Μαθησιακές δυσκολίες - Προβλήματα λόγου

[Myrtle]

Τι είναι Μαθησιακές Δυσκολίες:

Oι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι διαταραχές που έχουν επιπτώσεις στην ικανότητα για χρήση του προφορικού και γραπτού λόγου, στην ικανότητα για μαθηματικούς υπολογισμούς, στις συντονισμένες κινήσεις και στην διατήρηση της προσοχής. Μολονότι οι Μαθησιακές Δυσκολίες παρουσιάζονται σε πολύ νεαρή ηλικία, οι διαταραχές αυτές συνήθως δεν αναγνωρίζονται μέχρι το παιδί να φτάσει στην σχολική ηλικία.

Οι μαθησιακές δυσκολίες επιδρούν στην ικανότητα του ανθρώπου είτε να ερμηνεύσει αυτό που βλέπει και ακούει, ή να συνδέσει πληροφορίες από διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου. Αυτοί οι περιορισμοί μπορούν να αποκαλυφθούν με πολλούς τρόπους ως ειδικές δυσκολίες στο γραπτό και προφορικό λόγο, στον κινητικό συντονισμό, στον αυτοέλεγχο ή στην προσοχή. Οι δυσκολίες αυτού του είδους επεκτείνονται και στην σχολική δουλειά και μπορούν να παρέμβουν στην διαδικασία της μάθησης της ανάγνωσης, της γραφής ή στην ικανότητα για μαθηματικούς υπολογισμούς.

Δυσλεξία ή Διαταραχή της ανάγνωσης

Spoiler

Δυσλεξία ή Διαταραχή της Ανάγνωσης είναι η ειδική αδυναμία εκμάθησης της ανάγνωσης και δε σχετίζεται με τα συνηθισμένα πλαίσια της επίδοσης του μαθητή. Ο δυσλεξικός μαθητής έχει, κατά κανόνα φυσιολογική ή ακόμα και πάνω από τον μέσο όρο νοημοσύνη. Η δυσλεξία δεν έχει σχέση με τη νοητική καθuστέρηση.

• Εμφανίζεται στα αγόρια σε αναλογία σuχνότερη, και μάλιστα 4 προς 1, σε σχέση με τα κορίτσια. Αν και σε ποσοστό 60%-80% η διάγνωση της Διαταραχής της Ανάγνωσης δίνεται σε αγόρια, είναι πιθανό η συχνότητα της να είναι ίδια στα δύο φύλα και η διαφορά αυτή να οφείλεται στο ότι τα αγόρια παραπέμπονται πιο συχνά για ψυχoλογική εκτίμηση λόγω διασπαστικής συμπεριφοράς σε συνδυασμό με Διαταραχές της Μάθησης.
• Παρατηρείται σε όλους τοuς πολιτισμούς που έχουν γραπτή γλώσσα.
• Έχει αφετηρία τον εγκέφαλο. Τα αίτια, όπως θα αναφερθεί πιο κάτω είναι οργανικά.

Χαρακτηριστικά και μορφές της Δυσλεξίας:

Παλαιότερα γινόταν διάκριση σε οπτική, ακουστική και ειδική δυσλεξία , ενώ σήμερα γίνεται λόγος για φωνολογική δυσλεξία και δυσλεξία εικόνας των λέξεων (οπτική) και παρουσιάζει τα εξής χαρακτηριστικά :

1. Αδυναμία ακουστικής σύλληψης και διάκρισης φθόγγων
   Spoiler

   Η αδυναμία ακουστικής σύλληψης και διάκρισης των φθόγγων έχει χαρακτηρισθεί και με τον όρο "κωφότητα φθόγγων". Τα παιδιά στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορούν να συλλάβουν και να διακρίνουν ακουστικά τις λεπτές εκείνες αποχρώσεις που υπάρχουν στους φθόγγους. Με άλλα λόγια υπάρχει έλλειψη ακουστικής διαφοροποίησης (auditory dyslexia).Αυτό έχει ως συνέπεια να δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν τους φθόγγους που μοιάζουν ηχητικά μεταξύ τους και συχνά συγχέουν τα: α-ο, ο-ου, ε-ι.
   Το ίδιο συμβαίνει με την οξύτητα άλλων φθόγγων, όπως:

   β-φ ( φάρος-βάρος)
   δ-θ ( δεσμός-θεσμός)
   σ-ζ-ξ (σώζω-συζήτηση-σύζευξη)
   ​

   Επίσης δεν ακούνε τη διαφορά στον τονισμό των λέξεων, κυρίως στα παρώνυμα, και σε συνηθισμένες λέξεις:

   γνωρίζω γυρίζω χωρίζω
   Φάνης-Φανή
   πόδια-ποδιά
   ​

   Πολλές φορές δεν ακούνε τις καταλήξεις των λέξεων και συχνά παραλείπουν το τελικό ς
   Οι ακουστικές αυτές δυσκολίες είναι έντονες σε δυσλεξία βαριάς μορφής, πιθανώς να είναι η αιτία που μερικά παιδιά μιλούν ακόμα και μέχρι τη σχολική ηλικία δυσδιάκριτα και κατά κάποιο τρόπο "μασημένα". Η δυσκολία στην ακουστική αντίληψη αποδίδεται επίσης με τον όρο "τύφλωση των φθογγικών αποχρώσεων".
   Η μειωμένη ακουστική αντίληψη προκαλεί προβλήματα στην ανάλυση και σύνθεση των λέξεων και έχει αρνητική επίπτωση στην αναγνωστική ικανότητα του μαθητή. Πέραν των καταλήξεων, οι δυσλεξικοί μαθητές αντιμετωπίζουν επιπλέον δυσκολίες στην ικανότητα τους να συλλάβουν και να συγκρατούν στη μακρόχρονη μνήμη τους τις ομοιότητες των αρχικών φθόγγων στις λέξεις:
   

   γ-κγ-γγ και γ-γκ ζ-τζ
   κ-γκ
   γ-χ
   κ-χ
   τ-δ
   τ-ντ
   π-μπ
   θ-φ
   τζ-τσ
   σ-τσ
   θ-σ​
2. Αδυναμία οπτικής αντίληψης και μνήμης καθώς και αδυναμία παρατηρητικότητας των μορφών
   Spoiler

   Η ανάπτυξη της οπτικής αντίληψης συνεπάγεται και την ανάπτυξη της οπτικής διαφοροποίησης, της ικανότητας, δηλαδή, για διάκριση οπτικών λεπτομερειών ανάμεσα στα διάφορα σύμβολα, σχήματα ή μορφές. Αυτό όμως δε συμβαίνει με τα δυσλεξικά παιδιά και γίνεται λόγος για οπτική δυσλεξία (visual dyslexia).
   Tα παιδιά με αυτής της μορφής Δυσλεξία,εξαιτίας του γεγονότος ότι δεν μπορούν να διακρίνουν και επομένως και να ταξινομήσουν σωστά,δεν μπορούν και να συγκρατήσουν στη μνήμη τους τις λεπτές διαφορές μεταξύ μερικών γραμμάτων, αριθμών, μορφών ή σχημάτων,
   Ιδιαίτερη δυσκολία παρουσιάζεται στους φθόγγους που μοιάζουν μεταξύ τους:
   

