Κακή και καλή τέχνη

[Leica]

Πιστεύετε πως υπάρχει καλή και κακή τέχνη?Με ποια κριτήρια την διαχωρίζουν οι κριτικοί και οι ιστορικοί της τέχνης?Ποια κριτήρια κάνουν το μαύρο τετράγωνο του Malevich αριστούργημα, ενώ τα πρώτα έργα του Gauguin μικρές αποτυχίες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Η τέχνη είναι ένα παράθυρο στον κόσμο, μία οπτική γωνία.
Οι κριτικοί δεν είναι οι μόνοι που θα καθορίζουν τι είναι τέχνη, άλλωστε έχουν κάνει πολλές φορές τρανταχτά λάθη.

Δεν υπάρχει καλή ή κακή τέχνη, αν δεν εμπλέκεται κάποια κακοποίηση (πχ να σκοτώσεις κάποιον και να το δείξεις), όλα είναι επιτρεπτά.
Σημασία έχει τι θα πει το τρέμουλο στην καρδούλα μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Eχμ... Βεβαίως υπάρχει κακή τέχνη, όπως υπάρχει κακή λογοτεχνία, κακή ηθοποιία, κακή κουζίνα (...η δική μ').

Θα πω κάτι που θα πάει για διαγραφή, όπως συμβαίνει συνήθως όταν αναφέρω τη λέξη-ταμπού "μεταμοντέρνος".

Η προσκόλληση στα κλασσικά μοτίβα κυριάρχησε τόσο πολύ και τόσο μακρόν, που οι νέες τάσεις των τελών του 19ου/αρχών 20ου αι. ήρθαν σαν ανανεωτικός αέρας. Όπως ήταν φυσιολογικό, μια χούφτα πεφωτισμένοι άνθρωποι έθεσαν τις βάσεις και σχεδίασαν τη πορεία - για να ακολουθήσουν ένα μύριο άλλοι, με ελάχιστο νου ή προσήλωση στις αρχές, και να στρεβλώσουν ό,τι αποπειράθηκαν να σιάξουν οι πρωτοπόροι. Οι άνθρωποι αυτοί είναι γνωστοί στην επιστημονικήν ορολογίαν ως "τρόμπες", χάριν ακριβείας όμως θα τους αποκαλούμε "μοντερνιστές".

Ας μείνουμε στο μαύρο τετράγωνο.
Ο αγαπητός Μάλεβιτς, κοιτώντας μια μέρα έξω από το παράθυρο του, παρατήρησε την τσαρική ρωσία και θέλησε να απεικονίσει τα αισθήματά του. Οι κριτές (καταλύτες, όπως είπε και το γι), πάντοτε ντρεπόμενοι να παραδεχθούν ότι δεν καταλαβαίνουν κάτι, άρχισαν να σωρρεύουν ερμηνείες και επαίνους, με αποτέλεσμα ένα έργο παιδικής σύλληψης να ανακηρυχθεί ως σημείο καμπής των εικαστικών τεχνών του 20ου αιώνα.

Αντιπαράλληλα, ο Γκωγκέν, ακολουθώντας λιγότερο αντιδραστικά μοτίβα και πάντοτε στη βάση του ότι δημιούργησε πολύ καλύτερα έργα στην ωριμότητά του, πάντοτε θα θεωρείται ότι ξεκίνησε ως ...κακός ζωγράφος, και ένα μύριο κριτές-μοντερνιστές θα προσυπογράφουν αυτή την άποψη.


Το ηθικό δίδαγμα? Δεν υπάρχει. Υπάρχει όμως κάτι, ένα περιορισμένο κριτήριο, με το οποίο μπορούμε να πούμε πότε ένα έργο αποτελεί τέχνη.

Οι εργατοώρες.

Συνήθως, οτιδήποτε μπορεί να ετοιμαστεί εντελώς πρόχειρα από ένα πεντάχρονο με υλικά κουζίνας, δεν είναι Καλή Τέχνη. Και με αυτή την άποψη, πολλά από τα σημαντικότερα μεταμοντερνιζέ έργα δεν είναι παρά αρπαχτές.

Κλείνω το μήνυμα με το μόνο ειλικρινές και αυθεντικό έργο τέχνης που παρήγαγε ο ώριμος 20ος αιώνας, το - κάπου το έχουμε ξαναπεί ή κάνω λάθος?- Merde d' Artiste του Μαντσόνι:

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Για μένα τέχνη είναι προσωπική έκφραση του κάθε καλλιτέχνη και έγκειται φυσικά στα πλαίσια του υποκειμενικού.
Μόνο έτσι μπορείς να την αξιολογήσεις και πραγματικά απογοητεύομαι από τα αντικειμενικά κριτήρια στα οποία την έχουν υποβάλλει.

Δεν είναι δυνατόν να καταλάβουμε ένα έργο τέχνης, αν δεν μπορέσουμε να συμμεριστούμε το αίσθημα απελευθέρωσης και θριάμβου που ένιωσε ο καλλιτέχνης αντικρύζοντας το επίτευγμά του.

Αν η τέχνη δεν ήταν εμπορεύσιμη, δε θα υπήρχαν κριτικοί. Δε θα υπήρχαν αυτά τα αντικειμενικά κριτήρια, οι αξιολογήσεις που πολλές φορές ε΄ρχονται σε παρεξηγήσεις και το είδος εκείνο της κριτικής που παρανοεί εντελώς το έργο τέχνης.

Κάθε γενιά απορρίπτει κάποια στιγμή τα κριτήρια των προγενέστερων και φτάνουμε στο σημείο τέχνη να θεωρείται οτιδήποτε πρωτοτυπεί, οτιδήποτε ξεφεύγει από κανόνες.

Όπως ανφέρεται και στο " Χρονικό της Τέχνης" του Gombrich, στην πραγματικότητα η τέχνη με κεφαλαίο -Τ- δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο οι καλλιτέχνες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Για μένα δεν υπάρχει το δίλημμα. Η τέχνη φυσικά μπορεί να είναι καλή και κακή. Έχει το ίδιο βάθος και καλλιτεχνική υπόσταση το τραγούδι ''Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια'' με το ''Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης''? Για ποιό λόγο να μην συμβαίνει το ίδιο σε ζωγραφική, γλυπτική κι υπόλοιπες καλλιτεχνικές εκφάνσεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leica]

Για μένα δεν υπάρχει το δίλημμα. Η τέχνη φυσικά μπορεί να είναι καλή και κακή. Έχει το ίδιο βάθος και καλλιτεχνική υπόσταση το τραγούδι ''Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια'' με το ''Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης''? Για ποιό λόγο να μην συμβαίνει το ίδιο σε ζωγραφική, γλυπτική κι υπόλοιπες καλλιτεχνικές εκφάνσεις?

Ναι οκ,αλλά τι κάνει το ''Είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης'' κακή τέχνη?
Άλλωστε υπάρχουν πολλοί που δεν το θεωρούν κακή τέχνη..Στην περίπτωση αυτή ισχύει το πάνσοφο ρητό ''τα σκουπίδια του ενός είναι θησαυρός του άλλου''.Μήπως δεν θα έπρεπε να υπάρχει κριτική της τέχνης και να αφεθεί στο προσωπικό κριτήριο του καθενός?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leica]

Κλείνω το μήνυμα με το μόνο ειλικρινές και αυθεντικό έργο τέχνης που παρήγαγε ο ώριμος 20ος αιώνας, το - κάπου το έχουμε ξαναπεί ή κάνω λάθος?- Merde d' Artiste του Μαντσόνι:

​

Θα πρέπει να συμφωνήσω μαζί σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Κακώς. Το είπα στη πλάκα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorelai]

Στην αρχη μου ηρθε να πω οτι τεχνη που γινεται αποκλειστικα για χρημα δεν ειναι τεχνη. Αλλα δεν μπορω να πεισω ουτε τον εαυτο μου γι'αυτο xD
Οπωσδηποτε ομως τα εργα που γινονται με αφορμη τα συναισθηματα, κρυβουν κατι παραπανω απο ενα μεγαλο ταλεντο.
Οσο για τα σκυλοτραγουδα, νταξει πιστευω πως και αυτοι ακομα που τους αρεσουν μπορουν να καταλαβουν οτι δεν ειναι αριστουργηματα και δεν μπορουν να λεγονται τεχνη. Οπως η αμερικανικη ποπ και η ραπ κλπ ειδικα η τελευταια ποτε δεν καταλαβα γιατι λεγεται μουσικη in the first place. Ειναι απλα ενας συνθορυθμος και μια απαγγελια. NEway

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Leica]

Κακώς,είναι εφυέστατο και σατιρικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Ου να χαθείς, που θα μας πείς και σάτυρους


επανερχόμεθα ον τόπικ.

Οπωσδηποτε ομως τα εργα που γινονται με αφορμη τα συναισθηματα, κρυβουν κατι παραπανω απο ενα μεγαλο ταλεντο.

Όταν αντικείμενο μελέτης είναι ο άνθρωπος, πάντα υπάρχουν πάνω από ένας δρόμοι για την ίδια κορυφή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

“Η τέχνη γεννιέται και στεριώνει εκεί όπου υπάρχει διαχρονική και ακόρεστη δίψα για το πνευματικό, το ιδεώδες, μια δίψα που οδηγεί τους ανθρώπους στην τέχνη. Η σύγχρονη τέχνη έχει πάρει λανθασμένη τροπή, καθώς εγκαταλείπει την αναζήτηση του νοήματος της ύπαρξης και επικυρώνει την αυταξία του ατόμου. Ό,τι φιλοδοξεί να είναι τέχνη αρχίζει να μοιάζει εκκεντρική ενασχόληση διαβλητών προσώπων που υποστηρίζουν ότι κάθε ατομική δραστηριότητα έχει καθαυτήν αξία, απλώς και μόνο ως επίδειξη πεισματικής επιμονής. Στην καλλιτεχνική δημιουργία όμως η προσωπικότητα δεν επιβάλλεται, παρά υπηρετεί μιαν άλλη, υψηλότερη και συλλογική ιδέα. Ο καλλιτέχνης είναι πάντοτε υπηρέτης και προσπαθεί μονίμως να ξεπληρώσει το χάρισμα που του δόθηκε. Αλλά ο σύγχρονος άνθρωπος δεν θέλει να κάνει την παραμικρή θυσία, ακόμα κι αν μόνο με τη θυσία επιβεβαιώνεται. Αυτά τα βασικά πράγματα σιγά σιγά τα ξεχνούμε, και χάνουμε αναπόφευκτα κάθε αίσθηση του προορισμού μας…”

Αντρέι Ταρκόφσκι, Σμιλεύοντας το χρόνο, Νεφέλη, 1987

“Βασικά, με το “Σμιλεύοντας το χρόνο”, δεν υποστήριξα τίποτε καινούργιο - αμφιβάλλω αν υπήρξε έστω και μία λέξη δική μου. Η όποια αξία του εντοπίζεται στο γεγονός ότι, σμιλεύοντας το χρόνο, έπαψα να είμαι ο Ταρκόφσκι που αντιπαθούσα κι έγινα ο Ταρκόφσκι που θαυμάζεις εσύ κι όλοι οι άλλοι.
Τα ίδια, πάνω-κάτω, πίστευα και έγραφα από παλιά. Όμως ο λόγος που δεν δημοσίευσα το Μαρτυρολόγιο όσο ζούσα ήταν ακριβώς επειδή αισθανόμουν (φοβόμουν, είναι η αλήθεια) ότι οι ιδέες και οι απόψεις μου ακούγονταν σαν διαμαρτυρίες κάποιου που πασχίζει για την αναγνώριση. Μην κοιτάς που η επιτυχία μού χτύπησε την πόρτα νωρίς, στα 30 μου. Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια μέχρι να της ανοίξω - μέχρι να πείσω τον εαυτό μου ότι η γνώμη που έχουν οι άλλοι για μένα έχει την ίδια αξία με τη γνώμη που έχω εγώ για τον εαυτό μου. Γιʼ αυτό βλέπω με κατανόηση και συμπάθεια όλους εκείνους που, ενώ δημοσιεύουν τις ιδέες τους εν ζωή, αξιώνουν αποδοχή που ταιριάζει σε νεκρούς ήρωες. Προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο. Δεν βρίσκω τίποτε κακό σε αυτό. Αν είχα τη δύναμη και την πίστη τους, δεν θα έκανα ταινίες - θα έβγαζα βιβλία με τα οποία θα κατέκρινα πεποιθήσεις, θα κατακεραύνωνα πρόσωπα και φορείς, όλους αυτούς που με κρατούν στην αφάνεια. Αλλά δεν μου έχει μείνει πια δύναμη - αυτό είναι το πρόβλημα”.

Πέτερ Γκάους, “Αντρέι Ταρκόφσκι: Συνέντευξη με ένα βρικόλακα” (εκδ. Εκδημίων, 1999)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Αν η τέχνη δεν ήταν εμπορεύσιμη

Ας εξαιρέσουμε τον κινηματογράφο, μουσική και θέατρο και αυτό για να μην αναγκαστούμε συμπεριλάβουμε στην συζήτηση MTV, Hollywood κτλ κτλ όποτε θα πάει λίγο μακρυά το θέμα.

Για πιο λόγο θεωρείς ότι η τέχνη είναι εμπορεύσιμη και πως ακριβώς η εμπορικότητα την κάνει να είναι κακή τέχνη. Πως ακριβώς φαντάζεσαι μια μη εμπορική τέχνη;
Θεωρείς ότι ο καλλιτέχνης στην μη εμπορική τέχνη θα δημιουργούσε για την τέχνη; Ποίος σου λέει ότι, αντί για χρήματα, δεν θα κυνηγούσε την δόξα, την δημοσιότητα κτλ;

Το θέμα είναι υπερβολικά απλό, τα χρήματα δεν χάλασαν καμία τέχνη... η ματαιοδοξία μπορεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Οι κριτικοι ειναι απλα ενα ματσο κομπλεξικοι που κρινουν εργα αναλογα με τα χιλια δυο κομπλεξ τους...
Ο λογος που τους φορτωθικαμε εξαρχης, ειναι η αναγκη πολλων ανθρωπων να ακολουθουν οτι τους πει μια "αφθεντια"...
Απο εκει και περα τι σε νοιαζει εσενα τι λεει ενας κριτικος;...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Το θέμα είναι υπερβολικά απλό, τα χρήματα δεν χάλασαν καμία τέχνη... η ματαιοδοξία μπορεί.

Μπαααα, το θέμα είναι υπερβολικά περίπλοκο, το χρήμα με χίλιους δύο τρόπους καθορίζει το τι θα βρίσκεται στο προσκήνιο και το τι έργο θα παράγει ο καλλιτέχνης...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Για πιο λόγο θεωρείς ότι η τέχνη είναι εμπορεύσιμη και πως ακριβώς η εμπορικότητα την κάνει να είναι κακή τέχνη. Πως ακριβώς φαντάζεσαι μια μη εμπορική τέχνη;
Θεωρείς ότι ο καλλιτέχνης στην μη εμπορική τέχνη θα δημιουργούσε για την τέχνη; Ποίος σου λέει ότι, αντί για χρήματα, δεν θα κυνηγούσε την δόξα, την δημοσιότητα κτλ;

Καταρχάς στη συνέχεια της πρότασης που έκοψες, εξηγώ για ποιο λόγο το λέω.

Τώρα.. σύμφωνα με την άποψή μου, ο καλλιτέχνης δημιουργεί για τον ΙΔΙΟ και όχι για την τέχνη, όπως αναφέρεις εσύ. Εξωτερικεύει με οποιαδήποτε μορφή τέχνης συναισθήματα, βιώματα.. τα οποία θα ήθελε να εκφράσει.
Όταν ο ίδιος λοιπόν έχει προκαλέσει με το βίο/δουλειά του θετικά ή αρνητικά, τότε έρχεται και η αναγνώριση στο έργο του, τα οποία φέρνουν δημοσιότητα, χρήματα κοκ.
Αυτή η τέχνη λοιπόν μπορεί να είναι εμπορεύσιμη, αλλά είναι "καλή τέχνη"
"Κακή τέχνη" είναι εκείνη που γίνεται με μόνο σκοπό το χρήμα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι τέχνη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ophelia]

"Κακή τέχνη" είναι εκείνη που γίνεται με μόνο σκοπό το χρήμα, χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι τέχνη.

Με αυτήν την λογική όλα τα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι θεωρούνται κακή τέχνη, εφ' όσον ο μοναδικός λόγος που τα έγραφε ήταν για να πληρώνει τα χρέη του από την χαροπαιξία (για αυτό άλλωστε ήταν και τόσο ογκώδη -πληρωνόταν με βάση τον αριθμό των σελίδων) Μπορούμε όμως να τα θεωρήσουμε ως ''κακή τέχνη'';; Μπορούμε δηλαδή να κρίνουμε ένα αποτέλεσμα με βάση τις προθέσεις του καλλιτέχνη;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Με αυτήν την λογική όλα τα μυθιστορήματα του Ντοστογιέφσκι θεωρούνται κακή τέχνη, εφ' όσον ο μοναδικός λόγος που τα έγραφε ήταν για να πληρώνει τα χρέη του από την χαροπαιξία (για αυτό άλλωστε ήταν και τόσο ογκώδη -πληρωνόταν με βάση τον αριθμό των σελίδων) Μπορούμε όμως να τα θεωρήσουμε ως ''κακή τέχνη'';; Μπορούμε δηλαδή να κρίνουμε ένα αποτέλεσμα με βάση τις προθέσεις του καλλιτέχνη;;

Δεν είναι το ίδιο. Καθόλου το ίδιο.
Μιλάμε για άλλες εποχές και έχω στο νου μου περισσότερο τη σύγχρονη τέχνη όταν μιλάω για αυτόν τον διαχωρισμό.
Με τον ίδιο τρόπο δεν αποκαλώ κακή τέχνη ΟΛΑ τα δημιουργήματα της Αναγέννησης.
Αλλά αν θες δε με συγκινούν εξίσου με έργα άλλων.
Ο Ντοστογιέφσκι άφησε μια καριέρα, για να αφιερωθεί στη λογοτεχνία και στη συγγραφή.
Αφιερώθηκε στην τέχνη του και δεν αμφιβάλλει κανείς, από αυτούς που έχουν διαβάσει έστω και ένα μυθιστόρημά του, ότι ήταν χαρισματικός.
Εκτός των άλλων όλα του τα βιβλία έχουν στοιχεία και επιρροές από τη ζωή του.

Όπως ανέφερα, όταν ο καλλιτέχνης μελετάει το τι αρέσει στην πλειοψηφία του κόσμου με στόχο να πουλήσει και αυτό και δημιουργεί, περισσότερο για να γίνει διάσημος μέσα από ψεύτικες ιδιαιτερότητες, τότε αυτό με ενοχλεί.

Ο Ντοστογιέφκσι δεν ήταν ψεύτικος ακόμα κι όταν έγραφε ψεύτικες ιστορίες.


Δεν μπορώ να ονομάσω για παράδειγμα καλή τέχνη τα δημιουργήματα του Φοίβου,γιατί δημιουργεί σύμφωνα με το τι θα ακουστεί φέτος το καλοκαίρι, παρολαυτά είναι τέχνη (μουσική)

Δεν τα έχω με την εμπορικότητα των καλλιτεχνημάτων, αλλά δεν έχουν να μου πουν τίποτα αυτά τα καλλιτεχνήματα όταν έχουν ως αυτοσκοπό το χρηματικό κέρδος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rascal_gd]

Κακη τεχνη ειναι η στοχευμενη τεχνη.

Καλη τεχνη ειναι η ελευθερη τεχνη.​

rascal_gd​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.