Διαστημικά νέα

[Πουπουλίνα]

Αν σε μεγαλη ηλικια ,μεχοντας ζησει πολλα..ειχα τοσα λεφτα..ΝΑΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ.
ΕΙΝΑΙ ΟΝΕΙΡΟ ΖΩΗΣ ΤΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩς ΕΙΝΑΙ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΜΑΣ.ΑΠΟ ΨΗΛΑ!

Για πρώτη φορά ιδιώτες αστροναύτες έκαναν διαστημικό περίπατο - Η Γη «μοιάζει με έναν τέλειο κόσμο» | LiFO

Η αποστολή Polaris Dawn εκτοξεύθηκε την Τρίτη - Ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Τζάρεντ Άιζακμαν έγινε ο πρώτος «ερασιτέχνης» αστροναύτης που βγήκε στο διάστημα

www.lifo.gr

Ένας δισεκατομμυριούχος και μία μηχανικός, μέλη του πληρώματος της αποστολής Polaris Dawn της Space X, έγιναν οι πρώτοι μη επαγγελματίες αστροναύτες που πραγματοποίησαν τον πρώτο διαστημικό περίπατο που έχει γίνει ποτέ από ιδιώτες αστροναύτες.
Το πλήρωμα της αποστολής αποτελούν ο 41χρονος δισεκατομμυριούχος Τζάρεντ Άιζακμαν, ο 50χρονος πρώην διοικητής της πολεμικής αεροπορίας Σκοτ Ποτίτ και οι υπάλληλοι της SpaceX Σάρα Γκίλις, 30 ετών, και Άννα Μένον, 38 ετών.
Ο Τζάρεντ Άιζακμαν και η Σάρα Γκίλις βγήκαν από το διαστημόπλοιο «Crew Dragon Resilience» της SpaceX με διαφορά περίπου 15 λεπτών, ξεκινώντας στις 11:52 BST, φορώντας ειδικά σχεδιασμένες στολές.


Ο Άιζακμαν βγήκε από την κάψουλα λίγο πριν τις 2 το μεσημέρι (ώρα Ελλάδας) και, ενώ κοιτούσε τη Γη, σχολίασε: «Πίσω στο σπίτι έχουμε όλοι πολλή δουλειά να κάνουμε, αλλά από εδώ μοιάζει με έναν τέλειο κόσμο». Η διαστημική του βόλτα κράτησε περίπου 10 λεπτά και μετά επέστρεψε στην κάψουλα.

Μοιράστηκε την πρώτη του σκέψη ενώ κοιτούσε τη Γη από την κάψουλα Dragon: «Πίσω στο σπίτι έχουμε όλοι πολύ δουλειά να κάνουμε, αλλά από εδώ - μοιάζει με έναν τέλειο κόσμο», είπε.

Ακολούθησε η Σάρα Γκίλις γύρω στις 2:10 και γύρισε στην κάψουλα μετά από 10 λεπτά. Στις 2:20 η Γκίλις έκλεισε την καταπακτή της κάψουλας και ξεκίνησε η διαδικασία της επανασυμπίεσης.

Τα τέσσερα μέλη του πληρώματος πέρασαν δύο ημέρες «προ-αναπνέοντας» για να αποτρέψουν να αρρωστήσουν σοβαρά από ασθένεια αποσυμπίεσης.

