Βγήκε το ξύλο απ' τον παράδεισο;

[touvlo]

Μιας γνωστής μου το παιδί είναι το πιο ζωηρό - ζαβολιάρικο - σκατόπαιδο στον κόσμο. Η ψυχολόγος τούς είπε να του μιλούν ήρεμα αλλά με πυγμή και να του εξηγούν με ήρεμο τρόπο τί έκανε και γιατί ήταν κακό. Το παιδί τούς έχεις γραμμένους και καταλαβαίνει κάπως μόνο αν ο πατέρας του σηκωθεί πάνω με απειλητική διάθεση να τον βουτήξει. Τίποτα άλλο δεν πιάνει. Εχω πει εδώ και χρόνια οτι αυτό το παιδί μέχρι τα 20 του θα είναι στη φυλακή. Καλές οι ψυχολογίες σε αυτό το θέμα αλλά κάποιες φορές δεν μπορείς και να αγιάσεις...

Himela, τι έγινε μ αυτό το παιδί, μετά από 5 χρόνια;
Να σου πω, τι υποθέτω;
Υποθέτω πως απομονώθηκε απ τα συνομίληκα του και έμεινε δίχως φίλους.

 

[Himela]

Himela, τι έγινε μ αυτό το παιδί, μετά από 5 χρόνια;
Να σου πω, τι υποθέτω;
Υποθέτω πως απομονώθηκε απ τα συνομίληκα του και έμεινε δίχως φίλους.

Έχει ηρεμήσει κάπως αλλά υποθέτω πως έχει ακόμα προβλήματα στο σχολείο. Θα ρωτήσω και αν μάθω κάτι παραπάνω θα γράψω.

Βασικά λίγο με ενδιαφέρει για αυτό το παιδί, τα υπόλοιπα παιδάκια λυπάμαι που πέρασαν τόσα μαζί του.

 

[Wonderful]

Εγώ προσωπικά έχω φάει πολύ ξύλο μικρή!

 

[Wanda]

Διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως!

Ως παιδάκι είχα φάει - κάποιες ελάχιστες φορές - ξύλο και ήταν αρκετά "τραυματικές" για να τις θυμάμαι μέχρι και σήμερα. Πόσο μπερδεμένη ένιωθα, πόσο ντροπιασμένη και πόσο αυτοενοχικά το γύρισα, ότι "για να φτάσει σε αυτό το σημείο ο ίδιος μου ο γονιός, σκέψου τι σκατόπαιδο είμαι".. Spoiler alert, δεν ήμουν!