«Ο ύπνος» πλέκει τις μνήμες

[Cogito ergo sum]

Οι επιστήμονες εξερευνούν τους μυστηριώδεις δεσμούς μεταξύ της μνήμης και του ύπνου, γράφει το περιοδικό «News week». Για πολλά χρόνια, οι άνθρωποι πίστευαν ότι το μυαλό, όπως και το σώμα, ξεκουράζεται στη διάρκεια του ύπνου. Ενδεχομένως θεωρούσαν ότι το μυαλό χρειάζεται να σταματάει να λειτουργεί για μερικές ώρες την ημέρα. Λάθος. Στη διάρκεια του ύπνου, το μυαλό μας είναι εξαιρετικά ενεργό και μεγάλο μέρος αυτής της δραστηριότητας βοηθά το μυαλό να μαθαίνει, να θυμάται και να συνδέει καταστάσεις. Το 1994, Ισραηλινοί ερευνητές ανέφεραν ότι η μέση απόδοση ομάδας ανθρώπων σ' ένα τεστ μνήμης βελτιώθηκε, όταν το τεστ επαναλήφθηκε έπειτα από ένα διάλειμμα μερικών ωρών. Στη διάρκεια του διαλείμματος, κάποιοι άνθρωποι κοιμήθηκαν. Αλλοι όχι... Το 2000, ομάδα από το Χάρβαρντ απέδειξε ότι αυτή η βελτίωση επήλθε μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου.

Υπάρχουν πολλών ειδών μνήμες και οι ερευνητές έχουν σχεδιάσει πολλούς τρόπους για να δοκιμάσουν κάθε είδος. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, ο ύπνος μετά την εκμάθηση βελτιώνει την απόδοση. Είναι σαν το μυαλό μας να απορροφά κάποιο χρόνο εξάσκησης την ώρα που κοιμόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει ότι την ώρα που είμαστε ξύπνιοι δεν απομνημονεύουμε. Αλλά ο ύπνος διευκολύνει την απομνημόνευση. Πειράματα στέρησης ύπνου έδειξαν ότι το κουρασμένο μυαλό δυσκολεύεται να ανακαλέσει κάθε είδους μνήμη. Είναι πολύ ενδιαφέρον όμως ότι η στέρηση ύπνου θα μας κάνει να ξεχάσουμε πληροφορίες που συνδέονται με θετικά συναισθήματα μάλλον, παρά με αρνητικά. Αυτό μπορεί να εξηγήσει, εν μέρει τουλάχιστον, γιατί η στέρηση ύπνου μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη σε μερικούς ανθρώπους. Γιατί οι μνήμες που συνδέονται με αρνητικά συναισθήματα έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες από τις συνδεδεμένες με θετικά να κολλήσουν σε ένα στερημένο από ύπνο μυαλό.

Επικοινωνία συστημάτων

Ο ύπνος επίσης φαίνεται ότι είναι η ώρα που τα δύο συστήματα μνήμης του εγκεφάλου (ο ιππόκαμπος και ο νεοφλοιός) επικοινωνούν. Οι εμπειρίες που γίνονται μνήμες πρώτα φτάνουν στον ιππόκαμπο, συντρίβοντας ό,τι βρίσκεται από κάτω. Αλλά αν μια μνήμη πρέπει να ανακληθεί, πρέπει να μεταφερθεί από τον ιππόκαμπο σε ένα μέρος όπου θα μείνει ζωντανή, τον νεοφλοιό, που είναι ο εξωτερικός φλοιός του εγκεφάλου και στον οποίο πραγματοποιούνται οι ανώτερες σκέψεις. Σε αντίθεση με τον ιππόκαμπο, ο νεοφλοιός είναι αυθεντία στη σύνθεση του παλιού με το νέο. Ο ύπνος είναι η καλύτερη στιγμή για τον ιππόκαμπο να μεταφέρει τις μνήμες στον νεοφλοιό, και για τον νεοφλοιό να τις συνδέσει με σχετικές μνήμες. Το πώς ο ύπνος μάς βοηθάει να στερεοποιήσουμε τις μνήμες μας είναι σε μεγάλο βαθμό μυστήριο. Οι μνήμες αποθηκεύονται σε συνάψεις ζευγών νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο. Αν αλλάξουμε τη δύναμη των συνάψεων, αυξάνεται και η δύναμη της μνήμης που αποθηκεύεται. Με τον ύπνο δεν είναι μόνο η μνήμη που βελτιώνεται. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο ύπνος όχι μόνο βοηθάει να αποθηκεύουμε γεγονότα, αλλά και να τα συνδέουμε μεταξύ τους.

