giannis4ever
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο giannis4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 918 μηνύματα.

27-10-23

18:59
Περιγράψτε το ιδανικό για εσάς εκλογικό σύστημα (ή κάτι κοντά σε αυτό) θέτοντας τους κανόνες που θέλετε εσείς, π.χ. μπορείτε αν θέλετε να θέσετε μονοεδρικές περιφέρειες, πολυεδρικές, αλλού μονοεδρικές και αλλού πολυεδρικές, μπορείτε να θέσετε τις δικές σας περιφέρειες αν θέλετε, party list ή όχι, κάποιο σύστημα με σειρά κατάταξης κομμάτων (π.χ. μέθοδος Borda) ή όχι κτλ.
Εγώ θα ήθελα το εξής εκλογικό σύστημα:
Οι ψηφοφόροι της Ελλάδας ψηφίζουν με approval voting μεταξύ των υποψηφίων κομμάτων. Τα κόμματα ανταγωνίζονται για 300 έδρες. Από αυτές τις 300 έδρες, οι 200 έδρες θα μοιραστούν μεταξύ των κομμάτων με το droop quota και αν δεν συμπληρωθούν όλες οι έδρες, δίνουμε τις υπόλοιπες έδρες με βάση τα μεγαλύτερα υπόλοιπα.
Οι υπόλοιπες 100 έδρες θα μοιραστούν με τον εξής τρόπο: κάθε κόμμα παίρνει 1 έδρα για κάθε 0,5% που έλαβε. Ξεκινάμε δίνοντας τις ψήφους των ποσοστών στο κόμμα που πήρε τις περισσότερες ψήφους.
Στη συνέχεια, αν πήρε λιγότερες από 100 έδρες ως μπόνους, βλέπουμε πόσες μπόνους έδρες πήρε το κόμμα με τις δεύτερες περισσότερες ψήφους κ.ο.κ. μέχρι να συμπληρωθούν και οι 100 μπόνους έδρες (με ταβάνι τις 100 έδρες, δεν μπορούν για παράδειγμα τα δύο πρώτα κόμματα να πάρουν 120 έδρες). Εάν ακόμη και με τις έδρες μπόνους κανένα κόμμα δεν έχει πάρει την πλειοψηφία των 151 εδρών, το κόμμα ή τα κόμματα με το μικρότερο ποσοστό ψήφων διαγράφονται από την κατανομή των εδρών μπόνους και τα ποσοστά (και συνεπώς οι έδρες μπόνους) υπολογίζονται εκ νέου, έως ότου ένα κόμμα αποκτήσει την πλειοψηφία των εδρών.
Ακόμη και αν μετά από αυτό το βήμα δεν έχει βρεθεί πλειοψηφία, απορρίπτουμε το κόμμα με το μικρότερο αριθμό εδρών από τη διαίρεση των 200 εδρών και κάνουμε τον υπολογισμό ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα, μέχρι να βρεθεί πλειοψηφία.
Δεν υπάρχει όριο εισόδου στην βουλή.
Σαν παράδειγμα του συστήματός μου, στις εκλογές του Μαΐου του 2023 θα είχαμε κυβέρνηση με 20 κόμματα στην βουλή και κυβερνών κόμμα την Νέα Δημοκρατία με 162 έδρες.
Πλεονεκτήματα (τουλάχιστον έτσι θεωρώ) του συστήματός μου:
Κυβέρνηση πλειοψηφίας με ταυτόχρονη παρουσία πολλών κομμάτων (ο αριθμός των άλλων κομμάτων εξαρτάται βέβαια από τις ψήφους), άρα και σταθερότητα και αντιπροσώπευση της κοινωνίας.
Ο πολίτης δεν θα νιώθει ότι χάνεται η ψήφος του, γιατί και τα μικρά κόμματα έχουν πιθανότητες να μπουν στην βουλή.
Για τον πολίτη που δεν νοιάζεται να ασχοληθεί με το εκλογικό σύστημα, απλά θα ξέρει ότι μπορεί να ψηφίζει όσα κόμματα και όσους υποψήφιους θέλει (approval voting).
Η ίδια μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με τα κόμματα και τους συνδυασμούς να ανταγωνίζονται πρώτα για τα 2/3 των εδρών και μπόνους να είναι το 1/3 των εδρών, με τις μπόνους έδρες να κατανέμονται με βάση τον τρόπο που ανέφερα.
Αρνητικά (για κάποιους ναι, για κάποιους όχι):
Δεν ευνοούνται οι συνεργασίες, εκτός κι αν σε περίπτωση μη πλειοψηφίας (σε κάθε βήμα της διαδικασίας) ρωτούσαμε τα κόμματα αν θα ήθελαν να συνεργαστούν, αλλά είναι χρονοβόρο.
Ίσως είναι λίγο πολύπλοκο να το καταλάβει κανείς.
Εγώ θα ήθελα το εξής εκλογικό σύστημα:
Οι ψηφοφόροι της Ελλάδας ψηφίζουν με approval voting μεταξύ των υποψηφίων κομμάτων. Τα κόμματα ανταγωνίζονται για 300 έδρες. Από αυτές τις 300 έδρες, οι 200 έδρες θα μοιραστούν μεταξύ των κομμάτων με το droop quota και αν δεν συμπληρωθούν όλες οι έδρες, δίνουμε τις υπόλοιπες έδρες με βάση τα μεγαλύτερα υπόλοιπα.
Οι υπόλοιπες 100 έδρες θα μοιραστούν με τον εξής τρόπο: κάθε κόμμα παίρνει 1 έδρα για κάθε 0,5% που έλαβε. Ξεκινάμε δίνοντας τις ψήφους των ποσοστών στο κόμμα που πήρε τις περισσότερες ψήφους.
Στη συνέχεια, αν πήρε λιγότερες από 100 έδρες ως μπόνους, βλέπουμε πόσες μπόνους έδρες πήρε το κόμμα με τις δεύτερες περισσότερες ψήφους κ.ο.κ. μέχρι να συμπληρωθούν και οι 100 μπόνους έδρες (με ταβάνι τις 100 έδρες, δεν μπορούν για παράδειγμα τα δύο πρώτα κόμματα να πάρουν 120 έδρες). Εάν ακόμη και με τις έδρες μπόνους κανένα κόμμα δεν έχει πάρει την πλειοψηφία των 151 εδρών, το κόμμα ή τα κόμματα με το μικρότερο ποσοστό ψήφων διαγράφονται από την κατανομή των εδρών μπόνους και τα ποσοστά (και συνεπώς οι έδρες μπόνους) υπολογίζονται εκ νέου, έως ότου ένα κόμμα αποκτήσει την πλειοψηφία των εδρών.
Ακόμη και αν μετά από αυτό το βήμα δεν έχει βρεθεί πλειοψηφία, απορρίπτουμε το κόμμα με το μικρότερο αριθμό εδρών από τη διαίρεση των 200 εδρών και κάνουμε τον υπολογισμό ακολουθώντας τα παραπάνω βήματα, μέχρι να βρεθεί πλειοψηφία.
Δεν υπάρχει όριο εισόδου στην βουλή.
Σαν παράδειγμα του συστήματός μου, στις εκλογές του Μαΐου του 2023 θα είχαμε κυβέρνηση με 20 κόμματα στην βουλή και κυβερνών κόμμα την Νέα Δημοκρατία με 162 έδρες.
Πλεονεκτήματα (τουλάχιστον έτσι θεωρώ) του συστήματός μου:
Κυβέρνηση πλειοψηφίας με ταυτόχρονη παρουσία πολλών κομμάτων (ο αριθμός των άλλων κομμάτων εξαρτάται βέβαια από τις ψήφους), άρα και σταθερότητα και αντιπροσώπευση της κοινωνίας.
Ο πολίτης δεν θα νιώθει ότι χάνεται η ψήφος του, γιατί και τα μικρά κόμματα έχουν πιθανότητες να μπουν στην βουλή.
Για τον πολίτη που δεν νοιάζεται να ασχοληθεί με το εκλογικό σύστημα, απλά θα ξέρει ότι μπορεί να ψηφίζει όσα κόμματα και όσους υποψήφιους θέλει (approval voting).
Η ίδια μέθοδος μπορεί να εφαρμοστεί στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές, με τα κόμματα και τους συνδυασμούς να ανταγωνίζονται πρώτα για τα 2/3 των εδρών και μπόνους να είναι το 1/3 των εδρών, με τις μπόνους έδρες να κατανέμονται με βάση τον τρόπο που ανέφερα.
Αρνητικά (για κάποιους ναι, για κάποιους όχι):
Δεν ευνοούνται οι συνεργασίες, εκτός κι αν σε περίπτωση μη πλειοψηφίας (σε κάθε βήμα της διαδικασίας) ρωτούσαμε τα κόμματα αν θα ήθελαν να συνεργαστούν, αλλά είναι χρονοβόρο.
Ίσως είναι λίγο πολύπλοκο να το καταλάβει κανείς.