«Nέος όρκος» στον Iπποκράτη

[iJohnnyCash]

Eνα σαφές πλαίσιο για την άσκηση της ιατρικής με φόντο ένα ευρύ ηθικό πεδίο, το οποίο προβλέπει αυστηρές κυρώσεις σε όσους γιατρούς το παραβιάζουν επιχειρεί να δημιουργήσει το υπουργείο Yγείας και Kοινωνικής Aλληλεγγύης, με τον Kώδικα Iατρικής Δεοντολογίας που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα με τη μορφή προσχεδίου νόμου. Mεταξύ άλλων, ο Kώδικας απαγορεύει ρητά τη συμμετοχή ιατρών σε επιχειρήσεις φαρμάκων, υγειονομικού υλικού και ιατρικών εργαλείων και τον χρηματισμό των ιατρών, ορίζοντας παράλληλα ποινές για τους παραβάτες όπως η προσωρινή ανάκληση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος και πρόστιμο ύψους από 50.000 έως 200.000 ευρώ. Σε περίπτωση που η παράβαση επαναληφθεί επιβάλλεται οριστική ανάκληση της άδειας ασκήσεως επαγγέλματος. Eπιπλέον, το προσχέδιο νόμου προβλέπει την εξίσωση των πιστοποιητικών και γνωματεύσεων όλων των ιατρών, τη ρύθμιση θεμάτων ιατρικού απορρήτου, ιατρικής έρευνας και παρουσίας γιατρών στα Mέσα Mαζικής Eνημέρωσης.

Πηγή Καθημερινή

Εύχομαι να βελτιωθεί η ποιότητα του έργου της ιατρικής μιας κάτι τέτοιο το χρειάζεται. Το θετικό επισής είναι το παραπάνω εφαρμόστηκε στην Ελλάδα την τετάρτη όπως φαίνεται εδώ
Εύχομαι να φέρει μόνο θετικά!
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[O'Zorgnax]

Μπα δε βλέπω να πετυχαίνει αυτός ο Kώδικας Iατρικής Δεοντολογίας. Κατ' αρχάς δεν αναφέρει πουθενά τίποτα για φακελάκια... Πως θα αξιολογεί ο γιατρός τη σοβαρότητα των περιστατικών;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Μπα δε βλέπω να πετυχαίνει αυτός ο Kώδικας Iατρικής Δεοντολογίας. Κατ' αρχάς δεν αναφέρει πουθενά τίποτα για φακελάκια... Πως θα αξιολογεί ο γιατρός τη σοβαρότητα των περιστατικών;

Για εμένα όλα τα περιστατικά έχουν την ίδια σοβαρότητα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

Όταν φτάνουμε σε σημείο να επιβάλλουμε νομοθετικές κυρώσεις για να υποχρεώσουμε τους γιατρους να ασκούν σωστά το λειτούργημα τους(κι όχι επάγγελμα) τότε είναι θλιβερό.


Και για να προλάβω τυχόν σχόλια συμφωνώ πως κάθε επάγγελμα πρέπει να ασκείται μέσα σε νομοθετικά πλαίσια για να γνωρίζει ο καθενάς ακριβως τα όρια των δικαιωμάτων και των υποχρέωσεων του,όμως δεν μπορώ παρά να θλίβομαι όταν ο ύστατος τρόπος για να συνετίσει η πολιτεία ανθρώπους που έχουν επιλέξει να ασκούν ένα τόσο σημαντικό λειτούργημα είναι να τους απειλεί με ποινικά μέτρα.Ευτυχώς που υπάρχουν κι εξαιρέσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

1. Ορκίζομαι στον Απόλλωνα τον ιατρό και στον Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και σ όλους τους θεούς και τις θεές, επικαλούμενος την μαρτυρίαν τους, να τηρήσω πιστά κατά τη δύναμη και την κρίση μου αυτόν τον όρκο και το συμβόλαιο μου αυτό.

2. Να θεωρώ εκείνον που μου δίδαξε την τέχνη αυτή ίσο με τους γονείς μου, και κοινωνό του βίου μου, και θα του προσφέρω από τα δικά μου αν χρειάζεται. Τους απογόνους του θα θεωρώ ως αδελφούς μου και θα τους διδάξω την τέχνη αυτή, αν επιθυμούν να μάθουν, χωρίς μισθό και χωρίς συμφωνία. Ότι θα μεταδώσω τους επαγγελματικούς κανόνες, τα θεωρητικά μαθήματα και τις υπόλοιπες κάθε είδους ασκήσεις στους γιους μου, στους γιους του διδασκάλου μου, και σε μαθητές που έχουν κάνει γραπτή συμφωνία μαζί μου και σε αυτούς που έχουν ορκισθεί στον ιατρικό νόμο, κατά τη συνήθεια των ιατρών, και σε κανέναν άλλον.