   α-ο
   ε-ω ή 3
   β-Φ
   β-θ
   6-θ
   ζ-ξ
   η-ω
   κ-χ
   ρ-9
   οτ-το
   κ-γκ
   π-μπ
   ​

   Επίσης δυσκολεύονται πολύ στη συγκράτηση της ολικής "εικόνας" των λέξεων που έχουν ομοιότητες μεταξύ τους:
   

   θερμός-δεσμός
   προσβάλλω,προσβολή-προβάλλω,προβολή
   σπάζω-στάζω
   ​

   Οι δυσλεξικοί μαθητές παρουσιάζουν την καθρεπτική ανάγνωση ή γραφή, διαβάζουν δηλ. χα αντί για άχ και γράφουν τις λέξεις από δεξιά προς τα αριστερά.
   Σε σχέση με την αδυναμία παρατηρητικότητας των μορφών, πρέπει να πούμε ότι έχουν δυσκολία συγκράτησης στη μακρόχρονη μνήμη τους του σχήματος και της μορφής γεωγραφικών διαμερισμάτων, χωρών, ηπείρων, βουνών, χερσονήσων, ποταμών. Ακόμα και τα πιο χαρακτηριστικά από αυτά, όπως η Πελοπόννησος (σχήμα πλατανόφυλλου), η Χαλκιδική (τρία δάκτυλα), η Ιταλία (σχήμα μπότας) κ.ά., δημιουργούν προβλήματα στα δυσλεξικά παιδιά.
   Για τον ίδιο λόγο τα δυσλεξικά παιδιά συγχέουν τους αριθμούς που μοιάζουν (είτε μονοψήφιους είτε διψήφιους), όπως:
   

   7-1​

   6-9
   5-3
   
   23-32​

   39-93​

   45-54​

   Επίσης προβλήματα δημιουργούν τα μαθηματικά σύμβολα των τεσσάρων αριθμητικών πράξεων:
   

   ( + ), ( - ) με το ( χ )
   
   το επί ( . ) με το δια ( : )
   ​

   Αυτή η σύγχυση των συμβόλων μπορεί να συμβεί ακόμα και στις ανώτερες τάξεις του λυκείου και σε άριστους μαθητές στα μαθηματικά. Η σύγχυση αυτή επέρχεται όταν για οποιονδήποτε λόγο καταλαμβάνονται από άγχος, οπότε "μπλοκάρουν" ξαφνικά στα απλά σύμβολα της πρόσθεσης, του πολλαπλασιασμού, της αφαίρεσης και της διαίρεσης, ενώ λύνουν ασκήσεις άλγεβρας!
   Τα δυσλεξικά παιδιά δυσκολεύονται όχι μόνο στην απομνημόνευση της εικόνας των λέξεων που αναφέρθηκε πιο πάνω, αλλά ακόμα και εκείνης των προτάσεων.
   Όταν βλέπουν μια λέξη ή πρόταση και πρέπει να τη διαβάσουν ή να την γράψουν, δίνουν την εντύπωση ότι τη βλέπουν πάντα για πρώτη φορά, έστω κι αν την έχουν ήδη διαβάσει ή γράψει αρκετές φορές. Δεν μπορούν να συγκρατήσουν στη μακρόχρονη μνήμη τους τη δομή και τη μορφή της πρότασης (Αύριο θα πάω στη θάλασσα).
   Ο δυσλεξικός μαθητής δυσκολεύεται επιπλέον στην ικανότητα του να αναλύει την πρόταση σε συλλαβές ή φθόγγους και να τη συνθέσει. Έχει προβλήματα στο να τη γράψει και να τη διαβάσει σωστά.
   Αντιμετωπίζει δυσκολίες

   
   

   • στη σύνταξη,
   • στον ορισμό του ρήματος,
   • στους χρόνους του ρήματος - ιδίως στον αόριστο (που χρησιμοποιείται πολύ συχνά στην γλώσσα μας),
   • στον ορισμό του υποκειμένου,
   • του αντικειμένου,
   • των προσδιορισμών.

   
   ​

   Δυσκολεύεται, ακόμη, να ορίσει το είδος της πρότασης

   (π.χ., πρόταση τελική ή αναφορική κ.λπ.),
   ​

   να ονομάσει τα μέρη του λόγου και να διακρίνει στην πρόταση

   το ρήμα,
   το ουσιαστικό,
   το επίθετο.
   ​

   Έχει δυσκολίες στη χρήση των συνδέσμων και γι' αυτό σχηματίζει πάντα μικρές και φτωχές προτάσεις, χωρίς πολύπλοκα νοήματα.
   Σ'αυτό το σημείο θα πρέπει να τονισθεί ότι η αδυναμία στην ακουστική διάκριση και στην οπτική διαφοροποίση-αντίληψη, σπάνια συμβαίνει να συμπίπτουν στο ίδιο άτομο και, βέβαια, σχεδόν ποτέ στον ίδιο βαθμό βαρύτητας.
   Υπάρχουν, φυσικά, λάθη τα οποία γίνονται από δυσλεξικά παιδιά και τα οποία συσχετίζονται τόσο με την ακουστική όσο και με την οπτική αντίληψη. Αυτό συμβαίνει στην αντιστροφή και αντικατάσταση γραμμάτων μέσα στη λέξη ή στην αρχή της:

   φελώ (αντί θέλω),
   Χίρστος (αντί Χριστός) κ.τ.ό.
   ​

   Η αδυναμία ανάλυσης και σύνθεσης των λέξεων σε συλλαβές ή φθόγγους, όπως ήδη αναφέρθηκε, έχει σίγουρα σχέση όχι μόνο με την οπτική αντίληψη αλλά και με την ακουστική.
   Όταν συμπίπτουν οι δύο αυτές περιπτώσεις χαρακτηριστικών, τότε έχουμε αδυναμία στην ικανότητα της αυτοσυγκέντρωσης.
   Το άκουσμα, η αναγνώριση και διάκριση καθώς και η συγκράτηση λέξεων και γραμμάτων απαιτούν συγκέντρωση, χρόνο και γρήγορη αντίδραση, όπως π.χ. στην υπαγόρευση ορθογραφίας ή στην αντιγραφή ενός κειμένου από τον πίνακα. Το δυσλεξικό παιδί αδυνατεί ν' ακολουθήσει την τάξη του στο ρυθμό δουλειάς της, ανεξάρτητα από το μάθημα.
3. Αδυναμία ανάγνωσης και κατανόησης
   Spoiler

   Από την περιγραφή των δύο περιπτώσεων που προαναφέρθηκαν, προκύπτει ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται στο δυσλεξικό παιδί αδυναμία ανάγνωσης και κατανόησης κειμένου. Ενώ πράγματι καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να διακρίνει ακουστικά ή οπτικά τις συλλαβές ή τα γράμματα και τις λέξεις στο κείμενο, όχι μόνο διαβάζει αργά αλλά χάνει και το νόημα όσων διαβάζει, ακριβώς διότι η προσπάθεια του εστιάζεταιι οτην αναγνώριση των λέξεων.
   Οι δύο αυτές διαδικασίες, δηλαδή η αναγνώριση των λέξεων και η κατανόησή τους παρουσιάζουν την εικόνα δύο παράλληλων γραμμών οι οποίες δεν μπορούν να συναντηθούν, ενώ θα έπρεπε να συμπίπτουν και να γίνονται ταυτόχρονα και αυτόματα, όπως συμβαίνει στον κανονικό αναγνώστη.
   Ο λανθασμένος τονισμός κατά την ανάγνωση έχει επίσης ως αιτία αυτό το γεγονός. Τη στιγμή της ανάγνωσης ο δυσλεξικός μαθητής δεν ξέρει πού ακριβώς τονίζεται η λέξη που διαβάζει, ενώ πολλές φορές δε γνωρίζει την ίδια τη λέξη. Αυτό βέβαια δημιουργεί προβλήματα και έλλειψη διάθεσης για διάβασμα και πρέπει να αντιμετωπιστεί με συγκεκριμένα μέτρα.
4. Δυσκολίες και αστάθεια στον προσανατολισμό στο χώρο και χρόνο, αδυναμία στη θέση, στη μορφή και στις "αυθαίρετες" σειροθετήσεις.
   Spoiler

   Τα δυσλεξικά παιδιά αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες κατά τον προσανατολισμό στο χώρο και στο χρόνο. Δυσκολεύονται να διακρίνουν τις προμαθηματικές έννοιες:
   
   πάνω-κάτω
   δεξιά-αριστερά
   μπροστά-πίσω
   
   καθώς και τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα:
   
   Ανατολή-Δύση
   Βορράs-Νότοs
   
   Έτσι οι δυσλεξικοί μαθητές δεν μπορούν να μάθουν την ώρα, διότι δεν μπορούν να διακρίνουν την κατεύθυνση του ωροδείκτη και λεπτοδείκτη και τη διαφορά τους (ποιος δείχνει τι)
   
   Δυσκολεύονται στη μαθηματική σειρά των αριθμών, αλλά και στην αναγνώρισή τους.
   Ανάλογες δυσκολίες παρουσιάζουν στις "αυθαίρετες" σειροθετήσεις, όπως:
   

   • οι ημέρες της εβδομάδας,
   • οι μήνες, καθώς και ποιοι από αυτούς έχουν 30 και ποιοι 31 ημέρες,
   • το αλφάβητο,
   • η προ-παίδεια (πολλαπλασιασμός),
   • τα ρήματα στις ξένες γλώσσες ,
   • οι αριθμοί τηλεφώνου,
   • οι μουσικές νότες.

   
   Ακόμη και ενήλικες δυσλεξικοί δυσκολεύονται να απομνημονεύσουν και να διαβάσουν έναν αριθμό τηλεφώνου. Δηλαδή, ενώ ο κανονικός αναγνώστης θα πει 445-146 ή 44-51-46, το δυσλεξικό άτομο θα προφέρει τον κάθε ένα αριθμό ξεχωριστά: 4-4-5-1-4-6.
   Δυσκολίες αντιμετωπίζουν και στα κλάσματα, αφού συγχέουν το πάνω με το κάτω. Αυτό δημιουργεί προβλήματα στη διάκριση του αριθμητή από τον παρανομαστή.
   Μεγάλη δυσκολία επίσης έχουν στη μετατροπή όλων των ειδών μέτρησης ποσότητας, διαστήματος, χρονικής διάρκειας σε μεγαλύτερη ή μικρότερη μονάδα, π.χ. στη μετατροπή του κιλού σε γραμμάρια, του χιλιομέτρου σε μέτρα ή εκατοστά, της ώρας σε λεπτά ή δευτερόλεπτα κ.τ.ό.
   Δυσκολεύονται στη μεταφορά και χρήση νομοτελειών και κανόνων γενικής εφαρμογής, π.χ. στις αναλογίες, στις εξισώσεις ή σε προβλήματα Φυσικής, Χημείας και Βιολογίας.

Διαταραχή ελλειματικής προσοχής-Υπερκινητικότητα

Spoiler

Τι είναι η Υπερκινητικότητα; Ο όρος αναφέρεται στην μεγάλη διάσπαση προσοχής και στην υπερδραστηριότητα. Τα υπερκινητικά παιδιά βρίσκονται διαρκώς σε υπερδιέγερση και κίνηση, προκαλούν μονίμως φασαρία και συνήθως παρουσιάζουν εξελικτικές ανωμαλίες, δηλαδή:

• καθυστέρηση στην ομιλία
• αδεξιότητα στις κινήσεις
• δυσκολία στην εκμάθηση ανάγνωσης
• αντιληπτικές ανεπάρκειες
• δυσκολία στην κατανόηση των σχημάτων και μορφών
• αδυναμία προσανατολισμού στο χώρο.

ΚΛΙΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Η διαταραχή αυτή είχε ονομασθεί παλιότερα ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία (Minimal Brain Dysfunction) και υπερκινητικό σύνδρομο.
Το βασικό χαρακτηριστικό της Διαταραχής(ΔΕΠΥ) είναι η απροσεξία και η υπερκινητικότητα/παρορμητικότητα.
Για να μπει η διάγνωση θα πρέπει κάποια από τα συμπτώματα να έχουν εμφανιστεί πριν την ηλικία των 7 ετών και οι δυσκολίες που προκύπτουν από τη διαταραχή να είναι εμφανείς σε δύο τουλάχιστον περιβάλλοντα (π.χ. στο σπίτι και στο σχολείο).
Η κλινική εικόνα που δίνουν τα παραπάνω συμπτώματα ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του ατόμου.

Τα παιδιά 4-6 ετών:

• τρέχουν από τη μια μεριά του δωματίου στην άλλη,
• ψάχνουν τις τσάντες των επισκεπτών,
• μιλούν συνέχεια,
• βγαίνουν από το σπίτι τρέχοντας χωρίς να ειδοποιήσουν τους γονείς τους,
• δεν κοιτούν αριστερά-δεξιά όταν περνούν τον δρόμο,
• σπάζουν και χάνουν τα παιγνίδια τους,
• ανεβαίνουν στα έπιπλα,
• δεν κάθονται σ' ένα μέρος,
• κουνούν συνέχεια τα πόδια τους,
• πηδούν από τη μια ασχολία στην άλλη,
• κοιμούνται αργά,
• ξυπνούν νωρίς,
• γενικά εξαντλούν παντελώς τους γονείς τους.

Όταν τα παιδιά αυτά πάνε σχολείο:

• δεν μπορούν να εστιάσουν την προσοχή τους,
• μοιάζουν αφηρημένα,
• δεν ακούν τι λέει ο δάσκαλος,
• σηκώνονται από τη θέση τους,
• η προσοχή τους διασπάται με το παραμικρό,
• δεν μπορούν να ολοκληρώσουν τα μαθήματά τους,
• ξεχνούν τα βιβλία τους και τα μολύβια τους,
• απαντούν στον δάσκαλο χωρίς να περιμένουν τη σειρά τους ή χωρίς να ερωτηθούν,
• διακόπτουν, δεν περιμένουν στη γραμμή για να μπουν στην τάξη,
• δεν ακολουθούν τους κανόνες των παιγνιδιών όταν παίζουν με τα άλλα παιδιά.

Γενικά, τα σημεία της διαταραχής μπορεί να είναι ελάχιστα ως απόντα, όταν:

• το άτομο βρίσκεται κάτω από αυστηρό έλεγχο,
• αντιμετωπίζει κάποια καινούρια κατάσταση,
• ασχολείται με κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον,
• διαντιδρά με ένα μόνο άτομο ή επιβραβεύεται συστηματικά για την καλή του συμπεριφορά.

Τα συμπτώματα συνήθως είναι έντονα όταν το άτομο βρίσκεται σε μια ομάδα. Καθώς τα παιδιά ωριμάζουν, τα συμπτώματα γίνονται λιγότερο εμφανή, ώστε στην εφηβεία η όλη απροσεξία/υπερκινητικότητα/παρορμητικότητα παρουσιάζεται συνήθως σαν εξωτερική και εσωτερική ανησυχία. Βέβαια, όλη αυτή η συμπτωματολογία επηρεάζει αρνητικά τη σχολική, κοινωνική και επαγγελματική λειτουργικότητα και απόδοση του ατόμου.

ΣΥΝΟΔΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Τα άτομα με τη διαταραχή αυτή συχνά εμφανίζουν:

• εκρήξεις θυμού
• έντονη απαιτητικότητα
• ανυπομονησία
• ευμετάβλητο συναίσθημα
• ισχυρογνωμοσύνη
• έντονη πτώση του ηθικού
• χαμηλή αυτοεκτίμηση
• χαμηλή επίδοση στα μαθήματα
• υφίστανται απόρριψη

Τα άτομα με Διαταραχή Ελλατωματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι πιθανό να φοιτήσουν λιγότερα χρόνια στο σχολείο και γενικά να υστερήσουν σχολικά και επαγγελματικά. Ο δείκτης νοημοσύνης (IQ) μπορεί να είναι χαμηλότερος στα άτομα με την διαταραχή αυτή.

Συχνά συνυπάρχουν:

• Διαταραχή της Διαγωγής
• Εναντιωτική Προκλητική Διαταραχή
• Διαταραχές της Διάθεσης
• Διαταραχές της Μάθησης
• Αγχώδεις Διαταραχές
• Διαταραχές της Επικοινωνίας.

Ακόμα, η Διαταραχή Ελαττωματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας μπορεί να προηγείται της εμφάνισης της Διαταραχής Tourette.

ΑΙΤΙΑ

Η αιτιολογία της διαταραχής βασικά είναι άγνωστη. Είναι γνωστό, όμως, ήδη ότι η Διαταραχή Ελαττωματικής Προσοχής/Υπερκινητικότητας φαίνεται να είναι πιο συχνή στους βιολογικούς συγγενείς πρώτου βαθμού παιδιών με τη διαταραχή και ότι οι Διαταραχές της Διάθεσης και οι Αγχώδεις Διαταραχές, οι Διαταραχές της Μάθησης, οι Διαταραχές Σχετιζόμενες Με Ουσίες και η Αντικοινωνική Διαταραχή της Προσωπικότητας μάλλον είναι πιο συχνές στους συγγενείς των παιδιών αυτών.
Ακόμα, διάφορες έρευνες αναφέρουν την ύπαρξη σε μερικά από τα άτομα με τη διαταραχή αυτή ιστορικού κακοποίησης ή παραμέλησης, λοιμώξεων (π.χ. εγκεφαλίτιδα), δηλητηρίασης από μόλυβδο, προγεννητικών (π.χ. χρήση ουσιών) ή περιγεννητικών (π.χ. χαμηλό βάρος στη γέννηση) προβλημάτων, μειωμένων μεταβολιτών νορεπινεφρίνης και ντοπαμίνης, ΗΕΓ ανωμαλιών.
Οι ψυχοκοινωνικές θεωρίες τονίζουν την αρνητική συμβολή του άγχους και της απειρίας των γονέων και της επικοινωνίας του άγχους αυτού και της αδυναμίας τους να εξασκήσουν έλεγχο της συμπεριφοράς στο παιδί.

ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο επιπολασμός της διαταραχής υπολογίζεται στο 3% ως 5% στα παιδιά της σχολικής ηλικίας. Δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για τον επιπολασμό στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή.
Η διαταραχή είναι πολύ πιο συχνή στα αγόρια απ' ότι στα κορίτσια και η συχνότητα ποικίλλει ανάλογα με το αν οι μελέτες αφορούν γενικό ή κλινικό πληθυσμό (από 4:1 ως 9:1).

Διαταραχή της Γραπτής Έκφρασης, Δυσγραφία, Δυσορθογραφία

Spoiler

Η διαταραχή αυτή χαρακτηρίζεται από μειωμένη ικανότητα του παιδιού να συνθέσει ένα γραπτό κείμενο. Η μειωμένη αυτή δεξιότητα εκφράζεται με λάθη στην γραμματική ή στον τονισμό, κακή οργάνωση των παραγράφων, πολλά ορθογραφικά λάθη (δυσορθογραφία), πολύ κακό γράψιμο (δυσγραφία).

Τα Διαγνωστικά κριτήρια κατά DSΜ-ΙV για την Διαταραχή της Γραπτής Έκφρασης είναι:

1. Οι δεξιότητες γραφής, όπως μετρούνται με σταθμισμένες δοκιμασίες ατομικά * είναι σημαντικά κατώτερες από τις αναμενόμενες της χρονολογικής ηλικίας του παιδιού, της νοημο*σύνης του και της κατάλληλης για την ηλικία του εκπαίδευσης.
2. Η διαταραχή στο Κριτήριο 1 παρεμποδίζει σημαντικά τη σχολική επίδοση ή τις δραστηριό*τητες της καθημερινής ζωής (όπου απαιτείται σύνθεση γραπτών κειμένων).Εννοείται ότι απαιτείται, οι γραμματικά σωστές προτάσεις και η σωστή οργάνωση παραγράφων.
3. Εάν υπάρχει αισθητηριακό έλλειμμα ή βλάβη, οι δυσκολίες στις δεξιότητες της γραφής είναι πολύ περισσότερες από αυτές που απορρέουν από την διαταραχή.

Συχνά, η διαταραχή αυτή συνυπάρχει με Διαταραχή της Ανάγνωσης (δυσλεξία) ή Διαταραχή των Μαθηματικών (δυσαριθμησία). Είναι πολύ σπάνιο να εμφανιστεί μόνη της. Συνήθως η διαταραχή γίνεται εμφανής στη δεύτερη τάξη του Δημοτικού (αφού έχει προηγηθεί τυπικά επαρκής διδασκαλία στη σύνθεση προτάσεων), μερικές φορές και αργότερα. Πολλές φορές το κακό γράψιμο- δυσγραφία οφείλεται σε προβλήματα στον κινητικό συντονισμό- δυσπραξία, οπότε αναφερόμαστε στην Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού των κινήσεων.

Δυσπραξία

Spoiler

O όρος αναφέρεται σε ειδική διαταραχή της περιοχής της ανάπτυξης των κινητικών δεξιοτήτων. Τα άτομα με δυσπραξία έχουν την δυσκολία να σχεδιάσουν και να ολοκληρώσουν μια πράξη. Υπολογίζεται ότι περίπου το 6% των παιδιών εμφανίζουν σημάδια δυσπραξίας και το 70% των παιδιών αυτών, που έχουν την διαταραχή είναι αγόρια. Η δυσπραξία μπορεί να επηρεάσει διαφορετικές περιοχές της λειτουργικότητας που ποικίλει ανάμεσα σε ένα απλό κινητικό έργο, όπως είναι η χειρονομία του χαιρετισμού, σε περισσότερο περίπλοκα έργα, όπως είναι το πλύσιμο των δοντιών.....

Ποιες είναι οι επιπτώσεις της δυσπραξίας;

Η δυσπραξία είναι μια δια βίου διαταραχή που προσβάλει την κινητική ανάπτυξη του ανθρώπου. Μολονότι πολλές δυσκολίες μπορεί να εμμένουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής, ωστόσο ο τύπος των δυσκολιών που βιώνει το άτομο μπορεί να αλλάξει.

Συμπτώματα στα πολύ νεαρά παιδιά:

Τα βρέφη με δυσπραξία είναι δυνατό να αποφεύγουν το μπουσούλημα και το κύλισμα, και μπορεί να εναντιώνονται σε έργα που απαιτούνται κινητικές δεξιότητες.
Καθώς αυτά τα παιδιά μεγαλώνουν είναι επιρρεπή σε:

• Δυσκολία στην κίνηση των ματιών (δηλ. δε μπορούν να στρέψουν το βλέμμα τους). Κινούν ολόκληρο το κεφάλι αντί μόνο τα μάτια
• Δυσκολία στο να χρησιμοποιούν σκεύη για το φαγητό τους(εννοείται ότι δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν μαχαιρο-πήρουνο, τρώνε συνήθως με τα χέρια) και δυσκολεύονται να κρατήσουν μια κούπα καθώς πίνουν κάτι.
• Δυσκολίες στο περπάτημα, στα πηδηματάκια με το ένα πόδι, στα άλματα, στο πιάσιμο και πέταγμα της μπάλας, στη χρήση του ποδηλάτου.
• Καθυστέρηση στη χρήση της ομιλούμενης γλώσσας και ομιλία, η οποία δύσκολα γίνεται κατανοητή.
• Σκοντάφτουν επάνω στα αντικείμενα.
• Καθυστέρηση στην εδραίωση της πλαγίωσης, δηλ. στην χρήση του αριστερού ή δεξιού χεριού.
• Δυσκολία σε έργα που απαιτούν την λεπτή κινητικότητα, όπως το δέσιμο των κορδονιών και το κούμπωμα των ρούχων.
• Δυσκολία στο κράτημα του μολυβιού.
• Ευαισθησία στο άγγιγμα με την έννοια ότι μπορεί να βρίσκουν πως τα ρούχα τους δεν είναι άνετα και ακόμη μπορεί να βρίσκουν δυσάρεστο το λούσιμο, το κόψιμο των νυχιών, το καθάρισμα των δοντιών.
• Φτωχή αίσθηση του προσανατολισμού.

Στα παιδιά του σχολείου:

• Η δυσπραξία προκαλεί δυσκολία στην ανάπτυξη των κοινωνικών δεξιοτήτων των παιδιών και αυτά μπορεί να έχουν προβλήματα στις σχέσεις με τους συνομηλίκους τους. Μολονότι είναι έξυπνα παιδιά, ωστόσο φαίνονται ανώριμα και μερικά μπορεί να αναπτύξουν φοβίες και ψυχαναγκαστική συμπεριφορά.
• Όλοι οι νέοι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζουν τις γρήγορες αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα τους. Όμως πολλοί νέοι με την διαταραχή της δυσπραξίας, εκτός από τις δυσκολίες λόγου και ακαδημαϊκής προόδου, έχουν και άγχος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων συντονισμού.
• Οι δυσκολίες συντονισμού των κινήσεων δημιουργούν ιδιαίτερα προβλήματα στο μάθημα της φυσικής αγωγής και σε άλλες αθλητικές δραστηριότητες.
• Οι δυσκολίες στην ομιλία καθώς γίνονται φανερές ακόμα και σε περιστασιακές συζητήσεις, μπορεί να δημιουργήσουν προβλήματα στην κοινωνικότητα του ατόμου καθώς το καθιστούν απρόθυμο να συμμετάσχει με θέρμη σε συζητήσεις.
• Οι δυσκολίες στην γραφή, όπως τα κακοσχηματισμένα γράμματα, το άρπαγμα του μολυβιού και το αργό γράψιμο, μπορεί να καταστήσουν την σχολική εργασία απογοητευτική.

