Τοξική, σαδίστρια, νάρκισσος μητέρα

[Anna1996]

Γεια σας καλώς σας βρήκα να πω και εγώ την ιστορία μου.... Την πονεμένη ιστορία μου.... Ευτυχώς που με σώζει η αγωγή και ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου.. διαφορετικά θα ήμουν ήδη σε άλλη πλευρά....



Ακολουθεί σεντόνι. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη. Κάπου ήθελα να τα πω. Σας ευχαριστώ. Ουφ...



Γεια σας, γεια σας. Όσοι έχετε εμπειρία από νάρκισσο γονέα, μητέρα ή πατέρα θα ήθελα τη γνώμη σας.

Προσπαθώ να καταλάβω, ώστε να μπορέσω να το αποδεχτώ, αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν η μητέρα μου είναι νάρκισσος ή απλώς πάσχει από κατάθλιψη, ενδεχομένως η αν απλώς είναι εκδικητική. Με τη μητέρα μου ήμασταν πάρα πολύ δεμένες. Θα 'λεγα ότι είχαμε και σχέση συνεξάρτησης, εγώ δηλαδή κυρίως. Είμαι υιοθετημένη από μωρό. Η μητέρα μου ήταν δασκάλα στο επάγγελμα και μεγάλωσα μαζί της και με τη γιαγιά μου την οποία έχω χάσει δυστυχώς. Με τη μητέρα μου είχαμε πάντα, από όταν ήμουν μικρή ακόμα, μία ιδιόμορφη σχέση. Κάπως σαν τη διπολική διαταραχή να μία πάνω μία κάτω, εκατέρωθεν. Σε αντίθεση με τη σχέση που είχα με τη γιαγιά μου, που ακόμα και κάποιες μικροδιαφορές που είχαμε γενικά υπήρχε μία σταθερότητα. Διότι η γιαγιά μου ήταν γενικά ένας σκληρός χαρακτήρας αλλά απέναντι σε μένα ήταν σαν μάνα μου. Όσο και να μαλώναμε όσο και να γίνονταν τα πάντα όλα ποτέ δεν μου κράτησε κακία πάντα με συγχωρούσε με αγαπούσε κι αν και ήταν μία γυναίκα που δεν τελείωσα το σχολείο καταλάβαινε ότι πίσω από τα ξεσπάσματα μου υπήρχε κάτι. Και πάντα καθόταν και κουβέντιαζε μαζί μου ενώ η μητέρα μου δεν θυμάμαι να κουβέντιαζε ποτέ και όταν ξεσπούσα και φώναζε έπαιρνε το αυτοκίνητο και πάντα έφευγε... Panda έφευγε από τα προβλήματα δεν καθόταν ούτε να συζητήσουμε ούτε να με ηρεμήσει ειδικά αν με έβλεπε να φουντώνω πάντα επέμενε και συνέχιζε για να με κάνει χειρότερα και με τα γελούσε που με έβλεπα έτσι. Και έλεγε ότι κάνω θέατρο με κοροϊδευε έκανε μορφασμούςέκανε .Με αποτέλεσμα πολλές φορές να καταλήγουμε με τη γιαγιά μου στο αστυνομικό τμήμα και να την ψάχνουμε γιατι φοβόμασταν μήπως είχε πάθει κάτι γιατί έκανε ώρες να γυρίσει. Σε σημείο που το αστυνομικό τμήμα πλέον μας είχε μάθει με τα ονόματά μας... Είχα μία όμορφη παιδική ηλικία. Δεν μου έλειψε πότε τίποτα δοξα τω Θεω θα ήμουνα αχάριστη αν έλεγα κάτι τέτοιο. Ίσως εκεί να έγκειται και το πρόβλημα που έχω τώρα και δεν μπορώ να μείνω σε κάποια δουλειά. Η μητέρα μου προσπαθούσε για πολλά χρόνια να γίνει μητέρα και επειδή δεν τα κατάφερε όταν με υιοθέτησε μου έδωσε τα πάντα από όλες τις απόψεις και προφανώς δεν με πίεζε και όλη αυτή η ελευθερία εμένα με έκανε τώρα στο να μην πατάω στα πόδια μου.. φυσικά δεν την κατηγορώ καταλαβαίνω ότι με αγαπούσε. Γιατί με φρόντιζε με πήγαινε σε γιατρούς φρόντιζε για όλα αυτά. Απλώς δεν ξέρω εάν όλα αυτά που έκανε για μένα τα έκανε όντως από πραγματική αγάπη ή αν ήταν η ανάγκη της να μου δώσει τα πάντα ώστε να της είμαι ευγνώμων και μεγαλώνοντας να της τα ανταποδώσω όπως εκείνη περίμενε για να νιώθει χαρούμενη.

