Λογοτεχνικά βιβλία = Χάσιμο χρόνου;

[Circadian]

Εϊναι απλό. Μια ταινία μια ιστορία, Ένα βιβλίο μια ιστορία.
Στον ίδιο χρόνο
10 ταινίες =>10 ιστορίες μέτρια αποροφημένες αν θες την έκφραση
2 βιβλία => 2 ιστορίες πολύ καλύτερα αποροφημένες

Αν το κριτήριο είναι η διαφορετικές ιστορίες και όχι η μαγεία τότε η ταινία σίγουρα τα χώνει στο βιβλίο.
Καταλαβαίνεις τώρα?

Το κριτήριο δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες, ούτε η ποσότητα τους...άμα ήταν έτσι θα καθόμασταν να διαβάζουμε παριλήψεις ταινιών και βιβλίων στο wikipedia ή κάπου αλλού. 10 ιστορίες σε 10 λεπτά...

Σου ξαναλέω, αυτή η σύγκριση που κάνεις δεν έχει κανένα νόημα, όπως και η σύγκριση λογοτεχνίας/κινηματογράφου γενικότερα. Απλά την κάνουμε χάριν συζητήσεως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Το κριτήριο δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες, ούτε η ποσότητα τους...άμα ήταν έτσι θα καθόμασταν να διαβάζουμε παριλήψεις ταινιών και βιβλίων στο wikipedia ή κάπου αλλού. 10 ιστορίες σε 10 λεπτά...

Σου ξαναλέω, αυτή η σύγκριση που κάνεις δεν έχει κανένα νόημα, όπως και η σύγκριση λογοτεχνίας/κινηματογράφου γενικότερα. Απλά την κάνουμε χάριν συζητήσεως.

Το κριτήριο για σένα δεν είναι οι διαφορετικές ιστορίες. Τα κριτήρια για τον καθένα στην αποδοχή ή όχι καθαρά σε επίπεδο γούστου μιας τέχνης είναι υποκειμενικά.Και οι πιθανές παραλλαγές των κριτηρίων άπειρες.
Γιαυτό και μισούσα το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σχολείο. Εγώ ήθελα να θάψω. ¨Ηθελα να πω πόσο αδιάφορο με αφήνουν τα κείμενα ορισμένων. Ο λόγος? Ένας και μόνος. Δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια μου, εν συντομία δεν ήταν του γούστου μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Stalitsa]

Δεν θεωρώ τα λογοτεχνικά βιβλία χάσιμο χρόνου! Θεωρώ οτι έχει πολλά πολλά καλά!! Κουβαλάς το βιβλίο μαζί σου και μπορείς να το διαβάζεις όποτε θές... Καθώς διαβάζεις την ιστορία, στο μυαλό σου δημιουργείς τις δικές σου εικόνες, πως μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές κλπ!! Θεωρώ κ θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με μία διαφήμιση που έλεγε : Με ένα βιβλίο ταξιδεύω...
Κ για μένα είναι ωραίο να ταξιδεύεις με αυτό τον τρόπο κάθε φορά!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bill]

Δεν θεωρώ τα λογοτεχνικά βιβλία χάσιμο χρόνου! Θεωρώ οτι έχει πολλά πολλά καλά!! Κουβαλάς το βιβλίο μαζί σου και μπορείς να το διαβάζεις όποτε θές... Καθώς διαβάζεις την ιστορία, στο μυαλό σου δημιουργείς τις δικές σου εικόνες, πως μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές κλπ!! Θεωρώ κ θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με μία διαφήμιση που έλεγε : Με ένα βιβλίο ταξιδεύω...
Κ για μένα είναι ωραίο να ταξιδεύεις με αυτό τον τρόπο κάθε φορά!!!

+1

Απλά χρειάζεται να αφιερώσεις πολύ χρονο ορισμένες φορες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lawnmower man]

Εϊναι απλό. Μια ταινία μια ιστορία, Ένα βιβλίο μια ιστορία.
Στον ίδιο χρόνο
10 ταινίες =>10 ιστορίες μέτρια αποροφημένες αν θες την έκφραση
2 βιβλία => 2 ιστορίες πολύ καλύτερα αποροφημένες

Αν το κριτήριο είναι η διαφορετικές ιστορίες και όχι η μαγεία τότε η ταινία σίγουρα τα χώνει στο βιβλίο.
Καταλαβαίνεις τώρα?

Προφανώς εσενα κύριε Deselene σε απασχολεί μόνο η πλοκή μιας ιστορίας και όχι αυτά που συμβαίνουν καθώς αυτή εξελίσσεται. Τα περισσότερα από τα βιβλία που έχω διαβάσει και μου άρεσαν, θα γινόντουσαν πολύ μέτριες ταινίες ακριβώς γιατί η πλοκή τους είναι απλή και λιτή. Μου άρεσαν όμως γιατί ακόμη και αν δεν εξελίσσοταν η ιστορία, απολάμβανα τις περιγραφές, την εξερεύνιση του ψυχισμού των ηρώων ή ακόμα και τις φιλοσοφικές ανησυχίες που μπορεί να που προκαλούσαν.

Μια ταινία αντλεί την δύναμή της από την πλοκή. Είναι τέτοια η φύση μιας ταινίας που αν κυλήσει χρόνος χωρίς να άλλάξουν τα δεδομένα, χωρίς να προχωρήσει η πλοκή, θα γίνει ανιαρή και κουραστική.

Τα μόνα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής και τα οποία η πλοκή ήταν το μόνο σημαντικό στοιχείο τους, είναι αυτά του Dan Brown. Ακόμα και τα βιβλία του Pratchet (σατιρική λογοτεχνία θα τα χαρακτήριζα) που διαβάζω αυτή την περίοδο δεν τα διαβάζω για να δώ τί γίνεται παρακάτω, αλλά τα διαβάζω γιατί με διασκεδάζει το γράψιμό του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Δεν θεωρώ τα λογοτεχνικά βιβλία χάσιμο χρόνου! Θεωρώ οτι έχει πολλά πολλά καλά!! Κουβαλάς το βιβλίο μαζί σου και μπορείς να το διαβάζεις όποτε θές... Καθώς διαβάζεις την ιστορία, στο μυαλό σου δημιουργείς τις δικές σου εικόνες, πως μπορεί να είναι οι πρωταγωνιστές κλπ!! Θεωρώ κ θα συμφωνήσω ΑΠΟΛΥΤΑ με μία διαφήμιση που έλεγε : Με ένα βιβλίο ταξιδεύω...
Κ για μένα είναι ωραίο να ταξιδεύεις με αυτό τον τρόπο κάθε φορά!!!

Συμφωνώ απόλυτα. Και θεωρώ πολύ σωστό αυτό που λες για τη φαντασία. Παρακολουθώντας μόνο ταινίες η φαντασία πάει περίπατο αφού τις εικόνες τις βλέπεις μπροστά σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Circadian]

Γιαυτό και μισούσα το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο σχολείο. Εγώ ήθελα να θάψω. ¨Ηθελα να πω πόσο αδιάφορο με αφήνουν τα κείμενα ορισμένων. Ο λόγος? Ένας και μόνος. Δεν ικανοποιούσαν τα κριτήρια μου, εν συντομία δεν ήταν του γούστου μου.

Θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω για το κατά πόσον αυτά καθ'εαυτά τα κείμενα σου προκάλεσαν απέχθεια για το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Μήπως έφταιγαν οι καθηγητές και ο τρόπος διδασκαλίας? Εγώ καθ'όλη την φοίτηση μου στο Λύκειο μίσησα όλα τα μαθήματα...

Θυμάμαι πάντως μια πολύ καλή φιλόλογο που μας έκανε ν.ε.λογοτεχνία. Έλεγε πως είναι αντίθετη με τη διδασκαλία του συγκεκριμένου μαθήματος στα σχολεία. Είχε απόλυτο δίκιο. Αυτό το μάθημα πιο πολύ αντιπάθεια σου προκαλούσε για τη λογοτεχνία παρά ενδιαφέρον. Με το ζόρι ν'αγαπήσεις κάτι δε γίνεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Προφανώς εσενα κύριε Deselene σε απασχολεί μόνο η πλοκή μιας ιστορίας και όχι αυτά που συμβαίνουν καθώς αυτή εξελίσσεται. Τα περισσότερα από τα βιβλία που έχω διαβάσει και μου άρεσαν, θα γινόντουσαν πολύ μέτριες ταινίες ακριβώς γιατί η πλοκή τους είναι απλή και λιτή. Μου άρεσαν όμως γιατί ακόμη και αν δεν εξελίσσοταν η ιστορία, απολάμβανα τις περιγραφές, την εξερεύνιση του ψυχισμού των ηρώων ή ακόμα και τις φιλοσοφικές ανησυχίες που μπορεί να που προκαλούσαν.

Μια ταινία αντλεί την δύναμή της από την πλοκή. Είναι τέτοια η φύση μιας ταινίας που αν κυλήσει χρόνος χωρίς να άλλάξουν τα δεδομένα, χωρίς να προχωρήσει η πλοκή, θα γίνει ανιαρή και κουραστική.

Τα μόνα βιβλία που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής και τα οποία η πλοκή ήταν το μόνο σημαντικό στοιχείο τους, είναι αυτά του Dan Brown. Ακόμα και τα βιβλία του Pratchet (σατιρική λογοτεχνία θα τα χαρακτήριζα) που διαβάζω αυτή την περίοδο δεν τα διαβάζω για να δώ τί γίνεται παρακάτω, αλλά τα διαβάζω γιατί με διασκεδάζει το γράψιμό του.

Θα συμφωνήσω με αυτό.
Εύκολα ένας σκηνοθέτης μπορεί να σου δείξει στο φακό ένα υπέροχο τοπίο, χάρμα οφθαλμών.
Ομως προσωπικά πιστεύω οτι αυτό δεν μπορεί να συγκριθεί με την προσπάθεια που θα καταβάλλει ο συγγραφέας, να σου αποδώσει το ίδιο τοπίο με λέξεις. Εχει μια διαφορετική μαγεία να συνθέτεις το παζλ του τοπίου κοματάκι κοματάκι από αυτές τις λέξεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Λογοτεχνικά βιβλία = χάσιμο χρόνου;

Nαι.

Ενώ αντίθετα "Κακά λογοτεχνικά βιβλία=χρόνος χαζοχαρούμενης απόλαυσης"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Προφανώς εσενα κύριε Deselene σε απασχολεί μόνο η πλοκή μιας ιστορίας

Προφανώς άλλωστε βαριέμαι ασύστολα τις περιγραφές χωρίς λόγο. Εδώ το βαριόμουν στα βιβλία των μαθηματικών. Προφανώς όμως επίσης και κάποιοι δεν μπορείται να καταλάβετε δεν διαφορετικότητα στα κριτήρια στην προσέγγιση του θέματος διαβάζω ένα βιβλίο.
Από μικρός δεν μάρεσαν οι περιγραφές και από μικρός μου έκανε τρομερή εντύπωση το εξορισμού συμπέρασμα ότι είμαι λάθος και κάτι κάπου χάνω. Δεν χάνω τίποτα. Αν ακολουθούσα την γενική παροπιδιασμένη άποψη και προσέγγιση η απάντηση μου θα ήταν ότι κάποιοι βρίσκουν πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν. Αλλά εγώ δεν την ακολουθώ αυτή. Τα κριτήρια μου είναι προσωπικά, και εκφέρουν προσωπικά θέλω,γούστα και αντανακλούν στοιχεία ίσως του χαρακτήρα μου. Εγώ αυτό το καταλαβαίνω! Οι κάποιοι από τους υπόλοιπους?
Ποτέ δεν είπα και δεν νομίζω κανένας (προς αυτή την άποψη) να είπε κάψτε τα βιβλία. Απλά δεν μας απασχολούν όπως εσάς.

Θα μου επιτρέψεις να αμφιβάλλω για το κατά πόσον αυτά καθ'εαυτά τα κείμενα σου προκάλεσαν απέχθεια για το μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Μήπως έφταιγαν οι καθηγητές και ο τρόπος διδασκαλίας? Εγώ καθ'όλη την φοίτηση μου στο Λύκειο μίσησα όλα τα μαθήματα...

Μου την έσπαγε ο τρόπος= δλδ το γεγονός ότι εν έγραφα το θάψιμο που ήθελα αλλά εγκωμίαζα μια μη πω πόσο κιλών ....
Αλλά δεν μάρεσε πολλές φορές ούτε το θέμα. Δεν γουστάρω τα ποιήματα ρε αδερφέ. Ειλικρινά τα μισώ. Καθομαι τώρα εγώ να σκέφτομαι τι θέλει να πει ο ποιητής με τους πόσους τόνους ναρκωτικών είχε πάρει ή γιατί το μυαλό του πέταγε αλλού. Οκ γούστο του καπέλο του, αλλά το ποιήμα σαν σύληψη δεν μαρέσει. Άρα έχω πρόβλημα και με την ύλη που γινόταν πιο έντονο, επειδή δεν μπορούσα να εκφρταστώ ότι δεν μαρέσει καθώς θα ήμουν didaskally incorrect.

Ευτυχώς το σχολείο και ένα τμήμα τον κολημένων ηλιθιοτήτων που μου επιβάλονταν τελείωσε. Ποτέ ξανά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

H λογοτεχνία δεν είναι αρκετά εντυπωσιακή και φανταχτερή όπως είναι η μουσική ή ο κινηματογράφος ή άλλες τέχνες, γι'αυτό δεν έχει τόσους οπαδούς.
Το ίδιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Οι μη φανταχτεροί έχουν τις λιγότερες επιτυχίες. Κυρίως δεν είναι οπτική τέχνη, εκτός αν ένα βιβλίο έχει αποκλειστικά ή κυρίως εικόνες, φωτογραφίες κλπ, άλλωστε αυτός είναι κι ο λόγος ότι τέτοια βιβλία πουλάνε τρελλά. Η εποχή μας όμως είναι κυρίως ηδονοβλεπτική και το μάτι αχόρταγο. Το διάβασμα είναι αργή διαδικασία, απαιτεί υπομονή και συγκέντρωση, ενώ μουσική μπορείς ν'ακούς και ταυτόχρονα να δουλεύεις. Αλλά γενικά η τέχνη του λόγου δεν χορταίνει αρκετά το μάτι και το αυτί, αλλά το νου και η φαντασία, γι'αυτό κουράζει τους ανθρώπους που αναζητούν το εντυπωσιακό οπτικό ερέθισμα. Αυτά που λέτε για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας στο σχολείο συμφωνώ ότι είναι βασική αιτία να κάνει πολλούς να σιχαίνονται το διάβασμα. Υπήρχε ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο που διάβαζε τα ποιήματα όπως ένας ηθοποιός και καθήλωνε το ακροατήριο, δεν τον πρόλαβα εγώ αλλά είχε αποκτήσει τόση φήμη που οι φοιτητές ανυπομονούσαν να μπουν στο αμφιθέατρο, κάποια στιγμή δάκρυζε κιόλας την ώρα της απαγγελίας. Το ποίημα μπορεί να γραφτεί καλά αλλά αν δεν απαγγελθεί σωστά, δεν αρέσει. Αλλά τι περιμένεις όταν υπουργός έχει πει ότι οι ποιητές είναι λαπάδες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Αλλά τι περιμένεις όταν υπουργός έχει πει ότι οι ποιητές είναι λαπάδες...

Ποιος υπουργός το είχε πει αυτό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[suspiria]

Ποιος υπουργός το είχε πει αυτό;

Υπουργός Πολιτισμού! Ναι, πολιτισμού . Κούβελας λεγόταν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Circadian]

Από μικρός δεν μάρεσαν οι περιγραφές και από μικρός μου έκανε τρομερή εντύπωση το εξορισμού συμπέρασμα ότι είμαι λάθος και κάτι κάπου χάνω. Δεν χάνω τίποτα. Αν ακολουθούσα την γενική παροπιδιασμένη άποψη και προσέγγιση η απάντηση μου θα ήταν ότι κάποιοι βρίσκουν πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν. Αλλά εγώ δεν την ακολουθώ αυτή. Τα κριτήρια μου είναι προσωπικά, και εκφέρουν προσωπικά θέλω,γούστα και αντανακλούν στοιχεία ίσως του χαρακτήρα μου. Εγώ αυτό το καταλαβαίνω! Οι κάποιοι από τους υπόλοιπους?

Ρε αδερφέ, αυτό πες τόσην ώρα! "Δε γουστάρω λογοτεχνία", έτσι απλά, όχι με θεωρίες περί ποσότητας/ποιότητας και άλλα τέτοια. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι να το πει κανείς αυτό το "δε γουστάρω και μη με πρήζετε με τη λογοτεχνικούρα σας" και καταλαβαίνω απόλυτα όσους αντιδρούν έτσι. Αλλά το ότι με το να αποκλείεις τη λογοτεχνία από τη ζωή σου χάνεις κάτι (πολλά μάλιστα) , χάνεις. Αδιαμφισβήτητα.

Τελοσπάντων, γούστο σου, καπέλο σου κι επιλογή δική σου στην τελική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DiavolakoS]

εγω αν και με κουραζει το διαβασμα βιβλιων λογω οτι δεν εχω υπομονη, καποιες φορες παλιοτερα που διαβασα καποια βιβλια και γενικως καταλαβα το πνευμα του να διαβαζεις λογοτεχνια, πιστευω οτι σου προσφερεται η δυνατοτητα να αναπτυξεις μια πιο 'ανοιχτη' σκεψη λιγοτερο αποστειρωμενη.κατι που οσο παει λειπει απο τους ανθρωπους.ολοι ψαχνουν (χωρις να εξαιρω τον ευατο μου) την 'απλοικοτητα' γιατι ηδη νιωθουν πολυ φορτωμενοι απο το αγχος που εχουν απο την καθημερινοτητα τους.και επισης επειδη τους προσφερεται κατι πιο εντυπωσιακο φαινομενικα οπως το ιντερνετ και η τηλεοραση.--ειναι καθαρα επιλογη σου αν θελεις να ανοιξεις και αλλους οριζοντες στη σκεψη και τη λεκτικη εκφραση σου διαβαζοντας λογοτεχνια.μονο τοτε δε θα σου φενεται μη αποδοτικο και 'απαρχαιωμενο'-- προσωπικα δεν διαβαζω λογοτεχνια αλλα πιστευω οτι ξερω να εκτιμαω την αξια της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Ρε αδερφέ, αυτό πες τόσην ώρα! "Δε γουστάρω λογοτεχνία", έτσι απλά, όχι με θεωρίες περί ποσότητας/ποιότητας και άλλα τέτοια. Υπάρχουν χίλιοι δυο λόγοι να το πει κανείς αυτό το "δε γουστάρω και μη με πρήζετε με τη λογοτεχνικούρα σας" και καταλαβαίνω απόλυτα όσους αντιδρούν έτσι. Αλλά το ότι με το να αποκλείεις τη λογοτεχνία από τη ζωή σου χάνεις κάτι (πολλά μάλιστα) , χάνεις. Αδιαμφισβήτητα.

Τελοσπάντων, γούστο σου, καπέλο σου κι επιλογή δική σου στην τελική.

Και γιατί ρε φίλε η λογοτεχνία πρέπει να είναι περιγραφές που πλατιάζουν 10 τόνους χωρίς λόγο? Υπάρχει αυτό κάπου στον ορισμό της λογοτεχνία? Εγώ μια χαρά γουστάρω κάποια βιβλία.Αν διαβάζεις καλά όμως θα δεις ότι λέω ότι από μικρός δεν γούσταρα τις περιγραφές που πλατιάζουν και ξαναπλατιάζουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Και γιατί ρε φίλε η λογοτεχνία πρέπει να είναι περιγραφές που πλατιάζουν 10 τόνους χωρίς λόγο? Υπάρχει αυτό κάπου στον ορισμό της λογοτεχνία? Εγώ μια χαρά γουστάρω κάποια βιβλία.Αν διαβάζεις καλά όμως θα δεις ότι λέω ότι από μικρός δεν γούσταρα τις περιγραφές που πλατιάζουν και ξαναπλατιάζουν.

Η αγαπημένη μου βιβλιοπώλης (και βιβλιοφάγος η ίδια) είναι της άποψης, ότι στις μικρότερες ηλικίες οι περιγραφές κουράζουν. Τα παιδιά θέλουν δράση. Στις μεγαλύτερες ηλικίες όμως αρέσουν οι περιγραφές.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Demelene]

Η αγαπημένη μου βιβλιοπώλης (και βιβλιοφάγος η ίδια) είναι της άποψης, ότι στις μικρότερες ηλικίες οι περιγραφές κουράζουν. Τα παιδιά θέλουν δράση. Στις μεγαλύτερες ηλικίες όμως αρέσουν οι περιγραφές.

Καλά στα λέει αν και πάλι τα πράγματα είναι υποκειμενικά.
Άλλωστε μιλάμε για την τέχνη του λόγου, και περι ορέξεως κολοκυθόπιτα σε οποιαδήποτε κριτήριο και αν το δεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[suspiria]

Και γιατί ρε φίλε η λογοτεχνία πρέπει να είναι περιγραφές που πλατιάζουν 10 τόνους χωρίς λόγο? Υπάρχει αυτό κάπου στον ορισμό της λογοτεχνία? Εγώ μια χαρά γουστάρω κάποια βιβλία.Αν διαβάζεις καλά όμως θα δεις ότι λέω ότι από μικρός δεν γούσταρα τις περιγραφές που πλατιάζουν και ξαναπλατιάζουν.

Αυτά είναι γούστα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bibliupoli]

"Αν συνηθίζετε να διαβάζετε, θα συνειδητοποιήσετε την προσπάθεια που χρειάζετε μόνο αν σταματήσετε το διάβασμα: Βάλτε στην άκρη το βιβλίο σας κι ανοίξτε την τηλεόραση. Η αίσθηση της χαλάρωσης έρχεται αμέσως. Αυτό συμβαίνει επειδή μεγάλο μέρος του μυαλού σας σταματάει να λειτουργεί. Οι εικόνες εκπέμπονται κατευθείαν στον εγκέφαλό σας. Δεν απαιτείται καμία δική σας συμμετοχή.
Αυτό σημαίνει οτι μια δημοκρατία που αποτελείται στο μεγαλύτερο μέρος της από τηλεθεατές είναι διανοητικά μειονεκτική σε σύγκριση με μια δημοκρατία που αποτελείται κατά το μεγαλύτερο μέρος της από αναγνώστες. Στο δέυτερο ήμισυ του εικοστού αιώνα, οι δικές μας δημοκρατίες μετατράπηκαν από το δεύτερο είδος στο πρώτο."
John Carey
Καθηγητής Πανεπ. Οξφόρδης, Πρ. πρόεδρος επιτροπής Βραβείου ʽBookerʼ
Οξφόρδη 2000
Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το βρείτε

https://bibliupoli.gr/giati-diavazoume/

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.