Τα γονίδια παίζουν βασικό ρόλο στην ευτυχία!

[Angie_Ann]

Σύμφωνα με ειδικούς, η ευτυχία ενός ανθρώπου κατά τη διάρκεια της ζωής του επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από τα γονίδια με τα οποία γεννήθηκε.

Μία μελέτη του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου σε μονοζυγωτικά και διζυγωτικά δίδυμα έδειξε πως τα γονίδια θεωρούνται υπεύθυνα για τον έλεγχο των μισών χαρακτηριστικών της προσωπικότητας που καθορίζουν την ευτυχία. Το υπόλοιπο μισό συνδέεται με τον τρόπο ζωής, την καριέρα και τις σχέσεις.

Θετική ψυχολογία

Ο Δρ. Αλεξάντερ Βάις, από τη Φιλοσοφική και Γλωσσολογική Σχολή του Εδιμβούργου και επικεφαλής της έρευνας, δήλωσε: «Σε συνδυασμό με τον τρόπο ζωής και την ελευθερία, το κυνήγι της ευτυχίας αποτελεί θεμελιώδη επιθυμία του ανθρώπου. Παρά το γεγονός ότι η ευτυχία θεωρείται υποκειμενική και εξαρτάται από ένα μεγάλο εύρος εξωτερικών επιρροών, ανακαλύψαμε πως υπάρχει ένας κληρονομικός παράγοντας ευτυχίας που εξηγείται πλήρως από τη γενετική αρχιτεκτονική της προσωπικότητας.»


Πηγή για ολόκληρο το άρθρο: BBC News


Tελικά μήπως όσο και να προσπαθούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι τα γονίδια μας μπορεί να μας εμποδίζουν;

Εσείς τι πιστεύετε; Θεωρείτε ότι ο ρόλος των γονιδίων είναι τόσο σημαντικός που τελικά το αν είναι κάποιος ευτυχισμένος ή όχι είναι γενετικά προκαθορισμένο; Ή μήπως πιστεύετε ότι μπορούμε εμείς οι ίδιοι να διδάξουμε στον εαυτό μας να είναι ευτυχισμένος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Tελικά μήπως όσο και να προσπαθούμε να γίνουμε ευτυχισμένοι τα γονίδια μας μπορεί να μας εμποδίζουν;

Εσείς τι πιστεύετε; Θεωρείτε ότι ο ρόλος των γονιδίων είναι τόσο σημαντικός που τελικά το αν είναι κάποιος ευτυχισμένος ή όχι είναι γενετικά προκαθορισμένο; Ή μήπως πιστεύετε ότι μπορούμε εμείς οι ίδιοι να διδάξουμε στον εαυτό μας να είναι ευτυχισμένος;

Σε γενικές γραμμές είμαι της άποψης ότι μπορούμε να διδάξουμε τον εαυτό μας να είναι ευτυχισμένος.
Τα γονίδια μπορούν να δίνουν μια προδιάθεση , αλλά η δύναμη της θέλησης είναι μεγαλύτερη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Ιδανική ταινία για αυτό το θέμα, η οποία εκφράζει και την άποψη μου αρκετά είναι η πολύ καλή Gattaca (1997)
Δείτε την, να πάρετε μια ιδέα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[T_Chameleon]

Ωραίο το θέμα σου και κατατοπιστικό ..επίσης ξέρω για έναν ζητιάνο που ήθελε να γίνει πρίγκιπας και τα κατάφερε και για ένα μπαμπουινου που ήθελε να πετάξει και τα κατάφερε σημαντικό ρόλο παίζει επίσης και η θέληση του κάθε ατόμου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Ιδανική ταινία για αυτό το θέμα, η οποία εκφράζει και την άποψη μου αρκετά είναι η πολύ καλή Gattaca (1997)
Δείτε την, να πάρετε μια ιδέα

Λίγο που προσπάθησα να διαβάσω την υπόθεση της ταινίας συμπεραίνω πως πιστεύεις κι εσύ ότι η δύναμης της θέλησης είναι σημαντικός παράγοντας,σωστα;
[οφφ-τοπικ] φαίνεται αρκετά ενδιαφέρουσα για την εποχή της [/οφφ-τοπικ]

Ωραίο το θέμα σου και κατατοπιστικό ..επίσης ξέρω για έναν ζητιάνο που ήθελε να γίνει πρίγκιπας και τα κατάφερε και για ένα μπαμπουινου που ήθελε να πετάξει και τα κατάφερε σημαντικό ρόλο παίζει επίσης και η θέληση του κάθε ατόμου

Πού κολλάει ο μπαμπουίνος κι ο πριγκηπας;
Άρα συκλίνουμε όλοι προς τη δύναμη της θέλησης , αν και από ότι φαίνεται από την έρευνα και τα γονίδια είναι υπεύθυνα για το άλλο 50% που καθορίζουν τον παράγοντα ευτυχία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Αμφιβάλλω αν υπάρχει "ευτυχισμένη ζωή" εν γένει. Υπάρχουν στιγμές ευτυχίας που εναλλάσσονται με δύσκολες και δυσάρεστες στιγμές. Εφ' όσον δεν μπορούμε να ορίσουμε καν τι είναι η ευτυχία αντικειμενικά, πώς μπορούμε να ξέρουμε πόσο την επηρεάζουν τα γονίδια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Έχοντας μια εικόνα όμως του στυλ ότι η εμφάνιση και η εξυπνάδα που καθορίζονται κυρίως από γονίδια, καθορίζουν και σε μεγάλο βαθμό την ζωή ενός ανθρώπου, τότε επηρεάζουν και την ευτυχία με όποια έννοια και να δώσεις στον όρο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angie_Ann]

Και εγώ πάντα πίστευα πολύ στη δύναμη της θέλησης γι' αυτό και μου φάνηκε απίστευτο το ότι τα γονίδια επηρεάζουν την ευτυχία μας σε τέτοιο βαθμό.

Τελικά όμως συνειδητοποίησα ότι αυτό συμβαίνει επειδή τα ίδια αυτά γονίδια διαμορφώνουν κατά ένα μέρος το χαρακτήρα μας αλλά και την ίδια την εμφάνιση μας. Και αφού μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα μας στα μαθηματικά γιατί όχι και την ικανότητα μας στην ευτυχία; Αρκεί μόνο η θέληση για να είσαι καλός στα μαθηματικά χωρίς μαθηματικές ικανότητες; Όχι. Γιατί λοιπόν να μην συμβαίνει το ίδιο και με την αυτοικανοποίηση και κατ' επέκταση την ευτυχία;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Ωραία έχω τα γονίδια, έχω ότι πρέπει απο γονίδια στην εργασία κλπ, το θ'έμα είναι ότι άν δεν υπάρχουν ευκαιρίες στην ζωή μας για να γίνουμε ευτυχισμένοι τότε δεν πά να ναι και εκατομύρια δεν πιάνει με τίποτα, πιστέυω ότι τα γονίδια δεν αλλάζουν τίποτα στην ευτυχία του ανθρώπου και το πιστέυω όσο τόποτε, παίζει ρόλο η οικογενειακή κατάσταση που έχει κάποιος για να είναι ευτυχισμένος και οι ευκαιρίες μόνο αυτά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Mania κανείς δεν πιστεύω να νομίζει ότι αν έχεις τα γονίδια θα είσαι σίγουρα ευτυχισμένος. Απλά λέμε ότι επηρεάζουν σίγουρα την ευτυχία σου με κάποιον τρόπο, από την στιγμή που επηρεάζουν εσένα τον ίδιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δανάη]

Σε γενικές γραμμές είμαι της άποψης ότι μπορούμε να διδάξουμε τον εαυτό μας να είναι ευτυχισμένος.
Τα γονίδια μπορούν να δίνουν μια προδιάθεση , αλλά η δύναμη της θέλησης είναι μεγαλύτερη.

