Οικονομική επικαιρότητα εν συντομία

καλα τα λενε! αλλα ποιος ξερει τι συμφεροντα παιζουν ?

Αρχική Δημοσίευση από boss.:

καλα τα λενε! αλλα ποιος ξερει τι συμφεροντα παιζουν ?

Click για ανάπτυξη...

Ναι, αλλά σημασία έχει, αν εμείς γνωρίζουμε το συμφέρον μας και ήμαστε αποφασισμένοι να τα προστατεύσουμε/διεκδικήσουμε!

Σύμφωνα με δημοσκόπηση του Bloomberg, το 57% των αναλυτών βλέπει έξοδος της Ελλάδας από το Ευρώ εντός του 2012, ιδιαίτερα μετά από το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή, οι αναλυτές δίνουν πάνω από 50% πιθανότητες για χρεοκοπίας της Πορτογαλίας το προσεχές διάστημα.


Πηγή : Anakitis.com

Το πρακτορείο Bloomberg κάνει την ανατροπή, παρουσιάζοντας με ανάλυσή του μια διαφορετική διάσταση στην πρωτοφανή πολιτική και οικονομική κρίση που περνά η Ελλάδα, και η οποία ανάλυση υποστηρίζει ότι, στην πραγματικότητα, όλοι φοβούνται την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ.

Όπως διαπιστώνει η εν λόγω ανάλυση, «η Ελλάδα μπορεί να κρύβει έναν άσσο στο μανίκι της, αν ακούσει την απαίτηση του λαού να επαναδιαπραγματευθεί το μνημόνιο με την ΕΕ»!

Το κράτος χρωστά περίπου 400 δισ. ευρώ σε ιδιώτες ομολογιούχους, σε ΔΝΤ και ΕΚΤ και σε άλλους πιστωτές. Σχεδόν 252 δις ευρώ από αυτά προέρχονται από επίσημους οργανισμούς (ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.α) που χρησιμοποίησαν το status τους για να αποφύγουν τις απώλειες από την αναδιάρθρωση του χρέους. Σε περίπτωση λοιπόν που η χώρα φύγει από το ευρώ, αυτά τα χρήματα αυτόματα εξανεμίζονται από τις διεκδικήσεις των οργανισμών.

«Η Ελλάδα έχει ακόμα μερικά δυνατά χαρτιά για να επαναδιαπραγματευτεί τη λιτότητα. Όλοι φοβούνται την ελληνική αποχώρηση από ευρώ γιατί θα χάσουν λεφτά και πολιτικά κεφάλαια», υποστηρίζει ο Τζον Γουίτακερ, οικονομολόγος του Πανεπιστημίου του Λάνκαστερ.

Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αναφέρει το Bloomberg, έχουν «ρίξει» λεφτά στην Ελλάδα, η οποία τους χρωστά συνολικά 80 δις ευρώ, δεδομένου ότι χθες ακόμα 4,2 δις ευρώ μπήκαν στα ταμεία της χώρας από το EFSF.

Επιπλέον και η ΕΚΤ θα χάσει από μια αποχώρηση της Ελλάδας. Κατ’ αρχάς, αγόρασε κυβερνητικά ομόλογα 50 δις ευρώ, προκειμένου να μειώσει τις αποδόσεις και να διατηρήσει την πρόσβαση στις αγορές κεφαλαίου.

Παράλληλα, το σύστημα Target2, δείχνει ότι η Τράπεζα της Ελλάδας χρωστά στους εταίρους της 104 δις ευρώ. Συνεπώς περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη, η ΕΚΤ «θα πρέπει να ζητήσει από τα υπόλοιπα μέλη επιπλέον κεφάλαια. Και αυτό θα ήταν καταστροφικό για την ευρωζώνη», υποστήριξε ο οικονομολόγος Ντάρεν Γουίλιαμς της AllianceBernstein Holding LP.

«Θα ήταν ένα σημαντικό χτύπημα. Οπότε, ναι, οι Έλληνες έχουν κάποιο πλεονέκτημα».



Σημείωση: Αυτό, προς επίρρωση των απόψεων του defencenet.gr, που τις υποστηρίζει μέσα από αλλεπάλληλα άρθρα στα ΚΥΡΙΑ ΘΕΜΑΤΑ...



Πηγή : defencenet.gr

Ένας σοκαριστικός τίτλος για εμάς τους Έλληνες, απλό ερώτημα για πάρα πολλούς ξένους: «Γιατί να μην αφήσουμε την Ελλάδα να βουλιάξει;», είναι ο τίτλος άρθρου του CNN στην ιστοσελίδα του, και, ομολογουμένως, προκαλεί εντυπώσεις.

«Η Ελλάδα μπορεί να μας έδωσε τη λέξη δημοκρατία και πολλές από τις αρχές στις οποίες βασίζεται η κοινωνία μας. Όμως, τώρα είναι ‘ο άρρωστος της Ευρώπης’ και πολλοί κάτοικοι άλλων ευρωπαϊκών δημοκρατιών αναρωτιούνται κατά πόσο αξίζει να τη σώσουν δίνοντας πολλά ακόμα δισεκατομμύρια από τα χρήματά τους. Χονδρικά, το επιχείρημά τους είναι το εξής: Και τι έγινε αν η Ελλάδα αποχωρήσει ατιμωμένη από την ευρωζώνη;», γράφει η εναρκτήρια παράγραφος του κειμένου, για να δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα ερωτηματικά σχετικά με το θέμα του άρθρου και, κυρίως, με τη συνέχειά του.

Η οποία και αποδεικνύεται μερικώς σωστή, αλλά δεν παύει να ενοχλεί τ’ αυτιά και τον εγωισμό μας και να μας αγχώνει για το πώς μας αντιμετωπίζουν οι άλλοι, οι μη Έλληνες και όσοι βλέπουν τα πράγματα από απόσταση, πρακτικά και θεωρητικά. Μιλά για μια Ελλάδα που δεν διαθέτει πετρέλαιο, βασίζεται στον τουρισμό και τη γεωργία, παράγει το 5% της οικονομικής δύναμης της ΕΕ και η στρατηγική της θέση δεν είναι τόσο σημαντική όσο θεωρούνταν παλαιότερα.

Από εκεί και πέρα, γίνεται λόγος για τους επικριτές της, οι οποίοι διερωτώνται αν μπορεί κι αν θέλει να παραμείνει στη ζώνη του ευρώ ενώ λίγο παρακάτω τίθεται το ερώτημα εάν τα πακέτα στήριξης είναι έξυπνη οικονομική κίνηση ή επιμηκύνουν την κρίση.

«Πολλοί ισχυρίζονται πως, για όσο η Ελλάδα χρησιμοποιεί το ευρώ, δεν θα είναι ανταγωνιστική». Ο Αμερικανός οικονομολόγος Kenneth Rogoff έχει πει πως η Αθήνα θα έπρεπε να πάρει «άδεια άνευ αποδοχών» από την ευρωζώνη, παραμένοντας εντός ΕΕ, έτσι ώστε να ανασυστηθεί η δραχμή, ταυτόχρονα με την «έκπτωση» του ευρώ και την ενίσχυση του τουρισμού, ο οποίος και θα έδινε ανάσα στη χώρα.

Τη συμφωνία του δείχνει και ο Γερμανός Hans-Werner Sim του think tank Ifo, ο οποίος προσθέτει ότι, κάλλιστα, τα χρήματα που δίνονται για να επιζήσει η Ελλάδα, θα μπορούσαν να ξοδευτούν για την έξοδό της: «Θα σημειωνόταν υποτίμηση της δραχμής, άμεσα, αλλά η κατάσταση θα ισορροπούσε πολύ γρήγορα. Έπειτα από σύντομη μπόρα, ο ήλιος θα έλαμπε και πάλι».

