Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2.010 μηνύματα.
01-12-12
00:31
Πάντα συμπαθούσα τα παγκάκια. Μου δημιουργούσαν ρετρονοσταλγικά συναισθήματα. Κάθε παγκάκι έχει μια ιστορία. Τα παγκάκια είναι άποψη. Είναι στάση ζωής.
Συνήθως όταν σκέφτεσαι κάποιο παγκάκι σου έρχονται στο μυαλό όμορφες εικόνες.
Δημιουργούν μια ηρεμία. Μια παύση στο χρόνο. Σήμερα τρέχουμε όλοι πανικόβλητοι μέσα στο άγχος και την τρέλα μας. Αλλά το παγκάκι είναι πάντα εκεί. Προσφέρει αδιαμαρτύρητα τις υπηρεσίες του. Σου λέει σταμάτα. Κάθισε.Ηρέμησε. Πάρε μια ανάσα. Σκέψου λίγο. Ή μη σκέφτεσαι και τίποτα. Απλά κάτσε. Έστω και πέντε λεπτά. Κάτσε.Πάτε λίγο pause και ξανασυνεχίζεις την τρέλα σου. Κοίτα γύρω σου. Τι παρατηρείς; Τον κόσμο να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω...ή τη θάλασσα μπροστά σου...ή κάποιο άλλο υπέροχο τοπίο...ή....ή. Είσαι ο τρίτος παρατηρητής. Δεν επεμβαίνεις. Δεν είσαι μέρος του κόσμου αυτού εκείνη τη στιγμή. Είσαι εκτός.
Από ένα παγκάκι μπορείς να μάθεις πολλά. Σου περνάει ένα σωρό μηνύματα. Πόσα πράγματα μπορεί να σου διηγηθεί ένα παγκάκι; Πόσα πολλά πράγματα έχει δει; Λογιών λογιών παγκάκια. Παντού. Έργα τέχνης.
Πόσοι από εμάς εκμεταλλευόμαστε τις ευεργετικές ευκαιρίες που μπορεί να σου δώσει ένα παγκάκι; Ιδιαίτερα αυτοί που ζουν σε μεγαλουπόλεις; Μόνο οι ρομαντικοί ίσως.
Όχι εγώ δεν είμαι μια από αυτούς. Αλλά μπορώ να αναγνωρίσω την αξία τους.
Κι ένα σκαλοπάτι μπορεί να σου προσφέρει τα ίδια πράγματα. Κι εκεί μπορείς να καθίσεις και να ξαποστάσεις λίγο. Αλλά δεν είναι το ίδιο. Το παγκάκι έχει άλλη αίγλη.
Παλιότερα που δεν υπήρχαν τόσα μαγαζιά διασκέδασης οι νέοι αρκούνταν στα παγκάκια. Εκεί οι παρέες, εκεί οι έρωτες, εκεί οι συζητήσεις, εκεί τα ραντεβού, εκεί όλο το παιχνίδι. Για ένα μεγάλο διάστημα τα παγκάκια άρχισαν να παραγκωνίζονται. Τη θέση τους πήραν τα παρακάτω μαγαζιά. Μουσική, καφέδες, πανικός, κοκεταρίες, δήθεν καταστάσεις, in μαγαζιά κτλ.
Μόνοι οι γέροι τα εκτιμούσαν.
Τα παγκάκια ήταν συνήθως για ανθρώπους παρακμιακούς όπως ναρκομανείς, άστεγοι, αλητοπαρέες κ.α.
Στην Ελλάδα δεν τα είχαμε και σε πολύ εκτίμηση.
Στο εξωτερικό είναι αλλιώς τα πράγματα όμως. Παντού θα δεις παγκάκια. Σε κάθε γωνιά. Τεράστια πάρκα με παγκάκια. Και ω ναι. Άνθρωποι να κάθονται πάνω σε αυτά. Τι περίεργο θέαμα για εμάς! Διαβάζουν την εφημερίδα τους, τρώνε το κολατσιό τους, φιλιούνται, ξαπλώνουν, κοιμούνται, συζητούν...Εδώ, μέχρι πρότινος, αν καθόσουν για λίγο σε κανένα παγκάκι θα σε κοιτούσαν περίεργα. Το πιο πιθανό σενάριο που θα σκεφτόταν κάποιος είναι ότι πάσχεις από κάποια ψυχολογική διαταραχή ή ότι έχεις τάσεις λιποθυμίας και στηρίχθηκες για λίγο σε ένα από αυτά για να συνέλθεις.
