Εταιρίες και καταναλωτές: Ποιος είναι ο δούλος;

[iJohnnyCash]

Καταρχάς εξηγώ ότι με το "δούλος" δεν ενώ τίποτα περισσότερο από το ποίος περιορίζεται από ποίον. Συγκεκριμένα η εταιρία πρέπει να περιορίζει την πορεία της, την πολιτική της αλλά και τα σχέδια της με βάση τις ανάγκες, επιθυμίες αλλά και την ψυχοσύνθεση του καταναλωτή ή μήπως ο καταναλωτής πρέπει να περιορίζεται στα μέσα που προσφέρουν οι υπάρχουσες εταιρίες για την ικανοποίηση των αναγκών αλλά και επιθυμιών του;

Αν ισχύει το δεύτερο, τότε πως μπορεί να επιτευχθεί η πρόοδος στα μέσα ή επιλογές ικανοποίησης των αναγκών; Ας μην ξεχνάμε ότι μελετώντας όλες τις προόδους σε όλους τους τομείς παρατηρούμε ότι πάντα η αφετηρία ήταν οι λίγοι και ο προορισμός οι πολλοί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ελπιδα]

αναφερεις τις λεξεις πρεπει και ισχυει, οι οποιες στην παριπτωση μας ειναι εντελως αντιθετες... κανονικα η εταιρια πρεπει να ελισσεται και εξελισσεται με βαση τις επιθυμιες του καταναλωτη, ενω στην πραγματικοτητα ισχυει το αντιστροφο.
αυτοι που σπουδαζουν μαρκετινγκ νομιζω πως θα πρεπει να απαντησουν στη δευτερη ερωτηση σου... καποια στιγμη ομως πρεπει επιτελους να ακουστουν τα θελω μας και να μην μας επιβαλλουν μονο τα δικα τους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Ερώτηση: Θεωρείς ότι ο Μ.Ο. έχει αρκετή Φαντασία που θα μπορούσε να επιθυμεί κάτι προοδευτικό; Όμως αυτός είναι ο ρόλος κάθε M.O. , ακόμη και δύο τυχαίων αριθμών, δηλαδή να εξισορροπεί τις παρεκτροπές και τις εξαιρέσεις αλλά και την διαφορά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Ερώτηση: Θεωρείς ότι ο Μ.Ο. έχει αρκετή Φαντασία που θα μπορούσε να επιθυμεί κάτι προοδευτικό; Όμως αυτός είναι ο ρόλος κάθε M.O. , ακόμη και δύο τυχαίων αριθμών, δηλαδή να εξισορροπεί τις παρεκτροπές και τις εξαιρέσεις αλλά και την διαφορά.

Φίλε Ε-Β, θα προσπαθήσω να σου απαντήσω με μία αλληγορική ερώτηση:
Αν η Κίρκη συμβολίζει το Μ.Ο. των Εταιρειών και οι σύντροφοι του Οδυσσέα τον Μ.Ο. των Καταναλωτών, ποιός Μ.Ο. είναι δουλικός; (Προσωπικά, θεωρώ τον δεύτερο...Όσο για την πρόοδο, νομίζω την εκπροσωπούσε ο Οδυσσέας...)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ελπιδα]

Φίλε Ε-Β, θα προσπαθήσω να σου απαντήσω με μία αλληγορική ερώτηση:
Αν η Κίρκη συμβολίζει το Μ.Ο. των Εταιρειών και οι σύντροφοι του Οδυσσέα τον Μ.Ο. των Καταναλωτών, ποιός Μ.Ο. είναι δουλικός; (Προσωπικά, θεωρώ τον δεύτερο...Όσο για την πρόοδο, νομίζω την εκπροσωπούσε ο Οδυσσέας...)

μμμ... μ'αρεσει!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Ακούμε αυτές τις ημέρες τους Έλληνες εμπόρους, να προσπαθούν να μας πείσουν, ότι κάνουν "πραγματικές εκπτώσεις" μέχρι 50-60%. Τους πιστεύετε; Και μάλιστα ήθελαν να ξεκινήσει η εκπτωτική περίοδο πιο νωρίς! Τι σημαίνει αυτό, αν όχι ότι μπορούν, τελικά, να λειτουργούν και καθ' όλο το χρόνο με μικρότερες τιμές; Αλλά, σε μία Κοινωνία, όπου εντοπίζεται και αναγνωρίζεται εκτεταμένη(κάθετα και οριζόντια) διαφθορά, είναι δυνατό να μην διαφθείρει το φαινόμενο, τους φύσει "κερδοσκόπους";

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Eννοειται οτι δε κανουν τετοιες εκπτωσεις, και οποιος το ψαξει μπορει να βρει το ιδιο προιον το χειμωνα με αλλη τιμη, και στις εκπτωσεις, να ισχυριζονται εκπτωση 50% σε πολυ μεγαλύτερη.

Αν καταλαβα καλα το ερωτημα : ρωτας αν πρεπει η προοδος να πηγαζει απο τις αναγκες και τις ιδεες που εξυπηρετουν τον καταναλωτη...ή αν πρεπει να πηγαζει από το "σημερα, τι μπουρδα που κανείς δε χρειαζεται, μπορουμε να πεισουμε τον κοσμο να αγορασει ; " Ή καταλαβα λαθος ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sunrise]

Aν οι εταιρείες υπηρετούσαν εμάς καλό μου, δε θα χρειαζόμασταν προ πολλού τα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα πχ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Πάντα θα πρέπει να έχουμε υπόψη πως οι πελάτες δεν είναι μια ομοιογενής μάζα που θα αντιδράσει το ίδιο απέναντι σε ένα προϊόν. Ο τρόπος με τον οποίο αντιδρά το κάθε άτομο σχετίζεται με ποικίλους παράγοντες όπως οι προδιαθέσεις, η συνολική δομή της προσωπικότητάς του, το φύλο, η ηλικία, το οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο... Επειδή είναι κάπως πολύπλοκο το θέμα, θα έλεγα ότι, σε κάθε περίπτωση, ο τρόπος που επιλέγει μια εταιρεία να λανσάρει το προϊόν της και να το διαφημίσει συμβάλλει στην ενδυνάμωση ή στην αλλαγή των προτιμήσεων του πελάτη.
Τώρα στο ερώτημα εάν η διαφήμιση και τα προϊόντα των εταιρειών διαμορφώνουν τις προτιμήσεις των πελατών ή ισχύει το αντίστροφο, δε φαντάζομαι να ισχύει αυστηρά ή το ένα ή το άλλο, μάλλον ισχύουν, κατά κάποιον τρόπο, και τα δύο συγχρόνως. Νομίζω ότι η αλληλεπίδραση δεν είναι μονοδιάστατη, αλλά πολυσύνθετη. Φαντάζομαι ότι η όλη κατάσταση είναι τέτοια ώστε οι εταιρείες να προσφέρουν στο κοινό αυτό που θέλει και το κοινό να θέλει αυτό που του προσφέρεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Εγώ μπορώ να πω ένα πράγμα με τη σειρά μου: Ο τρόπος με τον οποίο οι εταιρείες κάνουν τον κόσμο να προσαρμόζεται στο τί αυτοί θέλουν να πουλήσουν, είναι ακριβώς όπως είπε ο Νωεύς: Η ικανοποίηση των παθών του κόσμου. Οι εταιρείες πουλούν άχρηστα ως επί το πλείστον προϊόντα τα οποία όμως ικανοποιούν την απληστία, τη ματαιοδοξία κ.α. Έτσι ο κόσμος παρασυρμένος από τα πάθη του αγοράζει αυτά που του πουλάν οι εταιρείες και γίνεται όπως οι σύντροφοι του Οδυσσέα, δηλαδή χοίρος (μην πω γουρούνι και ακουστεί κάπως), ο οποίος κοιτάει μόνο κάτω, δηλαδή στα πάθη του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Obscura]

Οι εταιρείες πουλούν άχρηστα ως επί το πλείστον προϊόντα τα οποία όμως ικανοποιούν την απληστία, τη ματαιοδοξία κ.α.

Οι άνθρωποι κάποτε αγόραζαν αυτά που πράγματι είχαν ανάγκη και κάπως έτσι λανσάρονταν τα προϊόντα ("με ένα αυτοκίνητο θα πηγαίνεις πιο γρήγορα στη δουλειά σου και η μετακίνησή σου θα γίνει ευκολότερη"). Από ένα σημείο και μετά όμως, οι εταιρίες, κολακεύοντας και ενδυναμώνοντας τα "πάθη", κατόρθωσαν να πείσουν τους ανθρώπους ότι οι δευτερογενείς τους ανάγκες -απόρροια των "παθών"- ήσαν πρωτογενείς ("με ένα αυτοκίνητο θα είσαι πιο δυνατός, θα ενισχυθεί το κοινωνικό σου status").

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

Και ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει το βαθμό της ουσιαστικής χρησιμότητας ενός προϊόντος;
Ποιος είναι αυτός που θα καθορίσει ποιες ανάγκες είναι υγιείς και ποιες επιβλαβείς;
Πόσο εύκολο είναι να εγκαταλειφθεί η απεριόριστη ανάπτυξη για χάρη της εκλεκτικής ανάπτυξης, χωρίς να διακινδυνέψουμε μια οικονομική καταστροφή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.