Οι περισσότεροι ειδικοί, πάντως, κάνουν λόγο για μια Ελλάδα τόσο δυσλειτουργική, που μοιάζει μάταιο να γίνεται προσπάθεια διάσωσής της, ενώ, την ίδια στιγμή υπάρχει έντονος φόβος για μια κρίση που αν «βαλτώσει» στη χώρα μας, εύκολα θα επεκταθεί και άλλου στην Ευρώπη με το «χωρίς τέλος μελόδραμα να είναι ικανό να χειροτερέψει την ψυχολογία και άλλων μελών της ευρωπαϊκής οικογένειας!



Πηγή: defencenet.gr

Αρχική Δημοσίευση από H-M:

Ένας σοκαριστικός τίτλος για εμάς τους Έλληνες, απλό ερώτημα για πάρα πολλούς ξένους: «Γιατί να μην αφήσουμε την Ελλάδα να βουλιάξει;», είναι ο τίτλος άρθρου του CNN στην ιστοσελίδα του, και, ομολογουμένως, προκαλεί εντυπώσεις.

...

Click για ανάπτυξη...

: Σοκαριστικός, μόνον ίσως για όσους ακόμη δεν επηρέασε το "σοκ και δέος"!
: Κατά τα άλλα πρόκειται για αναπαραγωγή κιτρινισμού ή μπλόφα κάποιου "ξακουστού"( από το Χόλυγουντ!) παίκτη σε πόκερ, με εντελώς σκάρτα χαρτιά! Ξέρουν οι χαμούρες, ότι η Ελλάδα είναι ένα μπαλόνι, που αν σκάσει πρόωρα, θα σκάσουν σχεδόν αμέσως και μπαλόνια μεγαλύτερα και γεμάτα με "άγνωστες τοξίνες". Είναι σε θέση να διαγράψουν όλο το χρέος, για να μη συμβεί κάτι τέτοιο. Ήδη η Κίνα αντιμετωπίζει τις πρώτες υφεσιακές πιέσεις κι αλίμονο στους Δυτικούς τοκογλύφους, αν παρά ταύτα αντέξει και δεν ανατιμήσει το Γουάνγκ, πουλώντας τοξικά δυτικά χρεώγραφα!!! Δεν βλέπετε, που δείχνουν προδιαθέσεις, οι χαμούρες, ακόμη και για πυρηνικό πόλεμο, μεταξύ Ισραήλ και Ιράν και Β. Κορέα;
Μακάριοι οι αφυπνιζόμενοι ειρηνοποιοί!!! Ουαί στην υποκρισία και στους κοντόφθαλμους!

«Η Ελλάδα είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο θα χρειαστεί αρκετά χρόνια για να βγει από το τέλμα. Άλλα οι έλληνες πολίτες πρέπει να ξέρουν ότι εάν φύγουν από το ευρώ θα φύγουν από την Eυρωπαϊκή Ένωση Στην συνέχεια εάν θέλουν να ξαναγυρίζουν στο ευρώ θα πρέπει να υποβάλλουν αίτημα από την αρχή»… Tάδε έφη η Μαρία Φέχτερ, η υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας, γνωστή για την... ευθύτητά της, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο protothema.gr



Η συνέντευξή της έχει ως εξής:



Πολλοί στην Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρούν ότι η Ελλάδα πρέπει να βγει εκτός ευρώ και να γυρίσει στην νέα δραχμή. H Ελλάδα πρέπει να φύγει από την ευρωζωνη η από την Ευρωπαϊκή Ένωση;



Προσέξτε. Είναι τεχνικά αδύνατο να εγκαταλείψει κανείς την ευρωζώνη. Μόνο από την ΕΕ μπορεί κάποιος να εξέλθει εάν θέλει. Άλλα θα σας έλεγα ότι είμαι αντίθετη με μια τέτοια κίνηση. Δεν μπορείς να εγκαταλείψεις την ευρωζώνη. Μπορείς να φύγεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αυτό η συνθήκη το προβλέπει. Αν φύγεις από την ΕΕ, έχεις φύγει και από την ευρωζώνη. Εάν το θέλει αυτό μια χώρα το κάνουν πρέπει να σκεφτεί δίπλα γιατί στην συνέχεια και πάλι εάν θελήσει να επανέλθει τότε θα χρειαστεί να καταθέσει εκ νέου αίτημα ένταξης.

Στην Ελλάδα η κατάσταση είναι πλέον προβληματική. Από την μια χρειάζονται μεταρρυθμίσεις άλλα και το μνημόνιο είναι σκληρό.. Η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για τις μεταρρυθμίσεις, όπως συνέβη και με τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπου η αλλαγή διήρκεσε τουλάχιστον δέκα χρόνια. Για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων η Αυστρία παρέχει «αναπτυξιακή βοήθεια», όπως για παράδειγμα στην διοργάνωση υποδομών στις οικονομικές υπηρεσίες, στο πρόβλημα ασύλου ή στις ιδιωτικοποιήσεις.



Ποια είναι κατά την γνώμη σας η αιτία των άσχημων συνθηκών για την Ελλάδα;
Ο υπέρογκος και αναποτελεσματικός δημόσιος τομέας, η διασπάθιση δημόσιου χρήματος από δημόσιους υπαλλήλους και τη σπατάλη του εύκολα δανεισμένου χρήματος πριν την κρίση. Για παράδειγμα στον τομέα του τουρισμού, ενώ πριν 15 χρόνια η Ελλάδα βρισκόταν μπροστά από την Τουρκία, αυτή την έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό, ανεβάζοντας την ποιότητα και επεκτείνοντας την τουριστική περίοδο σε όλη τη διάρκεια του έτους. Από αυτό το παράδειγμα, μπορεί κανείς να καταλάβει το τι συνέβη. Επίσης μεταξύ άλλων υπάρχει η απουσία κτηματολογίου , πρόβλημα με την φοροδιαφυγή . Από την άλλη και οι νεότεροι περιμένουν μια θέση στο Δημόσιο, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα για ανάπτυξη επιχειρηματικότητας, ενώ, όταν υπάρχει, προκύπτουν εμπόδια, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των οδηγών ταξί που απεργούν ενάντια στο άνοιγμα του επαγγέλματός τους.



Φταίνε όμως και τα πολιτικά κόμματα;
Ναι. Ενα άλλο πρόβλημα της Ελλάδος είναι ότι οι παλιές γενιές κυριαρχούν στην κοινωνία, η νεότερη γενιά αδυνατεί ή δεν θέλει να δραστηριοποιηθεί. Θέλω επίσης να πω ότι: Οι ελληνικές πολιτικές δομές είναι περίεργες: στη διάρκεια πολλών χρόνων, μόνον δύο οικογένειες κυβέρνησαν: Καραμανλής, Παπανδρέου, Καραμανλής, Παπανδρέου. Γι΄αυτό δεν θέλω να πω σε ποιον ανήκει περισσότερο το φταίξιμο για την καταστροφή.



Η Αυστρία δεν ωφελείται από τα πακέτο βοήθειας που δίνει στην Ελλάδα;
Σε σχέση με τα πακέτα βοήθειας προς την Ελλάδα, βοηθώντας τους Έλληνες επωφελείται η Αυστρία. Xωρίς αυτή τη βοήθεια θα κινδύνευε με μεγάλη αποτυχία τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και το ευρώ.



Η Αυστρία θα αντιμετωπίζει προβλήματα εάν η Ελλάδα χρεοκοπήσει πλήρως;
Υπάρχει μια πιθανότητα να χρεοκοπήσει η Ελλάδα και η Αυστρία θα πρέπει να ανταποκριθεί στις δανειακές εγγυήσεις της. Και σας το λέω αυτό καθώς η κρατική τράπεζα Kommunalkredit, θα χρειαστεί ξαφνικά πολλά χρήματα. (Η Kommunalkredit, που ειδικεύεται στη χρηματοδότηση σχεδίων υποδομών, κρατικοποιήθηκε το 2008 μετά την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση και τα υψηλού κινδύνου στοιχεία του ενεργητικού της διοχετεύτηκαν σε μια χωριστή τραπεζική μονάδα. ) . Η τράπεζα αυτή πριν το PSI + είχε στην κατοχή της (και οι δυο μονάδες) είχαν στην κατοχή τους τίτλους ελληνικου χρέους ύψους 1,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, κυρίως με τη μορφή κρατικών ομολόγων ή ασφαλίστρων κινδύνου. Τώρα το ποσό αυτό είναι πέριξ των 500 εκατ ευρω.