Τι είναι η «προ-αναπνοή» οξυγόνου​

​

Αυτός ο ιστορικός διαστημικός περίπατος μπορεί να ξεκινάει μόλις τώρα, αλλά το τετραμελές πλήρωμα του Polaris Dawn προετοιμάζεται για αυτήν τη στιγμή σχεδόν από τότε που εκτοξεύτηκε πριν από δύο ημέρες. Σχεδόν αμέσως μετά την άφιξή τους σε τροχιά, οι Άιζακμαν, Γκίλις, Μενόν και Ποτέετ ξεκίνησαν μια διαδικασία «προ-αναπνοής» για να προετοιμαστούν για τον διαστημικό περίπατο.
Η διαδικασία προ-αναπνοής στοχεύει στην αποφυγή της ασθένειας αποσυμπίεσης - την ίδια επικίνδυνη και δυνητικά θανατηφόρα ασθένεια που μπορεί να αντιμετωπίσουν οι δύτες εάν επιχειρήσουν να βγουν στην επιφάνεια πολύ γρήγορα, αλλιώς γνωστή ως «νόσος των δυτών». Κατά τη διάρκεια της προ-αναπνοής, οι αστροναύτες καθαρίζουν το άζωτο από το αίμα τους, έτσι ώστε όταν η κάψουλα Dragon αποσυμπιέζεται και εκτίθεται στο κενό του διαστήματος, το αέριο δεν σχηματίζει φυσαλίδες στην κυκλοφορία του αίματός τους.

Πράγματι, το πρωτόκολλο προ-αναπνοής που υποβάλλεται στο πλήρωμα του Polaris Dawn είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό που διεξάγεται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Ο διαστημικός σταθμός διαθέτει ειδικούς αεραγωγούς όπου οι αστροναύτες μπορούν να υποβληθούν σε μια ταχεία διαδικασία προ-αναπνοής πριν ξεκινήσουν τους διαστημικούς περιπάτους τους. Χρειάζονται μόνο μερικές ώρες. Ωστόσο, η ρουτίνα προ-αναπνοής του πληρώματος του Polaris Dawn διήρκεσε περίπου 45 ώρες, σύμφωνα με προηγούμενα σχόλια της Γκίλιας, κατά τη διάρκεια των οποίων η περιεκτικότητα σε οξυγόνο στην καμπίνα του διαστημικού σκάφους Crew Dragon αυξήθηκε αργά ενώ η πίεση μειώθηκε.

Μειώνοντας την πίεση μέσα στο Crew Dragon, πρόσθεσε η Γκίλις, και φορώντας τις διαστημικές στολές τους, ακριβώς όπως η πίεση περιβάλλοντος ισούται με την πίεση των στολών - τα μέλη του πληρώματος μπορούν να μετριάσουν κάθε κίνδυνο ανεπιθύμητων φυσαλίδων.
Με πληροφορίες από BBC

 

[Πουπουλίνα]

Ουαου! Ακουστε τον! Σαν θριλερ οντως και σαν να μιλαει παραμορφωμενα καποιος!

Ακούστε το μαγνητικό πεδίο της Γης - Ο ήχος που «παγώνει το αίμα» και δεν θα ξεχάσεις ποτέ

Το μαγνητικό πεδίο της Γης άλλαξε δραματικά λίγο περισσότερο από 40.000 χρόνια πριν. Τώρα μπορούμε να βιώσουμε αυτήν την αναταραχή ως έναν ανησυχητικό θόρυβο

www.enikos.gr

Ερμίνα Παπαδήμα
07:02, Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2024

​

Το μαγνητικό πεδίο της Γης άλλαξε δραματικά λίγο περισσότερο από 40.000 χρόνια πριν. Τώρα μπορούμε να βιώσουμε αυτήν την αναταραχή ως έναν ανησυχητικό θόρυβο που ερμηνεύεται από πληροφορίες που συλλέχθηκαν από την αποστολή Swarm της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος.

Τι δείχνουν τα επιστημονικά δεδομένα για το μαγνητικό πεδίο της Γης​

Συνδυάζοντας τα δορυφορικά δεδομένα με ενδείξεις για τις κινήσεις των γραμμών του μαγνητικού πεδίου στη Γη, οι γεωεπιστήμονες χαρτογράφησαν το λεγόμενο γεγονός Laschamps (η πιο πρόσφατη αναστροφή των πόλων διάρκειας το πολύ 1.000 ετών) και το αναπαρέστησαν χρησιμοποιώντας φυσικούς θορύβους όπως το τρίξιμο του ξύλου και τη συντριβή των βράχων που συγκρούονται.

Η ηχογράφηση που προκύπτει από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Δανίας και το Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Γεωεπιστημών δεν μοιάζει με τίποτα που έχετε ακούσει ποτέ.