Τώρα, όμως, που αλλάξαν οι εποχές και διανύουμε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης ο κόσμος ξαναγυρνάει στα παγκάκια όπως παλιά. Δεν έχει λεφτά να ξοδέψει πλέον για glamour καταστάσεις.
Θα πάρει ένα φθηνό καφέ ή καμιά μπυρίτσα και θα αράξει στα παγκάκια. Τα παγκάκια ξαναγίνονται μόδα.
Εκτός από τους άστεγους, τους γέρους και τους υπόλοιπους περιθωριακούς που έμειναν πιστοί σε αυτά, θα δεις πλέον και μητέρες με παιδιά, φοιτητές, ζευγαράκια, γιάπηδες, παρέες και πολλούς άλλους.
Η αφορμή που μου γεννήθηκαν αυτές οι σκέψεις ήταν ένας άντρας που είδα να κάθεται σήμερα σε ένα παγκάκι. Ένας γραβατωμένος κύριος που είχε σταματήσει για λίγο το πανάκριβο αμάξι του πιο εκεί με αλάρμ και κάθησε για λίγο σε ένα παγκάκι που είχε θέα μπροστά τη θάλασσα. Προφανώς σχολώντας από τη δουλειά του και καθ'οδόν για το σπίτι του, όπου θα τον περίμενε η γυναίκα του, τα παιδιά του και όλος αυτός ο πανικός χρειαζόταν ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα. Έστω λίγων λεπτών μόνο. Φαινόταν τόσο ήρεμος. Τον ζήλεψα. Μια δική του προσωπική στιγμή που πρόσφερε απλόχερα στον εαυτό του.Ας πούμε κάπως έτσι:
Σταματήστε και απολαύστε κι εσείς την επόμενη φορά ένα παγκάκι που θα συναντήσετε στο δρόμο σας. Μην το προσπεράσετε.
Για αυτό το λόγο είναι εκεί.
Συνήθως όταν σκέφτεσαι κάποιο παγκάκι σου έρχονται στο μυαλό όμορφες εικόνες.
Δημιουργούν μια ηρεμία. Μια παύση στο χρόνο. Σήμερα τρέχουμε όλοι πανικόβλητοι μέσα στο άγχος και την τρέλα μας. Αλλά το παγκάκι είναι πάντα εκεί. Προσφέρει αδιαμαρτύρητα τις υπηρεσίες του. Σου λέει σταμάτα. Κάθισε.Ηρέμησε. Πάρε μια ανάσα. Σκέψου λίγο. Ή μη σκέφτεσαι και τίποτα. Απλά κάτσε. Έστω και πέντε λεπτά. Κάτσε.Πάτε λίγο pause και ξανασυνεχίζεις την τρέλα σου. Κοίτα γύρω σου. Τι παρατηρείς; Τον κόσμο να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω...ή τη θάλασσα μπροστά σου...ή κάποιο άλλο υπέροχο τοπίο...ή....ή. Είσαι ο τρίτος παρατηρητής. Δεν επεμβαίνεις. Δεν είσαι μέρος του κόσμου αυτού εκείνη τη στιγμή. Είσαι εκτός.
Από ένα παγκάκι μπορείς να μάθεις πολλά. Σου περνάει ένα σωρό μηνύματα. Πόσα πράγματα μπορεί να σου διηγηθεί ένα παγκάκι; Πόσα πολλά πράγματα έχει δει; Λογιών λογιών παγκάκια. Παντού. Έργα τέχνης.
Πόσοι από εμάς εκμεταλλευόμαστε τις ευεργετικές ευκαιρίες που μπορεί να σου δώσει ένα παγκάκι; Ιδιαίτερα αυτοί που ζουν σε μεγαλουπόλεις; Μόνο οι ρομαντικοί ίσως.
Όχι εγώ δεν είμαι μια από αυτούς. Αλλά μπορώ να αναγνωρίσω την αξία τους.
Κι ένα σκαλοπάτι μπορεί να σου προσφέρει τα ίδια πράγματα. Κι εκεί μπορείς να καθίσεις και να ξαποστάσεις λίγο. Αλλά δεν είναι το ίδιο. Το παγκάκι έχει άλλη αίγλη.
