Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
07-04-07
03:19
Α, οχι, διαφωνω!
Ούτε εγώ είπα να τελειώσει η ζωή μας όταν κάνουμε παιδιά. Απλά με το που κάνεις παιδιά, βάζεις κάποιες άλλες προτεραιότητες στη ζωή σου και πρέπει να κάνεις κάποιες θυσίες για να τα μεγαλώσεις σωστά.
Κατα τη διαρκεια της περιοδου που τα παιδια ακομα διαμορφωνουν προσωπικοτητα ή δεν μπορουν να φροντισουν τον εαυτο τους, πρωτη προτεραιοτητα σου πρεπει να ειναι αυτα. Πρωτη, οχι μοναδικη.
Και στο κάτω κάτω αν κάποιος δεν θέλει να κάνει συμβιβασμούς ας επιλέξει την καριέρα του, από το να κάνει ένα παιδί που θα μεγαλώσει με τους όρους που επέλεξαν οι γονείς του πριν το κάνουν.
Αν δεν θελεις ή δεν μπορεις παλι να κανεις το παραπανω, πολυ απλα, μην κανεις παιδια, δεν σ' αναγκαζει κανεις. Αλλα μην κανεις παιδια, και μετα για δικους σου λογους τους στερησεις το δικαιωμα απο εναν καλο γονιο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
07-04-07
03:09
Γιατί είναι λίγο άσχημο να μην δουλεύει και να μην ασχολείται και με τις δουλειές του σπιτιου και είτε να τις κάνει και ο άνδρας που θα δουλεύει κιόλας και κατα συνέπεια θα κουράζεται περισσότερο απο αυτή είτε να πληρώνουν έξτρα γυναίκα για το καθάρισμα.
Εγώ είπα οτι οι ώρες που είναι το παιδί σχολείο ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ με αυτές που θα αφιέρωνε στο καθάρισμα του σπιτιού άνετα φτάνουν για να κάνει ακόμα και καριέρα. Όχι μόνο αυτές του σχολείου.
* Γιατι ή θα αφιερωσεις ΠΟΛΥ χρονο στις δουλειες του σπιτιου ή καθολου; (αυτο βεβαια εξαρταται και απο το πως οτιζεις το πολυ)
* Γιατι ποσες ωρες καθημερινα νομιζεις ξοδευει μια γυναικα στις δουλειες του σπιτιου; Πανω απο 2 (αρα να φτασεις σε ενα 8ωρο, οχι αρκετο για καριερα) Ασε που οι ωρες των δουλειων του σπιτιου μπορουν καλλιστα να συνδυαστουν με το παιδι χωρις να το παραμελεις, αρα δεν ειναι απαραιτητα διακριτα.
...πόσο θέλω να σας δω έναν έναν σε μερικά χρονάκια με τα παιδάκια σας, υπαρκτές οντότητες πλέον, να μπορείτε να μιλάτε με την ίδια σιγουριά!
Για ποιους και για ποιες περιπτωσεις μιλας;
Δλδ θεωρείς πως είναι τόσο υποτυπώδες και μηδαμινό να αφιερώνεις χρόνο και ενέργεια για να μεγαλώσεις σωστά ένα παιδί και αυτό μόνο ένα ζώο θα έκανε?
Από ό,τι καταλαβαίνω πιστεύεις πως το να ασχοληθείς συνειδητά με την ανατροφή ενός παιδιού και να το μεγαλώσεις σωστά είναι σπατάλη χρόνου..
Ενταξει, μην υπερβαλλουμε, δεν ειπε αυτο. Αν καταλαβα, ειπε οτι αν κανεις ΜΟΝΟ αυτο, και το εχεις ως αυτοσκοπο στη ζωη, τοτε θα ειναι σαν να εισαι ζωο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
07-04-07
01:38
Μα με τη δική σας θεωρία, δεν θα γίνουν "επιστήμονες επιτυχημένοι στους τομείς τους" διότι πρώτη τους προτεραιότητα θα είναι τα δικά τους παιδιά!
Και καλός γονιός δεν είναι απαραίτητα ο άεργος γονιός. Προτιμώ να αφιερώνω λιγότερο χρόνο στο παιδί μου αλλά ΠΟΙΟΤΙΚΟ χρόνο, παρά απλώς να περιφέρομαι μεσα στο σπίτι με ένα σφουγγαρόπανο ώστε να με βλέπουν. Και μια γυναίκα που δεν δουλεύει αφιερώνει ΠΟΛΥ χρόνο στις δουλειές του σπιτιού. Αν δε, τον συνδυάσουμε και με τις ώρες που πηγαίνει το παιδί σχολείο, είναι τόσες ώστε όχι μόνο θα μπορούσε να δουλεύει αυτές τις ώρες αλλά να κάνει και καριέρα! Η διαφορά ποιά είναι; Οτι το παιδί τη βλέπει να υπάρχει μέσα στο σπίτι; Τι του προσφέρει έτσι;
Μπορουν να αποφασισουν να μην κανουν παιδια. Μπορουν να κανουν καριερα μεχρι οποτε αποφασισουν να κανουν παιδια. Μπορουν να κανουν παιδια, και μετα να συνεχισουν να την καριερα τους. Ε;
Ποιος ειπε οτι καλος γονιος ειναι ο αεργος γονιος; Εγω πρωτος ειπα, αν προλαβαινει να δουλευει και παραλληλα να μην αμελει το παιδι του, ας το κανει. Αλλιως οχι!
"Και μια γυναίκα που δεν δουλεύει αφιερώνει ΠΟΛΥ χρόνο στις δουλειές του σπιτιού." γιατι;;; Δεν μπορει να διαβασει, να μπει στο ιντερνετ, να δει ταινιες, να παει με το παιδι της για βολτα, κτλ;
Να κανει καριερα (και οχι απλα δουλεια) οσο το παιδι πηγαινει σχολειο; Ξερεις πολλους κορυφαιους στον τομεα τους που δουλευουν 6,5 ωρες τη μερα; Ή μηπως παραλληλα αμελεις οτι αν δουλευεις κουραζεσαι κιολας, εχεις εξτρα εγνοιες και αγχη, τα οποια εκφραζονται και προς το παιδι σου;
Υ.Γ: αντε τωρα παμε παλι στο αλλο θεμα και μετα ξανα εδω!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
07-04-07
01:23
Ένας άνθρωπος μέχρι τα 25 του περίπου είναι σε σχολείο, πανεπιστήμιο, μεταπτυχιακά. Γύρω στα 30 παντρέυεται (πολλοί και νωρίτερα). Αν αφιερώσει τη ζωή του στα παιδιά του και θεωρεί οτι κάνει κάτι τόσο χρήσιμο στην κοινωνία, τότε ποιό είναι το νόημα της κάθε ζωής; Η αναπαραγωγή και μόνον, σαν τα ζώα; Αν η ζωή του καθενός αφιερώνεται 100% στα παιδιά του, και τα παιδιά τους στα δικά τους παιδιά, τότε ουσιαστικά δεν ΖΕΙ κανείς. Η ζωή του καθενός μεταφέρεται στα παιδιά του, τα οποία με τη σειρά τους στα δικά τους παιδιά. Αφιερώνουν την ενέργεια τους αποκλειστικά στο να βγάλουν έναν αξιόλογο άνθρωπο στην κοινωνία, ο οποίος με τη σειρά του αφιερώνει τη δική του ενέργεια στο να κάνει αξιόλογα και τα δικά του παιδιά. Ελπίζω να καταλάβαίνετε τι θέλω να πω.
Πριν να κανεις παιδια, & αφου πλεον εχουν μεγαλωσει σωστα ή εχεις θεσει τετοια θεμελια ωστε να εισαι ησυχος οτι βασει της δικης τους κρισης θα κανουν το κατα περιπτωση σωστο, εισαι πληρως ελευθερος να κανεις ο,τι θελεις.
Κατα τη διαρκεια της περιοδου που τα παιδια ακομα διαμορφωνουν προσωπικοτητα ή δεν μπορουν να φροντισουν τον εαυτο τους, πρωτη προτεραιοτητα σου πρεπει να ειναι αυτα. Πρωτη, οχι μοναδικη. Μπορεις να κανεις οτιδηποτε θελεις, οταν ειναι σχολειο, οταν κοιμουνται, ή οταν δεν σε χρειαζονται. Αυτο δεν σημαινει καταναλωση του 100% του χρονου σου. Μπορεις παραλληλα λοιπον να μορφωνεσαι, να διασκεδαζεις, κτλ!
Αν δεν θελεις ή δεν μπορεις παλι να κανεις το παραπανω, πολυ απλα, μην κανεις παιδια, δεν σ' αναγκαζει κανεις. Αλλα μην κανεις παιδια, και μετα για δικους σου λογους τους στερησεις το δικαιωμα απο εναν καλο γονιο.
Το νοημα της ζωης, προφανως ειναι διαφορετικο για καθε ανθρωπο, οποτε δεν ξερω αν μεσω αυτου ερχεται. Σιγουρα, ομως, η διαδικασια του να δωσεις ζωη, μαλλον δινει και καποιο νοημα στη δικη σου ζωη. Με τον τροπο που υποθετω εσυ εννοεις "νοημα ζωης", αυτο ερχεται απο την περιοδο ζωης των δικων σου παιδιων, οταν αυτα θα μπορουν να γινουν επιστημονες, επιτυχημενοι στους τομεις τους, κτλ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
07-04-07
00:02
(Κόλπο της μαμάς: φαγητό έτοιμο από την προηγούμενη μέρα το βράδυ )
Ινσόμνιακ εγώ αυτό που θέλω να πω είναι οτι η ανεξαρτησία είναι μια πολύ σπουδαία υπόθεση. Προσωπικά εμένα η καριέρα δεν με αφορά. Ας δουλεύει η μητέρα 6ωρο, απλά να είναι ανεξάρτητη. Και δεν το λέω με την σκέψη οτι μπορεί να την παρατήσει ο σύζυγός της, άλλη είναι η αίσθηση να συμβάλει κανείς και οικονομικά στο σπίτι κι άλλο πράγμα να περιμένεις να σε χαρτζηλικώσει κάποιος για να πάρεις και τσιγάρα σου ακόμα...
(It just doesn't taste the same! )
Εγω αυτο που λεω ειναι οτι ας κανει ο,τι θελει ο καθενας απο τους δυο συζυγους, αρκει τα παιδια του (που ο ιδιος εχει επιλεξει να κανει) να μπορει να τα μεγαλωσει αρτια, υπευθυνα, και με αυτα ως πρωτη προτεραιοτητα και οχι το να μην νιωθει μειονεκτικα, κτλ. Και δεν μιλαω μονο για γυναικες, αλλα και για αντρες.
Οσο για την αισθηση που λες παραπανω:
1) Σε ενα υγιες παντρεμενο ζευγαρι, δεν υπαρχουν "δικα μου" και "δικα σου", ουτε "δωσε μου λεφτα, κτλ" Κοινα λεφτα, και γενικοτερα κοινη ιδιοκτησια εχουν, ασχετως ποιος τα βγαζει.
2) Αν σου πει ο/η συζυγος σου καποια στιγμη κατι για το οτι φερνει αυτος μονο λεφτα σπιτι, ρωτα ποιος κανει πιο σημαντικη δουλεια; Αυτος που με καποια δουλεια φερνει λεφτα σπιτι (και που θα μπορουσες να κανεις ανετα και εσυ) ή εσυ που διαμορφωνεις την μελλοντικη ζωη των παιδιων σου (και που πιθανως να μην μπορουσε αυτος/η) ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
06-04-07
23:49
Ινσόμνιακ δεν με κατάλαβες.
1)Τώρα αναγκαστικά προλαβαίνει και δουλειά και παιδιά και σπίτι και απ'όλα.
2)Δουλειά δεν βρίσκει κανείς από τη μια μέρα στην άλλη, από την άλλη αν δουλεύεις έχεις και κάποια χρήματα στην άκρη. (Μη μου πεις οτι ο 1ος μισθός είναι ίδιος με ένα μισθό που παίρνει κανείς μετά απο 5-10 χρόνια)
Προφανώς και βρήκε δουλειά αλλά το ζήτημα είναι τι τράβηξε μέχρι να βρει.
3) Τα παιδιά από τα 4 τους και μετά λείπουν από το σπίτι από το πρωι μέχρι το μεσημέρι, οπότε έτσι κι αλλιώς "στερούνται" τους γονείς τους. (Το 8ωρο 7:30-15:30 δεν είναι ρε παιδιά ή εγώ εχω πρόβλημα στο μέτρημα?)
Η μάνα μου δεν μου έλειψε καθόλου και δούλευε από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.
Ναι, αλλα θεωρει οτι κατ' αυτον τον τροπο (με αυτα τα ωραρια δηλαδη) θα μπορουσε εξαρχης να μεγαλωσει σωστα τα παιδια της (και να μην τα παραμελησει καθολου); Αν ναι, τοτε γιατι να μην δουλεψει; Συμφωνω και επαυξανω. Απλα το θεωρω απιθανο.
Οχι δουλεια δεν βρισκεις αμεσα, αλλα θεωρω οτι ειναι καλυτερο στην περιπτωση που χωρισεις με τον αντρα σου να δυσκολευτεις να βρεις δουλεια, παρα να εχεις εξαρχης δουλεια μηπως και χωρισεις! (Επαναλαμβανω: Αν το να βρεις δουλεια, σου στερει απο την ανατροφη των παιδιων σου)
Καλά το πας το 8ωρο, μόνο που στη δική μου περίπτωση π.χ. χρειάζομαι και 2 ώρες πήγαιν'έλα δουλειά σπίτι, σπίτι δουλειά, πάμε μάνι-μάνι στις 10 ώρες...άσε που σχεδόν πάντα είμαστε τύποις υποχρεωμένοι να μένουμε αρκετές ώρες παραπάνω τη βδομάδα χωρίς φυσικά υπερωρίες...
Εγω γιατι νομιζω οτι το 7:30 ειναι λιγο νωρις; Συν, εκτος του πηγαινε ελα και των υπερωριων , πρεπει και οταν ερθουν τα παιδια να υπαρχει και φαγητο ετοιμο, και φυσικα να εχεις ορεξη και συ να μιλησεις μαζι τους, να παιξεις, κτλ, και οχι να πεσεις για υπνο ψοφιος απο την κουραση!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Insomniac
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Insomniac αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 876 μηνύματα.
06-04-07
23:11
Παιδιά η δουλειά δεν είναι μόνο επαγγελματική καταξίωση. Νιώθεις οτι είσαι χρήσιμο μέλος της κοινωνίας, οτι προσφέρεις. Το βλέπω κι εγώ στον εαυτό μου, φέτος που δεν δουλεύω (πολλοί ξέρουν γιατί) νιώθω τελείως άχρηστη, ενώ όταν δούλευα ένιωθα οτι πρόσέφερα κάτι.
1) Εσυ πιστευεις οτι η πλειοψηφια των ατομων δουλευει επειδη (θελει να) προσφερει κατι στην κοινωνια; Ή πιστευεις εστω οτι αισθανονται οτι προσφερουν κατι; Πχ (και χωρις καμια αρνητικη θεωρηση για τις δουλειες αυτες, τυχαια παραδειγματα ειναι) γυριζει στο σπιτι ο ταμιας του σουπερ μαρκετ ή ο τηλεφωνητης στον ΟΤΕ και λεει "Αχ, ευτυχως που πηγα στη δουλεια σημερα και βοηθησα καποιοιον!" ;
2) (και πολυ πιο σημαντικο) Ε...δεν ξερω πως ακριβως το βλεπεις εσυ, αλλα θεωρω οτι η συντριπτικη πλειοψηφια των γονιων δεν θεωρουν τους εαυτους τους αχρηστους μεγαλωνοντας το παιδι τους σωστα, αλλα ιδιαιτερα χρησιμους. πραγμα λογικο, αν σκεφτεις οτι αποτελουν αναγκαιο κομματι της υπαρξης ενος αλλου ανθρωπου!
Θα πω απλά ένα περιστατικό από γνωστό μου ζευγάρι:
Η γυναίκα δεν δούλευε (παρ'όλο που είχε ειδικευτεί σε κάποιο επαγγελματικό αντικείμενο) και φρόντιζε τα παιδιά και το σπίτι.
Ο άντρας μετά από αρκετά χρόνια γάμου έκανε εξωσυζυγική σχέση και έφυγε από το σπίτι. Το αποτέλεσμα? Η γυναίκα να μείνει με δύο παιδάκια και χωρίς λεφτά (παρά μόνο το σπίτι που ήταν δικό της) και να τρέχει και να μη φτάνει και ο "κύριος" να δίνει με το ζόρι χρήματα για έξοδα των παιδιών του...
Θα μου πείτε για διαζύγιο και διατροφή. Οκ, διαζύγιο δεν έχει βγει, αλλά και πάλι δεν νομίζω να ζούσανε και τόσο εύκολα με τη διατροφή του πατέρα (δεδομένου οτι δεν κερδίζει και πολλά χρήματα από τη δουλειά του)...
1) Ενω αν ειχε δουλεια εξαρχης και τωρα εμενε μονη, εχοντας δυο παιδια και δουλεια πως θα τα εβγαζε περα μεσα σε ενα 24ωρο να τα προλαβαινει ολα;
2) (Σε συναρτηση με το 1))Και τι την εμποδιζει απο το να βρει τωρα δουλεια, αν δεν θα ειχε προβλημα και προηγουμενως;
3) Επομενως ειναι πιο λογικο, να βρισκουν και οι δυο γονεις δουλεια, αφηνοντας τα παιδια τους σε καποιον αλλο, επειδη υπαρχει η περιπτωση να χωρισουν καποια στιγμη;
(Το ποσο καλη θεωρηση ειναι, να σκεφτεσαι εξαρχης ετσι φοβουμενος το οτι θα χωρισεις με τον αντρα/γυναικα σου, δεν το σχολιαζω )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.