Θεωρείτε απιστία την εγκεφαλική διέγερση με άτομο πλην του συντρόφου σας;

[glayki]

Μια και η συζήτηση στο θέμα" only fans" Έθιξε το θέμα.. Ας πάρουμε το ηθικομετρο και με ειλικρίνεια ας κάνουμε αυτοκριτική.. Πόσο ηθικά σκεπτόμαστε γύρω απο αυτό το ζήτημα;

 

[Υδροχόος]

Σα να λέμε...φαντασίωση ; Προσωπικά είμαι κάπου στη μέση. Δεν ανήκω σ΄ αυτούς/ες που ποινικοποιούν τη φαντασίωση και την θεωρούν μια μορφή απιστίας. Υπό προϋποθέσεις, φυσικά...

Σκέψη...είναι και η φαντασίωση. Μια σκέψη που έρχεται από εκεί που δεν την περιμένουμε. Απρόσκλητη και σχεδόν φευγαλέα, κάποιες φορές. Εκτός κι αν πηγαίνουμε γυρεύοντας. Αν, δηλαδή, κάθομαι στον υπολογιστή κάθε μέρα και κοιτάω "διάφορα", σίγουρα το προϊόν της σκέψης μου θα είναι απόρροια αυτών που βλέπω...

Οι σκέψεις μας είναι δικές μας και δε θίγουν ούτε τον σύντροφο ούτε την ίδια τη σχέση – τουλάχιστον όχι όσο παραμένουν σε φαντασιακό επίπεδο και σε "φυσιολογικά όρια", ας το πούμε έτσι. Γιατί ναι, η φαντασίωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη να πραγματοποιήσει κάποιος/ο το σενάριο που έχει στο μυαλό του/της. Μα αυτό έγκειται στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, και στο πώς διαχειρίζεται τις σκέψεις και τις παρορμήσεις του. Από την άλλη, μπορεί να λειτουργήσει και αποτρεπτικά. Γιατί αν βιώσει κάποιος/α μια φαντασιακή, ας πούμε, απιστία είναι πολύ πιθανό να καλυφθεί η ανάγκη του για κάτι καινούριο ή διαφορετικό και όλο αυτό να λειτουργήσει αποτρεπτικά απέναντι σε μία πραγματική απιστία.

Τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται περίεργα και "επικίνδυνα", θεωρώ, σαν κάποιος/α δεν μπορεί να λειτουργήσει, με τον/την σύντροφό του, χωρίς τη φαντασίωση. Όταν πλέον γίνεται "ανάγκη". Επιτακτική...

Έχω ακούσει κάποιους/ες να λένε "Αν φτάσω στο σημείο να είμαι με κάποιον/α στο κρεβάτι και να σκέφτομαι κάποιον/α άλλη, θα χωρίσω"...

Ναι, και καλά θα κάνεις, θα πω εγώ. Αν φτάσουμε στο σημείο να είμαστε με κάποιον/α και να φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε με κάποιον/α άλλη και αυτό γίνεται πάρα πολύ συχνά, σημαίνει ότι η σχέση έχει πρόβλημα. Σημαίνει ότι εν γένει υπάρχει πρόβλημα και θα πρέπει το ζευγάρι (από κοινού ή ο καθένας χωριστά) να δει τί φταίει...

Αν, όμως, εκεί που είμαι στην παραλία περάσει ο Πιρς Μπρόσναν και φευγαλέα σκεφτώ ότι κάτι κάνω μαζί του, εεεε εντάξει, δε το θεωρώ απιστία, μα φυσιολογικό και ανθρώπινο να συμβεί.

Με λίγα λόγια, πρέπει να διαχωρίσουμε και κάποια πράγματα στο μυαλό μας. Τί είναι υγιές, να συμβαίνει, και τί όχι. Μέχρι που επιτρέπεται το κάθε τί. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Αρκεί να υπάρχουν - και εδώ - όρια και ο καθένας/καθεμιά να μην το παρακάνει...

 

[Aleksa]

Σα να λέμε...φαντασίωση ; Προσωπικά είμαι κάπου στη μέση. Δεν ανήκω σ΄ αυτούς/ες που ποινικοποιούν τη φαντασίωση και την θεωρούν μια μορφή απιστίας. Υπό προϋποθέσεις, φυσικά...

