Βγήκε το ξύλο απ' τον παράδεισο;

[venividivici]

Όχι.....όχι όχι όχι όχι και πάλι όχι.................
και το λέει ένα άτομο που δεν έχει φάει ποτέ ξύλο στη ζωή του!!!!!!!!







Παρακάτω η κάρτα με το μήνυμα «Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο... Ας βγει και από την ζωή μας!», που εμπνεύστηκε ο Ευγένιος Τριβιζάς (τον λατρεύω αυτό τον άνθρωπο, αν και εγκληματολόγος τόσο καταπληκτικός παραμυθάς) και φιλοτέχνησε η ζωγράφος Λίνα Καρανικολάου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

και το λέει ένα άτομο που δεν έχει φάει ποτέ ξύλο στη ζωή του!!!!!!!!

και εγω το ιδιο.δεν εχω φαει ποτέ ξυλο στη ζωη μου αλλα βλεπω πολλα παιδια που εγω θα τα εδρνα ποσο μαλλον οι γονεις τους..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lost_Prophet]

Εγώ είμαι υπέρ του "ξύλου" αλλά ποιου ξύλου... δε μιλάω για ξυλοδαρμό αλλά όταν τα παιδιά είναι σε μικρή ηλικία πιστεύω πως μια - δυο ξυλιές τους χρειάζονται για να ηρεμίσεις κι εσύ που είσαι γονιός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zutmazut]

Το ξύλο είναι μια από τις βασικές απολαύσεις ενός γονιού.

Να επιτεθείς σε κάποιον στο δρόμο για να ξεδώσεις είναι δύσκολη υπόθεση: μπορεί να αποδειχθεί πιο δυνατός από εσένα, να σου βγάλει μαχαίρι, όπλο etc.

Για αυτό η λύση είναι να κάνεις παιδιά: όσο πιο μικρά, τόσο πιο εξαρτημένα είναι και δεν μπορούν να αμυνθούν, ενώ είναι και σωματικά αδύναμα. Έτσι μπορείς να βρεις ευκαιρίες για ξυλιές και όχι μόνο.

Σε πρόσβαλλαν στη δουλειά σου; Κανένα πρόβλημα, επιστρέφεις σπίτι και βρίσκεις μια δικαιολογία για να ρίξεις καναδύο ξυλιές, π.χ. δεν έφαγε το σκασμένο. Έχοντας σαν δεδομένο ότι τα παιδιά δεν ξέρουν πότε χόρτασαν, πέφτεις για ύπνο, σκεφτόμενος τι δύσκολη δουλειά που έχεις ως γονιός, τα κωλόπαιδα στις μέρες μας δεν καταλαβαίνουν χωρίς ξύλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lost_Prophet]

Το ξύλο είναι μια από τις βασικές απολαύσεις ενός γονιού.

Να επιτεθείς σε κάποιον στο δρόμο για να ξεδώσεις είναι δύσκολη υπόθεση: μπορεί να αποδειχθεί πιο δυνατός από εσένα, να σου βγάλει μαχαίρι, όπλο etc.

Για αυτό η λύση είναι να κάνεις παιδιά: όσο πιο μικρά, τόσο πιο εξαρτημένα είναι και δεν μπορούν να αμυνθούν, ενώ είναι και σωματικά αδύναμα. Έτσι μπορείς να βρεις ευκαιρίες για ξυλιές και όχι μόνο.

Σε πρόσβαλλαν στη δουλειά σου; Κανένα πρόβλημα, επιστρέφεις σπίτι και βρίσκεις μια δικαιολογία για να ρίξεις καναδύο ξυλιές, π.χ. δεν έφαγε το σκασμένο. Έχοντας σαν δεδομένο ότι τα παιδιά δεν ξέρουν πότε χόρτασαν, πέφτεις για ύπνο, σκεφτόμενος τι δύσκολη δουλειά που έχεις ως γονιός, τα κωλόπαιδα στις μέρες μας δεν καταλαβαίνουν χωρίς ξύλο.

Έχεις ξεφύγει λίγο..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zutmazut]

Εγώ είμαι υπέρ του "ξύλου" αλλά ποιου ξύλου... δε μιλάω για ξυλοδαρμό αλλά όταν τα παιδιά είναι σε μικρή ηλικία πιστεύω πως μια - δυο ξυλιές τους χρειάζονται για να ηρεμίσεις κι εσύ που είσαι γονιός.

