Τι θα συνέβαινε στην ανθρωπότητα αν μάθαινε την "αλήθεια" + οι θεωρίες μας για τον κόσμο

[Πουπουλίνα]

Ετσι ειναι.Ανικητη η βλακεια.

 

[ilias90]

Δυστυχώς, ότι και αν αποδειχθεί, όσο επιστημονικά και αν αποδειχθεί, ελάχιστα θα αλλάξει ο κόσμος μας. Οι περισσότεροι θα αμφισβητήσουν τα αποτελέσματα, θα πουν ότι είναι προπαγάνδα του "συστήματος" και της "νέας τάξης" ή συμπεράσματα του σατανά. Έτσι οι κάτοικοι της Γης θα συνεχίσουν απτόητοι να πολεμούν, να σκοτώνουν και να σκοτώνονται για το ποιανού η ποδοσφαιρική ομάδα ή ο θεός (το ίδιο είναι για πολλούς) είναι καλύτερος. Φτάσαμε στον 21ο αιώνα και παρά τις επιστημονικές αποδείξεις, ακόμα υπάρχουν πάρα πολλά άτομα που πιστεύουν σε μαγείες, γρουσουζιές, ματιάσματα, θαύματα, ξόρκια, ζώδια, ψευδοϊατρικές, εικόνες που δακρύζουν. Να σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι στη Γη δεν δέχονται τη θεωρία της εξέλιξης, πόσοι πιστεύουν (και επιμένουν) ότι η Γη είναι επίπεδη, πόσοι αμφισβητούν ότι ο άνθρωπος πάτησε στη Σελήνη, πόσοι αρνούνται ότι υπάρχει κλιματική αλλαγή. Ας αναλογιστούμε πόσοι χωρίζουν τους ανθρώπους και συμπαθούν ή μισούν με κριτήριο το χρώμα και τη "φυλή". Καμιά επιστημονική ανακάλυψη δεν θα μπορούσε να αφαιρέσει τις παρωπίδες από τους φανατικούς κάθε είδους.

Υ.Γ. Καληνύχτα Κεμάλ. Αυτός ο κόσμος δεν θα αλλάξει ποτέ.

View attachment 143875​

Χαρακτηριστικό δείγμα ατόμου-προϊόν της εποχής μας που δεν μπορεί να δει τα πράγματα με καμία άλλη οπτική πέρα από τη θετικιστική και θεωρεί ότι αυτή και μόνο αυτή είναι η σωστή, ότι δεν υπήρχε καμία σοφία στον αρχαίο άνθρωπο, ότι οι μύθοι είναι παλαβομάρες κοκ... Αυτά τα άτομα δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπακούν σε έναν αρχέγονο νόμο του ανθρώπου, που είναι η ανάγκη για πίστη σε κάτι ανώτερο και είναι σύμφυτη με το είδος μας. Απλώς αντικατέστησαν τον Θεό με την «πρόοδο» και την «εξέλιξη».
Εμάς λένε ταλιμπάν, αλλά δεν νομίζω να έχει υπάρξει είδος ανθρώπου με μεγαλύτερη αγάπη για της παρωπίδες και τη μονόπλευρη οπτική των πραγμάτων από τον άθεο υλιστή.

 

[paskmak]

Χαρακτηριστικό δείγμα ατόμου-προϊόν της εποχής μας που δεν μπορεί να δει τα πράγματα με καμία άλλη οπτική πέρα από τη θετικιστική και θεωρεί ότι αυτή και μόνο αυτή είναι η σωστή, ότι δεν υπήρχε καμία σοφία στον αρχαίο άνθρωπο, ότι οι μύθοι είναι παλαβομάρες κοκ... Αυτά τα άτομα δεν μπορούν να καταλάβουν ότι υπακούν σε έναν αρχέγονο νόμο του ανθρώπου, που είναι η ανάγκη για πίστη σε κάτι ανώτερο και είναι σύμφυτη με το είδος μας. Απλώς αντικατέστησαν τον Θεό με την «πρόοδο» και την «εξέλιξη».
Εμάς λένε ταλιμπάν, αλλά δεν νομίζω να έχει υπάρξει είδος ανθρώπου με μεγαλύτερη αγάπη για της παρωπίδες και τη μονόπλευρη οπτική των πραγμάτων από τον άθεο υλιστή.

Θεωρούν τις ανθρωπιστικές επιστήμες ως ανιαρές, την φιλοσοφία και θεολογία ως θεωρίες γι αγρίους , και χρησιμοποιούν την επιστήμη μόνο ο για την παραγωγη πλούτου.


Γι αυτό κατέληξαν οι κοινωνίες αυτές να είναι πλούσιες αλλά πρώτες στην εμφάνιση κατάθλιψης, ενώ κάποια άτομα, που ζουν σ αυτες, όταν ξαναερχονται σ επαφή με την αρχέγονη και έμφυτη τάση του ανθρώπου για το θείο και για το ότι έχει να κάνει με το πνεύμα, αφήνουν μούσια και περιτεμνονται ή ξεκινάνε ταξίδια στις Ινδίες( ο στραβός πάντα στραβά θ αρμενίζει).