Σκέψη...είναι και η φαντασίωση. Μια σκέψη που έρχεται από εκεί που δεν την περιμένουμε. Απρόσκλητη και σχεδόν φευγαλέα, κάποιες φορές. Εκτός κι αν πηγαίνουμε γυρεύοντας. Αν, δηλαδή, κάθομαι στον υπολογιστή κάθε μέρα και κοιτάω "διάφορα", σίγουρα το προϊόν της σκέψης μου θα είναι απόρροια αυτών που βλέπω...

Οι σκέψεις μας είναι δικές μας και δε θίγουν ούτε τον σύντροφο ούτε την ίδια τη σχέση – τουλάχιστον όχι όσο παραμένουν σε φαντασιακό επίπεδο και σε "φυσιολογικά όρια", ας το πούμε έτσι. Γιατί ναι, η φαντασίωση μπορεί να οδηγήσει στην ανάγκη να πραγματοποιήσει κάποιος/ο το σενάριο που έχει στο μυαλό του/της. Μα αυτό έγκειται στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, και στο πώς διαχειρίζεται τις σκέψεις και τις παρορμήσεις του. Από την άλλη, μπορεί να λειτουργήσει και αποτρεπτικά. Γιατί αν βιώσει κάποιος/α μια φαντασιακή, ας πούμε, απιστία είναι πολύ πιθανό να καλυφθεί η ανάγκη του για κάτι καινούριο ή διαφορετικό και όλο αυτό να λειτουργήσει αποτρεπτικά απέναντι σε μία πραγματική απιστία.

Τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται περίεργα και "επικίνδυνα", θεωρώ, σαν κάποιος/α δεν μπορεί να λειτουργήσει, με τον/την σύντροφό του, χωρίς τη φαντασίωση. Όταν πλέον γίνεται "ανάγκη". Επιτακτική...

Έχω ακούσει κάποιους/ες να λένε "Αν φτάσω στο σημείο να είμαι με κάποιον/α στο κρεβάτι και να σκέφτομαι κάποιον/α άλλη, θα χωρίσω"...

Ναι, και καλά θα κάνεις, θα πω εγώ. Αν φτάσουμε στο σημείο να είμαστε με κάποιον/α και να φαντασιωνόμαστε ότι είμαστε με κάποιον/α άλλη και αυτό γίνεται πάρα πολύ συχνά, σημαίνει ότι η σχέση έχει πρόβλημα. Σημαίνει ότι εν γένει υπάρχει πρόβλημα και θα πρέπει το ζευγάρι (από κοινού ή ο καθένας χωριστά) να δει τί φταίει...

Αν, όμως, εκεί που είμαι στην παραλία περάσει ο Πιρς Μπρόσναν και φευγαλέα σκεφτώ ότι κάτι κάνω μαζί του, εεεε εντάξει, δε το θεωρώ απιστία, μα φυσιολογικό και ανθρώπινο να συμβεί.

Με λίγα λόγια, πρέπει να διαχωρίσουμε και κάποια πράγματα στο μυαλό μας. Τί είναι υγιές, να συμβαίνει, και τί όχι. Μέχρι που επιτρέπεται το κάθε τί. Δεν είναι όλα άσπρο ή μαύρο. Αρκεί να υπάρχουν - και εδώ - όρια και ο καθένας/καθεμιά να μην το παρακάνει...

Έτσι είναι. Φιλενάδα, τα είπες όλα...

(δεν άφησες κάτι και για μας...)

 

[Luke87]

Μια και η συζήτηση στο θέμα" only fans" Έθιξε το θέμα.. Ας πάρουμε το ηθικομετρο και με ειλικρίνεια ας κάνουμε αυτοκριτική.. Πόσο ηθικά σκεπτόμαστε γύρω απο αυτό το ζήτημα;

Υπάρχουν και οι εξωσωματικές εμπειρίες. Εγώ πιστεύω οτι έχω βιώσει κανά δυο, επειδή είμαι άτομο που ασχολείται μ' αυτά, αυτές οι εμπειρίες είναι νομίζω αληθινές δεν είναι πραγματικές. Η διαφορά μεταξύ πραγματικού και αληθινού είναι πχ ο αριθμός 2 είναι αληθινός ενώ μια μπάλα είναι πραγματική. Τώρα αν αποτελεί απιστία λολ δε ξέρω.