Έχω μια απορία. Η Αυστρία δεν κερδίζει από τα χρήματα που δανείζει την Ελλάδα;
Μέχρι τώρα δεν θα έλεγα πως η Αυστρία έχει κερδίσει χρήματα από τη βοήθεια προς την Ελλάδα.. Η μείωση του επιτοκίου που αποφασίστηκε για την Ελλάδα, περιορίζονται τα έσοδα για την Αυστρία, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως θα χάνει χρήματα. Είμαστε ικανοποιημένοι με τη συμφωνία στο δεύτερο πακέτο στήριξης της Ελλάδας, με την οποία, , επιτεύχθηκε η τήρηση του κανόνα 130/120, δηλαδή αφενός μεν να μην υπερβεί το νέο πακέτο τα 130 δισεκατομμύρια ευρώ και αφετέρου το ελληνικο χρέος να μειωθεί έως το 2020 στο 120% του ΑΕΠ. Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες έχουν περισσότερα χρήματα και χρόνο, ώστε να εξασφαλίσουν τη ρευστότητα τους, ενώ η χώρα πρέπει να «ακολουθήσει ένα δρόμο που θα εξασφαλίζει την επιβίωσή της».



Στέλεχος του κόμματος σας o Κριστοφ Λάιτλ πρότεινε η Ελλάδα να πουλήσει απομακρυσμένα και ακατοίκητα νησιά για να ξεχρεώσει. Εσείς συμφωνείτε;
Είναι προκλητική η πρόταση αυτή του προέδρου του Αυστριακού Οικονομικού Επιμελητηρίου κ. Λάιτλ. Δεν θα ήθελα να την σχολιάσω.



Πηγή defencenet.gr

νώ στο διαπλεκόμενο ελληνικό τύπο βρίσκει ανταπόκριση η θεωρία πως μόνον η Ελλάδα έχει να χάσει από την έξοδό της από το ευρώ, στο εξωτερικό αντίθετα, είναι η άλλη άποψη που φοβίζει και απασχολεί: Τι μπορεί να προκαλέσει στην Ευρωζώνη και διεθνώς μία ελληνική έξοδος από το ευρώ. Όπου διαπιστώνεται ότι όλοι οι σοβαροί πολιτικοί και οικονομολόγοι, φοβούνται το ντόμινο.
Οι απόψεις αυτές φιλοξενούνται στο εξωτερικό, αλλά στην Ελλάδα δύσκολα βρίσκουν έκφραση. Θέματα όπως η ζημιά του ενός τρισεκατομμυρίου την οποία παρουσίασε πρωτοσέλιδα ο Guardian και είχε ήδη αποκαλύψει αντίστοιχα με ανάλογους υπολογισμούς ειδικών το defencenet.gr.

Ο Πωλ Κρούγκμαν ο διάσημος Αμερικανός νομπελίστας οικονομολόγος, έχει επίσης την ίδια άποψη και γενικποτερα αρθρογραφεί εναντίον των μέτρων λιτότητας σε ΗΠΑ και Ευρώπη μια και ανήκει σε φιλελεύθερη μεν, επιτυχημένη δε σχολή οικονομικής σκέψης, η οποία σε αντίθεση με τη «σχολή του Σικάγο», παρουσίασε επιτεύγματα και βοήθησε την πρόοδο της ανθρωπότητας.
Και δεν είναι μόνον οι θεωρητικοί. Για παράδειγμα μόλις την περασμένη Πέμπτη στο εξωτερικό έκαναν εντύπωση οι δηλώσεις της επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και του «αδελφού» οικονομικού οργανισμού της Παγκόσμιας Τράπεζας, Ρόμπερτ Ζέλικ.
Η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, προειδοποίησε για «πολύ δαπανηρές» συνέπειες αν τυχόν η Ελλάδα αποχωρήσει από την ευρωζώνη- ένα ταμπού το οποίο οι ευρωπαίοι ηγέτες έχουν αρχίσει να συζητούν ανοιχτά μετά τις ελληνικές εκλογές, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Reuters.

Οι φόβοι ότι η κακή κατάσταση στην Ελλάδα θα μπορούσε να σύρει τη ζώνη του ευρώ σε βαθύτερη κρίση, ταρακούνησε τις χρηματοπιστωτικές αγορές σε όλο τον κόσμο. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, η Λαγκάρντ κάλεσε τους Έλληνες ηγέτες να δείξουν την αποφασιστικότητά τους να κρατήσουν τη χώρα στη ζώνη του ευρώ τηρώντας τη συμφωνία με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, «οι όροι της οποίας προκάλεσαν πολλά δεινά στους πολίτες της χώρας».
Ωστόσο, η ίδια είπε, τυχόν ελληνική αποχώρηση από το ευρώ «θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή και δύσκολη, και όχι μόνο για την Ελλάδα».

Στο μεταξύ και από την Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμούν, ότι η κρίση θα μπορούσε να εξαπλωθεί πέρα από τα ελληνικά σύνορα, σε πολύ μεγαλύτερες οικονομίες της ευρωζώνης που βρίσκονται σε δύσκολη θέση.

«Το κεντρικό ζήτημα δεν θα είναι Ελλάδα, αλλά η Ισπανία και η Ιταλία,» είπε ο Πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ. «Εάν η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη, οι παράπλευρες επιδράσεις θα μπορούσε να είναι πολύ επιζήμιες θυμίζοντας την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, που σκόρπισε τον πανικό στις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές».

Η άποψη του Ρόμπερτ Ζέλικ, ήταν αντίστοιχη με αυτή που έκανε μία ημέρα νωρίτερα ο εκπρόσωπος του διεθνούς τραπεζικού καρτέλ IIF, Τσαρλς Νταλάρα, μιλώντας στο βρετανικό κανάλι Channel 4. Σύμφωνα με τον έμπειρο τραπεζίτη, δεν υπάρχει τρόπος να διαχειριστούν έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ και αυτό χωρίς να προκληθεί ντόμινο στο διεθνές τραπεζικό σύστημα και σοβαρή ύφεση στη διεθνή οικονομία.
Ακόμα και οι Γερμανοί λένε τα ίδια. Εδώ ο Κεντρικός Τραπεζίτης της Γερμανίας Γιενς Βάιντμαν που την περασμένη εβδομάδα απειλούσε την Ελλάδα με έξοδο από το ευρώ και τώρα άλλαξε τροπάρι και έδειξε το φόβο του..

Συγκεκριμένα ο πρόεδρος της κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας, Γιενς Βάιντμαν ζητεί από τους Έλληνες και από τους ευρωπαίους υπεύθυνους "να συνεννοηθούν ταχέως", για τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα, με συνέντευξή του, που θα δημοσιευτεί στο αυριανό φύλλο της "Frankfurter Allgemeine".
Όπως λέει, "εναπόκειται τελικά στις κυβερνήσεις να αποφασίσουν, εάν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι πρέπει να υποστούν συμπληρωματικές θυσίες. Προσωπικά, θα θεωρήσω «σφάλμα», να αυξηθεί ο κίνδυνος, που διατρέχει τώρα το ευρωσύστημα όσον αφορά την Ελλάδα". Λέει επίσης ότι "οι παρούσες αβεβαιότητες... μπορεί να οδηγήσουν σε υψηλό κίνδυνο τόσο την ΕΚΤ, όσο και τις άλλες κεντρικές τράπεζες στην Ευρώπη, που συνθέτουν το ευρωσύστημα".