Το αστείο είναι ότι κατι τέτοια φαινόμενα και θεωριεσ θέλουν να τα επιβάλλουν και στην Ελλάδα, μια χώρα μητέρα του πνεύματος και της θρησκείας.

 

[Valder]

Εντωμεταξυ τον Δαρβίνο τον επικαλούνται οι της Αριστερής Ατραπου μη γνωρίζοντας πως αρχικά δεν ηθελε να ασχοληθει με το θέμα των μεταλλάξεων (γιατι περι αυτού πρόκειται και όχι της εξέλιξης, άλλο μετάλλαξη και άλλο εξέλιξη, ουσιαστικά μετάλλαξη = κοινός πρόγονος ανθρώπων και πιθήκων, όχι πίθηκος ---> άνθρωπος) και ότι ήταν σφόδρα ένθεος, βλ και επαφές με τον Asa Grey και το Natural Theology.

Μαλθουσιανοί και Χαξλευανοί είναι, όχι Δαρβινιστές.

 

[ilias90]

Θεωρούν τις ανθρωπιστικές επιστήμες ως ανιαρές, την φιλοσοφία και θεολογία ως θεωρίες γι αγρίους , και χρησιμοποιούν την επιστήμη μόνο ο για την παραγωγη πλούτου.

Κοινωνικές και ανθρωπιστικές επιστήμες είναι η αλήθεια ότι έχουν δώσει πολλές λαβές για να βάλλονται. Όλη αυτή η ταυτοτική παράνοια που ζούμε σήμερα από αυτές ξεκίνησε. Παρόλα αυτά, είναι πάρα πολύ χρήσιμες και μπορούν να εξηγήσουν πολλά για την ανθρώπινη συμπεριφορά, αν δεν χρησιμοποιούνται σαν εργαλεία προπαγάνδας. Όπως και να έχει οι των θετικών επιστημών μας σνομπάρουν εμάς και αυτό δεν με χαλάει. Το να τα βάζουν, όμως, με τη φιλοσοφία το θεωρώ ύβρι προς τον ίδιο τον άνθρωπο. Δεν κατανοούν ότι ούτε αυτή η λογική που λιβανίζουν 24/7 χωρίς να γνωρίζουν απαραίτητα για τι πράγμα μιλάνε (όπως ακριβώς όταν λένε «επιστήμη» γενικά και αόριστα) θα υπήρχε χωρίς τη φιλοσοφία.

Γι αυτό κατέληξαν οι κοινωνίες αυτές να είναι πλούσιες αλλά πρώτες στην εμφάνιση κατάθλιψης, ενώ κάποια άτομα, που ζουν σ αυτες, όταν ξαναερχονται σ επαφή με την αρχέγονη και έμφυτη τάση του ανθρώπου για το θείο και για το ότι έχει να κάνει με το πνεύμα, αφήνουν μούσια και περιτεμνονται ή ξεκινάνε ταξίδια στις Ινδίες( ο στραβός πάντα στραβά θ αρμενίζει).

Ε ναι, κάτι χάνεις κάτι κερδίζεις στη ζωή, ο νόμος της ισορροπίας σε πλήρη ισχύ. Διάλεξες (σαν δύση) να ζεις πολύ καλύτερα, πέτυχες σπουδαία πράγματα στο υλικό πεδίο, αλλά αυτό προφανώς θα είχε επίδραση κάπου αλλού και αυτό το κάπου αλλού ήταν ο συλλογικός ψυχισμός. Απαρνήθηκες τη «μαγεία», τον «μύθο» και τον Θεό, αγνοώντας ότι αυτά τα πράγματα επιτελούν συγκεκριμένους ρόλους στο συλλογικό ασυνείδητο κάθε φυλής, αλλά και της ίδιας της ανθρωπότητας και -σχεδόν κυριολεκτικά- έχασες την ψυχή σου.

Το αστείο είναι ότι κατι τέτοια φαινόμενα και θεωριεσ θέλουν να τα επιβάλλουν και στην Ελλάδα, μια χώρα μητέρα του πνεύματος και της θρησκείας.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο αυτά τα πράγματα ξεπηδάνε πάλι γιατί είναι ορμέμφυτα. Γιατρός είσαι, θα διαπίστωσες πολύ καλύτερα από εμένα τη θρησκευτική ευλάβεια με την οποία ανέφεραν τη λέξη «επιστήμη» όταν μιλούσαν για τον κόβιντ. Το επάγγελμά σου είναι ο ιερέας της εποχής μας για τον κόσμο, με την έννοια ότι σου έχει απόλυτη εμπιστοσύνη.
Ελπίζω να πιάνεις πως το γράφω, δεν κάνω κάποια σύγκριση μεταξύ ιερέων και γιατρών, απλώς επισημαίνω τον τρόπο με τον οποίο γίνονται αντιληπτοί από το ευρύ κοινό, ότι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο μοτίβο που αναδύεται πάντα, απλά με διαφορετικό τρόπο ανά εποχή.