Παλιότερα που δεν υπήρχαν τόσα μαγαζιά διασκέδασης οι νέοι αρκούνταν στα παγκάκια. Εκεί οι παρέες, εκεί οι έρωτες, εκεί οι συζητήσεις, εκεί τα ραντεβού, εκεί όλο το παιχνίδι. Για ένα μεγάλο διάστημα τα παγκάκια άρχισαν να παραγκωνίζονται. Τη θέση τους πήραν τα παρακάτω μαγαζιά. Μουσική, καφέδες, πανικός, κοκεταρίες, δήθεν καταστάσεις, in μαγαζιά κτλ.
Μόνοι οι γέροι τα εκτιμούσαν.
Τα παγκάκια ήταν συνήθως για ανθρώπους παρακμιακούς όπως ναρκομανείς, άστεγοι, αλητοπαρέες κ.α.
Στην Ελλάδα δεν τα είχαμε και σε πολύ εκτίμηση.
Στο εξωτερικό είναι αλλιώς τα πράγματα όμως. Παντού θα δεις παγκάκια. Σε κάθε γωνιά. Τεράστια πάρκα με παγκάκια. Και ω ναι. Άνθρωποι να κάθονται πάνω σε αυτά. Τι περίεργο θέαμα για εμάς! Διαβάζουν την εφημερίδα τους, τρώνε το κολατσιό τους, φιλιούνται, ξαπλώνουν, κοιμούνται, συζητούν...Εδώ, μέχρι πρότινος, αν καθόσουν για λίγο σε κανένα παγκάκι θα σε κοιτούσαν περίεργα. Το πιο πιθανό σενάριο που θα σκεφτόταν κάποιος είναι ότι πάσχεις από κάποια ψυχολογική διαταραχή ή ότι έχεις τάσεις λιποθυμίας και στηρίχθηκες για λίγο σε ένα από αυτά για να συνέλθεις.
Τώρα, όμως, που αλλάξαν οι εποχές και διανύουμε μια περίοδο βαθιάς οικονομικής ύφεσης ο κόσμος ξαναγυρνάει στα παγκάκια όπως παλιά. Δεν έχει λεφτά να ξοδέψει πλέον για glamour καταστάσεις.
Θα πάρει ένα φθηνό καφέ ή καμιά μπυρίτσα και θα αράξει στα παγκάκια. Τα παγκάκια ξαναγίνονται μόδα.
Εκτός από τους άστεγους, τους γέρους και τους υπόλοιπους περιθωριακούς που έμειναν πιστοί σε αυτά, θα δεις πλέον και μητέρες με παιδιά, φοιτητές, ζευγαράκια, γιάπηδες, παρέες και πολλούς άλλους.
Η αφορμή που μου γεννήθηκαν αυτές οι σκέψεις ήταν ένας άντρας που είδα να κάθεται σήμερα σε ένα παγκάκι. Ένας γραβατωμένος κύριος που είχε σταματήσει για λίγο το πανάκριβο αμάξι του πιο εκεί με αλάρμ και κάθησε για λίγο σε ένα παγκάκι που είχε θέα μπροστά τη θάλασσα. Προφανώς σχολώντας από τη δουλειά του και καθ'οδόν για το σπίτι του, όπου θα τον περίμενε η γυναίκα του, τα παιδιά του και όλος αυτός ο πανικός χρειαζόταν ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα. Έστω λίγων λεπτών μόνο. Φαινόταν τόσο ήρεμος. Τον ζήλεψα. Μια δική του προσωπική στιγμή που πρόσφερε απλόχερα στον εαυτό του.Ας πούμε κάπως έτσι:
Σταματήστε και απολαύστε κι εσείς την επόμενη φορά ένα παγκάκι που θα συναντήσετε στο δρόμο σας. Μην το προσπεράσετε.
Για αυτό το λόγο είναι εκεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ψαραδέλλη
Διάσημο μέλος
Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2.010 μηνύματα.
01-12-12
02:23
Πάρτε κι ένα τραγουδάκι για να φτιάξουμε και κλίμα ...καλά μου βατραχάκια!
πσ:Και μη βάζετε μόνο θετικές. Λέτε και τίποτα!
πσ:Και μη βάζετε μόνο θετικές. Λέτε και τίποτα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ciela
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ciela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μαέστρος και μας γράφει από Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1.758 μηνύματα.