Ο ήχος θυμίζει θρίλερ​

Έχοντας προκύψει από τα υγρά μέταλλα στον πυρήνα του πλανήτη μας, το μαγνητικό πεδίο της Γης εκτείνεται σε δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιάδες χιλιόμετρα στο διάστημα. Μας προστατεύει, εκτρέποντας τα ηλιακά σωματίδια που θα μπορούσαν να απογυμνώσουν την ατμόσφαιρα.
Στον τρέχοντα προσανατολισμό του, οι γραμμές του πεδίου σχηματίζουν κλειστούς βρόγχους που κατευθύνονται από τον νότο προς τον βορρά πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη και μετά από τον βορρά προς τον νότο βαθιά μέσα σε αυτόν.
Ωστόσο, κάθε τόσο το πεδίο αντιστρέφει τυχαία την πολικότητα του. Αν αυτό συνέβαινε ξανά σήμερα, οι βελόνες των πυξίδων μας που δείχνουν βορρά θα έδειχναν τον Νότιο Πόλο.

Το τελευταίο τέτοιο καταστροφικό γεγονός συνέβη πριν από περίπου 41.000 χρόνια, αφήνοντας ένα αποτύπωμα στις ηφαιστειακές ροές Laschamps στη Γαλλία. Καθώς το πεδίο αποδυναμώθηκε σε μόλις 5% της τωρινής ισχύος του, η διαδικασία αντιστροφής επέτρεψε σε ένα πλεόνασμα κοσμικών ακτίνων να περάσει στην ατμόσφαιρα της Γης.

Ανωμαλίες μαγνητικού πεδίου​

«Η κατανόηση αυτών των ακραίων γεγονότων είναι σημαντική για την εμφάνισή τους στο μέλλον, τις προβλέψεις για το διαστημικό κλίμα και την αξιολόγηση των επιπτώσεων στο περιβάλλον και στο γήινο σύστημα», εξήγησε τότε η Sanja Panovska στο Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Γεωεπιστημών Γεωφυσικής.
Χρειάστηκαν 250 χρόνια για να πραγματοποιηθεί η αναστροφή Laschamps και παρέμεινε στην ασυνήθιστη κατεύθυνση για περίπου 440 χρόνια. Το πολύ, το μαγνητικό πεδίο της Γης μπορεί να παρέμεινε στο 25% της τωρινής ισχύος του, καθώς η βόρεια πολικότητα μετακινήθηκε προς τα νότια.
Πρόσφατες ανωμαλίες του μαγνητικού πεδίου, όπως η εξασθένηση πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό, έχουν οδηγήσει σε ερωτήματα σχετικά με μια επικείμενη αναστροφή σήμερα, αλλά πρόσφατες έρευνες υποδεικνύουν ότι αυτές οι ανωμαλίες δεν είναι απαραίτητα συνδεδεμένες με γεγονότα αναστροφής.
Η ανωμαλία του Νότιου Ατλαντικού, ωστόσο, εκθέτει τους δορυφόρους της περιοχής σε υψηλότερα επίπεδα ακτινοβολίας.

Από το 2013, ο αστερισμός Swarm της ESA μετράει μαγνητικά σήματα από τον πυρήνα, τον μανδύα, τον φλοιό, τους ωκεανούς, την ιονόσφαιρα και τη μαγνητόσφαιρα της Γης, ώστε να μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα το γεωμαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας και να προβλέψουμε τις διακυμάνσεις του.

