Έγινε η Επανάσταση ζήτημα Θρησκευτικό;

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:

Θα συμβούλευα ταπεινά εσάς τους περισπούδαστους μελετητές του εσωτερισμού να σκεφτείτε που οδεύει αυτός ο κόσμος απαλλαγμένοι από ιδεοληψίες που καλλιεργείτε μια ζωή. Κάντε το εξής απλό πείραμα: Υποθέστε ότι όλα όσα πιστεύατε μέχρι τώρα είναι λάθος. Ότι το Μπάρντο Τοντόλ είναι ένα παραμυθάκι που διαβάζουν στα παιδάκια και ότι ο Ελ Μόρυα είναι ένας πρίγκιψ του Πατριαρχείου.

Τι θα σας πει τότε η "αισθαντική καρδιά" σας;

Click για ανάπτυξη...

Το ότι ειλικρινά δεν γνωρίζω τι είναι το Μπάρντο Τοντόλ και ποιος είναι ο Ελ Μόρυα, μάλιστα τούτα τα ...Γαλλικά τ' ακούω για πρώτη φορά από εσένα, αλλά συνεχίζω να νιώθω τα ίδια που ένιωθα και πριν, λέει τίποτα;

Πολλοί αρνούνται να συμπεριλάβουν ανάμεσα στις λειτουργίες του Ανώτερου Συνειδητού, και την Ενόραση. Τούτη η υψηλή αρετή, τείνει πάντοτε να υποτιμάται, αν και στην πραγματικότητα σε αυτήν στηρίζονται οι μεγαλύτερες ανακαλύψεις της κατά τ' άλλα "ορθολογικής" επιστήμης, της θεωρίας και του Λόγου. Λένε πως ο Λόγος εξέπεσε και το κλειδί έχει χαθεί, όμως αν κάτι τέτοιο συνέβη, είναι εξ αιτίας του Διαβόλου, εκείνου που ξέρει να δίνει στις λέξεις διπλά νοήματα.

Χρόνια πριν, σε μια στιγμή Υψηλής Εγρήγορσης, το Χάος μου ψιθύρισε: "Θα δεις, όλες οι αλήθειες σου ήταν ξένες". Οι ρημάδες οι προφητείες του Χάους έχουν την κακοήθη συνήθεια να βγαίνουν αληθινές, κι έτσι ήθελα δεν ήθελα, το είδα. Αναμφίβολα...
Τίνος ήταν όμως εκείνη η φωνή, που μου ψιθύρισε σαν φίδι στ' αυτί, τον παραπάνω χρησμό, του Θεού ή του Διαβόλου εγώ δεν μπορώ να το πω, "γιατί γράμματα δεν ξεύρω και με πιάνουν κλάματα"...

Αρχική Δημοσίευση από Oize:

Παντοτε κατανυκτικη η συμβολη μιας γυναικας που εχει επαναπατριδιστει στο θηλυκο αρχετυπο, το Αιωνιο Θηλυ, κι οχι καποιες υστερικες φεμινιστριες που θελουν να γινουν κι αυτες πατριαρχισσες διχως σουτιεν. Πολυ σωστα οσα ειπες καλη μου αλλα τα ειπες σε μια συζητηση που απευθυνεται αποκλειστικα σε ενα θεμα που απαιτει εννοιολογικη διακριση, καθως εκεινο που απασχολει τη συγχρονη συλλογιστικη περι του θρησκευτικου ζητηματος ειναι το πως θα μεταστοιχειωσουμε τις αξιες- εγχειρημα που απαιτει απο καποιους απο εμας να συσστρατευτουμε σε τετοιου ειδους αμιγως διανοητικους προβληματισμους. Βλεπεις η ποιηση και οι συναισθηματισμοι δεν ταιριαζουν στα φορουμ ή τα μανιφεστα. Αν βαρεθηκες απ οσα ανεφερα σου προτεινω να διαβασεις κανα μυθιστορημα ή σε παραπεμπω σε καποιο αλλο νημα, οπως εκεινο για το ποσους καφεδες πινεται την ημερα...

Click για ανάπτυξη...

Διαβάζοντας αυτό το κομμάτι, παρασύρθηκα και για μια στιγμή νόμισα πως διάβαζα την επιστολή που έστειλε ο Στάλιν στον Μαγιακόφσκι, πριν τον εξαναγκάσει σε αυτοχειρία. Δεν μπορούσα να μην το επισημάνω και ζητώ συγνώμη για την τόση απρέπεια...