01-12-12
12:04
εμένα μ αρέσουν τα παγκάκια με κολλητές, να συζητάμε για παλιούς γκόμενους και πως" σ εκείνο το παγκακι" πρωτοφιλήθηκα με τον τάδε.
να περνάε ανώμαλοι να μας κοιτάνε, παιδάκια που σκούζουν και γριούλες που μοιράζονται μαζί μας ιστορίες ζωής.
μ αρέσουν και τα απόμερα παγκάκια τα οποία περιμένουν υπομονετικά τα ερωτευμένα ζευγαράκια και τους μοναχικούς αλήτες της ζωής (τι ειπα τωρα)
ps ωραιο θέμα ρε!!
να περνάε ανώμαλοι να μας κοιτάνε, παιδάκια που σκούζουν και γριούλες που μοιράζονται μαζί μας ιστορίες ζωής.
μ αρέσουν και τα απόμερα παγκάκια τα οποία περιμένουν υπομονετικά τα ερωτευμένα ζευγαράκια και τους μοναχικούς αλήτες της ζωής (τι ειπα τωρα)
ps ωραιο θέμα ρε!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
01-12-12
12:10
Μου αρέσουν τα παγκάκια, αλλά όχι με παρέα.
Το κακό είναι ότι όταν κάθομαι μόνη μου με κοιτάνε σαν άλιεν.
Νταξ, είμαι και εγώ σαν χαμένο εκείνη τη στιγμή, αλλά οκ, σκέφτομαι τα δικά μου,
μαλώνω με τον "εαυτό μου" για το τι χρώμα μπλούζα φοράει η κιουρία που περνάει,
και άλλα τέτοια κουλά, άσε με στην ησυχία μου ρε άνθρωπε, πάρε δρόμο από μπροστά μου.
Ε, άρχισα και εγώ να κάθομαι σε παγκάκια στάσεων και ηρέμησα..
Το κακό είναι ότι όταν κάθομαι μόνη μου με κοιτάνε σαν άλιεν.
Νταξ, είμαι και εγώ σαν χαμένο εκείνη τη στιγμή, αλλά οκ, σκέφτομαι τα δικά μου,
μαλώνω με τον "εαυτό μου" για το τι χρώμα μπλούζα φοράει η κιουρία που περνάει,
και άλλα τέτοια κουλά, άσε με στην ησυχία μου ρε άνθρωπε, πάρε δρόμο από μπροστά μου.
Ε, άρχισα και εγώ να κάθομαι σε παγκάκια στάσεων και ηρέμησα..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kit-kat
Πολύ δραστήριο μέλος
Η kit-kat αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει από Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 1.739 μηνύματα.
01-12-12
14:00
στο τοπο μου εχουμε πολλα παγκακια στις πλατειες, στις παιδικες χαρες, στο παρκο,στο προαυλιο της εκκλησιας και σε κηπους σπιτιών.
μ αρεσει πολυ να καθομαι στα παγκακια και να διαβαζω βιβλια και περιοδικα αλλα μονη μου ντρεπομαι γιατι οι περαστικοι σε κοιτανε με ενα υφος λυπησης << το κακομοιρο καθεται μονο του >>.. οταν ειμαι με παρεα δεν εχω προβλημα! το θεμα ειναι οτι πλεον στα παγκακια δεν καθεται και πολυ η νεολαια διοτι προτιμα να πηγαινει σε καφετεριες.τα παγκακια ειναι συνηθως το στεκι των μεγαλυτερων ανθρωπων.
μ αρεσει πολυ να καθομαι στα παγκακια και να διαβαζω βιβλια και περιοδικα αλλα μονη μου ντρεπομαι γιατι οι περαστικοι σε κοιτανε με ενα υφος λυπησης << το κακομοιρο καθεται μονο του >>.. οταν ειμαι με παρεα δεν εχω προβλημα! το θεμα ειναι οτι πλεον στα παγκακια δεν καθεται και πολυ η νεολαια διοτι προτιμα να πηγαινει σε καφετεριες.τα παγκακια ειναι συνηθως το στεκι των μεγαλυτερων ανθρωπων.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4.757 μηνύματα.
01-12-12
14:48
Είναι και μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε ότι τα παγκάκια μπορούν να γίνουν μέρος του περιβάλλοντος ή εικαστική παρέμβαση, ή ένα παιχνίδι...
