Youki
Πολύ δραστήριο μέλος


Εντιτ:Να βάλω και μια παράμετρο ακόμα?

Αν ξέρατε ότι αυτός ο συνάδελφος αντιμετώπιζε μεγάλο οικονομικό πρόβλημα, θεωρούσατε ότι δεν θα ήταν εύκολο να βρει αλλη δουλεια (λόγω ειδικότητας ή ηλικίας ή whatever) και εσείς παρά τη μείωση των αποδοχών σας μπορούσατε και πάλι να τα βγάλετε άνετα πέρα, θα το σκεφτόσασταν περισσότερο?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ηρώ
Διακεκριμένο μέλος


Γιατί θα πρεπε να διαχωρίζουμε τον ανθρωπισμό από τον επαγγελματισμό όμως;Είναι άκρως ανθρωπιστικό βέβαια να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο, αλλά πραγματικά ..μιλάμε για την δουλειά σου!
Εγώ θα το έκανα με τις παρακάτω προϋποθέσεις:
Να μου είναι συμπαθής και να έχει περισσότερο από μένα την ανάγκη για δουλειά. Δηλαδή να έχει οικογένεια,παιδιά και τέλος πάντων περισσότερες υποχρεώσεις.
Αλλά είμαι και "θύμα" οπότε δεν ξέρω και κατά πόσο μετράει η γνώμη μου.

edit: Τώρα είδα το edit σου. Και πάλι η άποψή μου είναι η ίδια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
D_G
Πολύ δραστήριο μέλος


Επειτα υπάρχουν και άλλοι παράμετροι. Δεν είναι ο μισθός μόνο που πληρώνει ο εργοδότης, αλλά και η ασφάλεια (ΙΚΑ κλπ) και σίγουρα δεν θα έρχονταν τα έξοδα και των δύο στα ίσα για τον εργοδότη, οπότε μάλλον αυτό είναι ανέφικτο, χωρίς να το έχω ψάξει και ιδιαίτερα

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Αν και στην πραγματικότητα ο D_G έχει δίκιο.
Πάντως επειδή το έχω πρόσφατο απλά θα το διηγηθώ, έχει κανένα μήνα που κάτι παρόμοι έγινε στην εταιρεία μας. Έχουμε ένα τυπάκι, πάρα πολύ καλό παιδί το οποίο δούλευε ημιαπασχόληση. Μία μέρα όταν τρώγαμε, άρχισε να μιλάει για τη ζωή του.
Τα χρήματα από την ημιαπασχόληση εννοείται δεν του φτάνανε, είναι 21 χρονών, έχει γιο και γυναίκα... άνεργη! Κάπου εκεί μία κοπέλα η οποία έχει ωράριο κανονικό έβάλε τα κλάματα και έληξε εκεί. Την επόμενη μέρα ζήτησε από το μάνατζερ μου να δώσει ώρες στον άλλον παίρνοντας τες από την ίδια.
Πλέον και οι δύο δουλεύουν τριάντα ώρες την εβδομάδα, η ποιότητα της δουλειάς δεν άλλαξε. Η οικογένεια αυτουνού βγάζει 380 ευρώ παραπάνω το μήνα και η κοπέλα μάζεψε μία ποσότητα καλού κάρμα!
Προφανής και η θέση μου νομίζω, υπό προυποθέσεις θα το έκανα.
"Γιατί να διαχωρίζουμε τον ανθρωπισμό από τον επαγγελματισμό";
Δεν είμαι βουδίστρια αλλά γενικά πιστεύω όντως στις θετικές ενέργειες.
Αν κάνεις μια "καλή πράξη" αυτό δημιουργεί θετική ενέργει στο περιβάλλον σου και αυτή μπορεί να εξαπλωθεί (μπορεί και όχι βεβαίως βεβαίως).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dimitral
Δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...