Και βέβαια υπάρχει και η ανάλυση που παρουσιάσαμε χθες από «Γερμανό σοφό» που κατέρριπτε τους «μύθους» όπως ο ίδιος τους ονόμαζε, για την ελληνική έξοδος από το ευρώ. "Να μην παίζουν με τη φωτιά της ελληνικής εξόδου από το ευρώ", προειδοποιεί τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Γερµανός καθηγητής Διεθνούς Οικονοµίας και συνεργάτης της δεξαμενής σκέψης "Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων" (ECFR), Σεµπάστιαν Ντούλιεν, οποίος τονίζει ότι "ακόμα και αν έχεις βάλει καλούς αερόσακους, δεν θέλεις να είσαι μέσα στο κρας-τεστ..."

Και στη συνέχεια ανέλυε ότι τόσο η Ελλάδα έχει πλεονεκτήματα από μία έξοδο που παραγνωρίζονται, αλλά και το διεθνές οικοδόμημα θα απειληθεί περισσότερο από όσο υπολογίζουν.


Πηγή defencenet.gr

Ρωσία και Κίνα δείχνουν τα δόντια τους προς τη διεθνή συμμορία( και τους ντόπιους συνεργάτες τους! ), που "πειραματίζονται με την Ελλάδα", με φόβητρο την "έξοδο από το Ευρώ"!

Click για ανάπτυξη...

Οι οικογένειες Ροκφέλερ και Ρότσιλντ, ενώνουν τις δυνάμεις τους μπροστά στον πυρηνικό όλεθρο που έρχεται στην παγκόσμια οικονομία!

Λίγες ώρες πριν ξεκινήσουν οι εργασίες του Club Bilderberg στη Βιρτζίνια, οι δύο οικογένειες οι Ροκφέλερ και οι Ρότσιλντ - που δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι κυβερνούν τον πλανήτη - ενώνουν τις δυνάμεις τους! Έχοντας διαβλέψει τον οικονομικό πυρηνικό όλεθρο που έρχεται στην παγκόσμια οικονομία αποφάσισαν να ενωθούν και επίσημα.

Διαβάστε για την συμμετοχή του πρώην υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Παπακωνσταντίνου στη φετινή σύνοδο της λέσχης Bilderberg στις Η.Π.Α.


Στην Ελλάδα χαρακτηρίστηκε «ο χειρότερος υπουργός Οικονομικών». Στην ιστορία του τόπου o Γιώργος Παπακωνσταντίνου θα συνοδεύεται από το πλούσιο αρνητικό βιογραφικό του: μνημόνιο, ΔΝΤ, εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, άγρια λιτότητα, καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, φτώχεια, πείνα. Θα περίμενε κανείς ότι με την οργή του λαού εναντίον του, με την αποτυχία του μνημονίου, με την τροπή που έχουν πάρει πια τα πράγματα, θα είχε μπει στο περιθώριο. Κι όμως. Eίναι το… καλό παιδί των ισχυρών του πλανήτη.

Στη φετινή σύνοδο της Λέσχης Bilderbergο πρώην «τσάρος» της οικονομίας θα είναι το νέο μέλος. Θα τον υποδεχτούν οι άνθρωποι που καθορίζουν τις τύχες όλου του κόσμου με φιλικά χτυπήματα στην πλάτη. Θα τους κάνει απολογισμό των πεπραγμένων του. Θα γευματίσει μαζί του, θα πιουν κονιάκ καπνίζοντας πούρα, θα συνεχίσουν τη συζήτηση για το παρελθόν, για το παρόν, για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας.

Τί έχει να προσφέρει ο Γιώργος Παπακωνστανίνουσε αυτή τη σύνοδο; Εύκολα εξάγεται το συμπέρασμα: πολύτιμη εργαστηριακή πείρα.

Το εργαστήριο που ονομάζεται «ελληνική κοινωνία» κατέδειξε ότι το πείραμα μπορεί να πετύχει: βομβαρδισμός με τρόμο, αρπαγή, μέτρα, ενοχή, τρόμο, αρπαγή, ξανά μέτρα. Και οι πολίτες σοκαρισμένοι και καθηλωμένοι από το φόβο και την ενοχή να ανέχονται.

Στην Ελλάδα όλοι χαρακτηρίζουν τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου«αποτυχημένο». Δεν υπάρχει πιο τρανή απόδειξη, απο τη συμμετοχή του στο συγκεκριμένο κλαμπ ότι είναι απολύτως επιτυχημένος.

H γνωστή ελληνική «ομάδα Bilderberg» , ετοιμάζεται για την φετινή συνάντηση της κλειστής – κατ’άλλλους «σκοτεινής» – Λέσχης Bilderberg, η οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 31 Μαΐου μέχρι τις 3 Ιουνίου στο Shantilly της πολιτείας Virginia των Η.Π.Α. . Ποτέ και τίποτα δεν έχει διαρρεύσει για το τι συζητείται μέσα στην Λέσχη.

Στη συνάντηση αυτή φέτος θα παρευρεθούν -μεταξύ άλλων- ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι, η βασίλισσα της Ολλανδίας Βεατρίκη, η αφρόκρεμα των Βρυξελλών με επικεφαλής τον Ιωακείμ Αλμούνια, ο Ξαβιέ Σολάνα, ο πρόεδρος της Deutsche Bank Ιωσήφ Άκερμαν, ο Μπιλ Γκέιτς πρόεδρος της Microsoft, o Χένρυ Κίσσινγκερ κ.ά..

Να υπενθυμίσουμε ότι η Λέσχη ανήκει στο ίδιο δίκτυο επιρροής με την Τριμερή Επιτροπή και το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, και μάλλιστα πολύ από τους συμμετέχοντες πηγαίνουν και στις τρεις οργανώσεις όπως ο David Rockfeller, και ο Bαρόνος Rothchild για πολλούς οι πραγματικοί οργανωτές των συνεδριάσεων αυτών και για άλλους οι πραγματικοί κυρίαρχοι του πλανήτη, αφού έμμεσα ή άμεσα, ο μισός πλανήτης εργάζεται για τις οικογένειές τους.

Κατά τις συζητήσεις είθισται να μην τηρούνται πρακτικά και όσα κείμενα διανέμονται θεωρούνται απόρρητα και ειδικού χειρισμού.


Πηγή Xrimanews.gr

Η λύση για την ευρωζώνη κρύβεται στα Bund.

Ας φανταστούμε -εάν κάτι τέτοιο είναι πλέον εφικτό- ότι η κρίση της ευρωζώνης έχει επιτέλους λυθεί. Η καταιγίδα πέρασε. Το ευρώ είναι άθικτο. Πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε σε αυτό το σημείο;

Για μία βιώσιμη λύση απαιτείται αλλαγή σκέψης. Η αλλαγή σκέψης μπορεί να καταμετρηθεί μέσω των spreads των ομολόγων και ειδικότερα μέσω των αποδόσεων των γερμανικών ομολόγων.

Πολλοί επενδυτές περιμένουν -και αρκετοί αξιωματούχοι φοβούνται- ότι το τέλος είναι κοντά, ότι το ευρώ κάνει τα τελευταία του βήματα. Καθώς εμπεδώνεται αυτή η εκτίμηση μετατρέπεται σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία που απειλεί την επιβίωση του ευρώ.
Οι επιπτώσεις αυτής της πρόβλεψης είναι τριγύρω μας. Η φυγή των καταθετών από τις τράπεζες, που γίνεται σε αργή κίνηση, η διεύρυνση των spreads στα κρατικά ομόλογα και η ύφεση είναι συμπτώματα του φόβου κατάρρευσης του ευρώ.