Θυμάμαι τον διαγωνισμό του δήμου Αθηναίων, το Athens Benchmark Competition, πάρα πολλές συμμετοχές και κάποιες καταπληκτικές ιδέες,
(λίγα βρήκα πια, είναι κρίμα που δε μπορώ να εντοπίσω το site με όλες τις συμμετοχές, ήταν πραγματικά πανδαισία σχεδίων και ιδεών και δεν ξέρω αν οι βραβευμένες αξιοποιήθηκαν όντως κάπου... )
Ιδέες που θα μπορούσαν να μας ξαναβάλουν στο παιχνίδι του να καθήσουμε σε ένα παγκάκι, να απλώσουμε τον καφέ, το βιβλίο ή την εφημερίδα, άντε και το netbook, να μιλήσουμε ή απλά να χαζέψουμε την κίνηση.
Θυμάμαι τον διαγωνισμό του δήμου Αθηναίων, το Athens Benchmark Competition, πάρα πολλές συμμετοχές και κάποιες καταπληκτικές ιδέες,
Ιδέες που θα μπορούσαν να μας ξαναβάλουν στο παιχνίδι του να καθήσουμε σε ένα παγκάκι, να απλώσουμε τον καφέ, το βιβλίο ή την εφημερίδα, άντε και το netbook, να μιλήσουμε ή απλά να χαζέψουμε την κίνηση.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
εμμα_τριντεντ
Πολύ δραστήριο μέλος
Η εμμα_τριντεντ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1.325 μηνύματα.
01-12-12
16:12
Πριν καιρό και ενώ περίμενα να συνδέσουν το ίντερνετ στο σπίτι μου, έπαιρνα σβάρνα όλα τα πάρκα της πόλης, κρατώντας μια τσάντα και το λαπτοπάκι μου.
Καθόμουν σε ένα παγκάκι ολομόναχη για όσο χρειαζόταν για να κάνω κάποια εργασία ή να χαζέψω λίγο. Παρόλο το κρύο, ήταν από τις πιο ωραίες και λιγότερο αγχωτικές μέρες σε περίοδο πρότζεκτ και διαβάσματος. Ήλιος, δέντρα, μουσική, γονείς με τα παιδάκια τους, κάποιες γιαγιάδες στα άλλα παγκάκια με τα κουτσομπολιά τους και μερικά (ξενέρωτα
) ζευγαράκια ήταν η παρεούλα μου. Για αλλαγή πήγαινα και στο λιμάνι και καθόμουν σε ένα άλλο παγκάκι έχοντας δίπλα μου τη θάλασσα και κάποιους ψαράδες πιο πέρα. Πάντα μόνη, δεν ήθελα παρέα.
Και το καλοκαίρι χαλαρώνουμε πολλές φορές με τη παρέα μου αράζοντας σε παγκάκια στο λιμάνι και δε κάνουμε τίποτα. Απλά καθόμαστε, συζητάμε ή κοιτάμε τη θάλασσα. Και όχι μόνο εμείς, γενικά εδώ ο κόσμος τα τιμά τα παγκάκια, μικροί και μεγάλοι.
Καθόμουν σε ένα παγκάκι ολομόναχη για όσο χρειαζόταν για να κάνω κάποια εργασία ή να χαζέψω λίγο. Παρόλο το κρύο, ήταν από τις πιο ωραίες και λιγότερο αγχωτικές μέρες σε περίοδο πρότζεκτ και διαβάσματος. Ήλιος, δέντρα, μουσική, γονείς με τα παιδάκια τους, κάποιες γιαγιάδες στα άλλα παγκάκια με τα κουτσομπολιά τους και μερικά (ξενέρωτα
) ζευγαράκια ήταν η παρεούλα μου. Για αλλαγή πήγαινα και στο λιμάνι και καθόμουν σε ένα άλλο παγκάκι έχοντας δίπλα μου τη θάλασσα και κάποιους ψαράδες πιο πέρα. Πάντα μόνη, δεν ήθελα παρέα. Και το καλοκαίρι χαλαρώνουμε πολλές φορές με τη παρέα μου αράζοντας σε παγκάκια στο λιμάνι και δε κάνουμε τίποτα. Απλά καθόμαστε, συζητάμε ή κοιτάμε τη θάλασσα. Και όχι μόνο εμείς, γενικά εδώ ο κόσμος τα τιμά τα παγκάκια, μικροί και μεγάλοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 32 ετών, επαγγέλλεται Fashion designer και μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12.081 μηνύματα.
