Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Όλο το θέμα σας είναι πολύ ενδιαφέρον και δεν ήξερα καν οτι η βιβλιοδεσία είναι μια τόσο περίπλοκη τέχνη αν και λάτρης των βιβλίων. Πάντως τα βιβλία πιο πολυ συναισθηματική αξία θα έλεγα οτι έχουν για τον κάτοχό τους και ως τέτοια θα ήταν όντως πολύ όμορφο να τα κληροδοτήσει κάποιος σε κάποιον αγαπημένο που ξέρει οτι θα τα κρατήσει ως ενθύμιο (αν και είναι λίγο μακάβρια αυτή η κουβέντα )
Ασχολούνται πολλοί νέοι άνθρωποι πιά και στην Ελλάδα με την βιβλιοδεσία. Οι δήμοι έχουν φτιάξει και σχολές βιβλιοδεσίας και πάει κόσμος και μαθαίνει (μια φουρνιά δέκα άτομα να βγουν είναι όπως και να το κάνεις μια μαγιά). Αλλά και φορείς άλλοι κάνουν σεμινάρια, αλλά και σχολές.
Στο Άγιο Όρος η Αθωνιάδα Σχολή που λειτουργεί στις Καρυές παρέχει γυμνασιακή και λυκειακή εκπαίδευση. Οι μαθητές της είναι οικότροφοι (παρέχονται δωρεάν από την σχολή η σίτιση και η διαμονή) και ζουν κοινοβιακά.
Διατίθενται όλες οι απαραίτητες ευκολίες για την διαβίωση, όπως πλυντήρια, στεγνωτήρια, αθλοπαιδιές, επιτραπέζια παιχνίδια, βιβλία από την σύγχρονη βιβλιοθήκη της, αίθουσα πληροφορικής με σύγχρονους ηλ. υπολογιστές, κ.α. Διδάσκονται ό,τι και οι μαθητές των δημοσίων σχολείων και επιπλέον Εκκλησιαστική μουσική, Αγιογραφία, Λειτουργική, Τελετουργική, Αγιορείτικη Ιστορία, Ερμηνεία Ευαγγελικών Περικοπών και Πατερικών Κειμένων, Ηθική, και άλλα. Μέσα στο και άλλα συμπεριλαμβάνονται και μαθήματα βιβλιοδεσίας
Κάποτε θα πρέπει να μιλήσουμε για την Αθωνιάδα Σχολή ή Αθωνιάδα Ακαδημία που είναι και ήταν ένα υποδειγματικό σχολείο υψηλής παιδείας σε παιδιά πολύ φτωχών οικογενειών και συνήθων πολύτεκνων.
Γνώρισα λοιπόν ένα ιερέα - καλόγερο εφημέριο σε νησί του Αργοσαρωνικού που ήταν μαθητής της Αθωνιάδας Ακαδημίας, αυτός ο ιερέας αφού του έφτιαξα ένα βιβλίο έλεγε με παράπονο "Βρε παιδί μου με παρακαλούσαν στην Αθωνιάδα Σχολή να μου μάθουν βιβλιοδεσία και εγώ δεν πήγα να μάθω".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πολύ ενδιαφέρον!
(και μια χαρά τις βάλατε τις φωτογραφίες)
Είσαι πάρα πολύ καλή και με συντρόφευσες στην παρουσίαση του θέματος της βιβλιοδεσίας.
Έχω αρκετές "λόξες" μια από αυτές είναι η συλλογή παλιών βιβλίων, συνήθως τα βρίσκω να τα πουλούν σκουπιδοσυλλέκτες, τα πωλούν πάμφθηνα διότι τους είναι φόρτωμα... Βέβαια αυτοί που τα πετούν συνήθως είναι κληρονόμοι.
Μπαίνουν στο σπίτι κάποιας γιαγιάς ή παππού μετά τον θάνατό τους... "Δες τι σαβούρα μάζευε ο μακαρίτης" και αρχίζουν να πετούν .... ούτε αυτοί που πετούν ξέρουν τι πετάνε, ούτε αυτοί που πουλούν ξέρουν τι πουλάνε.
Αυτά λέω και στα παιδιά μου, βρε αδελφέ κάποτε φεύγουμε, πριν πετάξουν ας δουν τι πετάνε μπορεί να έχει και αξία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
"Τι είναι αυτό;"
"Παροιμίες έχει."
"Πόσο κάνει;"
"@@@ ευρώ."
"Βάλε το μου σε μια σακούλα."
Το πήγα σπίτι μου το έβαλα σε ένα καλά κλεινόμενο κουτί στην ταράτσα και έριξα εντομοκτόνο μπόλικο (μη γεμίσει το σπίτι ).
Την εργασία αυτή επανέλαβα για μέρες, μετά για μέρες το άφησα να αεριστεί.
Και μετά το βιβλιοδέτησα (ράχη δέρμα καπάκι πανί).
Το πήγα σε ένα ιερέα
"Τι βιβλίο είναι αυτά πάτερ μου;"
"Που το βρήκες αυτό;"
....
"Αυτό είναι δεύτερη έκδοση της ΖΩΗΣ δεν υπάρχει τέτοιο βιβλίο πια."
Πράγματι είναι έκδοση ΖΩΗΣ του 1928
(άηντε τώρα να δω πως θα ρίξω τις φωτογραφίες που δεν έχω διαβάσει ακόμα τις οδηγίες που μου έστειλε ο αγαπητός Scandal ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
Ο Ελληνικός κώδικας 914 που φυλάσσεται στη Βατικανή βιβλιοθήκη δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς γράφτηκε, πάντως στην απογραφή του 1518 που έγινε επί του Πάπα Λέοντος Ι αναφέρεται στο ευρετήριο Quaedam in alchimia. Ο κώδικας αυτός τράβηξε την προσοχή του Σπ Λάμπρου το 1904 και διαπιστώθηκε ότι συγγραφέας είναι ο Ισίδωρος.
ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ Ο ΚΩΔΙΚΑΣ 914
Στον Ελληνικό κώδικα 914 αναφέρεται με ποιο τρόπο κατασκεύαζαν μέχρι τότε μελάνι.
Το μελάνι είναι γνωστό από την αρχαιότητα η κατασκευή του αναφέρεται από τον 1ο μχ αιώνα σαν κύρια συστατικά είχαν αλεσμένο κάρβουνο, μια κολλητική ουσία και μια διαλυτική ουσία αργότερα προσετέθη χαλκάλιθος (βιτριόλι).
Ο Ελληνικός κώδικας 914 αποτελείται από 230 φύλλα με στάχωση (βιβλιοδεσία) βυζαντινής τεχνοτροπίας και οι ξύλινες πινακίδες με κόκκινο δέρμα βαμμένες με βαρζίο. Άρα η χρονολογία συγγραφής του κώδικα θα πρέπει να τοποθετηθεί στο διάστημα που χειροτονήθηκε μητροπολίτης μέχρι τον θάνατό του. Στον Ελληνικό κώδικα 914 αναγράφονται 17 (δέκα επτά) συνταγές και αριθμούνται [1-17]. Η γραφή του κώδικα έχει γίνει δια χειρός του Ισιδώρου, σε κάποιες δεν δίνονται ακριβείς δοσολογίες, το πιθανότερο είναι ότι αποκρυπτόντουσαν σαν επαγγελματικό μυστικό.
Κάποιες από τις συνταγές τις βρίσκουμε σε μεταγενέστερα κείμενα και αυτό δείχνει ότι κάποιες ήταν οι πλέον εύχρηστες, συνταγές κατασκευής μελανιού βρίσκουμε στον Αθωνικό κώδικα Μ Ιβήρων 388, στον κώδικα Οξφόρδης Βοδληιανή Βιβλιοθήκη, στον κώδικα Bononiensis graecus , στον κώδικα Canonicus graecus και αλλού.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ : Τα μέσα γραφής κατά την Βυζαντινή περίοδο.
ΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ 914 (με κανονικό τονισμό, τα τμήματα που είναι εντός παρενθέσεως λείπουν από το χειρόγραφο)
10 Όταν μέλλης ποιήσαι γράμματα χρυσά μετά πεταλίου, ποίησον ούτ(ος) τρίψ(ον) μεθ ύδατος ισχυρ(ώς) ώχραν και εκβαλ(ών) αυτ(ήν) από του μαρμάρου, βάλε εις χυβάδα, είτα βάλε ιχθυόκολλαν χαυνήν και ανάμιξον αυτ(ήν), λεπτώς και έκτοτε γράψον, όσα γράμματα βούλει και αφ ου ξηρανθώσιν, έπαρον ωού το λευκόν και βάλε εις ύελον και ανάδηρον αυτό, μετά τρι(ών) ή τεσσάρ(ων) κλωνί(ων) συκής, άχρι ου …….
45
6 Έτερ(ον)
Λαβ(ών) αρμένιον βώλον (και) μανιακ(όν) (και) σκορόδ(ου) ζωμ(όν) (και) κρομμίδ(ιν) πάντα επίσης, τρίψ(ον) αυτά καλ(ως) ειθ ούτω γράφε βαλ(ών) ουν επάνω χρυσάφ(ιν) γίνοντ(αι) γράμμ(α)τ(α) χρυσά: ……
145 (ήλιον) κ(αι) δοκίμαζε αυτό, βάφον δια κονδυλίου όταν ουν ίδης ‘ότι εγένετο καλ(όν) κοκιν(υλον), βαθύν, παύσον της στύψεως κ(αι) αυθύς κρέμμασον αυτό εις τον (ήλιον)……
Για περισσότερα :
https://pluton22.blogspot.gr/2015/02/914.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Έχω ένα βιβλίο Διογένους Λαερτίου (DIOGENIS LAERTII) εκδόσεις Λειψίας (LIPSIAE) που γράφτηκε το 1833.
Είναι δύο τόμοι ενσωματωμένοι σε ένα βιβλίο. Τα δε περιεχόμενα και οι αναζητήσεις στο τέλος στα Γερμανικά... τα κείμενα στην αρχαία Ελληνική (διαβάζεται άνετα).
Το δερματόδεσα και επικόλλησα την ετικέτα που είχε από την μάνα του....εξωτερικά πια είναι ένα άλλο βιβλίο, εσωτερικά είναι τέλειο (σχεδόν αχρησιμοποίητο, πέρα από κάποιες μολυβιές σε κάποια σημεία).
Το βιβλίο είναι δύο σε ένα η πρώτη φωτο δείχνει το Α βιβλίο ανάλογο υπάρχει και στο Β βιβλίο.
Στην τρίτη φωτο εμφανίζεται η πιο σημειωμένη σελίδα.
Στην τέταρτη φώτο το κωλημένο στο κεφαλάρι είναι από την παλαιά βιβλιοδεσία, οι πυρογραφίες στα καπάκια του βιβλίου είναι πυρογραφίες στο δέρμα που έβαλα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
https://pluton22.blogspot.gr/2012/06/blog-post_08.html
Η λειτουργία αυτού του εργαστηρίου βιβλιοδεσίας άρχισε να λειτουργεί από τον 20ο αιώνα , για αυτό το βιβλιοδετείο η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ έχει αφιερώσει σχετικό άρθρο στις «ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ» ΜΕ ΤΊΤΛΟ «Μοναστηριακή βιβλιοδεσία» στις 8/2/1998, αλλά μνημονεύεται και στο βιβλίο του ΙΜ Χατζηφώτη εκδόσεις Άγιο Όρος 1985 «Τα εργαστήρια και η αγορά των Καρυών Αγίου Όρους».
Η λειτουργία αυτού του βιβλιοδετείου στο Κουτλουμουσιανό κελλί του Αγίου Ευθυμίου στις Καρυές και απέχει δέκα λεπτά από το κέντρο των Καρυών άρχισε το 1892 και τερμάτισε την λειτουργία του το 1992, από αυτό το εργαστήριο βγήκαν βιβλία υψηλής ποιότητας και διασώθηκαν πλήθος εκκλησιαστικών και λοιπών βιβλίων.
Βέβαια το Άγιο Όρος έχει αναδείξει και άλλα τέτοια εργαστήρια βιβλιοδεσίας και πλήθος βιβλιοδετών Καλαβρυτινών μοναχών στην πλειονότητά τους, ενδεικτικά αναφέρω τους:
Ιερομόναχος Ευθύμιος (1841 με 1926) υπήρξε ο ιδρυτής του βιβλιοδετείου «Ο ΑΘΩΣ».
Μοναχός Νήφων (1877 με 1953) κατά κόσμο Αθανάσιος Λαμπίρης από την Κλειτορία Καλαβρύτων, μαθητής του Ευθυμίου.
Μοναχός Θεόκτιστος (1900 με 1956) κατά κόσμο Θεόδωρος Θεοδωρόπουλος από το χωριό Πύργος της κοινότητας Λετρίνου Ηλείας .