Η παιδική μου ηλικία λοιπόν ήταν πολύ καλή η εφηβεία μου όμως μέχρι και τα 18 μου ήταν απαίσια. Τα μικρά ξεσπάσματα έγιναν τεράστια. Και έγινε ένα μπαμ όπου για τέσσερα πέντε χρόνια μάλωνα με τη μητέρα μου τη χτυπούσα την απειλούσαμε μαχαίρι έλεγα ότι θα αυτοκτονήσω χτυπούσα τη γιαγιά μου δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα νεύρα μου έκανα τρελά πράγματα στο σχολείο. Καμία διάθεση για μαθήματα καμία διάθεση για τίποτα ήμουνα σε μία φάση δυσφορικής μανίας. Και η μητέρα μου ήτανε στο έλεος... Αρχίσαμε λοιπόν επισκέψεις σε ψυχίατρο η οποία ευτυχώς με βοήθησε μου έγραψε μία αγωγή για διπολική διαταραχή χωρίς βέβαια να μου γίνει διάγνωση τότε. Την ακολούθησα για δυόμισι χρόνια την αγωγή και κάθε μήνα πηγαίναμε στην ψυχίατρο. Άλλαξα βοηθήθηκα πήρα τα πάνω μου. Έφτιαξαν οι σχέσεις με τη μητέρα μου. Όλα πήγαιναν καλά για πολλά χρόνια σπούδασα τελείωσα έκανα έρανα. Ήμασταν μελιγάλα. Ώσπου σαν άνθρωπος και εγώ άρχισα να φλερτάρω. Άρχισα να γνωρίζω άντρες στο διαδίκτυο και να θέλω να βγω ραντεβού. Δύο φορές έγινε αυτό. Και τις δύο φορές πήγε λάθος τελείως. Δεν χάρηκα ούτε ραντεβού ούτε περαιτέρω. Στην πρώτη εβδομάδα η μητέρα μου με ξέκοβε. Πάντα με την απειλή ότι αφού δεν τους εγκρίνει με βάση αυτά που έχει ανακαλύψει δεν θέλει να γυρίσω στο σπίτι αλλά να πάω να ζήσω με τον άνθρωπο που έβγαινα. Γιατί την πρώτη φορά την πειράζε που νεαρός είχε αρκετες γνωριμίες πριν από μένα και δεν ήθελε η κόρη ειδική της να είναι του πεταματου... Δεν σε έχω για όποιον όποιον εγώ σε έχω για κάποιον καλό ψάξε κάποιον που να είναι και φιλόλογος καλό θα είναι... Πάει αυτός πενάν 2 χρόνια έρχεται ο επόμενος. Πάνω στην καραντίνα. Ξαφνικά μου αποκαλύπτει ότι έχει επιληψία και εγώ επειδή τα μοιραζόμουν όλα με τη μάνα μου της το είπα και από κει ξεκίνησε ο χαμός. Φοβήθηκε ότι δεν θα μπορώ να τα βγάλω πέρα μαζί του και άρχισε να λέει στις φίλες της ότι μπορεί να μου κρύβει και τίποτα άλλο να έχει κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα. Έφτασε να βρει μέχρι και τον πατέρα του που ήταν να αστυνομικός να μιλήσει με έναν θείο μου αστυνομικό και να μάθει πράγματα για εκείνον χωρίς τη δική μου έγκριση φυσικά... Εγώ της έλεγα ότι θέλω να συνεχίσω να τον βλέπω αλλά εκείνη έλεγε ότι πού πάω να μπλέξω τι έχω να πάθω... Μαλώνα με μαλώναμε και στο τέλος έκοψα αναγκαστικά γιατί θα με έδιωχνε από το σπίτι.... Φυσικά οι συγγενείς όλοι την στήριζαν εμένα κανείς. Το θέμα είναι ότι δεν μου επέμενε ποτέ για δουλειά γιατί ήλπιζε ότι θα ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα όπου εγώ φυσικά δεν το γουστάρω καθόλου. Και πίστευε ότι κάποια στιγμή τουλάχιστον θα πιάσω κάποια δουλειά αλλά δεν τρελαινοταν κιόλας... Όσο ζούσε γιαγιά μου υπήρχε μία ισορροπία. Πάντα έμπαινε διαμεσολαβητής. Γιατί ήξερε ότι η μητέρα μου ήταν πολύ νευρική και οξύ θυμη όπως και εγώ και μόνο εκεί είναι κατάφερνε να μας φέρνει σε ισορροπία. Θυμάμαι κάποια χρόνια πριν πεθάνει έλεγε δεν ξέρω τι θα κάνετε οι δυο σας όταν θα φύγω από τη ζωή πραγματικά θυμάμαι κάποια χρόνια πριν πεθάνει έλεγε δεν ξέρω τι θα κάνετε οι δυο σας όταν θα φύγω από τη ζωή.... Η γιαγιά μου πέθανε. Και επειδή είχε μία πολύ δύσκολη σχέση η μητέρα μου μαζί της προφανώς ήλπιζε μέσα της ότι τώρα που μείναμε δυό μας θα έχει η μία την άλλη άσχετα αν δεν μου το έλεγε. Αλλά εγώ άρχισα να φλερτάρω πάλι και προφανώς δεν της έφτανε που φλέρταρα με άντρες άρχισα να φλερτάρω με γυναίκες γιατί ανακάλυψα ότι είμαι αμφιφυλόφιλη. Εκεί ήρθε το κερασάκι στην τούρτα. Δεν μπόρεσε να το χωνέψει καθόλου... Από κει ξεκίνησαν πάλι τα προβλήματά μας... Ειδικά όταν έκανα μία σχέση και της πήγα τελείως κόντρα γιατί δεν υποχώρησα εκείνη τη φορά . Και κατάλαβε ότι με χάνει λίγο λίγο... Δεν το έβαλα κάτω όσο πόλεμο και να μου έκανε. Το έφτασα μέχρι το τέρμα. Μέχρι που αποφάσισα να της πω ότι φεύγω από το σπίτι και πάω να ζήσω με την κοπέλα μου. Μέσα της όμως ήλπιζε ότι θα επιστρέψω γιατί μου το είχε πει ότι μπορεί και να μετανιώσεις και να γυρίσεις πίσω κανείς δεν ξέρει.... Ίσως για αυτό με άφησε να φύγω... Περιττό να αναφέρω ότι πριν μετακομίσω έναν χρόνο ήμουνα με αυτό το τραυματισμούς καθημερινούς. Και δεν ήταν δίπλα μου καθόλου. Δεν μπορούσε να διαχειριστεί αυτήν την κατάσταση. Και μου μιλούσε απότομα ψυχρά και με κακία. Δεν ήρθε καθόλου μαζί μου στο ψυχίατρο. Και ήτανε απούσα μόνο οικονομικά με στηρίζε συναισθηματικά δεν ήτανε ποτέ κοντά μου. Εγώ από όταν ήρθα εδώ λόγω των ψυχολογικών μου προβλημάτων που είχα αποκτήσει έναν χρόνο δεν μπόρεσα να σταθώ σε καμία δουλειά. Όλο τον χειμώνα που μας πέρασε ήμουν τέζα στο κρεβάτι με φρικτή κατάθλιψη. Με μία μάνα που δεν άντεχε να ακούει ότι δεν είμαι καλά. Που με έχει με είχε φραγή στο κινητό. Με έχει κατηγορήσει σε όλους τους συγγενείς. Συνεχίζει να με κατηγορεί και στην κοπέλα μου η οποία βέβαια δεν χαμπαριάζει. Ίσως γιατί πιστεύει ότι έτσι θα μας χωρίσει. Και από εκεί που οι μισούσε και δεν ήθελε να ακούει ούτε το όνομά της τώρα της στέλνει μηνύματα γλυκά σαν να είναι κόρη της και κατηγορεί εμένα σε εκείνη. Καταλάβατε πόσο διεστραμμένη είναι. Της είπα όμως δεν θα απαντήσεις ούτε σε μισό μήνυμα.... Νοσηλεύτηκα τον απρίλιο διαγνώστηκα επίσημα από δύο ψυχιάτρους με οριακή διαταραχή αλλά έχω και στοιχεία διπολικότητας... Δεν μπορώ να κάνω ψυχοθεραπεία σε ιδιότη γιατί κοστίζει και με το επιδόματα δεν τα βγάζω πέρα. Έχει μόνο ψυχολόγο εδώ που δεν με αναλαμβάνει γιατί είμαι δύσκολη περίπτωση... Και ψυχίατρο έχει μόνο στο ψυχιατρείο της διπλανής πόλης στο οποίο δεν θέλω να πηγαίνω γιατί είναι ψυχιατρική κλινική και αν κάνω κάποιο επεισόδιο σε κάποια επίσκεψη μπορεί να με κρατήσουν μέσα σε κρατάνε για το τίποτα. Και δεν το αντέχω... Πέρασα μία φάση απρίλιο μάιο ιούνιο που ήμουνα πολύ καλά ψυχολογικά μάλλον φάση μανίας... Τώρα έχω πέσει πάλι πολύ έχω φοβερή κατάθλιψη παίρνω βέβαια το φαρμακο μου αλλά είμαι έτσι και έτσι... Κάνω προσπάθειες στην επικοινωνώ με τη μητέρα μου η οποία με κοροϊδεύει ευρώ και λίγες βδομάδες ότι θα μου βγάλει τη φραγή αλλά άμα την πάρω δεύτερη φορά θα μου την ξαναβάλει. Κάθε φορά μου λέει θα στη βγάλω θα στη βγάλω θα στη βγάλω τώρα αύριο μεθαύριο και με δουλεύει... Μου στέλνει και κεινη κάποια χρήματα επιπρόσθετα εντάξει την ευχαριστώ για αυτό... Αλλά είναι απότομος χαρακτήρας και όποτε πάει η κουβέντα στη δουλειά και σε θέματα υγείας δεν αντέχει. Όταν μου λέει αυτή ότι δεν είναι καλά κάθομαι και τη ρωτάω και όταν της λέω εγώ όπως τις προάλλες ότι είχα θέμα με το στομάχι μου και πήγα σε γιατρό και τις εξηγούσα μου λέει ωχ όλοι έχουν προβλήματα αμάν πια όλο άρρωστήσει βαρέθηκα να το ακούω όλο προβλήματα έχει και τώρα ξόδεψες δηλαδή και τα επιπλέον χρήματα που σου έστειλα για να πας σε γιατρό και άιντε πάλι από την αρχη. Μετά την έκλεισα και μου έστειλε στο messenger περαστικά μου λέει δεν διαβάζω αυτά που γράφεις το κλείνω εδώ για να έχει πάλι το πάνω χέρι. Και μου είπε βγάλτα πέρα μόνη σου οικονομικά... Επίσης μου έχει πετάξει πρόσφατα ότι κάνει ανακαίνιση στο σπίτι και στο δωμάτιό μου μου είπε ότι έχω κάνει πολύ ωραία πράγματα και είχα σκοπό να μείνω εγώ στο κάτω είσαι στο πάνω αλλά εσύ μου έφυγες με άφησες εδώ πέρα μόνη okay επιλογή καταλάβατε λοιπόν γιατί μου κάνει πόλεμο. Τώρα το παραδέχτηκε επειδή σηκώθηκα και έφυγα αυτή η γυναίκα που για χρόνια μου έλεγε πήγαινε κάνε τη ζωή σου και εσείς όπως θέλεις εγώ θα είμαι δίπλα σου και τώρα μου βγάζει την ψυχή αν δεν πάει σε ψυχίατρο δεν μας βλέπω καλά.... Παρόλα αυτά εγώ την αγαπάω και της το χω πει ότι δεν την ψάχνω για τα λεφτά αλλά για να μιλάμε παρόλα αυτά αυτή στηρίζεται μόνο στο οικονομικό κομμάτι

