Ιδεοψυχαναγκαστικές τάσεις στα παιδιά

[Ciela]

οταν ημουν μικρη ειχα προβλημα τασεις ιδεοψυχαναγκασμου. πχ επρεπε να αγγιξω το τραπεζι 100 φορες με συγκεκριμενο τροπο για να μην πεθανουν οι γονεις μου. ή επρεπε να μπω και να βγω απ το δωματιο 50 φορες για να μη συμβει κατι αλλο (ειχα πολλη φαντασια σαυτο το κατι αλλο...) ε, και λοιπον αυτο το προβλημα το ξεπερασα μπαινοντας στην εφηβεια (ασχολιομουν με αλλα πραγματα τοτε....που με απορροφουσαν πιο πολυ.....ευτυχως.....) αλλα θυμαμαι οτι ηταν πολυ τραγικο ωρες ωρες ,και μαλιστα το γεγονος οτι κανεις δεν καταλαβαινε ποσο δυσκολο ηταν αυτο το για μενα, οταν δε μπορουσα να ελεγω τον ιδιο μου τον εαυτο και την ιδια μου τη σκεψη. ως παιδια εχετε ζησει καποια παρομοια κατασταση ιδεοψυχαναγκασμου-εμμονης κλπ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Εγώ θυμάμαι ότι σαν παιδί μου είχαν περάσει τέτοιες ιδέες από το μυαλό (ότι πρέπει να κάνω επαναληπτικά μια κίνηση αλλιώς θα συμβεί κάτι κακό- όπως αυτό που περιγράφεις με το χτύπημα του τραπεζιού), ωστόσο ήταν περιστασιακές και δε με κατάκλυζαν (δεν έκανα την κίνηση τελικά).

-petros

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

νομιζα οτι ημουν η μοναδικη που ειχα αυτη την ''αρρωστια''. πλεον το χω περιορισει, δυστυχως το σκεφτομαι που και που αλλα συγκρατομαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[volt]

Εγώ θυμάμαι ότι σαν παιδί μου είχαν περάσει τέτοιες ιδέες από το μυαλό (ότι πρέπει να κάνω επαναληπτικά μια κίνηση αλλιώς θα συμβεί κάτι κακό- όπως αυτό που περιγράφεις με το χτύπημα του τραπεζιού), ωστόσο ήταν περιστασιακές και δε με κατάκλυζαν (δεν έκανα την κίνηση τελικά).
-petros

χαχα ομοίως και εγώ με τον scandal... δεν ήξερα οτι είναι ψυχαναγκαστικές τάσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ένας Μήτσος]

Γράφω αυτη τη δημοσίευση με αφορμη μια συζήτηση που είχα με έναν φίλο μου τώρα πρόσφατα... Συζητάγαμε και δειλά δειλά παραδεχτήκαμε ο ένας στον άλλον ότι και οι δυό μας όταν είμασταν μικροί σκεφτόμασταν κάποια παράξενα πράγματα, που όμως έχουν κάτι κοινό: είναι ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές. Ας πούμε εγώ θυμάμαι οταν ήμουν μικρός και ο παππούς μου ήταν στο νοσοκομείο σκεφτόμουν "Αν ανοιγοκλείσω το φως ο παππούς μου θα πάει καλύτερα" ή ακόμα και για ασήμαντα πράγματα, π.χ. "αν ακουμπήσω το τραπέζι σήμερα η μαμά μου θα μου φέρει ένα δώρο" κλπ. κλπ. Και αυτός μου εκμηστηρέυτηκε ότι είχε παρόμοιες συμπεριφορές, αλλά και με άλλους που έχω μιλήσει έχω ακούσει διάφορα σχετικά. Θέλω να ρωτήσω λοιπόν είναι φυσιολογικό να εμφανίζονται τέτοιες συμπεριφορές στην παιδική ηλικία ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Ναι, είναι φυσιολογικό όταν είναι παροδικό ή αν μιλάμε για κάτι "ανώδυνο" (δεν γνωρίζω άνθρωπο που να μην έχει κανένα ψυχαναγκασμό). Πολλά παιδιά (και ενήλικες) κάνουν τέτοιες σκέψεις.

Αλλά όταν οι ψυχαναγκασμοί είναι έντονοι και επηρεάζουν την λειτουργικότητα και την καθημερινότητα του ατόμου σταματά να είναι φυσιολογικό. Κι αν δεν γίνει παρέμβαση από ειδικό, οι ψυχαναγκασμοί τείνουν να ακολουθούν το παιδί και στην ενήλικη ζωή του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

μακαρι να μενουν μονο στην παιδικη ηλικια και να φευγουν μετα..

το εχουν και αλλοι ε?

ειναι μια ανακουφιση..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iGiannis]

Και εγώ επίσης..

Παλιά έλεγα για παράδειγμα: "Αν τελειώσω τις ασκήσεις των αρχαίων μέσα σε 10 λεπτά, ο καθηγητής δεν θα'ρθει αύριο"..
Μπορώ να πω ότι είχε επιτυχία.. Το έκανα αυτό περίπου μια βδομάδα και ο καθηγητής δεν ερχόταν στο σχολείο.. Έφτασα σε σημείο να πιστεύω πως μπορώ να ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον..