Ο φόβος εκφράζεται κυρίως μέσω της φυγής κεφαλαίων. Ένα από τα παράδοξα αυτής της κρίσης είναι πως, ενώ ορισμένες χώρες της ευρωζώνης υποφέρουν σοβαρά, άλλες πηγαίνουν πολύ καλά, κυρίως επειδή τα κεφάλαια οδεύουν προς τον βορρά της ευρωζώνης. Έτσι, ενώ το κόστος δανεισμού είναι επώδυνα υψηλό για την Ισπανία, παράλληλα είναι γελοία χαμηλό στη Γερμανία


Πηγή: FT

Τα άκομψα σχόλια της Κριστίν Λαγκάρντ για την Ελλάδα έχουν προκαλέσει σάλο (και δικαίως) στη χώρα. Αλλά και στο Νίγηρα, θα πρέπει να επικρατεί εξίσου έντονη περιφρόνηση για τη γενική διευθύντρια του ΔΝΤ. Απορρίπτοντας τα δεινά που περνάνε κάποιες μητέρες στην Ελλάδα, η Λαγκάρντ είπε επίσης ότι αισθάνεται περισσότερη συμπάθεια για «τα μικρά παιδιά ενός σχολείου σε ένα μικρό χωριό στο Νίγηρα».

Αν η «συμπάθεια» είναι αυτό που χαρακτηρίζει την προσέγγιση του ΔΝΤ στο Νίγηρα, τότε η Ελλάδα θα έκανε καλά να αποφύγει την βοήθεια του ΔΝΤ. Ο Νίγηρας εμφανίζεται στους τίτλους ειδήσεων σε τακτά χρονικά διαστήματα - καθώς σχετίζεται με συνεχώς υψηλά επίπεδα υποσιτισμού και πείνας. Δεν έχει γίνει ωστόσο εκτενής αναφορά στο ρόλο του ΔΝΤ, και της Παγκόσμιας Τράπεζας, στην δυστυχία του λαού του Νίγηρα.

Ο Νίγηρας ήταν θύμα του κακόφημου πια προγράμματος διαρθρωτικής προσαρμογής του ΔΝΤ από το 1982 και παραμένει στο πλαίσιο ενός προγράμματος του ΔΝΤ, έως και σήμερα. Όπως και στην Ελλάδα, το ΔΝΤ δάνεισε χρήματα στη χώρα για να διασώσει τους πιστωτές του Νίγηρα. Τίποτα δεν ειπώθηκε για το αν ίσχυε αυτό το χρέος, ένα σημαντικό ερώτημα, αφού η χώρα τελούσε υπό στρατιωτικές κυβερνήσεις από το 1974 τη χρονιά δηλαδή που τα δάνεια άρχισαν να εισρέουν.

Τα δάνεια αποπλήρωναν το χρέος και, όπως στην Ευρώπη σήμερα, οι απλοί άνθρωποι του Νίγηρα καλούνταν να πληρώσουν το τίμημα του απερίσκεπτου δανεισμού μέσω της λιτότητας και μιας σειράς οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Παίρνουμε μια ένδειξη του αντίκτυπου που είχαν οι πολιτικές αυτές αν κοιτάξουμε τον κλάδο της γεωργίας.

Οι περισσότεροι στον Νίγηρα ζουν από τη γη. Το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα θεωρούν τις εξαγωγές ως βασική πηγή συναλλάγματος για την αποπληρωμή του χρέους. Αυτό συνήθως τίθεται σε ισχύ ανοίγοντας και τον τομέα των τροφίμων στην αστάθεια των διεθνών αγορών. Επιδοτούμενα εισαγόμενα τρόφιμα πλημμύρισαν την εσωτερική αγορά, καταστρέφοντας ξαφνικά τον απροστάτευτο γεωργικό τομέα.

Σε συνδυασμό με τη λιτότητα, οι πολιτικές αυτές είχαν καταστροφικές συνέπειες. Όταν οι τιμές των τροφίμων είναι χαμηλές, ο πραγματικός αντίκτυπος μπορεί να καλυφθεί. Αλλά όταν αυξάνονται, οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πολύ γρήγορα πόσο ευάλωτη είναι η πρόσβαση τους σε τρόφιμα. Ο Djibo Bagna, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου του Νίγηρα, πιστεύει ότι η διαρθρωτική προσαρμογή της γεωργίας κατέστρεψε το Νίγηρα: «Φυσικά, όταν ο τομέας αυτός περιλαμβάνει το 85% του πληθυσμού, αυτό έχει συνέπειες: μείωση της παραγωγής, εγκατάλειψη της υπαίθρου, αύξηση των παραγκουπόλεων.»

Ούτε ένα πρόγραμμα λιτότητας και απελευθέρωσης κατάφερε να μειώσει τα επίπεδα του χρέους – ότι δηλαδή γίνεται και στην Ελλάδα. Τα χρέη του Νίγηρα συνέχισαν να αυξάνονται από $ 960 εκατομύρια, όταν ξεκίνησε η διαρθρωτική προσαρμογή, στο $ 1,8 δισ. το 1990, και στη συνέχεια, μετά από πρόσκαιρη πτώση, στο ρεκόρ των $ 2,1 δισ. το 2003. Περισσότερο χρέος σημαίνει περισσότερο έλεγχο από το ΔΝΤ, πράγμα που σήμαινε περισσότερη λιτότητα και περισσότερες μεταρρυθμίσεις.

Μετά από πολλά χρόνια, η παραγραφή του χρέους του Νίγηρα φαινόταν, ακόμη και στο ΔΝΤ, ως αναπόφευκτη. Η ελάφρυνση του χρέους επέτρεψε στο Νίγηρα να βελτιώσει την εκπαίδευση και να αυξήσει την πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό. Αλλά ήρθε και με προϋποθέσεις. Ένα 19% φόρο επί των πωλήσεων σε βασικά τρόφιμα και ταχεία αύξηση των τιμών των τροφίμων σήμαινε ότι για τους απλούς ανθρώπους ήταν ακόμη πιο δύσκολο να τα αποκτήσουν. Η πώληση των αποθεμάτων σίτου έκτακτης ανάγκης, μια πολιτική που είχε ήδη προκαλέσει λιμό στο Μαλάουι το 2002, έκανε περαιτέρω ζημιά.

Οι πολιτικές αυτές τροφοδότησαν το λιμό του 2005. Η κρίση δεν προκλήθηκε κυρίως από φυσικές καταστροφές - τα τρόφιμα ήταν διαθέσιμα, αλλά πανάκριβα - αλλά έπειτα από μια σειρά πολιτικών αποφάσεων. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της κρίσης δεν υπήρχε αλλαγή στο οικονομικό δόγμα. Το ΔΝΤ διαμήνυσε τότε στην κυβέρνηση του Νίγηρα να μην εκπονήσει το πρόγραμμα δωρεάν διανομής τροφίμων σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Η λεγόμενη λοιπόν σήμερα «σκληρή αγάπη» προς την Ελλάδα δεν είναι κάτι καινούργιο.

Η Lagarde δηλώνει: «Είναι μερικές φορές δύσκολο να πούμε στην κυβέρνηση σε φτωχές χώρες... να ενισχύσει ουσιαστικά τον προϋπολογισμό και να μειώσει το έλλειμμα.» Δύσκολο, αλλά όχι και ακατόρθωτο από ότι φαίνεται, παρά την επίδραση που έχει η προσέγγιση αυτή στην εκτίναξη της φτώχειας και της ανισότητας ξανά και ξανά.

Το απελπιστικό αντίκτυπο των πολιτικών του ΔΝΤ στον Νίγηρα δεν έχει φέρει καν τα αναμενόμενα αποτελέσματα δηλαδή τον έλεγχο του χρέους. Σε έκθεση που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα, αναφέρθηκε ότι 10 χρόνια μετά την ακύρωση του, οι πληρωμές χρέους του Νίγηρα, ως ποσοστό των κρατικών εσόδων αναμένεται να βρεθούν στο ίδιο επίπεδο όπως και πριν από την αναδιάρθρωση. Οι προσπάθειες του ΔΝΤ να «αναδιαρθρωθεί» ο Νίγηρας έχουν αποτύχει ακόμη και με αυτούς τους όρους.