Βίντεο – Ακούστε το μαγνητικό πεδίο της Γης​

 

[chester20080]

NASA: Εντολή άμεσης εκκένωσης του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού - Techmaniacs

Οι αστροναύτες της NASA που βρίσκονται στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έλαβαν εντολή να προετοιμαστούν για επείγουσα εκκένωση

techmaniacs.gr

 

[Πουπουλίνα]

Αστρονόμοι αποτυπώνουν την πρώτη κοντινή εικόνα άστρου έξω από τον Γαλαξία μας

Ενώ οι αστρονόμοι έχουν τραβήξει μεγεθυμένες εικόνες άστρων στον Γαλαξία μας, αποκαλύπτοντας τις ιδιότητές τους, υπάρχουν αμέτρητα άλλα άστρα σε άλλους γαλαξίες, αλλά τόσο μακριά που η λεπτομερής παρατήρηση έστω και ενός από αυτά ήταν μέχρι τώρα εξαιρετικά δύσκολη

www.protothema.gr

Ενώ οι αστρονόμοι έχουν τραβήξει μεγεθυμένες εικόνες άστρων στον Γαλαξία μας, αποκαλύπτοντας τις ιδιότητές τους, υπάρχουν αμέτρητα άλλα άστρα σε άλλους γαλαξίες, αλλά τόσο μακριά που η λεπτομερής παρατήρηση έστω και ενός από αυτά ήταν μέχρι τώρα εξαιρετικά δύσκολη​

Μια μεγεθυμένη εικόνα ενός ετοιμοθάνατου άστρου σε έναν γαλαξία, έξω από τον δικό μας, κατάφεραν να τραβήξουν αστρονόμοι, χάρη στην εντυπωσιακή ευκρίνεια που προσφέρει το τηλεσκόπιο VLTI (Very Large Telescope Interferometer) του Ευρωπαϊκού Νότιου Αστεροσκοπείου (ESO). Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Astronomy & Astrophysics».

Ενώ οι αστρονόμοι έχουν τραβήξει μεγεθυμένες εικόνες άστρων στον Γαλαξία μας, αποκαλύπτοντας τις ιδιότητές τους, υπάρχουν αμέτρητα άλλα άστρα σε άλλους γαλαξίες, αλλά τόσο μακριά που η λεπτομερής παρατήρηση έστω και ενός από αυτά ήταν μέχρι τώρα εξαιρετικά δύσκολη.


Το αστέρι WOH G64 βρίσκεται σε απόσταση 160.000 ετών φωτός από εμάς, μέσα στο Μεγάλο Νέφος του Μαγγελάνου, γαλαξία που περιστρέφεται γύρω από τον δικό μας Γαλαξία. Καταγράφηκε να αποβάλλει αέριο και σκόνη, στα τελευταία στάδια πριν γίνει σουπερνόβα. Οι αστρονόμοι γνώριζαν γι' αυτό το αστέρι και το είχαν ονομάσει «αστέρι μεγαθήριο», καθώς έχει μέγεθος περίπου 2.000 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο μας. Ωστόσο, για να έχουν την επιθυμητή εικόνα του, έπρεπε να περιμένουν την ανάπτυξη ενός από τα όργανα δεύτερης γενιάς του VLTI, του GRAVITY. Αφού συνέκριναν τα νέα τους αποτελέσματα με άλλες προηγούμενες παρατηρήσεις του αστεριού, διαπίστωσαν με έκπληξη ότι το άστρο είχε γίνει λιγότερο φωτεινό την τελευταία δεκαετία.

Στα τελικά στάδια της ζωής τους, κόκκινοι υπεργίγαντες, όπως το συγκεκριμένο αστέρι, αποβάλλουν τα εξωτερικά στρώματα αερίου και σκόνης σε μια διαδικασία που μπορεί να διαρκέσει χιλιάδες χρόνια. Αυτά τα απορριπτόμενα υλικά μπορεί να είναι επίσης υπεύθυνα για τη θαμπάδα και για το απροσδόκητο σχήμα που έχει ένα κουκούλι σκόνης που παρατηρήθηκε γύρω από το αστέρι. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι το ωοειδές σχήμα του κουκουλιού θα μπορούσε να εξηγηθεί είτε από την αποβολή του υλικού του αστεριού είτε από την επιρροή ενός άγνωστου αστεριού που το συντροφεύει.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

[Πουπουλίνα]

Ανακαλύφθηκε νέο είδος πλανήτη που δεν μοιάζει με τίποτα στο ηλιακό μας σύστημα

Ένα αντικείμενο που οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ανήκει στην πιο κοινή κατηγορία πλανητών στον γαλαξία αποδείχθηκε ότι είναι κάτι που δεν έχουν ξαναδεί.

www.cnn.gr

Μια καλλιτεχνική απεικόνιση του εξωπλανήτη Enaiposha και του άστρου του, Ορκάρια.

