Νομίζετε ότι μπορείτε να προγραμματίσετε τη ζωή σας;

[DreamsRevenge]

Όταν είμαστε μικροί, κάνουμε σχέδια…
Τι θα γίνουμε όταν μεγαλώσουμε, πού θα ζήσουμε, με ποιόν ή ποιάν θα κάνουμε οικογένεια, και πόσο μεγάλη θα είναι αυτή. Σχέδια που στην παιδικότητά μας θεωρούμε αυτονόητο ότι θα πραγματοποιηθούν ακριβώς όπως τα ονειρευτήκαμε.

Βέβαια, στην πορεία τα πράγματα αλλάζουν, τα σχέδιά μας αναθεωρούνται, οι αποφάσεις που παίρνουμε υπαγορεύονται κι από άλλους παράγοντες εκτός από τις επιθυμίες μας…

Η ζωή πολλές φορές γίνεται ένας τεράστιος κουλοχέρης και οι συνδυασμοί από φρουτάκια που πετάει μας αλλάζουν δεδομένα που επηρεάζουν ολόκληρη τη ζωή μας από πράγματα απλά και καθημερινά μέχρι τα πιο μεγάλα.

Άραγε μπορούμε να προγραμματίσουμε τη ζωή μας?

Μπορούμε να βάλουμε στόχους μακροπρόθεσμους και να καταφέρουμε να τους τηρήσουμε παρά τα εμπόδια που θα βρούμε αλλά και νʼ αντισταθούμε στις νέες επιλογές που θα ανοιχτούν μπροστά μας?

Αισθανόμαστε τυχοδιώκτες όταν πασχίζουμε για να κρατήσουμε τα όνειρά μας, τα σχέδια που μεγάλωσαν μαζί μας και ξάφνου, ένα νέο γεγονός ένα νέο δεδομένο έρχεται να τα ανατρέψει όλα και να μας στείλει σε νέους δρόμους?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tulip]

Μπορούμε να βάλουμε στόχους μακροπρόθεσμους και να καταφέρουμε να τους τηρήσουμε παρά τα εμπόδια που θα βρούμε αλλά και νʼ αντισταθούμε στις νέες επιλογές που θα ανοιχτούν μπροστά μας?

Με το να βάζει κανείς μακροπρόθεσμους στόχους, έχει και έναν παραπάνω λόγο να ζει, κάτι να αναμένει και έναν παραπάνω τρόπο να δείξει την πειθαρχία του.
Οι νέες επιλογές πάντως δεν είναι κάτι το αρνητικό..αν εμφανιστούν είναι προς το συμφέρον μας. Οι αποκλείσεις από την άλλη..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Μπορούμε να βάλουμε στόχους μακροπρόθεσμους και να καταφέρουμε να τους τηρήσουμε παρά τα εμπόδια που θα βρούμε αλλά και νʼ αντισταθούμε στις νέες επιλογές που θα ανοιχτούν μπροστά μας?

Όταν ήμουν μικρή έκανα πρωταθλητισμό. Ήμουν σίγουρη ότι όταν μεγαλώσω θα γίνω μια καταξιωμένη αθλήτρια στίβου! Και μετά από 3 χρόνια σκληρής προπόνησης και 2 άλματα της μυωπίας μου που την οδήγησαν σε δυσθεώρατα ύψη ο γιατρός με προσγείωσε απότομα. "Ξέχνα τον αθλητισμό, πόσο μάλλον τον πρωταθλητισμό"... Γκρεμισμένα όνειρα, γκρεμισμένοι στόχοι...