Το να προσποιηθεί κανείς ότι το ΔΝΤ λειτουργεί με τρόπο φιλικότερο προς το Νίγηρα από ό τι προς στην Ελλάδα είναι μάλλον αβάσιμο. Οι πολιτικές του ΔΝΤ δεν μπορούν να βοηθήσουν χώρες που βρίσκονται σε κρίση. Η Ελλάδα μπορεί να μάθει πολλά από αυτό - και δεν έχει και πολλά να κερδίσει από τη «συμπάθεια» της κ. Λαγκάρντ.


Πηγή Σοφοκλέους 10

Και γιατί να βιάζονται?

Οι φωνές για την ανάγκη λήψης αποφάσεων για να βγει η Ευρώπη από την κρίση. Έφτασαν έως το Βερολίνο, αλλά δε φαίνεται να υπάρχει... άγχος. Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει μετά την άνοιξη του 2013!

Από του χρόνου δηλαδή! Αυτό αποκαλύπτει έγγραφο της γερμανικής κυβέρνησης που αποκάλυψε το πρακτορείο Reuters. Σύμφωνα με αυτό, το Βερολίνο δεν περιμένει να ληφθούν από την Ευρωπαϊκή Ένωση οριστικές αποφάσεις για την ενίσχυση του συντονισμού της οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών της, πριν από την άνοιξη του 2013.

Το σχέδιο μάλλον θα θορυβήσει περισσότερο παρά θα καθησυχάσει τους επενδυτές, αφού το Βερολίνο αναμένει ότι θα χρειαστεί σχεδόν ένας ολόκληρος χρόνος διαβουλεύσεων και διαλόγου πριν οι αποφάσεις για τον δρόμο προς τη λεγόμενη "δημοσιονομική ένωση" οριστικοποιηθούν.

Το οκτασέλιδο έγγραφο, με τον τίτλο "Περισσότερη Ανάπτυξη για την Ευρώπη--Απασχόληση, Επενδύσεις, Καινοτομία", περιγράφει ένα χρονοδιάγραμμα για τη στενότερη δημοσιονομική ολοκλήρωση, ένα βήμα που η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ θεωρεί κρίσιμο για την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των αγορών μετά από δύο και πλέον χρόνια κρίσης.

Το έγγραφο, που εγκρίθηκε την περασμένη Παρασκευή από την καγκελαρία, το υπουργείο Οικονομικών και το υπουργείο Εξωτερικών, αναφέρει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρόμπεϊ είναι πιθανό να υποβάλλουν στέρεες προτάσεις για το στενότερο συντονισμό της οικονομικής πολιτικής έγκαιρα για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον Δεκέμβριο.

«Σε αυτή τη βάση, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θα μπορούσε να ολοκληρώσει τις εργασίες του για τους σχεδιασμούς αυτούς στη σύνοδο της άνοιξης του 2013», αναφέρεται στο έγγραφο.

Το χρονοδιάγραμμα που αναφέρεται στο γερμανικό έγγραφο ενδέχεται να αναστατώσει εταίρους της ΕΕ, περιλαμβανομένων των ΗΠΑ, που ζητούν άμεση λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της κρίσης που μπορεί να αναγκάσει την Ισπανία να ζητήσει έκτακτο διεθνή δανεισμό ή να οδηγήσει σε έξοδο την Ελλάδα από την ευρωζώνη.

Και όλα αυτά ενώ οι φωνές για το μέλλον της ευρωζώνης πληθαίνουν. Ο αρμόδιος Επίτροπος, Όλι Ρεν προειδοποίησε ότι το ευρώ χρειάζεται τολμηρές πολιτικές για να μην καταρρεύσει, ενώ ο Αμερικανός δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος έδωσε τρεις μήνες ζωής στη νομισματική Ένωση αν οι ηγέτες της δεν κάνουν κάτι άμεσα.

Η Μέρκελ απορρίπτει τις εκκλήσεις να υπάρξει κοινή έκδοση ευρωομολόγων, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχουν θαυματουργές λύσεις και ότι μόνο ένας "οδικός χάρτης" προς την δημοσιονομική και πολιτική ένωση θα δημιουργούσε ελπίδες αποκλιμάκωσης της κατάστασης. Έτσι, πιέζει να υπάρξει περισσότερος κεντροποιημένος έλεγχος των εθνικών προϋπολογισμών και να πείσει τους εταίρους να εκχωρήσουν μέρος της εθνικής τους κυριαρχίας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, κάνοντας το σημαντικότερο πολιτικό άλμα για την ΕΕ μετά τη θέσπιση του ενιαίου νομίσματος πριν από 13 χρόνια.

Το έγγραφο αναφέρεται σε μια σειρά ήδη τετριμμένων προτάσεων για την ενίσχυση της ανάπτυξης στην ΕΕ, όπως η καλύτερη χρήση των διαρθρωτικών ταμείων και η αύξηση του κεφαλαίου της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων (ΕΤΕπ) κατά 10 δισ. ευρώ, ώστε να μπορεί να παρέχει δάνεια 15 δισ. ευρώ ετησίως τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Επίσης, δεν υιοθετεί ρητά την "τραπεζική ένωση", την οποία προωθούν ο Ρεν και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι.
Αντ' αυτού τονίζει τη σημασία που δίνει το Βερολίνο στο να μειωθεί η αλληλεξάρτηση ανάμεσα σε τράπεζες και κυβερνήσεις σε ορισμένα κράτη-μέλη και καλεί την ΕΕ να συνεχίσει τη συζήτηση για την ενίσχυση του συντονισμού στο χρηματοοικονομικό τομέα.


Πηγή Xrimanews.gr

Αυξάνεται μέρα με τη μέρα ο κίνδυνος να εξαναγκαστεί η Ελλάδα να αποχωρήσει από την ευρωζώνη με αφορμή τη διακοπή της χρηματοδότησης του οικονομικού της προγράμματος, όσο η Ισπανία, η Κύπρος και άλλες χώρες προσεγγίζουν την πόρτα του EFSF για τους δικούς τους λόγους.

Η δήλωση Σόιμπλε ότι «η Ισπανία έπραξε τα πάντα άριστα, αλλά δέχεται τις επιπτώσεις της ελληνικής κρίσης», αντηχεί στους διαδρόμους της Κομισιόν και του Συμβουλίου ως άμεση υπόνοια του τι πρόκειται να συμβεί.

Προς το παρόν η Κομισιόν διαψεύδει ότι έχει δεχθεί κάποιο αίτημα για προσφυγή της Κύπρου στον EFSF για να προβεί σε τραπεζικές διασώσεις και ταυτόχρονα ζητά ψυχραιμία για το θέμα της Ισπανίας. Εις «εκ των ψυχραιμοτέρων κοινοτικών» έλεγε χθες δημόσια το αυτονόητο “one step at a time”. Θα προηγηθεί ο υπολογισμός του μεγέθους της απαιτούμενης ανακεφαλαιοποίησης, θα εξαντληθούν όλα τα άλλα περιθώρια (κεφάλαια από τους μετόχους, από τις αγορές, συγχωνεύσεις κτλ) και μετά θα δούμε τι θα γίνει.

Είναι βέβαια γνωστό ότι η ψυχραιμία δεν είναι το προτέρημα της πλειονότητας των επενδυτών και ως εκ τούτου το ευρώ αποδυναμώνεται, τα χρηματιστήρια καταρρέουν, τα spreads αυξάνονται, τα δημόσια οικονομικά πέφτουν έξω και οι εναλλακτικές προτάσεις Μπαρνιέ για τις εγγυημένες τραπεζικές εκκαθαρίσεις έχουν ακόμα δρόμο μπροστά τους.