ESO/L. Calçada
Ένα αντικείμενο που οι επιστήμονες θεωρούσαν ότι ανήκει στην πιο κοινή κατηγορία πλανητών στον γαλαξία αποδείχθηκε ότι είναι κάτι που δεν έχουν ξαναδεί.

Ο εξωπλανήτης Ενάιποσα, ή GJ 1214 b, είναι ένας ομιχλώδης κόσμος που περιφέρεται γύρω από ένα κόκκινο άστρο νάνο σε απόσταση περίπου 47 ετών φωτός από τη Γη. Προηγουμένως τον παρομοίαζαν με έναν μίνι Ποσειδώνα. Οι λεπτομερείς παρατηρήσεις που έγιναν με το JWST δείχνουν τώρα ότι ο εξωπλανήτης μοιάζει περισσότερο με την Αφροδίτη - μόνο που είναι πολύ μεγαλύτερος.
Σύμφωνα με το sciencealert, αυτό τον καθιστά τον πρώτο γνωστό του είδους του, μια κατηγορία που οι αστρονόμοι αποκαλούν «Σούπερ-Αφροδίτη».

Ο Ενάιποσα είναι ένας από τους πιο μελετημένους εξωπλανήτες. Ανακαλύφθηκε το 2009, έχοντας μάζα και ακτίνα που τοποθετείται κάπου ανάμεσα στη Γη και τον Ποσειδώνα. Μεταγενέστερες παρατηρήσεις αποκάλυψαν και μια σημαντική ατμόσφαιρα.

Σύγκριση μεγέθους μεταξύ της Γης (αριστερά), της Ενάιποσα (μέση) και του Ποσειδώνα (δεξιά).
Aldaron/Wikimedia Commons, CC BY-SA 3.0
Οι εξωπλανήτες με αυτή την μάζα ανήκουν γενικά είτε στην ομάδα των «υπερ -Γαιών» ή στην ομάδα των «μίνι - Ποσειδώνων».

Οι Υπερ-Γαίες θεωρούνται ότι είναι γήινοι εξωπλανήτες μεγαλύτεροι από τη Γη, οι οποίοι εάν έχουν ατμόσφαιρα, τότε είναι πλούσια σε υδρογόνο. Οι λεγόμενοι μίνι Ποσειδόνες μπορεί να έχουν παρόμοιο μέγεθος, αλλά η σύστασή τους είναι σημαντικά διαφορετική, με πυκνότερες ατμόσφαιρες πλούσιες σε υδρογόνο και ήλιο και υγρούς ωκεανούς που πιθανώς τυλίγουν τις επιφάνειές τους.
Οι μίνι-Ποσειδώνες είναι οι πολυπληθέστεροι από τους περισσότερους από 5.800 επιβεβαιωμένους εξωπλανήτες, πράγμα που είναι ενδιαφέρον, επειδή δεν έχουμε τίποτα άμεσα ανάλογο με αυτούς εδώ στο ηλιακό μας σύστημα.

Τόσο οι υπερ-Γαίες όσο και οι μίνι-Ποδειδώνες ενδιαφέρουν τους επιστήμονες επειδή, αν άλλες συνθήκες είναι ακριβώς κατάλληλες, θα μπορούσαν να είναι κατοικήσιμοι για τη ζωή όπως την ξέρουμε. Αυτός είναι εν μέρει ο λόγος για τον οποίο οι αστρονόμοι μελετούν στενά τον Ενάιποσα, έναν κόσμο με 2,7 φορές μεγαλύτερη ακτίνα και 8,2 φορές μεγαλύτερη μάζα από τη Γη.
Αν και ο πλανήτης είναι πολύ κοντά στο άστρο που τον φιλοξενεί, την Ορκάρια και επομένως πολύ θερμός για να είναι πιθανώς κατοικήσιμος, η εγγύτητά του στη Γη σημαίνει ότι μπορούμε να τον δούμε σχετικά εύκολα, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να μας δώσει πληροφορίες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατανόηση άλλων παρόμοιων εξωπλανητών αλλού στον γαλαξία.