Έφηβοι και ενήλικες:
Οι επιπτώσεις της δυσπραξίας στους ενήλικες παρουσιάζονται σε κάθε πτυχή της ενήλικης ζωής. Οι δυσκολίες μπορεί να έχουν επίδραση:

• Στην οδήγηση
• Στην ολοκλήρωση των καθημερινών εργασιών του νοικοκυριού
• Στο μαγείρεμα
• Στην προσωπική περιποίηση και αυτοεξυπηρέτηση
• Στην απαραίτητη επιδεξιότητα των χεριών για γράψιμο και πληκτρολόγηση
• Στον έλεγχο της έντασης της φωνής, του τόνου και της άρθρωσης.
• Σύγχυση της αντίληψης εξαιτίας της ευαισθησίας στο φως, στο άγγιγμα, στον χώρο, στην γεύση και στις οσμές

πηγή
​

Εδώ μπορούμε να συζητάμε περιπτώσεις παιδιών ή ενηλίκων με μαθησιακές δυσκολίες και να μοιραζόμαστε εμπειρίες (εκπαιδευτικών κάθε βαθμίδας ή γονέων) που αφορούν διάφορες μαθησιακές δυσκολίες που έχουμε συναντήσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stavros4]

Είμαι πατέρας που ο μικρότερος γιος μου είναι 4,5 ετών. Προσπαθούμε να του μάθουμε να μιλάει καλά και καθαρά μόνοι μας. Είναι λάθος να προσπαθούν οι γονείς και να μην πηγαίνουν σε άλλους να τους λύσουν τα προβλήματα των παιδιών τους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Πολύ χρήσιμες πληροφορίες!

Ας κάνω μερικές επιπλεόν-εμπειρικές-διευκρινήσεις!

Οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (όπως δυσλεξία, δυσορθογραφία, δυσαριθμησία και λοιπά), οι οποίες κατά βάση σχετίζονται με την (δυσ)λειτουργία του εγκεφάλου είναι μικρό μέρος των μαθησιακών δυσκολιών εν γένει. Η πλειοψηφία των παιδιών έχει γενικευμένες μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίες συχνά έχουν παρόμοια συμπτωματολογία με τις ειδικές, αλλά τελείως διαφορετικά αίτια.

Καταρχάς, πολλά παιδιά που παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες έχουν απλά νοημοσύνη στα κατώτερα φυσιολογικά όρια. Δηλ. μπορούν μεν μέχρι κάποιο επίπεδο να ανταποκριθούν στις ανάγκες της γενικής εκπαίδευσης, αλλά με αργότερους ρυθμούς και περισσότερες δυσκολίες σε σχέση με τους συμμαθητές τους. Οι αυξημένες απαιτήσεις του σύγχρονου σχολείου δυσχαιρένουν την θέση τους και τους δημιουργούν ακόμα περισσότερες δυσκολίες.

Επίσης πολλές φορές οι μαθησιακές δυσκολίες πηγάζουν από την οικογένεια. Το συγκεκριμένο δεν ισχύει μόνο για προφανείς περιπτώσεις (καυγάδες γονέων, βία, κακοποίηση/παραμέληση και λοιπά), αλλά σε άλλες περιπτώσεις που σχετίζονται με τον τρόπο διαπαιδαγώγησης των παιδιών, τους τρόπους οριοθέτησής τους, τον τρόπο που μελετούν. Δεν έχει την ίδια απόδοση το παιδί που έχει πρόγραμμα στην μελέτη του σε σχέση με εκείνο που έχει βάλει, έμμεσα, τους όρους του στους γονείς του. Ούτε έχει την ίδια απόδοση το παιδί που μελετά πάντα με συγκεκριμένα άτομα (είτε γονιό, είτε τον χ φοιτητή), σε σχέση με το παιδί που άλλοτε διαβάζει με την μαμά, άλλοτε με την γιαγια και άλλοτε με την γειτόνισσα που "ξέρει επειδή είναι καθηγήτρια αγγλικών".

Και βέβαια, άλλη αντιμετώπιση θέλει το κάθε παιδί ανάλογα με την αιτιολογία. Βλέπω ότι οι γονείς έχουν ξεκινήσει να "πλακώνουν" τα παιδιά με διάφορα (συνήθως λογοθεραπείες, ανεξάρτητα με το αν το παιδί έχει πρόβλημα λόγου, επειδή τα ταμεία καλύπτουν πολλά χρήματα για εκείνες σε σχέση με ειδική αγωγή ή ψυχοθεραπεία), ενώ εκείνο που συχνά χρειάζεται είναι ουσιαστικά καθοδήγηση των γονιών για τροποποίηση του οικογενειακού "συστήματος". Όταν πάλι το παιδί έχει ειδικές μαθησιακές δυσκολίες ουσιαστικά χρειάζεται ειδική αγωγή και ψυχοπαιδαγωγική υποστήριξη (καθώς οι χαμηλές επιδόσεις φέρνουν και χαμηλή αυτοπεποίθηση, συναισθηματικές δυσκολίες, ακόμα και προβλήματα συμπεριφοράς-"γίνομαι νταής για να ισορροπήσω την μειονεξία μου στον μαθησιακό τομέα").

Το όλο ζήτημα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και χρειάζεται προσοχή και καλή διαφοροδιάγνωση από διεπιστημονική ομάδα (η διάγνωση που θα γίνει από κάποιον ψυχολόγο ας πούμε μόνο είναι ελλιπής. Χρειάζεται ο ψυχολόγος, ο ειδικός παιδαγωγός και μερικές φορές λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής, ακόμα και παιδοψυχίατρος για κάτι έγκυρο και αξιόπιστο). Άλλωστε πολλές φορές η χ δυσκολία μπορεί να συνυπάρχει με κάτι άλλο (η ΔΕΠ-Υ με την δυσλεξία ας πούμε ή η δυσπραξία με διαταραχές του αυτιστικού φάσματος), οπότε χρειάζεται προσοχή.

Έχω παρατηρήσει ότι οι λέξεις ΔΕΠ-Υ και δυσλεξία έχουν γίνει "καραμέλα", κάτι που αποτελεί ευθύνη τόσο των ειδικών, όσο και των εκπαιδευτικών, αλλά και των γονέων. Ιδιαίτερα οι τελευταίοι συχνά "πασχίζουν" να κρατηθούν από την οργανικότητα, ώστε να αποφύγουν να κοιτάξουν τις δικές τους ευθύνες, κάτι βέβαια λανθασμένο. Οπότε, συμπερασματικά, έμφαση στην έγκυρη διάγνωση και την κατάλληλη αντιμετώπιση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Είμαι πατέρας που ο μικρότερος γιος μου είναι 4,5 ετών. Προσπαθούμε να του μάθουμε να μιλάει καλά και καθαρά μόνοι μας. Είναι λάθος να προσπαθούν οι γονείς και να μην πηγαίνουν σε άλλους να τους λύσουν τα προβλήματα των παιδιών τους;

Οι γονείς σίγουρα αποτελούν το αρχικό πρότυπο ομιλίας του παιδιού. Όσο πιο σωστό λόγο έχουν τόσο καλύτερο πρότυπο αποτελούν. Όμως, όταν μιλάμε για προβλήματα στον λόγο γεγονός είναι ότι ο γονιός δεν μπορεί να τα λύσει μόνος, καθώς δεν έχει τις γνώσεις και την μεθοδολογία κάποιου ειδικού. Οπότε καλό είναι να απευθυνθεί σε κάποιον, άλλωστε τα 4μιση είναι ηλικία που το παιδί μπορεί να κάνει λογοθεραπεία (σε αντίθεση με κάποιο ας πούμε 2χρονο) και ενδεχομένως την χρειάζεται.

Πάντως, οι περισσότεροι λογοθεραπευτές χρησιμοποιούν τους γονείς ως "συνεργάτες", δίνοντάς τους κατευθυντήριες για να δουλεύουν κάποια κομμάτια οι ίδιοι με το παιδί τους στο σπίτι, παράλληλα με την θεραπεία. Όπως και να έχει, ο ειδικός σίγουρα χρειάζεται!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ενα πρόβλημα ομιλίας ή γενικά μαθησιακών δυσκολιών διαγιγνώσκεται περίπου στα 7.
Γενικότερα πάντως, να μάθουμε όλοι απ'έξω σαν ποιηματάκι και να καταννοήσουμε πως για προβλήματα ομιλίας ζητούμε τη βοήθεια λογοθεραπευτή, για μαθησιακές δυσκολίες τη βοήθεια ειδικού παιδαγωγού και ψυχολόγου και φάρμακα δίνουν μόνο οι γιατροί. Οι εκπαιδευτικοί είναι υπεύθυνοι για την αγωγή και τη μάθηση των παιδιών κι αν εντοπίσουν ''ιδιαιτερότητα'' να συζητηθεί με τους γονείς.

Σε περιπτώσεις μαθησιακών δυσκολιών, με την σειρά του, δεν πρέπει ο γονιός να κάνει τον θεραπευτή. Χρειάζεται συνεργασία με τους ειδικούς κι ενθάρρυνση απέναντι στο παιδι, να μην αισθανθεί πως '''εχει κάτι κακό'' συναίσθημα ικανό να του καταστρέψει την αυτοεκτίμησή του αργότερα, αλλά μια ιδιαιτερότητα που μπορεί να διευθετηθεί.

Παλαιότερα υπήρξε ταμπού στο κομμάτι παραδείγματος της δυσλεξίας. Γονείς δεν ήθελαν να δεχτούν πως το παιδί τους έχει ''κάτι'' ή το θεωρούσαν ντροπή ή ασθένεια. Κι αυτό δεν είναι παρά ''θείο δώρο'' , όπως το ονομάζει ο Κος Παυλίδης ( καθ. Μαθησιακών Δυσκολιών Πανεπιστημίου Μακεδονίας), επίκτητο, το οποίο διάσημοι ευφυέστατοι είχαν όπως Αινστάιν, Εντισον, Κενεντυ, Ντα Βιντσι...

Κι όσο πιο έγκαιρη διάγνωση τόσο πιο αποτελεσματική η αντιμετώπιση! Φυσικά δε σχετίζονται αυτές οι δυσκολίες με τον δείκτη ευφυίας και νοημοσύνης. Οι γονείς αρχικά ενθαρρύνουν το παιδί, ποτέ επικρίτικά σχόλια κι αρνητικά (!!) και εν συνεχεία απευθυνονται στον ειδικό σύμβουλο. Προσοχή! Σωστές διαγνώσεις γίνονται στους κατάλληλους ειδικούς γι'αυτό παρατηρείστε το παιδί τακτικά, ενημερωθείτε, ψάξτε, συζητήστε με δασκάλους, λογοθεραπευτές, ψυχολόγους, ειδικούς παιδαγωγούς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ενα παράδειγμα δυσλεξίας (αλλιώς διαταραχή ανάγνωσης)

Γραφή έξυπνου δυσλεξικού αγοριού 8 χρονών κι 8 μηνών με αναστροφές, παραλήψεις.

Στο 3 μπερδεύεται, παραλείπει το 5 και το 6 γιατί το μυαλό του τρέχει πολύ γρήγορα και μπροστά και στο 9 είναι αναποφάσιστος. Απο κάτω ξαναπροσπαθεί πιο προσεχτικά, στο 9 αποφασίζει να γράψει, αλλά θυμάται πως κάτι έχει παραλείψει μετά το 4 και βάζει ένα 6. Τα δυσλεξικά άτομα χρησιμοποιούν το μπροστινό δεξί μέρος του εγκεφάλου

dyslexiacenter.gr
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ενα παράδειγμα δυσγραφίας

Στο αρχικό του στάδιο

Χωρίς σημεία στίξης, τόνους, ανορθογραφία, αποδιοργάνωση, παραλείψεις γραμμάτων, ανομοιόγενεια στο μέγεθος τους, ακαταλαβίστικη γραφή...

Το ίδιο παιδί μετά την παρέμβαση εργοθεραπευτή

focusonchild.gr
Με τόνους, (τα σημεία στίξης, ενώ τα ξέρουν, δυσκολευονται αρκετό καιρό να τα βάλουν) περισσότερο οργανωμένος, ομοιογένεια μεγέθους γραμμάτων, ορθογραφημένο, καταλαβαίνεις τι γράφει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δείτε αυτό το όμορφο βιντεάκι (έχει κι ωραίο τραγουδάκι )
Ασκησούλες που γίνονται στα ειδικά θεραπευτήρια μαθησιακών δυσκολιών στα μικρά παιδιά. Φυσικά, αυτές τις ασκήσεις μπορεί να τις κάνει κι ένα παιδί που δεν έχει πρόβλημα, καθώς μαθαίνει τη μητρική του στα πρώτα του βήματα. Επίσης πολλές απο αυτές τις ασκήσεις αποτελούν μέθοδο διδασκαλίας ξένων γλωσσών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

ΤΟ ΘΕΜΑ:
Η ανάγκη για εφαρμογή του υπάρχοντος νόμου όσον αφορά την ανίχνευση, την αξιολόγηση, την παρέμβαση και την στήριξη των μαθητών που χαρακτηρίζονται από μαθησιακές δυσκολίες.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:
Εκατοντάδες μαθητές στα Ελληνικά σχολεία χαρακτηρίζονται από μαθησιακές δυσκολίες και βιώνουν καθημερινά τις αρνητικές επιπτώσεις της άγνοιας και της αδιαφορίας σε σχέση με τις εκπαιδευτικές τους ανάγκες.

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ:

• Τη λειτουργία ειδικών διαγνωστικών και υποστηρικτικών κέντρων (ΚΕΔΔΥ) στα οποία οι μαθητές παραπέμπονται για ανίχνευση και πιστοποίηση
• Τη διάγνωση από επιστημονική ομάδα πέντε ή τουλάχιστον τριών ειδικών
• Την εισήγηση των ΚΕΔΔΥ για τη μέθοδο διδασκαλίας και αξιολόγησης του μαθητή στα μαθήματα
• Τη δημιουργία τμημάτων ένταξης για μαθητές με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες, εφόσον είναι τουλάχιστον τρεις
• Την αξιολόγηση από τα ΚΕΔΔΥ μαθητών ηλικίας μέχρι 22 χρόνων. Οι απόφοιτοι πάνω από τα 18, που κατά τη διάρκεια των σπουδών τους δεν αξιολογήθηκαν μπορούν να αξιολογούνται μόνο από τα ιατροπαιδαγωγικά κέντρα
• Την παροχή ειδικής αγωγής και στο πλαίσιο των σκοπών της τριτοβάθμιας μη τυπικής, άτυπης και δια βίου εκπαίδευσης
• Την ευαισθητοποίηση γονέων και εκπαιδευτικών με ημερίδες

ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ:

• Ανεπαρκής ευαισθητοποίηση των γονέων ή / και των εκπαιδευτικών που συνεπάγεται μη έγκαιρη ή καθόλου ανίχνευση του προβλήματος
• Ανεπαρκής στελέχωση της ομάδας ειδικών επιστημόνων που είναι υπεύθυνοι για τη διάγνωση
• Υπερβολική καθυστέρηση της ανίχνευσης – πιστοποίησης που φτάνει τον ενάμισι χρόνο
• Η πιστοποίηση δεν ακολουθείται από εξειδικευμένες διδακτικές παρεμβάσεις
• Ακόμα και όταν γίνονται παράλληλες τάξεις δεν στελεχώνονται με εξειδικευμένο προσωπικό
• Υπάρχουν σχολές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που αρνούνται να εισάγουν φοιτητές οι οποίοι έχουν πιστοποιηθεί ως δυσλεξικοί. (!!!!!!)*

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ:

• Να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ενημέρωση των εκπαιδευτικών με συστηματική επιμόρφωση, καθώς και των γονέων τόσο από το σχολείο όσο και μέσα από τα συλλογικά όργανα εκπροσώπησής τους
• Να στελεχωθούν τα κέντρα διάγνωσης με το κατάλληλο και επαρκές για τις ανάγκες δυναμικό
• Να συνοδεύεται υποχρεωτικά η διάγνωση με υποστηρικτικές παρεμβάσεις και όχι μόνο με οδηγίες αξιολόγησης
• Οι εξειδικευμένες παρεμβάσεις που συνοδεύουν την πιστοποίηση να γίνονται από εκπαιδευτικούς εξειδικευμένους στις μαθησιακές δυσκολίες
• Η ισότητα ευκαιριών να επεκτείνεται σε ολόκληρη την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

paidisxoleio.blogspot.com
​

* Ποιές είναι αυτές οι σχολές που το κάνουν; Ψάχνω αλλά δε βρίσκω. Αν το μάθετε ή το βρείτε κάπου, γράψτε το εδώ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[venividivici]

ΕΡ: Αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή που έπρεπε να έχει κάνει το υπουργείο και όχι να θεωρεί τους ίδιους τους καθηγητές…
<<Υπάρχει και το εξής ότι έχουμε αυτή τη στιγμή ενώ στις Πανελλήνιες εξετάσεις στα 90.000 παιδιά έχουμε περίπου 2.000 παιδιά που είναι δυσλεκτικά, στις εξετάσεις των ΕΠΑΛ στις 20.000 υποψήφιους, έχουμε 1000 δυσλεκτικούς. Μήπως είναι και μία ειδική προσέγγιση αυτή; Γιατί σας είπα ότι η εξέταση είναι κι αυτή μία ειδική εξέταση και είναι ενδιαφέρον ότι υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις που αυτό που ονομάζουμε ή ο χαρακτηρισμός των δυσλεκτικών παιδιών έχει οδηγήσει σε πολλά παράπονα και γενικότερα για τις εξετάσεις. Δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε να το κάνουμε, αλλά ενδεχομένως από φέτος να κάνουμε δειγματοληπτική εξέταση των παιδιών που έχουν δηλώσει δυσλεξία.

Από τη συνέντευξη του υφυπουργού Παιδείας Ι. Πανάρετου

Νομίζω ότι οι Στρατιωτικές Σχολές, η Σχολή Ικάρων και γενικότερα συναφείς σχολές δεν δέχονται άτομα που έχουν δυσλεξία.... ή να το θέσω διαφορετικά τους κόβει η επιτροπή.... Αν και δεν υπάρχει εγκύκλιος που να το απαγορεύει...κάποιο παραθυράκι θα έχουν για να βασίζονται......

πηγή
Εκτός Πολεμικής Αεροπορίας έμεινε εισακτέος απ'; τη Μυτιλήνη, ο οποίος και αποβλήθηκε λίγες μέρες μετά την εισαγωγή του στη Σχολή Υπαξιωματικών Διοίκησης Αεροπορίας (ΣΥΔ) κι ενώ είχε φορέσει ήδη στολή, γιατί ήταν ...; δυσλεξικός. Κάτι που προφανώς δεν είχε κρύψει απ'; τις Ένοπλες Δυνάμεις, αφού ως δυσλεκτικός συμμετείχε και στις πανελλαδικές εξετάσεις όπου εξετάστηκε προφορικά, αλλά και στα ψυχοτεχνικά τεστ και τις δοκιμασίες που προϋπέθετε η εισαγωγή του στη στρατιωτική Σχολή. Αυτό όμως που ισχύει για το υπουργείο Παιδείας φαίνεται πως δεν ισχύει για το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Ή αλλιώς, η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί ακόμη ένα χαρακτηριστικό δείγμα των διαφορετικών «καθεστώτων» που επικρατούν στην Ελλάδα μεταξύ δύο φορέων του ελληνικού κράτους για το ίδιο θέμα. Εν προκειμένω, το υπουργείο Παιδείας δέχεται και εισάγει στις Σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων δυσλεξικούς, οι Σχολές όμως θεωρούν πως η δυσλεξία «επιδρά στη σωματική ακεραιότητα» και, τουλάχιστον στην περίπτωσή μας, ο σπουδαστής αποβλήθηκε ως «ακατάλληλος για μαθητής της ΣΥΔ και για όλες τις στρατιωτικές Σχολές και την ΕΛΑΣ»!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[christinelle]

Παιδιά, τελευταία παρατήρησα ότι κάνω λάθος την σειρά των γραμμάτων σε λέξεις ή τις τονίζω λάθος, πράγμα που σίγουρα δεν το έκανα παλιά. Επίσης η ταχύτητα που διαβάζω έχει ελαττωθεί, λέτε να εμφανίζονται τέτοια προβλήματα αργότερα?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Darkness]

Παιδιά, τελευταία παρατήρησα ότι κάνω λάθος την σειρά των γραμμάτων σε λέξεις ή τις τονίζω λάθος, πράγμα που σίγουρα δεν το έκανα παλιά. Επίσης η ταχύτητα που διαβάζω έχει ελαττωθεί, λέτε να εμφανίζονται τέτοια προβλήματα αργότερα?

Όχι. =)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.