Κι απο συναισθήματα μηδέν.... Όμως λέει ότι με αγαπάει και ότι αυτό φαίνεται από τα λεφτά που μου στέλνει.... Αναρωτιέμαι όμως γιατί ψάχνει σύμμαχο τη σχέση μου αφού δεν την ήθελε. Ξαφνικά έγινε καλή και κατάλαβε ότι είναι καλός χαρακτήρας ή προσπαθεί να της βάλει λόγια για μένα πιστεύοντας ότι θα με παρατήσει; Για αυτό μάλλον μου έλεγε για το σπίτι που ανακαινίζει είτε σου λέει μπορεί να μετανιώσει και να γυρίσει πίσω που με άφησα εδώ πέρα μόνη μου ενώ θα ήμασταν μαζί... Έχει μεγάλο πρόβλημα.... Με στεναχωρεί με πονάει με πικραίνει και είναι στον κόσμο της.... Επίσης το ξέρω ότι μπορεί να μου γίνουνε σχόλια για τον τρόπο που γράφω. Γράφω με ηχογράφηση κατά το ήμισυ γιατί είναι μεγάλο το όπως επίσης ξέρω ότι έχω παραληρηματικό λόγο. Στοιχείο της οριακής διπολικής μου δυστυχώς

... Και ζητώ συγγνώμη... Δεν θα συγχωρήσω κάτι τελευταίο ποτέ σε αυτή τη γυναίκα που ξέρω ότι και εγώ την ταλαιπώρησα τότε όταν ήμουνα μικρή το χω ξαναγράψει με φοβέρριζε ταΐζοντάς με σαπούνι... Μία άλλη φορά που μάλλον πάλι μαλώναμε έκλεισε δωμάτιό μου για 5 ώρες σε ένα καλοκαίρι κάθισε από έξω με ένα σκουπόξυλο και μου απαγόρευσε να πάω μέχρι και στο μπάνιο ενώ εγώ έκλαιγα και χτυπιόμουνα και την άλλη μέρα εξαιτίας της ανέβασα πυρετό. Ακριβώς όπως το ακούσατε και μάλιστα έχει τόση ηδονή στο βλέμμα της. Την ώρα που έχω χτυπιό μουνα και έκλαιγα για να μην το καταπιώ... Και αυτό κακοποίηση είναι μπορεί να μη με έδερνε αλλά όσο καιρό έκανε αυτό που έκανε και το θυμάμαι ότι το έκανα αρκετές φορές για να σταματήσω να φωνάζω και να μαλώνουμε. Πριν καιρό της του ανέφερα σαν περιστατικό και ούτε μία συγνώμη δεν ζήτησε για τότε το μόνο που είπεν ότι φαντάσου που με έφτανες για να κάνω αυτό το πράγμα. ΤΕΡΑΣ!!!! ΜΕ ΜΕΓΆΛΩΣΕ ΜΕ ΦΡΌΝΤΙΣΕ ΣΚΟΠΌ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΗΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΆΝΩ ΕΓΏ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ ΕΚΠΛΗΡΏΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΊΕΣ ΤΗΣ. ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΈΦΥΓΑ ΌΜΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΌ ΤΗΣ ΈΧΕΙ ΦΡΙΚΆΡΕΙ. ΠΙΣΤΕΎΕΤΕ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΝΆΡΚΙΣΣΟΣ ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ Η ΜΌΝΟ ΕΓΏ ΈΧΩ ΠΡΌΒΛΗΜΑ; ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΈΡΩ ΌΤΙ ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΠΟΥ ΈΦΥΓΑ ΚΑΝΈΝΑΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΔΕΝ ΜΕ ΨΑΧΝΕΙ. Αν δεν την παρακαλέσω μέσω τρίτων να με πάρει δεν παίρνει.... Θυμώνει εύκολα και δεν τη νοιάζει ακόμη κι.αν της πω ότι δεν είμαι καλά.. έχω περάσει τόσο πολλά ψυχολογικά έχω αλλάξει τόσο πολλά αγωγές ούτε όταν έκανα απόπειρα και με πήγανε στην κλινική δεν την ένοιαξε για μένα έπαιρνε και έλεγε γιατί μας το κάνεις αυτό και μας ταλαιπωρείς και πόσα λεφτά θέλεις να σου στείλω ένα εγώ της έλεγα ότι ήθελα να ακούσω μία καλή κουβέντα και αυτή έφεραν μόνο τα λεφτά για την νόμιζα ότι έτσι δεν θα κάνω απόπειρες και θα είμαι ευτυχισμένη πλανάται πλάνην οικτρά. Ας με τιμωρήσει ο θεός πραγματικά το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι όταν φύγει από τη ζωή θα ησυχάσω αν ζω τότε βέβαια που δεν το βλέπω.... Γιατί αυτή θα μας θάψει όλους.... Κι αναρωτιέται γιατί δεν μπορώ να στεριώσω σε δουλεια σήμερα και δεν είμαι καλά ξέρει τον λόγο.

 

[vasilagas]

Με όλο το σεβασμό. Η περίπτωση σου είναι πολύ βαριά, για οποιαδήποτε συμβουλή σε φόρουμ.

Λυπάμαι για ότι πέρασες, ήσουν απλά ένα παιδί. Δεν σου άξιζε όλο αυτό.
Όμως το παρελθόν δεν αλλάζει. Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις είναι να αναζητήσεις ψυχοθεραπεία. Δεν αξίζει να το κουβαλάς στο παρόν.

 

[Paragontas7000]

Γεια σας καλώς σας βρήκα να πω και εγώ την ιστορία μου.... Την πονεμένη ιστορία μου.... Ευτυχώς που με σώζει η αγωγή και ο άνθρωπος που έχω δίπλα μου.. διαφορετικά θα ήμουν ήδη σε άλλη πλευρά....



Ακολουθεί σεντόνι. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη. Κάπου ήθελα να τα πω. Σας ευχαριστώ. Ουφ...



Γεια σας, γεια σας. Όσοι έχετε εμπειρία από νάρκισσο γονέα, μητέρα ή πατέρα θα ήθελα τη γνώμη σας.

Προσπαθώ να καταλάβω, ώστε να μπορέσω να το αποδεχτώ, αν όντως συμβαίνει κάτι τέτοιο, αν η μητέρα μου είναι νάρκισσος ή απλώς πάσχει από κατάθλιψη, ενδεχομένως η αν απλώς είναι εκδικητική. Με τη μητέρα μου ήμασταν πάρα πολύ δεμένες. Θα 'λεγα ότι είχαμε και σχέση συνεξάρτησης, εγώ δηλαδή κυρίως. Είμαι υιοθετημένη από μωρό. Η μητέρα μου ήταν δασκάλα στο επάγγελμα και μεγάλωσα μαζί της και με τη γιαγιά μου την οποία έχω χάσει δυστυχώς. Με τη μητέρα μου είχαμε πάντα, από όταν ήμουν μικρή ακόμα, μία ιδιόμορφη σχέση. Κάπως σαν τη διπολική διαταραχή να μία πάνω μία κάτω, εκατέρωθεν. Σε αντίθεση με τη σχέση που είχα με τη γιαγιά μου, που ακόμα και κάποιες μικροδιαφορές που είχαμε γενικά υπήρχε μία σταθερότητα. Διότι η γιαγιά μου ήταν γενικά ένας σκληρός χαρακτήρας αλλά απέναντι σε μένα ήταν σαν μάνα μου. Όσο και να μαλώναμε όσο και να γίνονταν τα πάντα όλα ποτέ δεν μου κράτησε κακία πάντα με συγχωρούσε με αγαπούσε κι αν και ήταν μία γυναίκα που δεν τελείωσα το σχολείο καταλάβαινε ότι πίσω από τα ξεσπάσματα μου υπήρχε κάτι. Και πάντα καθόταν και κουβέντιαζε μαζί μου ενώ η μητέρα μου δεν θυμάμαι να κουβέντιαζε ποτέ και όταν ξεσπούσα και φώναζε έπαιρνε το αυτοκίνητο και πάντα έφευγε... Panda έφευγε από τα προβλήματα δεν καθόταν ούτε να συζητήσουμε ούτε να με ηρεμήσει ειδικά αν με έβλεπε να φουντώνω πάντα επέμενε και συνέχιζε για να με κάνει χειρότερα και με τα γελούσε που με έβλεπα έτσι. Και έλεγε ότι κάνω θέατρο με κοροϊδευε έκανε μορφασμούςέκανε .Με αποτέλεσμα πολλές φορές να καταλήγουμε με τη γιαγιά μου στο αστυνομικό τμήμα και να την ψάχνουμε γιατι φοβόμασταν μήπως είχε πάθει κάτι γιατί έκανε ώρες να γυρίσει. Σε σημείο που το αστυνομικό τμήμα πλέον μας είχε μάθει με τα ονόματά μας... Είχα μία όμορφη παιδική ηλικία. Δεν μου έλειψε πότε τίποτα δοξα τω Θεω θα ήμουνα αχάριστη αν έλεγα κάτι τέτοιο. Ίσως εκεί να έγκειται και το πρόβλημα που έχω τώρα και δεν μπορώ να μείνω σε κάποια δουλειά. Η μητέρα μου προσπαθούσε για πολλά χρόνια να γίνει μητέρα και επειδή δεν τα κατάφερε όταν με υιοθέτησε μου έδωσε τα πάντα από όλες τις απόψεις και προφανώς δεν με πίεζε και όλη αυτή η ελευθερία εμένα με έκανε τώρα στο να μην πατάω στα πόδια μου.. φυσικά δεν την κατηγορώ καταλαβαίνω ότι με αγαπούσε. Γιατί με φρόντιζε με πήγαινε σε γιατρούς φρόντιζε για όλα αυτά. Απλώς δεν ξέρω εάν όλα αυτά που έκανε για μένα τα έκανε όντως από πραγματική αγάπη ή αν ήταν η ανάγκη της να μου δώσει τα πάντα ώστε να της είμαι ευγνώμων και μεγαλώνοντας να της τα ανταποδώσω όπως εκείνη περίμενε για να νιώθει χαρούμενη.

Η παιδική μου ηλικία λοιπόν ήταν πολύ καλή η εφηβεία μου όμως μέχρι και τα 18 μου ήταν απαίσια. Τα μικρά ξεσπάσματα έγιναν τεράστια. Και έγινε ένα μπαμ όπου για τέσσερα πέντε χρόνια μάλωνα με τη μητέρα μου τη χτυπούσα την απειλούσαμε μαχαίρι έλεγα ότι θα αυτοκτονήσω χτυπούσα τη γιαγιά μου δεν μπορούσα να συγκρατήσω τα νεύρα μου έκανα τρελά πράγματα στο σχολείο. Καμία διάθεση για μαθήματα καμία διάθεση για τίποτα ήμουνα σε μία φάση δυσφορικής μανίας. Και η μητέρα μου ήτανε στο έλεος... Αρχίσαμε λοιπόν επισκέψεις σε ψυχίατρο η οποία ευτυχώς με βοήθησε μου έγραψε μία αγωγή για διπολική διαταραχή χωρίς βέβαια να μου γίνει διάγνωση τότε. Την ακολούθησα για δυόμισι χρόνια την αγωγή και κάθε μήνα πηγαίναμε στην ψυχίατρο. Άλλαξα βοηθήθηκα πήρα τα πάνω μου. Έφτιαξαν οι σχέσεις με τη μητέρα μου. Όλα πήγαιναν καλά για πολλά χρόνια σπούδασα τελείωσα έκανα έρανα. Ήμασταν μελιγάλα. Ώσπου σαν άνθρωπος και εγώ άρχισα να φλερτάρω. Άρχισα να γνωρίζω άντρες στο διαδίκτυο και να θέλω να βγω ραντεβού. Δύο φορές έγινε αυτό. Και τις δύο φορές πήγε λάθος τελείως. Δεν χάρηκα ούτε ραντεβού ούτε περαιτέρω. Στην πρώτη εβδομάδα η μητέρα μου με ξέκοβε. Πάντα με την απειλή ότι αφού δεν τους εγκρίνει με βάση αυτά που έχει ανακαλύψει δεν θέλει να γυρίσω στο σπίτι αλλά να πάω να ζήσω με τον άνθρωπο που έβγαινα. Γιατί την πρώτη φορά την πειράζε που νεαρός είχε αρκετες γνωριμίες πριν από μένα και δεν ήθελε η κόρη ειδική της να είναι του πεταματου... Δεν σε έχω για όποιον όποιον εγώ σε έχω για κάποιον καλό ψάξε κάποιον που να είναι και φιλόλογος καλό θα είναι... Πάει αυτός πενάν 2 χρόνια έρχεται ο επόμενος. Πάνω στην καραντίνα. Ξαφνικά μου αποκαλύπτει ότι έχει επιληψία και εγώ επειδή τα μοιραζόμουν όλα με τη μάνα μου της το είπα και από κει ξεκίνησε ο χαμός. Φοβήθηκε ότι δεν θα μπορώ να τα βγάλω πέρα μαζί του και άρχισε να λέει στις φίλες της ότι μπορεί να μου κρύβει και τίποτα άλλο να έχει κάποιο ψυχιατρικό πρόβλημα. Έφτασε να βρει μέχρι και τον πατέρα του που ήταν να αστυνομικός να μιλήσει με έναν θείο μου αστυνομικό και να μάθει πράγματα για εκείνον χωρίς τη δική μου έγκριση φυσικά... Εγώ της έλεγα ότι θέλω να συνεχίσω να τον βλέπω αλλά εκείνη έλεγε ότι πού πάω να μπλέξω τι έχω να πάθω... Μαλώνα με μαλώναμε και στο τέλος έκοψα αναγκαστικά γιατί θα με έδιωχνε από το σπίτι.... Φυσικά οι συγγενείς όλοι την στήριζαν εμένα κανείς. Το θέμα είναι ότι δεν μου επέμενε ποτέ για δουλειά γιατί ήλπιζε ότι θα ασχοληθώ με αυτό που σπούδασα όπου εγώ φυσικά δεν το γουστάρω καθόλου. Και πίστευε ότι κάποια στιγμή τουλάχιστον θα πιάσω κάποια δουλειά αλλά δεν τρελαινοταν κιόλας... Όσο ζούσε γιαγιά μου υπήρχε μία ισορροπία. Πάντα έμπαινε διαμεσολαβητής. Γιατί ήξερε ότι η μητέρα μου ήταν πολύ νευρική και οξύ θυμη όπως και εγώ και μόνο εκεί είναι κατάφερνε να μας φέρνει σε ισορροπία. Θυμάμαι κάποια χρόνια πριν πεθάνει έλεγε δεν ξέρω τι θα κάνετε οι δυο σας όταν θα φύγω από τη ζωή πραγματικά θυμάμαι κάποια χρόνια πριν πεθάνει έλεγε δεν ξέρω τι θα κάνετε οι δυο σας όταν θα φύγω από τη ζωή.... Η γιαγιά μου πέθανε. Και επειδή είχε μία πολύ δύσκολη σχέση η μητέρα μου μαζί της προφανώς ήλπιζε μέσα της ότι τώρα που μείναμε δυό μας θα έχει η μία την άλλη άσχετα αν δεν μου το έλεγε. Αλλά εγώ άρχισα να φλερτάρω πάλι και προφανώς δεν της έφτανε που φλέρταρα με άντρες άρχισα να φλερτάρω με γυναίκες γιατί ανακάλυψα ότι είμαι αμφιφυλόφιλη. Εκεί ήρθε το κερασάκι στην τούρτα. Δεν μπόρεσε να το χωνέψει καθόλου... Από κει ξεκίνησαν πάλι τα προβλήματά μας... Ειδικά όταν έκανα μία σχέση και της πήγα τελείως κόντρα γιατί δεν υποχώρησα εκείνη τη φορά . Και κατάλαβε ότι με χάνει λίγο λίγο... Δεν το έβαλα κάτω όσο πόλεμο και να μου έκανε. Το έφτασα μέχρι το τέρμα. Μέχρι που αποφάσισα να της πω ότι φεύγω από το σπίτι και πάω να ζήσω με την κοπέλα μου. Μέσα της όμως ήλπιζε ότι θα επιστρέψω γιατί μου το είχε πει ότι μπορεί και να μετανιώσεις και να γυρίσεις πίσω κανείς δεν ξέρει.... Ίσως για αυτό με άφησε να φύγω... Περιττό να αναφέρω ότι πριν μετακομίσω έναν χρόνο ήμουνα με αυτό το τραυματισμούς καθημερινούς. Και δεν ήταν δίπλα μου καθόλου. Δεν μπορούσε να διαχειριστεί αυτήν την κατάσταση. Και μου μιλούσε απότομα ψυχρά και με κακία. Δεν ήρθε καθόλου μαζί μου στο ψυχίατρο. Και ήτανε απούσα μόνο οικονομικά με στηρίζε συναισθηματικά δεν ήτανε ποτέ κοντά μου. Εγώ από όταν ήρθα εδώ λόγω των ψυχολογικών μου προβλημάτων που είχα αποκτήσει έναν χρόνο δεν μπόρεσα να σταθώ σε καμία δουλειά. Όλο τον χειμώνα που μας πέρασε ήμουν τέζα στο κρεβάτι με φρικτή κατάθλιψη. Με μία μάνα που δεν άντεχε να ακούει ότι δεν είμαι καλά. Που με έχει με είχε φραγή στο κινητό. Με έχει κατηγορήσει σε όλους τους συγγενείς. Συνεχίζει να με κατηγορεί και στην κοπέλα μου η οποία βέβαια δεν χαμπαριάζει. Ίσως γιατί πιστεύει ότι έτσι θα μας χωρίσει. Και από εκεί που οι μισούσε και δεν ήθελε να ακούει ούτε το όνομά της τώρα της στέλνει μηνύματα γλυκά σαν να είναι κόρη της και κατηγορεί εμένα σε εκείνη. Καταλάβατε πόσο διεστραμμένη είναι. Της είπα όμως δεν θα απαντήσεις ούτε σε μισό μήνυμα.... Νοσηλεύτηκα τον απρίλιο διαγνώστηκα επίσημα από δύο ψυχιάτρους με οριακή διαταραχή αλλά έχω και στοιχεία διπολικότητας... Δεν μπορώ να κάνω ψυχοθεραπεία σε ιδιότη γιατί κοστίζει και με το επιδόματα δεν τα βγάζω πέρα. Έχει μόνο ψυχολόγο εδώ που δεν με αναλαμβάνει γιατί είμαι δύσκολη περίπτωση... Και ψυχίατρο έχει μόνο στο ψυχιατρείο της διπλανής πόλης στο οποίο δεν θέλω να πηγαίνω γιατί είναι ψυχιατρική κλινική και αν κάνω κάποιο επεισόδιο σε κάποια επίσκεψη μπορεί να με κρατήσουν μέσα σε κρατάνε για το τίποτα. Και δεν το αντέχω... Πέρασα μία φάση απρίλιο μάιο ιούνιο που ήμουνα πολύ καλά ψυχολογικά μάλλον φάση μανίας... Τώρα έχω πέσει πάλι πολύ έχω φοβερή κατάθλιψη παίρνω βέβαια το φαρμακο μου αλλά είμαι έτσι και έτσι... Κάνω προσπάθειες στην επικοινωνώ με τη μητέρα μου η οποία με κοροϊδεύει ευρώ και λίγες βδομάδες ότι θα μου βγάλει τη φραγή αλλά άμα την πάρω δεύτερη φορά θα μου την ξαναβάλει. Κάθε φορά μου λέει θα στη βγάλω θα στη βγάλω θα στη βγάλω τώρα αύριο μεθαύριο και με δουλεύει... Μου στέλνει και κεινη κάποια χρήματα επιπρόσθετα εντάξει την ευχαριστώ για αυτό... Αλλά είναι απότομος χαρακτήρας και όποτε πάει η κουβέντα στη δουλειά και σε θέματα υγείας δεν αντέχει. Όταν μου λέει αυτή ότι δεν είναι καλά κάθομαι και τη ρωτάω και όταν της λέω εγώ όπως τις προάλλες ότι είχα θέμα με το στομάχι μου και πήγα σε γιατρό και τις εξηγούσα μου λέει ωχ όλοι έχουν προβλήματα αμάν πια όλο άρρωστήσει βαρέθηκα να το ακούω όλο προβλήματα έχει και τώρα ξόδεψες δηλαδή και τα επιπλέον χρήματα που σου έστειλα για να πας σε γιατρό και άιντε πάλι από την αρχη. Μετά την έκλεισα και μου έστειλε στο messenger περαστικά μου λέει δεν διαβάζω αυτά που γράφεις το κλείνω εδώ για να έχει πάλι το πάνω χέρι. Και μου είπε βγάλτα πέρα μόνη σου οικονομικά... Επίσης μου έχει πετάξει πρόσφατα ότι κάνει ανακαίνιση στο σπίτι και στο δωμάτιό μου μου είπε ότι έχω κάνει πολύ ωραία πράγματα και είχα σκοπό να μείνω εγώ στο κάτω είσαι στο πάνω αλλά εσύ μου έφυγες με άφησες εδώ πέρα μόνη okay επιλογή καταλάβατε λοιπόν γιατί μου κάνει πόλεμο. Τώρα το παραδέχτηκε επειδή σηκώθηκα και έφυγα αυτή η γυναίκα που για χρόνια μου έλεγε πήγαινε κάνε τη ζωή σου και εσείς όπως θέλεις εγώ θα είμαι δίπλα σου και τώρα μου βγάζει την ψυχή αν δεν πάει σε ψυχίατρο δεν μας βλέπω καλά.... Παρόλα αυτά εγώ την αγαπάω και της το χω πει ότι δεν την ψάχνω για τα λεφτά αλλά για να μιλάμε παρόλα αυτά αυτή στηρίζεται μόνο στο οικονομικό κομμάτι