Μια καλλιτεχνική εντύπωση του πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο Ενάιποσα καλυμμένος από πυκνά σύννεφα ατμού.
NASA/JPL-Caltech/R. Hurt
Αλλά και ο Ενάιποσα έχει κάποια προβλήματα. Η ατμόσφαιρά του είναι τόσο πυκνή που δεν μπορούμε να την εξετάσουμε εύκολα. Όμως μια δημοσίευση που δημοσιεύτηκε το 2023 με βάση τις παρατηρήσεις του JWST και του Hubble διαπίστωσε ότι ο εξωπλανήτης μπορεί να έχει μια ατμόσφαιρα πλούσια σε νερό που περιέχει επίσης εξατμισμένα μέταλλα.

Τώρα, νέες ερευνητικές προσπάθειες υποδηλώνουν ότι μπορεί να μας διέφυγε κάτι. Με επικεφαλής τους αστρονόμους Έβερετ Σλάβιν του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και Καζουμάσα Όνο του Εθνικού Αστρονομικού Παρατηρητηρίου της Ιαπωνίας, μια ομάδα ερευνητών μελέτησε τα δεδομένα διέλευσης του Ενάιποσα και ανακάλυψε κάτι απροσδόκητο.

Καθώς ο εξωπλανήτης περνούσε μπροστά από το άστρο, ακολουθώντας την διάρκειας 1,6 ημέρας τροχιά του, τα δεδομένα του JWST υποδηλώνουν ότι το αστρικό φως που ταξίδευε μέσα από την ατμόσφαιρα της Εναποϊσά, αλλοιώθηκε από διοξείδιο του άνθρακα, σε συγκεντρώσεις παρόμοιες με το διοξείδιο του άνθρακα που αποτελεί πάνω από το 96% της ατμόσφαιρας της Αφροδίτης.
Αλλά το σήμα ήταν πολύ ασθενές.

Μια καλλιτεχνική αποτύπωση του Enaiposha σε τροχιά γύρω από την Orkaria.
ESO/L. Calçada
«Το σήμα CO2 που ανιχνεύθηκε από την πρώτη μελέτη είναι μικροσκοπικό και έτσι απαιτήθηκε προσεκτική στατιστική ανάλυση για να διασφαλιστεί ότι είναι πραγματικό», λέει ο Όνο. «Ταυτόχρονα, χρειαζόμασταν τις φυσικές και χημικές γνώσεις για να εξάγουμε την πραγματική φύση της ατμόσφαιρας του GJ 1214 b».
Έτσι, σε μια δεύτερη εργασία, οι ερευνητές ξεκίνησαν να διεξάγουν θεωρητικά μοντέλα που θα μπορούσαν να εξηγήσουν τα δεδομένα. Το σενάριο που ταίριαζε καλύτερα με τις παρατηρήσεις, διαπίστωσαν, ότι ο Ενάιποσα έχει μια ατμόσφαιρα στην οποία κυριαρχούν τα μέταλλα στα χαμηλότερα υψόμετρα και μόνο σχετικά μικρές ποσότητες υδρογόνου.

Σε μεγαλύτερα υψόμετρα, η ατμόσφαιρα αποτελείται από μια ομίχλη πυκνή με αερολύματα, καθώς και από διοξείδιο του άνθρακα που υπονοούσαν οι μετρήσεις τους. Από αυτό προκύπτει η έννοια της υπερ-Αφροδίτης, ενός κόσμου παρόμοιου με την Αφροδίτη: Πολύ θερμού και πνιγμένου από μια ατμόσφαιρα πλούσια σε άνθρακα, μέσα από την οποία είναι δύσκολο να δει κανείς.

