς παραπονιέται γι αυτό που του συμβαίνει.....νιώσε την θλίψη και την απογοήτευση του....Μέσα σε όλα αυτά...εσύ μπορείς να δείς κάτι όμορφο γι αυτόν....?Μπορείς να ακούσεις κάτι διαφορετικό απ τα παράπονα του...? Μπορείς να νιώσεις ότι αυτό έγινε και για το καλό του...? Αν ναι τότε μέσα απο σενα θα δεί,θα ακούσει και θα νιώσει και το πρόσωπο που προσπαθείς να στηρίξεις.....όλα αυτά που βιώνεις.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος
Εγώ θέλω και όταν μπορώ βοηθάω, δεν με νοιάζει τί, έχω προσφέρει σε έκτακτά περιστατικά βοήθεια όπως ατυχήματα και άλλα, έχω μάθει τεχνητή άναπνοή, πρώτες βοήθειες σε πνηγμό άπο τροφή και πολλά άλλα δέν θα μπορούσα να άσχοληθώ όμως σε νοσοκομείο, μπορώ όμως να είμαι έκεινη που θα κρατάει έναν ναρκομανή όταν χτυπιέτε άπο την αποτοξήνοση, μπορώ να ταίσω κάποιον που έχει έιτζ( με τις ανάλογες προφυλάξεις) να βοηθείσω ψυχολογικά και γενικότερα να κάνω ότι μπορώ για να φανώ χρήσιμή, βέβαια΄λόγο πολλής δουλειάς δεν μπορώ με πρόγραμμα άλλα άν τύχει θα το κάνω.
Το ίδιο υσχείει και για την φύση, μαζέυω σκουπίδια, προσέχω φωτιές προσέχω για τυχών βρομιές, θα μου πείτε είμαι όφ όχι δεν είμαι προστατέυοντας και το περιβάλλων δίνουμε όλοι μια λίγο μεγαλήτερη πνωή στους έπόμενους άπο έμάς
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.