Καταπιεστικό μου ταίρι

Με ποιο σκεπτικο;;;;;;
Κι εγω ειμαι ερωτευμενος αλλα δεν ειμαι ουτε καταπιεστικος ουτε την θεωρω "κτημα" μου...δοξα σοι ο Θεος εχω κατι ακινητα για αυτον τον σκοπο.
Δεν ειναι αναποφευκτα αυτα...εμεις δεν τα αποφευγουμε για διαφορους λογους!

Αναπόφεκτο από την στιγμή που είσαι ερωτευμένος;;;
Neraidaki, γιατί το θεωρείς αναπόφεκτο;;;
Marie, συμφωνώ με τα λεγόμενα σου....

Αρχική Δημοσίευση από dooo:

είναι πολλά?

Click για ανάπτυξη...

Αναλογα ποσα θα παρω εγω και ποσα ο αδερφος μου!
Παντως αρκετα...σπιτακια,κτηματα,κανα οικοπεδο...

Αρχική Δημοσίευση από prime:

Τότε θα μου πείτε χωρίζεις, εφόσον δεν υπάρχει εμπιστοσύνη..Μέχρι όμως να γίνει αυτό, αναγκαστικά γίνεσαι ανακριτής εν δυνάμει ώσπου κάποιος από τους δύο να μην αντέχει πια την κατάσταση..

Click για ανάπτυξη...

Μα και φυσικά χωρίζεις από την στιγμη που έχεις χάσει την εμπιστοσύνη σου....Να μεταμορφωθώ σε ένα είδος "ανακριτή";;;;....Όχι καλό μου.....αξίζω πολλά περισσότερα για να υπομένω την κατάσταση που περιγράφεις στις τελευταίες σειρές....

Tον ερωτα μπορεις καλλιστα να τον ζησεις στο επακρο, χωρις "αναφορες",καταπιεσεις, ανουσιες ζηλιες και σκηνες ζηλοτυπιας και χωρις τον συναισθημα του "κτηματος".
Να ζηλεψω ποιον;Μια κοπελα που ειναι μαζι μου και που για να ειναι μαζι μου, σημαινει οτι μου εχει δειξει οτι "αξιζει"...και πρωτα απ' ολα την εμπιστοσυνη μου.Και με το να την ζηλεψω τι θα κερδισω;Τι θα κερδισω βαζοντας μια θηλεια γυρω απο τον λαιμο της κοπελας;
Καχυποπτος;Για ποιον λογο;
Κτητικος;Δεν ειναι αντικειμενο...Δεν εννοω φυσικα με αυτο οτι θα την αφηνα ή οτι θα ηθελα να εχουμε και 5-6 παραλληλες σχεσεις.
Προσωπικη μου γνωμη παντα.
Και αν καποιος εχει ολα τα παραπανω, δεν καταλαγιαζουν παντα οταν περναει απο τον ερωτα στην αγαπη...εκει ειναι που νιωθει καποιοα "εξαρτηση" απο τον αλλο και αυτα φουντωνουν ακομα περισσοτερο και γινεται το απιστευτο μπαχαλο...
Ολα αυτα δρουν αρνητικα σε μια σχεση...γιατι ή καποιος απο τους δυο θα τα υπομενει (γιατι δεν μπορει να αντιδρασει, γιατι αγαπα πολυ τον αλλο και αντι να "αντιδρασει" προτιμα να καταπιεζεται κτλ κτλ κτλ), ή γιατι τελικα θα επελθει το τερμα της σχεσης.
Δεν λεω, μπορει και μερικοι να την "βρισκουν¨, αλλα πιστευω ακραδαντα οτι ειναι η συντριπτικη μειοψηφια!

Υ.Γ.-Σε καλωσορισα;Δεν σε καλωσορισα...Καλως ηρθες στην παρεα μας Neraida!!!

