Παιδιά και τρένα

[Demelene]

Πήγαινα προχθες από τον στ. Ν.Ιωνίας προς την δουλειά μου και κάπου ήταν ένα παιδί που δεν ξεκόλαγε όποτε πέρναγε ένα τρένο. Τότε θυμήθηκα τι κόλημα που είχα μικρός και εγώ με τα τρένα και θα μπορούσα να πω έχω ακόμα.

Το θέμα το έφτοιαξα για δύο λόγους.
1)Να δω αν τελικά ισχύει η αίσθηση που έχω ότι τα παιδιά έχουν κόλημα με τα τρένα.
2)Να πούμε και καμιά ανάμνηση.


Για μένα εν εποχή 80-90 που παραθερίζαμε στους Αγ. θεωδώρους Κορινθίας, μέναμε κοντά στον σταθμό. Μιλάμε όποτε ερχόταν τρένο έβγαινα έξω το έβλεπα και πολλές φορές πήγαινα κοντά στον σταθμό. Είχα κόλημα. Είχα μάθει όλα τα σφυρίγματα τι τύπου τρένο είναι και από που έρχεται και είχα μάθει και τις ώρες τους.
Μετά το 90 και όταν ακόμα είμασταν εκεί, μπορώ να πω ότι και πάλι με ιντρίγκαρε το θέμα αλλά ας σοβαρευτούμε και λίγο είχα μεγαλώσει. Ακόμα και σήμερα όταν ας πούμε περνάει ένα τρένο, δεν πάω να το κοιτάζω που περνάει και φεύγει. Σαν να κλειδώνει το μάτι μου. Ευτυχώς έχει και override για όταν οδηγάω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Φωτογραφία: Ο. Winston


Το τρένο, 5-11-1987

Κοίταξε!

Κοίτα καλά.

Όταν μεγαλώσεις θα γίνεις κι εσύ αστραυτερός.

Θα ξεφυσάς κι έσυ για το φορτίο τους
που φορτώσαν στη δική σου πλάτη.

Θα'σαι μαύρος κι εσύ. Ναί! Μη φοβάσαι.

Κι ίσως να 'σαι κακός.

Κοίταξε αγόρι μου...

Μια μέρα θα είσαι μεγάλος και δυνατός
μα και τότε θα κάνεις το κέφι τους.

Θ' ακολουθείς το δρόμο που σου χάραξαν,
το δικό τους δρόμο.

Δέν θα δυστάζεις εσύ.

Δέν θα σε μάθουν να ερωτεύεσαι...

Μόνο να τρέχεις.



Αγόρι μου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Sunrise]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Η μονη συνεισφορα μου σ'αυτο το θεμα ειναι οτι μου τη σπανε απιστευτα τα πιτσιρικια που τα παιρνουν σε μεγαλα ταξιδια και τρεχουν πανω κατω ουρλιαζοντας. Τα αλλα που απλα αγαθευουν οταν βλεπουν τρενο δε με ενοχλουν καθολου :p (αλλα δεν υπηρξα ποτε τετοιο )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Εγω απο μικρος μισουσα τα τρενα. Δεν ξερω γιατι αλλα ποτε δεν τα συμπαθισα, παντα τα εβλεπα σαν ασχημα, "κρυα" και παλια μεσα μεταφορας. Βεβαια εγω παντα ειχα κολιμα με τα αεροπλανα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[smart]

Εμένα μου αρέσουν τα τρένα ....τώρα δεν έχω κόλλημα αλλά μικρότερη είχα!!!
Μου άρεσε πολυ να τα βλέπω καιο πουδήποτε και να πηγαινα ηθελα πάντα να πηγαίνω με το τρένο!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Εγω οποτε εκανα διαδρομες με τον μπαμπα μου ή γενικοτερα την οικογενεια μου και περνουσαμε απο καποιον συρμο, παντα "ξεσηκωνομουν" οταν εβλεπα το τρενο να περναει.. Το χαζευα, μεχρι να χαθει εντελως..
Αργοτερα παρατηρησα οτι το ιδιο εκανα και με τα αεροπλανα..
Αρα -για μενα- νομιζω οτι ειναι γενικοτερο αυτο.. Περισσοτερο η αισθηση του "φευγω", παρα του τρενου σαν "οχημα"..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

μπα.... καμία αίσθηση... αν και μου αρέσει να ταξιδεύω με τραίνο, σαν παιδί δεν είχα τέτοιο θέμα....
ίσως επειδή μεγάλωσα πάρα πολύ κοντα (ειχα οπτική επαφή απ το μπαλκόνι) σε γραμμές τρένου του ΟΣΕ και περνουσαν και έβλεπα δεκάδες τη μέρα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Βρε Demelene τι μου θύμησες τώρα!

Κι εγώ χαλαρά είχα μικρή κόλλημα με τραίνα, αφού όταν ήμουν στο αμάξι και σταματάγαμε σε διάβαση για να περάσει κοίταζα σαν χαζή! Αλλά τα φοβόμουν κιόλας λίγο επειδή είχε βγει μια διαφήμιση που έλεγε ότι πρέπει να προσέχουμε στις διαβάσεις και μου φαινόταν πολύ τρομαχτική.

Θυμάμαι στο χωριό μου, την ώρα που περνούσε το απογευματικό τραίνο, έπαιρνε ο παππούς μου εμένα και την αδερφή μου στο αγροτικό του φορτηγό, στην καρότσα(πολύ χαρά! )και μας πήγαινε κοντά στις γραμμές. Περνούσαμε ένα χωματόδρομο όλο τζιτζίκια και φωνάζαμε σαν χαζά! Και μετά φτάναμε στις γραμμές κι όταν περνούσε το τραίνο πάλι ενθουσιασμός, το χαιρετάγαμε, φωνάζαμε! Τι καλές αναμνήσεις!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[diddle]

κι εγώ είχα κόλλημα μικρή με τα τρενα. Μου φαίνονταν πολύ περιεργα οχήματα.. Είχα μεγάλη συλλογή από εκείνα τα τρενάκια που είχαν δικές τους ραγες που τις συναρμολογούσες κ εκαναν γυρω γυρω με μπαταρίες, σφυριζαν όταν εφταναν στο σταθμο κ τετοια..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Είχα μεγάλη συλλογή από εκείνα τα τρενάκια που είχαν δικές τους ραγες που τις συναρμολογούσες κ εκαναν γυρω γυρω με μπαταρίες, σφυριζαν όταν εφταναν στο σταθμο κ τετοια..

Εγω γιατι δεν ειχα τετοια?
Ολα στον μπαμπα μου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[maik85]

Θυμάμαι πως όταν ήμουν στο δημοτικό, μας πηγαίναν εκδρομή σε ένα πάρκο που περνούσαν από δίπλα τα τρένα. Όταν περνούσε ένα τρένο πηγαίναμε στα κάγκελα και το κοιτούσαμε.
Αυτή είναι η εμπειρία μου από τρένα.. Δεν είχα και ιδιαίτερη τρέλα
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Βρε Demelene τι μου θύμησες τώρα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.