Ανθολόγιο ιστορικών ρήσεων

CiNeFiL · 23-02-12

leuki kataigida · 23-02-12

Τακτικη ειναι να ξερεις τι να κανεις οταν υπαρχει κατι
που να μπορεις να κανεις..Στρατηγικη ειναι να ξερεις
τι να κανεις οταν δεν υπαρχει τιποτα να κανεις...
Σαβιελι Ταρτακοβερ,
Πολωνος Γκραν Μετρ

DrStrangelove · 24-02-12

'Οταν σε λέω λεβεντιά
μην ξεχνάς πως είσαι μαλάκας

όταν σε λέω γλύκα μου
μην ξεχνάς τι ξυλάγγουρο είσαι

όταν μου λες πως μ'αγαπάς
μην ξεχνάς τα παζάρια που προηγήθηκαν

και μη θαρρείς πως είσαι τίποτα
επειδή σε προσκυνώ

Ντίνος Χριστιανόπουλος

4_pορδ3ς_Δρ0μ0ς · 24-02-12

Η φυλακή είναι άχρηστη…Η εποχή των μπλουζ έχει περάσει.
(Ζενέ, 1971)

Kαταδικασμένοι, για αρκετό καιρό ακόμα, να μιλάμε με υπερβολή για την πραγματικότητα.
(Μπαρτ, 1972)

CiNeFiL · 25-02-12

Eileen · 26-02-12

"όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά" - Ρήγας Βελεστινλής

amy001 · 28-02-12

CiNeFiL · 28-02-12

Mr.Blonde · 28-02-12

“Everybody is a genius. But if you judge a fish by its ability to climb a tree, it will live its whole life believing that it is stupid.”
Albert Einstein

DrStrangelove · 28-02-12

H ηθική της λήθης του εαυτού μας είναι μια πραγματική ηθική της παρακμής, είναι ότι "βρίσκομαι στο δρόμο της απώλειας" που στην προστακτική του διατύπωση μεταφράζεται ως "πρέπει να χαθείτε όλοι σας".

Νίτσε

Ψαραδέλλη · 29-02-12

Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν, μετά τους νικάς. (ετσι ακριβως)
Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης

Για να σε ποδοπατήσουν πρέπει να είσαι ξαπλωμένος. (ειμαστε για δεν ειμαστε τελικα?)
Brian Weir, Αμερικανός συνθέτης

lowbaper92 · 03-03-12

Μερικοί γεννιούνται κάτω από τέτοιες συνθήκες που μπορούν να σπουδάσουν, να ταξιδέψουν, να μορφωθούν - να γίνουν, για να το πω έτσι, πιο έξυπνοι από εκείνους που από τη φύση τους είναι περισσότερο.

Φερνάντο Πεσσόα - Ο Αναρχικός Τραπεζίτης

venividivici · 03-03-12

Aniohaseo · 03-03-12

"Ημουν δυστυχής που ήμουν ξυπόλητος,
έως ότου είδα κάποιον που δεν είχε πόδια."
Σαίξπηρ

amy001 · 04-03-12

"Love is always open arms. If you close your arms about love you will find that you are left holding only yourself."
Leo Buscaglia

lowbaper92 · 05-03-12

Αλλά πίστεψέ με, αν προξενήσεις πόνο εκατό, χίλιες, ένα εκατομμύριο φορές, αν προκαλέσεις τραύματα αγιάτρευτα - έστω κι αν την επόμενη στιγμή δε θυμάσαι πια τι έκανες - ο μεγάλος άνθρωπος υποφέρει για τις πράξεις σου για λογαριασμό δικό σου, όχι επειδή οι πράξεις αυτές είναι μεγάλες, μα επειδή είναι μικροπρεπείς. Θα 'θελε να ξέρει τι σε κινεί να κάνεις πράγματα σαν κι αυτά:
Να εξευτελίζεις τον άνθρωπο που παντρεύτηκες επειδή σ' απογοήτευσε. Να βασανίζεις το παιδί σου επειδή απέτυχε να ευχαριστήσει τον κακεντρεχή γείτονα. Να προδίνεις τους φίλους σου. Να περιφρονείς τον ευγενικό άνθρωπο και να τον εκμεταλλεύεσαι. Προσπαθεί να καταλάβει τι σε κινεί να παίρνεις όταν σου προσφέρουν και να δίνεις όταν σου το απαιτούν, αλλά ποτέ να μη δίνεις σ' αυτόν που σου πρόσφερε κάτι μ' αγάπη. Να δίνεις μια ακόμα κλωτσιά στον συνάνθρωπό σου , που είναι πεσμένος, ή που πρόκειται να πέσει. Να λες ψέματα εκεί που χρειάζεται η αλήθεια και να καταδιώκεις πάντα την αλήθεια και ποτέ το ψέμα. Είσαι πάντοτε με το μέρος τον διωκτών, Ανθρωπάκο.

Βίλχελμ Ράιχ - Άκου Ανθρωπάκο

Δεσμώτης · 7 Μαρτίου 2012

«Ο μισθός της εργασίας εξαρτάται παντού από τη σύμβαση, που συνήθως συνάπτεται ανάμεσα στις δυο πλευρές, τα συμφέροντα των οποίων δεν συμπίπτουν κατά κανένα τρόπο. Οι εργαζόμενοι θέλουν να παίρνουν όσο περισσότερο μισθό γίνεται, ενώ τα αφεντικά θέλουν να δίνουν όσο λιγότερο μισθό γίνεται. Οι μεν συνενώνονται για ν’ αυξηθούν οι μισθοί, οι δε για να μειωθούν.

Παρολαυτά δεν είναι δύσκολο να προβλέψει κανείς ποια από τις δυο πλευρές θα έχει, συνήθως, το πάνω χέρι σε αυτή τη διαμάχη και θα αναγκάσει την άλλη να συμμορφωθεί με τους όρους της. Τα αφεντικά, καθώς είναι λιγότερα σε αριθμό, μπορούν να συμμαχήσουν μεταξύ τους πολύ πιο εύκολα. Άλλωστε και η νομοθεσία επιτρέπει, ή τελοσπάντων δεν απαγορεύει, την ένωσή τους, ενώ την ίδια στιγμή απαγορεύει τις εργατικές ενώσεις. Δεν έχουμε κοινοβουλευτικούς νόμους κατά της μείωσης της τιμής της εργασίας. Έχουμε όμως πάρα πολλούς εναντίον της συνένωσης με σκοπό την αύξησή της.

Σε όλες αυτές τις διαμάχες, τα αφεντικά μπορούν να αντέξουν και θ’ αντέξουν πολύ περισσότερο. Ένας γαιοκτήμονας, ένας κτηματίας, ένας βιοτέχνης, ένας έμπορος, μπορούν σε γενικές γραμμές να επιβιώσουν για ένα ή και δυο χρόνια χωρίς να έχουν κανένα στη δούλεψή τους, απλώς και μόνο στηριζόμενοι στις αποταμιεύσεις και τ’ αποθέματά τους. Ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν μπορούν να επιβιώσουν [χωρίς μισθό] πάνω από μια βδομάδα, κάποιοι το πολύ ένα μήνα και ελαχιστότατοι χωρίς καθόλου δουλειά»

Άνταμ Σμιθ, Μια έρευνα πάνω στη φύση και τα αίτια του πλούτου των εθνών (1776),
Βιβλίο Ι, Κεφ. 8, σ. 84

lowbaper92 · 07-03-12

Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.
Κι όμως, στην πραγματικότητα είναι ο Καραγκιόζης που ονειρεύεται τον εαυτό του σαν Μεγαλέξαντρο. Ο Καραγκιόζης με τα πολλά επαγγέλματα, τα πολλά πρόσωπα, τη μόνιμη πείνα και τη μία τέχνη: της ηθοποιίας.