Ιεροδιάκονος Νήφων ( 1912 με 1987) κατά κόσμο Ιωάννης Κουτρουμπής από το χωριό Κραστικοί Καλαβρύτων που υπόγραφε σαν «βιβλιοδέτης».
Ιερομόναχος Νήφων (1942 με 1992) κατά κόσμο Αθανάσιος Μαρώσης.
Το κλίμα που επικρατούσε κατά τα χρόνια που γέρων στο Κουτλουμουσιανό κελλί του Αγίου Ευθυμίου ήταν ο Μοναχός Νήφων με συνοδεία τους μοναχούς Ιωάννη, Ιερώνυμο και Αλέξιο διασώζεται στο ημερολόγιο που κράτησε ο ποιητής Τ.Κ. Παπατσώνης κατά την επίσκεψή του το 1927 . Το βιβλιοδετείο σταδιακά έχασε την αίγλη του, ο Ιερομόναχος Νήφων υπήρξε άριστος τεχνίτης στην διακόσμηση, στο ημερολόγιο του το 1979 έγραφε «Εργασία πολύ με βιβλία, και άνθρωπον δεν έχωμεν βοηθόν». Σε αυτό το ημερολόγιο φαίνεται η αγωνία του για την συνέχιση της βιβλιοδετικής παραδόσεως του Κελιού, πράγματι μετά την κοίμηση του Ιερομόναχου Νήφωνα καμιά εκδοτική δραστηριότητα δεν υπήρξε στο εν λόγω βιβλιοδετείο.
Τα εργαλεία που βλέπετε στον τοίχο δεξιά από τον σταυρό είναι κοσμήματα διακόσμησης, συνήθως έτσι είναι έχουν μεγάλο μπράτσο για να το κρατάει με τα δύο του χέρια ο χρυσοτύπης για σταθερότητα, φυσικά το βιβλίο έχει σταθεροποιηθεί, πρέσα σταθεροποίησης (ξύλινη) βλέπετε κάτω από τον πάγκο στην πρώτη φωτογραφία.
Ως τα τέλη της δεκαετίας του 1980 λειτουργούσε στο Κουτλουμουσιανό κελλί του Αγίου Ευθυμίου το τελευταίο παλαιό βιβλιοδετείο του Αγίου Όρους, με μεταλλικά στοιχεία και κοσμήματα που χρονολογούνταν από τον 16ο-17ο αιώνα. Τελευταίος παραδοσιακός βιβλιοδέτης ο μερακλής γερο-Νήφων.
Σήμερα, ο Γέροντας του Ιβηρίτικου κελλιού της Μεταμορφώσεως π. Κάλλιστος, ανατολικά των Καρυών, έπιασε ξανά το κομμένο νήμα της αγιορείτικης βιβλιοδετικής παράδοσης, δημιουργώντας ένα καλλιτεχνικό βιβλιοδετείο με μηχανήματα κατασκευασμένα στη Λειψία τον 19ο αιώνα.
https://agioritikesmnimes.blogspot.gr/2017/11/9875.html
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κάθε βιβλίο είναι τυπωμένο σε καλό χαρτί, τοποθετημένο σε κουτί, μεγάλο μέγεθος και έχει γραφτεί από ομάδα ειδικών.
Το ένθετο επτά ημέρες της Καθημερινής έβγαλε μια πολύ κατατοπιστική έκδοση για την βιβλιοδεσία, υπάρχουν και άλλες εκδόσεις με θέμα την βιβλιοδεσία, συνήθως όμως καλλιτέχνες βιβλιοδέτες κάνουν δημοσιεύσεις των έργων τους χωρίς να παραθέτουν τεχνικές.
Πατέρας της τυπογραφίας και της βιβλιοδεσίας στην Ελλάδα (όπως στο σύνολο των επιστημών και των τεχνών) είναι άνθρωποι από την καθ ημάς ανατολή.
Την τυπογραφία-βιβλιοδεσία σπούδασε με έξοδα πλουσίων συμπατριωτών του ο Αιβαλιλωτης Κωνσταντίνος Τόμπρας και έφτιαξε εργαστήριο στο Αϊβαλί (Κυδωνίες της Μ Ασίας) με την καταστροφή της πόλης κατά την Επανάσταση του 1821 ήρθε στην ελεύθερη Ελλάδα και ήταν ο τυπογράφος της Επανάστασης.
https://pluton22.blogspot.gr/2012/10/blog-post_12.html
Σήμερα θεωρείται κορυφαίοι βιβλιοδέτες η οικογένεια Γανιάρη... πρώτος της οικογενείας αυτής ο Χρυσόστομος Γανιάρης από την Χίο που σπούδασε στην Ευαγγελική σχολή της Σμύρνης και ίδρυσε στην Αθήνα τον εκδοτικό οίκο "Γανιάρη" από τον οποίο κυκλοφόρησαν 150 περίπου εκδόσεις εκλεκτών έργων της ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.
Η οικογένεια έβγαλε μια σειρά βιβλιοδέτες όπως
Χρυσόστομος Γανιάρης, έργο του Φώτη Κόντογλου
Η Ευφημία Γανιάρη, έργο του Φώτη Κόντογλου
O Aνδρέας Γανιάρης και η αδελφή του Aνθούλα στη δεύτερη έκθεσή τους, στην Γκαλερί «Tέχνης» τον Δεκέμβριο του 1958.
Ο Ανδρέας Γανιάρης και άλλοι.
Μια υποδειγματική εργασία του Ανδρέα Γανιάρη για το «Άγιον Όρος» του Zαχαρία Παπαντωνίου. Για την αποτύπωση έξι χιλιάδων περίπου ψηφίδων χρειάζεται προσήλωση και άπειρη υπομονή. Mόνο έτσι κερδίζεται το πνεύμα του βιβλίου – του διαφορετικού βιβλίου κάθε φορά (φωτ.: «Bιβλιοδεσία Γανιάρη», εκδ. «AΔAM», 1997).
Στην Κύπρο τη βιβλιοδεσία εισήγαγε ο Γερμανός Βάλτερ Κράους που βρέθηκε τυχαία στο νησί και αποκλείστηκε λόγω του Β ΠΠ , εργάστηκε δε για την βιβλιοθήκη του παγκυπρίου Γυμνασίου και της Αρχιεπισκοπής Κύπρου. Το πρώτο του βιβλιοδετείο το 1946 το έκανε στην Λεμεσό και με ανειδίκευτους τεχνίτες τους Λέλλο Κωνσταντινίδη και Ανδρέα Ψωμά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αυτά μπαίνουν πριν μπει το δέρμα, δηλαδή στην φάση που φτιάχνεται το καπάκι με τα χαρτόνια, κολλούν στα σημεία που επιλέγουμε στενόμακρες λουρίδες από χαρτόνι ή δέρμα έτσι όταν μπει το δέρμα φαίνεται αυτό το εξόγκωμα, που το μόνο που προσθέτει στο βιβλίο είναι καλαισθησία, η επιλογή το τόπου που θα γίνει το εξόγκωμα δεν είναι τυχαίο, υπάρχουν ειδικά στάνταρ ανάλογα το ύψος του βιβλίου.
Ανάγλυφη απεικόνιση στο βιβλίο
Αυτή γίνεται στην πρέσα δια συμπιέσεως επί του βιβλίου το αντικείμενο που επιλέγουμε να φανεί ανάγλυφα.
Πολλές φορές για να φαίνεται παλιό το βιβλίο χερώνουμε το δέρμα με κερί, λυώνουμε κερί και το απλώνουμε ομοιόμορφα στο καπάκι του βιβλίου, αυτή η διαδικασία γίνεται σε μπεζ ανοικτά δέρματα, χρησιμοποιείται το εργαλείο που χρησιμοποιούσε παλαιά ο τσαγκάρης για να κερώσει τα βάρδουλα του παπουτσιού.
Ή αυτό το εργαλείο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η θερμοτυπια είναι μία από τις πλέον καθιερωμένες μεθόδους διακόσμησης των εντύπων.
Η δυνατότητα εκτύπωσης foil σε διάφορα υποστρώματα όπως χαρτί, πλαστικά, PVC, δέρματα, βερνικωμένες ή πλαστικοποιημένες επιφάνειες και άλλα, καθιστά εφικτή την εφαρμογή της μεθόδου σε μεγάλο εύρος προϊόντων και συσκευασιών.
Χρυσοτυπικό χαρτί.
Ο μπρούτζος
Είναι το πιο ανθεκτικό μέταλλο αλλά και το πιο ακριβό δεδομένου ότι, πέρα από την άριστη συμπεριφορά του κατά την θερμοτυπία, η χάραξή του γίνεται αποκλειστικά και μόνο από το έμπειρο χέρι καλλιτέχνη χαράκτη.
Αλλά σήμερα χρησιμοποιείται και
Ο τσίγκος
Λόγω του ότι είναι φθηνότερος από το μαγνήσιο και το μπρούτζο, προτιμάται στην περίπτωση εκτύπωσης χαμηλού τιράζ σε χειροκίνητες μηχανές και όταν επιθυμούμε να ρίξουμε το κόστος παραγωγής. Μετά την πρώτη χρήση αποφεύγεται η επανεκτύπωση, δεδομένου του ότι κατά τη θερμοτυπία ο τσίγκος διαστέλλεται και δεν επανέρχεται ποτέ στις αρχικές του διαστάσεις. Η χάραξη της πλάκας στην περίπτωση αυτή γίνεται φωτοχημικά.
Το μαγνήσιο
Είναι το υλικό που συνδυάζει ικανοποιητική τιμή και καλή αντοχή. Είναι εφικτή η χρήση του ίδιου κλισέ για την επανάληψη μιας δουλειάς, ενώ η χάραξή του γίνεται με φωτοχημικές διαδικασίες, χαρακτηριστικά που ευνοούν την παραγωγικότητα.
Βέβαια σήμερα υπάρχουν μηχανήματα που κάνουν μαζικά την εργασία του χρυσοτύπη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τα εργαλεία της (κοσμήματα) της χρυσοτυπίας είναι πολλά, αρκετά έδειξα πιο πάνω, η τεχνική είναι απλή. Καίμε το εργαλείο τοποθετούμε χρυσοτυπικό χαρτί και μετά τοποθετούμε το κόσμημα επάνω και αποτυπώνεται η εικόνα του κοσμήματος.
Οι δυσκολίες είναι :
1. Πόσο καυτό πρέπει να είναι το κόσμημα, αν βγεί πολύ καυτό το κρυώνουμε με ένα σφουγκαράκι βρεμένο.
2. Που πρέπει να γίνει η αποτύπωση (ένα λάθος βγάζει άσκημο αποτέλεσμα).
3. Η σταθερότητα του χεριού.
Εδώ βλέπουμε εργαλεία χρυσοτυπίας, τα γράμματα που χρησιμοποιούνται δεν είναι τυπογραφικά, διότι τα τυπογραφικά γράμματα (αντιμονίου) δεν αντέχουν στην θερμοκρασία.
Εργαλεία χρυσοτυπίας, οι χρωματιστές κορδέλες που βλέπετε είναι το χαρτί χρυσοτυπίας.
Δείτε το άπειρο πλήθος εργαλείων που έχει η χρυσοτυπία (πλουσιότατη συλλάγη τέτοιων εργαλείων υπάρχουν στο Άγιο Όρος).
Στο Άγιο Όρος έχουν ανεκτίμητης αξίας διακοσμητικά βιβλίων, με δυσκολία οι καλόγηροι στα δείχνουν, εμένα μια φορά (μετά από παρακάλια και μέσον που έβαλα) μου έδειξαν κάποια και με παρακολουθούσαν διαρκώς, είμαι βέβαιος ότι μου έδειξαν κάποια λίγα.... ο καλόγερος μου είπε ότι και αυτοί τώρα κάνουν προσπάθειες ψάχνοντας παλιές καλύβες ασκητών (κάποιες και εγκαταλειμμένες) να συγκεντρώσουν τέτοια εργαλεία από παλαιούς βιβλιοδέτες μοναχούς που έχουν φυλαχτεί και οι νεώτεροι δεν ξέρουν ούτε καν την ύπαρξή τους... Το Άγιο Όρος σε όλα τα πράγματα είναι ένα τεράστιο μουσείο που διατηρεί την ιστορία μας σε όλα τα είδη τέχνης.
Και μιας ο λόγος για Άγιο Όρος δείτε Αγιορείτικο βιβλιοδετείο. Το μηχάνημα στο βάθος είναι κοπτική μηχανή χειροκίνητη. Ο τεχνίτης έχει βάλει το αντικείμενο που είναι να κοπή, το έχει σταθεροποιήσει με το οριζόντιο από πάνω στρογγυλό σφικτήρα και μετά έδινε ώθηση με το χέρι του στον στρογγυλό δεξιά και κατέβαινε το μαχαίρι και έκοβε το αντικείμενο.... όμορφο μηχάνημα. με τέτοια μηχανήματα τρελαίνομαι.
Κάτω από τον πάγκο φαίνονται πανιά και χαρτιά σε ρολά που χρησιμοποιούνται για να ντυθούν τα βιβλία. Αριστερά στα ράφια φαίνονται χαρτιά που χρησιμοποιούνται κυρίως σαν εσώφυλλα.
(θα επανέλθω στην διακόσμηση του βιβλίου).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μετά το τέλος των βιβλιοδετικών εργασιών απαιτείται να γράψουμε τι περιέχει το βιβλίο στην ράχη και στο καπάκι και να διακοσμήσουμε το βιβλίο.
Κάποιοι βρίσκουν σαν εύκολη λύση να κρατήσουν κάποια χρυσοτυπημένα κομμάτια από την αρχική βιβλιοδεσία και να τα κωλύσουν.
Κάποιοι χρησιμοποιούν τον πυρογράφο για να διακοσμήσουν το βιβλίο.
Ο πυρογράφος έχει ποικίλες μύτες που τις αλλάζεις κατά περίπτωση.
Ο πυρογράφος είναι πολύ αποτελεσματικός για να σχεδιάσεις γράμματα και σχέδια πάνω σε δέρμα μπεζ ή ξύλο
Πάνω σε ύφασμα και χαρτί ή δέρμα σκούρο απαιτείται χρυσοτυπικό χαρτί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Καλό είναι να δούμε από ποια μέρη αποτελείται το βιβλίο πριν προχωρήσουμε σε άλλα ζητήματα που αφορούν το βιβλίο συναφή με την βιβλιοδεσία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ο σκελετός του εξώφυλλου (καπάκι το περαστό είναι πιο σύνθετη η τεχνική του) αποτελείται από ένα κομμάτι ειδικού χαρτιού (κραφτ) και ένα δεύτερο κομμάτι ειδικού χαρτιού, το οποίο συνδέει τα χαρτόνια του εξωφύλλου. Αυτό το χαρτί (συρταρόχαρτο) είναι ένα ευλύγιστο χαρτί που αποτελείται από πολλά χαρτιά κολλημένα και πιεσμένα μεταξύ τους.
Ντύσιμο του εξωφύλλου: Για το ντύσιμο του εξωφύλλου, χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές ανάλογα με τα υλικά που επιλεγούν. Για το κάλυμμα χρησιμοποιείται επένδυση από ύφασμα (Πανόδετο), χαρτί, δέρμα (Δερματόδετο) ή το συνδυασμό τους. Επιπλέον, μπορεί να χρησιμοποιηθούν χαρτιά διακοσμημένα με την τεχνική της μαρμαρόκολλας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κόλλημα της τέλας
Η τέλα είναι ένα είδος γάζας κολλαρισμένης, με αραιή ύφανση. Κόβεται σε μήκος μεγαλύτερο από της ράχης και φάρδος αρκετό για να τη σκεπάσει και να καλύψει και τους σπάγκους που προεξέχουν. καθώς και μέρος του μπροστινού και πίσω τμήματος του σώματος του βιβλίου. Με την τέλα ο βιβλιοδέτης σταθεροποιεί το σχήμα της ράχης έτσι ώστε να αυξήσει την αντοχή της στο χρόνο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Παλιά τα κεφαλάρια πλεκόντουσαν (ραβόντουσαν) κυρίως στην βυζαντινή βιβλιοδεσία.
Κεφαλάρια: Τα κεφαλάρια του βιβλίου είναι δύο μικρά κομμάτια υφασμάτινης ταινίας και τοποθετούνται στις δύο ακριανές πλευρές της ράχης (προς την κεφαλή και προς τα πόδια). Χρησιμεύει για να δένει ακόμα πιο πολύ τα δύο άκρα της ράχης του βιβλίου.
Παλαιότερα το κεφαλάρι ράβονταν στην ράχη του βιβλίου. Παλαιότερα που τα βιβλία ήταν βαρύτερα, τα κεφαλάρια χρησιμοποιούνταν για να μην καταστρέφεται η ράχη όταν τραβούσαν το βιβλίο από το ράφι. Στις μέρες μας η χρήση τους είναι καθαρά διακοσμητική. Προσπαθούμε να βάλουμε κεφαλάρι που να ταιριάζει χρωματικά με το ντύσιμο του βιβλίου και με το εσώφυλλο.
Ραφτό κεφαλάρι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρχικά δίνουμε μια πρώτη σχηματοποίηση του βιβλίου να κυρτωθεί αρχικά δηλαδή η ράχη.
Το σφύρισμα γίνεται με σφυρί και σκοπό έχει την κύρτωση της ράχης και τη δημιουργία κατάλληλων υποδοχών, οι οποίες καλούνται λούκια, για το κάλυμμα, στις δύο άκρες της ράχης. Το σώμα του βιβλίου τοποθετείται σε ειδική για τον σκοπό αυτό πρέσα. Οι δύο επιφάνειες της πρέσας είναι λοξές έτσι, ώστε να σφίγγουν το βιβλίο περισσότερο από την πλευρά της ράχης. Η πρέσα τοποθετείται έτσι, ώστε ο βιβλιοδέτης να δουλεύει το σφυρί με κάθετες κινήσεις. Κατά τη διαδικασία αυτή, ο βιβλιοδέτης βοηθά τη μορφοποίηση της ράχης τραβώντας ελαφρά προς τα κάτω τα τυπογραφικά.
Στη συνέχεια, ειδικές μεταλλικές ή ξύλινες πλάκες προσαρμόζονται στην πρέσα. Η ράχη εξέχει τόσο από αυτές, όσο είναι και το βάθος που θα δημιουργηθεί για τα λούκια. Ο βιβλιοδέτης συνεχίζει το σφύρισμα μέχρι οι ράχες των τυπογραφικών να κυρτώσουν ομοιόμορφα. Οι ράχες των τυπογραφικών που βρίσκονται στην αρχή και στο τέλος του βιβλίου πρέπει να τσακίσουν κάθετα προς την επιφάνεια των τυπογραφικών. Όταν σχηματιστούν ξεκάθαρα τα λούκια, ο βιβλιοδέτης κόβει στις κατάλληλες διαστάσεις τα χαρτόνια που θα αποτελέσουν το κάλυμμα του βιβλίου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
τα εσώφυλλα (μαρμαρόκολλες) έχουν κολληθεί πριν μπει το καπάκι εδώ βλέπετε ολοκληρωμένο το βιβλίο
Κόψιμο-ξάκρισμα: Σε ειδική κοπτική μηχανή γίνεται το κόψιμο των 3 πλευρών του βιβλίου. Το κόψιμο γίνεται για δύο λόγους. Πρώτον ευθυγραμμίζονται οι 3 πλευρές του βιβλίου και δεύτερον αποδεσμεύονται οι σελίδες του βιβλίου από τα διπλωμένα τυπογραφικά.
χειροκίνητη κοπτική μηχανή (λαιμητόμος).
Εδώ βλέπουμε να γίνεται ξάκρισμα του βιβλίου σε ηλεκτροκίνητη κοπτική μηχανή.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σήμερα στο εμπόριο υπάρχουν πολύ καλόγουστες μαρμαρόκολλες, υπάρχουν και μερακλήδες που θέλουν να επιχρωματίζουν μόνοι τους τα χαρτιά. Η Μαρμαρόκολλα χρησιμοποιείται για για εσώφυλλο και για να ντυθεί το βιβλίο το καπάκι του.
Χρώματα λαδιού επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού και μπορούν να φιλοτεχνηθούν και να αναμειχθούν ανάλογα με το μεράκι του τεχνίτη.
Πρόκειται για μια παλιά τεχνική που την ονομασία της την πήρε από τα ιδιαίτερα σχεδία που σχηματίζονται πάνω στο χαρτί, που θυμίζουν τα νερά πολύχρωμου μαρμάρου. Η μαρμαρογραφία είναι μία τεχνική που την επινόησαν οι Κινέζοι.
Η μαρμάρωση του χαρτιού
από την εγκυκλοπαίδεια του Ντιντερό (18ος αιώνας)
Το χρώμα λαδιού επιπλέει στο νερό. Με τη χρήση εργαλείων επιτρέπει τη δημιουργία πολύχρωμών σχηματισμών.
Χρώματα και αλευρόκολλα έτοιμα για να αρχίσει ο επιχρωματισμός
Δείγματα μαρμαρόκολλας (χαρτί marbre)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Συνημμένα
-
WIN_20180120_081725.JPG205.7 KB · Εμφανίσεις: 194
-
WIN_20180120_081711.JPG211.8 KB · Εμφανίσεις: 207
-
WIN_20180120_081659.JPG200.8 KB · Εμφανίσεις: 201
-
WIN_20180120_081638.JPG155.5 KB · Εμφανίσεις: 202
-
WIN_20180120_081626.JPG177.4 KB · Εμφανίσεις: 199
-
WIN_20180120_081619.JPG218.1 KB · Εμφανίσεις: 196
-
WIN_20180120_081545.JPG195 KB · Εμφανίσεις: 202
-
WIN_20180120_081536.JPG185.6 KB · Εμφανίσεις: 207
Σε βιβλιοδετείο της Θεσσαλονίκης στα τέλη του 19ου αιώνα βρέθηκαν διακοσμημένα χαρτιά σχήματος 8,6Χ 14,5 εκ , υπήρχαν και οδηγίες σε αυτό το δειγματολόγιο για την παραγωγή και τη συσκευασία τους αντιγράφουμε τι έγραφε το δειγματολόγιο :
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Το δειγματολόγιο αυτό περιέχει περιζήτητα χρώματα και σχέδια. Μπορούμε φυσικά να κατασκευάσουμε και άλλους τύπους, σύμφωνα με τις υποδείξεις των αγοραστών.
ΣΧΕΔΙΑ
Οι μαρμαρόκολλες φτιάχνονται στο χέρι και γι αυτό ο αγοραστής μας δεν θα πρέπει να είναι απόλυτοι στα χρώματα ή τα σχέδια . Παρά τις προσπάθειές μας , δεν μπορούμε να εγγυηθούμε αψεγάδιαστη ομοιομορφία ούτε στις αποχρώσεις των φύλλων. Ούτε στον τύπο που ακολουθείται.
ΠΑΧΟΣ
Με δεδομένες τις αποκλίσεις του πάχους του ακατέργαστου χάρτου και επειδή τα χρώματα που χρησιμοποιούνται στις μαρμαρογραφίες δεν έχουν το ίδιο βάρος, ακόμη κι στο ίδιο χαρτί, δεν είναι δυνατή η επίτευξη ομοιομορφίας πάχους.
ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑ
Πλην άλλης ειδικής οδηγίας όλα αυτά τα χαρτιά παραδίδονται αδίπλωτα. Κάθε δεσμίδα περιτυλίγετε σε ένα καφέ χαρτί, σφραγισμένο με βουλοκέρι ή δυνατή κόλλα.
Κατά παραγγελία του πελάτη παραδίδουμε τα χαρτιά αυτά διπλωμένα σε 20 τετράδια των 24 ή 25 φύλλων, καθώς οι δεσμίδες είναι των 480 ή των 500 φύλλων. Γενικά η συσκευασία των διπλωμένων χαρτιών γίνεται ως εξής: το πρώτο και το τελευταίο φύλλο κάθε δεσμίδας τοποθετείται σ ένα κοινό καφέ γερό στρατσόχαρτο και τα υπόλοιπα 20 φύλλα της δεσμίδας πιάνονται με σπάγκο.
Οποιαδήποτε άλλη συσκευασία είναι δυνατόν να γίνει σύμφωνα με τις υποδείξεις των αγοραστών
Τα δείγματα κατατάσσονται σε 3 μεγάλες ενότητες και ονομάζονται «οθωμανικές». Πολλά από τα δείγματα συναντιούνται σαν εσώφυλλα σε καραμανλίδικα και ελληνικά βιβλία του τέλους του 19ου αιώνα και των αρχών του 20ου αιώνα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Στο Τεζάκι γίνεται η ραφή του βιβλίου.
Τα νήματα που χρησιμοποιούμαι:
Αν το βιβλίο είναι ογκώδες δεν χρησιμοποιούμε ποτέ τσαγκάρικο σπάγκο αλλά νάιλον λευκή κλωστή είναι αρκετά ισχυρή και συγκρατεί καλά τα τυπογραφικά.
Σε μικρά βιβλία χρησιμοποιείται ο τσαγκάρικος ψιλός σπάγκος, σχεδόν πάντα τον κερώνουμε.
Αυτός που φαίνεται στην φωτογραφία είναι πολύ χοντρός.
Σαν βελόνα χρησιμοποιούν βελόνα μεγάλη χωρίς μύτη
Οι κάθετοι σπάγκοι είναι πιο χοντροι τσαγκάρικοι σπάγκοι
Στην πρώτη φωτογραφία βλέπουμε να έχει χρησιμοποιηθεί νάιλον λευκή κλωστή και στην δεύτερη τσαγκάρικος ψιλός σπάγκος (προφανώς κερωμένος... το κέρωμα γίνεται σέρνοντας με δύναμη τον σπάγκο πάνω σε ένα κομμάτι κερί - όχι παραφίνης - καθαρό κερί, το βρίσκεις εύκολα υπάρχουν εκκλησίες που χρησιμοποιούν αγνό κερί ακόμα, αν όχι το αγοράζεις).
Όταν ολοκληρωθεί το ράψιμο των τυπογραφικών τότε κόβουμε τους κάθετους σπάγκους και από πάνω και από κάτω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
1. Αφαιρούμε το εμπρός και το πίσω καπάκι.
2. Βλέπουμε τι είδους τυπογραφικά έχει 4σέλιδα, 8σέλιδα 16σέλιδα ή και σπανιότερα 32σέλιδα
3. Πηγαίνουμε στο μεσαίο φύλλο του κάθε τυπογραφικού κόβουμε τα ράμματα και αποσπούμε το τυπογραφικό, στην συνέχεια το καθαρίζουμε από τις παλιές κόλλες. Την δουλειά αυτή κάνουμε σε όλα τα τυπογραφικά.
4. Παίρνουμε το κάθε τυπογραφικό και το ελέγχουμε αν έχει φθορές, αν έχει αποκαθιστούμε με ρυζόχαρτο την ζημιά. Συνήθως η ζημιά είναι εκεί που διπλώνουν τα δύο φύλλα. Κόβουμε μακρόστενες λουρίδες και τις κολλούμε.
Αν προσέξουμε την φωτογραφία αυτή ο ένας καλόγερος είναι στην πρέσα ενώ ο άλλος μπροστά του έχει μακρόστενες λουρίδες που κολλά στο φθαρμένο τυπογραφικό.
5. Αφού ξεραθεί η κόλα πριονίζουμε αυλάκια για να μπορεί να περνά η βελόνα κατά το ράψιμο.
Για την δημιουργία αυλακιών τοποθετούμε τα τυπογραφικά στην οριζόντια πρέσα και πριονίζουμε (συνήθως πέντε αυλάκια) για να μπορεί να διέλθει η βελόνα κατά την ραφή και να χωνευτεί το κάθετο νήμα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Οι παλιοί σταχωτές χρησιμοποιούσαν ψαρόκολλα
Είχαν ένα τέτοιο σύστημα πάνω σε μια εστία, ο μεγάλος κουβάς είχε νερό στον μικρό έβαζαν την ψαρόκολλα που ήταν ένα στρογγυλό στερεό υλικό μεγέθους 50 πόντων και διαμέτρου 10-15 πόντους σαν ένα κουτσουράκι που καίμε στο τζάκι. Αυτό έλιωνε και το χρησιμοποιούσαν για να κολλάνε τα βιβλία ότι δεν χρησιμοποιείτο και έμενε στον μικρό κουβά το ξανά έλιωναν την επόμενη φορά με ότι έμεινε από το στρόγγυλο κόμματι.
Σήμερα την ψαρόκολλα δεν την χρησιμοποιούν οι βιβλιοδέτες αλλά οι κατασκευαστές παραδοσιακών μουσικών οργάνων. Και στην αγορά έχει αυτή την μορφή.
Σήμερα χρησιμοποιείται ρυζόκολλα και την αγοράζουν από καταστήματα με υλικά υποδηματοποιίας... είναι ένας χυλός που μοιάζει με γιαούρτι (λίγο πιο σκούρο).
Και κόλλα βιβλιοδεσίας
Την αγοράζεις από χρωματοπωλεία ή βιβλιοπωλεία.
Όποιοι κάνουν αφισοκόλληση και έχουν κόλλα σκόνη (πριν την αραίωση με νερό για την αφισοκόλληση) μπορούν να την χρησιμοποιήσουν μαζί με ρυζόκολλα σε κάποια αναλογία, το μαθαίνεις εμπειρικά αυτό, κάνει την ρυζόκολλα πιο ισχυρή και πιο στέρεη (θα χρειαστεί πιθανά μεγαλύτερη ποσότητα νερού).
Επίσης πολλοί υπό αναλογία πάντα αναμιγνύουν ρυζόκολλα με κόλλα βιβλιοδεσίας κάνει το μίγμα πιο ισχυρό (αυτά τα πράγματα χρειάζονται δοκιμές).
Σε περιόδους δύσκολες πχ εξόριστοι, φυλακισμένοι χρησιμοποιούσαν λιωμένο βρασμένο μακαρόνι σαν μέσο συγκόλλησης και βιβλιοδεσίας. Δεν έχει τις ιδιότητες της κόλλας αλλά στην ανάγκη κάτι κάνει, θα πρέπει να πούμε ότι τέτοια συγκόλληση δημιουργεί μικροοργανισμούς με τον καιρό που τρώνε το λιωμένο μακαρόνι αλλά και το χαρτί του βιβλίου... το φαινόμενο αυτό παρατηρήθηκε και στην ψαρόκολλα (ίσως είναι ένας λόγος που σταμάτησε η χρήση της).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρησιμοποιείται για την κοπή κυρίως μέχρι και 18σέλιδων τυπογραφικών.
Χειροκίνητα κοπτικά χαρτιών.
Το μαχαίρι κατεβαίνει με τον μοχλό.
Το μαχαίρι κατεβαίνει με το μοχλό που υπάρχει μπροστά (πιθανότατα είναι το πίσω μέρος μηχανής σαν την πιο πάνω φωτογραφία).
Το μαχαίρι κατεβαίνει με τον κυκλικό τροχό που βρίσκεται δεξιά (είναι η συνηθέστερη χειροκίνητη μηχανή με τον τροχό δεξιά).
Τα μηχανήματα αυτά είναι υπέροχα σήμερα όσοι έχουν τέτοια εργαλεία τα προσέχουν ιδιαίτερα διότι σπανίζουν τα ανταλλακτικά τους μιας και οι βιομηχανίες που τα έβγαλαν είναι του προηγούμενου αιώνα και έχουν κλείσει.
Τέτοια μηχανήματα υπάρχουν σε βιβλιοδετεία (δεν τα χρησιμοποιούν τα έχουν για ανάμνηση και διακόσμηση), σε χομπίστες βιβλιοδέτες, στο Άγιο Όρος έχω δει και σε σε σαλόνια σπιτιών σαν διακοσμητικά.
Όταν τα χρησιμοποιούσαν αν ήταν να κοπεί μικρή ποσότητα τα χρησιμοποιούσε ένας τεχνίτης, αλλιώς τα δούλευαν ζευγάρια, έμπειρων τεχνιτών διότι όποια απροσεξία ή κακή συνενόηση σήμαινε ακρωτηριασμό του τεχνίτη που ρύθμιζε το χαρτί που θα κοβόταν.
Το πιο πάνω ισχύει και για τις ηλεκτροκίνητες μηχανές, οι οποίες με τον καιρό χαλάνε και μπορεί να ανεβοκατεβαίνει ανεξέλεγκτα το μαχαίρι. Την δουλειά την κάνουν πάντα έμπειροι τεχνίτες.
Ηλεκτροκίνητη μηχανή κοπής. Υπάρχουν ακόμα πιο σύγχρονα μηχανήματα (αυτή απ ότι βλέπω κινείται με ηλεκτρισμό κατεβάζοντας τον μοχλό δεξιά) σήμερα αυτά γίνονται με ένα κουμπί ακόμα και το βάθος κοπής ρυθμίζεται με σύγχρονα μέσα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εδώ βλέπεις να γίνεται κόλλημα βιβλίου στην οριζόντια πρέσα στην κάτω φωτογραφία (επάνω βλέπεις ραμμένο βιβλίο, είναι δύο διαφορετικές βιβλιοδεσίες) οι πολύ μοντέρνοι βιβλιοδέτες για να μη μπαίνουν στην διαδικασία της ραφής και εκμεταλλευόμενοι την άγνοια σε αυτά τα ζητήματα του κόσμου εφαρμόζουν την πιο κάτω μέθοδο (όπως και να έχει το χειροποίητο κολλητό είναι καλύτερο από το βιομηχανοποιημένο κολλητό βιβλίο). Θα προσέξατε στην τελευταία φωτογραφία ένα πριόνι δεξιά με το πριόνι ο βιβλιοαμφιεστής έχει πριονίσει στην ράχη του βιβλίου τα αυλάκια που βλέπετε, πριόνισμα γίνεται και για να δημιουργηθούν αυλάκια όταν ράβουμε το βιβλίο, στο κολλητό χειροποίητο βιβλίο τα αυλάκια αυτά γίνονται για να εισχωρήσει η κόλλα.... στο βιομηχανικό κόλλημα δεν γίνεται πριόνισμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Εργασία μοναχού στο τεζάκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Α Το περαστό
Β Το καπάκι
Υπάρχει και η βιβλιοδεσία που κολλάς τα φύλλα και φυσικά η βιομηχανική βιβλιοδεσία που εκεί η όλη εργασία γίνεται από μηχανές.
Τα βιβλία που δένονται με ον Βυζαντινό τρόπο είναι δύσκολα στην αποθήκευσή τους σε βιβλιοθήκες είναι πιο ογκώδη.
Δέσιμο τετραδίων σε τόμο
Κατασκευή κεφαλαριών.
Δείτε την διαφορά ενός βυζαντινού (δεξιά) από ένα Ευρωπαικό (αριστερά) κεφαλάρι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρυσοτύπης διακοσμεί βιβλίο, τα εργαλεία που βλέπετε μπροστά σας είναι εργαλεία διακόσμησης.
Υπέροχα τέτοια εργαλεία υπάρχουν στο Άγιο Όρος....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χειροκίνητο κοπτικό χαρτιών.
Χειροκίνητη μηχανή κοπής
Ηλεκτροκίνητη μηχανή κοπής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Μια τέτοια πρέσα έχω και εγώ (ιδιοκατασκευή)
Εδώ βλέπετε την εργασία που γίνεται σ αυτό το εργαλεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
όπως σ όλα τα εργαλεία υπάρχουν είδη του εμπορείου και ιδιοκατασκευές (προσωπικά έχω μια πρέσα αντίκα και μια ιδιοκατασκευή, παλαιότερα είχα και μια μεγάλη πρέσα από παλαιό ξυλουργείο, την οποία την διέλυσα και την πέταξα ... ήταν επικίνδυνη αν έπεφτε με σεισμό να προξενήσει σοβαρή ζημιά).
Υπάρχουν πρέσες παλιές πραγματικά κομψοτεχνήματα ..........
Αυτή είναι μια ιδιοκατασκευή πρέσα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το εργαλεία αυτό ονομάζεται "τεζάκι" είναι ο τόπος που γίνεται η ραφή του βιβλίου.
Αυτό είναι ένα τεζάκι ιδιοκατασκευή (κάπως έτσι είναι, ιδιοκατεσκευασμένα, είναι και τα δικά μου τεζάκια.... στον πληθυντικό διότι έχω και στο σπίτι μου αλλά και στο εξοχικό).
Εδώ βλέπουμε ένα τεζάκι για χρήση στο ποδάρι που λένε ..........
Εργασία στο τεζάκι (το τεζάκι αυτό είναι του εμπορείου).
Αυτό είναι ιδιοκατασκευή τεζάκι........ περίπου πήρατε μια ιδέα τι είναι το τεζάκι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Το βιβλίο αυτό είναι ΤΕΥΧΟΣ Β το έχει γράψει ο Κωνσταντίνος Καλούσης (ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΑΜΦΟΤΕΡΩΝ ΤΩΝ ΦΥΛΛΩΝ) εκδόθηκε στην Θεσσαλονίκη (ΕΚ ΤΟΥ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ Θ. Κ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ και Σ/α Οδός Φραγκομαχαλά - Έναντι Βοσνάκ Χάνι)
Μάλιστα αναφέρει:
( Αδεία του Υπουργείου της Παιδείας Υπ αριθμ <αδύνατη η ανάγνωση> και ημερομηνία 12 Μαΐου 1894 Και εγκρίσει της ενταύθα Ιεράς Μητροπόλεως.).
Φυσικά το Υπ Παιδείας είναι το Οθωμανικό... πρόκειται για σχολικό βιβλία στην τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη.
το εξώφυλλο
Το οπισθόφυλλο.
Ότι μπόρεσα να διασώσω τα ενσωμάτωσα στο βιβλίο που το βιβλιοδέτησα εξ αρχής περισώζοντας τις σελίδες που ήταν διαλυμένες...
Βιβλιοδετημένο με δέρμα η διακόσμηση έγινε με πυρογράφο.
Η έγκριση από το Οθωμανικό υπουργείο Παιδείας και την Ι Μητρόπολη.
Έχει αρκετές εικόνες.... για σελιδοδείκτη βρήκα βρήκα στα παλιατζίδικα μια υφασμάτινη ούγια θρησκευτικών θεμάτων ....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.