Κι απο συναισθήματα μηδέν.... Όμως λέει ότι με αγαπάει και ότι αυτό φαίνεται από τα λεφτά που μου στέλνει.... Αναρωτιέμαι όμως γιατί ψάχνει σύμμαχο τη σχέση μου αφού δεν την ήθελε. Ξαφνικά έγινε καλή και κατάλαβε ότι είναι καλός χαρακτήρας ή προσπαθεί να της βάλει λόγια για μένα πιστεύοντας ότι θα με παρατήσει; Για αυτό μάλλον μου έλεγε για το σπίτι που ανακαινίζει είτε σου λέει μπορεί να μετανιώσει και να γυρίσει πίσω που με άφησα εδώ πέρα μόνη μου ενώ θα ήμασταν μαζί... Έχει μεγάλο πρόβλημα.... Με στεναχωρεί με πονάει με πικραίνει και είναι στον κόσμο της.... Επίσης το ξέρω ότι μπορεί να μου γίνουνε σχόλια για τον τρόπο που γράφω. Γράφω με ηχογράφηση κατά το ήμισυ γιατί είναι μεγάλο το όπως επίσης ξέρω ότι έχω παραληρηματικό λόγο. Στοιχείο της οριακής διπολικής μου δυστυχώς

... Και ζητώ συγγνώμη... Δεν θα συγχωρήσω κάτι τελευταίο ποτέ σε αυτή τη γυναίκα που ξέρω ότι και εγώ την ταλαιπώρησα τότε όταν ήμουνα μικρή το χω ξαναγράψει με φοβέρριζε ταΐζοντάς με σαπούνι... Μία άλλη φορά που μάλλον πάλι μαλώναμε έκλεισε δωμάτιό μου για 5 ώρες σε ένα καλοκαίρι κάθισε από έξω με ένα σκουπόξυλο και μου απαγόρευσε να πάω μέχρι και στο μπάνιο ενώ εγώ έκλαιγα και χτυπιόμουνα και την άλλη μέρα εξαιτίας της ανέβασα πυρετό. Ακριβώς όπως το ακούσατε και μάλιστα έχει τόση ηδονή στο βλέμμα της. Την ώρα που έχω χτυπιό μουνα και έκλαιγα για να μην το καταπιώ... Και αυτό κακοποίηση είναι μπορεί να μη με έδερνε αλλά όσο καιρό έκανε αυτό που έκανε και το θυμάμαι ότι το έκανα αρκετές φορές για να σταματήσω να φωνάζω και να μαλώνουμε. Πριν καιρό της του ανέφερα σαν περιστατικό και ούτε μία συγνώμη δεν ζήτησε για τότε το μόνο που είπεν ότι φαντάσου που με έφτανες για να κάνω αυτό το πράγμα. ΤΕΡΑΣ!!!! ΜΕ ΜΕΓΆΛΩΣΕ ΜΕ ΦΡΌΝΤΙΣΕ ΣΚΟΠΌ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΉΤΑΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΗΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΆΝΩ ΕΓΏ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΗ ΕΚΠΛΗΡΏΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΊΕΣ ΤΗΣ. ΤΏΡΑ ΠΟΥ ΈΦΥΓΑ ΌΜΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΊΜΑΙ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΛΕΓΧΌ ΤΗΣ ΈΧΕΙ ΦΡΙΚΆΡΕΙ. ΠΙΣΤΕΎΕΤΕ ΌΤΙ ΕΊΝΑΙ ΝΆΡΚΙΣΣΟΣ ΈΣΤΩ ΚΑΙ ΛΙΓΟ Η ΜΌΝΟ ΕΓΏ ΈΧΩ ΠΡΌΒΛΗΜΑ; ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΑΦΈΡΩ ΌΤΙ ΑΠΌ ΤΌΤΕ ΠΟΥ ΈΦΥΓΑ ΚΑΝΈΝΑΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΔΕΝ ΜΕ ΨΑΧΝΕΙ. Αν δεν την παρακαλέσω μέσω τρίτων να με πάρει δεν παίρνει.... Θυμώνει εύκολα και δεν τη νοιάζει ακόμη κι.αν της πω ότι δεν είμαι καλά.. έχω περάσει τόσο πολλά ψυχολογικά έχω αλλάξει τόσο πολλά αγωγές ούτε όταν έκανα απόπειρα και με πήγανε στην κλινική δεν την ένοιαξε για μένα έπαιρνε και έλεγε γιατί μας το κάνεις αυτό και μας ταλαιπωρείς και πόσα λεφτά θέλεις να σου στείλω ένα εγώ της έλεγα ότι ήθελα να ακούσω μία καλή κουβέντα και αυτή έφεραν μόνο τα λεφτά για την νόμιζα ότι έτσι δεν θα κάνω απόπειρες και θα είμαι ευτυχισμένη πλανάται πλάνην οικτρά. Ας με τιμωρήσει ο θεός πραγματικά το μόνο που σκέφτομαι είναι ότι όταν φύγει από τη ζωή θα ησυχάσω αν ζω τότε βέβαια που δεν το βλέπω.... Γιατί αυτή θα μας θάψει όλους.... Κι αναρωτιέται γιατί δεν μπορώ να στεριώσω σε δουλεια σήμερα και δεν είμαι καλά ξέρει τον λόγο.

Συνεχιζεις την θεραπεια σου και κοβεις ΚΑΘΕ επαφη με την μανα σου. Καντην μπλοκ απο παντου ,αλλαξε τηλεφωνο και πολη αμα γινεται. Στην αρχη θα ειναι δυσκολα αλλα με τον καιρο τα πραγματα θα πανε καλυτερα.