Μερικοί ερευνητές του ύπνου πιστεύουν ότι για κάθε δύο ώρες που είμαστε ξύπνιοι, το μυαλό χρειάζεται μια ώρα ύπνου για να ξεκαθαρίσει τι σημαίνουν οι εμπειρίες που προσλαμβάνει. Πιστεύουν επίσης ότι ο ύπνος έχει ζωτικό ρόλο στο νόημα που δίνουμε στη ζωή μας. Διακοπές σε τέτοιες διαδικασίες που χρειάζονται ύπνο μπορεί να συμβάλουν στην ανάπτυξη κατάθλιψης. Η καλύτερη κατανόηση του πώς ο ύπνος πλέκει τις μνήμες μπορεί να οδηγήσει σε νέες τεχνολογίες που μπορεί να βελτιώσουν τη μάθηση, τη μνήμη και τη δημιουργικότητα και που ενδεχομένως θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση ψυχιατρικών ασθενειών. Ενδεχομένως, όμως, ο πιο σημαντικός λόγος για να μελετήσουμε τον ύπνο να είναι ο εξής: είμαστε περίεργο είδος, περνάμε το ένα τρίτο της ζωής μας κοιμώμενοι και αντιλαμβανόμαστε πόσα λίγα καταλαβαίνουμε για το ένα τρίτο της ζωής μας. Κατά συνέπεια, συνεχίζουμε να πειραματιζόμαστε, ελπίζοντας να καταλάβουμε καλύτερα τον ύπνο. Και ίσως μια μέρα το κατορθώσουμε. Αφού όμως πρώτα έχουμε πάρει έναν υπνάκο.
https://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=2009-04-30&s=planhths-gh

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[domenica7]

Πολύ ενδιαφέρον!Μπράβο Βασιλική!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Cogito ergo sum]

Πολύ ενδιαφέρον!Μπράβο Βασιλική!

Εγώ το έγραψα;
Πάντως, πέρα από την πλάκα βρήκα κι εγώ πολύ ενδιαφέρον το θέμα του άρθρου. Διαβάζοντάς το κάποιος, μπορεί να κατανοήσει μεταξύ άλλων γιατί η πολύωρη μελέτη σε συνδυασμό με την έλλειψη ύπνου δεν επιφέρει θετικά αποτελέσματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[domenica7]

Μπράβο για το θέμα που άνοιξες εννοούσα !
Όντως αυτό το έχω ξανακούσει.Πιθανόν να έχουν δίκιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τζίνα]

Χαχα!!Αυτό ισχύει!!Σας το λέω ως πειραματόζωο!!
Οκ,σοβαρά τώρα,αυτά που διαβάζω πριν κοιμηθώ τα θυμάμαι πολύ καλά το πρωί,παρ'όλο που το βράδυ δεν έχω την ίδια αίσθηση!!:iagree:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Crookshanks]

Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι ο ύπνος όχι μόνο βοηθάει να αποθηκεύουμε γεγονότα, αλλά και να τα συνδέουμε μεταξύ τους.

Τα όνειρα μήπως αποτελούν εκφράσεις την σύνδεσης αυτής;
Εννοώ, ότι πολλές φορές ονειρευόμαστε πράγματα φαινομενικά εντελώς ασυνάρτητα, π.χ. μια εκδρομή με το σχολείο σε συνδυασμό με ελεύθερους σκοπευτές (!).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Cogito ergo sum]

Τα όνειρα μήπως αποτελούν εκφράσεις την σύνδεσης αυτής;
Εννοώ, ότι πολλές φορές ονειρευόμαστε πράγματα φαινομενικά εντελώς ασυνάρτητα, π.χ. μια εκδρομή με το σχολείο σε συνδυασμό με ελεύθερους σκοπευτές (!).

Σίγουρα τα όνειρα αποτελούν όχι απλά έκφραση της προαναφερόμενης σύνδεσης αλλά είναι η σύνδεση μεταξύ των αποθηκευμένων γεγονότων. Σχετικά με το παράδειγμα, πιστεύω πως τα άρθρο θεωρεί ως αποθηκευμένα γεγονότα, προσωπικά βιώματα. Συνεπώς η σύνδεση αυτή, με βάση την παράθεση, είναι εφικτή μόνο εάν ήσουν με σκοπευτές ή κάτι παρεμφερές τέλος πάντων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vickaki-4]

Υπάρχουν πολλών ειδών μνήμες και οι ερευνητές έχουν σχεδιάσει πολλούς τρόπους για να δοκιμάσουν κάθε είδος. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, ο ύπνος μετά την εκμάθηση βελτιώνει την απόδοση. Είναι σαν το μυαλό μας να απορροφά κάποιο χρόνο εξάσκησης την ώρα που κοιμόμαστε

