Ζήλεια & Σχέση

[iJohnnyCash]

Λοιπόν, το θέμα μας είναι η ζήλεια!!!!

Πιστεύετε; οτι είναι απαραίτητη σε μια σχέση; ή μήπως μονό προβλήματα δημιουργεί;
Υπάρχουν ορια στην ζήλια; Πρέπει να υπάρχουν;
Η ζήλια έχει σχέση με την εμπιστοσύνη;
Τελος εσεις ζηλευετε τον/την συντροφο σας; Έχετε φτάσει ποτέ στα άκρα εξαιτίας της ζήλειας? Σας έχουν ποτέ ζηλέψει παθολογικά? Πως το αντιμετωπίσατε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nessa NetMonster]

Ο έρωτας σε αποβλακώνει τελείως τελικά.

Πρόσφατα ήμουνα με παρέα και ήτανε ανάμεσά μας και ένα αγόρι που μου άρεσε, χωρίς να γίνεται και τίποτα σπουδαίο δηλαδή, απλά στο "κάτι πάει να γίνει". Ήτανε λοιπόν και μια κοπέλα που ήτανε ουσιαστικά ξένη στην παρέα κι είχε έρθει για έναν καφέ και συζητούσαμε. Πιάνει λοιπόν κουβέντα με το "δικό μου" που καθότανε δίπλα της (εγώ καθόμουνα δίπλα της από την άλλη μεριά). Σε κάποια φάση αντιλαμβάνομαι ότι του την ψιλοπέφτει ("μα πώς είσαι έτσι εσύ αγάπη μου, πολύ σφιγμένος είσαι, πρέπει να χαλαρώσεις" κλπ)...

Ωχ παιδιά να με βλέπατε σπάστηκα τόσο πολύ που το κατάλαβε όλη η παρέα ("μα τι έχεις; έπαθες τίποτα; μήπως είσαι άρρωστη; μήπως πέθανε κανένας;" ) και με έπιασα να σκέφτομαι σαν καρακατινάρα "τώρα να σε αρπάξω από το μαλλί να σου το βγάλω τρίχα-τρίχα αγάπη μου;" κι άλλα τέτοια ωραία

Και το χειρότερο είναι ότι δεν το έλεγχα κιόλας

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[YoMaNaTiOn]

Ζηλεύω διακριτικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιάννης]

Και εγώ ζηλεύω αρκετά, τώρα λιγότερο απο παλιά όμως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[gilie]

Και εγώ ζηλεύω αρκετά, τώρα λιγότερο απο παλιά όμως

και γω καλυτερα απο παλια οσο παει δενει η σχεση και νιωθω αλλη συγουρια ομως δε βλεπω το ιδιο και απο την αλλη πλευρα...νομιζω ο αντρας μου με ζηλευει ποιο πολυ απο οτι στην αρχη γιατι λεει τωρα του ειμαι ποιο συμαντικη...ενα τετοιο περιεργο λεει...τεσπα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bunny217]

Εγώ δε ζηλεύω παθολογικά, ζηλεύω φυσιολογικά αν και δεν είναι δυνατόν να είσαι ερωτευμένος και να μην ζηλεύεις έστω και λίγο, πάντως παθολογικα΄ζηλιάρα δεν είμαι ούτε ήταν κανείς μαζί μου συνέχεια πέρα απο κάτι κρισούλες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina21]

εγω ζηλευω παρα πολυ αμα καταλαβω οτι ο αλλον ετιμαζεται να μου τιν "κανει".......ειναι νεκρος απο τα χερακια μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kleftra]

και γω καλυτερα απο παλια οσο παει δενει η σχεση και νιωθω αλλη συγουρια ομως δε βλεπω το ιδιο και απο την αλλη πλευρα...νομιζω ο αντρας μου με ζηλευει ποιο πολυ απο οτι στην αρχη γιατι λεει τωρα του ειμαι ποιο συμαντικη...ενα τετοιο περιεργο λεει...τεσπα...

Τελικά στο κάθε φύλο το δέσιμο λειτουργεί αντίστροφα.Εσένα σου προσφέρει σιγουριά και στον άντρα όσο πιο πολύ δένεται τόσο πιο πολύ φοβάται πως θα σε χάσει.Πάντως είναι κάπως κολακευτικό ε;
Δεν είμαι ιδιαίτερα κτητική οπότε μου είναι δύσκολο να ζηλέψω ειδικά όταν δεν υπάρχει αφορμή.Αν βέβαια υπάρξει αιτία είτε απο τη μέρια του είτε απο κάποια άλλη μάλλον εκνευρίζομαι και θυμώνω παρά ζηλεύω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

χμμμμ....
παλιά που ήμουν τρομερά ανασφαλής σε σχέση με την εμφάνιση μου, με τον εαυτό μου κλπ ζήλευα αρρωστημένα....
μεγαλώνοντας και φιλοσοφόντας λίγο τα πράγματα (και κυρίως γεμίζοντας αυτοπεπίθηση και αυτοεκτίμηση) έπαψα να ζηλεύω υστερικά και σκέφτηκα ότι αν ο άλλος θέλει να στην κάνει την στραβή θα στην κάνει είτε ζηλεύεις είτε όχι... οπότε να μη χαλάω και το στομάχι μου!
Πλέον στα 30φεύγα μου, αν ο άλλος μου δημιουργήσει ανασφάλειες που θα με κάνουν να ζηλεύω υστερικά απλά φεύγω από τη σχέση...
Δεν μπορώ πλέον να μπαίνω σε τέτοιες διαδικασίες.. θέλω να είμαι ήρεμη
Κάνω πότε πότε μικρές ζηλίτσες αλλά είναι πάντα στα πλαίσια του "κάνω νάζια" για να βλέπει και ο άλλος το ενδιαφέρον μου, μη νομίζει κι όλας ότι τον έχω χεσμ*νο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Προσωπικά δεν ζηλεύω και πολύ όταν είμαι σε μια σχέση, ειδικά όσο περνάει ο χρόνος και δυναμώνει. Ίσα ίσα που όταν τον κοιτάνε οι τον φλερτάρουν άλλες μου αρέσει κιόλας (εννοείται όχι να ανταποκρίνεται ο δικός μου ε? Εκει θα τα έπαιρνα πολύ αλλά δεν μου έχει συμβει. Βέβαια και να μου έχει συμβει δεν θα το είχα καταλάβει γιατι είμαι λίγο "βόδι" σε αυτά )
Όταν όμως είμαι στη φάση του "πάει να γίνει κάτι" που είπε και η Νέσσα ζηλεύω αφάνταστα, με κάθε θηλυκό που τον βλέπω να μιλάει αρχίζω και φτιάχνω σενάρια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Ζηλεύω παθολογικά, και είμαι πολύ κτητική σαν άνθρωπος, αλλά δεν το εκφράζω. Βράζω μόνη μου στο ζουμί μου, γιατί δεν μου το επιτρέπει ο εγωισμός μου. Αν όμως ξεπεράσω τα όριά μου..... ποιός είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Founes]

Κι εγώ ζηλεύω αλλά σε πολύ "light" μορφή γιατί απο την στιγμή που επιλέγω να είμαι με μια κοπέλα της έχω εμπιστοσίνη. Τώρα αυτό αν είναι σωστό ή λάθος δεν ξέρω, εγώ απλά έτσι νιώθω.
Να σας πώ την αλήθεια θα μ' αρεσε η κοπέλα μου να ζηλεύει λιγο, βέβαια πάντα σε λογικά πλαίσια και χωρίς υπερβολές!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazyhelen]

Τελικά, ακόμα και η ζήλεια είναι θέμα συμπεριφοράς του συντρόφου σου.
Ο.Κ. μπορεί να υπάρχει το μικρόβιο σε κάποιους (χμ....) σε μεγαλύτερο βαθμό από το νορμάλ, αλλά αν και ο άλλος δεν σε προκαλεί δεν ύπάρχει λόγος για υστερισμούς. Παθολογική καταντά η κατάσταση όταν φαντάζεσαι υποψήφιες ερωμένες και εραστές αντίστοιχα χωρίς ο άλλος να σου δίνει το δικαίωμα να σκέφτεσαι κάτι τέτοιο για εκείνον/η.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Ζηλεύω ΠΑΝΤΑ στην αρχή της σχέσης...Και ζηλεύω παθολογικά....απορώ βέβαια πως κρατιέμαι και δεν το δείχνω...Έχουν γυρίσει και μου έχουν κάνει παράπονο γι'αυτό :/ ....Βέβαια σημαντικό ρόλο παίζει και ο σύντροφος...Κατά πόσο με γεμίζει ανασφάλιες 8)

Αλλά πέρα από ανασφάλιες ή όχι...θα το δείξω ΠΑΡΑ ΜΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ...και οι σκηνές ζηλοτυπίες που θα κάνω θα είναι του στυλ νάζι και κάνω ότι με πειράζει...Πωπώ...αψυχολόγητη τελείως είμαι 8)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Μπορώ να πω οτι επι του παρόντος δεν ζηλεύω σχεδόν καθόλου!
Βέβαια, δεν θέλω να το παίξω υπεράνω, όταν για ένα διάστημα ήταν σχεδόν βέβαιο οτι θα μετακόμιζε ο φίλος μου στο Αμβούργο με είχε φάει η ζήλια για όσες θα γνώριζε εκεί. Ωστόσο τώρα εκεί που μένει, επειδή ξέρω οτι το 99% των γυναικών δεν είναι του στυλ του έχω το κεφάλι μου ήσυχο I'm a lucky girl