Αλλά τα μυστικά του εξωπλανήτη δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί. Το δείγμα που έχει ερευνηθεί είναι τόσο μικρό που θα χρειαστεί εκτεταμένη παρακολούθηση για να διαπιστωθεί αν τα συμπεράσματα της ομάδας είναι σωστά, ειδικά επειδή πρόκειται για κάτι καινούργιο.
«Τονίζουμε τη σημασία των παρατηρήσεων παρακολούθησης υψηλής ακρίβειας για την επιβεβαίωση της ατμόσφαιρας που κυριαρχείται από μέταλλα», γράφουν οι ερευνητές, «καθώς αμφισβητεί τη συμβατική κατανόηση της εσωτερικής δομής και της εξέλιξης των μίνι-Ποσειδόνων».

 

[Πουπουλίνα]

ΗΠΑ: Αστρονόμοι εντόπισαν βραχώδη εξωπλανήτη με «ουρά κομήτη» που αποσυντίθεται - Η αναζήτηση ζωής στην «Ζώνη της Χρυσομαλλούσας»

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ, παρατήρησαν έναν μικρό, βραχώδη εξωπλανήτη που περιστρέφεται σε τροχιά, επικίνδυνα κοντά στο αστέρι του, και διαλύεται καθώς η επιφάνειά

www.enikos.gr

19:56, Τρίτη 22 Απριλίου 2025

​

Αστρονόμοι στις ΗΠΑ, παρατήρησαν έναν μικρό, βραχώδη εξωπλανήτη που περιστρέφεται σε τροχιά, επικίνδυνα κοντά στο αστέρι του, και διαλύεται καθώς η επιφάνειά του εξαερώνεται, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας, αφήνοντας πίσω του μια ουρά από ορυκτή σκόνη, μήκους 9 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, που θυμίζει κομήτη.
Από τη δεκαετία του 1990 έχουν ανακαλυφθεί περίπου 5.800 πλανήτες εκτός του ηλιακού μας συστήματος, οι αποκαλούμενοι εξωπλανήτες. Από αυτούς, μόνο τέσσερις έχουν παρατηρηθεί να αποσυντίθενται σε τροχιά, όπως αυτός. Ο πλανήτης αυτός είναι ο κοντινότερος από τους τέσσερις στο ηλιακό μας σύστημα και δίνει στους επιστήμονες μια μοναδική ευκαιρία να μάθουν τι συμβαίνει σε αυτούς τους καταδικασμένους κόσμους.

Οι ερευνητές παρατήρησαν τον πλανήτη BD+05 4868 Ab ενώ σταδιακά γίνεται σκόνη, αφήνοντας, με κάθε περιφορά του γύρω από το αστέρι του, μια ποσότητα υλικού ίση με τον όγκο του όρους Έβερεστ. Η ουρά από σκόνη που αφήνει πίσω του καλύπτει σε μήκος το ημικύκλιο του αστεριού.

Το μέγεθος του εξωπλανήτη​

Ο πλανήτης υπολογίζεται ότι έχει μέγεθος κάπου μεταξύ του δικού μας Ερμή και της Σελήνης. Βρίσκεται στον αστερισμό του Πήγασου και απέχει περίπου 140 έτη φωτός από τη Γη. Ένα έτος φωτός είναι η απόσταση που καλύπτει το φως μέσα σε έναν χρόνο, δηλαδή 9,5 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.
Το αστέρι του BD+05 4868 Ab είναι ένας πορτοκαλί νάνος. Είναι μικρότερο, ψυχρότερο και όχι τόσο λαμπρό όσο ο Ήλιος: έχει περίπου το 70% της μάζας και της διαμέτρου του Ήλιου και περίπου το 20% της φωτεινότητάς του. Ο πλανήτης κάνει μια πλήρη περιστροφή γύρω του κάθε 30,5 ώρες, σε απόσταση περίπου 20 φορές μικρότερη από αυτήν από την οποία απέχει ο Ερμής από τον Ήλιο.
Στην επιφάνεια του πλανήτη υπολογίζεται ότι η θερμοκρασία φτάνει τους 1.600 βαθμούς Κελσίου, λόγω της εγγύτητάς του στο αστέρι. Ως αποτέλεσμα, η επιφάνεια έχει ήδη μετατραπεί σε μάγμα, σε λιωμένο βράχο.

«Αναμένουμε ότι ο πλανήτης θα γίνει σκόνη μέσα στο επόμενο ένα εκατομμύριο χρόνια ή κάπου εκεί», είπε ο Μαρκ Χον, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Κάβλι για την Αστροφυσική και τη Διαστημική Έρευνα του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης. Ο Χον ήταν ο βασικός συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύεται σήμερα στην επιστημονική επιθεώρηση Astrophysical Journal Letters.

Η «καλπάζουσα» διαδικασία διάλυσης​

«Σε κοσμική χρονική κλίμακα, το διάστημα αυτό θεωρείται καταστροφικά μικρό. Η διάλυση είναι μια καλπάζουσα διαδικασία. Όσο περισσότερο υλικό του πλανήτη κονιορτοποιείται, τόσο γρηγορότερη γίνεται η διαδικασία διάλυσης», εξήγησε.

Το εξαχνωμένο υλικό, όταν βρεθεί στο διάστημα, στερεοποιείται και σχηματίζει μόρια σκόνης διαφόρων μεγεθών, που απομακρύνονται από τον πλανήτη. Ο Χον σημείωσε ότι οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη τη χημική σύσταση της «ουράς».
Οι ερευνητές εντόπισαν τον BD+05 4868 χάρη στο τηλεσκόπιο TESS της NASA, για την παρατήρηση εξωπλανητών.

Δεν είναι σαφές προς το παρόν πώς έφτασε αυτός ο πλανήτης να περιφέρεται τόσο κοντά στο αστέρι του. Είναι πιθανόν αρχικά να βρισκόταν σε άλλη τροχιά, η οποία άλλαξε λόγω της βαρυτικής επίδρασης κάποιου ξένου σώματος, ίσως κάποιου άλλου πλανήτη, εξήγησε ο Χον.
Οι ερευνητές σχεδιάζουν να συνεχίσουν την παρατήρηση του πλανήτη τους επόμενους μήνες, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Τζέιμς Γουέμπ της NASA, για να μελετήσουν τη σύσταση του υλικού της ουράς, κάτι που θα μπορούσε να τους δώσει κάποια στοιχεία για τη χημική σύσταση των βραχωδών εξωπλανητών.

Η αναζήτηση ζωής σε άλλους πλανήτες​

Για την αναζήτηση ζωής σε άλλα ηλιακά συστήματα οι επιστήμονες εστιάζουν σε βραχώδεις εξωπλανήτες που περιστρέφονται σε τροχιά γύρω από το αστέρι τους στη λεγόμενη «Ζώνη της Χρυσομαλλούσας» ή κατοικήσιμη ζώνη – δηλαδή σε απόσταση όπου μπορεί να υπάρξει στην επιφάνειά τους νερό σε υγρή κατάσταση.

«Η ουρά αναμένεται να περιέχει μεταλλεύματα που εξαχνώθηκαν από την επιφάνεια ή το εσωτερικό του πλανήτη. Θα μπορούσε να είναι υλικό ακόμη και από τον πυρήνα του. Αποτελεί τεράστια πρόκληση να μάθουμε για το εσωτερικό των πλανητών.
Είναι δύσκολο ακόμη και για πλανήτες στο δικό μας ηλιακό σύστημα. Αλλά ο BD+05 4868 Ab θα μας επιτρέψει να μετρήσουμε απευθείας τη σύσταση ενός πλανήτη παρόμοιου με τη γη εκτός του δικού μας ηλιακού συστήματος.

Πρόκειται σίγουρα για μια εξαιρετική ευκαιρία να μάθουμε τη γεωολογία των εξωπλανητών και να κατανοήσουμε την ποικιλία και την πιθανή δυνατότητα να κατοικηθούν οι βραχώδεις κόσμοι εκτός του ηλιακού συστήματός μας», είπε ο Χον.