ΥΓ: Όταν δέησε να επιστρέψει στο σχολείο, μάθαμε πως ήταν άρρωστος..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ένας Μήτσος]

Εγω δεν σας κρύβω ότι ακόμη και τώρα που είμαι 17 κάνω καμιά φορά τέτοιες σκέψεις αλλά στο 99% των περιπτώσεων τις απωθώ λέγοντας στον εαυτό μου " Καλά τι μαλ**** είναι αυτά που σκέφτομαι τώρα;" Υπάρχει επιστημονική εξήγηση για αυτές τις ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ; Είναι μηχανισμός άμυνας του ανθρώπου ενάντια στο ότι δεν μπορεί να ελέγξει το μέλλον η κάτι άλλο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Κι εγώ είχα παλαιότερα παρόμοιες σκέψεις, αλλά ευτυχώς ήταν κάτι εντελώς προσωρινό. πχ έβλεπα μια πόρτα να κλείνει με φόρα και έλεγα ότι αν ακουμπήσει στην κάσα κάτι θα γίνει (δε θυμάμαι το ακριβές σενάριο).
Κάπως σχετικό θέμα στο οποίο μπορείτε να βρείτε παρόμοιες μαρτυρίες, είναι και το Τι "μανίες" έχουμε οι ίδιοι ή ποιες έχουμε συναντήσει στο περιβάλλον μας;


-petros

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση για αυτές τις ψυχαναγκαστικές συμπεριφορές ; Είναι μηχανισμός άμυνας του ανθρώπου ενάντια στο ότι δεν μπορεί να ελέγξει το μέλλον η κάτι άλλο;

Ουσιαστικά πρόκειται για "τεχνικές" που δημιουργεί το μυαλό για να καταπολεμήσει το άγχος του, το οποίο μεταθέτει σε διαφορετικές εστίες. Από εκεί και πέρα, οι ακόμα "βαθύτεροι" λόγοι ερμηνεύονται διαφορετικά από θεωρητικούς διαφορετικών προσεγγίσεων.

Όσον αφορά παθολογικές καταστάσεις (ιδιοψυχαναγκαστική διαταραχή), τα αίτια ποικίλουν. Μερικά στοιχεία για την διαταραχή σε παιδιά και εφήβους εδώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prinCess.]

Το έκανα κι εγώ αυτό όταν ήμουν μικρή.
Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.


Με τα χρόνια το ξεπέρασα και το ξέχασα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Μπορώ να πω ότι είχε επιτυχία.. Το έκανα αυτό περίπου μια βδομάδα και ο καθηγητής δεν ερχόταν στο σχολείο..

Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.

Μην λέτε τέτοια και βάζετε ιδέες σε όλους τους ταλαίπωρους ψυχαναγκαστικούς (με μένα συμπεριλαμβανόμενη. Αν και ειδική ψυχικής υγείας είμαι φουλ στον ψυχαναγκασμό)!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diotima]

Δηλαδή...αν ψυχαναγκασμούς που είχαμε τους διώξαμε,αλλά στη θέση τους φέραμε καινούριους,που δε μας γαμάνε τη ζωή μέχρι να παρέμβει κάποιος,χρειαζόμαστε και πάλι ντοκ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ένας Μήτσος]

Το έκανα κι εγώ αυτό όταν ήμουν μικρή.
Ειδικά όταν αργούσα να πάω σπίτι όταν έπαιζα ξέρω γω με φίλες, πριν μπω μέσα(στο σπίτι ντε), έκανα μια συγκεκριμένη κίνηση με τα δάχτυλα και έλεγα ότι αν προλάβω και το κάνω 3 φορές ενώ περπατάω προς το σπίτι, δε θα μου φωνάξουν οι γονείς μου ή θα βρω κάποια δικαιολογία και δε θα πουν τίποτα. Και ναι έπιανε.


Με τα χρόνια το ξεπέρασα και το ξέχασα.

Χαχαχα και εγω εκανα ακριβώς το ίδιο πράμα... Μάλιστα καμιά φορά έκανα και το άλλο, έλεγα πως αν ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια σπίτι καταφέρω να αντιστοιχήσω κάθε συλλαβή μιας ολόκληρης πρότασης σε κάθε σκαλοπάτι δεν θα μου φωνάξουν...
Προχωρημένο ...!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θάλεια]

Εγώ μέχρι πριν μερικά χρόνια, έλεγα πριν κοιμηθώ "Θάλεια, αν κοιμηθείς τώρα θα τα φτιάξεις με τον τάδε" ή"...θα σε περιμένει ένα δώρο το πρωί" και πάντα με έπιανε με την πρώτη ο ύπνος...Δεν ξέρω αν είναι το ίδιο. Πάντως πλέον νιώθω σα χαζή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Δηλαδή...αν ψυχαναγκασμούς που είχαμε τους διώξαμε,αλλά στη θέση τους φέραμε καινούριους,που δε μας γαμάνε τη ζωή μέχρι να παρέμβει κάποιος,χρειαζόμαστε και πάλι ντοκ;

Τι εννοείς;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Ό,τι έλεγα ήθελα να το σχηματίζω γράφοντάς το νοερά με τα δάχτυλά μου.
Μερικές φορές το κάνω ακόμα. Γιατί δε ξέρω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iGiannis]

Ό,τι έλεγα ήθελα να το σχηματίζω γράφοντάς το νοερά με τα δάχτυλά μου.
Μερικές φορές το κάνω ακόμα. Γιατί δε ξέρω.

Άλλο πάλι και αυτό.. Το έκανα κι εγώ , αλλά πολύ μικρός 2α-3η δημοτικού..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Εγώ μεγαλύτερη. Νομίζω έκτη ήμουν, όταν το άρχισα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.