μου θυμιζει λιγο την υπνοπαιδεια!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Έψαξα αρκετά λεπτά για να βρω σχετικό θέμα για να μην ανοίξω καινούργιο, μα δεν μπόρεσα να βρω κάτι ποιο "κοντινό" σε αυτό που θέλω, σχωράτε με αν κάνω κάτι λάθος. Εκτός από τα σωματικά οφέλη που προσφέρει ο ύπνος, δεν πιστεύετε ότι βοηθάει παράλληλα και στην ψυχολογία; Δεν αναφέρομαι βέβαια στον βραδινό, αλλά πολύ περισσότερο στον ύπνο που μπορείς να κάνεις τις υπόλοιπες ώρες του 24 ώρου. Έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι χάλια ψυχολογικά ή προβληματισμένη, ή στεναχωρημένη και γενικά είμαι στις μαύρες μου ότι όταν κοιμάμαι για ένα λόγο βοηθιέμαι πολύ να μην σκέφτομαι περισσότερο , ή να μην ασχολούμαι με αυτό που μου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα. Γενικά θα μπορούσα να πω τον ύπνο ως αντικαταθλιπτικό παράγοντα. Συμβαίνει και σε εσάς; Είμαι κάπως ψυχολογικά πεσμένη, αυτές τις ημέρες και κάπως πιο επιβαρυμένη συναισθηματικά από χθες, αλλά κοιμήθηκα σήμερα το μεσημέρι όχι επειδή το επιδίωξα είναι η αλήθεια, αλλά επειδή ένιωθα συναισθηματικά και σωματικά κουρασμένη, με αποτέλεσμα να ήθελα να αποφορτιστώ από όλο αυτό το χάος, και τώρα που σηκώθηκα είμαι να το πω -δεν μπορώ να το εκφράσω- τεσπα.

Κάνετε/νιώθετε και εσείς έτσι παρόμοια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Έψαξα αρκετά λεπτά για να βρω σχετικό θέμα για να μην ανοίξω καινούργιο, μα δεν μπόρεσα να βρω κάτι ποιο "κοντινό" σε αυτό που θέλω, σχωράτε με αν κάνω κάτι λάθος. Εκτός από τα σωματικά οφέλη που προσφέρει ο ύπνος, δεν πιστεύετε ότι βοηθάει παράλληλα και στην ψυχολογία; Δεν αναφέρομαι βέβαια στον βραδινό, αλλά πολύ περισσότερο στον ύπνο που μπορείς να κάνεις τις υπόλοιπες ώρες του 24 ώρου. Έχω παρατηρήσει ότι όταν είμαι χάλια ψυχολογικά ή προβληματισμένη, ή στεναχωρημένη και γενικά είμαι στις μαύρες μου ότι όταν κοιμάμαι για ένα λόγο βοηθιέμαι πολύ να μην σκέφτομαι περισσότερο , ή να μην ασχολούμαι με αυτό που μου προκαλεί δυσάρεστα συναισθήματα. Γενικά θα μπορούσα να πω τον ύπνο ως αντικαταθλιπτικό παράγοντα. Συμβαίνει και σε εσάς; Είμαι κάπως ψυχολογικά πεσμένη, αυτές τις ημέρες και κάπως πιο επιβαρυμένη συναισθηματικά από χθες, αλλά κοιμήθηκα σήμερα το μεσημέρι όχι επειδή το επιδίωξα είναι η αλήθεια, αλλά επειδή ένιωθα συναισθηματικά και σωματικά κουρασμένη, με αποτέλεσμα να ήθελα να αποφορτιστώ από όλο αυτό το χάος, και τώρα που σηκώθηκα είμαι να το πω -δεν μπορώ να το εκφράσω- τεσπα.

Κάνετε/νιώθετε και εσείς έτσι παρόμοια;

Πιστεύω ότι πάντα ο ύπνος μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα. Απ’ο,τι έχω ακούσει και από άλλους, σίγουρα συνδέεται με τα συναισθήματα κάποιου, με την έννοια ότι μπορεί,αν δεν νιωθεις καλά ψυχολογικα να νιώθεις και υπνηλία ή να σε κάνει να βλέπεις κάποιες καταστάσεις με «άλλο μάτι» όταν ξυπνήσεις. Προσωπικά, η έλλειψη ύπνου με επηρεάζει τρομερά, με αρνητικό τρόπο. Υπήρχε μια περίοδος για κάποια χρόνια όπου δεν ήμουν και στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση και η έλλειψη ύπνου, είτε λόγω αϋπνίας είτε λόγω δουλειάς που δεν με άφηνε να κοιμηθώ νωρίς ή να ξυπνήσω λίγο πιο αργά, με έκανε τρομερά εκνευρισμένη και στεναχωρημένη, είχα πονοκέφαλο συνεχώς και ξεσπούσα ακόμα και σε κλάμματα με το παραμικρό. Από τότε ευτυχως έχω καταφέρει να αλλάξω αρκετά πράγματα, μέσα σε αυτά και το προγραμμα του ύπνου μου. Πιστεύω ότι ένα σταθερό και φυσιολογικό προγραμμα ύπνου μπορεί να βοηθήσει παρα πολύ την ψυχολογία κάποιου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dreamer_SW]