Η ποιότητα της δημόσιας συζήτησης γύρω από τη προσφυγή της Κύπρου ή της Ισπανίας στον EFSF αποδεικνύει περίτρανα ότι ο EFSF έχει αποτύχει. Ακόμα και μετά τη χρηματοδότηση και την υπαγωγή των χωρών αυτών σε πρόγραμμα η αβεβαιότητα θα συνεχιστεί, όπως περίπου συνέβη στην περίπτωση της Ιρλανδίας, της Πορτογαλίας και προφανώς της Ελλάδας.

Το επικίνδυνο στην όλη υπόθεση είναι πως στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο αναπτύσσεται μια ρητορική που χρεώνει μόνο στην Ελλάδα αυτήν την αποτυχία. Το σκεπτικό της διάχυσης του κινδύνου εδράζεται στη διαπίστωση πως η αποτυχία της Ελλάδας να εφαρμόσει το πρόγραμμα συνεπάγεται μια εγγενή αποτυχία της διακυβέρνησης στην ευρωζώνη, παραγνωρίζοντας το ακόμα χειρότερο δεδομένο - που παρεμπιπτόντως προτάσσουν οι ιδιώτες αναλυτές, S&P, Moody’s, Goldman Sachs - ότι δυστυχώς ή Ελλάδα πάσχει από κακοδιοίκηση σε τέτοιο βαθμό και έκταση που ο μέσος Ευρωπαίος αρνείται να παραδεχθεί.

Αντιθέτως, στελέχη της Κομισιόν που ενημερώνουν τακτικά το Real.gr είχαν επισημάνει από την πρώτη μέρα τους κινδύνους της εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων λόγω της κακοδιοίκησης, ενώ παράλληλα αποκάλυπταν και τον εσωτερικό πόλεμο που είχαν δεχθεί από τους προϊσταμένους τους στην ίδια την Κομισιόν που μέχρι πριν δύο χρόνια θεωρούσαν τα ευρήματα των ελέγχων τους στην Ελλάδα μέχρι και ως προϊόντα εμπάθειας (σήμερα αυτά τα στελέχη παίρνουν την μία προαγωγή μετά την άλλη).

Σε σχέση πάλι με τα εργαλεία αντιμετώπισης της κατάστασης, αν μη τι άλλο η καγκελαρία πέτυχε στο 100% αυτό ακριβώς που επιθυμούσε: να προσδώσει στο μηχανισμό σταθεροποίησης του ευρώ ένα κάποιο «στίγμα». Η συζήτηση περί προσφυγής της Κύπρου ή της Ισπανίας, αντί να έχει το χαρακτήρα της σωτήριας δυνατότητας, έχει το χαρακτήρα του στίγματος ή του ξεπεσμού.

Συνεπώς για τους πολίτες, πολύ περισσότερο για τις αγορές είναι κατανοητό ότι ο EFSF δεν είναι μηχανισμός αλληλεγγύης. Δεύτερον η πολιτική φόρτιση γύρω από την προσφυγή δημιουργεί έντονες αμφιβολίες στα εμπλεκόμενα μέρη για τη μονιμότητα των ρυθμίσεων. Και τρίτον δεν επιτελεί τον ουσιαστικό σκοπό που είναι η σταθεροποίηση του ευρώ.

Την ίδια στιγμή οι εμπορικοί εταίροι της ΕΕ έχουν αρχίσει να δείχνουν τον εκνευρισμό τους. Ο Ιάπωνας Υπουργός Οικονομικών, εκνευρισμένος από τις επιπτώσεις της ευρωπαϊκής οικονομίας στο γεν, κάλεσε τους Ευρωπαίους «να εφαρμόσουν σοβαρά μέτρα ώστε να κατευναστούν οι φόβοι σε παγκόσμιο επίπεδο» ενώ ο Αμερικανός Πρόεδρος απέδωσε τα υψηλά ποσοστά ανεργίας των ΗΠΑ «στην Ευρώπη και στο σύννεφο που φθάνει (στις ΗΠΑ) από τον Ατλαντικό».

Παρόμοια ήταν και η αίσθηση κατά την έκτακτη τηλεδιάσκεψη μεταξύ των Υπουργών Οικονομικών των χωρών G7. Ο Ιάπωνας και ο Αμερικάνος έβαλαν την ΕΕ στη γωνία και απερίφραστα ζήτησαν οικονομική και δημοσιονομική ολοκλήρωση. Καθώς όμως αυτή θα αργήσει έκλεισαν το μάτι και στην πρόταση της Κομισιόν οι πόροι του ESM να μπορούν να χρησιμοποιηθούν για απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών χωρίς κρατικό αίτημα. Η Γερμανία, το αρνείται χωρίς την προηγούμενη επιβολή προγράμματος λιτότητας στα ίδια τα κράτη.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα η συνάντηση Μόντι - Ολλάντ στη Ρώμη για τις 14 Ιουνόυ κρίθηκε μάλλον επιβεβλημένη. Η όλη κατάσταση μοιάζει πάλι να έχει «στολάρει» όμως για να επανέλθει σε «πτήση ευθεία – κανονική» πρέπει να μάθουμε πρώτα το κόστος διάσωσης των Ισπανικών και Κυπριακών τραπεζών, το που θα κάτσει η μπίλια μεταξύ Βερολίνου και Γάλλο - Ιταλικού άξονα, όπως και φυσικά το αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών...


Πηγή Xrimanews.gr

«Η ανακοίνωση αναμένεται το απόγευμα του Σαββάτου»,

Η Ισπανία βρίσκεται στον ασφυκτικό κλοιό των αγορών, μετά και την υποβάθμιση της κατά τρεις βαθμίδες από την Fitch, σε «ΒΒΒ», δύο μόλις βαθμίδες πάνω από το επίπεδο «junk». Νωρίτερα σήμερα, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου αναφοράς ενισχύθηκε κατά 10 μονάδες βάσης στο 6,21% και του 2ετούς κατά 17 μονάδες στο 4,44%.

Η Fitch τοποθετεί το πιθανό δημοσιονομικό κόστος αναδιάρθρωσης και ανακεφαλαιοποίησης του ισπανικού τραπεζικού κλάδου γύρω στα 60 δισ. ευρώ (6% του ΑΕΠ), ενώ θα μπορούσε να φτάσει ακόμη και τα 100 δισ. ευρώ (9% του ΑΕΠ) βάσει ενός πιο δυσμενούς σεναρίου. Το προηγούμενο βασικό σενάριο της Fitch προέβλεπε κόστος περίπου 30 δισ. ευρώ (3% του ΑΕΠ).

Η Fitch αναμένει ότι το ακαθάριστο χρέος της γενικής κυβέρνησης θα ανέλθει στο 95% του ΑΕΠ το 2015 -υποθέτοντας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ύψους 60 δισ. ευρώ- έναντι των εκτιμήσεων του οίκου στις αρχές του έτους για χρέος 82% του ΑΕΠ έως τα τέλη του 2013.

Στο μεταξύ, ανώνυμη πηγή δήλωσε στο Dow Jones Newswires πως το ΔΝΤ στην έκθεση του για τον χρηματοπιστωτικό κλάδο της χώρας προβλέπει ότι οι ισπανικές τράπεζες θα χρειαστούν επιπλέον κεφάλαια 37 δισ. ευρώ για την κάλυψη ζημιών στο πλαίσιο ενός δυσμενούς οικονομικού σεναρίου. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, η έκθεση που αναμένεται να δημοσιοποιηθεί την επόμενη Δευτέρα, σημειώνει ότι οι προβληματικές τράπεζες χρειάζονται τουλάχιστον 40 δισ. ευρώ, ενώ το συνολικό κόστος στήριξης του τραπεζικού συστήματος της χώρας υπολογίζεται στα 90 δισ. ευρώ περίπου.