 

[Antonia Alexandra]

Οι ανθρωποι δεν αλλαζουν..η μαμα σου μέχρι εκεί μπορει.παραπάνω απλα..δεν μπορει..οποτε αποδεξου οτι ετσι ειναι για να μπορεσεις κι εσυ να προχωρησεις στη ζωη σου."Ξεκολλα" απο το πώς θα ηθελες να ειναι κι να συμπερισφερεται απεναντι σου γιατι απλα ειναι ενα σεναριο ουτοπικο.Αρα μονο εσυ γινεσαι χαλια..κι φθειρεσαι..μην κανεις ενα φαυλο κυκλο κι ζητας να γινει κι να συμπεριφερθει ετσι οπως θα ηθελες..
Αλλαξε οπτικη γωνια.
Εαν θες να ειναι στη ζωη σου,την αποδεχεσαι οτι ετσι ειναι.Τελος!Αυτα ξερεις οτι θα περιμενεις απο εκεινη κι τιποτα παραπανω.Απλα φροντισε να μην αφησεις να σε επηρεαζει αυτο αρνητικα εις βαρος της ψυχικης υγειας σου.
Εαν δεν μπορεις να αντεξεις τη συμπεριφορα της απλα παραμενεις στα τυπικα ή τη ξεκοβεις .
Εσυ κρινεις τί αντεχεις.
Δεν μιλαω εκ του ασφαλους εχω βιωσει κι εγω "ιδιαίτερες " καταστασεις με ενα μπαμπα απων που θυμήθηκε οτι εχει οικογενεια οταν ημουν 5 ετων κι μεχρι να τα μαζεψει κι να ξεκουμπιστει απο τα σπιτι οπου μεναμε στα 18 δεν περνούσα ωραια!
Το ρολο της γιαγιας σου για εμενα κι τον αδερφο μου ειχε παιξει η νονακα μου οπου μας φροντιζε,μας πηγαινε σχολειο,μας διαβαζε ..κι ποσα αλλα ακομα.
Η μαμα μου εφευγε το πρωι 5 τα χαραματα (καθαρίστρια)κι γυρνουσε κατακοπη το βραδυ προκειμενου να υπαρχουν χρηματα να ζησουμε.Δεν λεω οτι ειναι η ιδια κατασταση.Οταν εφυγε ο μπαμπας μου απο το σπιτι στα 18 μου αισθανθηκα αγαλλιαση κι χαρα.Μεχρι τα μου 30 περιπου (προσπαθουσε να επικοινωνησει μαζι μου αλλα εγω δεν ηθελα) μεχρι που γεννησα κι στη βαφτιση της κορης μου η μητερα που επεμενε να τον προσκαλεσω ( αλλης φιλοφοφιας η μαμα!)οποτε ξαναντηθηκαμε αλλα πλεον ηξερα τί να περιμενω απο αυτον τον ανθρωπο κι τους ορους πλεον τους εβαζα εγω!Ποτε θα τον δω,ποτε θα επικοινωνησω ..Χωρις να κανω εκπτωσεις εις βάρος της ψυχικης υγειας μου.Την ευκαιρία να ειναι πατερας την ειχε μεχρι τα 18 μου..ας προσεχε!
Να παρεις τα πανω σου να πιστεψεις στον εαυτό σου κι να εισαι δυνατη.Εσυ αποφασιζεις
Με τη κοπελα σου καταλαβα οτι ειστε καλα οποτε μην επιτρεψεις η συμπεριφορα της μητερας σου να σου το καταστρεψει.
Ολα ειναι στο χερι σου,απλα τα πραγματα.
Ενας ψυχοθεραπευτης οπως ανεφερες θα σε βοηθούσε να δεις καποιες καταστασεις απο αλλη οπτικη γωνια.Ρωτησε στο δημο οπου υπαγεσαι στη κοινωνικη υπηρεσια εαν παρέχουν συμβουλευτικη ή σε ποιες δομες θα μπορουσες να αποτανθεις για δωρεάν .
Επισης κανε το κοπο κι ψαξε λιγο στο διαδίκτυο για οργανωσεις οι οποιες παρεχουν δωρεαν ψυχοθεραπευτες κι επικοινωνησε μαζι τους..υπαρχουν αρκετές..κι εγω οταν χωρισα σε καποια απο αυτες απευθυνθηκα.Δεν αναφερω ποια ..μην θεωρηθει διαφήμιση
Ευχομαι οτι καλυτερο

 

[touvlo]

Δύσκολα.....
Και βλέπω, πως παρά τον πόλεμο που έχεις με τη μητέρα σου, παίζει σημαντικότατο ρόλο στη ζωή σου και βασανίζεσαι εξ αιτίας της. Οι λύσεις που θα πρότεινα:
-Να πάτε παρέα σε ψυχολόγο ή σύμβουλο. Να πληρώσει εκείνη, εφόσον έχει τη δυνατότητα και αυτός να βοηθήσει τη σχέση σας. Φαντάζομαι βέβαια, πως δε θα το δεχτεί η ίδια. Κάνε μια προσπάθεια, να το προτείνεις. Αν δεν το δεχτεί, ζητα της τουλάχιστο να αναλάβει οικονομικά τη δική σου ψυχοθεραπεία
-Να διακόψεις τις σχέσεις μαζί της, μήπως και μπορεσεις να απαγκιστρωθείς. Πιστεύω πως αυτό θα είναι ακόμα πιο δύσκολο για σένα. Δε διακόπτονται έτσι οι σχέσεις μάνας/κόρης. Ούτε διαγράφεις 27 χρόνια κοινής ζωής
-Να βρεις εργασία, έστω και σε μπαρ. Κάπου που θα έχεις επαφή με κόσμο. Το καλοκαίρι είναι μια ευκαιρία, με τον ήλιο, με την καλή διάθεση, να δεις τον κόσμο από άλλη όψη. Αυτό το βρίσκω το καλύτερο και ευκολότερο.

Δυστυχώς εμείς οι γονείς κάνουμε τραγικά λάθη. Λυπάμαι για τη μητέρα σου και για σένα, που είστε σε έναν φαύλο κύκλο. Εύχομαι, να καταφέρεις, εσύ κυρίως που είσαι νέα, να ξεφύγεις απ τον κύκλο αυτό και να ξεκινήσεις τη δική σου ζωή.