Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
giosx
Δραστήριο μέλος
Ο Γοργίας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Χειρούργος και μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 652 μηνύματα.
30-05-12
01:15
Το παράπονο ενός Έλληνα που βρέθηκε εκτός Ελλάδας
Έφυγε πριν ξεσπάσει στη χώρα μας η οικονομική κρίση και αποστασιοποιημένος από την «τρέχουσα επικαιρότητα»
θίγει τα κακώς κείμενα που ζούμε.
Μια επίκαιρη άποψη από κάθε πτυχή κι αν την αντιμετωπίσει κανείς είναι αυτή που έγραψε στις 5 Ιουλίου 2011 ο Βασίλης Μαχιάς. Σηκώθηκε κι έφυγε από μια πατρίδα που θα αδικεί τα καλύτερα παιδιά της, τα στέλνει στην ξενιτιά και τα μειώνει. Είναι ο μέσος Έλληνας που βρήκε την ευκαιρία να «την κάνει».θίγει τα κακώς κείμενα που ζούμε.
Ξετίναξε από πάνω του την κακομοιριά και την κουτοπονηριά που μετέτρεψε το πολιτικό σύστημα των τελευταίων ετών σε στάση ζωής. Απέταξε τα δεσμά της νέο-ελληνικής οσφυοκαμψίας και βρήκε το θάρρος να τα «χώσει» όπως πρέπει. Απολαύστε τον:
«Εγκατέλειψα την Ελλάδα προ εφταετίας. Τις καλές εποχές δηλαδή. Ολυμπιακοί, ευρωπαϊκό, Eurovision και καφάσια οι άδειες σαμπάνιες στη Μύκονο. «Πού πας;», με ρωτούσαν απορημένοι οι φίλοι μου. «Πουθενά δεν θα βρεις καλύτερα!». Τώρα πια η στάση τους έχει αλλάξει. «Μη τυχόν και γυρίσεις! Καλά είσαι εκεί. Δεν παλεύεται εδώ η κατάσταση.».
Όχι, ουδεμία αίσθηση διορατικότητας είχα για τα δεινά που έμελε να ακολουθήσουν. Προφήτης δεν είμαι, πόσο δε μάλλον σοφός. Πολύ απλά δεν είχα «δόντι», κομματικό μέσο, γνωριμίες ή οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά ούτε και τη διάθεση να ανταγωνιστώ αυτούς που τα είχαν. Με λίγα λόγια, καμία τύχη. Είχα ανάγκη από ένα σύστημα που να προστατεύει τον πολίτη από την ανομία. Ένα σύστημα που να αποδέχεται ως αλήθεια το αυτονόητο, να επιβραβεύει το άριστο και να απορρίπτει τον παραλογισμό. Τα κουβαδάκια μου, δηλαδή, και σε άλλη παραλία!
Θα μου πείτε τώρα, δικαίως, «τι δουλειά έχεις εσύ να εκφέρεις άποψη για τα τεκταινόμενα; Τι σε κόφτει; Αφού είσαι αμέτοχος, δεν σε αγγίζουν ούτε το μεσοπρόθεσμο, ούτε οι οριζόντιες μειώσεις μισθών και συντάξεων.» Οι πιο παθιασμένοι θα βιαστούν να με κρίνουν. «Έξω από το χορό πολλά τραγούδια λες. Δεν κάθεσαι στα αυγά σου εκεί στο Λονδίνο και άσε μας εμάς να κάνουμε ό,τι νομίζουμε.» Σωστό, εν μέρει. Αλλά επειδή ακριβώς είμαι αμέτοχος διαθέτω και το εξής πλεονέκτημα. Βλέπω τα πράγματα αποστασιοποιημένος από πάθη και συγκινησιακές φορτίσεις. Με ψυχρή λογική. Κι έτσι λογικά και ψυχρά επιθυμώ να εκφράσω την ακόλουθη απορία προς άπαντες αγανακτισμένους. Μα, αλήθεια, πραγματικά δεν γνωρίζετε ποιοι τα φάγανε τα λεφτά; Δεν έχετε την παραμικρή ιδέα ποιοι είναι οι κλέφτες, οι ψεύτες κι οι λωποδύτες; Θέλετε να τους ξετρυπώσετε, το γνωρίζω, μα πολύ φοβάμαι πως ψάχνετε σε λάθος κρυψώνες. Ας σας δώσω εγώ λοιπόν μερικά παραδείγματα (συγχωρέστε μου τις γενικεύσεις, προφανώς και υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις):
• Κλέφτες είναι οι χρυσοί ολυμπιονίκες μας που αφού μας χάρισαν την ψευδαίσθηση εθνικής ανάτασης τσεπώνοντας ταυτόχρονα τα πλουσιοπάροχα πριμ της πολιτείας, αποδείχτηκαν στην πλειοψηφία τους ντοπέ. Τσάμπα τα κροκοδείλια δάκρυα που έχυσαν μπροστά στις κάμερες. Ο Έλλην φορολογούμενος πλήρωσε!
• Κλέφτες, όπως αποδεικνύεται, είναι οι πρόεδροι των ομάδων σας τους οποίους αποθεώνετε τις Κυριακές μεσημέρια διότι «στήνουν» παιχνίδια, ξεπλένουν βρώμικο χρήμα και ζημιώνουν τόσο το κράτος (ΟΠΑΠ) όσο και όσους δοκιμάζουν την τύχη τους παίζοντας στοίχημα.
• Κλέφτες επίσης οι ιδιοκτήτες καμπόσων νυχτερινών μαγαζιών όπου χρόνια ολόκληρα αφήνατε μηνιάτικα και δώρα (πάλε ποτέ) για μια ζεμπεκιά, για το καλό το πρώτο τραπέζι, για φιστίκια, αλκοόλ και γαρύφαλλα. Αποδεδειγμένες οικονομικές ατασθαλίες, εκτεταμένη φοροδιαφυγή, παραβίαση αδειών λειτουργίας κλπ.
• Κλέφτες αρκετοί από τους εθνικούς τροβαδούρους μας που ξέχασαν ή αμέλησαν να δηλώσουν τα εισοδήματά τους. Με πρώτο και καλύτερο βέβαια τον τραγουδιστή-αηδόνι, σύζυγο νυν βουλευτού και πρώην υπουργού. Μα, με ψίχουλα θα ασχολούμεθα τώρα κύριε δικαστά;
• Κλέφτης ο ταξιτζής που με χρεώνει διπλά και τριπλά για μία κούρσα αεροδρόμιο-Κολωνό κάθε φορά που επισκέπτομαι την Αθήνα. Λόγω κάποιας περίεργης σύμπτωσης μάλιστα το «καπέλο» αποδεικνύεται πάντα υψηλότερο τις φορές που παραδέχομαι πως ζω μόνιμα έξω. Αθάνατη Ελληνική φιλοξενία! Για απόδειξη δε ούτε ερώτημα.
• Κλέφτες οι μοναχοί που επιδίδονται σε business εκατομμυρίων με ξιπασμένους πολιτικούς καλώντας σας ταυτόχρονα σε προσευχή και νηστεία. Κατά τα άλλα, τα του καίσαρος τω καίσαρι και τα του θεού τω θεώ.
• Κλέφτες και οι παπάδες που τσεπώνουν αδήλωτα τρακοσάρια «για την εκκλησία» από γάμους και βαφτίσια. Και ο δίσκος φυσικά να γυρίζει.
• Κλέφτης ο καφετζής στην Πλάκα στης Κρήτης που αρνείται πεισματικά να χτυπήσει στην ταμιακή του το φραπεδάκι που παραγγέλνω για την παραλία.
• Κλέφτης και ο εφημεριδοπώλης στο διπλανό χωριό της Ελούντας για τον ίδιο λόγο.
• Κλέφτες οι εφοριακοί που κάνουν τα στραβά μάτια στους φοροφυγάδες.
• Κλέφτες οι αστυνομικοί που χρηματίζονται για να παρέχουν προστασία σε άλλους κλέφτες.
• Κλέφτες όσοι παίρνουνε άδεια από την σημαία γιατί πληρώνονται χωρίς να παράγουν.
• Κλέφτες όσοι ζητάνε διευκολύνσεις και ρουσφέτια για «το παιδί που ζορίζεται στο στρατόπεδο» και «την θυγατέρα με τα τέσσερα μάστερ που θέλει να δουλέψει στην τοπική ΔΕΚΟ».
• Κλέφτες οι δημόσιοι υπάλληλοι που την κοπανάνε από το γραφείο στις 12:30. Κλέφτες και οι συνάδελφοί τους που τους χτυπάνε την κάρτα. Αλλά είπαμε: μεταξύ κατεργάρηδων αλληλεγγύη..
• Κλέφτες οι υπάλληλοι δήμων και νομαρχιών που εκδίδουν μεν τιμολόγια αλλά πλαστά.
• Κλέφτες οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων γιατί πολύ απλά αυθαιρέτησαν.
• Κλέφτες και οι μηχανικοί που παραβαίνουν τους όρους δόμησης για να βγάλουν παραπάνω τετραγωνικά ως υπερυψωμένα υπόγεια και ημιυπαίθριους.
• Κλέφτες οι επίορκοι δικαστές και οι φίλοι τους δικηγόροι που εμπλέκονται σε κυκλώματα.
• Κλέφτες οι συνδικαλιστές που παραλύουν το κράτος, μας κόβουν το ρεύμα και ζημιώνουν όσους επιθυμούν να δουλέψουν.
• Κλέφτες οι εκπαιδευτικοί που λαμβάνουνε μαύρα από ιδιαίτερα.
• Κλέφτες οι δημοσιογράφοι που κουβαλούν μετρητό αγνώστου προελεύσεως σε πλαστικές σακούλες απορριμμάτων.
• Κλέφτες οι καθηγητές πανεπιστημίου που διορίζουν παιδιά και εγγόνια στις σχολές τους με αδιαφανείς διαδικασίες. Αν δεν κοιτάξεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
• Κλέφτες αυτοί που πωλούν τενεκέδες λάδι παραγωγής τους χωρίς να δηλώνουν το επιπλέον εισόδημα.
• Κλέφτες γιατροί και φαρμακοποιοί που στήνουν εισπρακτικές εταιρίες στην πλάτη των ασθενών γράφοντάς τους αχρείαστα φάρμακα που ασφαλώς κάποιος εν τέλει πρέπει να πληρώσει (τα ασφαλιστικά ταμεία γι' αυτούς που αναρωτιούνται).
• Κλέφτες οι νοικοκύρηδες που διατηρούν ανασφάλιστες οικονόμους και στερούν πόρους από τα ταμεία.
• Κλέφτες οι αιώνιοι φοιτητές γιατί καταναλώνουν κρατικούς πόρους κωλοβαρώντας.
Κλέφτες, κλέφτες, κλέφτες. Μιάμιση σελίδα κλέφτες (ενδεικτικά). Συμπέρασμα; Κλέφτες υπάρχουν πολλοί. Αλλά εσείς βεβαίως δεν ανήκετε σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. Ούτε και που πήρε το μάτι σας κάτι ύποπτο, κάτι ανάρμοστο γύρω σας τόσα χρόνια. Όχι, εσείς είστε όλοι τα θύματα μίας μεγάλης πλεκτάνης. Μιας αμερικανοσιωνικής συνομωσίας ενάντια στο ταλαίπωρο Ελληνικό έθνος που αρνείται να καταναλώσει κουτόχορτο αντιστεκόμενο στα αντιλαϊκά σχέδια των πολυεθνικών. Κούνια που μας κούναγε! ΚΛΕΦΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΑΣ! ΕΓΩ, ΕΣΥ, Ο ΔΙΠΛΑΝΟΣ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΜΑΣ!
Την αγανάκτησή σας λοιπόν δεν την συμμερίζομαι. Το αίσθημα αδικίας σας δεν το καταλαβαίνω. Για ένα πράγμα μονάχα εξακολουθώ να αναρωτιέμαι. ΠΟΥ ΠΗΓΕ Η ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ ΣΑΣ ΜΩΡΕ ΈΛΛΗΝΕΣ;
Έχουμε καταντήσει οι ψωμοζήτουλες της Ευρώπης εξαρτώντας την επιβίωση μας από λεφτά άλλων. Και όταν αυτοί μας τα δίνουν (ναι, με τόκο βεβαίως - κι εμείς το ίδιο θα κάναμε), εμείς τους ζητάμε και τα ρέστα. Απαιτούμε. Εκβιάζουμε.