Έγραψα ότι έγραψες και εσύ, απλά με περισσότερα λόγια. Δε καταλαβαίνω πως ξέφυγα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

αλλο σωματικη τιμωρια ,αλλο ξεσπαω στο παιδι. καταλαβετε το...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aporw]

Επαναφερω το θεμα..μιας κατι αντιστοιχο συζητηθηκε και στο my cat..
Nα πω απο την αρχη οτι ειμαι κατα του ξυλου και της σωματικης βιας..βεβαια δεν θεωρω βια του να ριξω μια σφαλιαριτσα (οχι δυνατη ) στον ποπουδακο του παιδιου μου..Δεν εφαγα ποτε ξυλο απο τους γονεις μου (αν εξαιρεσεις καμια παντοφλα που εξφεντονιζονταν απο την μανα μου οταν την εφτανα στα ορια της..)..καμια στα πισινα μπορει και να ειχα φαει δεν θυμαμαι αλλα..δεν νιωθω τραυματισμενη! μπορειτε να μου εξηγησετε πως πλεον τα παιδια ''τραυματιζονται ψυχικα'' τοσο ευκολα??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Αν βγηκε απο τον παραδεισο??Οχι δεν βγηκε.
Το να σηκωσεις χερι στο ιδιο σου το παιδι,ειναι σημαδι αδυναμιας,και δεν δικαιολογειται.Ακομα και εαν σε εφερε στα ορια σου,ακομα και εαν εχεις απολυτο δικιο.
Το τι κανει ο γονιος εχει αμεσο αντικτυπο στο παιδι.Εισαι το προτυπο του.
Ενταξει ενα απλο ελαφρυ χτυπηματακι στο χερι οταν μικρο ακομα και δεν καταλαβαινει καλα τις λεξεις δικαιολογειται...Αλλα οχι και να του μαυρισεις το χερι.
Ειναι προτιμοτερο οταν ενα παιδι σε φερνει στο αμην(το παθαινω συχνα με την μικρη αδερφη μου)να βγεις μια βολτα εξω να παρεις λιγο αερα.Πριν κανεις κατι που θα μετανοιωσεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Πατρεύς]

Ἐγὼ ἔχω φάει ἀρκετὸ ξῦλο. Καὶ ἀπὸ τοὺς γονεῖς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς δασκάλους. Ἔχω νὰ θυμᾶμαι ἀξιομνημόνευτα μπερντάκια. Ἔχω ἰδίαν πεῖραν γιὰ τὶς συνέπειες ποὺ ἔχει ἡ ζωστῆρα στὸν πισινὸ, γιὰ τὸν ἦχο ποὺ κάνει ἕνας χάρακας ὅταν πέφτῃ στὴν παλάμη, γιὰ τὴν ἀντίδραση ποὺ προκαλεῖ ἕνα στιγμιαῖο πλὴν ἀστραπιαῖο χαστοῦκι καὶ τόσα ἄλλα ἐνδιαφέροντα ζητήματα τῆς φυσικῆς ἐπιστήμης

Πολλὲς φορὲς ὁμολογῶ δικαίως τὶς ἔφαγα καὶ ἴσως θὰ ἔπρεπε νὰ φάω καὶ ἄλλες. Ἴσως κάποιες φορὲς νὰ ἦσαν καὶ ἄδικοι, αὐτὲς τὶς περιπτώσεις τὶς θυμᾶμαι μέν, ἀλλὰ τώρα πιὰ τοὺς ἔχω συγχωρήσει. Περασμένα ξεχασμένα...

Γενικὰ δὲν ὑποστηρίζω τὸ ξῦλο ὡς μορφὴ διαπαιδαγώγησης. Κάποιες φορὲς ὅμως εἶναι τὸ ὕστατο μέτρο, ἰδίως ὅταν τὰ μικρὰ «ἀγγελούδια» ὑπερβαίνουν κατὰ πολὺ τὰ ἐσκαμμένα.

Αὐτὰ τώρα τὰ περὶ «δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν», τὰ βρίσκω μᾶλλον νεομαρξιστικὲς πομφόλυγες. Ὅπως ἐπίσης τὸ ὅτι ὑπάρχει νόμος ποὺ ἀπαγορεύει τὴ σωματικὴ τιμωρία(!). Τὰ παιδιὰ σὲ αὐτὲς τὶς ἡλικίες εἶναι κηδεμονευόμενα καὶ στὸ πλαίσιο τῆς διαπαιδαγώγησης, κάποιες φορὲς χρειάζεται καὶ ἡ σωματικὴ τιμωρία. Νὰ συμπληρώσω ἐδῶ ὅτι πολλὰ πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν σχέση μὲ σωματικὴ τιμωρία, μπορεῖ νὰ ἔχουν πολὺ χειρότερο ἀντίκτυπο στὴν ψυχολογία ἑνὸς παιδιοῦ. Κάποιες φορὲς μάλιστα, τὸ ξῦλο εἶναι ἡ ἐλαφρότερη μορφὴ τιμωρίας ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῇ. Ὅταν μεγαλώνῃ κάποιος, καταλαβαίνει ὅτι πολλὰ πράγματα γιὰ τὰ ὁποῖα μικρὸς διαμαρτυρόταν, τελικὰ μᾶλλον τὸν ὠφέλησαν...

Γι' αὐτὸ λοιπόν, δὲν μπορῶ νὰ καταδικάσω κάποιον ὁ ὁποῖος δικαιολογημένα καὶ ἀναλόγως τοῦ βάρους τῆς πράξης προβαίνει σὲ σωματικὴ τιμωρία...

Υ.Γ. Ἕνας φίλος μου ποὺ ὑπηρέτησε στὰ τεθωρακισμένα, μοῦ ἔλεγε γιὰ ἕνα ἴλαρχο (ὁ ἀντίστοιχος λοχαγός) ὁ ὁποῖος, ὅταν ἔκανε κάποια «κουτσουκέλα», ἀντὶ νὰ τὸν τιμωρήσῃ σύμφωνα μὲ τὸ στρατιωτικὸ κανονισμό, τοῦ ἔρριχνε μιὰ-δυὸ μπουνιὲς στὸν ὦμο. Μπορεῖ νὰ ἀκούγεται κάπως βίαιο καὶ ἀναχρονιστικό, ἀλλὰ πολλοὶ φαντάροι θὰ εὔχονταν μιὰ τέτοια τιμωρία ἀπὸ μιὰ στέρηση ἐξόδου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MissKit]

Αὐτὰ τώρα τὰ περὶ «δικαιωμάτων τῶν παιδιῶν», τὰ βρίσκω μᾶλλον νεομαρξιστικὲς πομφόλυγες. Ὅπως ἐπίσης τὸ ὅτι ὑπάρχει νόμος ποὺ ἀπαγορεύει τὴ σωματικὴ τιμωρία(!). Τὰ παιδιὰ σὲ αὐτὲς τὶς ἡλικίες εἶναι κηδεμονευόμενα καὶ στὸ πλαίσιο τῆς διαπαιδαγώγησης, κάποιες φορὲς χρειάζεται καὶ ἡ σωματικὴ τιμωρία. Νὰ συμπληρώσω ἐδῶ ὅτι πολλὰ πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν ἔχουν σχέση μὲ σωματικὴ τιμωρία, μπορεῖ νὰ ἔχουν πολὺ χειρότερο ἀντίκτυπο στὴν ψυχολογία ἑνὸς παιδιοῦ. Κάποιες φορὲς μάλιστα, τὸ ξῦλο εἶναι ἡ ἐλαφρότερη μορφὴ τιμωρίας ποὺ μπορεῖ νὰ ἐπιβληθῇ. Ὅταν μεγαλώνῃ κάποιος, καταλαβαίνει ὅτι πολλὰ πράγματα γιὰ τὰ ὁποῖα μικρὸς διαμαρτυρόταν, τελικὰ μᾶλλον τὸν ὠφέλησαν...

Μοναδικό σχόλιο πάνω σε αυτό... Το γεγονός πως υπάρχουν χειρότερα δε σημαίνει πως αγιάζεται το μέσο που ο εκάστοτε άνθρωπος (συζητήσιμο) χρησιμοποιεί για τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του. Κηδεμόνα έχεις, όχι δεσπότη, κτηματία, ιδιοκτήτη, για να μπορεί να βλάπτει το σώμα σου. Δε συνεχίζω, γιατί λόγω επαγγέλματος είμαι υπερβολική σε αυτό το ζήτημα και το αντιλαμβάνομαι. Δικαίως - αδίκως, δε γνωρίζω.

ΠΑΝΤΟΥ πίπτει ο λόγος. Η ράβδος είναι ο τρόπος να χάσει κανείς το δίκιο του και να σπείρει φόβο εκεί που θα έπρεπε να υπάρχει σεβασμός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

ΠΑΝΤΟΥ πίπτει ο λόγος.

σιγουρα?

στα ζωακια δεν πιπτει συχνα..και οι ανθρωποι ειναι ζωακια συχνα..

προσωπικα ποτε δεν εφαγα ξυλο,,απο γονεις καθηγητες οτιδηποτε



και οντως..το χειροτερο μου ειναι η κατσαδα,και τα προσβλητικα λογια

η χειροτερη πληγη ειναι στη ψυχη

παντως ,οχι δεν βγηκε απο τον παραδεισο..
η τελευταια,χειροτερη πιο πρωτογονη λυση ειναι

αλλα ειναι ενας τροπος.απλα ειναι καπως κοντοφθαλμος..

το πιο αποτελεσματικο και με διαρκεια ειναι να βαλεις στο μυαλο του αλλου -παιδιου πχ- αυτο που πρεπει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Είμαι κατά της βίας, λεκτικής ή σωματικής, σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Πόσο μάλλον στα παιδιά. Τα παιδιά χρειάζονται υπομονή, και υπομονή και ξανά υπομονή. Συμφωνώ στο ότι τα παιδιά δεν ανήκουν ούτε στους γονείς τους ούτε στον εκάστοτε κηδεμόνα τους. Το οτι προσφέρουμε προστασία σε κάποιον δε σημαίνει οτι μας ανήκει κιόλας. Θεωρώ οτι το σημαντικότερο είναι να δείξεις στον άλλον τι θεωρείς εσύ σωστό και τι όχι, ούτε καν τι είναι σωστό και τι οχι. Έχω δει παιδιά που έχουν υποστεί βία, άλλα λιγότερη κι άλλα περισσότερη και έχω διακρίνει τα τραύματα στην ψυχή τους. Και η λεκτική βία ίσως να έχει σημαντικότερες επιπτώσεις σε έναν άνθρωπο, αλλά όταν δέρνεις ένα παιδί δεν του δείχνεις τι είναι σωστό. Ένας φίλος μου είπε πρόσφατα "εγώ έτρωγα ξύλο κάθε μεσημέρι για να κοιμηθώ, στο τέλος βέβαια δεν κοιμόμουν"... Αποτελεσματικό το ξύλο ε;
Όσο γι αυτό που λες Άγγελε σχετικά με τα ζώα, είναι ακόμη πιο δύσκολο να αντιληφθεί ένα ζωάκι οτι μια κίνησή του δεν είναι σωστή και με το να το δέρνεις δεν του δείχνεις τι είναι σωστό. Εννοείται οτι είμαι κατά της βίας και στα ζώα, έχω δει να δέρνουν σκύλο για να τον εκπαιδεύσουν. Και σκ@τά εκπαίδευση του έκαναν. Σόρρυ κιόλας αλλά ούτε και το ζωάκι μας ανήκει επειδή το πληρώσαμε και το ταίζουμε, αμα δεν το θες κύριος και σε ενοχλεί μην το πάρεις. Κι αν το πάρεις καλύτερα να το δώσεις κάπου αλλού παρά να το βασανίζεις και να ξεσπάς τα νεύρα σου πάνω του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Είμαι κατά της βίας, λεκτικής ή σωματικής, σε οποιονδήποτε άνθρωπο. Πόσο μάλλον στα παιδιά.

λεκτικη βια ειναι τα παντα γυρω μας..
και η βρισια που ριχνουμε καθημερινα..

η βια δεν ειναι κατι κακο, αλλα απαραιτητο για την προοδο,,και τον ανταγωνισμο..

αλλα πρεπει να χειριζεται σωστα και οπου και οποτε πρεπει..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Ειμαι καθετος απεναντι στην βια.Καθε μορφης.
Ποσοι ανθρωποι υπαρχουν που μπορουν να συγκρατησουν τα νευρα τους και να μεινουν μονο σε ενα μπατσακι στο χερι.Καλως η κακως,οι περισσοτεροι ξεσπαμε πανω στα μικρα παιδια.Και συνηθως δεν φταινε κιολας.
Για αυτο καθολου βια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DreamStealer]

ειμαι κατα του ξυλου, προτιμω την συνεννοηση.
Ναι ακομα και με ενα παιδι 4 χρονων αν θες μπορεις να συνεννοηθεις.
Αν κανω ποτε παιδια, και τα ακουμπησω, καλυτερα να μου κοπει το χερι....

Αν οι γονεις ειχαν μυαλο, θα ζηταγαν συγνωμη απο τα παιδια τους γιατι τους επιβληθηκαν καποτε με
ξυλο, τιμωρια, βια και εξευτελισμο.


ΥΓ..... μιλαω εκ πειρας, γιατι σαφως εχω φαει και εγω καμποσο βρωμοξυλο.... ισως για αυτο να εχω σκληρυνει σχετικα....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnnaousa]

Νομίζω πως όλα τα θέματα που μπορούν να λυθούν με τον διάλογο ,πρέπει να λύνονται με τον διάλογο . Αμφιβάλλω αν το ξυλό μπορεί να έχει την παραμικρή θετική επίδραση στην συμπεριφορά του παιδιού. Και ναι λέτε πως ένα παιδί 4 χρονών δεν μπορεί να κάτσει να συζητήσει..ε αν δεν το μάθετε πως θα μάθει?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[wolfe4ever]

Ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία είναι τραυματική τόσο η λεκτική, όσο και η σωματική βία.
Το ξύλο σε συνδυασμό και με προσβολές μένει ΠΑΝΤΑ στην ψυχή του παιδιού.
Δημιουργεί φόβο, ο φόβος καταπιέσεις, αντιδράσεις, και ξανά ξύλο. Ακόμα κ αν γονιός αλλάξει, δε διαγράφεται ποτέ κάτι τέτοιο από το παιδί......
Και το ξέρω καλά αυτό, μιλώντας από προσωπικά βιώματα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[christinelle]

Οσοι λέτε ότι "μερικές φορές τα παιδιά θέλουν ξύλο για να καταλάβουν" σκεφτείτε ότι κάτι λάθος έκαναν οι γονείς για να μην καταλαβαίνουν αλλιώς τα παιδιά. Με άλλα λόγια, θεωρώ αποτυχημένο γονιο αυτόν που φτάνει στο σημείο να χτυπήσει το παιδί του. Η λεκτική βία είναι άλλο θέμα που παίρνει πολλή ανάλυση και ίσως θα έπρεπε να το κάνουμε ξεχωριστό από την σωματική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία είναι τραυματική τόσο η λεκτική, όσο και η σωματική βία.
Το ξύλο σε συνδυασμό και με προσβολές μένει ΠΑΝΤΑ στην ψυχή του παιδιού.
Δημιουργεί φόβο, ο φόβος καταπιέσεις, αντιδράσεις, και ξανά ξύλο. Ακόμα κ αν γονιός αλλάξει, δε διαγράφεται ποτέ κάτι τέτοιο από το παιδί......
Και το ξέρω καλά αυτό, μιλώντας από προσωπικά βιώματα...

τοτε τι θα κανουμε ?θα καταργησουμε καθε τιμωρια?

και γω εχω φαει τοσες κατσαδες στη ζωη μου-δεν τις θυμαμαι τωρα,,ουτε επαθα τιποτα..

η τιμωρια και η πληγη σωματικη ή ψυθχολογικη χρειαζεται με μετρο και βοηθαει στην αναπτυξη

οπως στο κλαδεμα στα φυτα..πρεπει να πληγωσεις συχνα για να πεταχθει πιο δυνατα,,αλλα αν το παρακλαδεψεις,,δεν αναπτυσσεται καθολου..το κλαδευεις προς καποια κατεθυνση,,για να παει καπου αλλου..

η τιμωρια ειναι απαραιτητη,,σε διαφορες μορφες βεβαια..

αλλιως θα υπηρχε χαος και τα παιδια ουτε καν θα επιβιωναν,,ουτε θα αλλαζαν πορεια..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.