04-12-12
15:06
Ωραία τα παγκάκια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-12-12
15:10
Ναι αρκει να βρίσκονται κάτω απ΄τη σκιά να χουν ωραία θέα...... 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
timonierhs
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο timonierhs αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1.430 μηνύματα.
04-12-12
15:15
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
unπαικτable
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο unπαικτable αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει από Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 955 μηνύματα.
04-12-12
16:04
Προσωπικα εχω πολυ καιρο να κατσω σε καναπε ή καρεκλα οταν εχω βγει εξω. Κατι στο χερι και αραζουμε στα παγκακια. Και ειδικα στην πλατεια εχουν ιδιαιτερη ζητηση. Φυσικα τοπ σχολιο ηταν της μανας μου γυρνοντας μια μερα απο "εξοδο":
-Που ησουν;;;
-Εξω για βολτα.
-και που πηγατε;;;
-Στην πλατεια ημασταν και καθομασταν στα παγκακια γυρω απο το συντριβανι.
-Καλα τι κανατε εκει περα;;; Τι ειστε;;; Τιποτα αλητες, τιποτα παρακμιακοι;;;(Αν και δν εχει πολυ αδικο να εχει αυτη την ιδεα φου μεχρι πριν μερικα χρονια ολα τα "καλα" γυρω απο εκει γινονταν")
-Που ησουν;;;
-Εξω για βολτα.
-και που πηγατε;;;
-Στην πλατεια ημασταν και καθομασταν στα παγκακια γυρω απο το συντριβανι.
-Καλα τι κανατε εκει περα;;; Τι ειστε;;; Τιποτα αλητες, τιποτα παρακμιακοι;;;(Αν και δν εχει πολυ αδικο να εχει αυτη την ιδεα φου μεχρι πριν μερικα χρονια ολα τα "καλα" γυρω απο εκει γινονταν")
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-12-12
16:22
Ανάμεσα σε δουλειά, δεύτερη δουλειά, γυμναστήριο, προετοιμασία γάμου κτλ κτλ, πόσο θα ήθελα να έβρισκα το χρόνο, για μία και μόνο ώρα να μπορέσω να κάτσω σε ένα παγκάκι...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Backdrop
Δραστήριο μέλος
Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μαέστρος και μας γράφει από Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 681 μηνύματα.
05-12-12
21:35
Τα λατρεύω τα παγκάκια!!! Η γειτονιά μου είναι γεμάτη...
Όλες αναμνησεις μου συνδέονται με ένα παγκάκι , όπως οι πρώτοι έρωτες, οι ατελείωτοι γύροι με κρέπες, με σουβλάκια, οι μπύρες που πίνουμε, οι coca coles, τα γαριδακια, τα λεωφορεία που έχουμε χάσει, τα πρώτα μας τσιγάρα, ακόμα και τους χωρισμούς μας στα παγκάκια τους έχουμε ξεσπάσει!!!
Πωπω τι θυμήθηκα τώρα!!!!!!!!
Όλες αναμνησεις μου συνδέονται με ένα παγκάκι , όπως οι πρώτοι έρωτες, οι ατελείωτοι γύροι με κρέπες, με σουβλάκια, οι μπύρες που πίνουμε, οι coca coles, τα γαριδακια, τα λεωφορεία που έχουμε χάσει, τα πρώτα μας τσιγάρα, ακόμα και τους χωρισμούς μας στα παγκάκια τους έχουμε ξεσπάσει!!!
Πωπω τι θυμήθηκα τώρα!!!!!!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MissKit
Επιφανές μέλος
Η Bastet 1/3 ΜΕΤΣ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει από Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 11.558 μηνύματα.
05-12-12
21:50
Για μια στιγμή διάβασα παγάκια και λέω μα κι αυτοί με τήξη και πήξη ασχολούνται; Πρέπει να κόψω τη φυσική. 
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jj!
Τιμώμενο Μέλος
Ο jj! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 13.492 μηνύματα.
05-12-12
21:58
Τα παγκάκια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Όντας μοναχικός, πάντα έβρισκα λίγη ησυχία και γαλήνη τρώγοντας σπόρια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4.757 μηνύματα.
05-12-12
22:08
Πλατεία, παγκάκια.
Όταν ο καιρός είναι καλός, ζωντανεύουν τα απογεύματα και τα βράδια.
Γιαγιάδες που ξεκουράζονται για λίγο με το βλέμμα άγρυπνο στα καροτσάκια με τα εγγόνια,
Παππούδες που βρήκαν ένα παλιό γνωστό και τα λιγοστά ψιλά δε φτάνουν πλέον για το μοναδικό καφενείο που ετοιμάζει κι αυτό τα λουκέτα...
και παιδιά. Παιδιά, γυμνασίου, λυκείου, ή και δημοτικού κάποιες φορές.
Είναι τα παιδιά που πήγαν για φαγητό στο ταχυφαγείο εκεί κοντά, αλλά βαρέθηκαν, και πόσες ώρες να κάτσεις κάπου με ένα σάντουϊτς... είναι τα παιδιά που έκαναν ένα πέρασμα και από τα starbucks παρακάτω, αλλά εκεί είχε πολλή ησυχία για την εκτόνωση του σαββατόβραδου, άσε που έκλεισε πρόσφατα
είναι τα παιδιά που θέλουν να μιλήσουν δυνατά, να κάνουν πλάκες, να αφήσουν τα πρώιμα ζευγαράκια της παρέας να απομονωθούν στο διπλανό παγκάκι...
Και καταλήγουν στα παγκάκια της πλατείας, διασκεδάζουν με αστεία, με φωνές, μιλάνε, συζητάνε στήνουν και χαλάνε φιλίες, για να τις ξαναβρούν το επόμενο σαββατόβραδο, στο ίδιο παγκάκι, λες και τα συναισθήματα μένουν εκεί, τους περιμένουν.
Όλοι έχουμε καθίσει σε παγκάκια και με τη σειρά μας βλέπουμε τους διαδόχους των αναμνήσεων μας στα παγκάκια, κάποιοι τα ξαναβρίσκουμε προσωρινά έστω, για ένα διάλειμμα έκτακτο, μια ανάσα, αν μάλιστα το παγκάκι βρίσκεται σε πλατεία με ανοιχτό ασύρματο δίκτυο...
Όταν ο καιρός είναι καλός, ζωντανεύουν τα απογεύματα και τα βράδια.
Γιαγιάδες που ξεκουράζονται για λίγο με το βλέμμα άγρυπνο στα καροτσάκια με τα εγγόνια,
Παππούδες που βρήκαν ένα παλιό γνωστό και τα λιγοστά ψιλά δε φτάνουν πλέον για το μοναδικό καφενείο που ετοιμάζει κι αυτό τα λουκέτα...
και παιδιά. Παιδιά, γυμνασίου, λυκείου, ή και δημοτικού κάποιες φορές.
Είναι τα παιδιά που πήγαν για φαγητό στο ταχυφαγείο εκεί κοντά, αλλά βαρέθηκαν, και πόσες ώρες να κάτσεις κάπου με ένα σάντουϊτς... είναι τα παιδιά που έκαναν ένα πέρασμα και από τα starbucks παρακάτω, αλλά εκεί είχε πολλή ησυχία για την εκτόνωση του σαββατόβραδου, άσε που έκλεισε πρόσφατα
είναι τα παιδιά που θέλουν να μιλήσουν δυνατά, να κάνουν πλάκες, να αφήσουν τα πρώιμα ζευγαράκια της παρέας να απομονωθούν στο διπλανό παγκάκι...
Και καταλήγουν στα παγκάκια της πλατείας, διασκεδάζουν με αστεία, με φωνές, μιλάνε, συζητάνε στήνουν και χαλάνε φιλίες, για να τις ξαναβρούν το επόμενο σαββατόβραδο, στο ίδιο παγκάκι, λες και τα συναισθήματα μένουν εκεί, τους περιμένουν.
Όλοι έχουμε καθίσει σε παγκάκια και με τη σειρά μας βλέπουμε τους διαδόχους των αναμνήσεων μας στα παγκάκια, κάποιοι τα ξαναβρίσκουμε προσωρινά έστω, για ένα διάλειμμα έκτακτο, μια ανάσα, αν μάλιστα το παγκάκι βρίσκεται σε πλατεία με ανοιχτό ασύρματο δίκτυο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