Πάντως ο Ισπανός πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, δήλωσε χθες πως η ισπανική κυβέρνηση θα περιμένει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ΔΝΤ για τον τραπεζικό κλάδο της χώρας προτού ανακοινώσει μια εκτίμηση για τις πιθανές κεφαλαιακές ανάγκες. Στο πλαίσιο συνέντευξης Τύπου, μετά τη συνάντησή με τον Ολλανδό ομόλογό του Μαρκ Ρούτε, ο Ραχόι δήλωσε ότι δεν θα αποκαλύψει κανένα μέγεθος για την εκκαθάριση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος έως ότου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ολοκληρώσει την αξιολόγησή του.

Από την πλευρά του, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, υποστήριξε ότι η Ευρωζώνη είναι έτοιμη να βοηθήσει τον ισπανικό τραπεζικό τομέα, αν η Μαδρίτη υποβάλει αίτημα προς την κατεύθυνση αυτή. «Είναι πολύ νωρίς για να προβούμε σε εικασίες σχετικά με τους αριθμούς», εκτίμησε υπογραμμίζοντας ότι προς το παρόν, «η Ισπανία δεν έχει υποβάλει αίτημα» παρά το γεγονός ότι ο «τραπεζικός της τομέας είναι κάτω από πίεση».

Σημείωση : Tο Reuters αναφέρει ότι δεν κατόρθωσε να έλθει σε επαφή με αξιωματούχους της ισπανικής κυβέρνησης για να εξασφαλίσει τον σχολιασμό της πληροφορίας.


Πηγή Reuters,

Την πλήρη κατανόησή του για τη δυσθυμία των Ελλήνων, οι οποίοι, όπως αναφέρει, καλούνται τώρα να πληρώσουν για κάτι που δεν προκάλεσαν, εκφράζει ο αυστριακός πρώην υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων (1970-1983) του ιστορικού καγκελάριου Μπρούνο Κράισκι και σήμερα κορυφαίος οικονομικός παράγοντας της χώρας, Χάνες Αντρος, σε σημερινή συνέντευξή του στη μεγάλης κυκλοφορίας, αυστριακή εφημερίδα "Εστεραιχ".

Σημειώνοντας πως, όταν ένας δανειστής δανείζει σε μία χώρα 372 δισεκατομμύρια ευρώ, τότε ο δανειστής είναι εξίσου υπεύθυνος εάν ο δανειολήπτης δεν μπορεί να αποπληρώσει τα δάνεια, ο κ. Αντρος επισημαίνει ότι 170 δισεκατομμύρια ευρώ δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα, αλλά κατέληξαν στις γερμανικές και γαλλικές τράπεζες.

Στη συνέντευξή του, ο θεωρούμενος ως ένας από τους σημαντικότερους υπουργούς Οικονομικών της μεταπολεμικής Αυστρίας, προειδοποιεί ότι, όπως η υπερβολική χρήση ενός φαρμάκου -«επειδή ένα φάρμακο είναι καλό, δεν σημαίνει ότι το χορηγούμε δέκα φορές την ημέρα»- μπορεί να εξελιχθεί σε δηλητήριο, ακριβώς αυτό μπορεί να συμβεί και στην περίπτωση της υπερβολικής λιτότητας, προσθέτοντας πως χωρίς ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει έξοδος από την κρίση.

Ο ίδιος τονίζει την ανάγκη να υπάρξει αλλαγή στάσης, προπάντων από τους Γερμανούς και αυτοί να επιδείξουν, όπως και ολόκληρη η Ευρώπη, περισσότερη αλληλεγγύη, ενώ επισημαίνει πως, αν η Ευρώπη είχε συμπεριφερθεί κατά την επανένωση της Δυτικής και Ανατολικής Γερμανίας, όπως οι Γερμανοί κατά την κρίση του Ευρώ, τότε ποτέ δεν θα είχε πραγματοποιηθεί η επανένωση.

Όπως λέει, τη γερμανική επανένωση την πλήρωσαν όλοι και όταν η ισοτιμία του ανατολικογερμανικού μάρκου έγινε «ένα προς ένα» με το δυτικογερμανικό, προκάλεσε σε ολόκληρη την Ευρώπη υψηλότερα επιτόκια.

Κατά την άποψή του, το ευρώ δεν επιτρέπεται να παραμείνει μόνον ένα μέσο πληρωμών, αλλά απαιτείται ένα ενιαίο δημοσιονομικό σχέδιο και ένα ενιαίο τραπεζικό σύστημα, καθώς δεν γίνεται για τις τράπεζες της Ευρώπης να υπάρχουν 17 διαφορετικές εποπτείες, αλλά χρειάζεται μια Τραπεζική Ένωση με μια πανευρωπαϊκή τραπεζική εποπτεία.

Αναφερόμενος στην άσχημη κατάσταση των δημοσιονομικών και του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη, ο κ. Αντρος παραπέμπει στην επίσης άσχημη κατάσταση στις ΗΠΑ, για να επισημάνει συγχρόνως πως η διαφορά έγκειται στο ό, τι εκεί υπάρχει μια από κοινού αντιμετώπιση της κατάστασης και ακριβώς αυτό διαφοροποιεί το δολάριο από το ευρώ.

Πρόσφατα, σε άλλη συνέντευξή του, ο πρώην υπουργός Οικονομικών είχε καταγγείλει πως «η σωτηρία της Ελλάδας είναι μια σωτηρία των τραπεζών και μέχρι σήμερα στους ίδιους τους Έλληνες δεν έφθασε ούτε ένα λεπτό του ευρώ», ενώ είχε χαρακτηρίσει το «πακέτο σωτηρίας» για την Ελλάδα ως «απερίσκεπτη θεραπεία» που θα μπορούσε να στείλει τον ασθενή ακόμη και στο θάνατο, καθώς, χωρίς θεραπεία των αιτίων, η «επιβληθείσα, υπερβολική, εξαναγκαστική λιτότητα», δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Σύμφωνα με τον κ. Αντρος, η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώνεται και το κράτος πρέπει να πληρώνει ολοένα και υψηλότερα επιτόκια, κάτι που μπορεί να συγκριθεί με έναν γιατρό ο οποίος γράφει στον ασθενή ένα δραστικό φάρμακο σε δεκαπλάσια δόση, χωρίς να λάβει υπόψη του τις παρενέργειες, ωστόσο, κατά την άποψή του, μια έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, εξαιτίας του κινδύνου μετάδοσης σε άλλες χώρες της, είναι πολύ πιο ακριβή απ΄ ότι η προσπάθεια σωτηρίας.


Πηγή Analitis.com

Ζητούν επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου τους!

ην επαναδιαπραγμάτευση του δικού της Μνημονίου ζητά τώρα ανοιχτά η Ιρλανδία μετά την απόφαση για ένα όπως χαρακτηρίστηκε «δάνειο» και όχι «πακέτο στήριξης» της Ισπανίας για να ανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζές της, σύμφωνα με τη γαλλική εφημερίδα Le Figaro.

Το Δουβλίνο εκφράζει ανοιχτά την οργή του καθώς θεωρεί ότι η μεταχείριση έγινε με δυο μέτρα και δυο σταθμά. Έτσι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει το σχετικό αίτημα σύμφωνα με πηγή που δεν κατονομάζεται.

Το Eurogroup αποφάσισε να διασώσει το τραπεζικό σύστημα της Ισπανίας διαθέτοντας ποσό ύψους 100 δισ. ευρώ, χωρίς να ζητάει ωστόσο από τη Μαδρίτη τη λήψη επιπλέον δημοσιονομικά μέτρα. Το 2010 η Ιρλανδία έλαβε 85 δισ. ευρώ από την Ε.Ε. και το ΔΝΤ υπό τον όρο ότι θα εφάρμοζε «δρακόντεια μέτρα λιτότητας», όπως υπογραμμίζει η εφημερίδα, ενώ το επιτόκιο με το οποίο της είχαν δοθεί τα χρήματα άγγιζε το 5,8%.



Πηγή defencenet.gr