Όταν μεγάλωσα λίγο νόμιζα ότι αρκούσε να θέλεις και να κυνηγάς κάτι πολύ για να το πετύχεις [μάλλον ο 'αλχημιστής' θα μου την έκανε τη ζημιά και θα πίστεψα τις μπούρδες περί σύμπαντος]. Μετά μεγάλωσα και έμαθα ότι δεν έχει σημασία (μόνο) αν θέλεις πολύ να κάνεις συγκεκριμένες σπουδές σε συγκεκριμένους καθηγητές γιατί εκτός από τον "κανονικό" ανταγωνισμό έχεις να αντιμετωπίσεις και τον ανταγωνισμό του "ο μπαμπάς του/της είναι ο τάδε. Μην κοιτάς λοιπόν που δεν έχει καν τα τυπικά προσόντα, αφού ήσουν τόσο άτυχος που έπεσες πάνω του... αυτός/η θα κερδίσει".

Σε μια 'παράλληλη' πραγματικότητα έμαθα ότι άμα είσαι πολύ ερωτευμένος με κάποιον και είστε και κάποια χρόνια μαζί και έχεις δώσει και ονόματα στα ...3 παιδιά σας (τα μελλοντικά) κάποια στιγμή θα βάλεις άσπρο φόρεμα και θα είσαι σε μια τρισευτυχισμένη κατάσταση. Και μετά έμαθα ότι δεν είναι ακριβώς έτσι και ότι ο έρωτας δεν αρκεί αλλά μπορεί να είναι (Τελικά) μονόπλευρος ή μπορεί να θέλετε άλλα πράγματα από τη ζωή etc etc etc.

Έτσι, λοιπόν, κατέληξα ότι αν υπάρχει κάποιος εκεί πάνω πρέπει να έχει σκάσει στα γέλια με την πάρτη μου και αποφάσισα να σταματήσω να του προκαλώ τόσα γέλια.
Ότι είναι να'ρθει θε να ρθει αλλιώς θα προσπεράσει, που λένε.
Οκ, δεν αφήνω τα πάντα στην τύχη αλλά μετά από αρκετά χρόνια που τα πλάνα βγήκαν μόνο στο...περίπου [δεν παραπονιέμαι μια χαρά είμαι!] σταμάτησα να κάνω...πλάνα (οκ, μόνο στο...περίπου).
Και είμαι και πολύ-πολύ καλύτερα μη σας πω!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Iliaki]

Οκ, δεν αφήνω τα πάντα στην τύχη αλλά μετά από αρκετά χρόνια που τα πλάνα βγήκαν μόνο στο...περίπου [δεν παραπονιέμαι μια χαρά είμαι!] σταμάτησα να κάνω...πλάνα (οκ, μόνο στο...περίπου).
Και είμαι και πολύ-πολύ καλύτερα μη σας πω!

Είσαι αλήθεια πολύ πολύ καλύτερα? Τότε ποιος ο λόγος να σχεδιάζεις οτιδήποτε στην ζωή σου και να μην τα αφήνεις όλα απλά να.... κυλήσουν?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Resident Evil]

Είσαι αλήθεια πολύ πολύ καλύτερα? Τότε ποιος ο λόγος να σχεδιάζεις οτιδήποτε στην ζωή σου και να μην τα αφήνεις όλα απλά να.... κυλήσουν?

Κοίτα... άλλο το να βάζεις τις αδρές γραμμές σε κάτι που θες και άλλο να κάνεις ακριβώς σχέδια. Εξηγούμαι:
Ξέρω ότι δεν θέλω να γίνω (πχ) καθηγήτρια... Ε, οκ, δεν θα κάνω αιτήσεις για να γίνω αναπληρώτρια σε σχολείο πχ(!). ΑΛΛΑ από την άλλη, ξέρω ότι θέλω να κάνω πάνω-κάτω αυτό που κάνω τώρα στα επαγγελματικά μου. Και θέλω να έχω καλή αμοιβή από αυτό που κάνω [γιατί, για λόγους που δεν είναι της παρούσης] πιστεύω ότι το αξίζω. Μπορώ είτε να γίνει "Σημαία" μου με κίνδυνο [επειδή έχουμε οικονομική κρίση, επειδή οι πολυεθνικές του ιδιωτικού τομέα είναι έτσι κοκ] να φτάσω να παθιαστώ με αυτό και να χάσω την ουσία του πράγματος [ότι, Luckily, η δουλειά μου μου αρέσει], είτε να δουλεύω με τους ρυθμούς που με ικανοποιούν και να παράγω τη δουλειά που θέλω εγώ για να είμαι οκ με τον εαυτό μου και ... οκ, η [μεγάλη] αμοιβή μάλλον θα έρθει. Κι αν δεν έρθει... καλή καρδιά εμείς να είμαστε καλά.

Στον αισθηματικό τομέα:
Μπορώ να πω "είμαι 29 πρέπει να παντρευτώ και να κάνω παιδιά!" και να καταλήξω να "φάω" κάποιον με τη...μανία μου να φορέσω νυφικό. Ναι, "ευρύτερος" στόχος μου είναι να κάνω οικογένεια και να ..βάλω νυφικό αλλά αν δεν θεωρώ σωστό να μπω να στη λογική του "πρέπει μέχρι τότε να έχουμε παντρευτεί θησαυρέ μου". Αν είμαι καλά με τον άνθρωπο μου ΑΝ εκείνος εκεί πάνω που γελάει μαζί μου αποφασίσει να ...βάλει το χέρι του [ή να το βγάλει δεν ξέρω ] οκ.. όλα θα γίνουν.

Κάπως έτσι τέσπα το σκέφτομαι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

συμφωνω απολυτα με την ρες
οσες φορες εκανα σχεδια στη ζωη μου παντα κατι συνεβαινε.. ετσι πια το θεωρω εως και γουρσουζια να κανω σχεδια για το μελλον. το μονο που θελω πια απο τη ζωη ειναι να εχει η οικογενεια μου, οι φιλοι μου και γω υγεια και ολα τ'αλλα ξερω οτι σιγα σιγα θα ερθουν.
δεν πανα κανω εγω σχεδια, χαρτες, διαδρομες, η ζωη μου απεδειξε οτι ειναι ολο εκπληξεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν απευθύνομαι προς κάποιον προσωπικά. Ρωτάω γενικά:
Διαφέρουν τα σχέδια απ' τα όνειρα; Κι αν δεν κάνει κανείς σχέδια, σημαίνει πως δεν έχει και όνειρα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

χμμ
εγω γενικοτερα σταματησα να κανω σχεδια πρακτικου τυπου. ας πουμε του χρονου θα παω το ταδε ταξιδι, το αλλο σαββατο θα παω στο ταδε κεντρο... εχω αφαιρεσει το προγραμμα απο τη ζωη μου γιαυτο και οταν ακουω οτι για να παντρευτουν καποιοι αρχιζουν ενα χρονο πριν προετοιμασιες φρικαρω.. ή ας πουμε αν ειμαι με καποιον να σκεφτομαι παιδια, σκυλια , γατια..

εγινα λαστ μινιτ περσον.. εντελως ελληνικο πνευμα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Myrtle]

Δεν απευθύνομαι προς κάποιον προσωπικά. Ρωτάω γενικά:
Διαφέρουν τα σχέδια απ' τα όνειρα; Κι αν δεν κάνει κανείς σχέδια, σημαίνει πως δεν έχει και όνειρα;

Νομίζω ότι (από κάποια ηλικία και μετά) τα όνειρα από τα σχέδια (πρέπει) να αρχίζουν να διαχωρίζονται. Είναι λογικό να κάνει κάποιος όνειρα, να σκέφτεται τη ζωή που θα ήθελε να ζήσει και να την φαντάζεται ιδανική σε όλους τους τομείς! Όμως πόσο συχνα τα όνειρά μας βγαίνουν αληθινά;

Το να κάνει κάποιος τα όνειρά του σχέδια, σημαίνει ότι γαντζώνεται από αυτά και τα κηνυγάει με όλες του τις δυνάμεις, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι παύει να έχει μια ευελιξία σε αυτά που θα του φέρει η ζωή καθώς εκείνος δεν βλέπει τίποτε άλλο παρά ένα συγκεκριμένο δρόμο τον οποίο και βαδίζει.

Αυτό, όμως, μπορεί να προκαλέσει πολλά προβλήματα... Αφ'ενός υπάρχει πάντα η περίπτωση να μην καταφέρει να πραγματοποιήσει πολλά (ίσως και όλα) από αυτά που ονειρεύεται με αποτέλεσμα να πέσει σε κατάθλιψη και να αισθάνεται απογοητευμένος ή αποτυχημένος. Επιπλέον, όταν κάνεις όνειρα και μάλιστα μακροπρόθεσμα, δεν μπορείς να ξέρεις πως θα είναι η ζωή σου όταν (και αν) καταφέρεις αυτά τα όνειρα. Έτσι, αν υποθέσουμε ότι κάποιος από τα 18 του εχει οραματιστεί επακριβώς τη ζωή του στα 30 σε όλους τους τομείς (επαγγελματικό, οικογενειακό κλπ), πως μπορεί να ξέρει αν και τότε θα έχει τις ίδιες επιθυμίες; Έτσι, μπορεί τελικά να καταφέρει να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα και κάπου εκεί να συνειδητοποιήσει ότι τόσα χρόνια κηνυγούσε μια ζωή που τελικά δεν του ταίριαζε...

Γενικά, όταν βλέπουμε κάτι από μακριά έχουμε την τάση να το μυθοποιούμε και να το εξιδανικεύουμε και αυτό μας οδηγεί σε λάθος πορεία ούτως ή άλλως καθώς (ευτυχώς ή δυστυχώς) δεν υπάρχει ιδανικό επάγγελμα, ιδανικός σύντροφος, ιδανική οικογένεια, ιδανική ζωή!

Πέρα απ'αυτά, συμφωνώ απόλυτα με την Ρες και φυσικά "όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός σκάει στα γέλια" και για μένα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Όσες φορές πήγα να κάνω σχέδια έφαγα τα μούτρα μου και αναλωνόμουν στο να πετύχω το σκοπό μου αφήνοντας άλλα πράγματα, ανθρώπους ή καταστάσεις να με προσπερνούν. Έφτασα σχεδόν 29 ετών για να καταλάβω οτι τα σχέδια είναι για να καταρρίπτωνται. Δεν ξανακάνω το ίδιο λάθος να κάνω σχέδια γιατί η ζωή έχει εκπλήξεις και θέλω να τις ζήσω, ακόμα κι αν είναι κακές. Αυτό δε σημαίνει βέβαια οτι αφήνω τα πάντα στην τύχη ή οτι δεν έχω ένα πλάνο ζωής. Όμως έχω μάθει να χαίρομαι τη στιγμή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Η ζωη μου χει αποδειξει πως οταν κανουμε σχεδια, ο Θεος γελαει μαζι μας.
Ποτε δε ξερεις τι σου ξημερωνει αυριο και πως το ιδιο θα στα φερει. Εκει που ολα τα χεις , νομιζεις στρωμμενα, εκει θαρθει κατι να στα γκρεμισει. Εκει που νομιζεις πως βουλιαξες και πως δεν υπαρχει φως, εκει ενα χερι σε αρπαζει.
Θα ελεγα πως αισθανομαι περισσοτερο τυχερη, παρα οσα εχω σκεφτει ιδανικα, να πραγματοποιουνται. Νιωθω περισσοτερο, -ειμαι πολυ διαισθητικη σαν ανθρωπος και το ενστικτο μου με εχει οδηγησει τις πιο πολλες φορες σε αποφασεις- πως επειδη εχω υπαρξει καλη με τη ζωη μου φερεται και καλα στο τελος.
Γιατι το ιδανικο μου ισως να μην το γνωριζα ουτε γω και να ρθε να με βρει χωρις να το χω προσχεδιασει.

Βεβαια υπαρχουν περιπτωσεις που πραγματι ο,τι σχεδιασα αυτο κι εγινε, οπως οι σπουδες και η δουλεια μου.
Καθως και μικροι κοντινοι στοχοι που εβαζα (ποτε μακροπροθεσμοι) και λιγι λιγο διαμορφωναν το θελω μου.

Το μονο που εχω διδαχτει απο ολα αυτα και το μονο που μπορω να πω ειναι πως η ζωη περνα τοσο γρηγορα, που ωρες ωρες νομιζω το 24 ωρο δε μου φτανει, ειναι τοσο σημαντικη επειδη ακριβως ειναι ανατρεπτικη και πως καθε στιγμη οφειλεις να θελεις να τη ζεις, οπως ειναι, χωρις να σκεφτεσαι το αυριο, οταν δε ξερεις αν θα ζεις ή τι διαφορετικο σε περιμενει. Βλεποντας και κανοντας λοιπον κι οπου μας παει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

Xμ... Κάνω όνειρα μερικές φορές που ξέρω όμως ότι δεν θα πραγματοποιηθούν και έτσι δεν απογοητεύομαι. Όχι πολύ τουλάχιστον. Μου αρέσει να φαντάζομαι διάφορα και αρκετές φορές να προγραμματίζω. Θα μου άρεσε βέβαια περισσότερο αν αυτά που σχεδίαζα εκπληρώνονταν. Αυτό δεν συμβαίνει όμως τις περισσότερες φορές.

Πλέον δεν προγραμματίζω, ή αν το κάνω για το πολύ άμεσο μέλλον. Με βοηθάει αυτό αφού δεν απογοητεύομαι. Έτσι, ό,τι μου συμβεί τώρα που είναι κάλο και ίσως να αποτελούσε μέρος ενός σχεδίου, έρχεται σαν μια ευχάριστη έκπληξη. Και μου αρέσει αυτό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Σκέφτομαι πώς φανταζόμουν τον εαυτό μου στα 30 όταν ήμουν 18: παντρεμένη με παιδί (ή τουλάχιστον έγκυο), οικονομικά ευκατάστατη, με δικό μου σπίτι, ενώ στο μεταξύ θα είχα καταφέρει να περάσω λίγα χρόνια στην Αφρική δουλεύοντας εθελοντικά με παιδιά, θα είχα κάνει τρομερές κραιπάλες με φίλους και θα είχα από μικρή σταθερή σχέση με κάποιον που θα ήμουν πολύ ερωτευμένη και θα γινόταν ο μετέπειτα σύντροφος και πατέρας των τέκνων μου. Επίσης, θα είχα μάθει τέλεια αραβικά ή άλλη παλαβή γλώσσα, θα είχα τελειοποιήσει κάποιο μουσικό όργανο και πιθανώς να είχα γίνει μέλος κάποιου ροκ ή έθνικ group, με το οποίο θα κάναμε συναυλίες σε εναλλακτικά μαγαζιά! Με σκεφτόμουν σαν το "είδωλο" των free press εντύπων (που δεν υπήρχαν τότε), στο πιο συντηρητικό (καθώς ποιό εναλλακτικό είδωλο είναι παντρεμένο στα 30; ).

Σε 11μιση μήνες γίνομαι 30. Κάποια από τα όνειρά μου δεν πλησίασαν καν στο να πραγματοποιηθούν. Για άλλα έγιναν φιλότιμες προσπάθειες, όμως τίποτα κοντά στο εφηβικό μου πρότυπο. Για τα περισσότερα δεν στενοχωριέμαι καν, αντίθετα αισθάνομαι και λίγο χαζή για το "τι σκεφτόμουν τότε το πυροβολημένο"! Κάποια λίγα συνεχίζουν να αποτελούν στόχους που θα ήθελα να πετύχω λιγότερο ή περισσότερο βραχυπρόθεσμα. Χαίρομαι αρκετά με αυτά που έχω καταφέρει πάντως, κι ας διαφοροποιούνται από τα θέλω της εφηβείας. Κι αν κάτι προσπαθώ πάντα να κάνω είναι να δρω αυθόρμητα και να χαίρομαι με όσα μου προσφέρονται, ή και να προσπαθώ να αρπάξω ευκαιρίες, ακόμα κι αν δεν μου τις δίνουν στο χέρι. Δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένη με τον εαυτό μου, πάντα τον κριτικάρω, αλλά ξέρω ότι οι προγραμματισμοί περισσότερο θα με επιβαρύνουν ψυχολογικά, παρά θα με ενισχύσουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Δεν κάνω ποτέ σχέδια, αλλά κάνω πολλαααά όνειρα. Και κινούμαι προς την επίτευξη τους, ενίοτε και αρκετά παθιασμένα (για τα κριτήρια των περισσότερων ανθρώπων). Ωστόσο και να μην πραγματοποιηθούν, δεν τα βλέπω σαν failed στόχους, ποτέ. Απλά σκέφτομαι ότι δεν ήταν αυτός τελικά ο προορισμός μου, δεν μου ταίριαζε, η ζωή μου επιφυλάσσει άλλες εκπλήξεις από αυτές που περίμενα. Γενικά νομίζω ότι τα χω πολύ καλά με τον εαυτό μου σε αυτά, κρίνοντας από το πώς λειτουργούν οι άλλοι άνθρωποι που βλέπω.

Στον έρωτα τώρα...that's a whole different mess. Δυστυχώς έχω την τάση να λειτουργώ έτσι και σε αυτόν τον τομέα, κάνοντας υπερβολικά πολύ focus σε αυτά που θέλω και προσπαθώντας εξίσου επίμονα να τα πετύχω. Ωστόσο, it doesn't work that way. Ειδικά στον έρωτα, όσο περισσότερο θες κάτι, τόσο λιγότερο πιθανό είναι να το αποκτήσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Διαφέρουν τα σχέδια απ' τα όνειρα; Κι αν δεν κάνει κανείς σχέδια, σημαίνει πως δεν έχει και όνειρα;

Κάνω σχέδια, έχω και όνειρα. Τα σχέδια–προγραμμα αφορούν λειτουργικά θέματα επιβίωσης. Τα όνειρα… είναι άλλο πράγμα. Αφορούν τη ψυχή μου, αν και όταν γίνουν πραγματικότητα, παίρνουν σειρά άλλα όνειρα …

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Τα σχέδια μας είναι το πλοίο που φτιάχνουμε με το οποίο ταξιδεύουμε στον άγνωστο ωκεανό της ζωής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apro]

κάποια στιγμή..., ο καθένας χρειάζεται ένα πρόγραμμα
για να ξεφύγει από τον κόσμο του και να νιώσει ελεύθερα
το πρόγραμμα μπορεί να σε φυλακίσει και να σε ελευθερώσει το ίδιο εύκολα
εγώ μόνο ελεύθερος, δε νιώθω ο απρογραμμάτιστος....
τουλάχιστον, δεν έχω νιώσει ποτέ, πώς είναι να είσαι προγραμματισμένο άτομο
και θα ήθελα να έχω ένα πρόγραμμα....
αλλάζουμε ζωές...;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Achilles]

Άνθρωπος χωρίς στόχους,
βαρκούλα στον ωκεανό.



'

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apro]

δεν υπάρχει κανένα πρόγραμμα στον άνθρωπο....
πρόγραμμα είναι όλη η πορεία σου..., άσχετα αν έχεις στόχους, σχέδια και όνειρα....
πρόγραμμα είναι η ίδια η ζωή σου και κανείς δε μπορεί να την προγραμματίσει, όπως την έχει στο μυαλό του....
γιατί αν γινόταν αυτό, θα ήσουν ένας μικρός Θεός ή ο κλειδοκράτορας....
το πρόγραμμα δεν ανήκει στον άνθρωπο..., γιατί στην ουσία δεν υπάρχει....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Apro]

Άνθρωπος χωρίς στόχους,
βαρκούλα στον ωκεανό.



'

η βαρκούλα αντικατοπτρίζει την εικόνα του ανθρώπου γενικά..., άσχετα με τη ψυχική και κοινωνική δύναμη που κατέχει....
οπότε προσωπικά, τη βρίσκω άκυρη την παρομοίωσή σου....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.