Ανθρώπινα βαμπίρ

[paliatsos]

Ψάχνω κάτι σπάνιο
Κάτι πολύ βαθύ
Ίσως να είναι ουράνιο
Να μην υπάρχει στη γη
Εικονικά σώματα
Γεμάτα χρώματα
Πολλές ηδονές
Ακριβά αρώματα
Θαμμένα στα χώματα
Ακούγονται φωνές
Τι λένε..; Πλησιάζουν...
Τα μυαλά φταίνε που δεν αλλάζουν
Μένουν κολλημένα σε ξένα χέρια,αράζουν
Δίνουν και καρδιά,τρομάζουν να φύγουν μακριά
Κάποιοι άλλοι δεν φοβούνται
Την αγάπη ζητούν και τολμούν
Τη λέξη συμφέρον, εκμετάλευση, υποκρισία δεν γνωρίζουν
Αγάπη,αλληλεγγύη, ειλικρίνεια,σεβασμό
Αυτά δίνουν, Αυτά ζητούν
Το αίμα σου δεν πίνουν
Στα μάτια σε κοιτάνε
Τα μάτια τους λένε αλήθεια
Μισούν τη συνήθεια
Τολμούν στον έρωτα,αντιδρούν στα ξενέρωτα
Επαναστατούν αληθινά
Τα χέρια σου κρατούν
Τα πάντα είναι δυνατά
Δεν φοβάσαι τίποτα μαζί τους
Θα έδιναν τα πάντα για να είσαι καλά
Υπάρχουν όμως; Είναι πλάσματα της φαντασίας μου;
Να πιστέψω στα θαύματα της απελπισίας μου;
Εγώ θα ψάχνω
Θα γνωρίζω σώματα,ηδονές
Θα συλλέγω αρώματα
Μέχρι να βρω την "Αντιγόνη" μου
Θα περιφέρομαι τα βράδια μόνη μου
Και θα γνωρίσω πολλά βαμπιράκια
στα καλά μαγαζάκια
Να με μυρίζουν απο μακριά
Έχω να ταΐσω πολλούς βρικόλακες,ψεύτες,κόλακες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.