Ηθικά διλήμματα

Great Chaos · 06-03-10

Το δίλημμα με τους ναυτικούς είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Όταν κάθομαι στην ασφάλεια του σπιτιού μου, μου φαίνεται πως ηθικά ο κανιβαλισμός είναι κάτι το αποτρόπαιο και μη δικαιολογημένο και αδυνατώ να φανταστώ τον εαυτό μου να καταφεύγει σε ένα τέτοιο ...γεύμα. Ωστόσο, εάν έφτανα στο σημείο να πεθαίνω από πείνα κι από δίψα, τότε δεν μπορώ να φανταστώ τι θα ήμουν ικανός να κάνω. Ίσως σε τέτοιες καταστάσεις το ένστικτο της επιβίωσης κυριαρχεί επί οποιουδήποτε ανθρώπινου ηθικού κατασκευάσματος. Ίσως ακόμη να επέλεγε κάποιος να το κάνει, γνωρίζοντας ότι είναι κακό, αλλά προτιμώντας ν' αντιμετωπίσει τις συνέπειες του νόμου, από το να πεθάνει κατ' αυτόν τον τρόπο.

Υπάρχουν όμως κι άλλα ενδιαφέροντα θέματα που θίγονται εδώ, κατά τη γνώμη μου. Το ποιηματάκι που μας παρέθεσε η Obs δεν είναι καθόλου τυχαίο. Από αρχαιοτάτων χρόνων το άγραφο Δίκαιο της Θάλασσας δικαιολογεί ηθικώς αυτήν την ενέργεια. Δεν είναι τυχαίο ότι η κοινή γνώμη στην Αγγλία ήταν με το μέρος των κανιβάλων, ενώ κι ο αδερφός του θύματος έδωσε άφεση αμαρτιών στους κατηγορούμενους. Ενώ λοιπόν εμείς προσεγγίσαμε περισσότερο τη νομική πλευρά του ζητήματος, η ηθική του "άγραφου ηθικού κώδικα" επιτρέπει τη συγκεκριμένη πράξη.

Εδώ θα μπορούσε κανείς να επιχειρηματολογήσει ότι η Επιβίωση είναι η μόνη ηθική στη φύση, συνεπώς μια τέτοια ηθική αρχή διαθέτει φυσική τεκμηρίωση, ίσως μάλιστα να είναι από τις ελάχιστες ηθικές αρχές που θα μπορούσαν να καυχηθούν για κάτι τέτοιο...

Θα ήθελα να τοποθετηθώ και στο δίλημμα που έθεσε ο Δόκτωρ, το οποίο ομοιάζει με την περίπωση του Ματθαίου Μονσελά. Εάν κάποιος μου ζητούσε να κάνω κάτι τέτοιο, δηλαδή να τον σκοτώσω, επειδή ο ίδιος δεν θέλει πλέον τη ζωή του, ως μια μορφή υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, θ' αρνιόμουν κατηγορηματικά. Ένα τέτοιο αίτημα, μεταθέτει την προσωπική ευθύνη και δικαίωμα που ο καθένας μας έχει, της διαχείρισης δηλαδή της ζωής του με όποιον τρόπο επιθυμεί, σε κάποιον τρίτο. Θεωρώ ότι από τη στιγμή που κάποιος απεμπολεί την ευθύνη και την εναποθέτει στη διακριτική ευχέρεια κάποιου τρίτου, ήδη έχει χάσει το αντίστοιχο δικαίωμα, δεν είναι άξιος πια να το κατέχει. Το ίδιο το αίτημα αφεαυτού δεν δικαιολογείται ηθικά κι έτσι η απόρριψή του πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.

Ωστόσο, εάν ως τρίτος κρίνω έναν τέτοιο θύτη, όπως ήταν ο Μονσελάς, θα του έδινα πολλά ελαφρυντικά, μη θεωρώντας τον φόνο αυτόν ισότιμο με δολοφονία, αφού στην πράξη αυτή προέβη με τη συγκατάθεση και μετά από ασφυκτικές πιέσεις του ίδιου του θύματος. Αν και το αποτέλεσμα είναι καταδικαστέο, κίνητρο της πράξης είναι μάλλον ο οίκτος, παρά ο δόλος...

Άλλωστε και στην αντίστοιχη ερώτηση περί πιθανής συγκατάθεσης του θύματος του κανιβαλισμού στο ναυάγιο, άλλαξε όπως είδα αρκετά τις απαντήσεις των συμμετεχόντων, όπως συνέβη και στο αμφιθέατρο του Sandel...

Buggs · 07-03-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Η πολιτική φιλοσοφία μπορεί να σας κάνει χειρότερους πολίτες...

Αυτό είναι όλη η ουσία. Η πολιτική δεν έχει ηλικία έχει μόνο μακροπρόθεσμους στόχους. Κάψανε όλη την Παρνηθα σήμερα; Και λοιπόν; Σε πενήντα χρόνια θα είναι καταπράσινη. Μέχρι τότε οι ελέγχοντες τα πράγματα θα ζούνε στην καταπράσινη Εκάλη και στη Φιλοθέη, και όλοι οι άλλοι τσιμέντο να γίνουν. Οπως πάντα. Στο μεταξύ θα γίνονται και τα ωραία οικόπεδα στην καμένη Πάρνηθα. Σαν τις ντομάτες ενα πράμα, που σκάβεις το χωράφι για να τις σπείρεις. Ρωτάς τα μυρμίγκια ή τα σκουλίκια άν τους αρέσει;

Ως πρός το πρώτο δίλλημα τους πέντε ή τον ένα τώρα, γιατί μέχρι την σελίδα τρία έχω διαβάσει, θα διάλεγα όποιους θα ήταν συνολικά πιο χρήσιμοι στον κόσμο μου. Αυτό προφανώς εμπεριέχει προσωπικά στοιχεία. Π.χ. πέντε κατάδικοι απο τη μία, και ενα μωρό απο την άλλη, θα σκότωνα τους κατάδικους. Πέντε μωρά από τη μία και ένας κατάδικος απο την άλλη, θα σκότωνα τον κατάδικο. Ομως θα ξέφευγα απο την ερώτηση του καθηγητή του Χάρβαρντ με τον τρόπο που ξέφυγε και ο Αρθούρος στην ερώτηση στη γέφυρα του Χάους(ταινία Μόντυ Παιθονς Οι ιππότες της Ελλεεινής τραπέζης): Αφρικανικο ή ευρωπαικό περιστέρι; Και θα έφευγε ο καθηγητής

Διότι στην ουσία αυτή η ερώτηση δείχνει απλά την ηθική τοποθέτηση αυτού που απαντάει. Σε ποιές περιπτώσεις θα έκανε τί. Ομως η αλήθεια είναι μία

Μέχρι να αναλύσει όλες τις πιθανές περιπτώσεις ο οδηγός του τραίνουν σίγουρα κάποιους θα είχε πατήσει.

Αν τώρα ο καθηγητής επέμενε και του έλεγε όχι μωρέ, έχει όσο χρόνο θέλει, αρκεί να αποφασίσει, τότε ο φοιτητής μπορούσε πάλι να του πεί

Με τόσο χρόνο διαθέσιμο θα έφτιαχνα τα φρένα

Buggs · 07-03-10

Τωρα διάβασα και για τους ναυτικούς και απαντώ.
- Είναι ηθικά αποδεκτός ο κανιβαλισμός σε ακραίες συνθήκες σαν αυτή;
ναι. Ας αναλύσουμε όμως λίγο τις "ακραίες συνθήκες"

Ο νεαρός ήταν ήδη σε κώμα. Αν δεν το έκαναν θα περίμεναν το πλοίο προφανώς. Που θα έσωζε εκείνους και στην συνέχεια ΙΣΩΣ επανέφερε τον νεαρό απο το κώμα. Ομως είχαν περάσει πολλές μέρες χωρίς πλοίο, ένδειξη ότι ήταν πολύ μακρυά και έξω απο τις γραμμές των πλοίων. Οπότε το πιο πιθανό ήταν να κάνουν άλλες τόσες μέχρι να βρεθούν με κάποιο πλοίο, όπως και τελικά έγινε. Την ίδια στιγμή ο νεαρός δεν βρισκόταν στην εντατική οπότε το κώμα του θα κρατούσε μέρες και μήνες. Ηταν απλά το κώμα λίγο πρίν πεθάνει. Μπορεί δηλαδή να τον σκότωσαν ακόμη και λίγες ώρες πρίν να πέθαινε απο μόνος του έτσι κι αλλιώς.

Το φοβερά τραγικό βέβαια θα ήταν άν αμέσως μετά που τον σκότωσαν, φαινόταν στον μακρινό ορίζοντα ένα πλοίο να κατευθύνεται πρός εκείνους. Πράγμα που θα σήμαινε ίσως ότι σε λίγες ώρες που πλέον θα τους έφτανε, και θα τους περισυνέλεγε, ίσως με μια επείγουσα ιατρική βοήθεια - αν το πλοίο αυτό διέθετε τέτοια- να επανέφεραν τον νεαρό απο το κώμα. Ευτυχώς όμως αυτό δεν έγινε και ο Θεός βόηθησε τους άλλους τρείς ναυαγούς στο δίλημα τους, αφού πλοίο δεν φάνηκε για αρκετές μέρες και στο διάστημα αυτό θα ήταν ίσως όλοι τους νεκροί.

- Είναι οι εμπλεκόμενοι ένοχοι για φόνο;
ναι, αφού ιατρικά ο παρκερ δεν είχε ακόμη πεθάνει.

- Εάν ο Parker είχε δώσει τη συγκατάθεσή του και ήταν πρόθυμος να θυσιαστεί, θα ήταν ο φόνος του ηθικά αποδεκτός;
αυτό θα ισοδυναμούσε με αυτοκτονία, αφού δεν θα χρειαζόταν να τον σκοτώσουν. Θα τον έβαζαν να το κάνει μόνος του αφού συμφωνούσε

- Εάν είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους να γίνει κλήρωση, θα ήταν ηθικά αποδεκτό να θανατωθεί αυτός στον οποίο θα έπεφτε ο κλήρος;
ναιαν είχαν συμφωνήσει όλοι ανεξαιρέτως

- Εάν αυτός στον οποίο έπεφτε ο κλήρος, άλλαζε γνώμη θα ήταν αποδεκτό ηθικά να θανατωθεί;
φυσικά, τί δηλαδή, συμφωνουσε με την κλήρωση αρκεί να έτρωγε αυτός τους άλλους;

Isiliel · 09-03-10

Σας παραθέτω τα επόμενα διλήμματα που παρουσιάστηκαν στην ιστοσελίδα του Sandel:
(Έχω την αίσθηση ότι θα σας θυμίσουν τη σειρά "24"

)

Ηθικά διλήμματα 4,5,6

1. Έστω ότι δέκα χιλιάδες αθώοι πολίτες, ζουν δίπλα σε ένα εργοστάσιο πυρομαχικών, σε μια χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο.
Εάν βομβαρδίσετε το εργοστάσιο, όλοι αυτοί οι πολίτες θα πεθάνουν. Εάν δεν το βομβαρδίσετε τα πυρομαχικά θα χρησιμοποιηθούν εναντίον πενήντα χιλιάδων πολιτών κάποιας άλλης χώρας.

2. Έστω ότι ένας τρομοκράτης έχει βάλει μια βόμβα στο κέντρο της Αθήνας και θα εκραγεί σε 24 ώρες εκτός κι αν η αντιτρομοκρατική υπηρεσία καταφέρει να την εντοπίσει άμεσα.
Θα έπρεπε να είναι νόμιμο να χρησιμοποιεί η αντιτρομοκρατική βασανιστήρια για να εκμαιεύσει αυτήν την πληροφορία από τον ύποπτο βομβιστή;

3. Τώρα ας δεχτούμε ότι ο ίδιος βομβιστής δεν πρόκειται να αποκαλύψει την τοποθεσία εκτός εάν βασανιστούν αθώα μέλη της οικογένειάς του. Θα έπρεπε αυτό να είναι νόμιμο;

Buggs · 10 Μαρτίου 2010

Τα παραπάνω διλληματα θα μπορούσαν να είναι ενα ιντερβιου για πρόσληψη στο Υπουργείο Δημόσιας Ταξης ή Δικαιοσύνης ή στις μυστικές υπηρεσίες. Εγω ενα έχω να πώ:

Σε όλες τις επικίνδυνες καταστάσεις μετράει ο παράγων χρόνος και απώλειες. Με άπειρο διαθέσιμο χρόνο αυξάνουν οι πιθανότητες σου να λύσεις το πρόβλημα ειρηνικά χωρίς παράπλευρες απώλειες. Αν κυνηγάς τον τρομοκράτη με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης, δεν χρειάζεται να ρισκάρεις να καταστρέψεις και μερικές περιουσίες, αν ξέρεις που ακριβώς πάει ο τρομοκράτης και μπορείς να πάς απο άλλη διαδρομή εκεί με το πάσο σου και να του στήσεις καρτέρι.

Οσο μειώνεται ο διαθέσιμος χρόνος αντίδρασης τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να υπάρξουν παράπλευρες απώλειες. Δεν είναι ακριβώς το κλασσικό "don't crack under pressure" γιατί οι απώλειες, σε προσωπικό επίπεδο πλέον, είναι μια σύμβαση, πιστεύω, που πρέπει να έχει κάνει απο πρίν οποιος σκοπεύει να ασχοληθεί στην στην πράξη με το να παίρνει τέτοιες αποφάσεις.

Θα έρθει η στιγμή, δηλαδή, που θα αποφασίσεις με μαθηματικά, και χωρίς συναίσθημα. Οχι ακριβώς χωρίς συναίσθημα βέβαια αφού είναι το συναίσθημα, για όσους θέλεις να σώσεις, που σε σπρώχνει να θυσιάσεις όσους πρέπει να θυσιάσεις.

Κάτω απο αυτό το σκεπτικό προφανώς στο ερώτημα 1, σκοτώνουμε τους 10000 αθώους για να γλυτώσουμε τους 50

στα 2 και 3 το "νόμιμο" ειναι απλά μια έννοια ασύμβατη με τις συνθήκες. Στην νομική διευθέτηση βασική προυπόθεση είναι ότι και τα δυο μέρη θέλουν να διευθετήσουν την διαφορά τους νόμιμα.

Isiliel · 01-09-10

Μου ζητήθηκε κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού από μια αγαπητή φίλη, να προσθέσω κι άλλα διλήμματα από αυτά που έθεσε ο Σαντέλ στους μαθητές του.

Ιδού λοιπόν μια υπόθεση που έφτασε στα δικαστήρια:

Η όλη υπόθεση ξεκίνησε το 1985 στο Ντιτρόιτ, στο γραφείο του αμερικανού δικηγόρου Νόελ Κιν, όπου ζευγάρια που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί μέσω μιας "δανεικής μήτρας" συναντούν κοπέλες πρόθυμες να νοικιάσουν τις αναπαραγωγικές τους ικανότητες. Στο γραφείο αυτό έγινε η γνωριμία του ζεύγους Στερν με την 26χρονη Μαίρη Μπεθ Γουάιτχεντ, παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών, και κλείστηκε η ιδιόρρυθμη συμφωνία τους. Καθώς η κυρία Στερν υπέφερε από μία μορφή σκλήρυνσης κατά πλάκας και φοβόταν επιδείνωση της υγείας της από μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη, η Μαίρη Μπεθ αναλάμβανε να υποβληθεί σε τεχνητή γονιμοποίηση με το σπέρμα του κυρίου Στερν, να κυοφορήσει το παιδί του σύμφωνα με τους όρους ενός αυστηρού συμβολαίου και να το παραδώσει στο ζεύγος Στερν αμέσως μετά τον τοκετό. Οπως όριζε το συμβόλαιο, η Μαίρη Μπεθ Γουάιτχεντ επρόκειτο να λάβει το ποσό των 10.000 δολαρίων μόλις παρέδιδε το παιδί στον πατέρα του, ενώ σε περίπτωση αποβολής πριν από τον πέμπτο μήνα δεν είχε δικαίωμα να διεκδικήσει αποζημίωση.

Το συμβόλαιο τηρήθηκε κατά γράμμα από τη νεαρή αμερικανίδα, με μία μόνο διαφορά. Από τη στιγμή που το νεογέννητο παραδόθηκε στους Στερν, η Μαίρη Μπεθ Γουάιτχεντ έκανε τα πάντα για να της το επιστρέψουν. Απειλώντας ότι θα αυτοκτονήσει και θα σκοτώσει και την "μπέιμπι Μ.", εξασφάλισε να της δώσουν το μωρό για λίγες ημέρες, το απήγαγε και το έκρυψε στο σπίτι των γονιών της στη Φλόριδα. Το παιδάκι ήταν ήδη τεσσάρων μηνών, όταν το εντόπισαν οι ιδιωτικοί αστυνομικοί που είχε προσλάβει το ζεύγος Στερν. Το δικαστήριο που ακολούθησε διήρκεσε 32 ημέρες, κατά τις οποίες και οι δύο πλευρές έβαλαν τα δυνατά τους να αποδείξουν ότι το δίκιο ήταν με το μέρος τους: η Μαίρη Μπεθ πρόβαλε τη μητρική της αγάπη, ο κύριος Στερν το πατρικό του φίλτρο και την καλή οικονομική του κατάσταση, γεγονός που κατά τη γνώμη του εξασφάλιζε στο παιδί ένα ανέφελο μέλλον.

πηγή: https://www.iospress.gr/

Ξεχνώντας τη δικαστική και νομική πλευρά του ζητήματος, ποιο νομίζεται ότι ήταν το δίκαιο στα πλαίσια της ηθικής;

- Έπρεπε η Μαίρη Μπεθ να τηρήσει το συμβόλαιο που υπέγραψε;
- Είχε δικαίωμα ν' αλλάξει γνώμη μετά τον τοκετό;
- Ήταν ηθική η εξαγορά του μωρού με $10.000;
- Έχει δικαίωμα κάθε άνθρωπος να διαθέτει το κορμί του με όποιον τρόπο εκείνος επιλέγει, έναντι χρηματικής αμοιβής;
- Σε ποιον ανήκει ηθικά το παιδί;
- Είναι ηθικός ο θεσμός της παρένθετης μητρότητας;

Οι ερωτήσεις είναι ενδεικτικές.

Εάν ενδιαφέρεστε να μάθετε τι αποφάσισε το δικαστήριο καθώς και την απόφαση της ίδιας της "baby M" (όπως ονομάστηκε η υπόθεση από το όνομα του μωρού (Melissa)) όταν έκλεισε τα 18, διαβάστε εδώ.

Himela · 01-09-10

- Έπρεπε η Μαίρη Μπεθ να τηρήσει το συμβόλαιο που υπέγραψε;
Δε θα έπρεπε να το κάνει από την αρχή έναντι χρημάτων, αλλά εφόσον το έκανε, έπρεπε να το τηρήσει.
- Είχε δικαίωμα ν' αλλάξει γνώμη μετά τον τοκετό;
Όχι. Για μένα μια μάνα που πουλάει (κυριολεκτικά) το παιδί της δεν αξίζει να μεγαλώνει παιδιά.
- Ήταν ηθική η εξαγορά του μωρού με $10.000;
Όχι βέβαια! :mad:

- Έχει δικαίωμα κάθε άνθρωπος να διαθέτει το κορμί του με όποιον τρόπο εκείνος επιλέγει, έναντι χρηματικής αμοιβής;
Όταν δεν επηρεάζει αυτή η επιλογή του κάποιον άλλον (στην προκειμένη το παιδί) ναι.
- Σε ποιον ανήκει ηθικά το παιδί;
Προσπαθώ να "ζυγίσω" τι είναι χειρότερο: να πουλήσει η μάνα το παιδί της ή να το αγοράσει το ζευγάρι; Θεωρητικά, εφόσον η κυρία Στερν μπορούσε να κάνει παιδιά αλλά δεν ήθελε να το διακινδυνεύσει για χάρη του μωρού της, πάει να πει οτι το ζευγάρι αυτό ήταν πιο "συνειδητοποιημένο" ώστε να γίνουν γονείς και να δώσουν ό,τι καλύτερο μπορούν στο παιδί. Μόνο γι' αυτό το λόγο θα έλεγα οτι ανήκει ηθικά στο ζευγάρι.
- Είναι ηθικός ο θεσμός της παρένθετης μητρότητας;
Μόνο αν δε γίνεται για χρήματα.

Ευχαριστώ Ίσι

Buggs · 01-09-10

H απόφαση του δικαστηρίου ήταν σοφή στην προκειμένη περίπτωση, αφού ικανοποίησε εξίσου την νομική (Στερν) όσο και την συναισθηματική (Γουαιτχεντ) πλευρά του θέματος. Πάντως το ζήτημα εγείρει ένα άλλο ηθικό δίλλημα,κατα πόσο δηλαδή αυτό το εμπόριο βρεφών, είναι ηθικό. Εδώ δεν μιλάμε για υιοθεσία ορφανού παιδιού, αλλά την "παραγωγή", για να χρησιμοποιήσω την ακριβή λέξη που θα αποδώσει όλο το εύρος της κυνικότητας της πράξης, ενός μωρού για... 10,000 δολλάρια !

Ομως αυτό ίσως είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου στην ηθική εκτροχίαση που μπορούν να προκαλέσουν οι σύγχρονες ανακαλύψεις στην γενετική. Η τεχνιτή μήτρα ας πούμε δεν θα ζητούσε ποτέ το μωρό της πίσω, όμως φανταστείτε την καημένη την Μελίσσα Στέρν αν της έλεγαν στα 18 της ότι η μητέρα της ήταν ένα μηχάνημα;!

Ηρώ · 01-09-10

Κάτι που δεν κατάλαβα.
Τα δικά της ωάρια γονιμοποιήθηκαν ή απλά δάνεισε τη μήτρα της;

Isiliel · 01-09-10

Αν έχω καταλάβει κι εγώ σωστά, ήταν τα δικά της ωάρια με σπέρμα του συζύγου.

vendetta · 01-09-10

Κατ'αρχάς κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει με το σώμα του. Η ερώτηση για το αν έχει δικαίωμα να διαθέτει το κορμί του με όποιον τρόπο εκείνος επιλέγει και είτε έναντι χρηματικής αμοιβής είτε όχι θα μπορούσε να γίνει εξίσου σε κάποια γυναίκα που επιλέγει να γίνει παρένθετη μητέρα, σε κάποιον που επιλέγει να εκδίδεται ή σε κάποιον που επιλέγει να κάνει τατουάζ επάνω στο σώμα του ή να το τρυπήσει και να βάλει κάποιο σκουλαρήκι. Τελείως διαφορετικές περιπτώσεις μεταξύ τους βέβαια.
Γενικά ο θεσμός της παρένθετης μητέρας είναι επικίνδυνος. Η γυναίκα που θα αναλάβει το ρόλο της παρένθετης μητέρας θα πρέπει να είναι πολύ σκληρή και να το έχει σκεφτεί και συνειδητοποιήσει καλά τι πρόκειται να κάνει. Γιατί το παιδί που θα γεννήσει δε θα το χαρεί καθόλου. Εννιά μήνες για κάποιο χρηματικό ποσό χωρίς να αποκτάει δικό της παιδί και με τα όσα προβλήματα εγκυμοσύνης μπορούν να προκύψουν. Η Μαίρη Μπεθ επέλεξε να ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ένα συμβόλαιο με κάποιο ζευγάρι και να φέρει εκείνη στον κόσμο το παιδί τους. Είτε τα ωάρια ήταν δικά της είτε όχι φυσικά και έχει κάθε δικαίωμα να αλλάξει γνώμη όχι μόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού αλλά και μετά. Άνθρωπος είναι και διακινδυνεύει ττη σωματική και ψυχική της υγεία. Αλλά έπρεπε να το σκεφτεί νωρίτερα. Από τη στιγμή που δε συμφώνησε απλά αλλά υπέγραψε και ένα συμβόλαιο με το ζευγάρι νομίζω δεν έχει δικαίωμα να ζητάει το παιδί. Ούτε το παιδί ούτε το ζευγάρι φταίνε να πληρώνουν την ανευθυνότητα και την απληστία της συγκεκριμένης κυρίας. Ουσιαστικά έδωσε τη συγκατάθεσή της στο να υιοθετηθεί το συγκεκριμένο παιδί. Εγώ τουλάχιστον θα μπορούσα να το δω και έτσι.
Όσο για το αν είναι ηθικός ή όχι ο συγκεκριμένος θεσμός μπαίνουμε σε επικίνδυνα χωράφια. Προσωπικά ηθικά σωστό το βλέπω. Όπως και το θεσμό της υιοθεσίας. Αν το δεις από την πλευρά της παραγγελίας και πληρωμής για τη γέννηση ένος παιδιού το ξανασκέφτεσαι. Αν το δεις όμως από την πλευρά της απόκτησης ενός παιδιού από ένα ζευγάρι που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει και θέλει να αποκτήσει ένα παιδί; Θα μου πεις γιατί δεν υιοθετεί το ζευγάρι αυτό; Ναι αλλά αν μπορεί να λέει ότι έστω και κατά το ήμισυ αν όχι εξ ολοκλήρου το παιδί αυτό "προέρχεται" από τους ίδιους;

Isiliel · 01-09-10

Να θέσω δύο ερωτήματα επάνω στις απαντήσεις σου, χάριν της συζήτησης:

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
- Ήταν ηθική η εξαγορά του μωρού με $10.000;
Όχι βέβαια!

Εάν η μητέρα αυτή ήταν πολύ φτωχή και το έκανε για να μεγαλώσει τα άλλα δύο της παιδιά, θα επηρέαζε αυτό την κρίση σου;

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
- Είναι ηθικός ο θεσμός της παρένθετης μητρότητας;
Μόνο αν δε γίνεται για χρήματα.

Έστω λοιπόν ότι η Μαίρη Μπεθ ήταν φίλη του ζευγαριού και είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο μαζί τους, χωρίς χρήματα, να παραδώσει απλά το μωρό μετά το τοκετό, αλλά εκ των υστέρων, άλλαζε γνώμη. Θα της αναγνώριζες κάποιο δικαίωμα διεκδίκησης;

Οι ερωτήσεις απευθύνονται προς όλους.

Θα γράψω αργότερα, τις αιτιάσεις των φοιτητών του Σαντέλ, για το ίδιο θέμα.

Himela · 01-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Να θέσω δύο ερωτήματα επάνω στις απαντήσεις σου, χάριν της συζήτησης:

Εάν η μητέρα αυτή ήταν πολύ φτωχή και το έκανε για να μεγαλώσει τα άλλα δύο της παιδιά, θα επηρέαζε αυτό την κρίση σου;

Όχι. Υπάρχουν χιλιάδες δουλειές να πάει να κάνει κάποια για να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Έστω λοιπόν ότι η Μαίρη Μπεθ ήταν φίλη του ζευγαριού και είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο μαζί τους, χωρίς χρήματα, να παραδώσει απλά το μωρό μετά το τοκετό, αλλά εκ των υστέρων, άλλαζε γνώμη. Θα της αναγνώριζες κάποιο δικαίωμα διεκδίκησης;

Θα της αναγνώριζα κάποιο δικαίωμα διεκδίκησης, αλλά για αυτήν θα έπρεπε το πιο σημαντικό από όλα να είναι το καλό του παιδιού. Αν έκρινε οτι το παιδί θα μεγάλωνε καλύτερα με τους Στερν, θα έπρεπε να το αφήσει εκεί.

Isiliel · 02-09-10

Μέσα από την παραπάνω συζήτηση εγείρεται ένα σημαντικό ερώτημα:
Σε ποιον ανήκει ένα μωρό; Ποια είναι η μητέρα του; Αυτή που δίνει το ωάριο, αυτή που το κυοφορεί, ή εκείνη που το μεγαλώνει;
Αν από τη σκοπιά της ηθικής όλες οι απόψεις είναι σεβαστές, για τη νομοθεσία, φαίνεται να υπάρχει μόνο μια σωστή απάντηση, αυτή της βιολογικής συγγένειας προς όφελος του παιδιού όπως δηλώθηκε. Με αυτό το σκεπτικό έδωσαν το παιδί στο βιολογικό πατέρα και δικαιώματα επισκέψεων στη βιολογική μητέρα.
Η θετή μητέρα που μεγάλωσε τη Melissa, δικαιώθηκε πολλά χρόνια αργότερα, όταν αυτή αποφάσισε να ζητήσει τη διακοπή των γονικών δικαιωμάτων της βιολογικής μητέρας. ...Ζήτησε δηλαδή να την αποκόψουν από τη βιολογική συγγένεια. Οξύμωρο δεν ακούγεται; :hmm:

Ωστόσο, όπως αναφέρεται στη wiki, η δικαστική απόφαση δεν διευκρίνισε εάν η γυναίκα που κυοφορεί έμβρυο με το οποίο δεν έχει βιολογική συγγένεια, έχει γονικά δικαιώματα...

Στην τάξη του Σαντέλ, μια μερίδα φοιτητών δικαιολόγησε το αίτημα της Μαίρη Μπεθ με το σκεπτικό πως όταν πήρε την απόφαση να υπογράψει το συμβόλαιο, δεν είχε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να γνωρίζει πώς θα ένιωθε αργότερα.
Το ίδιο επιχείρημα χρησιμοποιήθηκε και στο δικαστήριο, όταν δόθηκαν στη μητέρα δικαιώματα επισκέψεων:

Under the contract, the natural mother is irrevocably committed before she knows the strength of her bond with her child. She never makes a totally voluntary, informed decision, for quite clearly any decision prior to the baby's birth is, in the most important sense, uninformed, and any decision after that, compelled by a pre-existing contractual commitment, the threat of a lawsuit, and the inducement of a $10,000 payment, is less than totally voluntary. Her interests are of little concern to those who controlled this transaction.

πηγή: τα πρακτικά της δίκης

Πώς σας φαίνεται εσάς αυτή η αιτιολόγηση;

Buggs · 02-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Πώς σας φαίνεται εσάς αυτή η αιτιολόγηση;

Μήπως θα έπρεπε να δίνουμε μεγαλύτερη σημασία, πώς της φάνηκε δηλαδή της Μελίσσας Στερν, η οποιαδήποτε αιτιολόγηση; Γιατί καλή η συζήτηση γύρω απο "κοινωνικά θέματα" όμως η θέση της Μελίσσας μέσα στην ιστορία που την ενέπλεξε η φυσική της μητέρα, είναι τελείως διαφορετική απο όσους την συζητούν, στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων. Που αλώβητοι, και έξω απο τις πραγματικές επιπτώσεις, αναλύουμε θεωρίες και προτείνουμε λύσεις. Η Μελίσσα προφανώς θεώρησε τη φυσική της μητέρα το λιγότερο αρρωστημένη για να την αποκυρήξει και να της στερήσει κάθε δικαίωμα επάνω της, ευθύς μόλις μπορούσε νομικά να το κάνει.

Himela · 02-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Στην τάξη του Σαντέλ, μια μερίδα φοιτητών δικαιολόγησε το αίτημα της Μαίρη Μπεθ με το σκεπτικό πως όταν πήρε την απόφαση να υπογράψει το συμβόλαιο, δεν είχε όλες τις απαραίτητες πληροφορίες ώστε να γνωρίζει πώς θα ένιωθε αργότερα.

Μα η γυναίκα αυτή ήταν ήδη μάνα 2 παιδιών, οπότε πρέπει να ήξερε πώς είναι το μητρικό φίλτρο και πώς θα νιώθει για το παιδί της. Πάντως για μένα μια γυναίκα που διατίθεται να πουλήσει το παιδί της δεν είναι άξια να λέγεται μάνα. Αλλά κι έτσι ακόμα θα έπρεπε να σκεφτεί πώς θα μεγάλωνε καλύτερα το παιδί κι όχι να βάλει πάνω από όλα τον εγωισμό της.

Στραβοτιμονιές. · 02-09-10

Ηθικός άντρας και ηθική γυναίκα είναι όποιος/α, νομίζω πως είναι όλοι όσοι είχαν όλα μα όλα τα απαραίτητα εφόδια στο να είναι σε κάτι ανήθικοι και δεν τό'καναν γιατί δεν το θέλησαν ενώ μπορούσαν άνετα να το πράξουν. Και που μάλιστα αγωνίστηκαν και χτυπήθηκαν με τη συνείδησή τους για να μην το κάνουν. Αυτούς τους άντρες και τις γυναίκες θαυμάζω.

SICX · 07-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Ο Micheal Sandel διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Σε κάποιο μάθημα περί δικαιοσύνης, έδωσε στους μαθητές του υπό τη μορφή παραδειγμάτων, τα ηθικά διλήμματα που θα παρουσιάσουμε στο παρόν θέμα:

Ηθικό δίλημμα 1ο:

Ας υποθέσουμε ότι είστε ο μηχανοδηγός ενός βαγονέτου μέσα σε ένα στενό τούνελ. Στο βάθος επάνω στις γραμμές, πέντε εργάτες δουλεύουν απορροφημένοι με την εργασία τους. Δοκιμάζετε να σταματήσετε το βαγονέτο, αλλά τα φρένα δεν πιάνουν.
Νιώθετε απελπισμένος καθώς γνωρίζετε ότι εάν πέσετε επάνω τους, θα σκοτωθούν όλοι. Ας υποθέσουμε ότι το γνωρίζετε αυτό με βεβαιότητα.
Τότε βλέπετε στα δεξιά σας μια βοηθητική παράκαμψη, στο τέλος της οποίας εργάζεται ένας μόνον εργάτης. Το τιμόνι του βαγονέτου λειτουργεί και μπορείτε εάν θέλετε να στρίψετε το βαγονέτο, σκοτώνοντας αυτόν τον ένα εργάτη.

Εσείς τι θα επιλέγατε να κάνετε και γιατί;

Μετά από ένα σεβαστό αριθμό απαντήσεων, θα δοθούν παραλλαγές στην ιστορία, στις οποίες θα μπορείτε να απαντήσετε εκ νέου καθώς και νέες ιστορίες με ηθικό δίλημμα, πραγματικές και φανταστικές.
Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση, αυτό που ρωτάμε είναι σύμφωνα με τον προσωπικό ηθικό σας κώδικα, πώς θα επιλέγατε να αντιμετωπίσετε συγκεκριμένες καταστάσεις.

αχ τι ωραια, πλεον φτασαμε να επιλεγουμε ποσους θα σκοτωναμε.....και μας φενεται φυσιολογικο. δε παμε καλα εστι??

τεσπα θα εστρηβα προς το βοηθιτικο και θα σταματουσα το τρενο τρακενοντας τον τοιχο/διαχωριστικο αναμεσα στο βοηθιτικο και στη πορεια μου και θα ετρεχα προς τα πισω για να μην παθω κατι απο το τρακαρισμα.

καλα φρενο δν εχει, οπισθεν δν εχει????

Isiliel · 07-09-10

Αρχική Δημοσίευση από SICX:
αχ τι ωραια, πλεον φτασαμε να επιλεγουμε ποσους θα σκοτωναμε.....και μας φενεται φυσιολογικο. δε παμε καλα εστι??

τεσπα θα εστρηβα προς το βοηθιτικο και θα σταματουσα το τρενο τρακενοντας τον τοιχο/διαχωριστικο αναμεσα στο βοηθιτικο και στη πορεια μου και θα ετρεχα προς τα πισω για να μην παθω κατι απο το τρακαρισμα.

καλα φρενο δν εχει, οπισθεν δν εχει????

Εάν μπορούσαμε να μην σκοτώσουμε κανέναν δεν θα υπήρχε ηθικό δίλημμα και όλοι θα επιλέγαμε αυτό.
Τα διλήμματα αυτά δημιουργήθηκαν για να προβληματίσουν τους μαθητές του Sandel και επάνω τους να δημιουργηθεί συζήτηση γύρω από το μάθημα που διδάσκει.
Η απάντηση που έδωσες δεν θα γινόταν δεκτή στο μάθημα αυτό.
Διάβασε μερικά ποστ από την αρχή του θέματος, ώστε να καταλάβεις το νόημα της συζήτησης.

Achilles · 07-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:
Ο Micheal Sandel διδάσκει πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Σε κάποιο μάθημα περί δικαιοσύνης, έδωσε στους μαθητές του υπό τη μορφή παραδειγμάτων, τα ηθικά διλήμματα που θα παρουσιάσουμε στο παρόν θέμα:

Ηθικό δίλημμα 1ο:

Ας υποθέσουμε ότι είστε ο μηχανοδηγός ενός βαγονέτου μέσα σε ένα στενό τούνελ. Στο βάθος επάνω στις γραμμές, πέντε εργάτες δουλεύουν απορροφημένοι με την εργασία τους. Δοκιμάζετε να σταματήσετε το βαγονέτο, αλλά τα φρένα δεν πιάνουν.
Νιώθετε απελπισμένος καθώς γνωρίζετε ότι εάν πέσετε επάνω τους, θα σκοτωθούν όλοι. Ας υποθέσουμε ότι το γνωρίζετε αυτό με βεβαιότητα.
Τότε βλέπετε στα δεξιά σας μια βοηθητική παράκαμψη, στο τέλος της οποίας εργάζεται ένας μόνον εργάτης. Το τιμόνι του βαγονέτου λειτουργεί και μπορείτε εάν θέλετε να στρίψετε το βαγονέτο, σκοτώνοντας αυτόν τον ένα εργάτη.

Εσείς τι θα επιλέγατε να κάνετε και γιατί;

Μετά από ένα σεβαστό αριθμό απαντήσεων, θα δοθούν παραλλαγές στην ιστορία, στις οποίες θα μπορείτε να απαντήσετε εκ νέου καθώς και νέες ιστορίες με ηθικό δίλημμα, πραγματικές και φανταστικές.
Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση, αυτό που ρωτάμε είναι σύμφωνα με τον προσωπικό ηθικό σας κώδικα, πώς θα επιλέγατε να αντιμετωπίσετε συγκεκριμένες καταστάσεις.

Στα δεξιά.

Λιγότερες απώλειες.

Ηθικά διλήμματα

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Διάσημο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Συντονίστρια

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος