Είμαι εθισμένος (τσιγάρο)

[Γιώτης]

Καλησπέρα σε όλους σας
​

Με λένε Παναγιώτη, είμαι 19 χρονών και καπνίζω. Ξεκίνησα το κάπνισμα πριν 9 με 10 περίπου μήνες. Έχω φτάσει να καπνίζω γύρω στα 6-7 τσιγάρα την ημέρα. Νιώθω απαίσια, πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ευάλωτος, αβοήθητος, αδύναμος... Αρχικά να σας πω ότι οι γονείς μου, των οποίων η άποψη σαφώς με ενδιαφέρει και την λαμβάνω πάντα υπόψιν μου, το γνωρίζουν και απλά δηλώνουν απογοητευμένοι και με παροτρύνουν να το κόψω χωρίς να γίνονται αυτό που ένας συνηθισμένος έφηβος θα χαρακτήριζε "ενοχλητικοί". Για να μπαίνω στο νόημα, θέλω να κόψω το κάπνισμα, δεν κάπνιζα ποτέ ούτε είχα εναύσματα για να καπνίσω, απλά βρέθηκα φοιτητής σε μια πόλη όπου δεν με ήξερε κανείς και λόγω του περίγυρου μου ήταν απλά κάτι που μπορούσε να αναπτυχθεί εύκολα σαν συνήθεια, ωστόσο δεν βρίσκω τη δύναμη να το κόψω, για αυτό και νιώθω αδύναμος και ευάλωτος, το Υπερεγώ και το Εγώ μου δεν μπορούν να επιβληθούν στο Αυτό, για όσους γνωρίζουν από Φρόυντ. Με τρομάζει το γεγονός ότι ενώ το θέλω, αλήθεια το θέλω και τα καταφέρνω έως ένα σημείο, εν τέλει αποτυγχάνω και έτσι καταλήγω να μην μπορώ να ελέγξω τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχω αποπειραθεί να κόψω το κάπνισμα 3 φορές, με την καλύτερη επίδοση να φτάνει τον ένα μήνα αποχή από το τσιγάρο. Θα ήθελα όσοι από εσάς είστε πρώην καπνιστές να με βοηθήσετε, πώς καταφέρατε εσείς να κόψετε το κάπνισμα, πώς ξεπεράσατε τις δυσκολίες, την έλλειψη και την ανάγκη για τσιγάρο. Ακόμα, όσοι καπνίζετε θέλετε να κόψετε το κάπνισμα ; Βιώνει κανείς την ίδια κατάσταση με εμένα ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Καλησπέρα σε όλους σας
​

Με λένε Παναγιώτη, είμαι 19 χρονών και καπνίζω. Ξεκίνησα το κάπνισμα πριν 9 με 10 περίπου μήνες. Έχω φτάσει να καπνίζω γύρω στα 6-7 τσιγάρα την ημέρα. Νιώθω απαίσια, πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ευάλωτος, αβοήθητος, αδύναμος... Αρχικά να σας πω ότι οι γονείς μου, των οποίων η άποψη σαφώς με ενδιαφέρει και την λαμβάνω πάντα υπόψιν μου, το γνωρίζουν και απλά δηλώνουν απογοητευμένοι και με παροτρύνουν να το κόψω χωρίς να γίνονται αυτό που ένας συνηθισμένος έφηβος θα χαρακτήριζε "ενοχλητικοί". Για να μπαίνω στο νόημα, θέλω να κόψω το κάπνισμα, δεν κάπνιζα ποτέ ούτε είχα εναύσματα για να καπνίσω, απλά βρέθηκα φοιτητής σε μια πόλη όπου δεν με ήξερε κανείς και λόγω του περίγυρου μου ήταν απλά κάτι που μπορούσε να αναπτυχθεί εύκολα σαν συνήθεια, ωστόσο δεν βρίσκω τη δύναμη να το κόψω, για αυτό και νιώθω αδύναμος και ευάλωτος, το Υπερεγώ και το Εγώ μου δεν μπορούν να επιβληθούν στο Αυτό, για όσους γνωρίζουν από Φρόυντ. Με τρομάζει το γεγονός ότι ενώ το θέλω, αλήθεια το θέλω και τα καταφέρνω έως ένα σημείο, εν τέλει αποτυγχάνω και έτσι καταλήγω να μην μπορώ να ελέγξω τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχω αποπειραθεί να κόψω το κάπνισμα 3 φορές, με την καλύτερη επίδοση να φτάνει τον ένα μήνα αποχή από το τσιγάρο. Θα ήθελα όσοι από εσάς είστε πρώην καπνιστές να με βοηθήσετε, πώς καταφέρατε εσείς να κόψετε το κάπνισμα, πώς ξεπεράσατε τις δυσκολίες, την έλλειψη και την ανάγκη για τσιγάρο. Ακόμα, όσοι καπνίζετε θέλετε να κόψετε το κάπνισμα ; Βιώνει κανείς την ίδια κατάσταση με εμένα ;

Θα σου πως ότι ισχύει για όλους τους εθισμούς και συνεπώς και για το κάπνισμα. Δεν υπάρχει κανένα μαγικό κουμπί που το πατάς και την άλλη μέρα είσαι καθαρός. Είναι απλά μια δοκιμασία θέλησης και τίποτα άλλο. Πρέπει απλά να αποφασίσεις ποιο άτομο θέλεις να είσαι, αυτό που καπνίζει και είναι έρμαιο του εθισμού ή αυτό που είναι ελεύθερο και παίρνει τις αποφάσεις του μόνο του? Άπαξ και αποφασίσεις το δεύτερο απλά σταματάς τον εθισμό επί τόπου. Cravings θα έχει που και που αλλά όσο περνά ο καιρός θα φεύγουν. Σημασία έχει η δράση.

Σαν πρακτικές συμβουλές, πρέπει αρχικά να γεμίσεις την μέρα σου με δραστηριότητες, καθώς συνήθως καπνίζεις όταν βαριέσαι και δεν έχεις τι να κάνεις για να πάρεις λίγη ντοπαμίνη. Και μετά πρέπει να δεις με ποιες δραστηριότητες έχεις συνδυάσει το κάπνισμα, π.χ. με τον καφέ ή το ποτό και να είσαι προσεκτικός όταν παίρνεις αυτά τα ερεθίσματα. Για τα χέρια πάρε ένα μπεγλέρι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Κι εγώ στο κόψιμο είμαι φίλε Γιωτη... Τα καταφέρνω μια χαρά όλη μέρα, μέχρι που πάω για το καταραμένο ποτό με φίλες. Ως φοιτήτρια δεν κατάφερα να το κόψω ποτέ - δεν προσπάθησα κιόλας. Τώρα που γύρισα στην πόλη μου και περνάω πολύ χρόνο με την οικογένεια (δε γνωρίζουν τίποτα, μόνο υποψίες στο παρελθόν), δεν το σκέφτομαι καν όλη μέρα. Το παν είναι να παραμένεις δραστήριος και να μασάς πολλές τσίχλες. Μόλις καταφέρω να το κόψω εντελώς θα σε ενημερώσω ξανά :Ρ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώτης]

Δυστυχώς οι τσίχλες δε με βοήθησαν, το δοκίμασα. Φοβάμαι κι εγώ πως αυτός ο κακος εθισμός θα με συνοδεύει σε όλα τα φοιτητικά μου χρόνια, θα το παλέψω όμως. Θα χαιρομουν πολύ να μάθω ότι απαλλάχτηκες !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο το χεις σκεφτεί; Εμένα δε μου πολυαρεσει αλλά μια μέρα που το είχε ξεχάσει μια φίλη σπίτι μου και έκανα για πλάκα, δεν ένιωθα μετά την ανάγκη για κανονικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώτης]

Θα σου πως ότι ισχύει για όλους τους εθισμούς και συνεπώς και για το κάπνισμα. Δεν υπάρχει κανένα μαγικό κουμπί που το πατάς και την άλλη μέρα είσαι καθαρός. Είναι απλά μια δοκιμασία θέλησης και τίποτα άλλο. Πρέπει απλά να αποφασίσεις ποιο άτομο θέλεις να είσαι, αυτό που καπνίζει και είναι έρμαιο του εθισμού ή αυτό που είναι ελεύθερο και παίρνει τις αποφάσεις του μόνο του? Άπαξ και αποφασίσεις το δεύτερο απλά σταματάς τον εθισμό επί τόπου. Cravings θα έχει που και που αλλά όσο περνά ο καιρός θα φεύγουν. Σημασία έχει η δράση.

Σαν πρακτικές συμβουλές, πρέπει αρχικά να γεμίσεις την μέρα σου με δραστηριότητες, καθώς συνήθως καπνίζεις όταν βαριέσαι και δεν έχεις τι να κάνεις για να πάρεις λίγη ντοπαμίνη. Και μετά πρέπει να δεις με ποιες δραστηριότητες έχεις συνδυάσει το κάπνισμα, π.χ. με τον καφέ ή το ποτό και να είσαι προσεκτικός όταν παίρνεις αυτά τα ερεθίσματα. Για τα χέρια πάρε ένα μπεγλέρι.

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε ! Η τοποθέτηση σου πραγματικά με έκανε να δω λίγο πιο ρεαλιστικά τα πράγματα, και για να είμαι ρεαλιστής τον τελευταίο καιρό είμαι έρμαιο του εθισμού μου, καταλήγω και πάλι στο ότι πρέπει απλά να το πάρω απόφαση μια και καλή.

Θα σου πως ότι ισχύει για όλους τους εθισμούς και συνεπώς και για το κάπνισμα. Δεν υπάρχει κανένα μαγικό κουμπί που το πατάς και την άλλη μέρα είσαι καθαρός. Είναι απλά μια δοκιμασία θέλησης και τίποτα άλλο. Πρέπει απλά να αποφασίσεις ποιο άτομο θέλεις να είσαι, αυτό που καπνίζει και είναι έρμαιο του εθισμού ή αυτό που είναι ελεύθερο και παίρνει τις αποφάσεις του μόνο του? Άπαξ και αποφασίσεις το δεύτερο απλά σταματάς τον εθισμό επί τόπου. Cravings θα έχει που και που αλλά όσο περνά ο καιρός θα φεύγουν. Σημασία έχει η δράση.

Σαν πρακτικές συμβουλές, πρέπει αρχικά να γεμίσεις την μέρα σου με δραστηριότητες, καθώς συνήθως καπνίζεις όταν βαριέσαι και δεν έχεις τι να κάνεις για να πάρεις λίγη ντοπαμίνη. Και μετά πρέπει να δεις με ποιες δραστηριότητες έχεις συνδυάσει το κάπνισμα, π.χ. με τον καφέ ή το ποτό και να είσαι προσεκτικός όταν παίρνεις αυτά τα ερεθίσματα. Για τα χέρια πάρε ένα μπεγλέρι.

Το ηλεκτρονικό τσιγάρο το χεις σκεφτεί; Εμένα δε μου πολυαρεσει αλλά μια μέρα που το είχε ξεχάσει μια φίλη σπίτι μου και έκανα για πλάκα, δεν ένιωθα μετά την ανάγκη για κανονικό.

Ναι, έχω αγοράσει ηλεκτρονικό, ήταν η δεύτερη απόπειρα να απεξαρτηθώ μέσω αυτού, τα πήγαινα αρκετά καλά και όντως δεν είχα ανάγκη από νικοτίνη μέχρι που έτυχε να είμαι διήμερο με την παρέα εκτός φοιτητουπολης και να παίζει καπνός και δεν το είχα μαζί μου, μετά από εκεί πήρα και πάλι την κάτω βόλτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

Καλησπέρα σε όλους σας
Με λένε Παναγιώτη, είμαι 19 χρονών και καπνίζω. Ξεκίνησα το κάπνισμα πριν 9 με 10 περίπου μήνες. Έχω φτάσει να καπνίζω γύρω στα 6-7 τσιγάρα την ημέρα. Νιώθω απαίσια, πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ευάλωτος, αβοήθητος, αδύναμος...

Δεν εισαι εθισμενος, ουτε σωματικα ουτε ψυχολογικα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Καλησπέρα σε όλους σας
​

Με λένε Παναγιώτη, είμαι 19 χρονών και καπνίζω. Ξεκίνησα το κάπνισμα πριν 9 με 10 περίπου μήνες. Έχω φτάσει να καπνίζω γύρω στα 6-7 τσιγάρα την ημέρα. Νιώθω απαίσια, πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ευάλωτος, αβοήθητος, αδύναμος... Αρχικά να σας πω ότι οι γονείς μου, των οποίων η άποψη σαφώς με ενδιαφέρει και την λαμβάνω πάντα υπόψιν μου, το γνωρίζουν και απλά δηλώνουν απογοητευμένοι και με παροτρύνουν να το κόψω χωρίς να γίνονται αυτό που ένας συνηθισμένος έφηβος θα χαρακτήριζε "ενοχλητικοί". Για να μπαίνω στο νόημα, θέλω να κόψω το κάπνισμα, δεν κάπνιζα ποτέ ούτε είχα εναύσματα για να καπνίσω, απλά βρέθηκα φοιτητής σε μια πόλη όπου δεν με ήξερε κανείς και λόγω του περίγυρου μου ήταν απλά κάτι που μπορούσε να αναπτυχθεί εύκολα σαν συνήθεια, ωστόσο δεν βρίσκω τη δύναμη να το κόψω, για αυτό και νιώθω αδύναμος και ευάλωτος, το Υπερεγώ και το Εγώ μου δεν μπορούν να επιβληθούν στο Αυτό, για όσους γνωρίζουν από Φρόυντ. Με τρομάζει το γεγονός ότι ενώ το θέλω, αλήθεια το θέλω και τα καταφέρνω έως ένα σημείο, εν τέλει αποτυγχάνω και έτσι καταλήγω να μην μπορώ να ελέγξω τον ίδιο μου τον εαυτό. Έχω αποπειραθεί να κόψω το κάπνισμα 3 φορές, με την καλύτερη επίδοση να φτάνει τον ένα μήνα αποχή από το τσιγάρο. Θα ήθελα όσοι από εσάς είστε πρώην καπνιστές να με βοηθήσετε, πώς καταφέρατε εσείς να κόψετε το κάπνισμα, πώς ξεπεράσατε τις δυσκολίες, την έλλειψη και την ανάγκη για τσιγάρο. Ακόμα, όσοι καπνίζετε θέλετε να κόψετε το κάπνισμα ; Βιώνει κανείς την ίδια κατάσταση με εμένα ;

Καλησπερα φίλε Παναγιώτη.

Αρχικά εγώ ποτέ δεν έχω καπνίσει απλά θέλω να σου πω την άποψη μου πάνω στο θέμα.Ολα είναι παιχνίδια του μυαλού,είμαι σίγουρος ότι ο οργανισμός σου δεν χρειάζεται νικοτίνη ώστε να είσαι οκ.Αρχικα σου προτείνω την επίσκεψη σε έναν ειδικό ώστε να σε βοηθήσει σε αυτή την δύσκολη προσπάθεια.Επισης σου προτείνω να ξεκινήσεις κάποια δραστηριότητα ώστε να ξεχνιέσαι και να περνάς ευχάριστα τον χρόνο σου.Μια καλή ιδέα είναι να πετάξεις όλα τα τσιγάρα από το σπίτι σου ώστε να μην μπαίνεις στο πειρασμό να καπνίζεις.Πραγματικα νομίζω ότι δεν είσαι εθισμένος γιατί τα 6 τσιγάρα την ημέρα δεν φανερώνουν εθισμό.Αρα θεωρω εύκολη προσπάθεια το να το κόψεις.
Θυμήσου ότι πάνω από όλα είναι η υγεία σου και σίγουρα με το κάπνισμα δεν την βοηθάς και πολύ.


Καλή επιτυχία στην προσπάθεια σου εύχομαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[orange crush]

Ο εθισμός δεν έχει να κάνει με το πόσα τσιγάρα κάνεις την ημέρα. Το γεγονός ότι καπνίζεις με συχνότητα (γιατί το αποζητάς ουσιαστικά) και όχι μια φορα στο τοσο ,σε μια εκδήλωση π.χ. , σε καθιστά εθισμένο. Τελεία. Από εκεί και πέρα, σε αυτά που είπαν τα προηγούμενα παιδιά (δραστηριότητες, τσιχλες, κλπ) , θα ήθελα να προσθέσω το κομμάτι των φίλων. Είναι πολύ σημαντικό ,για κάποιο διάστημα τουλάχιστον, οι καπνιστές φίλοι σου να σε στηρίξουν σε αυτό. Όταν βλέπεις τους κοντινούς σου να καπνίζουν , η προσπάθεια να το κόψεις πάει περίπατο και ενδίδεις πολύ εύκολα στον πειρασμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vxrc]

Έχω δύο ιστορίες, η μία πιο ντροπιαστική από την άλλη. Αλλά στο καλό να πάει, ανώνυμοι είμαστε. Ελπίζω όντως να βοηθήσει.

Έχω κάνει τσιγάρο και διάφορα άλλα με παρέα, δοοοξα το σατανά δεν εθίστηκα. Οπότε δεν ξέρω πως νιώθεις με το τσιγάρο. Παρόλα αυτά νομίζω έχω/είχα κάποιας μορφής εθισμό στο αλκοόλ.
Δεν είναι ότι θέλω να πίνω κάθε μέρα και το σκέφτομαι σαν εμμονικός. Ίσα ίσα, ακόμα και στα χειρότερα μου (1ο και 2ο έτος) μπορούσαν να περάσουν βδομάδες χωρίς σταγόνα και όλα καλά. Το πρόβλημα ξεκινούσε όταν αρχίζαμε να πίνουμε. Αντιλήφθηκα ότι όλοι οι άλλοι μετά από ένα σημείο μπορούσαν να πουν στοπ και εγώ δεν είχα τέτοια δύναμη. Έπρεπε είτε να φύγουμε, είτε να τελειώσει το ποτό, είτε να τελειώσουν τα λεφτά, είτε να κάνω εμετό (sad, i know).
Φάση παίζει να ανοίγαμε μπουκάλια όλοι μαζί, και οι άλλοι να έπιναν αργά, οπότε κάθε 2ο ποτό να έκανα στάση απ το μπαρ για να είμαι τίμιος στους άλλους.

Τέλος πάντων (πολλές ντροπιαστικές ιστορίες αργότερα) το πήρα απόφαση. 1. Είχα πρόβλημα 2. Δεν ήθελα/θέλω να το κόψω μαχαίρι, ούτε να πάω σε τίποτα μπούρδες σαν τις ταινίες που κάθονται όλοι σε ένα κύκλο και λένε τον πόνο τους, ούτε να μην βγαίνω.
Οπότε αυτό που κάνω είναι μαξ τα δύο ποτήρια οτιδήποτε. Εξακολουθεί να είναι δύσκολο αλλά μπορώ ακόμα να κάνω ντιμπέιτ με τον εαυτό μου. 1,5 χρόνο με μόνο ένα σλιπάρισμα. Απλά θέλει ψυχική δύναμη, πες είσαι στο 2ο και ακούς "ένα τελευταίο και φεύγουμε" ή "κερνάω σφηνάκια" κλαις 3 λεπτά μέσα σου και τους απορρίπτεις.

Δεν κόβεις το τσιγάρο μια για πάντα. Το κόβεις κάθε μέρα. Βάλτο στο todolist "❏ Να μην ακουμπήσει το στόμα μου τσιγάρο σήμερα" και καν το ☑ κάθε μέρα. Γιατί το εύκολο κομμάτι είναι να το κόψεις και το δύσκολο να μην το ξανά αρχίσεις.



Και ο 2ος και τελευταίος εθισμός (για το comic relief) ήταν ο εθισμός μου στο otrivin και dexarin που κράτησε 6-7 μήνες την πρώτη φορά και πάνω από χρόνο τη δεύτερη.
Γελάστε ελεύθερα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.