Nicole1987
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Οκ καταλαβαινω τι λες.. Γιατι δεν αρχιζεις καπως ετσι;:
οπως εδω ας πουμε: https://www.e-steki.gr/showpost.php?p=4247041&postcount=13
Καταλαβαινω πως δεν ειναι ευκολο αν δε το χεις, αλλα ισως ετσι κανεις μιαν αρχη και η ζωη σου χρονο με το χρονο γινεται πιο ενδιαφερουσα αρα καλυτερη
Βρε libre, εχεις αναμασησει τα λογια μου ή κατα λάθος ή επίτηδες! Αν το γραψες επίτηδες, δεν καταλαβαινω τι θελει το ποιητη να πει
Δηλαδη η συμβουλη που εγω σου εδωσα σε εκεινο το θεμα, με αυτο εδω τί σχεση εχει;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
timonierhs
Πολύ δραστήριο μέλος
Θέμα εξάσκησης...Καποιοι μπορουν και συγκρατούν τα νεύρα τους καποιοι αλλοι δυστυχως οχι
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Padme
Εκκολαπτόμενο μέλος
Λειτουργεί και όταν σου παίρνουν αίμα ενώ θες να απασχολήσεις το μυαλό σου και να μην κοιτάς.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Padme
Εκκολαπτόμενο μέλος
***προς υπεράσπιση μου, δεν είχα φάει πρωινό για να μην "αλλοιωθούν" τα αποτελέσματα. Έκτοτε πάω σαν πριγκίπισσα, με την πορτοκαλαδίτσα μου και δίνω το χέρι μου βασιλικά χωρίς να κοιτάω, να γίνει η δουλεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
eco-warrior
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
prinCess.
Επιφανές μέλος
Αν με νευριάσει το αφεντικό μου δε θα αρχίσω την υστερία όπως θα έκανα με το αγόρι μου πχ, μπορεί να με πιάσουν τα κλάματα (έχω κλάψει στην δουλειά από τα νεύρα αλλά δεν είπα τίποτα), μπορεί να το γυρίσω σε ειρωνία, να σου πω ό,τι πιο άσχημο μου περνάει από το μυαλό για να πληγώσω τον άλλον (άντε μετά να τα μπαλώσεις), μπορεί να γελάσω επειδή το σκηνικό το θεωρώ γελοίο, μπορεί να μη πω τίποτα, μπορεί να φάω πατατάκια και σοκολάτες, μπορεί να πάω στο γυμναστήριο να ξεσπάσω. Να πάρω τηλ τη κολλητή να της μιλήσω για το ίδιο θέμα επί μια ώρα.
Αναλόγως το μουντ γενικά, όλα τα κάνω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Cupid
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nymphet
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nelliel
Περιβόητο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Zilda
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ερινύς
Τιμώμενο Μέλος
Επειδή βρίσκομαι στον εργασιακό μου χώρο και δεν μου φαίνεται πολύ σωστό να αρχίσω να τσιρίζω εκείνη την ώρα, από ένα σημείο και μετά δείχνω ότι δεν δίνω σημασία σ' αυτό που αιωρείται, είτε αφορά και εμένα, είτε διαδραματίζεται δίπλα μου. 1-2 ημέρες μετά (αν αφορά εμένα), πάω και πιάνω το άτομο που με τσάτισε εκείνη την στιγμή και του λέω "κοίταξε να δεις, αυτό κι αυτό, εγώ όφειλα να στο πω, κάνε ό,τι νομίζεις".
Συνήθως πιάνει, οι άλλες κρατάνε μούτρα η μία στην άλλη και δεν λύνεται ποτέ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Devil
Επιφανές μέλος
Έχω βάλει και τις φωνές εννοείται αλλα με συχνοτητα μια φορά τα 3 χρονια. Εννοω να μας ακούσουν μέχρι έξω. Προσβολές και ειρωνιες σχεδόν ποτέ. Ερωτήματα συνηθως και αφοριστικες .... ατακες σε αυστηρο τονο =D που δεν είναι και τοσο αφοριστικές όταν ξεκάθαρα ο άλλος πάει να σε ριξει και του το λές. Οποτε εκεινο που θυμαμαι και μου άρεσε ηταν ότι ακομα και σε μια διαμαχη με μεγάλη ένταση και φωνές δεν πέταξα τιποτε περιτο για το οποιο να μετανιώσω μετά και αυτό το παρατηρησε και ο άλλος μετα ξαναμιλήσαμε χωρις προβλήματα αφου αποκατασταθηκε η παρεξηγηση. Ηταν ελεγχομενη συγκρουση. Γενικα δεν μ αρεσουν οι μη ελεγχομενες συγκρούσεις καλυτερα να πάω γυμναστηριο να ξεσπάσω .... παρα με άδικες προσβολές και σιγουρα όχι βρισιές.
Μια φορά ηταν μια τυπισα η οποια προφανως δεν με πηγαινε ..... φαινοταν από τον τροπο που μιλούσε.
Μια μέρα της κάνω δεν καταλαβα .... γιατι αυτό το υφάκι; λεει σου εξηγώ και δεν καταλαβαίνεις. Της κάνω δεν θα εισαι νευρικη και θα εξηγεις καλύτερα. Αν θες να συνεργαστούμε καλά. Σε γενικές γραμμες δεν μπορω να πώ ότι δεν ελέγχω τα νεύρα μου. Έχω καλή αντιδραση πράγμα που βοηθάει την μετεπειτα εξελιξη της παρεξήγησης.
Και βεβαια είμαι της αποψης ότι κανεις δεν πρέπει να ανέχεται ειρωνιες εις βάρος του και δυσμενείς κρισεις χωρις να έχει δώσει δικαιωματα. Μια φορά πάλι ειχα λογομαχησει με έναν στο έτσι γιατι πετάει μια ατακα "ειμαστε λεει όπως να ναι" του κανω για μενα το λές αυτο;
Βεβαια δεν μιλάμε για ορκισμένους εχθρούς με αυτους μπορει να καταληξεις και στα δικαστηρια .... αυτοι είναι άλλη φάση. Έχει τυχει σε παλαιοτερη διένεξη να σκέφτομαι σε μια πιθανη συνάντηση τι θα πω διοτι ο τύπος ηταν ενας επικίνδυνος δικομανης. Οποτε δεν ανοίγεσαι και κρατάς καλή άμυνα πισω σε κάτι τέτοιους. Καλή άμυνα με ξαφνικές αντεπιθέσεις!
Όλα τα παραπάνω είναι σε γενικές γραμμες όχι μονο στην δουλειά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με τη διαχείριση του εκνευρισμού είναι η αλήθεια. Έχω πολλάκις χαρακτηριστεί ιδιότροπη κι ως τέτοια με ενοχλουν πολλά πράγματα, τα οποία πολλές φορές στους άλλους φαίνονται ασήμαντα (όπως το μεγάλο θέμα που έχω με τον προσωπικό μου χώρο). Το αν θα δηλώσω τον εκνευρισμό μου και πώς, εξαρτάται από το άτομο που έχω απέναντί μου.
Σε κοντινά πρόσωπα προσπαθώ (πλέον) να μιλάω αμέσως και ευθέως για το τι με ενοχλεί, τι με νευριάζει, με πολύ ήπιο τόνο και διάθεση συνεργασίας καθώς ξέρω πόσο ιδιότροπη είμαι. Αν όμως το κοντινό πρόσωπο εξακολουθήσει να προβαίνει στην πράξη/συμπεριφορά που είναι για μένα ενοχλητική, από κει και έπειτα πολλάκις επαναλαμβάνω πόσο με ενοχλεί, πάλι ήπια αλλά συχνά δεν μπορώ να κρύψω τον ελαφρύ μου εκνευρισμό, που όσο επαναλαμβάνεται η συμπεριφορά φουντώνει και συσσωρεύεται, μέχρι το τελικό μπαμ, που δυστυχώς έχει μεγάλη ένταση. Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου, κι ως εκ τούτου η διαχείριση του θυμού είναι κάτι που οφείλω στον εαυτό μου να μάθει, γιατί όντως μπορώ να γίνω υστερική. Το καλό βέβαια στην κατηγορία των κοντινών ατόμων είναι πως υπάρχει επικοινωνία και γι αυτό είτε ήπια είτε όχι κοινοποιώ και μιλάω για το πρόβλημα, δεν το κρύβω.
Αν από την άλλη εκνευριστώ με άτομο που δεν έχω πολλές επαφές, οι επιλογές είναι δύο: α) (και συνηθέστερο) να σιωπήσω και να αδιαφορήσω, γιατί ΤΟΣΟ αδιάφορο μου περνάει αυτό το άτομο, ώστε δεν με ενδιαφέρει ούτε να έχω στοιχειώδεις σχέσεις μαζί του. Εσωτερικεύω την αρνητική εξωτερικότητα, π.χ. αν το άτομο με αγγίζει και εγώ νιώθω άβολα απλώς τραβιέμαι. Αν βέβαια η συμπεριφορά συνεχίζεται για ώρα απλώς λέω τι με ενοχλεί σε ήπιο τόνο, όμως σχεδόν ποτέ δεν καταλήγει καλά γιατί καταλαβαίνουν αμέσως ότι είμαι ιδιότροπη και συνήθως κόβουν πέρα (υπάρχουν βέβαια και οι χειρότερες περιπτώσεις να πεισμώνουν και να θέλουν να με πλησιάσουν περισσότερο γιατί "με αυτούς θα αλλάξω"), καθόλου αδικαιολόγητα βέβαια, μπορώ να γίνω λίγο τρομακτική καμιά φορά.
β) Εάν το άτομο λέει ή κάνει πράγματα που στη δική μου κοσμοαντίληψη τόσο κόντρα πάνε που ακόμη και το ίδιο το γεγονός του "ξεστομίσματος" ή της επιχείρησής τους με εξοργίζει, γίνομαι quite a bitch. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου εκνευρισμό αλλά ποτέ με φωνές εδώ. Ειρωνεύομαι πολύ και γελάω με πολλά από τα λόγια/πράξεις του, διατηρώ όμως πάντα την ψυχραιμία μου, κάτι που μπορεί να γίνει τρομερά εκνευριστικό για τον συνομιλητή μου. Το δείχνω και το λέω ότι "συμφωνούμε πως δε συμφωνούμε", καταφέρνω να γίνω αντιπαθής και μετά το τέλος της συνάντησης, φυσικά καμιά επαφή δε διατηρώ.
Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω την απάντηση του αποκλεισμένου χρήστη hack3r με την οποία καθόλου περισσότερο δεν μπορώ να συμφωνήσω.
Σε αντίθεση με το παρελθόν, πλέον δεν νευριάζω σχεδόν ποτέ. Παλιά νευρίαζα αρκετά συχνά για ανόητα πράγματα και συνήθως ξεσπούσα τα νεύρα μου σε άλλους, κυρίως βρίζοντας ή φωνάζοντας. Μετά από αρκετό ψάξιμο πάνω στο θέμα κατάλαβα ότι ο λόγος που νευρίαζα και ξεσπούσα σε άλλους, ήταν γιατί ποτέ δεν επικοινωνούσα μαζί τους. Μεγαλώνοντας ήταν αρκετά τυπικό φαινόμενο για εμένα να υπάρξει ένας καυγάς στο σπίτι, να ειπωθούν βρισιές, φωνές και στη συνέχεια ο καθένας να απομονώνεται σε ένα δωμάτιο και μετά από μια δυο ώρες να ξαναμιλάμε σαν να μην έχει συμβεί τίποτα. Και αυτό μέχρι πριν λίγα χρόνια το θεωρούσα φυσιολογικό, μέχρι να καταλάβω πόσο τοξικό και καταστρεπτικό είναι.
Πλέον αντί να νευριάζω όταν υπάρχει κάποια διένεξη με κάποιον άλλο προσπαθώ να εκλογικεύσω την όλη κατάσταση και να βρω μία λύση πάνω στο θέμα της διένεξης. Αυτό φυσικά δεν λειτουργεί πάντα, ιδιαίτερα όταν μιλάω με άτομα της οικογένειας πολύ σύντομα θα πουν "Δε θα ανοίξουμε κουβέντα τώρα" και θα βαρέσουν την πόρτα. Πλέον δεν με χαλάει αυτό, απλά και μόνο γιατί έχω καταλάβει κάποια πράγματα τόσο για τον εαυτό μου, όσο και για τους ανθρώπους γύρω μου. Απλά όταν οι άνθρωποι γύρω μου αρνούνται να συζητήσουν τα προβλήματα και αρκούνται στο να ξεσπάνε, πολύ σύντομα απομακρύνομαι από αυτούς.
Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων βέβαια που απεχθάνομαι. Πρώτον τους κυκλοθυμικούς, αυτούς δηλαδή που τη μια στιγμή είστε καλά και την άλλη μπορεί να γίνει χαμός για το τίποτα ή που η διάθεσή τους κρίνεται από το πως θα ξυπνήσουν το πρωί και δεύτερον από τους ανθρώπους που παρεξηγούνται με κάτι που θα πω και δεν μου το λένε. Αυτοί είναι οι χειρότεροι μάλιστα καθώς δεν προσφέρουν feedback στη σχέση και καταλήγεις μετά από κανένα χρόνο σε μια μεγάλη έκρηξη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 991793
Επισκέπτης
Σε γενικές γραμμές έτσι αντιδρώ κι εγώ, όταν έχω νεύρα.*εμπειρικο και εξατομικευμένο σεντόνι alert*
Δεν έχω τις καλύτερες σχέσεις με τη διαχείριση του εκνευρισμού είναι η αλήθεια. Έχω πολλάκις χαρακτηριστεί ιδιότροπη κι ως τέτοια με ενοχλουν πολλά πράγματα, τα οποία πολλές φορές στους άλλους φαίνονται ασήμαντα (όπως το μεγάλο θέμα που έχω με τον προσωπικό μου χώρο). Το αν θα δηλώσω τον εκνευρισμό μου και πώς, εξαρτάται από το άτομο που έχω απέναντί μου.
Σε κοντινά πρόσωπα προσπαθώ (πλέον) να μιλάω αμέσως και ευθέως για το τι με ενοχλεί, τι με νευριάζει, με πολύ ήπιο τόνο και διάθεση συνεργασίας καθώς ξέρω πόσο ιδιότροπη είμαι. Αν όμως το κοντινό πρόσωπο εξακολουθήσει να προβαίνει στην πράξη/συμπεριφορά που είναι για μένα ενοχλητική, από κει και έπειτα πολλάκις επαναλαμβάνω πόσο με ενοχλεί, πάλι ήπια αλλά συχνά δεν μπορώ να κρύψω τον ελαφρύ μου εκνευρισμό, που όσο επαναλαμβάνεται η συμπεριφορά φουντώνει και συσσωρεύεται, μέχρι το τελικό μπαμ, που δυστυχώς έχει μεγάλη ένταση. Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου, κι ως εκ τούτου η διαχείριση του θυμού είναι κάτι που οφείλω στον εαυτό μου να μάθει, γιατί όντως μπορώ να γίνω υστερική. Το καλό βέβαια στην κατηγορία των κοντινών ατόμων είναι πως υπάρχει επικοινωνία και γι αυτό είτε ήπια είτε όχι κοινοποιώ και μιλάω για το πρόβλημα, δεν το κρύβω.
Αν από την άλλη εκνευριστώ με άτομο που δεν έχω πολλές επαφές, οι επιλογές είναι δύο: α) (και συνηθέστερο) να σιωπήσω και να αδιαφορήσω, γιατί ΤΟΣΟ αδιάφορο μου περνάει αυτό το άτομο, ώστε δεν με ενδιαφέρει ούτε να έχω στοιχειώδεις σχέσεις μαζί του. Εσωτερικεύω την αρνητική εξωτερικότητα, π.χ. αν το άτομο με αγγίζει και εγώ νιώθω άβολα απλώς τραβιέμαι. Αν βέβαια η συμπεριφορά συνεχίζεται για ώρα απλώς λέω τι με ενοχλεί σε ήπιο τόνο, όμως σχεδόν ποτέ δεν καταλήγει καλά γιατί καταλαβαίνουν αμέσως ότι είμαι ιδιότροπη και συνήθως κόβουν πέρα (υπάρχουν βέβαια και οι χειρότερες περιπτώσεις να πεισμώνουν και να θέλουν να με πλησιάσουν περισσότερο γιατί "με αυτούς θα αλλάξω"), καθόλου αδικαιολόγητα βέβαια, μπορώ να γίνω λίγο τρομακτική καμιά φορά.
β) Εάν το άτομο λέει ή κάνει πράγματα που στη δική μου κοσμοαντίληψη τόσο κόντρα πάνε που ακόμη και το ίδιο το γεγονός του "ξεστομίσματος" ή της επιχείρησής τους με εξοργίζει, γίνομαι quite a bitch. Εξωτερικεύω τον εσωτερικό μου εκνευρισμό αλλά ποτέ με φωνές εδώ. Ειρωνεύομαι πολύ και γελάω με πολλά από τα λόγια/πράξεις του, διατηρώ όμως πάντα την ψυχραιμία μου, κάτι που μπορεί να γίνει τρομερά εκνευριστικό για τον συνομιλητή μου. Το δείχνω και το λέω ότι "συμφωνούμε πως δε συμφωνούμε", καταφέρνω να γίνω αντιπαθής και μετά το τέλος της συνάντησης, φυσικά καμιά επαφή δε διατηρώ.
Τέλος, θα ήθελα να παραθέσω την απάντηση του αποκλεισμένου χρήστη hack3r με την οποία καθόλου περισσότερο δεν μπορώ να συμφωνήσω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Donatella
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αν ο άλλος κάνει κάτι πολύ άσχημο τότε θα to πω πολύ αυθόρμητα και χωρίς να το ντύσω με άλλα λόγια για να το πάρει μαλακά ο άλλος. Κοινώς θα το πω μες τα μούτρα του άλλου, με αυστηρό ύφος μεν αλλά ήπιο τόνο δε. Δηλαδή χωρίς φωνές και ένταση αλλά το λεξιλόγιο θα είναι αιχμηρό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 186240
Επισκέπτης
Μία φορά ως τώρα, και καθόλου περήφανη δεν είμαι, έχω εκνευριστεί τόσο που έχω χτυπήσει τους συνομιλητές μου
Και νικήτρια στον αγώνα επιχειρηματολογίας με K.O η Ιππολύτη ''referee raises arm''
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ariana2018
Πολύ δραστήριο μέλος
Νεότερη υπήρξα εκρηκτικη, λόγος που.με έκανε να διακόπτω σχέσεις. Με το πληρωμα του χρόνου έμαθα να είμαι πιο υποχωρητικη και σαφώς πιο ψύχραιμη και υπομονετικη. Συνήθως με τους "ξένους" είμαι διπλωματική, στους δικούς μου εκφράζω τη δυσαρέσκεια μου. Ενίοτε εκρήγνυμαι πλέον βέβαια πιο σπάνια. Θα θελα και με εκείνους να είμαι ακόμα περισσότερο ψύχραιμη. Πιστεύω κι έχω δει πως τα νεύρα και οι καβγάδες δε βγάζουν τελικά πουθενά.
Αντιθέτως, μια ήπια στάση και μια οπισθοχωρηση κατςυναζει τα πνεύματα και αργότερα μια κουβέντα διορθώνει τα πάντα..
Να σημειώσω πως άλλαξα όταν έγινα μαμά. Δε νομίζω να είναι τυχαίο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σε μένα συμβαίνει το αντίθετο. Επειδή δε θέλω να στεναχωρώ τους δικούς μου κι επειδή σαν άνθρωπος είμαι νευρική, τσακώνομαι πολύ εύκολα με ξένους (οδηγώντας, στο σούπερ μάρκετ, στην τράπεζα κλπ) ώστε να βγάλω εκεί τα νεύρα μου. Αυτό έχει συμβεί γιατί προσπαθώ να είμαι πιο ήρεμη με τους αγαπημένους μου αλλά η νευρικότητα που έχω δε φεύγει και μαζεύεται. Οπότε πολύ χαλαρά τσακώνομαι με ξένους, αν και πλέον με επηρεάζει σωματικά περισσότερο από παλιά.Εξαρτάται..
Νεότερη υπήρξα εκρηκτικη, λόγος που.με έκανε να διακόπτω σχέσεις. Με το πληρωμα του χρόνου έμαθα να είμαι πιο υποχωρητικη και σαφώς πιο ψύχραιμη και υπομονετικη. Συνήθως με τους "ξένους" είμαι διπλωματική, στους δικούς μου εκφράζω τη δυσαρέσκεια μου. Ενίοτε εκρήγνυμαι πλέον βέβαια πιο σπάνια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 88 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
- Kate1914
- vaspan
- Ariana2018
- *
- *
- *
- panagiotis econ
- Liza19
- Snoopy Doo
- charmander
- Νηματολάγνος
- harry akritas
- *
- Εχέμυθη
- *
- *
- Scandal
- *
- chester20080
- *
- *
- *
- orchidea
- Johny4Life
- *
- Forgetit
- Butterfly2312
- *
- Memetchi
- Κλημεντίνη
- Ace of Spades
- hirasawayui
- nPb
- kogba
- *
- juste un instant
- Meow
- Idontknoww
- *
- Libertus
- fmarulezkd
- Αλκης Κ.
- ΘανάσοςG4
- sokliap
- *
- tsiobieman
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.