Πώς γίνεται να "διδάξουμε" τον εαυτό μας κάτι τέτοιο? Όχι τίποτα άλλο, πες μου για να μη τυραννιέμαι τσάμπα βρε παιδί μου!!
Πιθανόν να ήθελες να πεις κάτι άλλο και εγώ να μην το κατάλαβα απλά έτσι όπως το πες είναι σα να "αναγκάζουμε" τον εαυτό μας να γινει ευτυχισμένος όπου μετά χάνεται το νόημα (κατ εμέ) της έννοιας αυτής!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Δε νομίζω ότι μπορούμε διδαχτούμε πώς να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να τον καταλάβουμε, να τον αγαπήσουμε, να συμφιλιωθούμε μαζί του και με τους γύρω μας, να κάνουμε επιλογές που μας ευχαριστούν, να κάνουμε πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους, να είμαστε με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε και μέσα από τις μικρές στιγμές ευτυχίας που θα ζήσουμε μέσα από τα απλά αυτά πράγματα, μπορούμε να έχουμε μία ευτυχισμένη ζωή, γιατί δε θα λείπει το σημαντικότερο συστατικό- η αγάπη.
Για το θέμα των γονιδίων, όσο μπορεί κάποιος του οποίου οι γονείς ήταν δολοφόνοι ή κλέφτες να γίνει ακριβώς το ίδιο, άλλο τόσο μπορεί αυτό να επηρεάσει το αν θα γίνει ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος. Είμαστε οι επιλογές μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Τα γονιδια θετουν καποιες βασεις. Απο μονα τους βεβαια δε κανουν τιποτα. Χρειαζονται να εκφραστουν. Και εκφραζονται απο το περιβαλλον, τοσο το μακρο- οσο και το μικρο-.

Ζυγαρια ειναι και οι παραγοντες πολλοι. Απ'ότι ανακαλυψαν, τα γονιδια ειναι ενας περισσοτερο σημαντικος απο οσο ισως πιστευαμε. Ομως δεν ειναι καθοριστικός. Μπορει καποιος, λογω γονιδιων (αρα και ιδισυγκρασιας-προσωπικοτητας) να δυσκολευεται να περασει στιγμες ευτυχιας πχ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Σύμφωνοι.

Απλά σαν παράγοντες και μόνο πάλι επηρεάζουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά δε πρόσεξα καθόλου το ποστ.

Πώς γίνεται να "διδάξουμε" τον εαυτό μας κάτι τέτοιο? Όχι τίποτα άλλο, πες μου για να μη τυραννιέμαι τσάμπα βρε παιδί μου!!
Πιθανόν να ήθελες να πεις κάτι άλλο και εγώ να μην το κατάλαβα απλά έτσι όπως το πες είναι σα να "αναγκάζουμε" τον εαυτό μας να γινει ευτυχισμένος όπου μετά χάνεται το νόημα (κατ εμέ) της έννοιας αυτής!

Έχεις δίκιο , απλά χρησιμοποιήσα τον όρο "διδάξουμε" επειδή έτσι δόθηκε στον πρώτο ποστ.
Το να "αναγκάζω" τον εαυτό μου να είναι χαρούμενος είναι όντως ανούσιο.
Πιστεύω πως η άποψη της kalyspo με καλύπτει αρκετά.

μπορούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, να τον καταλάβουμε, να τον αγαπήσουμε, να συμφιλιωθούμε μαζί του και με τους γύρω μας, να κάνουμε επιλογές που μας ευχαριστούν, να κάνουμε πράγματα που μας κάνουν χαρούμενους, να είμαστε με ανθρώπους που μας κάνουν να χαμογελάμε και μέσα από τις μικρές στιγμές ευτυχίας που θα ζήσουμε μέσα από τα απλά αυτά πράγματα, μπορούμε να έχουμε μία ευτυχισμένη ζωή, γιατί δε θα λείπει το σημαντικότερο συστατικό- η αγάπη.
Για το θέμα των γονιδίων, όσο μπορεί κάποιος του οποίου οι γονείς ήταν δολοφόνοι ή κλέφτες να γίνει ακριβώς το ίδιο, άλλο τόσο μπορεί αυτό να επηρεάσει το αν θα γίνει ευτυχισμένος ή δυστυχισμένος. Είμαστε οι επιλογές μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Mania κανείς δεν πιστεύω να νομίζει ότι αν έχεις τα γονίδια θα είσαι σίγουρα ευτυχισμένος. Απλά λέμε ότι επηρεάζουν σίγουρα την ευτυχία σου με κάποιον τρόπο, από την στιγμή που επηρεάζουν εσένα τον ίδιο.

Με ποιόν; δεν καταλαβένω; ξέρεις φανταγκο μου, έχω ένα σοβαρό πρόβλημα ξέρω ότι είναι άσχετο και μπορεί να ακουστώ σκύλα και κακιασμένη και θα έχετε και δίκιο για αυτό, αλλα ξέρω ότι ο άνθρωπος βγάζει πρώτα την δουλειά που είναι αναγκαία και μετά ψάχνει τις μικρές "χαρές" μας, εκνευρίζομαι φρικαστικά όταν ψάχνουν βλακείες που μια χαρά ζω και χωρίς να τις ξέρω και που ανακοινώνουν σήμερα και μετά απο 1 χρόνο βγάζουν άλλα τελικά αποτελέσματα αντί να ασχολιθούνε με κάτι σοβαρ΄΄ο όπως καρκίνο και λευχεμία και δεν ξέρω και τι άλλο, θα μου πείς μα 'άσχετο με το γονίδιο που λέμε τώρα, κιόμως δεν είναι άσχετο, ποσός με ενδιαφέρουν τα γονίδια της ευτυχίας, σε λίγα χρόνια θα τσεκάρουν τα γονίδια τους για να χαρούν ή να νοιώσουν ευτυχισμένοι;

Προσωπικά δεν δέχομαι καμια θεωρία περί γονιδίων επειδή κάποτε δέχτικα ότι ο άνθρωπος προερχετε απο τον πίθηκο, γιατί λοιπόν να δεχτώ κάτι που είναι στην προσωπική μου ζωή και να την επιρεάσει ανάλογα με τις έρευνες του καθένα και να βρεθούν να πούν αργότερα Ούπς λάθος; ξέρεις πόσοι μανιακοί επειρεάζοντε; ξερεις πόσοι αν βρούν ότι δεν το έχουν θα μήνουν δυστιχισμένοι; ξ΄'ερω ότι είμαι ακραία αλλα μπορεί 1% να έχω δίκιο, οι άνθρωποι επιρεάζοντε έυκολα, προκειμένου να δούν γιατί είναι δυστυχισμένοι και απλά δεν προσπαθούν, δεν πιστέυω σε γονίδια όπως είπα πρίν ετσι είπαν και για τον πίθικο αλλα κάναν λάθος, γιατί όχι και τώρα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να επηρεαστείς επειδή έμαθες ότι τα γονίδια επηρεάζουν την ευτυχία σου; Εγώ σου λέω ότι και πριν την έρευνα ο κόσμος επηρεαζόταν από τα γονίδια. Δεν είναι παράγοντας ευτυχίας το τι γονείς έχεις και τι έχεις κληρονομήσει από αυτούς (σωματικά); Ε και αυτά γονίδια είναι.

Επίσης, ποιος είπε ότι είναι λάθος το ότι προήλθαμε από τον πίθηκο; Ακόμα δεχόμαστε ότι έχουμε κοινή ρίζα με τον πίθηκο.