Καλωσόρισες κι από μένα, neraida!
Θα συμφωνήσω με τον mario, νομίζω. Φυσικά, μέσα σε μια σχέση -όπως και γενικά στη ζωή μας άλλωστε- υπάρχουν κάποια όρια στην ελευθερία (ειδάλλως θα είχαμε αναρχία, έτσι. Το να κάνεις και καλά κάποια ναζάκια και ατελείωτα τηλεφωνήματα και ζήλειες και τα τοιαύτα στη σχέση το καταλαβαίνω και το δικαιολογώ στην αρχή μόνο που και οι δύο το θέλουν και το επιδιώκουν λόγω του μεγάλου ενθουσιασμού και του τρελού έρωτα...Από κει και πέρα και εφόσον "εδραιωθεί" η σχέση, σεβόμαστε την ελευθερία του άλλου και δεν τον "εξασφαλίζουμε" ως κτήμα. Τον βλέπουμε ως σύντροφο. Τον αγαπάμε, μας κρατάει συντροφιά, μοιραζόμαστε τη ζωή, έχουμε κάποιον να μας παραγορήσει, να μας σταθεί, να μας προσέχει, να μας δίνει μια τρυφερή και ζεστή αγκαλιά...
Όμως..πχ δε νομίζω ότι 2-3 τηλεφωνήματα την ώρα που ο άλλος έχει πάει για καφέ με φίλους ή και για ποτό αργά δείχνουν ότι ανησυχεί ο άλλος για την υγεία και παίρνει τηλ. Είναι αυτονόητο ότι παίρνει για να δει πού είναι, με ποιούς είναι, τι ώρα θά'ρθει, μην αργήσει και στη χειρότερη περίπτωση, γκρίνιες και επακόλουθα...Όχι. Αυτό το θεωρώ παραβίαση της ελευθερίας του συντρόφου μας.
Και εννοείται ότι πρέπει να εμπιστεύομαστε τον σύντροφό μας τυφλά. Ειδάλλως τι σόι σύντροφος είναι;
Κι εγώ ως παθούσα από καταπιεστικό σύντροφο, εκτιμώ ακόμα περισσότερο την ελευθερία. Της δίνω τρομερή αξία, γιατί δεν την έχω(ξέρετε..όπως δίνουν αξία στην Ελλάδα οι Έλληνες του εξωτερικού ), οπότε και συμβουλεύω να μην αφήσετε κανένα να σας κάνει κτήμα του, όσο κι αν σας αγαπάει. Παν μέτρον άριστον...
Α, εννοείται βέβαια ότι με την πολλή καταπίεση τον χάνεις τον άλλο. Είναι λάθος να σκεφτόμαστε ότι με το "τάχα μου υπερβολικό ενδιαφέρον" (=καταπίεση) θα τον κρατήσουμε κοντά μας. Ας ζούμε τον έρωτα μας χωρίς άγχος και με σεβασμό στο πρόσωπο που αγαπάμε (και "σ'αγαπάω" δε σημαίνει επιτέλους "είσαι δικός μου").

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:

αγάπη δεν σημαίνει εξάρτηση σε καμμία περίπτωση...η αγάπη χαρακτηριζεται από ανιδιοτέλεια..κάτι που πιστεύω πως δεν χαρακτηρίζει τον έρωτα....

και πριν όταν μίλησα για ζηλεια..καχυποψία κ.λ.π...σαφώς και δεν αναφέρομαι σε αρρωστημένες καταστάσεις...

Click για ανάπτυξη...

Βρε εγω συμφωνω σε αυτο που λες, απλως η προσωπικη μου εμπειρια (και οχι μονο τα βιωματα μου), μου εχουν δειξει οτι τα ατομα που ειναι κτητικα,ζηλιαρηδες,καχυποπτοι κτλ κτλ, οταν περασουν απο το σταδιο του ερωτα σε αυτο της αγαπης, πολλες φορες εαν οχι τις περισσοτερες, οχι απλως ΔΕΝ ηρεμουν, αλλα γινονται ακομα πιο πολυ κτητικοι κτλ κτλ...Οταν φυσικα ειναι υπερβολικη-αρρωστημενη η κατασταση.
Και αυτο γιατι πλεον στην αγαπη εισαι ακομα πιο ενωμενος με το ταιρι σου.
Για αυτο πιο πανω εγραψα "εξαρτηση" σε εισαγωγικα αναφερομενος σε αυτου του ειδους τις καταστασεις.
Γιατι εισαι τοσο προσκολλημενος πανω στον αλλον που πλεον συναισθηματικα "εξαρτασαι" απο αυτον και με καθε τροπο προσπαθεις να τον εχεις διπλα σου..κοντα σου!Ακομα κι αν ειναι να τον αλυσοδεσεις.(Συναισθηματικα πιλωντας παλι.)
Απο την αλλη απλως στην αρχη μπορει να νιωθεις λιγο...στην "τσιτα" και μετα να καταλαβεις οτι δεν συντρεχει λογος ανησυχιας και ολων αυτων προς το ταιρι σου.
Αλλα προσοχη μιλαω για να νιωθεις "λιγο στην τσιτα"...Εαν απο την αρχη εισαι που πας;με ποιον,γιατι,ποτε,οχι!μη! οτ ενα και το αλλο επι 24ωρου βασεως και με στυλ δεσμοφυλακα, αυτα ΔΕΝ αλλαζουν τοσο ευκολα...για να μην πω ποτε...

Ναι βρε Νεραϊδάκι, καλώς ήρθες....
Γνώμη μου είναι ότι αν μια σχέση ξεκινήσει με καχυποψίες, ζήλιες και όλα τα συναφεί, έτσι θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος..... ένας άνθρωπος ή είναι κτητικός, καχύποπτος και ζηλιάρης εκ του φυσικού του ή όχι....και σίγουρα δεν αλλάζει από την μια μέρα στην άλλη....είτε στο στάδιο του έρωτα βρίσκεται η σχέση ή στης αγάπης.....άλλα η διαχωριστική γραμμή ανάμμεσα στο φυσιολογικό και την υπερβολή είναι πολύ σχετικη και σίγουρα καθόλου ξεκάθαρη.....εξαρτάται πάντα από τα άτομα που εμπλέκονται στην σχέση.....π.χ. έχω έναν φίλο όπου η κοπέλα του είναι σαν γκεσταβίτισα (κυριολεκτικα).....αυτός αγανακτεί, γκρινιάζει, βρίζει(όχι αυτήν την μοίρα του).....αλλά τελικά διαπίστωσα πως του αρέσει πολύ όλο το σκηνικο που του κάνει η κοπελίτσα...!!! Όποτε εκεί σήκωσα τα χέρια ψηλά και είπα πως είναι άξιος της μοίρας του και των επιλογών του....

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:

χμ...παιδιά την άποψη μου αναφέρω..έχω υπάρξει πολύ κτητική ..έχω υπάρξει και "αδιάφορη"...όλα σχετικά είναι..σε ενα ζευγάρι πάντα ..ο ένας από τους δύο έχει λίγο πιο έντονα τα χαρακτηριστικα τα οποία ανέφερα...το θέμα είναι να μπορούν να κρατηθούν οι ισορροπίες...
αυτα! ....(άντε πολλά έγραψα και σήμερα !! )

Click για ανάπτυξη...

Βασικά, neraida μου, νομίζω ότι όλοι το ίδιο πιστεύουμε και συμφωνούμε πάνω-κάτω, αλλά ξέρεις...Κουβέντα να γίνεται και μια προσπάθεια ένωσης του χάσματος ανάμεσα στον άντρα από τον Άρη και της γυναίκας από την Αφροδίτη...(κάπου, κάπως, κάποιο λάθος έκανε ο Θεός στον πολλαπλασιασμό του είδους... )

Τα περισσοτερα τα ειπατε.

Για να γινεις ανακριτικος και πιεστικος, εχεις αμφιβολιες (οτι δε θα ξενοκοιταειξει) ή ανασφαλιες (οτι σε αγαπαει πολυ).
Για να εχεις τετοιες αμφιβολιες -ανασφαλιες, σημαινει οτι δεν εχεις και πολλη εμπιστοσυνη.
Για να μην εχεις και πολλη εμπιστοσυνη, μαλλον δεν ειναι και πολυ deep η σχεση.
Για να μην ειναι πολυ deep η σχεση, ή ειναι πολυ φρεσκια, ή δεν ηταν ποτε οπως νομιζες/ηλπιζες.

Οποτε κανεις κατι για να δεις που ειναι τα πραματα, ωστε να ξερεις αν θα προχωρησεις/κανεις υπομονη, ή αν θα ληξεις.