Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD)

[Luke87]

Για την Ελληνική κοινωνία πάντως και το θέμα των φαρμάκων είναι ταμπού .

Αυτό γιατί συμβαίνει ποτέ μου δεν το κατάλαβα. Αν χτυπήσεις το πόδι σου ή το χέρι σου πχ ακολουθείς μια αγωγή γιατρού και γίνεσαι καλά. Γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη αντιμετώπιση με τις παθήσεις του μυαλού; Το μυαλό είναι απ' τα χειρότερα όργανα, για να μην πω το χειρότερο που μπορεί να νοσήσει.

 

[Samael]

Αυτό γιατί συμβαίνει ποτέ μου δεν το κατάλαβα. Αν χτυπήσεις το πόδι σου ή το χέρι σου πχ ακολουθείς μια αγωγή γιατρού και γίνεσαι καλά. Γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχη αντιμετώπιση με τις παθήσεις του μυαλού; Το μυαλό είναι απ' τα χειρότερα όργανα, για να μην πω το χειρότερο που μπορεί να νοσήσει.

Not an expert on this αλλά η υπόθεση μου θα είναι τρεις παράγοντες :
1) Οι παρενέργειες
2) Το πολύ Hollywood και η παραπληροφόρηση
3) Μερικοί ψυχίατροι τα γράφουν επειδή τους είναι πιο εύκολο απο το να ασχοληθούν .

Το πρώτο πλέον δεν υφίσταται σε τόσο μεγάλο βαθμό όσο παλιότερα . Έχουν δημιουργηθεί αρκετά εξελιγμένα φάρμακα με σχετικά λίγες παρενέργειες και πολύ αποτελεσματικά . Το δεύτερο τώρα έχει να κάνει με το οτι πολλοί νομίζουν οτι ψυχοφάρμακο σημαίνει οτι είσαι για δέσιμο , που προφανώς δεν έχει καμία βάση και είναι hollywood αντίληψη . Το τρίτο τώρα , ισχύει ως έναν βαθμό . Αλλά αυτό δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να σημαίνει οτι η συνεισφορά τους δεν είναι κρίσιμη σε αρκετές περιπτώσεις . Πολλοί το έχουν στο μυαλό τους σαν τον πονοκέφαλο , που μπορείς να μην πάρεις Depon εαν δεν θες...άλλα αντί άλλων δηλαδή .

 

[Joji]

Δεν ήξερα ότι θα σας περνούσα την εντύπωση ότι αναζητώ προσοχή Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι έχω την συγκεκριμένη διαταραχή, παρά μόνο ότι είναι πολύ πιθανό και ότι θα πάω σε ψυχίατρο όταν μπορέσω, για evaluation. Μου φτάνει που το έβγαλα από μέσα μου. Τέλος πάντων, και πάλι σας ευχαριστώ που με ακούσατε 🫶

 

[Samael]

Δεν ήξερα ότι θα σας περάσω την εντύπωση ότι αναζητώ προσοχή Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι έχω την συγκεκριμένη διαταραχή, παρά μόνο ότι είναι πολύ πιθανό και ότι θα πάω σε ψυχίατρο όταν μπορέσω, για evaluation. Μου φτάνει που το έβγαλα από μέσα μου. Τέλος πάντων, και πάλι σας ευχαριστώ που με ακούσατε 🫶

Γιατί το λες αυτό Joji , δεν νομίζω οτι υπάρχει κανείς εδώ που θεώρησε οτι αναζητάς προσοχή .
Τώρα διάβασα τι είχες γράψει αρχικά πάντως . Γενικά να ξέρεις οτι ένας ψυχολόγος ή ψυχίατρος δεν θα κάτσει να σκάσει πάνω απο κάποια "ταμπέλα" για την συμπεριφορά/σκέψεις σου . Περισσότερο θα προσπαθήσει να φτιάξει μια εικόνα δική σου . Και εαν το σκεφτείς αυτό είναι το πιο σωστό γιατί μέσα απο την συζήτηση ίσως προκύψει οτι δεν έχεις OCD ή οτι έχεις OCD ως έναν βαθμό , η οποία συνυπάρχει με άλλες παθήσεις εξίσου σε μικρότερο βαθμό ή μεγαλύτερο βαθμό .

Πάντως δεν νομίζω οτι η γνώση του εαν το έχεις ή όχι θα σε "ανακουφίσει" , και ο λόγος είναι οτι δεν θα αλλάξει κάτι στον τρόπο που σκέφτεσαι ή νιώθεις . Το καλύτερο όπλο πιστεύω είναι να είσαι relaxed . Όσο πιο πολύ relaxed είσαι τόσο λιγότερο οι όποιες εμμονές επικρατούν . Βέβαια θα μου πεις , αυτό τώρα πως γίνεται αφού ο λόγος που δεν είμαι relaxed είναι οι εμμονές που δημιουργούν άγχος εξαρχής ; Valid point και εδώ είναι που έρχεται ο ρόλος του καλού ύπνου , της καλής διατροφής , της γυμναστικής και σαφώς των entertainment activities . Εξίσου σημαντικό είναι η επαφή με άλλους ανθρώπους . Μην κολλάς υπερβολικά μέσα στις σκέψεις σου .

Λειτουργούμε με "ρεζερβουάρ" γενικά να ξέρεις . Όσο πιο γεμάτο είναι με θετική ενέργεια , τόσο λιγότερο ευάλωτοι είμαστε σε οποιοδήποτε ψυχικό νόσημα είτε είναι OCD , κατάθλιψη , άγχος ή οτιδήποτε άλλο . Ένα κακό συμβάν το οποίο δεν είναι κάτι τρομερό μπορεί να σε διαλύσει εαν ήδη νιώθεις μπουχτισμένη , αλλά υπό διαφορετικές συνθήκες που ήταν μια περίοδο που ήσουν πολύ καλά , μπορεί να μην σε επηρέαζε καν .

 

[ilias90]

Δεν ήξερα ότι θα σας περνούσα την εντύπωση ότι αναζητώ προσοχή Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι έχω την συγκεκριμένη διαταραχή, παρά μόνο ότι είναι πολύ πιθανό και ότι θα πάω σε ψυχίατρο όταν μπορέσω, για evaluation. Μου φτάνει που το έβγαλα από μέσα μου. Τέλος πάντων, και πάλι σας ευχαριστώ που με ακούσατε 🫶

Δεν ξέρω γιατί το λες αυτό. Όσοι απάντησαν, απάντησαν καλοπροαίρετα, από ό,τι είδα. Πέρα από αυτό, όταν γράφεις κάτι δημόσια τότε πρέπει να περιμένεις ότι αυτό θα σχολιαστεί. Είναι ο βασικότερος κανόνας ενός φόρουμ αυτός.

 

[Τσιγάρα σέρτικα]

Δεν ήξερα ότι θα σας περνούσα την εντύπωση ότι αναζητώ προσοχή Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι έχω την συγκεκριμένη διαταραχή, παρά μόνο ότι είναι πολύ πιθανό και ότι θα πάω σε ψυχίατρο όταν μπορέσω, για evaluation. Μου φτάνει που το έβγαλα από μέσα μου. Τέλος πάντων, και πάλι σας ευχαριστώ που με ακούσατε 🫶

γιά έγκυρη ενημέρωση, μπορείς να ξεκινήσεις από Λύκουρα-Σολδάτο

ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ (ΠΡΩΤΟΣ ΤΟΜΟΣ)

Η ύλη του Συγγράμματος Ψυχιατρικής επελέγη με κριτήριο την ενημέρωση του αναγνώστη πάνω στις σύγχρονες εξελίξεις της Ψυχιατρικής και των συναφών προς αυτήν Επιστημών. Αποσκοπεί επίσης στην ευαισθητοποίησή του στη νοοτροπία και τη στάση ζωής των ψυχιάτρων στα θέματα της προαγωγής της ψυχικής...

www.politeianet.gr

Κι όσο για τα άλλα ας μην μπερδευόμαστε με τις κατατάξεις του -κατά τα λοιπά εξαιρετικά χρήσιμου- DSM.
Kaτά το ΙΙΙ υπαγόταν στις νευρώσεις. Κατά το ακόμα ισχύον (απ' όσο ξέρω) V, στις αγχώδεις διαταραχές. Αλλά είναι χρήσιμο να ξεκινήσει κάποιος από κάτι έγκυρο. Κι αν το ενδιαφέρον μελέτης και ενημέρωσης μετεξελιχτεί σε ψυχαναγκασμό, να ακολουθήσει την βιβλιογραφία της ενότητας.
Στο τέλος τέλος, αυτό αποτελεί και ασφαλές κριτήριο επιλογής ψυχοθεραπευτή. Ο αποτελεσματικός ακομπλεξάριστος ψυχίατρος θέλει τον ας πούμε πάσχοντα όχι απέναντί του. Αλλά ενημερωμένο, συμμετέχοντα και προοπτικά συνεργάτη στην διαδικασία. Όσοι ψυχίατροι κλωτσήσουν σ' αυτό, ας πάνε να αυτοδιαφημιστούν πιο πιασάρικα στο φέισ :ρ

 

[Joji]

Δεν ξέρω γιατί το λες αυτό. Όσοι απάντησαν, απάντησαν καλοπροαίρετα, από ό,τι είδα. Πέρα από αυτό, όταν γράφεις κάτι δημόσια τότε πρέπει να περιμένεις ότι αυτό θα σχολιαστεί. Είναι ο βασικότερος κανόνας ενός φόρουμ αυτός.

Ηλία… Είμαι αρκετό καιρό στο φόρουμ, ξέρω πως λειτουργεί. Και αυτό πάρ’το όπως θες. Είτε ως απάντηση στο πρώτο κομμάτι του μηνύματός σου, είτε ως απάντηση στο τελευταίο. Θα επανέλθω στο thread να κάνω update όταν (με το καλό) κανονίσω συνεδρία. Point is, το συζήτησα και με την μητέρα μου σήμερα οπότε μάλλον θα γίνει άμεσα.

 

[ilias90]

Ηλία… Είμαι αρκετό καιρό στο φόρουμ, ξέρω πως λειτουργεί. Και αυτό πάρ’το όπως θες.

Το παίρνω όπως το λες.

Είτε ως απάντηση στο πρώτο κομμάτι του μηνύματός σου, είτε ως απάντηση στο τελευταίο.

Όταν ένας άνθρωπος κάνει μια κατάθεση όσων τον προβληματίζουν, λογικό είναι να εισπράξει υποστηρικτικά σχόλια. Δεν σημαίνει ούτε ότι το κάνει για να τραβήξει την προσοχή ούτε ότι αυτοί που απαντάνε πιστεύουν ότι το κάνει για να τραβήξει την προσοχή.

Θα επανέλθω στο thread να κάνω update όταν (με το καλό) κανονίσω συνεδρία. Point is, το συζήτησα και με την μητέρα μου σήμερα οπότε μάλλον θα γίνει άμεσα.

Αυτό είναι το βασικό του ζητήματος. Είναι πολύ θετικό ότι είναι δική σου επιλογή και απόφαση να πας και δεν σε πίεσε κάποιος άλλος. Σε κάθε περίπτωση, σου εύχομαι να πάνε όλα καλά!

 

[Aura]

Not an expert on this αλλά η υπόθεση μου θα είναι τρεις παράγοντες :
1) Οι παρενέργειες
2) Το πολύ Hollywood και η παραπληροφόρηση
3) Μερικοί ψυχίατροι τα γράφουν επειδή τους είναι πιο εύκολο απο το να ασχοληθούν .

Και πως να ασχοληθεί αν δεν είναι ψυχοθεραπευτής ; είναι σαν να πηγαίνεις να σου βγάλει την αγωγή και τη δοσολογία.

Άσε που τον πληρώνεις και εμένα μου φαίνεται περίεργο να σου πει ''πάλεψε το μόνος σου '' ή ''δεν έχεις τίποτα'', εκτός αν σε αναλάβει ο ίδιος για ψυχοθεραπεία.

Εκτός αν όντως δεν έχεις τίποτα και σε διώξει .

Όταν βέβαια και αυτοί συνταγογραφούν ελαφρά τη καρδία , μπαίνει και ο ασθενής στην διαδικασία να αναρωτιέται μήπως μπορεί να το παλέψει μόνος του και στο τέλος μπορεί να μη τα πάρει .

Θα μου πεις γιατί να το παλέψει μόνος του ; νομίζω για τις παρενέργειες .

 

[Samael]

Και πως να ασχοληθεί αν δεν είναι ψυχοθεραπευτής ; είναι σαν να πηγαίνεις να σου βγάλει την αγωγή και τη δοσολογία.

Άσε που τον πληρώνεις και εμένα μου φαίνεται περίεργο να σου πει ''πάλεψε το μόνος σου '' ή ''δεν έχεις τίποτα'', εκτός αν σε αναλάβει ο ίδιος για ψυχοθεραπεία.

Εκτός αν όντως δεν έχεις τίποτα και σε διώξει .

Όταν βέβαια και αυτοί συνταγογραφούν ελαφρά τη καρδία , μπαίνει και ο ασθενής στην διαδικασία να αναρωτιέται μήπως μπορεί να το παλέψει μόνος του και στο τέλος μπορεί να μη τα πάρει .

Θα μου πεις γιατί να το παλέψει μόνος του ; νομίζω για τις παρενέργειες .

Εαν δεν είναι τότε δεν μπορεί . Οι περισσότεροι όμως πλέον είναι και ψυχοθεραπευτές ή τουλάχιστον , κυρίως τέτοιους θα πρέπει να αναζητά ο κόσμος . Γιατί ο σκέτος ψυχοθεραπευτής δεν θα έχει στο μυαλό του το φάρμακο ως last resort(και γλιτώνει και χρήματα στον ασθενή) , και ο ψυχίατρος δεν θα βλέπει το φάρμακο ως την μόνη λύση . Ίσως να μην είναι πάντα εφικτό βέβαια να βρεις με ένα σμπάρο δύο τριγόνια , αλλά είναι το καλύτερο για εμένα γιατί υπάρχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση , το οποίο είναι το πιο ορθό καθώς συμπεριφορά και εγκέφαλος δεν είναι δύο ξεχωριστά πράγματα αλλά ισχυρά συνδεδεμένα μεταξύ τους . Σαφώς περιπτώσεις που δεν χρειάζονται φαρμακευτική αγωγή δεν υπάρχει λόγος να αναζητάνε combo ψυχίατρου/ψυχοθεραπευτή .

Υπάρχουν μερικοί γιατροί που έχουν την λογική "δεν έχεις τίποτα τελικά , 50 €" και υπάρχουν και άλλοι με την λογική "εε αφού ήρθες πάρε αυτό το φάρμακο , 50€" . Οι γιατροί στην δεύτερη περίπτωση προκύπτουν επειδή οι ασθενείς στην πρώτη περίπτωση κλαίγονται οτι πήγανε άδικα αφού δεν είχαν τίποτα , και πλήρωσαν και 50€ . Μέγα φάουλ αυτό , γιατί το γεγονός οτι δεν έχεις τίποτα τελικά δεν σημαίνει οτι ο γιατρός δεν πρέπει να πληρωθεί για την υπηρεσία του . Κατ'εμέ είναι τελείως φάουλ επίσης να ασκείς την ιατρική με τέτοιο τρόπο . Να δίνεις δηλαδή στον άλλο ένα φάρμακο που δεν χρειάζεται για να δικαιολογήσεις τα χρήματα που πήρες απο την επίσκεψη . Εαν θες πρότεινε το , αλλά ξεκαθάρισε οτι δεν είναι τόσο απαραίτητη η χρήση του όσο βοηθητική πιο πολύ .

Κοίταξε , για εμένα το ζήτημα είναι πάρα πολύ απλό . Εαν το όφελος απο την χρήση του φαρμάκου είναι φανερό και ξεπερνάει κατά πολύ τις παρενέργειες , τότε το παίρνεις . Και αυτό ισχύει για οποιαδήποτε πάθηση/ασθένεια . Ποιο το νόημα να προσπαθήσεις να παλέψεις κάτι μόνος σου ενώ βλέπεις οτι απλά υποφέρεις ; Εαν μπορείς κάντο , αλλά εαν δεν μπορείς , γιατί να αρνείσαι την θεραπεία που μπορεί να σε βοηθήσει να λειτουργείς ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι και να ζήσεις μια όσο το δυνατόν πιο πλήρη και χαρούμενη ζωή ; Δεν πρόκειται να πάρεις κάποιο μετάλλιο στο τέλος για αυτό , απλά θα έχεις ταλαιπωρήσει ψυχικά τον εαυτό σου ακόμα παραπάνω . Που χαλάει το πράγμα όμως... εαν αρχίσουν και σου συνταγογραφούν ένα σωρό πράγματα χωρίς να σου εξηγεί κανένας τίποτα , εκεί είναι λογικό να υπάρχουν αμφιβολίες , φόβοι κτλπ. Και αυτό είναι άκρως προβληματικό διότι ένας άνθρωπος που αναζητά βοήθεια στον τομέα της ψυχικής υγείας νιώθει ευάλωτος ( όχι όμως αδύναμος ) . Οπότε ένα πολύ βασικό πράγμα που αναζητά στο πρόσωπο του θεραπευτή και του γιατρού είναι μια σταθερή πηγή σιγουριάς και αυτοπεποίθησης οτι τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν . Εαν δεν μπορεί να το διακρίνει αυτό , να βρει δηλαδή μια πηγή καθησύχασης , τότε δεν υπάρχει εμπιστοσύνη , και τότε είναι σίγουρο οτι δεν μπορεί να υπάρξει κάποια ουσιαστική πρόδοος στο πρόβλημα .

 

[Luke87]

Τα φάρμακα που με έχουν βοηθήσει πολύ τη τελευταία περίοδο από διαζεπαμίνες είναι

-Tavor
-Titus (Τα έπαιρνα για δυο μήνες...)

και τώρα dorm.