Δε βρισκω σε τιποτα ατοπο τον χαρακτηρισμο "μανιφεστο" σε οσα διαβασα στην ιστοσελιδα, αφου ενας τετοιος επαναπροσδιορισμος των αρχετυπων, οπως ειναι αυτος του "Διαβολου" ειναι τοσο ρηξικελευθος που αρμοζει να ειδωθει ως μια καινοφανης αποφανση για το συλλογικο.

Spoiler

Ξερεις γιατι; Επειδη μας συμφιλιωνει με τον αρχετυπο αποδιοπομπαιο με εναν τροπο που δεν εχουμε συναντησει ως τωρα. Υπαινισσεται το εξης: οτι η ανθρωποτητα θα πρεπει να ανταποκριθει στην ηθικο-οντολογικη διαζευξη που μας υποβαλλει η πατριαρχια με τροπο σκωπτικο, ειρωνικο και παιγνιωδη! Που σημαινει οτι η μετανεωτερικη λατρεια του Εωσφορου συνισταται σε μια τετοια ανωτερη αναστοχαστικοτητα που προσπερναει το επικηδειο, σοβαροφανες πνευμα του Χριστιανισμου. Αυτος ο τροπος επιστροφης σε οσα αλληγορικα συμβολιζει ο Εωσφορος (αξιες παγανιστικες, πολυθεια, κοινοβιακος κομμουναλισμος, κλπ) αξιζει να κοινολογηθει με εναν λογο διακηρυξης. Ειναι πραγματι ενα μανιφεστο.
Ναι, συμφωνω, Νους χωρις Καρδια ειναι ανουσιος και αψυς αλλα, να το ξερεις οτι το εργο της Καρδιας δε χωραει στο εν λογω εγχειρημα. Ας την αφησουμε αυτην για το νεο κατανυκτικο βιωμα που ουτως ή αλλως ανατελλει... που ομως απαραιτητως θα πρεπει να υποστηριχτει απο τετοιες "βαρετες" (για μια γυναικα που της αρεσουν τα μυθιστορηματα) εννοιολογησεις.
Παντως αν το καλοσκεφτεις, εν συνολω το ολο εγχειρημα "Επανασταση του Αυγερινου" μοιαζει βγαλμενο απο μυθιστορημα. Μενει να δουμε αν θα γινει και πραγματικοτητα...

Click για ανάπτυξη...

Εδώ βλέπω ότι η βάση του επιχειρήματος είναι πως το Συνειδητό είναι αυτό που θα αναλάβει την Επανάσταση, θα τη διανοηθεί, θα την αναλύσει, θα την περιγράψει, θα τη σχεδιάσει και θα την υλοποιήσει. Το εν τοις πράγμασι βίωμα του Υπόσυνείδητου θα νοηματοδοτηθεί, να ερμηνευτεί και τελικά να καθοδηγηθεί, όπως περίπου ο λαός του Ισραήλ από τις πλάκες με τις Δέκα Εντολές. Θα κληθεί να χαρίσει την ενέργειά του κατά την Επανάσταση, ειδάλλως αυτή θα παραμείνει στα βιβλία και στα μπλογκ, ωστόσο δεν χωρά στη Λογική Σκέψη. Ποια ακριβώς η διαφορά αυτού του σκεπτικού, από το το Πατριαρχικό μοντέλο, το οποίο θεωρητικά αντιμάχεται; Θα μπορούσε υπό κάποια έννοια να ανήκε σε Επιστολή του Αποστόλου Παύλου.

Ίσως να πει κάποιος ότι είμαι επιτηδευμένα υπερβολικός στην παραπάνω μου εκτίμηση, ότι όντως η Λογική Τεκμηρίωση και η ενδελεχής ανάλυση είναι απολύτως αναγκαίες για τη θεωρητική τεκμηρίωση μιας Επανάστασης, η οποία με τη σειρά της αποτελεί ουσιώδες προαπαιτούμενο για την τελική επιτυχία ενός τέτοιου οντολογικού εγχειρήματος πράγμα το οποίο υποστηρίζεται από τα ιστορικά δεδομένα και δεν θα το αρνηθώ. Ακόμη και σ' εκείνη την περίπτωση όμως, το Συνειδητό αποπειράται να πραγματευτεί με τα Αρχέτυπα, που με λίγα λόγια σημαίνει ότι έχει μπλέξει κάπως άσχημα. Το κλειδί για την κατανόηση των Αρχετύπων είναι η βαθιά τους εγχάραξη στο Υποσυνείδητο σύσσωμης της ανθρωπότητας και κατά συνέπεια της επιρροής που αυτά έχουν σε βαθύτερο επίπεδο, μέσα στον καθένα από εμάς. Εάν θα καταφέρει η Λογική να υποκλέψει τούτο το κλειδί από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του, ή θα χρειαστεί να συνθηκολογήσει, μένει να το δούμε...