Πιστεύω ότι πάντα ο ύπνος μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα. Απ’ο,τι έχω ακούσει και από άλλους, σίγουρα συνδέεται με τα συναισθήματα κάποιου, με την έννοια ότι μπορεί,αν δεν νιωθεις καλά ψυχολογικα να νιώθεις και υπνηλία ή να σε κάνει να βλέπεις κάποιες καταστάσεις με «άλλο μάτι» όταν ξυπνήσεις. Προσωπικά, η έλλειψη ύπνου με επηρεάζει τρομερά, με αρνητικό τρόπο. Υπήρχε μια περίοδος για κάποια χρόνια όπου δεν ήμουν και στην καλύτερη ψυχολογική κατάσταση και η έλλειψη ύπνου, είτε λόγω αϋπνίας είτε λόγω δουλειάς που δεν με άφηνε να κοιμηθώ νωρίς ή να ξυπνήσω λίγο πιο αργά, με έκανε τρομερά εκνευρισμένη και στεναχωρημένη, είχα πονοκέφαλο συνεχώς και ξεσπούσα ακόμα και σε κλάμματα με το παραμικρό. Από τότε ευτυχως έχω καταφέρει να αλλάξω αρκετά πράγματα, μέσα σε αυτά και το προγραμμα του ύπνου μου. Πιστεύω ότι ένα σταθερό και φυσιολογικό προγραμμα ύπνου μπορεί να βοηθήσει παρα πολύ την ψυχολογία κάποιου.

Ναι αυτήν την υπνηλία νιώθω τόσες μέρες και την αδυναμία, έλλειψη ενέργειας, όρεξης να σηκωθώ από το κρεββάτι το πρωί ή να κάνω όσα άλλοτε με ευχαριστούσαν. Βέβαια δεν ξέρω αν σε αυτό συμβάλλει ότι έχω αλλάξει ολοκληρωτικά το ωράριο του ύπνου μου εδώ και καιρό ή η ψυχολογική μου κατάσταση αυτόν τον καιρό, παρότι κοιμάσαι ένα 7-8 ώρο. Είχα περάσει και εγώ πριν 1,5 χρόνο που δεν μπορούσα να κοιμηθώ καθόλου και απώλεια όρεξης να φάω, τώρα περνάω φάση που νιώθω συνέχεια υπνηλία και κούραση ακόμα και όταν κοιμάμαι ώρες με απώλεια όρεξης και ενέργειας. Ίσως να φταίει ο ύπνος δεν ξέρω. Καλά ο πονοκέφαλος και το σφίξιμο στο κόμπο ή το κΑψιμο στον θώρακα είναι μόνιμα τελευταία. Όταν είχες αϋπνίες ήταν επειδή σκεφτόσουν τα αρνητικά λόγω της συναισθηματικής σου κατάστασης έτσι μαζί με το άγχος των υποχρεώσεών σου; Εκνευρισμένη νιώθω μόνιμα τελευταία και το παραμικρό μου την δίνει στα νεύρα μου από μία συζήτηση που ακούω, ένα φτέρνισμα, το παραμικρό . Και εμένα με βοηθάει να κλαίω από την άλλη για να ξεσπάω και το κάνω συνέχεια, αλλά χάνω περισσότερη ενέργεια οπότε με κάνει να κοιμάμαι πάλι σε άσχετες στιγμές τις ημέρας. Ακόμα και τα βράδια όταν έχω αϋπνίες λόγω πίεσης και άγχους θέλω να κλάψω ώστε να κουραστώ να αποφορτιστώ συναισθηματικά μπας και με πάρει ο ύπνος. Φαντάσου εγώ τα μεσημέρια δεν κοιμάμαι καθόλου, παρά μόνο εάν είμαι άρρωστη ή κουρασμένη.

Εσύ τώρα είσαι καλά; Έχεις ξεφύγει από αυτό το στάδιο έτσι; Πόσες ώρες κοιμάσαι περίπου, καταφέρνεις το σταθερό ωράριο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.