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

χεχε ... Αρα πιστευεις οτι η ζηλια εχει να κανει με την "ασφαλεια" που παρεχει ενας χωρος δλδ με το ποσους πειρασμους έχει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Καλά έχω μείνει τώρα... Ρωτάει κάτι ο ενας και απαντάει ο σύντροφός του σε πόστ και παίζει και διάλογος...σε πόστ; Οχι οτι μ' ενοχλεί, ίσα ίσα ανοίγετε και την καρδιά σας δημοσίως, αλλά 15 μήνες δε το είχατε συζητήσει ξανά και μάλιστα μόνοι σας, πρόσωπο με πρόσωπο; Κάρταααα....

Λοιπόν, εγω θα απαντήσω σχετικά με τις περιόδους που είχα ή θα έχω σύντροφο. Η ζήλεια για μένα από τη σύντροφο είναι επιθυμητή αλλά οχι και απαραίτητη. Δεν θα ψειρίζομαι ολόκληρος αν δεν με ζηλέψει, θα παραξενευτώ όμως αν κάτι είναι παρεξηγήσημο και το δεχτεί αβίαστα. Όταν νιώθω ενα μικρό ποσοστό ζήλιας στο σβέρκο μου, γνωρίζω οτι με θέλει, με διεκδικεί και νιώθω όμορφα. Όταν αυτό το ποσοστό ξεπεράσει κάποια όρια, τότε νιώθω καταπιεσμένος και η εκάστοτε σύντροφος παίρνει την άγουσα για τα αποδυτήρια (κοινώς χωρισμός).

Εγω από την άλλη πλευρά, ζηλεύω επίσης. Υπάρχουν στιγμές που δε θα κρατηθώ και θα το δείξω με εκνευρισμό και υπάρχουν στιγμές που "βαπτίζω τον κεφτέ, μπακαλιάρο" και λεω, "οχι επειδή θες εσυ να μου ψήνεις το ψάρι στα χείλη, εγω να τρώγομαι με τα ρούχα μου. Εσυ είσαι η φταίχτρα" και τη γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ines]

οσο να 'ναι, αν ζηλευει ο ενας, να ειναι για κατι λογικο και αυθεντικα παρεξηγησιμο.....οχι σαν κατι παιδια που ξερω, τα οποια:
ο ενας ειναι τρελα ανασφαλης (και παραλληλα τελειο παιδι που αγαπαω παρα πολυ) και πεταει τις ανασφαλεις του στην αλλη σε μορφη ζηλιας η κατηγοριων (τη λεει, πχ, υποκριτρια και διπροσωπη και οτι δεν τον θελει)
η αλλη, ειναι αλλο θεμα. σαν να λεμε, παθαινει ψυχοσωματικα καθε φορα που ο αλλος της λεει τα παραπανω.

ε σε τετοιο πια βαθμο δε λεει. για αυτο λεω, σε λογικα ορια. μην τρελαθουμε κιολας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Εγώ πιστεύω οτι το παν σε μια σχέση είναι να υπάρχει ισορροπία. Για παράδειγμα ακόμη κι αν ζηλεύει πολύ ο ένας, τότε άν ζηλεύει πολύ και ο άλλος τότε θεωρώ οτι δεν υπάρχει πρόβλημα.
Εγώ "ζηλεύω" σε λογικά πλαίσια, δεν αρχίζω να αφρίζω όταν μιλάει σε μια γνωστή του, αλλά δεν αδιαφορώ κιόλας. Γενικά είμαι της άποψης οτι η υπερβολική ζήλια δημιουργεί τόσα προβλήματα σε μια σχέση όσο και η καθόλου ζήλια (και δεν εννοώ να μην υπάρχει ζήλια όταν ο άλλος δεν έχει δώσει δικαιώματα αλλά να υπάρχει γενικά αδιαφορία).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Καλά έχω μείνει τώρα... Ρωτάει κάτι ο ενας και απαντάει ο σύντροφός του σε πόστ και παίζει και διάλογος...σε πόστ; Οχι οτι μ' ενοχλεί, ίσα ίσα ανοίγετε και την καρδιά σας δημοσίως, αλλά 15 μήνες δε το είχατε συζητήσει ξανά και μάλιστα μόνοι σας, πρόσωπο με πρόσωπο; Κάρταααα....

Φυσικά και το είχαμε συζητήσει. Αυτό μας αναγκάζει να μην απαντήσουμε στο θέμα επειδή το άνοιξε ο σύντροφος μας; Κάρταααα.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 19 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.