Με ποιους όρους λοιπόν ένα στεγνό μανιφέστο θα καταφέρει να διαπραγματευτεί το ψυχολογικό υπόβαθρο της Οντολογικής Αλλαγής Συνείδησης, την οποία φιλοδοξεί να περιγράψει;

Αρχική Δημοσίευση από Oize:

Διακρινεις οτι αδυνατω να διακρινω το μεσα με το εξω κι εχεις δικιο. Αλλα αυτο δε σημαινει οτι ειμαι σε λανθασμενη οδο. Διοτι τα επιχειρηματα μου βασιζονται σε μια τετοια αποψη: οτι το το εξω ειναι το μεσα κ αντιστροφως
Κατα τ' αλλα, συμφωνω απολυτως οτι ο λογος εχει τα ορια του. Το τελος της λογοκρατιας σημερα αυτο ακριβως υποδηλωνει. Αλλα επειδη ποτε δε θα παψουμε να σκεφτομαστε, ουσιωδως δε θα ξεμπερδεψουμε ποτε απ' αυτον. Αλλα ξερεις ποια ειναι η διαφορα αναμεσα σε στο λογοκεντρικο και τον μετα-λογοκεντρικο ανθρωπο; Ο πρωτος κυριαρχειται απο τον Λογο ενω ο δευτερος τον κυριαρχει, εφαρμοζοντας τον με ειρωνικες αναιρεσεις και παιγνιωδη σκωμματα: απ' οτι καταλαβαινω, με αυτον ακριβως τον τροπο ειναι που αμνηστευεται, σημερα στη μετα-λογοκεντρικη και πολυ φεμινιστικη εποχη, ο Εωσφορος (αυτος ο φιλος των γυναικων

Click για ανάπτυξη...

Η λέξη Λόγος έχει πολλές αν και στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους έννοιες. Σημαίνει άλλοτε τα λόγια, άλλοτε τη λογική, άλλοτε την αναλογία, την αιτία, το Θείον και πολλά άλλα. Ίσως να την εννοείς με την ευρεία έννοια, εκείνη που περιλαμβάνει όλες τις προηγούμενες, δεν γνωρίζω. Αναλόγως πάντως της ερμηνείας, η πρόταση που έχω υπογραμμίσει σηκώνει πολλή συζήτηση.

Ποια ακριβώς υπόσταση του "μετα-λογοκεντρικού- ανθρώπου είναι εκείνη η οποία κυριαρχεί επί της λογικής του, επί της συνείδησής του και την αποπλανεί στα δαιδαλώδη μονοπάτια του αυτοσαρκασμού και της διαρκούς αυτοαναίρεσης; Ποιος είναι Αυτός, που κυριαρχεί επί του Λόγου;

Αρχική Δημοσίευση από Dionespa:

Η αποκατάσταση των αρχετύπων που διαλαλείς, δε χρειάζεται κανένα μανιφέστο εμπλουτισμένο με γοητευτικούς ακαδημαϊκούς όρους, δυτικής προέλευσης τόσο μα τόσο χιλιοειπωμένης και προβλέψιμης. Ο Άνδρας και η Γυναίκα που ζητάς να αποκαταστήσεις είναι μέσα μας. Βιωματικά θα τους βρεις και θα τους επανατοποθετήσεις στις ορθές θέσεις τους, μέσα από την αυτοπαρατήρηση. Οι άνθρωποι δε χρειάζονται νέα δόγματα βασισμένα σε μανιφέστα για να αφυπνιστούν. Ναι, χρειάζονται τη Σοφία - Πατέρα αλλά χρειάζονται και την Αγάπη - Μητέρα. Και αυτοί οι δύο συναντιούνται πέραν του λόγου, σε άφατα πεδία.

Click για ανάπτυξη...

Το βασικό επιχείρημα το οποίο θα μπορούσε κάποιος ν' αντιπαρατάξει σ' αυτό, είναι ότι εάν η Πατριαρχική-Ιουδαιοχριστιανική διαστρέβλωση δεν αντιμετωπιστεί σθεναρά σε θεωρητικό, διανοητικό και πνευματικό επίπεδο, η επικράτησή του θα είναι βέβαιη, όπως έχει συμβεί ξανά στο απώτατο παρελθόν για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το Πατριαρχικό κατεστημένο έχει επενδύσει πολλά στη θεωρητική τεκμηρίωση της κυριαρχίας του, εδώ και χιλιετίες. Θα ήθελα να προσθέσω ότι η Επανάσταση που στηρίχτηκε κυρίως στο θυμικό, χωρίς σαφή φιλοσοφική και ιδεολογική τεκμηρίωση, είναι καταδικασμένη να καταλήξει ως ουροβόρος όφις.

Τι το ουσιαστικό θα είχε λοιπόν κατά τη γνώμη σου το Υποσυνείδητο να προσφέρει στη διαμόρφωση ενός μανιφέστου το οποίο πραγματεύεται μια αλλαγή στην οντολογική μας συνείδηση;

Αυτά είναι κατά τη γνώμη μου τα βασικά ερωτήματα που προκύπτουν από τη μεταξύ σας διαφωνία και νομίζω ότι δεν έχουν ακόμη απαντηθεί ουσιαστικά.

Αρχική Δημοσίευση από Dionespa:

Πολύ σκέφτεστε όμως... Και μάλιστα σκέφτεστε κάνοντας χρήση του κατώτερου συνειδητού νου. Η πραγματική Σκέψη βρίσκεται εκεί όπου δεν υπάρχει σκέψη. Μέσα στην Κενότητα. Όταν δεν υπαρχει σκέψη, όταν το Δισκοπότηρο είναι άδειο, γίνονται οι πιο βαθιές Σκέψεις. Είναι τότε, σε εκείνες τις καταστάσεις υψηλής εγρήγορσης, που ο Ανώτερος Εαυτός σου ψιθυρίζει (και όχι το Χάος) ότι οι αλήθειες σου είναι πλασματικές, πολύ μακριά από την Αλήθεια. Σκεφτείτε λιγότερο, νιώστε περισσότερο...

Click για ανάπτυξη...

Σ' ευχαριστώ θερμώς αγαπητή μου για την υπόδειξη του αυτονόητου. Δηλαδή εκείνος που μου ψιθύρισε στ' αυτί, δεν ήταν ο Ιησούς, ούτε ο Εωσφόρος, αλλά ο "ανώτερός μου εαυτός". Ωστόσο εδώ εμφιλοχωρεί μια ελαφρά αντίφαση, η οποία πιθανώς σου διέφυγε...

Σχετικά με το τι επικρατεί επί του Λόγου... Ξέρεις θα μπορούσα να σου αραδιάσω ένα κάρο κατεβατά αποκρυφιστικού τύπου και να συζητάμε γι αυτά καμιά δεκαετία, ώστε να σου λυθεί η απορία αλλά δε θα το τολμήσω, αφενός μεν γιατί δε θεωρώ κατάλληλο το συγκεκριμένο φόρουμ για κάτι τέτοιο, αφετέρου δε γιατί τελευταία το πολύ μπλου μπλι μπλα με κουράζει. Παράλληλα, απαιτείται και μια σχετική υπερβαση της δυιστικής σκέψης για να αφομοιωθούν τέτοιες εσωτερικές έννοιες, κάτι στο οποίο οι περισσότεροι πάσχουμε, όπως λέω και κάπου αλλού.

Click για ανάπτυξη...

Ενώ λοιπόν παραπάνω αναγνωρίζεις αναπόφευκτα ότι τάχα διαθέτω έναν "ανώτερο εαυτό", με τον οποίο μπορώ να έρχομαι σ' επαφή, σε κατάσταση μάλιστα υψηλής εγρήγορσης, αφού αυτή αποτελεί προαπαιτούμενο σύμφωνα με όσα έγραψες, εντούτοις μου απευθύνεσαι με ύφος καθηγητού της χειρουργικής, προς πρωτοετή φοιτητή της ιατρικής που του έθεσε ενοχλητική ερώτηση στην οποία βαριέται θανάσιμα ν' απαντήσει.

Ενώ λοιπόν αναγνωρίζεις πως ο εν λόγω ψίθυρος του εικαζόμενου "ανώτερου εαυτού" μου, ακούστηκε μέσα στην κατ' εσέ Εσωτερική μου Σιωπή, εντούτοις με παροτρύνεις να σκέφτομαι λιγότερο.

Τόσο λιβάνισμα και τόσο φτύσιμο στο ίδιο ποστ, όσο και να είναι γεννά τα ερωτηματικά του...

Μήπως τελικά μερικές φορές σκεπτόμαστε λιγότερο απ' όσο θα ήταν αναγκαίο;

Τα Γαλλικά που λες είναι εύκολο να τα βρει κανείς κάνοντας ένα απλό search για κάποιον που θες να δεις τι ρόλο βαράει. Αυτό έκανε και ο parafernalia man και αμέσως εντόπισε τα ενδιαφέροντα μου. Τουλάχιστον ένα μέρος από αυτά...

Click για ανάπτυξη...

Χαίρομαι αγαπητή μου για την υπόδειξή σου, ομολογώ ότι η ιδέα του google search μου ήτο μέχρι σήμερα, όχι μόνον ολοκληρωτικά άγνωστη, αλλά και παντελώς αδιανόητη.

Το Δόκανο της φιλοσοφικής Ειρωνείας είναι δοκιμασμένο και γραπώνει πάντοτε στα πράσα εκείνους οι οποίοι προτρέχοντες θεωρούν τους εαυτούς τους εξυπνότερους των συνομιλητών τους, προτού ωστόσο κάτι τέτοιο αποδειχτεί στην πράξη...

Σ' ένα πράγμα μόνο θα συμφωνήσω μαζί σου: Πράγματι, δεν είναι εδώ ο κατάλληλος χώρος για κατεβατά αποκρυφιστικού τύπου και αφ' υψηλού διαλόγους, αφού σ' αυτό το συγκεκριμένο φόρουμ γνωρίζουμε τους τρόπους να διακρίνουμε εκείνους που έχουν διάθεση να συνεισφέρουν την άποψή τους στις συζητήσεις μας, από εκείνους που επιθυμούν απλώς να πουλήσουν πνεύμα...

Αγαπητέ Οιζε, έλειψα μερικές ημέρες από τη συζήτηση, αφού ένιωσα να καταβαραθρώνομαι, όταν μου υπέδειξες ότι η υπαλληλική μου ιδιότητα καθώς και η έλλειψη επαρκών χαοτικών εμπειριών, δεν με καθιστούν κατάλληλο για να συζητήσω μαζί σου, ειδικά να διαφωνήσω κιόλας. Τα μαύρα δε μεσάνυχτα που είχα ως προς την κατανάλωση ψυχοτρόπων ουσιών και δη μανιταριών, με καταρράκωσαν παντελώς. Εγώ ο βλάχος, τα μόνα μανιτάρια που γνώριζα ήταν τα πλευρώτους και τα πορτομπέλλο, τα κατανάλωνα δε μέσα σε λευκές σάλτσες ζυμαρικών, χωρίς ποτέ μα ποτέ να έχω ούτε ένα θείο όραμα, ούτε ένα ταξίδι, έστω μέχρι την απέναντι γωνία. Μια βαθιά αυτοκριτική διάθεση με κατέλαβε, σπάνια για την τερατωδώς υπέρμετρη εγωπάθειά μου, την οποία έχω κάνει τεράστιο αγώνα για να θεριέψω, όσο ο Θεόδωρος Πάγκαλος για να θρέψει τη σταυροθόλωτη κοιλάθρα του.

Σε μια έκρηξη αυθυπερβατικής διείσδυσης σε μια πραγματική οντολογική μεταμόρφωση, παραιτήθηκα άμεσα από τη δουλειά μου, αφού έχωσα στο αφεντικό δυο τρεις μπουνιές που του χρωστούσα από καιρό, πούλησα το σπίτι μου, το οποίο αντιλήφθηκα πως σαν άγκυρα με δέσμευε τόσα χρόνια από τη μποέμικη ζωή ενός Χάουλα και πήρα το πρώτο αεροπλάνο για τις Μακρινές Άνδεις. Αφού έπεσα με αλεξίπτωτο από τα 30000 πόδια -τόσα πρέπει να ήταν τουλάχιστον, αν κρίνω από τις κλωτσιές που ένιωσα πως έφαγα κατά την πτώση, ειδικά όταν βρήκα έδαφος σε μια κάθετη χαράδρα βάθους τουλάχιστον όσο η εωσφορική σου σκέψη, με κοφτερά βράχια να με περιμένουν στον πάτο της, δίκην αυστηρών κωλοδακτύλων. Το Χάος ωστόσο ήταν γι' άλλη μια φορά με το μέρος μου, αφού πού να ψάχνει τώρα για αντιπροσώπους στην ΝΑ Ευρώπη -όλοι έχουν φύγει μετανάστες λόγω κρίσης- και το αλεξίπτωτό μου πιάστηκε στο μοναδικό έλατο που φύτρωνε σ' εκείνο το υψόμετρο, ώστε τελικά κατάφερα να κρατηθώ στο μικρό πλάτωμα, έξι ακριβώς χιλιοστά πριν απ' το χείλος του παμφάγου χάσματος.

Εκεί, όπως είχα προηγουμένως συνεννοηθεί με τον εκπρόσωπο του Χάους Νοτίου Αμερικής, βρήκα ένα αιωρόπτερο τύπου Παρά πέντε, το ίδιο που χρησιμοποιούσε και ο Καμπουτζίδης, το οποίο ο χαοτικός συνάδελφος είχε στείλει εκεί με χαρταετό που παρασύρθηκε από τυφώνα. Μετά από μια πτήση πάνω από τοπία που έκοβαν την ανάσα, προσγειώθηκα μ' επιτυχία μέσα στο δάσος του Αμαζονίου, πέφτοντας κυριολεκτικά στην αγκαλιά του σαμάνου Δον Θερβάντες, ο οποίος ήταν ο μόνος άνθρωπος που θα μπορούσε να με βοηθήσει. Δυστυχώς βέβαια για μένα, προσγειώθηκα ακριβώς πάνω στο δεξί πέλμα του σαμάνου, με αποτέλεσμα εκείνος να σπάσει εικοσαετή όρκο σιωπής και να φωνάξει "kill that bastard here". Ευτυχώς όμως, το Χάος είχε και πάλι προνοήσει, ώστε οι υπόλοιποι ιθαγενείς να μείνουν έκθαμβοι από το σοκ του ν' ακούσουν τη φωνή του σαμάνου τους κι έτσι κατάφερα να χαθώ μέσα στην πυκνή ζούγκλα.

Το Χάος, το οποίο πήρε διαδοχικά τη μορφή δύο πεινασμένων μαύρων πανθήρων, ποσώς αφροαμερικανικής καταγωγής εντούτοις, ενός ανακόντα ίσα με τούνελ του μετρό, ενός αδηφάγου κροκόδειλου που αρκέστηκε στο αριστερό μου χέρι για μεζεδάκι, κι ενός κοπαδιού αγριόχοιρων, με καθοδήγησε, κάπως κωλοπιλαλιστά είν' η αλήθεια, μέσω ενός ξέφωτου με εντατική καλλιέργεια κόκας, στην καλύβα του Δον Μαραντόνα, του μοναχικού σαμάνου, του οποίου τα ίχνη αγνοούντο μετά το Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής. Εκεί το χέρι μου ξαναφύτρωσε υπό την καθοδήγηση του σαμάνου, ο οποίος με τη βοήθεια ενός κιλού μανιταριών ψιλοκυβίνης ωγκρατέν, με έστειλε -στην κυριολεξία- σε έναν δαίδαλο χαοτικών διαστάσεων, όπου φυτρώνουν χέρια ακόμη κι από μέρη που θα ερυθριούσα να γράψω μέσα ενώπιον μυστών του διαμετρήματος των συνομιλητών μου. Κατά κακή μου τύχη, ο Δον Μαραντόνα, ο οποίος δήλωσε πως είχε τη φυτεία κόκας "για προσωπική χρήση", μπέρδεψε τις αντικατοπτρικές εκφάνσεις του πολυπρισματικού Σύμπαντος κι έτσι βρέθηκα να έχω δύο δεξιά χέρια, πράγμα που τελικά φιλοσοφώντας το, δεν είναι και τόσο κακό ως φαίνεται εκ πρώτης όψεως.

Μετά από αυτό, σε μια μυητική τελετουργία υπό τους ήχους πεγιότ, φέροντες τα χρώματα του κισσού των νεκρών αγιαχουάσκα, αποφάσισα να καταθέσω στον σαμάνο τον προβληματισμό ο οποίος μου δημιουργήθηκε από την εδώ συζήτηση και ο οποίος μ' έκανε να πάρω τα ξένα. Μόλις όμως τόλμησα να του μιλήσω περί του Εωσφορικού οράματος, εκείνος με διέκοψε βίαια και μου είπε με τόσο αυστηρή φωνή, που θα μπορούσε να κάνει ακόμη και τον Μέσσυ να κατουρηθεί επάνω του: "Άκου εδώ μάγκα, εμείς εδώ δεν πίνουμε τέτοια stuff, να πας να πουλήσεις πουθενά αλλού!! και μ' έδιωξε πριν προλάβω να συνεχίσω.

Ευτυχώς στο μεταξύ η αποψίλωση του δάσους του Αμαζονίου είχε προχωρήσει τόσο πολύ, που μετά από μόλις μια ώρα πορείας βρέθηκα σε μια νεότευκτη πόλη 100.000 κατοίκων, η οποία μάλιστα διέθετε και δικό της αεροδρόμιο. Εκεί αντάλλαξα δυο δόσεις κισσού των νεκρών τον οποίο είχα προλάβει εγκαίρως να τσεπώσω, μ' ένα αεροπορικό εισιτήριο για Ελλάδα. Σε μια τελευταία δοκιμασία επί όσων μου είχε διδάξει ο Δον για τις Χαοτικές Διεργασίες Θελημικής Συμπαντικής Συνομωσίας (βλέπετε, ξέρω κι εγώ δύσκολες λέξεις, νά 'ναι καλά το πεγιότ), μάζεψα τα τελευταία λεφτά που μου απέμειναν μετά την ιερή μου αναζήτηση -10,68 ευρώ για την ακρίβεια- κι επιχείρησα να εκμεταλλευτώ το Χάος των χρηματαγορών, επιβάλλοντας το δικό μου Θέλημα στο ΧΑΑ και στη Wall Street. Με κινήσεις που θα έκαναν τον Τζωρτζ Σόρος (δεν υπάρχει ούτε καν Χαοτική Συνωμοσία χωρίς Σόρος βλέπετε) να αποσυρθεί στο πλησιέστερο φτηνό γηροκομείο, έφτασα το χαρτοφυλάκιό μου στα 10.000.000 ευρώ, πριν το ρευστοποιήσω παρασύροντας Χονγκ Κονγκ, Φρανκφούρτη και Λονδίνο σε πανικό, με αποτέλεσμα αυτά να κλείσουν εσπευσμένα τις συναλλαγές τους, ένα μόλις ομόλογο πριν την πτώχευση κι αυτό ομόλογο του Ελληνικού Δημοσίου.

Ανέκτησα το σπίτι μου δωρεάν, αφού ο αγοραστής μ' εκλιπαρούσε γονυπετής. Είχα ευτυχώς λησμονήσει να διώξω όλα τα πνεύματα μέσα απ' τους καθρέπτες, την τελευταία φορά που δοκίμαζα την παλιά Σολομωνική της Σμυρνιάς γιαγιάς μου -της Κατίνας με τ' όνομα- για να δω αν ακόμη λειτουργεί. Το γεγονός ότι ο άνθρωπος έβλεπε παντού την νεκρή πεθερά του, δεν μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση, όμως εκείνος έντρομος ψέλλιζε ότι είχαν αποφασίσει από Κόλαση μεριά να του τη στείλουν πίσω πακέτο.

Ήρθα λοιπόν περιχαρής, να σου διηγηθώ περήφανος την περιπέτειά μου και να καυχηθώ φουσκώνοντας όπως ο Άγγελος-Παγώνι για την επιτυχία και τον πλούτο μου, σίγουρος ότι τώρα που δεν ήμουν πια υπάλληλος, αλλά τα είχα αρπάξει χοντρά, θα με θεωρούσες τουλάχιστον άξιο συνομιλητή σου. Το σαγόνι μου έμεινε να χάσκει, με ρυάκια σιέλου να τρέχουν στο πλάι (κάπως έτσι πρέπει να με είδε η Διονέσπα και με πήρε για εντελώς ηλίθιο, οπότε μου απάντησε αναλόγως), όταν διαπίστωσα, ότι εσύ σ' ένα όργιο εωσφορικής σκωπτικότητας, δεν γούσταρες καθόλου μα καθόλου τη μπουρζουαζία!!! Τώρα τι να τα κάνω δέκα μύρια ευρώπουλα, μου λες σε παρακαλώ; Εάν τα χαρίσω στους πτωχούς, θα με θεωρήσεις ως έρμαιο της εβραιοχριστιανικής πλύσης εγκεφάλου και πάλι δεν θα με παίζεις. Εάν τα κρατήσω, θα είμαι μπουρζουάς του κερατά και πάλι θα με απαξιοίς. Αποφάσισα λοιπόν, πριν από κάθε μου απάντηση προς εσένα, να χαρίζω τα λεφτά στο φίλο μου το Νωέα, έτσι ώστε εκείνη τη στιγμή να είμαι ακτήμων και άκληρος, μποέμ και χαοτικός. Όταν θα σου απαντούσε εκείνος, θα μου χάριζε προηγουμένως όλο το ποσόν, έτσι ώστε να μπορεί κι αυτός να σε κοιτά στα μάτια χωρίς να ντρέπεται. Δύο ιππότες σε ένα άλογο, αν μ' εννοείς δηλαδή...

Μόλις είχα όμως βρει επιτέλους τη λύση στο πρόβλημα, νά 'σου και η Διονέσπα, η οποία με αυστηρότητα στηλίτευσε ότι μέσα σε αυτήν τη συζήτηση, όλοι οι άντρες οι οποίοι συμμετείχαν, συζητούσαν -άκουσον άκουσον- σαν να ήταν λέει άντρες! Τελικά όμως κι εκείνη παρασυρόμενη από το φαλλοκρατικό κλίμα του Εωσφορικού ιδεώδους, επέδειξε μεγαλύτερη ανδροπρέπεια κι από το μακαρίτη το Σουγκλάκο, με αποτέλεσμα να σκυλοβαρεθεί τον ίδιο της τον εαυτό ταχύτατα και ν' αποχωρήσει από τη συζήτηση καταγγέλλοντας κι αυτή με τη σειρά της ότι οι συνομιλητές της δεν ήταν του επιπέδου της, πράγμα που και πάλι με κατέρριψε σε αβύσσους αυτοαπόριψης και αυτοικτιρμού. Τώρα περιμένω να παιχτεί η εκπομπή με τη Στρέλλα, μήπως μάθω πέντε πράγματα για τις εγχειρήσεις αλλαγής φύλου, να γίνω επιτέλους άνθρωπος με θηλυκότητα κι εγώ...

Τελικά, εμένα κανένα παιδάκι δεν με παίζει, μανούλαααα, που λέει κι ο Καζαντζίδης...

Φίλε Οιζε, το να ενθυμείσαι πως σ' έχουμε περιθωριοποιήσει, μετά από 115 μηνύματα όπου αγορεύεις ακατάσχετα, είναι σίγουρα ένδειξη περιπαιχτικής σκωπτικότητας, μου κάνει όμως εντύπωση πως δεν εκτιμάς τον παιγνιώδη σαρκασμό ο οποίος εμπεριέχεται στις αρνητικές ψήφους των συνομιλητών σου. Θα μπορούσα να σου πω τα παραπάνω, με διαφορετικό ύφος και στυλ, ίσως και πολύ πιο σύντομα, όμως σε κάθε περίπτωση θα εννοούσα και πάλι ακριβώς τα ίδια. Επέλεξα λοιπόν ν' ακολουθήσω τις διδασκαλίες του μανιφέστου σου και να εκφραστώ "με ειρωνικές αναιρέσεις και παιγνιώδη σκώμματα".

Αρχική Δημοσίευση από parafernalia:

Αν νομίζεις λοιπόν ότι ο μόνος εχθρός μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός τότε θα πρέπει να στραφείς στον "αντάρτη" Χριστό και όχι στον "ψωρο-επαναστάτη" Εωσφόρο.

Click για ανάπτυξη...

'Ενα και το αυτό είναι Χριστός και Εωσφόρος, όταν ο ίδιος ο Τζίζους λέει στην Αποκάλυψη ότι είναι το 'Αστρο της Αυγής, που θα επιστρέψει να μας σφάξει αφού θα διαλυθεί η ισχυρή αυτοκρατορία της μόνης και αληθινής ζωής, αυτής του "εδώ και τώρα" και όχι της "μετά θάνατον - ιαχωβάδικης βασιλείας Θεού - παγκόσμιας επιχείρησης εξαπάτησης αμόρφωτων", όπως διαλύθηκαν τόσοι και τόσοι αξιόλογοι πολιτισμοί στο παρελθόν με τα καλά και τα κακά τους για να επιβάλλουν τα ιερατεία νέες σκεπτομορφές, ήθη, έθιμα και μιζέριες.
Η επανάσταση ως ζήτημα θρησκευτικό μαζικό είναι γελοία υπόθεση. Εκτός αν μιλάμε για επανάσταση διαφωτισμού και λογικής να ξεστραβωθούν οι μάζες από την αμάθεια και να αδειάσουν τα κεφάλια τους από όλα αυτά τα θρησκευτικά σκουπίδια - σκεπτομορφές, μπας και πάρουν την μοίρα στα χέρια τους ως άλλοι σύγχρονοι λευκοί μάγοι.