 

[Guest 126033]

Μια και η συζήτηση στο θέμα" only fans" Έθιξε το θέμα.. Ας πάρουμε το ηθικομετρο και με ειλικρίνεια ας κάνουμε αυτοκριτική.. Πόσο ηθικά σκεπτόμαστε γύρω απο αυτό το ζήτημα;

Πολυ ωραιο θεμα

Όσο ηθικά σκέφτεται και ο σύντροφος μας και ειναι γνώστης αυτής της κατάστασης!

Ακόμα και στη περίπτωση που είμαι στο κρεβάτι και φαντασιωνομαι κάποιον άλλον δεν θεωρείται απιστία ΕΑΝ είναι γνώστης όλου αυτού και ο σύντροφος μου και το κάνει και ο ίδιος!

Αν ολο αυτη η φαντασιωση είναι προπομπός μιας πιο εκρηκτικής μεταξύ μας συνεύρεση που το αποτέλεσμα αυτής το απολαμβάνουμε σωματικά εμείς οι δύο και όχι κάποιος τρίτος δεν θεωρείται απιστία .

Πολύ λεπτό θέμα και το πλαίσιο όλου αυτού, πέρα από την ηθική πλευρά της απιστίας, καθορίζεται αυστηρά από τους δύο ανθρώπους που πλαισιώνεται η σχέση!
Αν από αυτούς τους δύο είναι αποδεκτό δεν είναι!

Μην ξεχνάμε τις περιπτώσεις που κάποιοι άνθρωποι υπάγονται σε ορισμένες κατηγορίες που για να υπάρξει αυτή η εγκεφαλική διέγερση και κατ επέκταση σωματική, προϋποθέτει μια τελείως διαφορετική συνθήκη από τη δική μας .
Αυτό φυσικά δεν μπορεί να χαρακτηριστεί απιστία εφόσον είναι μέσα στην σύμφωνη γνώμη των δύο ανθρώπω και εμάς ΔΕΝ μας αγγίζει το αποτέλεσμα αυτής!

Κοινός όπως καταλάβατε για εμένα απιστία θεωρείται ΜΟΝΟ η σωματική επαφή!

Τώρα βέβαια αν στην σωματική επαφή βρεθούν κοινή συναινέσει 3 ή και παραπάνω άτομα θεωρείτε απιστία;

Για κάποιους μπορεί για κάποιους άλλους όχι εφοσο υπάγεται σε άλλη κατηγορία αυτό...

 

[Jack of Spades]

Αν ήταν «απιστία» το να σκεφτείς ερωτικά κάποιον/α άλλον/η κάποιες φορές που ο/η σύντροφός σου σε «γείωσε» με τον Α ή Β τρόπο, τότε ΟΛΟΙ θα είμασταν κερατάδες!

Αν βέβαια έχεις φτάσει στο σημείο που αυτό συμβαίνει συνεχώς (π.χ. να σκέφτεσαι άλλον/η ακόμη κι όταν κάνεις σεξ με τον/την σύντροφό σου) τότε μάλλον ήρθε ο καιρός να χωρίσεις και να πας παρακάτω (my case)...

 

[nearos]

Τα μάτια και το μυαλό κάποιες φορές θα "τρέξουν" και είναι απόλυτα φυσιολογικό, το να σκέφτεσαι μονίμως όμως άλλους ανθρώπους σημαίνει πως δεν είσαι ευχαριστημένος με αυτόν που έχεις τώρα.
Δεν μου αρέσουνε τα δύο άκρα, τα "είναι μες το κεφάλι μου άρα δεν ειναι απιστία άρα όλη μέρα σκέφτομαι κώλους" και στον αντίποδα, "απο τη στιγμή που τα έχεις με έναν άνθρωπο είναι μεμπτό και να ΣΚΕΦΤΕΙΣ έναν άλλον"

 

[Dias]

 

[nearos]

View attachment 142222View attachment 142221​

Καλά εδώ πέρα φτάνουμε στις ακρότητες που ανέφερα. Φυσικά δεν είναι αίτιο τσακωμού ή κατηγοριών απιστίας το να σκέφτεσαι απλώς μια στο τόσο δεν είναι τίποτα, αλλά και το να σκέφτεσαι μονίμως άλλα άτομα και σπάνια τους συντρόφους απλά δείχνει πως το υποσυνείδητό σου δε θέλει αυτον με τον οποίο τα έχεις

Επίσης Δίας με αναρχικό συνθηματάκι;