Τέλος, δεν έχω καταλάβει τι δεν δέχεσαι στην "θεωρία γονιδίων". Δεν δέχεσαι ότι ο άνθρωπος έχει έναν αριθμό χρωμοσωμάτων τα οποία έχουν γονίδια για όλα τα χαρακτηριστικά τουλάχιστον του σώματος μας; Ακόμα δηλαδή και αν δεν δεχτείς ότι υπάρχουν και γονίδια που καθορίζουν ξεχωριστά τον χαρακτήρα (που καθορίζουν δηλαδή αν θα είσαι νευρική πχ) και μόνο το γεγονός ότι η εμφάνιση σου επηρεάζει (έστω και στο ελάχιστο) την διαμόρφωση του χαρακτήρα σου, είναι προφανές ότι τα γονίδια, έστω και λίγο (αν το θες έτσι) επηρεάζουν τον χαρακτήρα. Αφού επηρεάζονται και αυτά λοιπόν, η ευτυχία που επηρεάζεται από αυτά, επηρεάζεται και αυτή.

Παρόλα αυτά, δέχομαι να μην πιστεύει κάποιος ότι τα γονίδια έχουν τον βασικό ρόλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Θυμάμαι όταν κάποτε γκρίνιαζα στον παιδίατρο για κάποια χαρακτηριστικά του παιδιού μου. Για κάθε ελάτωμμα που ανέφερα εκείνος έλεγε ένα προτέρημα που είχε ακριβώς την ίδια έννοια πχ έλεγα ξεροκέφαλος έλεγε αποφασιστικός. Τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να δυστυχήσουμε ή να ευτυχήσουμε ανάλογα πως θα τα χειριστούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Μα καλά, υπάρχει περίπτωση να επηρεαστείς επειδή έμαθες ότι τα γονίδια επηρεάζουν την ευτυχία σου; Εγώ σου λέω ότι και πριν την έρευνα ο κόσμος επηρεαζόταν από τα γονίδια. Δεν είναι παράγοντας ευτυχίας το τι γονείς έχεις και τι έχεις κληρονομήσει από αυτούς (σωματικά); Ε και αυτά γονίδια είναι.

Πολλύς κόσμος παρασίρετε απο οτι ακούει και ρίχνει την αποτυχία του κάπου, εκεί λοιπόν αν το δεί θα ρίχνει τα πάντα αντί να προσπαθεί να μη αποτυγχάνει, εν τω μεταξύ συμφων΄β για την σωματική επίδραση των γονιδίων αλλα όχι των συναιστθηματικών, θεωρώ΄πώς ο καθένας είναι μοναδικός και αυτό δεν αλλάζει στα δικά μου μάτια

Επίσης, ποιος είπε ότι είναι λάθος το ότι προήλθαμε από τον πίθηκο; Ακόμα δεχόμαστε ότι έχουμε κοινή ρίζα με τον πίθηκο.

Εχει καταριφθεί πρόσφατα, δεν είμαστε γόνοι των πιθηκων και μάλιστα το απέδειξαν με την μαθοδο της γονημότητας, αν θές μπορούμε να το αναλύσουμε σε άλλο θέμα

Τέλος, δεν έχω καταλάβει τι δεν δέχεσαι στην "θεωρία γονιδίων". Δεν δέχεσαι ότι ο άνθρωπος έχει έναν αριθμό χρωμοσωμάτων τα οποία έχουν γονίδια για όλα τα χαρακτηριστικά τουλάχιστον του σώματος μας; Ακόμα δηλαδή και αν δεν δεχτείς ότι υπάρχουν και γονίδια που καθορίζουν ξεχωριστά τον χαρακτήρα (που καθορίζουν δηλαδή αν θα είσαι νευρική πχ) και μόνο το γεγονός ότι η εμφάνιση σου επηρεάζει (έστω και στο ελάχιστο) την διαμόρφωση του χαρακτήρα σου, είναι προφανές ότι τα γονίδια, έστω και λίγο (αν το θες έτσι) επηρεάζουν τον χαρακτήρα. Αφού επηρεάζονται και αυτά λοιπόν, η ευτυχία που επηρεάζεται από αυτά, επηρεάζεται και αυτή.

