"Ρατσιστικές" Λέξεις

[Stratos7]

Υπάρχουν πολλές λέξεις που εμπεριέχουν στοιχεία ρατσισμού, έστω κι αν δεν το εννοεί αυτός που τις προφέρει. Πχ. Αράπης, Γύφτος, Κιτρινιάρης κτλ. είναι λέξεις που δέν θα ακούσει κάποιος σε δελτίο ειδήσεων αλλά πολύ συχνά σε προσωπικές συζητήσεις. Πιστεύετε οτι θα πρέπει να αποφεύγονται τελείως ή θα πρέπει να τις χρησιμοποιούμε μόνο όταν ξέρουμε σε ποιόν μιλάμε;

Όσο ο κόσμος γίνεται μικρότερος και οι λαοί έρχονται πιό κοντά, τέτοιες λέξεις θα ακούγονται όλο και πιό συχνά. Θα θέλατε να ακούγατε τον διπλανό σας να τις χρησιμοποιεί;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Δεν παίζει ρόλο η λέξη, μπορείς να πείς την λέξη αράπης και να ειναι καλό, αυτό δεν σημαίνει πώς θέλω να προσβάλω αλλα να παινέψω, μην το φτάνουμε στα άκρα, πολλές φορές χρησιμοποιούμε λέξεις που δεν τις ενωούμε και άλλες φορές λέμε λέξεις που δεν έχουν στοιχιο ρατσισμού αλλα την χρησιμοποιούν με την χειρότερη ένοια του ρατσισμού...

Προσωπικά εκνευρίζομαι αν ακούω κάποιον να λέει κοιτα τον κιτρινιάρη ή να προσβάλει κάποιον για την ιδιαιτερότητα του, απο κεί και πέρα αν το λες απλά σαν έκφραση και ξέρω πώς δεν θέλει ο άλλος να προσβάλει δεν με αγχώνει


Παραδείγματα:
Τον άντρα μου τον λέω γυφτάκι επειδή περπατάει ξυπόλυτος αλλα τα παιδιά που μένουν απέναντι και είναι τους λέω με τα ονόματα τους..

Οταν λέμε αυ΄τή είναι κακιασμένη την λές και κυτρινιάρα απο το κακό της, αυτό όμως δεν έχει να κάνει με καποιο κινεζο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Η πασίγνωστη στους Έλληνες λέξη "μαλάκας", άλλοτε σημαίνει "κύριος" κι άλλοτε.. κυριολεκτεί! Εξαρτάται από την ποιότητα προαίρεσης μεταξύ "αλλήλων" και συνδιαλεγόμενων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Εξαρτάται περισσότερο από το άτομο στο οποίο απευθύνεσαι και το βαθμό οικειότητας που έχετε, ώστε να ξέρει με ποια έννοια χρησιμοποιείς την λέξη. Π.χ. ένας φίλος μου Ινδός αποκαλεί τον εαυτό του brownie λόγω του χρώματός του κ πλέον μεταξύ μας στις συζητήσεις (κ ενώ είναι κ αυτός μπροστά) τον φωνάζουμε έτσι. Φυσικά και δεν έχουμε κάτι εναντίον του και το ξέρει, μιας και είναι ο κολλητός μας.

Από την άλλη σε καμμία περίπτωση δεν θα αποκαλούσα brownie τον οποιοδήποτε Ινδό έβλεπα στο δρόμο, όπως δεν θα αποκαλούσα "καμπούρη" έναν ... καμπούρη, έστω και αν και στις δύο περιπτώσεις οι λέξεις περιγράφουν τα χαρακτηριστικά του ατόμου. Το ζουμί είναι πως οι λέξεις αυτές επισκιάζουν την υπόλοιπη προσωπικότητα του ατόμου, το αποπροσωποποιούν και το ταυτοποιούν απλά με αυτό το εξωτερικό χαρακτηριστικό του.

Οπότε συμφωνώ με τους προλαλήσαντες: έχει σημασία πότε και για ποιον χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Πιστεύω ότι καλό θα ήταν να αποφεύγονται.
Και όχι μόνο αυτές, αλλά και λέξεις όπως "γυναικούλα", "αντράκι" κλπ που πιστεύω ότι εντείνουν υποσυνείδητα το σεξισμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Εδάδ]

+1000

Δεν είναι περίεργες οι λέξεις, αλλά τα υποσυνείδητα μηνύματα

το κλασικό που λέω!

Στα δελτία ειδήσεων:

Ένας που έκλεψε τρία σπίτια, σκότωσε το φύλακα του ενός και τον ιδιοκτήτη του άλλου, αλλά είναι έλληνας έχει πάντα όνομα και επίθετο.
Ένας αλλοδαπός που έκλεψε μία τσάντα είναι ο 22χρόνος αλβανός, πολωνός κτλ.

Οντότητα αναγνωρίσιμη ο Ελληνας, μια κακιά εθνικότητα ο Μη Έλληνας...


Πολύ επικίνδυνη ακόμη και η λεκτική διαφοροποίηση, αμβλύνει τις ανοχές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stratos7]

Ναι, αλλά ποιός ορίζει αν αυτή η λέξη είναι αποδεκτή απο όλους και και δεν προσβάλει κανένα?

Για παράδειγμα, σε ένα φόρουμ, καλή ώρα, πού ξέρεις γράφωντας την λέξη "αράπης" οτι δεν προσβάλεις κάποιον; Ή σε μία καφετέρια; Δέν ελέγχεις πάντα ποιός ακούει αυτά που λές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[@nt¤wnis|~|¤e]

(…)Μια λέξη αποτελείται από μερικά φωνήεντα, δίχως νόημα σύμβολα, βαλμένα πλάι πλάι. Από στη στιγμή που θα μάθετε μια λέξη και θ’ αποκτήσετε το διανοητικό και συναισθηματικό νόημά της, μένετε προσκολλημένοι μαζί μ’ αυτήν τη λέξη για το υπόλοιπο της ζωής σας. (…) Ο Τίμοθυ Λήρυ όταν έκανε την ενδιαφέρουσα εργασία του πάνω στη γλώσσα και στη συνειδητοποίηση, αποκάλεσε τις λέξεις, "Το αποτύπωμα(πάγωμα) της εξωτερικής συνειδητοποίησης". Oι λέξεις είναι αυτές με τις οποίες θα χτίσεις το περιβάλλον σου – μ’ αυτές θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου. Το κάθε τι που συμβαίνει φιλτράρεται μέσα απ’ αυτό το συγκολλημένο, κατεψυγμένο σύστημα, κι αυτό είναι που μας εμποδίζει να ωριμάσουμε.
(…)Κάθε φορά που ακούμε μια λέξη, ακούμε έναν ορισμό του λεξικού, ταυτόχρονα όμως νιώθουμε κάτι μέσα μας. Τα συναισθήματα που γεννάει μέσα μας η λέξη βρίσκονται πάντα εκεί, δεμένα με κάτι που μάθαμε εδώ και πολλά χρόνια και ποτέ δεν ανατοποθετήσαμε. Μέσα από τις λέξεις διδάσκουμε το φόβο, διδάσκουμε την προκατάληψη και το μίσος, διδάσκουμε ένα σωρό πράγματα. Κι έτσι το μόνο που έχει να κάνει κανείς, χάρη σ’ αυτή την αποστασιοποιητική ικανότητα των λέξεων, είναι να σε σκουντήσει με τον αγκώνα του και να σου πει για παράδειγμα: "Πρόσεχε τον αυτόν είναι γραμμένος στη λίστα: είναι κομμουνιστής". Πάει όλη η αξία του! Και οτιδήποτε θα λέει θα φιλτράρεται πια μέσα απ’ αυτή τη λέξη: κομμουνισμός. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και με τις λέξεις "μαύρος", "Τσικάνο" (Μεξικανός), "Διαμαρτυρόμενος", "Καθολικός", "Εβραίος", κ.τ.λ. Ξέροντας την ονομασία νομίζεις πως ξέρεις τα πάντα για το είδος. Κανείς δε ρωτάει ποτέ: "Κλαίει αυτός; Αισθάνεται; Καταλαβαίνει; Ελπίζει; Αγαπάει τα παιδιά του;" Λέξεις. Εσύ όμως αν είσαι ένας άνθρωπος γεμάτος αγάπη, φρόντισε να κυβερνάς εσύ τις λέξεις αντί να σε κυβερνάνε αυτές. Φρόντισε να λες στον εαυτό σου τι σημαίνει μια λέξη μόνον όταν έχεις διαπιστώσει με την πείρα σου τι πραγματικά σημαίνει, κι όχι να πιστεύεις απλώς αυτό που σου είπαν οι άλλοι ότι σημαίνει.

Πολύ ωραία τα λέει ο αγαπητός Μπουσκάλια, απ’ τους πρώτους συγγραφείς που διάβασα, αν και από ένα σημείο και μετά άρχισε να με προβληματίζει ο βαθμός εφαρμογής των σκέψεών του για τη ζωή γενικότερα... Τέλος πάντων, όσον αφορά στο συγκεκριμένο θέμα, ίσως μέσα από την εμπειρία που συνοδεύεται από έναν υγιή τρόπο σκέψης να μπορούμε να αποδυναμώσουμε το αρνητικό συναισθηματικό περιεχόμενο μιας λέξης. Δεν μπορούμε όμως να το εκμηδενίσουμε. Τουλάχιστον όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Όπως και να’ χει η σωστές σκέψεις δεν είναι από μόνες τους αρκετές – χρειάζεται και η εμπειρία. …

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Ναι, αλλά ποιός ορίζει αν αυτή η λέξη είναι αποδεκτή απο όλους και και δεν προσβάλει κανένα?Για παράδειγμα, σε ένα φόρουμ, καλή ώρα, πού ξέρεις γράφωντας την λέξη "αράπης" οτι δεν προσβάλεις κάποιον; Ή σε μία καφετέρια; Δέν ελέγχεις πάντα ποιός ακούει αυτά που λές.

Aυτο εγκειται στην ωριμοτητα του ακροατηριου. Κανονικα , χωρις διευκρινησεις, δε θα πρεπει να αφηνουμε τον εαυτο μας να φορτιζεται συναισθηματικά και να βγαζει συμπερασματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.