Επηρεάζει ο τρόπος ζωής μας την συμπεριφορά μας στα επαγγελματικά;

[Resident Evil]

Η αφορμή για το θέμα ίσως είναι προφανής σε κάποιους αλλά σε κάθε περίπτωση δεν έχει να κάνει με αυτό.
Η ερώτηση, έτσι όπως θα σας τη θέσω, τέθηκε σε μένα από άτομο που γενικά εκτιμώ τη γνώμη του και ταυτιζόμαστε, αλλά στο συγκεκριμένο θέμα ... μέρα εγώ, νύχτα αυτός, οπότε το θέτω ως γενικότερο προβληματισμό.

Θεωρουμε ότι είστε επαγγελματικά σε θέση να παίρνετε αποφάσεις και να διαχειρίζεστε δυναμικό. Έχετε λοιπόν έναν υπάλληλο, του οποίου την επαγγελματική "μοίρα" τη διαχειρίζεστε εσείς (είστε πχ ο manager του). Ο υπάλληλος γενικά είναι σωστός, αποδοτικός, δουλευταράς, οκ, δεν είναι ο καλύτερος στο είδος του ίσως, αλλά γενικά είναι άτομο που έχετε σε εκτίμηση αναφορικά με τη δουλειά του. Και υποπέφτει στην αντίληψή σας ότι έχει κάποιο προσωπικό "πάθος" στην προσωπική του ζωή. Μπορεί να είναι η χαρτοπαιξία, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών, οι περίεργες σεξουαλικές προτιμήσεις (με αυτό δεν εννοώ να είναι ομοφυλόφιλος σε καμία περίπτωση, αλλά πχ. να αρέσκεται σε όργια, στο σαδομαζοχισμό, στον "περίεργο" αγοραίο έρωτα κοκ [αυτά μου έρχονται αυτή τη στιγμή]) ή κάτι άλλο που δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή.

Θα επηρέαζε αυτό την κρίση σας όσον αφορά το να προτίνετε το άτομο αυτό για προαγωγή σε μια πιο υπεύθυνη θέση, στο να του αναθέσετε ένα πιο σημαντικό project, και γενικά στην εκτίμηση που του έχετε ως επαγγελματία;

Να το θέσω πιο γενικά, η προσωπική μας ζωή (ειδικά αν αποκλίνει από το "αναμενόμενο") πόσο μπορεί να επηρεάσει (αρνητικά ή θετικά(?)) την επαγγελματική ζωή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Αν μιλάμε για εθισμό (όπως ναρκωτικά) όχι μόνο δεν θα σκεφτόμουν αυτό το άτομο για προαγωγή, αλλά θα είχα ενδοιασμούς για κάθε είδους συνεργασία. Έχω δει από πολύ κοντά πώς τα άτομα αυτά λειτουργούν στον επαγγελματικό χώρο και είναι πολύ εύκολο να κάνουν πράγματα αντιεπαγγελματικά at least. Για να μην είμαι απόλυτη, θα τους συζητούσα την δυνατότητα να τεθούν σε διαθεσιμότητα μέχρι να δουν τι θα κάνουν. Αλλά είναι γεγονός πως δεν θέλω ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ με άτομα μπλεγμένα σε εθισμούς. Και κυρίως επαγγελματική (στην προσωπική ζωή οι συγκυρίες είναι περίεργες sometimes!).

Οι εναλλακτικοί τρόποι ζωής δεν με ενοχλούν, δηλ. αν κάποιος συμμετέχει σε όργια δε νομίζω ότι επηρεάζει με αυτό την δουλειά του. Έχω γνωρίσει ανθρώπους με πολύ ελεύθερο σεξουαλικό στυλ που όμως είναι καλύτεροι του μέσου όρου στην δουλειά τους. Δεν θα έκανα τίποτα σε αυτή την περίπτωση. Δεν με αγγίζει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Εφόσον ο εθισμός του σε κάτι δεν εμπλέκεται με την ικανότητα να κάνει σωστά τη δουλειά του, όχι δεν θα το σκεφτόμουν καν. Δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω τι κάνει ο άλλος στην προσωπική του ζωή, εφόσον στην επαγγελματική του δίνει τον καλύτερό του εαυτό και μου αποδεικνύει έμπρακτα ότι μπορώ να βασιστώ επάνω του. Και από την άλλη πλευρά, αν επειδή έχουν αυτό το πρόβλημα, τους βάζουμε μία ταμπέλα και τους κλείνουμε όλες τις πόρτες, πώς μετά θέλουμε να λεγόμαστε άνθρωποι; Αν αυτός ο άνθρωπος προσπαθεί να πιαστεί από τη δουλειά του για να ξεφύγει από αυτό που τον βασανίζει, και τη δουλειά του την κάνει καλά, γιατί να του στερήσω αυτό το δικαίωμα; Εγώ δε θα ήθελα να μου φερθούν έτσι, τη στιγμή μάλιστα που κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να είμαι σωστός απέναντι στον εργοδότη μου...
Αν πάλι αυτό το πάθος επηρέαζε την απόδοσή του στη δουλειά του, θα του μιλούσα και θα του έλεγα ότι αν δεν κάνει κάτι για να αλλάξει αυτό, δεν θα είχα άλλη επιλογή από να το αναφέρω αυτό στους ανωτέρους μου. Και από εκεί και περα ας κανόνιζε εκείνος την πορεία του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

thx. Αν και γενικά δεν διαφωνώ με τις 2 απόψεις, υπάρχουν κάποια ερωτήματα, έτσι όπως τέθηκαν από τον irl συνομιλητή μου χθες που με προβλημάτισαν λίγο.

Ας πούμε ότι ο εν λόγω υπάλληλος με μια πιθανή προαγωγή θα φτάσει να διαχειρίζεται συμφωνίες της εταιρίας πχ. Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι δεν θα ...αχθεί από τα πάθη του από κάποιον αντίπαλο ώστε να πάρει μια απόφαση που θα βοηθήσει τον...αντίπαλο αλλά όχι την εταιρία του; Θα μου πείτε ο καθένας μας μπορεί να παρασυρθεί, αλλά κάποιος με γνωστό "πάθος" έχει ή όχι μεγαλύτερες πιθανότητες?

@under: Και όμως υπάρχουν αρκετοί υποστηρικτές της άποψης ότι πχ, ένα τσιγαράκι δεν καταστρέφει κανέναν, παρόλο που κι αυτό ναρκωτικό είναι. Ντάξυ, όταν είπα εξάρτηση από ναρκωτικά δεν εννούσα πρεζόνι στα τελευταία στάδια αλλά κάποιον "κοινωνικά" οκ, που ε, κάνει όμως και τα τσιγαράκια του ή τις γραμμές του. Όχι κάτι δλδ, που εμφανώς στον πολύ κοσμό να φαίνεται ότι "υπάρχει πρόβλημα".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

βρέθηκα πολύ πρόσφατα σε αυτό το δίλημμα.

έπρεπε να γνωμοδοτήσω για την πρόσληψη η όχι ενός μελλοντικού υπαλληλου ο οποιος θα δούλευε υπό την επίβλεψη μου.

έτυχε να γνωρίζω την προσωπική του ζωή και δεν συμφωνούσα με τις επιλογές του. ούτε με την οπτική του για πολλά πράγματα.

οι σπουδές του και η παρουσία του στη συνέντευξη ήταν εξαιρετικές.

εγώ πάντως τον απέρριψα.

ενδιαφέρον θέμα όπως και να χει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Μπορεί να είναι η χαρτοπαιξία, ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών, οι περίεργες σεξουαλικές προτιμήσεις (με αυτό δεν εννοώ να είναι ομοφυλόφιλος σε καμία περίπτωση, αλλά πχ. να αρέσκεται σε όργια, στο σαδομαζοχισμό, στον "περίεργο" αγοραίο έρωτα κοκ [αυτά μου έρχονται αυτή τη στιγμή]) ή κάτι άλλο που δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή.

Θα επηρέαζε αυτό την κρίση σας όσον αφορά το να προτείνετε το άτομο αυτό για προαγωγή σε μια πιο υπεύθυνη θέση, στο να του αναθέσετε ένα πιο σημαντικό project, και γενικά στην εκτίμηση που του έχετε ως επαγγελματία;

Να το θέσω πιο γενικά, η προσωπική μας ζωή (ειδικά αν αποκλίνει από το "αναμενόμενο") πόσο μπορεί να επηρεάσει (αρνητικά ή θετικά(?)) την επαγγελματική ζωή;

Ηθικά σωστό; Σε καμία περίπτωση...

Συμβαίνει; Φυσικά... Χωρίς να μιλάει η εμπειρία (άεργος φοιτητής γαρ) είδα το ντοκιμαντέρ στη πανδώρα στον alpha όπου ο εργοδότης είδε το profile του χρήστη στο facebook και τον απέλυσε επειδή δεν ταίριαζε με το στυλ της εταιρείας. Παράλογο και όμως αληθινό...

Όσο για τα μαυρισμένα, μερικοί εργοδότες είναι ικανοί να μην προσλάβουν υπάλληλο για αυτό το λόγο οπότε εκτός από τα όργια θεώρησε το και αυτό "λάθος επιλογή"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

σε ότι αφορά εξαρτήσεις που μπορεί να έχουν σχέση με οικονομικά κλπ (δλδ η εξάρτηση από ναρκωτικά ή αλκοόλ ή τζόγο μπορεί να οδηγήσει τον άλλον σε κατάχρηση εταιρικών χρημάτων για να κάνει χούι του) είμαι κι εγώ απόλυτη
αν ήξερα ότι ο άλλος είναι άρρωστος τζογαδόρος δεν θα τον ήθελα στην εταιρία μου ή συνεργάτη .-
δεν θα είχα πρόβλημα όμως να έχω κοινωνικές σχέσεις μαζί του, να πάμε για φαγητό, καφέ δλδ κλπ
όσο φυσικά αυτό δεν θα ήταν εμπόδιο στην κοινωνική του ζωή
(αν χρωστάει σε όλους τους τοκογλύφους των αθηνών και τον κυνηγάνε για να τον σαπακιάσουν, εεεε δε θα έβγαινα έξω μαζί του ούτε για πασατέμπο )


όσον αφορά την προσωπική ερωτική του ζωή, δε θα με ενοχλούσε, δεν θα είχα κάποιο θέμα
εφόσον φυσικά δεν το βγάζει στην επαγγελματική του ζωή

το μόνο που θα με επηρέαζε απ την ερωτική του προσωπική ζωή για να μην τον θέλω για συνεργάτη μου, θα ήταν να είναι πχ 40 ετών και να γνωρίζω ότι έχει "σχέση" με ένα 15χρονο ....
εκεί δεν θα τον ήθελα γιατί όσο μα όσο καλός κι αν ήταν στη δουλειά του, δεν θα μπορούσα να τον εκτιμήσω σαν άνθρωπο και δεν μπορώ να συνεργάζομαι ομαλά με ανθρώπους που δεν εκτιμώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

@under: Και όμως υπάρχουν αρκετοί υποστηρικτές της άποψης ότι πχ, ένα τσιγαράκι δεν καταστρέφει κανέναν, παρόλο που κι αυτό ναρκωτικό είναι. Ντάξυ, όταν είπα εξάρτηση από ναρκωτικά δεν εννούσα πρεζόνι στα τελευταία στάδια αλλά κάποιον "κοινωνικά" οκ, που ε, κάνει όμως και τα τσιγαράκια του ή τις γραμμές του. Όχι κάτι δλδ, που εμφανώς στον πολύ κοσμό να φαίνεται ότι "υπάρχει πρόβλημα".

Υπάρχουν άτομα που κάνουν χρόνια 1-2 τσιγαράκια 1 στις τόσες και δεν έχω κανένα πρόβλημα. Ειλικρινά είναι ελάχιστοι πάντως σε σχέση με αυτούς που δεν ''μένουν'' σε αυτά. Άλλωστε υπάρχουν πολλά στυλ εθισμού, το ''πρεζόνι'' που αναφέρεις δεν είναι το μόνο, τα χάπια και η κοκαϊνη είναι πολύ επικίνδυνα κι ας μην δημιουργούν τα ίδια συμπτώματα σωματικά.

Είμαι τελείως κάθετη. Καμία επαγγελματική συναναστροφή με εθισμένους. Και ειλικρινά (κι ας μου βάλετε -) νομίζω πως όποιος έχει διαφορετική άποψη δεν έχει τύχει να έρθει κοντά με τέτοια άτομα και να δει πώς λειτουργούν επαγγελματικά αυτοί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

Συμφωνώ με under, αλλά νομίζω εξαρτάται από το περιβάλλον που ζεις επίσης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

θέλοντας και μη, αφού η δουλειά τρώει σχεδόν καθημερινά 8-9 ώρες από τη ζωή μας (ίσως και παραπάνω), δε νομίζω ότι θα μπορέσει κάποιος να "βγάζει" ένα διαφορετικό πρόσωπο προς τα έξω για πολύ καιρό, για να κρύψει τον εθισμό του.
Αν έπεφτε στα χέρια μου ένα βιογραφικό πολύ καλό, ακολουθούμενο από καλές συστάσεις, εγώ θα έδινα μια ευκαιρία. Ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να συμβεί σε έναν άνθρωπο και να γυρίσει προς το καλύτερο..μπορεί και η δουλειά να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση.
Γενικά, δε μου αρέσει να προκαταβάλλομαι για τους ανθρώπους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Εγώ είμαι ήδη προκατειλημμένη με όσους έχουν τέτοιου είδους εθισμούς, το να ξέρω για κάποιο λόγο όμως για κάποιον ότι έχει τέτοια αδυναμία, με κάνει να μην τον θέλω σα συνεργάτη.

Κατ' αρχήν έχει εκτεθεί μεκ άποιο τρόπο, κατ' εμέ, αν ακούγεται για το άτομό του το τι κάνει στην προσωπική του ζωή...
Κατά δεύτερον, έχω ζήσει στον επαγγελματικό χώρο άνθρωπο, που ενώ είχε πολύ καλές σπουδές, πείσμα να προχωρήσει, ήταν ευχάριστη παρουσία γενικά... ε, η αγάπη της για το αλκοόλ έβγαινε προς τα έξω. Και από ένα σημείο και μετά την κοιτούσαμε καχύποπτα, όποτε είχε αργήσει το πρωί, κι ας ήταν για το γιατρό. Αντίστοιχα αν έφευγε πιο νωρίς το απόγευμα, ενώ αν μία στο δίμηνο ερχόταν και μύριζε αλκοόλ, στιγματιζόταν για πολύ καιρό.

Βέβαια αν ήταν στο χέρι μου η πρόσληψή του και η περίπτωση έμοιαζε με αυτό που περιγράφει η Doo, ότι δηλαδή ίσως το να του δώσω εγώ δουλειά του προσφέρει το απαραίτητο kick να ξεφύγει από τον εθισμό του, θα το σκεφτόμουν.
Αλλά όσο δούλευε για μένα θα ήμουν πολύ αυστηρή μαζί του, πάρα πολύ, για μεγάλο διάστημα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.