3. Να θεραπευω τους πάσχοντες κατά την δύναμη μου και την κρίση μου χωρίς ποτέ εκουσίως να του βλάψω ή να τους αδικήσω.

4. Δεν θα χορηγήσω θανατηφόρο φάρμακο σε κανένα, όσο και αν παρακληθώ, ούτε θα υποδείξω τέτοια συμβουλή. Επίσης δεν θα δώσω σε γυναίκα φάρμακο εκτρωτικό.

5. Αγνή και καθαρή θα διατηρήσω τη ζωή μου και την τέχνη μου.

6. Δεν θα χειρουργήσω οπωσδήποτε αυτούς που πάσχουν από πέτρα, αλλά θα αφήσω την πράξη αυτή στους εξασκημένους.

7. Σε όσα σπίτια προσκαλούμαι, θα μπαίνω για το καλό των αρρώστων, κρατώντας τον εαυτό μου μακριά από κάθε θεληματική αδικία ή διαφθορά και προ πάντων μακριά από κάθε αφροδισιακή πράξη σε σώματα γυναικών και ανδρών, ελευθέρων ή δούλων.

8. Όσα κατά τη διάρκεια της θεραπείας θα δω ή θα ακούσω, ή και πέρα από τις ασχολίες μου, στην καθημερινή ζωή, όσα δεν πρέπει ποτέ να κοινολογούνται στους έξω, θα τα αποσιωπώ, θεωρώντας ότι αυτά είναι ιερά μυστικά.

9. Όσο λοιπόν θα τηρώ τον όρκο μου αυτό και δεν θα τον παραβιάζω, είθε να πετυχαίνω στη ζωή και στην τέχνη μου, έχοντας καλό όνομα ανάμεσα στους ανθρώπους. Εάν όμως τον παραβώ και αθετήσω τον όρκο μου, να πάθω τα αντίθετα.

Νομίζω δεν πρέπει να λείπει από κανένα forum-section που ασχολείται με την Ιατρική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

4. <...> Επίσης δεν θα δώσω σε γυναίκα φάρμακο εκτρωτικό.

8. Όσα Δε κατά τη διάρκεια της θεραπείας θα δω ή θα ακούσω, ή και πέρα από τις ασχολίες μου, στην καθημερινή ζωή, όσα δεν πρέπει ποτέ να κοινολογούνται στους έξω, θα τα αποσιωπώ, θεωρώντας ότι αυτά είναι ιερά μυστικά.

Να υποθέσω ότι είναι ο όρος του Ιπποκράτη? Σορυ αλλά κόλλησα στα παραπάνω 2 σημεία και έχω βασική απορία...
Δλδ, όλοι οι γιατροί που (ασε το κάνουν εκτρώσεις) δίνουν χάπι της επόμενης μέρας πατούν τον όρκο τους? Γιατί προφανώς αυτοί που κάνουν εκτρώσεις το κάνουν!

Και επίσης, αν ισχύει το 8, σε κάποιο άλλο σημείο (νομίζω κιόλας εσύ?) είπες ότι για ανήλικους δεν ισχύει το ιατρικό απόρρητο? [που ρωτούσε κάποιος για το κάπνισμα και αν φαίνεται στις εξετάσεις]... Πάλι καταπάτηση του όρκου δλδ?

Απλά δεν είχε τύχει να τον διαβάσω ποτέ [πρώτη φορά το βλέπω!] και...μου έκανε εντύπωση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ladycat]

κ αν κανενας απο τους γιατρους το εφαρμοζει αυτον τον ορκο εμενα να με φτυσετε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Γι' αυτό σκέφτηκα να τον βάλω στο φόρουμ, για να το συζητήσουμε αυτό ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ladycat]

κανεις τους δεν κανει τιποτα απο οσα ορκιστει ομολογο πως την αρχη οι γιατροι κανουν αυτα που ορκιστηκαν αλλα για να ανεβουν οικονομικα κανουν τα παντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ αν διδάχτηκα για τον όρκο στο σχολείο, ή τον διάβασα πολύ αργότερα..
Κάποια από τα σημεία του όρκου, διαβάζω, πως ενοχλούν πολλούς από τους σύγχρονους ιατρούς και πως δεν ορκίζονται όλοι πια στον όρκο αυτό αλλά σε μια μοντερνισμένη εκδοχή του, ή και καθόλου...

Σας παραθέτω δύο αντικρουώμενες επιστολές από μια συζήτηση που βρήκα στο internet πάνω στο θέμα.
https://www.pbs.org/wgbh/nova/doctors/oath.html
Και οι δυο επιστολές προέρχονται από γιατρούς:


In this feature, we asked both doctors and non-doctors to comment on the relevance of the Hippocratic Oath, which most aspiring physicians take upon graduation from medical school.

I prefer to think in terms of "a" Hippocratic Oath as opposed to "the" Hippocratic Oath, and in these terms I believe it is as relevant today as when the concept was initially introduced in classical times. The taking of a Hippocratic Oath occurs at a critical time in the development of physicians, setting the moment separate from the previous process and laying the groundwork for their future careers and their future care of patients.

I do not see it as a legally binding oath, but as a sign of personal importance, commitment, and solemnity, just as when we mark the birth of our young, choose life's partners, and bury our dead. The exact wording we use to mark these events changes through time and through cultures, but the basic human emotions that these words wish to convey are universal: celebration, commitment, and mourning.

Similarly, a Hippocratic Oath intends to convey our inner emotions and thoughts as we pass from one stage of our journey (medical school) to the next stages of training and providing care. Whether we do this through the words of other times (the Hippocratic Oath) or through the words of our present times (modern iterations of a Hippocratic Oath), we are bonding with our fellow students in the moment, joining our mentors in the present, and recognizing our predecessors.

Yes, I believe "a" Hippocratic Oath is relevant -- for me in June of 1990 (when I took it), in March of 2001, and every day of my life in this profession in which I am honored to be a member.

What is the essence of a Hippocratic Oath? Simple and echoed throughout time, whatever the words: "May I care for others as I would have them care for me."

Daniel G. Deschler, M.D., FACS


The classical Hippocratic oath is at once largely irrelevant to medical practice while also grossly inadequate to express the duties that we owe to our patients. Think of the key points from each of its eight paragraphs:

Three paragraphs (1, 2, and 8) occupy themselves with the oath or the medical guild, including swearing to gods who are either not relevant or perhaps offensive to one's religion, proposing fee-splitting with your teacher as well as financial support to him or her or their progeny while passing on knowledge only to others in the guild, and again asking for reward or punishment for upholding or disregarding this oath. Little here relates the new physician to his or her patients.

Another two paragraphs (5 and 6) are curios, promising to leave surgery to others (it used to be the barbers) and forswearing sex with your patients or their families. The first is wrong and outmoded, given that surgery has been a core skill in medicine for hundreds of years now, while the second hardly sets a sufficiently high moral standard for our profession.

Only three paragraphs (3, 4, and 7) apply in any serious fashion to what most physicians and laypeople would expect to be the content of a solemn oath at medical school graduation. The first of these suggests giving good advice on diet and keeping patients from harm. The second prohibits both euthanasia and abortion. The third promises patient confidentiality.

Now giving good dietary advice is certainly laudable, but it hardly expresses a comprehensive commitment to provide knowledgeable treatment of all sorts, without performing a sort of biblical exegesis. Keeping patients from harm, by contrast, is a critical concept to any relevant medical oath, as is the confidentiality of patient information. However, many physicians are fully supportive of abortions, and some physicians are sympathetic to aiding in euthanasia for terminally ill patients precisely to "keep them from harm."

To summarize the operational part of the Hippocratic oath, then, all physicians would swear to (1) give good dietary advice, (2) keep the patient from harm, and (3) maintain confidentiality; would probably swear (4) to abjure euthanasia; and might swear (5) to abjure abortion.

The revised oath by Dr. Louis Lasagna, which I am reasonably sure we used at my Harvard Medical School graduation in 1969, contrasts sharply with the uninspiring curios of the Hippocratic oath. Lasagna picked up on many of the major themes of our profession: Do positive good, not just keep from harm. Promote our knowledge and skills for the benefit of the patient. Provide sound advice and guidance to the person and family, not just manipulate the diseased organ systems. Focus on prevention. His oath also specifically includes the important Hippocratic concepts of avoiding harm and keeping confidentiality.

Lasagna's message comes dramatically closer to expressing the mission and complexity of our profession and offers the appropriate breadth and inspiration for the graduation of new physicians as well as for all of our personal renewal from time to time. His oath, or a version of it, is something I did and could swear to. As for the classical Hippocratic oath, I'll think of it every time I am tempted to split fees with my teachers or sleep with my patients.

Steven R. Kanner, M.D., MSM
Massachusetts General Hospital Weston
Weston, MA, USA



Δεν είμαι γιατρός αλλά αισθάνομαι δέος όταν σκέφτομαι πόσο επίκαιρα είναι τα περισσότερα σημεία του όρκου, και πιστεύω πως δεν είναι η κάθε παράγραφος αυτολεξί που θα πρεπε κάθε γιατρός να τηρεί, τόσο, όσο το ήθος και η συνέπεια που περιγράφει ο Ιπποκράτης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.