Βασικά, ο Έλληνας αγνοεί την πραγματικότητα. Ζει δυο φορές πάνω απ'τα οικονομικά του μέσα. Υπόσχεται τα τριπλά από όσα μπορεί να κάνει. Γνωρίζει τα τετραπλάσια από όσα πραγματικά έμαθε. Αισθάνεται (και συναισθάνεται) τα πενταπλάσια από όσα πραγματικά νιώθει.

Μόνο μια προσωπικότητα μπορεί να διαμορφώσει προσωπικότητες. Πίσω από κάθε ολοκληρωμένο άνθρωπο υπάρχει (πάντα) ένας τουλάχιστον καλός δάσκαλος.

Κάπου μέσα μας πιστεύουμε ότι δεν είμαστε άξιοι να ζούμε σ' έναν τόσο ωραίο τόπο. Και προσπαθούμε να τον φέρουμε "στα μέτρα μας". Στο επίπεδό μας. Έτσι χτίζουμε στο τσιμέντο και στο σκουπίδι.

Το θλιβερότερο θέαμα στον κόσμο: Δέκα Έλληνες διανοούμενοι σ' ένα δωμάτιο. Ο καθένας να προσπαθεί να μεταβάλλει τους άλλους σε ακροατήριο.

Διανοούμενος είναι ο άνθρωπος που προσπαθεί (συνήθως μάταια) να κάνει τις ιδέες του πράξη.
Έλληνας διανοούμενος είναι αυτός που προσπαθεί να βρει ιδέες για να δικαιολογήσει τις πράξεις του.

Καμιά υπόσχεση μέλλουσας ζωής δεν μπόρεσε να αποζημιώσει τον Έλληνα για την απώλεια του επίγειου παράδεισου. Καμιά θρησκεία δεν μπόρεσε να τον συμφιλιώσει με το θάνατο. Ο υπερβατισμός του ήταν πάντα ενδοκοσμικός.

Νίκος Δήμου - Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας

fantasmenos · 7 Μαρτίου 2012

Αρχική Δημοσίευση από lowbaper92:
Ο Έλληνας, όταν βλέπει τον εαυτό του στον καθρέφτη, αντικρίζει είτε τον Μεγαλέξαντρο, είτε τον Κολοκοτρώνη, είτε (τουλάχιστον) τον Ωνάση. Ποτέ τον Καραγκιόζη.
Κι όμως, στην πραγματικότητα είναι ο Καραγκιόζης που ονειρεύεται τον εαυτό του σαν Μεγαλέξαντρο. Ο Καραγκιόζης με τα πολλά επαγγέλματα, τα πολλά πρόσωπα, τη μόνιμη πείνα και τη μία τέχνη: της ηθοποιίας.

Δεν ισχύει. Ο Γκρικ μαν δεν βλέπει τον εαυτό του σαν Μεγαλέξαντρο. Δεν μπαίνει στη διαδικασία να θεωρήσει ότι είναι φτιαγμένος για κάτι μεγάλο και τουλάχιστον να προσπαθήσει για κάτι. Θα σε πρήζει ότι ο Μεγαλέξαντρος ήταν μάγκας

THEREFORE

είναι και ο ίδιος μάγκας επειδή είναι και αυτός Έλληνας

THEREFORE

Θα σε σπρώξει για να μπει πρώτος στην ουρά/θα περάσει με κόκκινο/θα τεμπελιάζει στη δουλειά επειδή είναι μάγκας

Δεσμώτης · 08-03-12

Κάθε μεγάλη πρόοδος στη φυσική επιστήμη είχε να κάνει με την απόλυτη απόρριψη της αυθεντίας.

Άλντους Χάξλεϋ Ντέσμοτ. :look:

Ανθολόγιο ιστορικών ρήσεων

Διακεκριμένο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένος

Διακεκριμένο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος