Ευφυΐα - λογική - κρίση - ωριμότητα

[Lorien]

Τι ειναι το καθενα ;
Πως σχετιζονται μεταξύ τους ;
Υπάρχει λογικός και ανωριμος ; Ωριμος και παραλογος ;
Ειτε ειμαστε ευφυείς/ωριμοι/λογικοι, είτε οχι ; Ή μηπως έχουμε "δοσεις" απο το καθενα, σε διαφορετικές πτυχες της ζωής ;

Αν έχουμε μια ανωριμοτητα σε κατι, αλλά έχουμε την λογική/κριση να το αναγνωρισουμε, και δε το κανουμε ή δε προσπαθουμε να το διορθωσουμε ή εστω να το εχουμε στο νου μας...λεει κατι για την ευφυϊα ή για την ωριμοτητά μας ; Ή απλά δειχνει οτι ειμαστε αδυναμοι χαρακτηρες ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Τι ειναι το καθενα ;
Πως σχετιζονται μεταξύ τους ;
Υπάρχει λογικός και ανωριμος ; Ωριμος και παραλογος ;
Ειτε ειμαστε ευφυείς/ωριμοι/λογικοι, είτε οχι ; Ή μηπως έχουμε "δοσεις" απο το καθενα, σε διαφορετικές πτυχες της ζωής ;

Αν έχουμε μια ανωριμοτητα σε κατι, αλλά έχουμε την λογική/κριση να το αναγνωρισουμε, και δε το κανουμε ή δε προσπαθουμε να το διορθωσουμε ή εστω να το εχουμε στο νου μας...λεει κατι για την ευφυϊα ή για την ωριμοτητά μας ; Ή απλά δειχνει οτι ειμαστε αδυναμοι χαρακτηρες ;

'Ενας ορισμός της ευφυιάς είναι το να μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις σε πρωτόγνωρα προβλήματα. Δεν ξέρω κι αν είναι ο σωστός. Η ευφυία καλλιεργείται σε ένα βαθμό. Μέγεθος πολύ σχετικό. Πολλών ειδών ευφυίες υπάρχουν, μαθηματική ευφύια, καλλιτεχνική ευφυία, ακόμα και συναισθηματική ευφυία υπάρχει. Είσαι βλάκας για κάποιον μαθηματικό, γιατί θες τριπλάσιο χρόνο να κατανοήσεις έννοιες μαθηματικές και να μάθεις να υπολογίζεις, και μπορεί και να μην το μάθεις ποτέ, αλλά είσαι ευφυία για κάποιον λογοτέχνη, αν από μικρός χωρίς να στο διδάξει κανείς παίρνεις εικοσάρια στην έκθεση, είσαι αυτοδίδακτος στην ορθογραφία και συντάσσεις με άφταστη επιδεξιότητα το λόγο.

Ανωριμότητα είναι αποτέλεσμα της έλλειψης αρκετών επώδυνων βιωμάτων ή της μη επαρκούς συνειδητοποίησής τους, και η έλλειψη παραδειγματισμού από τέτοια βιώματα. Γι'αυτό το λόγο και κύριο γνώρισμα του μικρού παιδιού, που ωστόσο μπορεί να είναι πανέξυπνο. Ξεχνάς πιο εύκολα την εμπειρία ή απουσιάζουν από το βιογραφικό σου ιδιαίτερα έντονες και ιδιαίτερα δυσάρεστες εμπειρίες. Δεν πόνεσες αρκετά, δεν ωρίμασες. 'Εχεις πολύ δρόμο ακόμα μπροστά σου. Συμβαίνει και λόγω χαρακτήρα ως ενήλικος, αν ξεχνάς την δυσάρεστη εμπειρία εύκολα, τύπος κατά βάθος αισιόδοξος και τολμηρός, όχι αναγκαστικά βλάκας, αυτή η έλλειψη αυτοσυγκέντρωσης σου πάνω στην τρομακτική δύναμη της εμπειρίας, σε εμποδίζει να αναθεωρείς και να κάνεις την υπέρβαση πάνω από τα πτώματα που αφήσε πίσω της και μπορεί καμμιά φορά να επαναλαμβάνεις το σενάριο στο περίπου. Φυσικά επειδή η κάθε εμπειρία είναι μοναδική και ανεπανάληπτη, τα λάθη δεν τελειώνουν ποτέ, ούτε τα μαθήματα, και η ωριμότητα ως απόλυτο μέγεθος δεν έχει κατακτηθεί ούτε την ώρα του θανάτου. Είναι σχετική.
Η αδυναμία πάλι είναι στοιχείο προσωπικότητας, πολύ πιο εύκολο να καθοριστεί και πολύ λιγότερο σχετικό απ'τα δυο πρώτα. Δεν έχει να κάνει με το πόσο έξυπνος ή ώριμος είναι κανείς πιστεύω. Αδύναμη θέληση μπορεί να έχουν ακόμα και τα πιο δυνατά και ώριμα μυαλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Αχ δεν ξέρω... Αν και δεν έχει αποδειχτεί, με έχει εντυπωσιάσει πολύ η θεωρία της πολλαπλής νοημοσύνης...
"Λογικός" σημαίνει ότι κάποιος έχει... τι; Νομίζω εννοούμε τη μαθηματική νοημοσύνη. Τι λέτε;
Ώριμος είναι πιο πολύ κάποιος που σκέπτεται συνετά, έχει και αρκετή εμπειρία ώστε να αναπτύξει σωστό σκεπτικό, αλλά αυτό δε σημαίνει αυτόματα ότι η συναισθηματική του κατάσταση και ικανότητα τού επιτρέπουν να κάνει πράξη ό,τι σκέφτηκε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[C.M.]

Συμφωνώ με την εκδοχή της ευφυΐας όπως την αντιλαμβάνεται και την εκφράζει ο DrStrangelove.

Η λογική έχει να κάνει με τον τρόπο σκέψης, είναι ενεργητική, λειτουργική έννοια. Η ωριμότητα περιλαμβάνει και μια παθητική πτυχή, αυτή του τρόπου αποδοχής - είσπραξης των διαφόρων ερεθισμάτων, και μια συναισθηματική πτυχή που φαίνεται να υπερτερεί. Στην ωριμότητα υπάρχει η συναισθηματική λογική μόνο. Η ωριμότητα είναι ένα συνονθύλευμα στην ύπαρξη του οποίου ο παράγοντας χρόνος προσθέτει σχεδόν μονοπωλώντας την διαδικασία.

Ναι, υπάρχει ανώριμος λογικός... και ώριμος παράλογος (αν ως "παράλογο" με τον τρόπο που το έθεσες εννοούμε αυτόν που δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τον συγκεκριμένο τρόπο σκέψης αλλά έχει συναισθηματική λογική). Υπάρχει πιστεύω χάσμα μεταξύ συναισθηματικής και διανοητικής λογικής. Το να συνυπάρχουν και να επικοινωνούν αποτελεσματικά αυτά τα δύο δεν νομίζω ότι αποτελεί το συχνότερο των φαινομένων - για να μην το αποκλείσω.

Πότε επιστρατεύουμε τη λογική; Πότε επιστρατεύουμε το συναίσθημα; Μήπως είναι υπαλλακτικά;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tsipouro]

Συμφωνώ εν μέρει με τον DrStrangelove.
Υπάρχει σαφής διαχωρισμός στις 3 παραπάνω έννοιες και η μια δεν προϋποθέτει την ύπαρξη της άλλης. Υπάρχουν πανέξυπνα (ευφυέστατα) άτομα τα οποία ξοδεύουν όλη τους την ευφυϊα στην εξαπάτηση των συναθρώπων τους και στη δική τους καλοπέραση (έλλειψη ωριμότητας) ή μπορεί να μη μπορούν να βρουν τη λύση σε ένα απλό πρόβλημα λογικής (έλλεiψη λογικής). Την ευφυϊα τη θεωρώ χάρισμα, ή την έχεις ή δεν την έχεις, ενώ η λογική και η ωριμότητα διαμορφώνονται μέσα από τα βιώματα που έχει κάποιος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

καλημέρα σας! η ταπεινή μου γνώμη και αναφερόμενος στην αρχική τοποθέτηση του δημιουργού αυτού του παραγματικά πολύ ενδιαφέροντος θέματος, είναι ότι... ευφυία σημαίνει μιά ιδιαίτερη ικανότητα νόησης με την οποία ειναι προικισμένα κάποια άτομα, μιά πνευματική "επάρκεια" θα έλεγα!
η ωριμότητα, που δεν είναι άλλο από το ανώτατο στάδιο πνευματικής ανάπτυξης, όταν συνδιαστεί μαζί της θα αποφέρει την (σωστή) κρίση, που με την σειρά της δεν είναι άλλο απο το αποτέλεσμα της λογικής, που είναι η ορθή ...νόηση!
ένας κύκλος λοιπόν όλα αυτά και ο αγαπητός lorien κατάφερε να τον "τετραγωνίσει" με βάση τα δεδομένα της "πραγματικότητας" και την λογική της....στοιχειολογίας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[member-me]

Ευφυια και ωριμοτητα...Μια βασικη διαφορα τους ειναι οτι η ευφυια ειναι ποσοτικο και μετρησιμο χαρακτηριστικο,ενω η ωριμοτητα ποιοτικο και το μετρο συγκρισης ειναι ο ιδιος ο εαυτος.
Επισης η ευφυια καλλιεργειται και επιταχυνεται με ασκησεις ή κολπα.Η ωριμοτητα εχει τους δικους της ρυθμους που δεν παραβιαζονται ευκολα.
Το ενδιαφερον σ'ολο αυτο ειναι οι πιθανου συνδυασμοι τους και νομιζω οτι μπορουμε να τους συναντησουμε ολους...
Τωρα αν βαλουμε στο παιχνιδι και το λογικο και το παραλογο...παει...το χασαμε το μετρημα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

όση ποσότητα μπορεί να ρουφήξει κανείς με μία φορά η ευφυία, η διαφοροποίηση από τα...όμοια η ωριμότητα και η αναζήτηση διαφορών, αναλογιών και ομοιοτήτων, το "μέτρο" σύγκρισης...

χμμμμμ! συμπλέουμε νομίζω....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BeyondTheInvisible]

Δεν νομίζω πως η ευφυία μπορεί να μετρηθεί... σε καποιο μάθημα ψυχολογίας που κάναμε στην σχολή μας είχαν πει... πως η εξυπνάδα και η ευφυία είναι 2 έννοιες που δεν έχουν ορισμό... και κατ επέκτασιν δεν μπορούν και να μετρηθούν... τα τεστ ευφυίας, τα test IQ όπως λέμε δεν μετράνε την ευφυία ένός ανθρώπου αλλά δημιουργήθηκαν κατά κύριο λογο για να μπορούν να ξεχωρίσουν έναν άνθρωπο που έχει πρόβλημα σκέψης από εναν φυσιολογικό... αυτός ήταν και ο πρωταρχικός λόγος που δημιουργήθηκε το πρώτο τεστ ευφυίας...

Η ωριμότητα είναι κάτι που καλλιεργείται με τα χρόνια...

και η λογική κάτι εντελώς υποκειμενικό κατ εμέ...

όπως είπε και κάποιος παραπάνω μπορεί να συναντήσεις κάποιον ώριμο αλλά παράλογο αλλά και vice versa...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

_daemon_ : νομιζω μας μπερδεψες !

όπως είπε και κάποιος παραπάνω μπορεί να συναντήσεις κάποιον ώριμο αλλά παράλογο αλλά και vice versa...

Το ειπα, αλλά αναλογιζομαι αν οντως ισχυει. Αφου η ωριμοτητα εκφραζεται με σωστη κριση σε καθε κατασταση, τοτε πως γινεται ενας ωριμος να ειναι και παραλογος ; Γιαυτο τεινω να καταληξω στο οτι ολα αυτα αναπτυσσονται με διαφορετικους ρυθμους και σε διαφορετικά επιπεδα. Αλλοτε συνδεονται μεταξυ τους και άλλοτε οχι.

(avantguard σοφιστικέ υφος καπνιζοντας πιπα και προσποιουμενος οτι σκεφτομαι..)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BeyondTheInvisible]

_daemon_ : νομιζω μας μπερδεψες !

Το ειπα, αλλά αναλογιζομαι αν οντως ισχυει. Αφου η ωριμοτητα εκφραζεται με σωστη κριση σε καθε κατασταση, τοτε πως γινεται ενας ωριμος να ειναι και παραλογος ; Γιαυτο τεινω να καταληξω στο οτι ολα αυτα αναπτυσσονται με διαφορετικους ρυθμους και σε διαφορετικά επιπεδα. Αλλοτε συνδεονται μεταξυ τους και άλλοτε οχι.

(avantguard σοφιστικέ υφος καπνιζοντας πιπα και προσποιουμενος οτι σκεφτομαι..)

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα... λογομαχούμε για κάτι... και εσυ για να μην γίνει μεγάλος καβγάς φεύγεις για να ηρεμίσεις... για σενα αυτό είναι το λογικό και το σωστό... γιατι ξέρεις τον εαυτό σου και ξέρεις πως αν μείνεις μπορεί να πεις άσχημες κουβεντές... εγώ από την αλλη είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν να λύνουν το οτιδηποτε εκείνη την στιγμή... γιατί μπορεί να θέλω απαντήσεις και εσύ μου τις στερείς.... το να σηκωθεις να φύγεις για μένα είναι παράλογο... για σένα όμως είναι λογικό... είναι κανένας από τους δυο μας αντικειμενικά ανώριμος γι αυτές τις αντιλήψεις? Δεν νομίζω.... Αρα η ωριμότητα δεν έχει σχέση απαραίτητα με την σωστή κρίση... και ποιος είναι στην τελική ο αρμόδιος να κρίνει για το αν μια κρίση είναι σωστή η λάθος??? Σίγουρα ο ρυθμός που αναπτύσονται και τα επίπεδα ποικίλει... και σίγουρα άλλοτε συνδέονται μεταξύ τους και άλλοτε όχι...είπαμε πως μπορεί να συμβεί το ένα... μπορεί να συμβεί και το αλλό αλλά μπορούν κάλιστα να συμβούν και τα δυο εκεί μιλάμε για τον χειρότερο συνδυασμό βεβαια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Θα σου φέρω ένα παράδειγμα... λογομαχούμε για κάτι... και εσυ για να μην γίνει μεγάλος καβγάς φεύγεις για να ηρεμίσεις... για σενα αυτό είναι το λογικό και το σωστό... γιατι ξέρεις τον εαυτό σου και ξέρεις πως αν μείνεις μπορεί να πεις άσχημες κουβεντές... εγώ από την αλλη είμαι από τους ανθρώπους που θέλουν να λύνουν το οτιδηποτε εκείνη την στιγμή... γιατί μπορεί να θέλω απαντήσεις και εσύ μου τις στερείς.... το να σηκωθεις να φύγεις για μένα είναι παράλογο... για σένα όμως είναι λογικό... είναι κανένας από τους δυο μας αντικειμενικά ανώριμος γι αυτές τις αντιλήψεις? Δεν νομίζω.... Αρα η ωριμότητα δεν έχει σχέση απαραίτητα με την σωστή κρίση...

To να φυγει καποιος απο τη συζητηση για να μην γινει καυγας δεν ειναι καθολου παραλογο. Απλα ο αλλος δε θα το θελει εκεινη την ωρα. αυτο δε το κανει "την καλυτερη λυση για τη δεδομενη στιγμη". Αν ειναι και οι 2 λογικοι, θα πει ο ενας οτι σταματαει για το λογο αυτο, και ο αλλος θα σταματησει, αφού αν ξεφυγουν το πιθανοτερο ειναι και να μην παρει τις απαντησεις του, αλλά και να γινει καυγας. Στο παραδειγμα αυτο δλδ, το ενα ειναι το λογικο και ωριμο ("αν βλεπω οτι θα ξεφυγω, απομακρυνομαι για να επανελθω αλλη στιγμη,καλυτερη" ), και το αλλο ειναι "θελω απαντησεις ΤΩΡΑ".

και ποιος είναι στην τελική ο αρμόδιος να κρίνει για το αν μια κρίση είναι σωστή η λάθος???