Λάθος και πάλι(για μένα) υπάρχουν άτομα με γονίδια της παχυσαρκίας οκ; δύο διαφορετικά άτομα μπορεί να την την αντιμετοπήσουν διαφορετικά, είναι στον άνθρωπο ο χαρακτήρας όχι στα γονίδια, προσωπικά δεν πιστέυω ότι μπορεί να επιρεάσει το συναίσθημα τα πάντα για μένα είναι η ανατροφή και πώς μεγάλωσε ή πώς νοιώθει μια κατάσταση, όχι γιατί μπορεί να το μεταβάλουν τον χαρακτίρα τα γονίδια


Προσωπικά τώρα, δεν έχω καμία σχέση με την οικογένεια και τα σόγια, όλοι είναι σγουρομάλιδες εγώ ίσια, όλοι είναι μέτριοι εγώ ψηλή, όλοι τους είναι με κον΄τα δάκτυλα εγώ όχι, όλοι είναι οι χειρότεροι εχθροί μου γιατί λέω όπως είναι κάποια πράγματα ενω εκείνοι χτυπάνε πισόπλατα, εκείνοι είναι ήρεμοι εγώ είμαι νευρική μέχρι αιδίας, όλοι έχουν γαλικές ή μελιτζάνες μύτες εγώ με κόκκαλο όλοι με λένε μπαστάρδα, είναι πολλά που μπορεί να πάρουν χρόνια, κατάλαβες γιατί δεν πολυπιστέυω; αυτά τα γονίδια με έκαναν να αμφισβητίσω κάποτε τους γονείς μου

Παρόλα αυτά, δέχομαι να μην πιστεύει κάποιος ότι τα γονίδια έχουν τον βασικό ρόλο.

Πιστέυω να καταλαβες τώρα γιατί δεν πιστέυω πολλύ; αλλα δεν έχω πρόβλημα στο να το πιστέυει κάποιος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Οκ, το κατανοώ.

Να σημειώσω εδώ μια ιστορία που έχω ακούσει αλλά δεν έχω καταφέρει να βρω links για να σας την επιβεβαιώσω και λέει τα εξής:

Έχει παρατηρηθεί ότι κατά τις μεταμοσχεύσεις σημαντικών ζωτικών οργάνων όπως η καρδιά πχ, ότι μνήμες και χαρακτηριστικά του δότη έχουν μεταφερθεί στον δέκτη. Για παράδειγμα σε έναν άνθρωπο μεταμοσχεύτηκε καρδιά από δότη που πέθανε σε τροχαίο. Ο άνθρωπος μετά που συνήλθε από τα πρώτα πράγματα που ζήτησε ήταν nuggets κοτόπουλο. Επίσης, αν και μέχρι τότε μισούσε τις πιπεριές μετά την μεταμόσχευση τις αγαπούσε πολύ. Από την άλλη μεριά, ο δότης, λάτρευε πραγματικά τις πιπεριές στα φαγητά του και πριν πεθάνει είχε φάει nuggets κοτόπουλο

Μπορεί να ακούγεται τραβηγμένο αυτό, αλλά έχω ακούσει αρκετές φορές για ανθρώπους που μετά από μεταμόσχευση, έχει αλλάξει κάπως ο χαρακτήρας τους.

Μια εξήγηση για μένα είναι οι μνήμες μας να αποθηκεύονται και στο DNA. Αν αυτό ισχύει και αφού είναι σίγουρο ότι κληρονομούμε το DNA από τους γονείς μας, τότε πολλά χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μας πηγάζουν από αυτό.

Το γεγονός ότι εσύ mania μου, δεν μοιάζεις με τους γονείς σου δεν λέει κάτι. Μπορεί απλά να μην βγήκαν τα εμφανισιακά χαρακτηριστικά τους σε εσένα και να βγήκαν κάποιων προπαππούδων σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.