Η λογικη. Δε νομιζω οτι ειναι πολυ ευκολο και συχνο, να συγκρουονται 2 λογικες αποψεις. Αυτο συνηθως γινεται σε θεματα οπου εξαρτωνται απο γουστα, προτιμησεις,προτεραιοτητες μας, σημασια που δινουμε σε κατι, κλπ. Ή οχι ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BeyondTheInvisible]

To να φυγει καποιος απο τη συζητηση για να μην γινει καυγας δεν ειναι καθολου παραλογο. Απλα ο αλλος δε θα το θελει εκεινη την ωρα. αυτο δε το κανει "την καλυτερη λυση για τη δεδομενη στιγμη". Αν ειναι και οι 2 λογικοι, θα πει ο ενας οτι σταματαει για το λογο αυτο, και ο αλλος θα σταματησει, αφού αν ξεφυγουν το πιθανοτερο ειναι και να μην παρει τις απαντησεις του, αλλά και να γινει καυγας. Στο παραδειγμα αυτο δλδ, το ενα ειναι το λογικο και ωριμο ("αν βλεπω οτι θα ξεφυγω, απομακρυνομαι για να επανελθω αλλη στιγμη,καλυτερη" ), και το αλλο ειναι "θελω απαντησεις ΤΩΡΑ".

Η λογικη. Δε νομιζω οτι ειναι πολυ ευκολο και συχνο, να συγκρουονται 2 λογικες αποψεις. Αυτο συνηθως γινεται σε θεματα οπου εξαρτωνται απο γουστα, προτιμησεις,προτεραιοτητες μας, σημασια που δινουμε σε κατι, κλπ. Ή οχι ;

Είσαι άνδρας γι αυτό το λές... εμείς οι γυναίκες συνήθως θέλουμε να λύνεται μια τυχόν παρεξήγηση ή θέμα επι τόπου... εκτός βέβαια αν θεωρούμαστε και όλες παράλογες... ή έστω εγώ... δηλαδή την εκδοχή να μιλήσεις σαν άνθρωπος? την βρίσκεις αδύνατη? Ε ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΜΕ... Χχχαχαχαχα εγώ το βρίσκω παράλογο ας πούμε αυτό... δηλαδή τι? είμαι ανώριμη?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BeyondTheInvisible]

επίσης εκτός από παράλογο το βρίσκω και εγωιστικό.... καθότι σκέφτεσαι την δική σου ηρεμία και αδιαφορείς αν ο άλλος βασανίζεται μέχρι να ηρεμίσεις εσύ και να θες να μιλήσεις... στην τελική αν έχεις το ελλάτωμα και είσαι οξύθυμος να το αλλάξεις αυτό

είδες? αυτό είναι η δική μου προσωπική λογική με την σειρά σου εσύ θα μου πεις κοριτσάκι μου αν είναι να γίνω εγώ λιγότερο οξύθυμος γίνε και εσύ περισσότερο υπομονετική ώς άνθρωπος... και δεν θα χεις άδικο...

γι αυτό σου λέω πως αυτά είναι υποκειμενικά....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ]

Εν ολίγοις η ευφυία είναι κάτι το σταθερό, η ωριμότητα όχι. Παρ'όλα αυτά δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο να κατηγορήσουμε οποιονδήποτε για έλλειψη ωριμότητας (για έλλειψη ευφυίας είναι αυτονόητο), καθώς κατά τη γνώμη μου ευθύνεται 100% το περιβάλλον του. Δεν είναι καν θέμα ευφυίας.

Τροφή για σκέψη: είχα ακούσει ότι ο Μότσαρτ μέχρι τα 30 του έπαιζε με παιδικά αυτοκινητάκια. Ό,τι τού έχει λείψει του καθενός μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Εν ολίγοις η ευφυία είναι κάτι το σταθερό, η ωριμότητα όχι. Παρ'όλα αυτά δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο να κατηγορήσουμε οποιονδήποτε για έλλειψη ωριμότητας (για έλλειψη ευφυίας είναι αυτονόητο), καθώς κατά τη γνώμη μου ευθύνεται 100% το περιβάλλον του. Δεν είναι καν θέμα ευφυίας.

Διαφωνώ

Η ωριμότητα είναι αποτέλεσμα της δικής μας επεξεργασίας, των πληροφοριών και εμπειριών που δεχόμαστε από το περιβάλλον μας. Δέχομαι να πεις ότι κάποιος που ζει μόνος του στα βουνά, δεν μπορεί να έχει τις ίδιες "ευκαιρίες" ωριμότητας με κάποιον που έρχεται πολύ συχνά σε κοινωνική επαφή, αλλά για άτομα παρόμοιων συνθηκών περιβάλλοντος, έχει σημασία και η ευφυΐα (αλλά και η συνείδηση) για την ωριμότητα τους. Κατά πόσον δηλαδή μπορούν να επεξεργαστούν αυτά που έζησαν και να βγάλουν συμπεράσματα μεστά.

Για μένα λοιπόν, υπάρχει λογικός και ανώριμος, γιατί η ωριμότητα εμπεριέχει και συλλογή εμπειριών. Για την ύπαρξη παράλογων αλλά συγχρόνως ώριμων ατόμων δεν είμαι σίγουρος, εκτός αν πούμε ότι κάποιος αν και ώριμος γενικά είναι παράλογος σε κάποια θέματα που φυσικά είναι γεγονός. Οπότε με αυτό το σκεπτικό, ναι έχουμε δόσεις από το κάθε χαρακτηριστικό

ΥΓ: τα έγραψα γρήγορα, μπορεί να είναι ασυνάρτητα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Είσαι άνδρας γι αυτό το λές... εμείς οι γυναίκες συνήθως θέλουμε να λύνεται μια τυχόν παρεξήγηση ή θέμα επι τόπου... εκτός βέβαια αν θεωρούμαστε και όλες παράλογες... ή έστω εγώ... δηλαδή την εκδοχή να μιλήσεις σαν άνθρωπος? την βρίσκεις αδύνατη? Ε ΟΧΙ ΚΥΡΙΕ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΜΕ... Χχχαχαχαχα εγώ το βρίσκω παράλογο ας πούμε αυτό... δηλαδή τι? είμαι ανώριμη?

ναι Βασικα ειναι ελειψη υπομονης μαζι με το γεγονος οτι οι γυναικες δρουν συνηθως πιο συναισθηματικα και νευρικα απο τον ανδρα.

επίσης εκτός από παράλογο το βρίσκω και εγωιστικό.... καθότι σκέφτεσαι την δική σου ηρεμία και αδιαφορείς αν ο άλλος βασανίζεται μέχρι να ηρεμίσεις εσύ και να θες να μιλήσεις... στην τελική αν έχεις το ελλάτωμα και είσαι οξύθυμος να το αλλάξεις αυτό είδες? αυτό είναι η δική μου προσωπική λογική με την σειρά σου εσύ θα μου πεις κοριτσάκι μου αν είναι να γίνω εγώ λιγότερο οξύθυμος γίνε και εσύ περισσότερο υπομονετική ώς άνθρωπος... και δεν θα χεις άδικο... γι αυτό σου λέω πως αυτά είναι υποκειμενικά....

Καλη η σκεψη που κανεις. Υπαρχει μια λεπτη διαφορα ομως στο παραδειγμα. Εαν γινεται λογομαχια και αρχισει και ξεφευγει , αρα αρχιζει και τελειωνει η υπομονη και αναβουν τα αιματα, ε μαθηματικά θα καταληξει σε καυγα. Σιγουρα πρεπει να συζηταμε το δυνατον περισσοτερο. Αλλά ομορφα. Αν ξεφυγει, καλυτερα να ηρεμησουν τα πνευματα και να ξανασυζητηθει μια αλλη στιγμη. Δεν προκειται δλδ για εγωισμο του ενος που σκεφτεται τη δικη του μονο ηρεμια. Σκεφτεται και του αλλου, και του αποτελεσματος της ολης κουβεντας,και του οτι μπορει να ειπωθουν λογια που θα μετανιωσουμε. Αρα μια τετοια σκεψη αφορα και τους 2 , δεν ειναι εγωιστικη (στο παραδειγμα αυτο). Υπαρχει δλδ αντικειμενικα σωστο σε διάφορες περιστασεις.

Παρ'όλα αυτά δεν νομίζω ότι είναι δίκαιο να κατηγορήσουμε οποιονδήποτε για έλλειψη ωριμότητας (για έλλειψη ευφυίας είναι αυτονόητο), καθώς κατά τη γνώμη μου ευθύνεται 100% το περιβάλλον του. Δεν είναι καν θέμα ευφυίας.

Αυτο μπορεις να το εξηγησεις λιγο ; Γιατι λες οτι ευθυνεται 100% απο το περιβαλλον ;

Τροφή για σκέψη: είχα ακούσει ότι ο Μότσαρτ μέχρι τα 30 του έπαιζε με παιδικά αυτοκινητάκια. Ό,τι τού έχει λείψει του καθενός μας...

Τι ; Δλδ σταματησε κιολας στα 30 ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ]

Η ωριμότητα είναι αποτέλεσμα της δικής μας επεξεργασίας, των πληροφοριών και εμπειριών που δεχόμαστε από το περιβάλλον μας. Δέχομαι να πεις ότι κάποιος που ζει μόνος του στα βουνά, δεν μπορεί να έχει τις ίδιες "ευκαιρίες" ωριμότητας με κάποιον που έρχεται πολύ συχνά σε κοινωνική επαφή, αλλά για άτομα παρόμοιων συνθηκών περιβάλλοντος, έχει σημασία και η ευφυΐα (αλλά και η συνείδηση) για την ωριμότητα τους. Κατά πόσον δηλαδή μπορούν να επεξεργαστούν αυτά που έζησαν και να βγάλουν συμπεράσματα μεστά.

Για μένα λοιπόν, υπάρχει λογικός και ανώριμος, γιατί η ωριμότητα εμπεριέχει και συλλογή εμπειριών. Για την ύπαρξη παράλογων αλλά συγχρόνως ώριμων ατόμων δεν είμαι σίγουρος, εκτός αν πούμε ότι κάποιος αν και ώριμος γενικά είναι παράλογος σε κάποια θέματα που φυσικά είναι γεγονός. Οπότε με αυτό το σκεπτικό, ναι έχουμε δόσεις από το κάθε χαρακτηριστικό

Κάποιος που ζει μόνος του σε βουνό αναπτύσσει λειτουργίες όπως αυτάρκεια- ευθύνη για τον εαυτό του- συνεχή επαγρύπνηση κλπ, στοιχεία που του δίνουν ένα 80% θα έλεγα της ωριμότητας.
Η επεξεργασία των πληροφοριών (μιλάμε για παιδική ηλικία, εκεί φτιάχνεται η νοοττροπία του καθενός μας) γίνεται με συνδυασμό των -υποσυνείδητων, εν πολλοίς - προτύπων που έχουμε από το περιβάλλον μας - για το οποίο δεν ευθυνόμαστε- και των ΕΜΦΥΤΩΝ χαρακτηριστικών της ιδιοσυγκρασίας μας - εκεί κι αν δεν φέρουμε ευθύνη. Μόνο λόγοι κοινωνικοί - νομικοί (δεν το λέω με κακία) υπαγορεύουν πρακτικές του στυλ "ο ενήλικος φέρει την ευθύνη των πράξεών του. Αν υπήρχε η θεωρική δυνατότητα να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να τιμωρήσεις τον πραγματικό ένοχο, όλοι οι νόμοι θα ήταν διαφορετικοί. Σέβομαι το τεχνικό πρόβλημα αλλά και πιστεύω απόλυτα στην αξία της ψυχολογίας - οικογένειας - παιδικής ηλικίας (για τα οποίο κανείς δεν φέρει ευθύνη).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Δεν πρέπει όμως να ορίσουμε την ωριμότητα ανάλογα σε ποια κατάσταση αναφερόμαστε καθώς και τα κοινωνικά πρότυπα και τις νόρμες που κυριαρχούν;

Και δεν έχουν έτσι κι αλλιώς μια σχέση αλληλεπίδρασης;

Και τώρα που το ξανά σκέφτομαι και η ευφυΐα δεν ορίζεται έτσι...εννοώντας ευφυΐα εννοώ με έναν γενικότερο ορισμό και όχι τα τεστ που την μετρούν...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ]

Vkey μπορεί να κάνω λάθος αλλά είχες κάποιο συγκεκριμένο παράδειγμα στο νου σου ποστάροντας; Δεν εννοώ να βρεις εκ των υστέρων κάτι για να το δικαιολογήσεις. Απλά μου φάνηκε ότι γενικολογείς.
Σε επίπεδο ορισμών, μπορούμε να μιλάμε επ' άπειρον. Το πρακτικό της υπόθεσης για μένα είναι ότι οι περισσότερες περιπτώσεις εξηγούνται 100% αν γνωρίσουμε το παιδικό περιβάλλον του ατόμου που ερευνούμε (πάντα σε σχέση με την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεσή του).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.