Θεωρούμε πως μας έχουν ανάγκη. Πως μας οφείλουν χρέος μεγάλο επειδή κάπου κάποιοι κάποτε σε αυτόν τον τόπο παρήγαγαν πολιτισμό. Επειδή τότε εκείνοι κοιμόντουσαν ακόμα στις σπηλιές με τα αγρίμια. Οι εποχές άλλαξαν Έλληνες και εμείς αμελήσαμε να επιβιβαστούμε στο τρένο του χρόνου.
Ας πάρουμε μερικά μαθήματα από το παράδειγμα άλλων πραγματικά υπερήφανων λαών, όπως οι Ιάπωνες λόγου χάρη. Ξεφυλλίζω μία εκ των μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδων στη Μ. Βρετανία λίγες εβδομάδες μετά την ανυπολόγιστη τραγωδία που χτύπησε το νησί τους. Ολοσέλιδη καταχώρηση υπογεγραμμένη από τον ίδιο τον Ιάπωνα πρωθυπουργό. Αναφέρεται στην οικονομική βοήθεια που προσέφερε ο Βρετανός φορολογούμενος στο δοκιμαζόμενο έθνος του.
«Από τα βάθη της καρδιάς μας σας ευχαριστούμε για την αμέριστη συμπαράσταση σας τούτες τις δύσκολες ώρες.
Ο Ιαπωνικός λαός δεν ξεχνά. Θα ορθοποδήσουμε. Θα ανταποδώσουμε. Ευχαριστούμε.»
Ευχαριστούμε. Έτσι απλά. Αντρίκια. Λακωνικά.
Εμείς εξακολουθούμε να θεωρούμε πως τα λεφτά που μας δανείζουν οι ξένοι ξεφυτρώνουν ως μάννα εξ' ουρανού.
Δίχως κόπο. Δίχως ιδρώτα. Δίχως δουλειά. Έχουμε καταντήσει τόσο εγωπαθείς που αδυνατούμε να αντιληφθούμε πως τα λεφτά δεν ανήκουν σε αόρατους αιμοδιψείς τραπεζίτες, πως δεν είναι παρά οι οικονομίες νοικοκυριών και συνταξιούχων, οι καταθέσεις τους, τα αποθεματικά των ασφαλιστικών τους ταμείων, οι φόροι που έχουν πληρώσει στο κράτος τους.
Και κάτι ακόμα: αρνούμαστε να δεχθούμε πως έχουν κάθε δικαίωμα να επιλέξουν τι θα τα κάνουν.
Ακόμη και να τα κάψουν, που λέει ο λόγος, έχουν δικαίωμα παρά να τα δανείσουν σε εξυπνάκηδες κομπιναδόρους αρχοντοχωριάτες που πλαστογραφούνε στατιστικές προκειμένου να κοροϊδέψουν τους αγαθούς και τους αδαείς.
Τους εαυτούς μας κοροϊδεύουμε Έλληνες. Κανέναν άλλον. Ξεχάσαμε το ευχαριστώ. Απαξιώσαμε το φιλότιμο. Γίναμε αγνώμονες. Αχάριστοι.
Την λύση φίλοι μου δεν θα τη βρείτε στους δρόμους και στις αγανακτισμένες πορείες. Η λύση είναι (ακόμα) στα χέρια σας. Μπροστά στα μάτια σας. Αντισταθείτε στην ανομία. Καταδικάστε την παρανομία ακόμη κι αν αυτή είναι μέσα στο σπίτι σας. Καταγγείλτε τον κλέφτη ακόμα κι αν αυτός είναι ο αδερφός σας. Περιθωριοποιείστε τον καταχραστή ακόμη κι αν τυγχάνει να είναι συνάδελφός σας (που μάλλον θα είναι εδώ που τα λέμε). Τιμωρήστε τον φοροδιαφυγά. Μην ψωνίζετε το παραμικρό από όσους δεν εκδίδουν αποδείξεις. Επιβραβεύστε τον τίμιο, τον σωστό, τον νομοταγή επαγγελματία.
Μα, πάνω απ' όλα ΑΛΛΑΞΤΕ! Τους γύρω σας και τον εαυτό σας.
Διαφορετικά κάντε την αγανάκτησή σας κορνίζα πάνω από το τζάκι να την βλέπουνε τα παιδιά μας και να την φτύνουν». Απορίες;;;
Τόνια Τσακίρη
η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
Παροικίες των Ελλήνων στο εξωτερικό, λόγω κρίσης
Η αλματώδης αύξηση της ανεργίας, η ανασφάλεια και οι δύσκολες συνθήκες στη χώρα μας στρέφουν όλο και περισσότερους στην απόφαση να την εγκαταλείψουν
Μεταναστευτικό κύμα που αργά αλλά σταθερά διογκώνεται, κυρίως από επιστημονικό προσωπικό που αναζητεί εργασία ή καλύτερη θέση, καταγράφεται το τελευταίο διάστημα εξαιτίας της ανεργίας, της ανασφάλειας και γενικά των δύσκολων συνθηκών στη χώρα μας που έχουν διαμορφώσει η ύφεση και η οικονομική κρίση. Τέσσερις στους δέκα Ελληνες δηλώνουν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους για να εργαστούν σε άλλη χώρα, ενώ πολλοί έχουν ήδη καταφύγει στο εξωτερικό, δημιουργώντας «παροικίες» Ελλήνων· όπως στον Αραβικό κόλπο που καταφεύγουν κυρίως μηχανικοί και γενικότερα εργαζόμενοι στον κατασκευαστικό κλάδο, στο Λονδίνο το οποίο επιλέγουν απασχολούμενοι στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, στο Παρίσι που απορροφά εργαζομένους από όλους τους κλάδους, στη Γερμανία που ενσωματώνει ανθρώπινο δυναμικό από τον ιατρικό κλάδο, στα Βαλκάνια που προσελκύουν εργαζόμενους από τον τραπεζικό τομέα, κτλ.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και γενικότερα η Μέση Ανατολή αποτελούν γεωγραφική περιοχή που δείχνουν να προτιμούν ιδιαίτερα οι Ελληνες οι οποίοι αναζητούν μια καλύτερη τύχη στο εξωτερικό. Ειδικότερα για τους μηχανικούς και τους εργαζομένους στον χώρο των κατασκευών η φυγή στις χώρες του Αραβικού Κόλπου αποτελεί σχεδόν μονόδρομο, καθώς η κατασκευαστική αγορά στην Ελλάδα βρίσκεται σε μεγάλη ύφεση, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Κ. Παπαδόπουλος, πολιτικός μηχανικός με 38 έτη προϋπηρεσίας, ο οποίος εργάζεται στη Σαουδική Αραβία, στην πολυεθνική Αramco, τους τελευταίους έξι μήνες, μετά την απόλυσή του από την J&Ρ Αβαξ.
«Ο όμιλος έκανε μαζικές απολύσεις, όπως άλλωστε και πολλές άλλες τεχνικές εταιρείες», προσθέτει ο κ. Παπαδόπουλος, «και σε αυτό το πλαίσιο το καλοκαίρι απολύθηκα. Στην Ελλάδα δεν μπορούσα να βρω εργασία και έτσι κατέληξα στη Σαουδική Αραβία, στην Αramco, όπου κατασκευάζουμε εργοστάσια αφαλάτωσης. Οι συνθήκες εργασίας είναι σκληρέςστη Σαουδική Αραβία, καθώς εργαζόμαστε 70 με 80 ώρες την εβδομάδα, αλλά ο μισθός μου είναι 140.000
δολάρια τον χρόνο,με πληρωμένη τη διαμονή μου και τέσσερα εισιτήρια για την Ελλάδα. Βέβαια, η οικογένειά μου έμεινε πίσω στην Ελλάδα, κάτι που προβληματίζει πολλούς Ελληνες, γι΄ αυτό και το εξωτερικό ενδείκνυται για τους πιο νέους μηχανικούς».
Υπολογίζεται ότι τα τελευταία χρόνια μόνο το Ντουμπάι υποδέχεται το 5% των ελλήνων αποφοίτων μηχανικών όλων των ειδικοτήτων. Ωστόσο, η διεθνής κρίση έχει επηρεάσει και τον τομέα των κατασκευών στα ΗΑΕ, αν και αυτό το έτος αναμένεται να ανακάμψει η αγορά. Πάνω από 130 ελληνικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στα ΗΑΕ, πρωτίστως στον τομέα του εμπορίου και της γούνας και δευτερευόντως στις κατασκευές, στη ναυτιλία, την πληροφορική, στις υπηρεσίες, κ.ά. Τα δύο τελευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί μια μείωση της τάξης του 40% στους μισθούς των μηχανικών και σε αυτές τις χώρες λόγω της διεθνούς κρίσης αλλά και της πολύ μεγάλης προσφοράς εργασίας όχι μόνον από την Ελλάδα, αλλά και από την Πορτογαλία και από πολλές άλλες χώρες. Σήμερα ο μέσος μηνιαίος μισθός για έναν έλληνα πολιτικό μηχανικό με εμπειρία είναι περίπου τα 7.000 δολάρια, σημειώνει ο κ. Παπαδόπουλος, ενώ για τους Ασιάτεςόπως για τους Φιλιππινέζους, τους Πακιστανούς ή τους Ινδούς- οι οποίοι προτιμώνται, είναι τα 2.000 ως 4.000 δολάρια.
«Εδώ είναι μια χαρά»
Στον Αραβικό Κόλπο, αλλά λίγο πιο πέρα, στο Αμπου Ντάμπι, μετακόμισε και ο κ. Κ. Δανιηλίδης, ο οποίος εργάζεται στην αμερικανική εταιρεία διαχείρισης και οργάνωσης κατασκευών ΑΤS από τον Οκτώβριο του 2010. Ο κ. Κώστας Δανιηλίδης απασχολήθηκε στην Ελλάδα ως μηχανικός τοπογράφος για πολλά χρόνια σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείεςόπως οι Εμπεδος, Κόμβος, ΕΤΑ-, αλλά το τελευταίο διάστημα ήταν αδύνατον να βρει εργασία στη χώρα μας, όπως υποστηρίζει ο ίδιος. «Για αυτό», επισημαίνει ο κ. Κ. Δανιηλίδης, «έκανα έρευνα εργασίας στο Ιnternet και μέσα σε δύο μήνες βρήκα εργασία στο Αμπου Ντάμπι, με μισθό 10.000 δολάρια τον μήνα, ενώ στην Ελλάδα οι μισθοί είναι σαφώς πολύ πιο χαμηλοί. Πάντως, το πιο δύσκολο στη μετακόμιση στο εξωτερικό είναι ο χωρισμός από την οικογένεια και τα αγαπημένα πρόσωπα».
Οσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης στο Αμπου Ντάμπι ο κ. Δανιηλίδης τόνισε ότι « είναιπολύ καλές. Οι Αμερικανοί είναι οι καλύτεροι ξένοι φίλοι, η διαβίωση είναι αρχοντική αλλά η ζωή πλαστική, αν και χωρίς άγχη. Επίσης, οι ντόπιοι είναι εξαιρετικά φιλικοί και γενικά οι Ελληνες είναι πολύ αγαπητοί και αποδεκτοί. Το κόστος ζωής σε πολλές περιπτώσεις είναι ίδιο με αυτό στην Αθήνα, εκτός από τα ταξί, τη βενζίνη και τα αυτοκίνητα.Ειδικά για τους μηχανικούς, εδώ είναι μια χαρά διότι τα έργα γίνονται σωστά και η ποιότητα είναι ασύγκριτη σε σχέση με την Ελλάδα».
Ποιότητα ζωής
Επιπλέον, καταλήγει ο κ. Δανιηλίδης, «η ποιότητα της καθημερινής ζωής εδώ είναι πάρα πολύ υψηλή. Οι υπηρεσίες δουλεύουν εκπληκτικά, αφού μπορείς να έχεις δίπλωμα οδήγησης σε 10 λεπτά της ώρας, ενώ κανείς δεν κλέβει, αφήνεις τα πάντα και δεν τα πειράζει κανείς, νιώθεις ασφάλεια όσο πουθενά στον κόσμο». Βέβαια στις αραβικές αγορές, σύμφωνα με τον κ. Ν. Γιαννουλάτο, διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας συμβούλων επιχειρήσεων Cornerstone Αthens, «ο ανταγωνισμός είναι οξύς, οι συνθήκες δύσκολες, ενώ τα επίπεδα των απαιτήσεων των έργων είναι πολύ υψηλά. Σε όλες αυτές τις προκλήσειςμπορούν να απαντήσουν με επιτυχία οι Ελληνες και συγκεκριμένα τα στελέχη που αποφασίζουν να εκπατριστούν σε τέτοιες χώρες». Οι σταθερές αξίες
Μια άλλη «παροικία» που έχει δημιουργηθεί λόγω της κρίσης στην Ελλάδα, αλλά και της γενικότερης κατάστασης, είναι αυτή της Γερμανίας, η οποία αποτελείται από γιατρούς, ενώ η Αγγλία και η Γαλλία αποτελούν σταθερές αξίες για τους έλληνες εργαζομένους. Το Παρίσι επέλεξε η κυρία Χριστίνα Αλυσσανδράκη, η οποία προσλήφθηκε ως managing director στην εταιρεία καλλυντικών Αnne Semonin τον Νοέμβριο του 2010, καθώς η ομάδα μάρκετινγκ που εργαζόταν στην εταιρεία ποτών Αμβυξ στην Ελλάδα καταργήθηκε. «Εψαξα και στην Ελλάδα για να βρω εργασία», επισημαίνει η κυρία Χριστίνα Αλυσσανδράκη, «αλλά γνωρίζοντας την κατάσταση είχα ρίξει όλο το βάρος σε αιτήσεις στο εξωτερικό. Ημουν μια έμπειρη και σε φυσιολογικά πλαίσια πληρωμένη marketing manager στην Αμβυξ, αλλά αν έμενα στην Ελλάδα το πολύ να έβρισκα κάτι με 30% λιγότερα χρήματα».
«Γενικά στο Παρίσι», σύμφωνα με την κυρία Αλυσσανδράκη, «οι μισθοί είναι καλύτεροι απ΄ ό,τι στην Ελλάδα, το κόστος συγκοινωνίας στη γαλλική πρωτεύουσα είναι χαμηλότερο, με άψογες υπηρεσίες, τα αγαθά στο σουπερμάρκετ χαμηλότερα, η βενζίνη χαμηλότερη κι αν δεν υπήρχαν τα υψηλά ενοίκια εντός πόλης θα έλεγα πως κερδίζεις σε όλα».
«Είναι γεγονός ότι όλο και περισσότεροι, κυρίως νέοι σε ηλικία Ελληνες, εκπατρίζονται προς αναζήτηση εργασίας. Μάλιστα, το νέο μεταναστευτικό ρεύμα δεν αφορά μόνο τα άτομα υψηλής επαγγελματικής κατάρτισης,όπως συνέβαινε τα τελευταία χρόνια, αλλά και απλούς εργαζομένους οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και την οικογένειά τους» αναφέρει ο κ. Γιαννουλάτος.
Οι φοιτητές δεν γυρίζουν πίσω...
Η κυρία Ούρσουλα Δημητρίου (αριστερά) και η κυρία Σωζήτα Γκουντούνα, οι οποίες σπούδασαν στο Λονδίνο, δεν αποφασίζουν να γυρίσουν στην Ελλάδα ενώ, όπως λέει ο κ. Μάκης Μαλαφέκας που ζει και εργάζεται στη Γαλλία, η παρούσα δυσμενής κατάσταση λειτουργεί ανασταλτικά για να κάνει κάποιος σχέδια οριστικού επαναπατρισμού Oπρώτος προορισμός των Ελλήνων για σπουδές είναι η Αγγλία και ειδικότερα το Λονδίνο, ενώ πλέον παραμένουν εκεί και μετά το πέρας των σπουδών για να εργαστούν. Αυτή την πόλη επέλεξε και η κυρία Σωζήτα Γκουντούνα για σπουδές Φιλοσοφίας και διδακτορικό στην Ιστορία Τέχνης και δεν αποφασίζει να γυρίσει στην Ελλάδα διότι όπως λέει «οι πανεπιστημιακές θέσεις δεν ανοίγουν εύκολα στη χώρα μας, οι μισθοί είναι πενιχροί και κυρίως τώρα με την κρίση δεν δίνεται εύκολα χρηματοδότηση για καλλιτεχνικές παραγωγές. Οταν τελείωσα τις σπουδές μου σχεδίαζα να γυρίσω στην Ελλάδα», αναφέρει η κυρία Γκουντούνα, «αλλά η κρίση με κρατάει στην Αγγλία».
Οι γιατροί
Στο Λονδίνο βρέθηκε και η κυρία Ούρσουλα Δημητρίου για να κάνει το διδακτορικό της στην Αρχιτεκτονική μετά την ολοκλήρωση των σπουδών της στην Ελλάδα και η κρίση την κάνει σκεπτική στο να γυρίσει πίσω. Μέχρι να αλλάξουν οι συνθήκες στην Ελλάδα η κυρία Δημητρίου δεν σκέφτεται να έρθει στην Ελλάδα, ενώ προσθέτει ότι «όσοι από τους γνωστούς μου βρίσκονται ήδη στο Λονδίνο δεν σκέφτονται να γυρίσουν στην Ελλάδα, ακόμα και αυτοί που ήταν σίγουροι για την επιστροφή τους πριν από την κρίση». Οι μισθοί, καταλήγει η ίδια, είναι σαφώς καλύτεροι αλλά το Λονδίνο έχει πολύ πιο υψηλό κόστος ζωής.
Μια άλλη κατηγορία σπουδαστών που πάνε στην Αγγλία, τη Γερμανία, κ.α., για μεταπτυχιακά και ειδικότητες και παραμένουν εκεί είναι οι γιατροί. Οι εκτιμήσεις ανεβάζουν τον αριθμό των νέων γιατρών που αναχωρούν κάθε χρόνο για τα νοσοκομεία του εξωτερικού σε περισσότερους από 1.000. Σε έρευνα της Εταιρείας Νέων Γιατρών στους φοιτητές των Ιατρικών Σχολών της χώρας το 70% απάντησαν πως σκέφτονται να λάβουν την ειδικότητά τους σε κάποιο πανεπιστημιακό νοσοκομείο του εξωτερικού (κυρίως Βρετανία, ΗΠΑ και Γερμανία), με προοπτική να εργαστούν εκεί. Στην Ελλάδα η λίστα αναμονής για πολλές ειδικότητες κρατά πολλά χρόνια, όπως ανέφερε ελληνίδα οδοντίατρος που ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. «Στην Ελλάδα αν τελειώσεις την Οδοντιατρική πρέπει να ανοίξεις το δικό σου ιατρείο, που σημαίνει ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 50.000 ευρώ δάνειο μόνο για τα εργαλεία, με έναν συντηρητικό προϋπολογισμό, χωρίς το οίκημα. Στο Λονδίνο όμως μπορείς να εργαστείς αρχικά ως υπάλληλος σε ένα οδοντιατρείο με αρχικό μισθό 3.000- 4.000 ευρώ» σημειώνει η ίδια οδοντίατρος.
Δυσμενής κατάσταση
Στη Γαλλία ζει και εργάζεται ο κ. Μάκης Μαλαφέκας, ο οποίος σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Αρχαιολογία, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ανθρωπολογία, και αυτή την περίοδο ασχολείται με τη μετάφραση και κυρίως τη συγγραφή. Η κρίση δεν οδήγησε τον κ. Μαλαφέκα στη Γαλλία, αφού βρίσκεται εκεί από το 1997, αλλά σύμφωνα με τον ίδιο η παρούσα δυσμενής κατάσταση σίγουρα λειτουργεί ανασταλτικά για να κάνει κάποιος σχέδια οριστικού επαναπατρισμού. Πάντως, επισημαίνει ο κ. Μαλαφέκας, «οι μισθοί είναι προφανώς καλύτεροι (κατώτερος επιτρεπόμενος μισθός 1.070 ευρώ καθαρά τον μήνα, μέσος μισθός γύρω στα 1.600
ευρώ) και οι εργασιακές συνθήκες σχετικά καλύτερες (35ωρο, συλλογικές συμβάσεις, πληρέστερη κοινωνική ασφάλιση), όμως κι εδώ η ανεργία βρίσκεται σε αδιάκοπη ανοδική πορεία τα τελευταία τρία χρόνια (11% τον περασμένο Ιανουάριο), ενώ πολύς κόσμος που υποτίθεται ότι διαθέτει εργασία στην ουσία υποαπασχολείται».
ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Εurostat, τέσσερις στους δέκα Ελληνες δηλώνουν έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον τόπο διαμονής τους και να εγκατασταθούν σε άλλη περιοχή ή χώρα στην περίπτωση που μείνουν άνεργοι και δεν σταθεί δυνατόν να βρουν νέα εργασία. Συγκεκριμένα, η γενιά η οποία φαίνεται να έχει τη μεγαλύτερη πρόθεση να μετακομίσει είναι η γενιά των 25 ως 35 ετών· συχνά πτυχιούχοι και απογοητευμένοι από την αγορά εργασίας. Επίσης, υπάρχει η κατηγορία των υψηλόβαθμων στελεχών, η οποία έχει επηρεαστεί δυσμενώς από την ύφεση και επιλέγει το εξωτερικό ως λύση για τη διατήρηση ενός ικανοποιητικού τρόπου ζωής. «Αξίζει να αναφερθεί», καταλήγει ο κ. Ν. Γιαννουλάτος, «ότι τον τελευταίο ενάμιση χρόνοκαι στην εταιρεία μας έχουμε παρατηρήσει μια κατακόρυφη αύξηση του ενδιαφέροντος των στελεχών για επαγγελματικές ευκαιρίες στο εξωτερικό,από τον κατασκευαστικό τομέα με έμφαση στις αραβικές χώρες, αλλά και γενικά σε όλους τους χώρους. Παράλληλα, έχουμε παρατηρήσει ότι και οι εταιρείες, κυρίως οι πολυεθνικές, προτείνουν σε υψηλόβαθμα στελέχη να μετακομίσουν σε διάφορες χώρες, όπως για παράδειγμα η Ρωσία, για να αναλάβουν εκεί την ανάπτυξη θυγατρικών. Η τάση αυτή ολοένα και αυξάνεται λόγω της ανάγκης των εταιρειών να μειώσουν το κόστος του υψηλόβαθμου προσωπικού στην ελληνική αγορά και παράλληλα να ενισχύσουν τις θυγατρικές τους σε χώρες όπου υπάρχει ανάπτυξη. Τα στελέχη που δέχονται τέτοιες προτάσεις συνήθως τις αποδέχονται, αφού γνωρίζουν ότι η εναλλακτική τους είναι το να βρεθούν εκτός αγοράς εργασίας σε μια πολύ δύσκολη περίοδο».
Οι κατασκευαστικές πάνε στη Μέση Ανατολή
Ελληνικές εταιρείες διεκδικούν και παίρνουν έργα στον Αραβικό Κόλπο
Στις αγορές της Μέσης Ανατολής και του Αραβικού Κόλπου στρέφονται οι ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες σε μια προσπάθεια να καλύψουν τις απώλειες που έχουν στην εσωτερική αγορά εξαιτίας της ύφεσης. Ομως και εκεί τα έργα κινούνται με μικρότερους ρυθμούς, αφού η διεθνής κρίση έχει επηρεάσει και αυτές τις αγορές. Πάντως, οι έλληνες κατασκευαστές συνεχίζουν να διεκδικούν και να παίρνουν έργα στη Μέση Ανατολή και γενικά στον Αραβικό Κόλπο. Οι μεγαλύτερες ελληνικές κατασκευαστικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή είναι ο όμιλος ΓΕΚ Τέρνα, ο όμιλος Ελλάκτωρ, ο όμιλος J&Ρ Αβαξ και η Αθηνά, η Αρχιρόδον. Οσον αφορά τους έλληνες μηχανικούς, όπως λένε πηγές της αγοράς, «έχουν καλό όνομα στην πιάτσα» και ως εκ τούτου παρά τη μείωση του έργου των ελληνικών εταιρειών συνεχίζεται η ροή ελλήνων μηχανικών από την Ελλάδα προς τις χώρες του Κόλπου καθώς πολλοί εργάζονται για λογαριασμό ξένων εταιρειών.
Ο όμιλος ΓΕΚ Τέρνα έχει ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων ύψους 2,03 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 350 εκατ. ευρώ αφορούν τις αγορές της Μέσης Ανατολής και των Βαλκανίων. Τα σημαντικότερα έργα που εκτελεί η Τέρνα είναι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ένα οικιστικό και εμπορικό σε 280.000 τ.μ., στο Κατάρ ένα ιδιωτικό οικοδομικό σε 220.000 τ.μ. και στο Μπαχρέιν ένα οικιστικό που αποτελείται από 326 βίλες. Εργα ύψους 780 εκατ. ευρώ υλοποιεί ο όμιλος Ελλάκτωρ στη Μέση Ανατολή, εκ των οποίων τα βασικότερα είναι το Βlue City στο Ομάν της Ιορδανίας (μια νέα πόλη που θα φιλοξενεί περίπου 250.000 κατοίκους και μαζί με τις γύρω περιοχές θα έχει τη δυνατότητα να υποδέχεται δύο εκατομμύρια τουρίστες τον χρόνο), αν και αυτό το έργο δεν έχει προχωρήσει σημαντικά, το νέο αεροδρόμιο στην Ντόχα, ο αυτοκινητόδρομος Fujairah (ΗΑΕ), ο πρώτος οδικός άξονας (Κουβέιτ) και η αμερικανική σχολή στο Ντουμπάι.
Ο όμιλος J&Ρ Αβαξ και η εξαγορασθείσα Αθηνά υλοποιούν έργα ύψους περίπου 260 εκατ. ευρώ στην περιοχή, όπως έργο στο αεροδρόμιο στο Αμμάν, ένα έργο στο νησί Σόουα και άλλα έργα υποδομής, ενέργειας και λιμενικά. Επιπλέον, η Ιντρακάτ έχει παρουσία στη Συρία, όπου σκοπεύει να αναπτύξει εμπορικό κέντρο στο δεύτερο εξάμηνο του 2011, το οποίο αφορά μια επένδυση ύψους 80 εκατ. ευρώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
30-05-12
19:17
Ο Οκτώβριος του 2009 ήταν το τέλος μίας εποχής για την Ελλάδα. Ένα τέλος που κάποτε θα ερχόταν ούτως ή άλλως αλλά θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετικό και το κυριότερο να αποτελούσε την ευκαιρία για ένα νέο και ευοίωνο ξεκίνημα και όχι την αρχή μίας περιόδου οικονομικού και κοινωνικού χάους. Η πολιτική στρατηγική (
Παπανδρέου να πανικοβάλει τις αγορές και να διασύρει την Ελλάδα διεθνώς άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου βγάζοντας από μέσα τους καταστρεπτικές δυναμικές και τάσεις οι οποίες έδωσαν, ξαφνικά, ζωή στο σενάριο της εξόδου της χώρας απ' το ευρώ, 'ξυπνώντας' τη δραχμή απ' τη χειμέρια νάρκη που βρισκόταν απ' το 2002.
Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα σενάρια παραμονής ή εξόδου της χώρας απ' το ευρώ τρέχουν ταυτόχρονα, προκαλώντας πρωτοφανή χρηματοπιστωτική, οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια με τον κίνδυνο ο φόβος για αποχώρηση απ' την ευρωζώνη να λειτουργήσει, τελικά, ως αυτοεπαληθευόμενη προφητεία, προκαλώντας, πράγματι, την επιστροφή στη δραχμή κάτω από δραματικές συνθήκες.
Ο πανικός που επέδειξε ο κ. Παπανδρέου και όσα έπραξε στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του θα στοιχειώνουν την Ελλάδα για δεκαετίες. Οι ηγέτες δεν επιτρέπεται να πανικοβάλλονται, πόσο μάλλον να πανικοβάλλουν όλους τους υπόλοιπους. Αλλά ο πρώην Πρωθυπουργός αποδείχτηκε, μάλλον, λιγότερο ηγέτης και περισσότερο κακός καπετάνιος ενός προβληματικού αλλά συνηθισμένου σε κακοκαιρίες πλοίου, που αφού το βάφτισε 'Τιτανικό' το παρέδωσε στις 'ένοπλες δυνάμεις' των αγορών για να το βομβαρδίσουν. Έπειτα, προκειμένου να καθυστερήσει τη βύθιση του, ζήτησε απ' τους επιβάτες του να πετάξουν στην θάλασσα τα υπέρβαρα περιουσιακά τους στοιχεία και να κάνουν δίαιτα για να μειωθεί το δικό τους βάρος, προειδοποιώντας τους πως στην αντίθετη περίπτωση ήταν μοιραίο να πνιγούν βουλιάζοντας μαζί του.
Οι ενέργειες Παπανδρέου άπλωσαν τη σκιά του νομισματικού κινδύνου πάνω απ' την χώρα, προκαλώντας, αρχικά, μαζική και βίαιη φυγή των διεθνών κεφαλαίων. Το ελληνικό χρηματιστήριο κατέρρευσε ενώ μέχρι τότε κατέγραφε την καλύτερη απόδοση στον κόσμο και τα ελληνικά ομόλογα ξεπουλήθηκαν, ενώ ως τότε το αγοραστικό ενδιαφέρον γι' αυτά ήταν αμείωτο. Εφόσον ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας διαμήνυε ότι αυτή απειλούνταν με πτώχευση και αφού η πτώχευση συνεπάγεται την έξοδο απ' το ευρώ ποιος τρελός θα κρατούσε τα κεφάλαια του σ' αυτήν και πόσο μάλλον θα διέθετε και νέα για να της δανείσει;
Ακολούθησε η απόσυρση καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες. Με οδηγό την ελίτ του ελληνικού κεφαλαίου που έστειλε τα χρήματα της στο εξωτερικό μετατράπηκε σε κύρια τάση η μεταφορά χρημάτων από την 'προβληματική' Ελλάδα προς την Κύπρο, τη Γερμανία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ και αλλού. Αφού οι ξένοι και οι πλούσιοι δεν εμπιστεύονταν πλέον τα λεφτά τους στην Ελλάδα γιατί να τα εμπιστευτεί σ' αυτήν ο απλός πολίτης;
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι παραπάνω τάσεις οι οποίες ισχυροποιήθηκαν θεματικά στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης Παπανδρέου, ο Πρωθυπουργός στράφηκε για βοήθεια προς την Τρόικα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της Ελλάδας εξισορροπώντας την αρνητική ροή των διεθνών κεφαλαίων και αντιμετωπίζοντας τον αποκλεισμό της απ' τις αγορές και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέλαβε την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες αντικαθιστώντας τη χαμένη από την απόσυρση των καταθέσεων ρευστότητα.
Τα δάνεια και η στήριξη από την Τρόικα, όμως, συνοδεύτηκαν από το Μνημόνιο, το οποίο έθεσε ως πρωταρχικό του στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος ώστε η Ελλάδα να 'εξυγιανθεί' δημοσιονομικά και να μειώσει το βαθμό εξάρτησης της από τον εξωτερικό δανεισμό.
Η – με τη σφραγίδα Παπανδρέου - εφαρμογή του, ούτως ή άλλως, προβληματικού Μνημονίου έγινε η αφετηρία δημιουργίας νέων καταστροφικών τάσεων, τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία. Με το Μνημόνιο να μην προβλέπει τίποτε για την αντιμετώπιση αυτών των τάσεων αλλά να επικεντρώνεται στο έλλειμμα, το τελευταίο, ξεκίνησε, πράγματι, να μειώνεται αλλά η οικονομία και η κοινωνία άρχισαν να καταρρέουν.
Το αποτέλεσμα ήταν η φυγή των διεθνών κεφαλαίων και η απόσυρση των καταθέσεων να ενταθούν κάνοντας απαραίτητη την παράταση του προγράμματος παροχής δανείων και ρευστότητας. Προκειμένου να συμβεί αυτό ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε στην υιοθέτηση νέων μέτρων, στην πώληση δημόσιας περιουσίας και στην εγγύηση των δανείων των τραπεζών από το κράτος.
Όσο, όμως, η οικονομία και η κοινωνία κατέρρεαν τόσο τα ελληνικά ομόλογα και οι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου έχαναν την αξία τους ενδυναμώνοντας ακόμη περισσότερο τη φυγή κεφαλαίων και την απόσυρση καταθέσεων, μολύνοντας και συμπαρασύροντας στην άβυσσο τον πάλαι ποτέ ισχυρό ελληνικό τραπεζικό τομέα αλλά και προκαλώντας την εκτόξευση του χρέους.
Παρόλα αυτά, για κάποιο λόγο που μόνο η Τρόικα και ο κ. Παπανδρέου μπορούν να κατανοήσουν, η μείωση του ελλείμματος συνέχισε να κρίνεται σημαντικότερη απ' την αντιμετώπιση όλων των δεινών που προκαλούσε. Το αποτέλεσμα ήταν το έλλειμμα, πράγματι, να μειωθεί περαιτέρω αλλά και να ενισχυθούν όλες οι νέες καταστροφικές τάσεις που στο μεταξύ είχαν γεννηθεί, όπως της καλπάζουσας ανεργίας, της οικονομικής συρρίκνωσης, της φυγής κεφαλαίων, της κοινωνικής εξαθλίωσης κλπ.
Η συνειδητοποίηση εντός και εκτός της Ελλάδας πως ο Παπανδρέου ήταν αδύνατο να χειριστεί σωστά την κατάσταση οδήγησε σε απώλεια της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του. Ενώ υποσχόταν (συχνά υπογείως) στην Τρόικα τη μείωση του δημοσίου τομέα, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την πάταξη της φοροδιαφυγής, στην πράξη προστάτευε το άρρωστο γραφειοκρατικό σύστημα που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του προκειμένου να αναρριχηθεί και να διατηρηθεί στην εξουσία και το οποίο είχαν συντηρήσει και ενισχύσει όλοι οι μετέπειτα πολιτικοί ηγέτες εξυπηρετώντας τα δικά τους, κομματικά και προσωπικά συμφέροντα.
Αντί να διαχωρίσει τα μέτρα που ζητούσε η Τρόικα σε θετικά και αρνητικά, επισπεύδοντας τα πρώτα και διαπραγματευόμενος με σθένος την αντικατάσταση των δεύτερων με άλλα, ο κ. Παπανδρέου προχώρησε σε παράλογες αυξήσεις άμεσων και έμμεσων φόρων, στην επιβολή χαρατσιών και στη χωρίς καμία κοινωνική δικαιοσύνη μαζική περικοπή μισθών και συντάξεων και κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων. Λειτουργώντας με τρόπο σπασμωδικό έκανε αυτά που οι περισσότεροι και κυρίως η ίδια η λογική τον συμβούλευαν να αποφύγει και απέφυγε εκείνα που η πλειοψηφία και η λογική τον προέτρεπαν να πράξει.
Αν και υπεύθυνοι για την κατάληξη της Ελλάδας είναι σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες που το στήριξαν επί δεκαετίες με την ψήφο και την ανοχή τους, οι ευθύνες όλων, ακόμη και των πολιτικών που βρίσκονται τώρα στην πρώτη γραμμή, ωχριούν μπροστά σε αυτές του κ. Παπανδρέου.
Αλλά όλα αυτά, μέχρι χθες. Γιατί φτάνοντας στο σήμερα, καλώς ή κακώς η ωρολογιακή βόμβα έχει μεταφερθεί από τα χέρια του κ. Παπανδρέου στα δικά τους. Και προς το παρόν αντί να κάνουν τα πάντα για να την αφοπλίσουν την πετούν ο ένας στον άλλον.
Και όσο ο λαός θα περιμένει μάταια, έστω και την ύστατη στιγμή, να ακούσει αλήθειες και να δει ξεκάθαρα, ρεαλιστικά και υπεύθυνα με ποιον τρόπο θα γίνει η αντιμετώπιση της κρίσης, τόσο ο δρόμος για την έξοδο απ' το ευρώ θα ανοίγει διάπλατος. Και αυτή τη φορά η χαριστική βολή θα δοθεί απ' τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι είτε δε θα μπορούν είτε απλά θα αρνούνται να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος αμφισβητώντας το ευθέως. Μία ματιά στα φορολογικά έσοδα του Μαΐου φανερώνει πως αυτά είναι μειωμένα έναντι των προβλέψεων, περίπου, κατά 15% σε όλη την επικράτεια, με μερικές περιοχές να παρουσιάζουν υστέρηση ακόμη και κατά 30%. Δεν πρόκειται, πια, για φοροδιαφυγή μέσω της απόκρυψης εσόδων αλλά μέσω της ωμής άρνησης πληρωμής αυτών που το κράτος απαιτεί.
Γιατί για ποιο λόγο να πληρώσει ο πολίτης φόρους σε ένα κράτος που δε εμπιστεύεται και το οποίο αδυνατεί να του εγγυηθεί ακόμη και τα πλέον αυτονόητα; Και ακόμη πιο πρακτικά γιατί να καταβάλλει ο πολίτης φόρους σε ευρώ σήμερα όταν υπάρχει περίπτωση να τους πληρώσει σε δραχμές αύριο ή και να μην τους πληρώσει καθόλου (όπως του υπόσχονται κάποιοι πολιτικοί);
Κοιτώντας κανείς προσεκτικά τί συμβαίνει στην Ελλάδα διαπιστώνει πως οι πολίτες προετοιμάζονται για μία ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή περισσότερο απ' όσο και οι ίδιοι, ίσως, αντιλαμβάνονται. Αποσύρουν τις καταθέσεις τους απ' τις τράπεζες, μεταφέρουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, καθυστερούν να πληρώσουν υποχρεώσεις τους στο κράτος (και αλλού) και γενικότερα κάνουν, απολύτως δικαιολογημένα, οτιδήποτε μπορούν για να προστατέψουν τους ίδιους και τις οικογένειες τους, αφού βλέπουν πως το πολιτικό σύστημα και το κράτος αδυνατούν να το πράξουν γι' αυτούς.
Την ίδια στιγμή το 60% των Γερμανών πολιτών θέλουν την Ελλάδα έξω απ' το ευρώ, ποσοστό το οποίο μεγαλώνει επικίνδυνα σε πολλές χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου παρέχοντας πολιτική νομιμοποίηση αλλά και κίνητρο στις πολιτικές τους ηγεσίες να φλερτάρουν ακόμη σοβαρότερα με αυτήν την προοπτική.
Μπορεί, λοιπόν, να ήταν στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης Παπανδρέου που η δραχμούλα ξύπνησε και έκτοτε να χουζουρεύει αλλά θα είναι στη μετά Παπανδρέου εποχή που θα κληθεί (αν και εφόσον αυτό συμβεί) να επιστρέψει στα 'καθήκοντα΄ της προσπαθώντας να αντέξει το βάρος της κατάρρευσης της Ελλάδας. Και αν και οι ευθύνες θα βαρύνουν πάντα τον πρώην Πρωθυπουργό θα είναι οι νυν πολιτικοί ηγέτες που θα έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στο τέλος αυτού του έργου και τη δική τους ευθύνη που θα αναζητήσουν και θα καταλογίσουν οι πολίτες.
Γι' αυτό και έχει τεράστια σημασία ό,τι λένε, ό,τι υπόσχονται και ό,τι κάνουν σήμερα. Είναι, επιτέλους, κάποιοι απ' αυτούς ρεαλιστές, υπεύθυνοι και ειλικρινείς; Μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και για πρώτη φορά να πάρουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους έχοντας, πράγματι, προετοιμαστεί κατάλληλα για την επόμενη μέρα;
Αν είναι υπέρ της συνέχισης της 'συνεργασίας' με την Τρόικα έχουν αντιληφθεί τα άκρως προβληματικά σημεία του Μνημονίου και έχουν έτοιμες άψογα μελετημένες εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν, όντως, να γίνουν αποδεκτές απ' την άλλη πλευρά; Αν πάλι είναι αποφασισμένοι να καταγγείλουν το Μνημόνιο έχουν προετοιμάσει με εξαιρετική προσοχή ένα πλάνο β' που να εξασφαλίζει τη διαχείριση της κρίσης χωρίς να προκληθεί ένας ξαφνικός θάνατος στην οικονομία και την κοινωνία με τρομακτικές συνέπειες κυρίως για τα φτωχότερα στρώματα;
Τελικά, οι πολιτικοί που ζητούν την ψήφο των πολιτών έχουν κάνει για μία φορά σωστά τη δουλειά τους ώστε αφού την πάρουν να εξασφαλίσουν, πράγματι, καλύτερες μέρες και όχι χειρότερες; Αν ναι, ας βγουν να το φωνάξουν, να επιχειρηματολογήσουν, να το εξηγήσουν στο λαό και να εγγυηθούν το αποτέλεσμα της πολιτικής που θα ακολουθήσουν. Αν όχι, προς Θεού ας σταματήσουν τώρα να υπόσχονται οτιδήποτε δε γνωρίζουν αν και πώς θα μπορέσουν να υλοποιήσουν ή ακόμη χειρότερα θεωρούν αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Η βόμβα που τους έχει αφήσει ο Γ. Παπανδρέου είναι ωρολογιακή και ο χρόνος που απομένει για την εκπυρσοκρότηση της μοιάζει να τελειώνει. Αν ξέρουν να την αφοπλίσουν ας το πουν και ας το κάνουν. Αν όχι ας μην παίζουν με τη ζωή όλων.
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Παπανδρέου να πανικοβάλει τις αγορές και να διασύρει την Ελλάδα διεθνώς άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου βγάζοντας από μέσα τους καταστρεπτικές δυναμικές και τάσεις οι οποίες έδωσαν, ξαφνικά, ζωή στο σενάριο της εξόδου της χώρας απ' το ευρώ, 'ξυπνώντας' τη δραχμή απ' τη χειμέρια νάρκη που βρισκόταν απ' το 2002.Από εκείνη τη στιγμή και μετά τα σενάρια παραμονής ή εξόδου της χώρας απ' το ευρώ τρέχουν ταυτόχρονα, προκαλώντας πρωτοφανή χρηματοπιστωτική, οικονομική, πολιτική και κοινωνική αστάθεια με τον κίνδυνο ο φόβος για αποχώρηση απ' την ευρωζώνη να λειτουργήσει, τελικά, ως αυτοεπαληθευόμενη προφητεία, προκαλώντας, πράγματι, την επιστροφή στη δραχμή κάτω από δραματικές συνθήκες.
Ο πανικός που επέδειξε ο κ. Παπανδρέου και όσα έπραξε στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης του θα στοιχειώνουν την Ελλάδα για δεκαετίες. Οι ηγέτες δεν επιτρέπεται να πανικοβάλλονται, πόσο μάλλον να πανικοβάλλουν όλους τους υπόλοιπους. Αλλά ο πρώην Πρωθυπουργός αποδείχτηκε, μάλλον, λιγότερο ηγέτης και περισσότερο κακός καπετάνιος ενός προβληματικού αλλά συνηθισμένου σε κακοκαιρίες πλοίου, που αφού το βάφτισε 'Τιτανικό' το παρέδωσε στις 'ένοπλες δυνάμεις' των αγορών για να το βομβαρδίσουν. Έπειτα, προκειμένου να καθυστερήσει τη βύθιση του, ζήτησε απ' τους επιβάτες του να πετάξουν στην θάλασσα τα υπέρβαρα περιουσιακά τους στοιχεία και να κάνουν δίαιτα για να μειωθεί το δικό τους βάρος, προειδοποιώντας τους πως στην αντίθετη περίπτωση ήταν μοιραίο να πνιγούν βουλιάζοντας μαζί του.
Οι ενέργειες Παπανδρέου άπλωσαν τη σκιά του νομισματικού κινδύνου πάνω απ' την χώρα, προκαλώντας, αρχικά, μαζική και βίαιη φυγή των διεθνών κεφαλαίων. Το ελληνικό χρηματιστήριο κατέρρευσε ενώ μέχρι τότε κατέγραφε την καλύτερη απόδοση στον κόσμο και τα ελληνικά ομόλογα ξεπουλήθηκαν, ενώ ως τότε το αγοραστικό ενδιαφέρον γι' αυτά ήταν αμείωτο. Εφόσον ο ίδιος ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας διαμήνυε ότι αυτή απειλούνταν με πτώχευση και αφού η πτώχευση συνεπάγεται την έξοδο απ' το ευρώ ποιος τρελός θα κρατούσε τα κεφάλαια του σ' αυτήν και πόσο μάλλον θα διέθετε και νέα για να της δανείσει;
Ακολούθησε η απόσυρση καταθέσεων από τις ελληνικές τράπεζες. Με οδηγό την ελίτ του ελληνικού κεφαλαίου που έστειλε τα χρήματα της στο εξωτερικό μετατράπηκε σε κύρια τάση η μεταφορά χρημάτων από την 'προβληματική' Ελλάδα προς την Κύπρο, τη Γερμανία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ και αλλού. Αφού οι ξένοι και οι πλούσιοι δεν εμπιστεύονταν πλέον τα λεφτά τους στην Ελλάδα γιατί να τα εμπιστευτεί σ' αυτήν ο απλός πολίτης;
Προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι παραπάνω τάσεις οι οποίες ισχυροποιήθηκαν θεματικά στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης Παπανδρέου, ο Πρωθυπουργός στράφηκε για βοήθεια προς την Τρόικα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ανέλαβαν τη χρηματοδότηση της Ελλάδας εξισορροπώντας την αρνητική ροή των διεθνών κεφαλαίων και αντιμετωπίζοντας τον αποκλεισμό της απ' τις αγορές και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ανέλαβε την παροχή ρευστότητας στις ελληνικές τράπεζες αντικαθιστώντας τη χαμένη από την απόσυρση των καταθέσεων ρευστότητα.
Τα δάνεια και η στήριξη από την Τρόικα, όμως, συνοδεύτηκαν από το Μνημόνιο, το οποίο έθεσε ως πρωταρχικό του στόχο τη μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος και τη δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος ώστε η Ελλάδα να 'εξυγιανθεί' δημοσιονομικά και να μειώσει το βαθμό εξάρτησης της από τον εξωτερικό δανεισμό.
Η – με τη σφραγίδα Παπανδρέου - εφαρμογή του, ούτως ή άλλως, προβληματικού Μνημονίου έγινε η αφετηρία δημιουργίας νέων καταστροφικών τάσεων, τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία. Με το Μνημόνιο να μην προβλέπει τίποτε για την αντιμετώπιση αυτών των τάσεων αλλά να επικεντρώνεται στο έλλειμμα, το τελευταίο, ξεκίνησε, πράγματι, να μειώνεται αλλά η οικονομία και η κοινωνία άρχισαν να καταρρέουν.
Το αποτέλεσμα ήταν η φυγή των διεθνών κεφαλαίων και η απόσυρση των καταθέσεων να ενταθούν κάνοντας απαραίτητη την παράταση του προγράμματος παροχής δανείων και ρευστότητας. Προκειμένου να συμβεί αυτό ο κ. Παπανδρέου συμφώνησε στην υιοθέτηση νέων μέτρων, στην πώληση δημόσιας περιουσίας και στην εγγύηση των δανείων των τραπεζών από το κράτος.
Όσο, όμως, η οικονομία και η κοινωνία κατέρρεαν τόσο τα ελληνικά ομόλογα και οι εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου έχαναν την αξία τους ενδυναμώνοντας ακόμη περισσότερο τη φυγή κεφαλαίων και την απόσυρση καταθέσεων, μολύνοντας και συμπαρασύροντας στην άβυσσο τον πάλαι ποτέ ισχυρό ελληνικό τραπεζικό τομέα αλλά και προκαλώντας την εκτόξευση του χρέους.
Παρόλα αυτά, για κάποιο λόγο που μόνο η Τρόικα και ο κ. Παπανδρέου μπορούν να κατανοήσουν, η μείωση του ελλείμματος συνέχισε να κρίνεται σημαντικότερη απ' την αντιμετώπιση όλων των δεινών που προκαλούσε. Το αποτέλεσμα ήταν το έλλειμμα, πράγματι, να μειωθεί περαιτέρω αλλά και να ενισχυθούν όλες οι νέες καταστροφικές τάσεις που στο μεταξύ είχαν γεννηθεί, όπως της καλπάζουσας ανεργίας, της οικονομικής συρρίκνωσης, της φυγής κεφαλαίων, της κοινωνικής εξαθλίωσης κλπ.
Η συνειδητοποίηση εντός και εκτός της Ελλάδας πως ο Παπανδρέου ήταν αδύνατο να χειριστεί σωστά την κατάσταση οδήγησε σε απώλεια της εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του. Ενώ υποσχόταν (συχνά υπογείως) στην Τρόικα τη μείωση του δημοσίου τομέα, την καταπολέμηση της διαφθοράς, την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και την πάταξη της φοροδιαφυγής, στην πράξη προστάτευε το άρρωστο γραφειοκρατικό σύστημα που είχε δημιουργήσει ο πατέρας του προκειμένου να αναρριχηθεί και να διατηρηθεί στην εξουσία και το οποίο είχαν συντηρήσει και ενισχύσει όλοι οι μετέπειτα πολιτικοί ηγέτες εξυπηρετώντας τα δικά τους, κομματικά και προσωπικά συμφέροντα.
Αντί να διαχωρίσει τα μέτρα που ζητούσε η Τρόικα σε θετικά και αρνητικά, επισπεύδοντας τα πρώτα και διαπραγματευόμενος με σθένος την αντικατάσταση των δεύτερων με άλλα, ο κ. Παπανδρέου προχώρησε σε παράλογες αυξήσεις άμεσων και έμμεσων φόρων, στην επιβολή χαρατσιών και στη χωρίς καμία κοινωνική δικαιοσύνη μαζική περικοπή μισθών και συντάξεων και κατάργηση εργατικών δικαιωμάτων. Λειτουργώντας με τρόπο σπασμωδικό έκανε αυτά που οι περισσότεροι και κυρίως η ίδια η λογική τον συμβούλευαν να αποφύγει και απέφυγε εκείνα που η πλειοψηφία και η λογική τον προέτρεπαν να πράξει.
Αν και υπεύθυνοι για την κατάληξη της Ελλάδας είναι σύσσωμο το πολιτικό σύστημα και οι πολίτες που το στήριξαν επί δεκαετίες με την ψήφο και την ανοχή τους, οι ευθύνες όλων, ακόμη και των πολιτικών που βρίσκονται τώρα στην πρώτη γραμμή, ωχριούν μπροστά σε αυτές του κ. Παπανδρέου.
Αλλά όλα αυτά, μέχρι χθες. Γιατί φτάνοντας στο σήμερα, καλώς ή κακώς η ωρολογιακή βόμβα έχει μεταφερθεί από τα χέρια του κ. Παπανδρέου στα δικά τους. Και προς το παρόν αντί να κάνουν τα πάντα για να την αφοπλίσουν την πετούν ο ένας στον άλλον.
Και όσο ο λαός θα περιμένει μάταια, έστω και την ύστατη στιγμή, να ακούσει αλήθειες και να δει ξεκάθαρα, ρεαλιστικά και υπεύθυνα με ποιον τρόπο θα γίνει η αντιμετώπιση της κρίσης, τόσο ο δρόμος για την έξοδο απ' το ευρώ θα ανοίγει διάπλατος. Και αυτή τη φορά η χαριστική βολή θα δοθεί απ' τους ίδιους τους πολίτες, οι οποίοι είτε δε θα μπορούν είτε απλά θα αρνούνται να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο κράτος αμφισβητώντας το ευθέως. Μία ματιά στα φορολογικά έσοδα του Μαΐου φανερώνει πως αυτά είναι μειωμένα έναντι των προβλέψεων, περίπου, κατά 15% σε όλη την επικράτεια, με μερικές περιοχές να παρουσιάζουν υστέρηση ακόμη και κατά 30%. Δεν πρόκειται, πια, για φοροδιαφυγή μέσω της απόκρυψης εσόδων αλλά μέσω της ωμής άρνησης πληρωμής αυτών που το κράτος απαιτεί.
Γιατί για ποιο λόγο να πληρώσει ο πολίτης φόρους σε ένα κράτος που δε εμπιστεύεται και το οποίο αδυνατεί να του εγγυηθεί ακόμη και τα πλέον αυτονόητα; Και ακόμη πιο πρακτικά γιατί να καταβάλλει ο πολίτης φόρους σε ευρώ σήμερα όταν υπάρχει περίπτωση να τους πληρώσει σε δραχμές αύριο ή και να μην τους πληρώσει καθόλου (όπως του υπόσχονται κάποιοι πολιτικοί);
Κοιτώντας κανείς προσεκτικά τί συμβαίνει στην Ελλάδα διαπιστώνει πως οι πολίτες προετοιμάζονται για μία ενδεχόμενη επιστροφή στη δραχμή περισσότερο απ' όσο και οι ίδιοι, ίσως, αντιλαμβάνονται. Αποσύρουν τις καταθέσεις τους απ' τις τράπεζες, μεταφέρουν τα χρήματα τους στο εξωτερικό, καθυστερούν να πληρώσουν υποχρεώσεις τους στο κράτος (και αλλού) και γενικότερα κάνουν, απολύτως δικαιολογημένα, οτιδήποτε μπορούν για να προστατέψουν τους ίδιους και τις οικογένειες τους, αφού βλέπουν πως το πολιτικό σύστημα και το κράτος αδυνατούν να το πράξουν γι' αυτούς.
Την ίδια στιγμή το 60% των Γερμανών πολιτών θέλουν την Ελλάδα έξω απ' το ευρώ, ποσοστό το οποίο μεγαλώνει επικίνδυνα σε πολλές χώρες του ευρωπαϊκού κέντρου παρέχοντας πολιτική νομιμοποίηση αλλά και κίνητρο στις πολιτικές τους ηγεσίες να φλερτάρουν ακόμη σοβαρότερα με αυτήν την προοπτική.
Μπορεί, λοιπόν, να ήταν στους πρώτους μήνες διακυβέρνησης Παπανδρέου που η δραχμούλα ξύπνησε και έκτοτε να χουζουρεύει αλλά θα είναι στη μετά Παπανδρέου εποχή που θα κληθεί (αν και εφόσον αυτό συμβεί) να επιστρέψει στα 'καθήκοντα΄ της προσπαθώντας να αντέξει το βάρος της κατάρρευσης της Ελλάδας. Και αν και οι ευθύνες θα βαρύνουν πάντα τον πρώην Πρωθυπουργό θα είναι οι νυν πολιτικοί ηγέτες που θα έχουν βάλει τη σφραγίδα τους στο τέλος αυτού του έργου και τη δική τους ευθύνη που θα αναζητήσουν και θα καταλογίσουν οι πολίτες.
Γι' αυτό και έχει τεράστια σημασία ό,τι λένε, ό,τι υπόσχονται και ό,τι κάνουν σήμερα. Είναι, επιτέλους, κάποιοι απ' αυτούς ρεαλιστές, υπεύθυνοι και ειλικρινείς; Μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και για πρώτη φορά να πάρουν την τύχη της χώρας στα χέρια τους έχοντας, πράγματι, προετοιμαστεί κατάλληλα για την επόμενη μέρα;
Αν είναι υπέρ της συνέχισης της 'συνεργασίας' με την Τρόικα έχουν αντιληφθεί τα άκρως προβληματικά σημεία του Μνημονίου και έχουν έτοιμες άψογα μελετημένες εναλλακτικές προτάσεις που θα μπορούσαν, όντως, να γίνουν αποδεκτές απ' την άλλη πλευρά; Αν πάλι είναι αποφασισμένοι να καταγγείλουν το Μνημόνιο έχουν προετοιμάσει με εξαιρετική προσοχή ένα πλάνο β' που να εξασφαλίζει τη διαχείριση της κρίσης χωρίς να προκληθεί ένας ξαφνικός θάνατος στην οικονομία και την κοινωνία με τρομακτικές συνέπειες κυρίως για τα φτωχότερα στρώματα;
Τελικά, οι πολιτικοί που ζητούν την ψήφο των πολιτών έχουν κάνει για μία φορά σωστά τη δουλειά τους ώστε αφού την πάρουν να εξασφαλίσουν, πράγματι, καλύτερες μέρες και όχι χειρότερες; Αν ναι, ας βγουν να το φωνάξουν, να επιχειρηματολογήσουν, να το εξηγήσουν στο λαό και να εγγυηθούν το αποτέλεσμα της πολιτικής που θα ακολουθήσουν. Αν όχι, προς Θεού ας σταματήσουν τώρα να υπόσχονται οτιδήποτε δε γνωρίζουν αν και πώς θα μπορέσουν να υλοποιήσουν ή ακόμη χειρότερα θεωρούν αδύνατο να πραγματοποιηθεί.
Η βόμβα που τους έχει αφήσει ο Γ. Παπανδρέου είναι ωρολογιακή και ο χρόνος που απομένει για την εκπυρσοκρότηση της μοιάζει να τελειώνει. Αν ξέρουν να την αφοπλίσουν ας το πουν και ας το κάνουν. Αν όχι ας μην παίζουν με τη ζωή όλων.
Πηγή : Πάνος Παναγιώτου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
30-05-12
19:19
Σχέδιο σωτηρίας, ύψους 2,3 τρισ.ευρώ, για την δημιουργία ενός «λάιτ ευρωομολόγου» επεξεργάζεται η Γερμανία. Για να γίνει αυτό όμως, το σχέδιο προβλέπει ότι οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου θα πρέπει να διαθέσουν τα αποθέματα χρυσού τους.
Το γερμανικής έμπνευσης σχέδιο σταθεροποίησης, που λέγεται European Redemption Pact (σε ελεύθερη μετάφραση Ευρωπαική Συνθήκη Σωτηρίας) προσφέρει στα υπερχρεωμένα PIGS, δηλαδή την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία αυτό που ζητούν όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι από την Ευρώπη, αν και σε πιο ελαφρά εκδοχή ώστε να είναι συμβατή με το γερμανικό Σύνταγμα: Μια μορφής ευρωομολόγου.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με άρθρο στην βρετανική Telegraph, οι γερμανοί «σοφοί» που επεξεργάζονται την προτεινόμενη «Συνθήκη Σωτηρίας» βασίζουν την πρότασή τους στο Sinking Fund που δημιουργήθηκε το 1790 στις ΗΠΑ, για να αντιμετωπιστούν τότε τα τεράστια χρέη που άφησε η Αμερικάνικη Επανάσταση.
Τι ακριβώς προβλέπει αυτό το σχέδιο; Με απλά λόγια, στόχος του είναι να μειώσει το χρέος των κρατών μελών της Ευρωζώνης ώστε να μην υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ τους. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το Χρέος κάθε χώρας που υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ της μεταφέρεται σε ένα κοινό αλλά προσωρινό Ταμείο Σωτηρίας, ενώ το υπόλοιπο χρέος (έως το 60% του ΑΕΠ) παραμένει κρατικό, όπως επιτάσσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Με τα οικονομικά δεδομένα του περασμένου Νοεμβρίου, η Ιταλία θα μετέφερε στο νέο Ταμείο χρέος ύψους 985 δισ. Ευρώ, η Γερμανία 578 δισ., η Γαλλία 498 δισ. και συνολικά θα συγκεντρωνόταν ένα «ευρωπαϊκό Χρέος» που θα έφτανε τα 2,325 τρισ. Ευρώ.
Στη συνέχεια, το νέο Ταμείο θα εκδώσει κοινά ομόλογα για να καλύψει αυτό το τεράστιο Χρέος. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι πλούσιες χώρες του Βορρά και ιδιαίτερα η Γερμανία, θα «μοιράζονταν» ουσιαστικά την υψηλή πιστοληπτική ικανότητά τους με τις χρεοκοπημένες οικονομίες του Νότου, με αποτέλεσμα καλύτερα επιτόκια και μείωση του «βάρους» του χρέους γι' αυτές.
Παρότι η Γερμανία θα εξαναγκαστεί να μοιραστεί ουσιαστικά την πιστωτική της κάρτα με τα PIGS, το σχέδιο είναι ριζικά αντίθετο με αυτό που ζητούν οι υποστηρικτές του ευρωομολόγου. Κι αυτό διότι, ενώ το ευρωομόλογο θεωρείται ένα μεγάλο βήμα προς μια πραγματική οικονομική ένωση της Ευρωζώνης, το Ταμείο Σωτηρίας που προβλέπει το σχέδιο θα είναι εντελώς προσωρινό και τελικά θα καταργηθεί. Όπως υποστηρίζει ο Μπέντζαμιν Βαιγκερτ, ο γενικός γραμματέας του «Συμβουλίου Σοφών» της Γερμανίας: «Το Ταμείο σηματοδοτεί την επιστροφή στην πειθαρχία της Συνθήκης του Μάαστριχτ με κρατικό έλεγχο πάνω στους Προϋπολογισμούς». Άλλωστε, αυτός είναι ο μόνος μέχρι τώρα τρόπος να παρακαμφθεί η απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου που έκρινε ότι η Βουλή δεν μπορεί να παραχωρήσει την εξουσία της επί του Προϋπολογισμού σε άλλο υπερεθνικό όργανο.
Χρυσός για ομόλογα
Ωστόσο, όπως τονίζει στο άρθρο της η Telegraph, το σχέδιο δεν είναι φιλανθρωπία. Για να πειστεί η Γερμανία να αφήσει τα ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια δανεισμού της (δανείζεται με 1,37% στα δεκαετή ομόλογα), θα υπάρχει μια σκληρή δικλείδα ασφαλείας που θα επιβάλλει πειθαρχία σε όλους. Έτσι, κάθε χώρα που θα συμμετάσχει στο σχέδιο θα πρέπει να δώσει ουσιαστικά ως εγγύηση ένα μεγάλο κομμάτι από τα αποθέματα χρυσού της, που θα ανέρχεται στο 20% του Χρέους της. «Αυτή η εγγύηση θα χρησιμοποιηθεί μόνο στην περίπτωση που μια χώρα δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της», αναφέρει το σχέδιο.
Η ρήτρα αυτή του Σχεδίου Σωτηρίας δεν θα περάσει χωρίς αντιδράσεις, τονίζει το άρθρο. Η Ιταλία και η Πορτογαλία έχουν κρατήσει τα αποθέματα χρυσού τους παρά την κακή οικονομική τους κατάσταση. Μόνο η Ιταλία έχει ένα συνολικό απόθεμα 2.451 τόννων χρυσού, που αποτιμώνται στα 98 δισ. Ευρώ.
Επιπλέον, οι οικονομίες των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου δεν θα «έπαιρναν μπροστά» από τη μια μέρα στην άλλη. Θα έπαιρναν μπροστά, αλλά και πάλι θα χρειαζόταν μια περίοδος εσωτερικής υποτίμησης για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους...
Προς το παρόν, η Άνγκελα Μέρκελ δείχνει να απορρίπτει το σχέδιο αυτό. Τον περασμένο Νοέμβριο, το είχε χαρακτηρίσει ως «απολύτως αδύνατο», αλλά έκτοτε η κρίση στην Ευρώπη όχι μόνο διέφυγε από την Ελλάδα αλλά δείχνει έτοιμη να βάλει φωτιά σε όλο το οικοδόμημα του ευρώ, ειδικά με την τωρινή αναταραχή λόγω της κατάστασης των ισπανικών τραπεζών.
Από την άλλη πλευρά, οι Σοσιαλδημοκράτες αντίπαλοι της «Σιδηράς Καγκελαρίου» υποστηρίζουν αυτό το σχέδι, όπως και οι Πράσινοι που απειλούν ανοικτά την Μέρκελ να καταψηφίσουν την Δημοσιονομική Συνθήκη στη γερμανική Βουλή αν η τελευταία δεν αλλάξει γνώμη για το προτεινόμενο σχέδιο.
Πηγή Analitis.com
Το γερμανικής έμπνευσης σχέδιο σταθεροποίησης, που λέγεται European Redemption Pact (σε ελεύθερη μετάφραση Ευρωπαική Συνθήκη Σωτηρίας) προσφέρει στα υπερχρεωμένα PIGS, δηλαδή την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ελλάδα και την Ισπανία αυτό που ζητούν όλο και περισσότεροι οικονομολόγοι από την Ευρώπη, αν και σε πιο ελαφρά εκδοχή ώστε να είναι συμβατή με το γερμανικό Σύνταγμα: Μια μορφής ευρωομολόγου.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με άρθρο στην βρετανική Telegraph, οι γερμανοί «σοφοί» που επεξεργάζονται την προτεινόμενη «Συνθήκη Σωτηρίας» βασίζουν την πρότασή τους στο Sinking Fund που δημιουργήθηκε το 1790 στις ΗΠΑ, για να αντιμετωπιστούν τότε τα τεράστια χρέη που άφησε η Αμερικάνικη Επανάσταση.
Τι ακριβώς προβλέπει αυτό το σχέδιο; Με απλά λόγια, στόχος του είναι να μειώσει το χρέος των κρατών μελών της Ευρωζώνης ώστε να μην υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ τους. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το Χρέος κάθε χώρας που υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ της μεταφέρεται σε ένα κοινό αλλά προσωρινό Ταμείο Σωτηρίας, ενώ το υπόλοιπο χρέος (έως το 60% του ΑΕΠ) παραμένει κρατικό, όπως επιτάσσει η Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Με τα οικονομικά δεδομένα του περασμένου Νοεμβρίου, η Ιταλία θα μετέφερε στο νέο Ταμείο χρέος ύψους 985 δισ. Ευρώ, η Γερμανία 578 δισ., η Γαλλία 498 δισ. και συνολικά θα συγκεντρωνόταν ένα «ευρωπαϊκό Χρέος» που θα έφτανε τα 2,325 τρισ. Ευρώ.
Στη συνέχεια, το νέο Ταμείο θα εκδώσει κοινά ομόλογα για να καλύψει αυτό το τεράστιο Χρέος. Σε μια τέτοια περίπτωση, οι πλούσιες χώρες του Βορρά και ιδιαίτερα η Γερμανία, θα «μοιράζονταν» ουσιαστικά την υψηλή πιστοληπτική ικανότητά τους με τις χρεοκοπημένες οικονομίες του Νότου, με αποτέλεσμα καλύτερα επιτόκια και μείωση του «βάρους» του χρέους γι' αυτές.
Παρότι η Γερμανία θα εξαναγκαστεί να μοιραστεί ουσιαστικά την πιστωτική της κάρτα με τα PIGS, το σχέδιο είναι ριζικά αντίθετο με αυτό που ζητούν οι υποστηρικτές του ευρωομολόγου. Κι αυτό διότι, ενώ το ευρωομόλογο θεωρείται ένα μεγάλο βήμα προς μια πραγματική οικονομική ένωση της Ευρωζώνης, το Ταμείο Σωτηρίας που προβλέπει το σχέδιο θα είναι εντελώς προσωρινό και τελικά θα καταργηθεί. Όπως υποστηρίζει ο Μπέντζαμιν Βαιγκερτ, ο γενικός γραμματέας του «Συμβουλίου Σοφών» της Γερμανίας: «Το Ταμείο σηματοδοτεί την επιστροφή στην πειθαρχία της Συνθήκης του Μάαστριχτ με κρατικό έλεγχο πάνω στους Προϋπολογισμούς». Άλλωστε, αυτός είναι ο μόνος μέχρι τώρα τρόπος να παρακαμφθεί η απόφαση του γερμανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου που έκρινε ότι η Βουλή δεν μπορεί να παραχωρήσει την εξουσία της επί του Προϋπολογισμού σε άλλο υπερεθνικό όργανο.
Χρυσός για ομόλογα
Ωστόσο, όπως τονίζει στο άρθρο της η Telegraph, το σχέδιο δεν είναι φιλανθρωπία. Για να πειστεί η Γερμανία να αφήσει τα ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια δανεισμού της (δανείζεται με 1,37% στα δεκαετή ομόλογα), θα υπάρχει μια σκληρή δικλείδα ασφαλείας που θα επιβάλλει πειθαρχία σε όλους. Έτσι, κάθε χώρα που θα συμμετάσχει στο σχέδιο θα πρέπει να δώσει ουσιαστικά ως εγγύηση ένα μεγάλο κομμάτι από τα αποθέματα χρυσού της, που θα ανέρχεται στο 20% του Χρέους της. «Αυτή η εγγύηση θα χρησιμοποιηθεί μόνο στην περίπτωση που μια χώρα δεν τηρεί τις υποχρεώσεις της», αναφέρει το σχέδιο.
Η ρήτρα αυτή του Σχεδίου Σωτηρίας δεν θα περάσει χωρίς αντιδράσεις, τονίζει το άρθρο. Η Ιταλία και η Πορτογαλία έχουν κρατήσει τα αποθέματα χρυσού τους παρά την κακή οικονομική τους κατάσταση. Μόνο η Ιταλία έχει ένα συνολικό απόθεμα 2.451 τόννων χρυσού, που αποτιμώνται στα 98 δισ. Ευρώ.
Επιπλέον, οι οικονομίες των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου δεν θα «έπαιρναν μπροστά» από τη μια μέρα στην άλλη. Θα έπαιρναν μπροστά, αλλά και πάλι θα χρειαζόταν μια περίοδος εσωτερικής υποτίμησης για να αυξήσουν την ανταγωνιστικότητά τους...
Προς το παρόν, η Άνγκελα Μέρκελ δείχνει να απορρίπτει το σχέδιο αυτό. Τον περασμένο Νοέμβριο, το είχε χαρακτηρίσει ως «απολύτως αδύνατο», αλλά έκτοτε η κρίση στην Ευρώπη όχι μόνο διέφυγε από την Ελλάδα αλλά δείχνει έτοιμη να βάλει φωτιά σε όλο το οικοδόμημα του ευρώ, ειδικά με την τωρινή αναταραχή λόγω της κατάστασης των ισπανικών τραπεζών.
Από την άλλη πλευρά, οι Σοσιαλδημοκράτες αντίπαλοι της «Σιδηράς Καγκελαρίου» υποστηρίζουν αυτό το σχέδι, όπως και οι Πράσινοι που απειλούν ανοικτά την Μέρκελ να καταψηφίσουν την Δημοσιονομική Συνθήκη στη γερμανική Βουλή αν η τελευταία δεν αλλάξει γνώμη για το προτεινόμενο σχέδιο.
Πηγή Analitis.com
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
20-06-12
18:00
Τη νύχτα της Κυριακής η Ευρώπη αναστέναξε με ανακούφιση. Η Νέα Δημοκρατία, που έχει δεσμευτεί στους όρους του ευρωπαϊκού προγράμματος της Αθήνας, συγκέντρωσε περί το 30% των ψήφων αφήνοντας πίσω της τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ με 3 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά. Ο νέος πρωθυπουργός της Ελλάδας θα είναι ο Αντώνης Σαμαράς.
Έτσι τα ΑΤΜ της Αθήνας δεν στέγνωσαν από μετρητά, δεν θα δούμε μια αιφνιδιαστική εισαγωγή της δραχμής και η Ελλάδα θα προσπαθήσει να πείσει τον εαυτό της ότι θα παραμείνει στην Ευρωζώνη. Το ευρώ θα ζήσει για ένα ακόμη διάστημα.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και της ΔΗΜΑΡ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση. Σε κάθε περίπτωση η συγκατοίκηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι εύκολη – καθώς τα δύο αυτά κυβερνητικά κόμματα συγκρούονταν μεταξύ τους για 40 χρόνια. Παρά ταύτα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι είναι υπέρ του ευρώ κι έχουν δεσμευθεί στην εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας της Ελλάδας, άρα οι Ευρωπαίοι ηγέτες και ο υπόλοιπος κόσμος μπορούν να ξεκουραστούν για λίγο.
Η ευφορία των αγορών κράτησε ελάχιστες ώρες, ίσως γιατί η πρόκριση των μνημονιακών δυνάμεων στην Ελλάδα δεν λύνει τα μείζονα προβλήματα. Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που σχεδόν διπλασίασε τις δημόσιες δαπάνες κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της από το 2004 ως το 2009 και άρα έχει την κύρια ευθύνη για την χρεοκοπία της χώρας. Και το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα από το 2009 ως το 2011, όπου η ελληνική οικονομία κατέρρευσε, πολλές δεσμεύσεις του ευρωπαϊκού προγράμματος της Ελλάδας παραβιάστηκαν και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι έχασαν την υπομονή τους με την Αθήνα και εξέπεμψαν ισχυρές προειδοποιήσεις ότι αν δεν συμμορφωθεί με τους όρους του προγράμματος της τρόικας των δανειστών – ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ – οι μέρες της στο ευρώ είναι μετρημένες. Σε όλα πρέπει να προστεθεί το ότι η Ελλάδα δεν έχει παράδοση κυβερνήσεων συνασπισμού. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο αυτή θα κρατήσει.
Ο Αντώνης Σαμαράς εν τω μεταξύ, αν και δεν έθεσε στο πρώτο, μετά την εκλογική νίκη, μήνυμά του το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης της ελληνικής συμφωνίας που είχε υποσχεθεί κατά την προεκλογική περίοδο, είναι σίγουρο ότι θα το θέσει μέσα στις επόμενες μέρες. Από την άποψη αυτή, σε ό,τι αφορά τους Ευρωπαίους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν διαφέρουν και τόσο πολύ από το ΣΥΡΙΖΑ. Σε τελική ανάλυση η απογοήτευση της τρόικας των δανειστών από την Ελλάδα έχει να κάνει ακριβώς με το έλλειμμα αξιοπιστίας που προκύπτει από την τεράστια απόσταση ανάμεσα στις δεσμεύσεις και τα αποτελέσματα και σε ό,τι αφορά τη λιτότητα και σε ό,τι αφορά τις μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Όλα αυτά σημαίνουν πως πριν η Ευρώπη πανηγυρίσει την εκλογική νίκη των φιλομνημονιακών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως η Ελλάδα έχει ακόμη πάρα πολύ δρόμο μπροστά της. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν μεγάλες βελτιώσεις στη δημοσιονομική θέση της χώρας, όμως η Αθήνα εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας φτάνει συνολικά στο 20% και οι πιστωτές θέλουν να δουν πολύ περισσότερες μεταρρυθμίσεις από αυτές που έχουν γίνει.
Η Ευρωζώνη ωστόσο έχει ακόμη περισσότερο δρόμο από την Αθήνα. Οι ελληνικές εκλογές μπορεί να περιόρισαν τις πιθανότητες μιας ελληνικής εξόδου εδώ και τώρα, όμως απλά συγκάλυψαν τα ρήγματα του ευρωπαϊκού σχεδίου που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Η διαμάχη ανάμεσα στους πιστωτές του ευρωπαϊκού Βορρά – που μέχρι πριν από δύο χρόνια παρείχαν γενναιόδωρο δανεισμό – και τους δανειολήπτες του ευρωπαϊκού Νότου – που επένδυσαν ανοήτως τα δάνεια που έπαιρναν σε φούσκες – θα συνεχιστεί. Με αφετηρία την κρίση των αμερικανικών στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης, τα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας στην Ευρώπη έχουν μειωθεί πολύ σε σχέση με ό,τι προεξοφλούνταν προ 5ετίας, κι αυτό καθιστά πάρα πολύ δύσκολη την αποπληρωμή των πιστωτών από τους δανειολήπτες. Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τις συμπεριφορές των Ελλήνων την τελευταία 10ετία, η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει πρόβλημα πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές.
Πριν την εισαγωγή του ευρώ ξέρουμε τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση. Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου θα προχωρούσαν σε νομισματική υποτίμηση έναντι των ανταγωνιστών τους του Βορρά. Έτσι για παράδειγμα η αξία του χρέους του ισπανικού δημόσιου θα μειώνονταν σε όρους γερμανικού μάρκου και η Ισπανία θα μπορούσε να κάνει ένα χρεοστάσιο βελτιώνοντας παράλληλα δραστικά την ανταγωνιστικότητα της.
Η ζωή στο ευρώ δεν είναι όμως τόσο εύκολη. Κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει μια πειστική απάντηση για την αντιμετώπιση του υπερβολικού χρέους ή της έλλειψης ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού Νότου. Από τη στιγμή που τα κράτη δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους, τι τύπος προσαρμογής χρειάζεται; Η λιτότητα δεν έχει αποτελέσματα, κανείς δεν θέλει ένα κύμα χρεοστασίων και βεβαίως οι Γερμανοί αρνούνται κατηγορηματικά τις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις.
Στο τέλος Ιουνίου οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν τα επόμενα βήματα σε σχέση με τη διακυβέρνηση της Ευρωζώνης. Η Γαλλία ζητά πρωτίστως μια τραπεζική ένωση με το επιχείρημα ότι δίχως αυτήν τα προβλήματα της Ισπανίας – αλλά και οι γενικότερες επιπτώσεις της μόλυνσης στις τράπεζες της Ευρωζώνης – θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται. Η Γερμανία, όμως, επιμένει πως από τη στιγμή που μια τραπεζική ένωση είναι το πρώτο βήμα προς μια δημοσιονομική ένωση, δεν μπορεί να γίνει δίχως η Ευρωζώνη να έχει δημιουργήσει κάποιο τύπο πολιτικής ένωσης.
Ως προς αυτό το σημείο η λογική μάλλον είναι στην πλευρά των Γερμανών. Όμως δεν είναι ο χρόνος. Ακόμα και με την άφθονη παροχή φτηνής ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την ευρωπαϊκή διάσωση των ισπανικών τραπεζών, η μαζική απόσυρση καταθέσεων και η φυγή των επενδυτών από τις αγορές ομολόγων οι οποίες έχουν υπονομεύσει την ακεραιότητα του ευρώ, σύντομα θα επιταχυνθεί. Τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών βοηθούν προσωρινά αλλά δεν αντιπροσωπεύουν και καμιά ουσιαστική αλλαγή κατεύθυνσης.
Τα καλά νέα είναι πως δεν θα βγει τώρα η Ελλάδα από το ευρώ. Δηλαδή η δομική ακεραιότητα της Ευρωζώνης επί του παρόντος παραμένει. Ο φόβος της διάρρηξης θα υποχωρήσει και το ξεπούλημα των περιφερειακών κρατικών ομολόγων ενδέχεται και να μπορεί να αντιστραφεί.
Αλλά τα περισσότερα μεγάλα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Μπορεί μια νομισματική ένωση να επιβιώσει δίχως μια δημοσιονομική και πολιτική ένωση; Μάλλον όχι. Μπορούν τα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους; Ναι, αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς. Στο μεσοδιάστημα χρειάζονται τη βοήθεια των Γερμανών φορολογουμένων; Ναι, αλλά το Βερολίνο το αρνείται κατηγορηματικά.
Όμως υπάρχει κι ένα ακόμη ερώτημα. Η νέα ελληνική κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τη ΝΔ θα μπορέσει να διαχειριστεί την πικρή συνταγή της ευρωπαϊκής τρόικας; Η μέχρι στιγμής πορεία δείχνει άλλα. Θα λέγαμε ότι η εκλογική νίκη του Αντώνη Σαμαρά δεν εξασφαλίζει σε τίποτα στην Ευρώπη.
Πηγή: Bank's News
Έτσι τα ΑΤΜ της Αθήνας δεν στέγνωσαν από μετρητά, δεν θα δούμε μια αιφνιδιαστική εισαγωγή της δραχμής και η Ελλάδα θα προσπαθήσει να πείσει τον εαυτό της ότι θα παραμείνει στην Ευρωζώνη. Το ευρώ θα ζήσει για ένα ακόμη διάστημα.
Ο Αντώνης Σαμαράς θα προσπαθήσει να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού με την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και της ΔΗΜΑΡ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η αξιωματική αντιπολίτευση. Σε κάθε περίπτωση η συγκατοίκηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι εύκολη – καθώς τα δύο αυτά κυβερνητικά κόμματα συγκρούονταν μεταξύ τους για 40 χρόνια. Παρά ταύτα, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ ισχυρίζονται ότι είναι υπέρ του ευρώ κι έχουν δεσμευθεί στην εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας της Ελλάδας, άρα οι Ευρωπαίοι ηγέτες και ο υπόλοιπος κόσμος μπορούν να ξεκουραστούν για λίγο.
Η ευφορία των αγορών κράτησε ελάχιστες ώρες, ίσως γιατί η πρόκριση των μνημονιακών δυνάμεων στην Ελλάδα δεν λύνει τα μείζονα προβλήματα. Η Νέα Δημοκρατία είναι το κόμμα που σχεδόν διπλασίασε τις δημόσιες δαπάνες κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής της από το 2004 ως το 2009 και άρα έχει την κύρια ευθύνη για την χρεοκοπία της χώρας. Και το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα από το 2009 ως το 2011, όπου η ελληνική οικονομία κατέρρευσε, πολλές δεσμεύσεις του ευρωπαϊκού προγράμματος της Ελλάδας παραβιάστηκαν και οι Γερμανοί και οι Γάλλοι έχασαν την υπομονή τους με την Αθήνα και εξέπεμψαν ισχυρές προειδοποιήσεις ότι αν δεν συμμορφωθεί με τους όρους του προγράμματος της τρόικας των δανειστών – ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ – οι μέρες της στο ευρώ είναι μετρημένες. Σε όλα πρέπει να προστεθεί το ότι η Ελλάδα δεν έχει παράδοση κυβερνήσεων συνασπισμού. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει πόσο αυτή θα κρατήσει.
Ο Αντώνης Σαμαράς εν τω μεταξύ, αν και δεν έθεσε στο πρώτο, μετά την εκλογική νίκη, μήνυμά του το ζήτημα της επαναδιαπραγμάτευσης της ελληνικής συμφωνίας που είχε υποσχεθεί κατά την προεκλογική περίοδο, είναι σίγουρο ότι θα το θέσει μέσα στις επόμενες μέρες. Από την άποψη αυτή, σε ό,τι αφορά τους Ευρωπαίους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ δεν διαφέρουν και τόσο πολύ από το ΣΥΡΙΖΑ. Σε τελική ανάλυση η απογοήτευση της τρόικας των δανειστών από την Ελλάδα έχει να κάνει ακριβώς με το έλλειμμα αξιοπιστίας που προκύπτει από την τεράστια απόσταση ανάμεσα στις δεσμεύσεις και τα αποτελέσματα και σε ό,τι αφορά τη λιτότητα και σε ό,τι αφορά τις μακροπρόθεσμες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Όλα αυτά σημαίνουν πως πριν η Ευρώπη πανηγυρίσει την εκλογική νίκη των φιλομνημονιακών πολιτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως η Ελλάδα έχει ακόμη πάρα πολύ δρόμο μπροστά της. Είναι αλήθεια ότι υπήρξαν μεγάλες βελτιώσεις στη δημοσιονομική θέση της χώρας, όμως η Αθήνα εξακολουθεί να είναι αποκλεισμένη από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές, η ύφεση της ελληνικής οικονομίας φτάνει συνολικά στο 20% και οι πιστωτές θέλουν να δουν πολύ περισσότερες μεταρρυθμίσεις από αυτές που έχουν γίνει.
Η Ευρωζώνη ωστόσο έχει ακόμη περισσότερο δρόμο από την Αθήνα. Οι ελληνικές εκλογές μπορεί να περιόρισαν τις πιθανότητες μιας ελληνικής εξόδου εδώ και τώρα, όμως απλά συγκάλυψαν τα ρήγματα του ευρωπαϊκού σχεδίου που έχουν εμφανιστεί τα τελευταία δύο χρόνια. Η διαμάχη ανάμεσα στους πιστωτές του ευρωπαϊκού Βορρά – που μέχρι πριν από δύο χρόνια παρείχαν γενναιόδωρο δανεισμό – και τους δανειολήπτες του ευρωπαϊκού Νότου – που επένδυσαν ανοήτως τα δάνεια που έπαιρναν σε φούσκες – θα συνεχιστεί. Με αφετηρία την κρίση των αμερικανικών στεγαστικών δανείων μειωμένης εξασφάλισης, τα επίπεδα οικονομικής δραστηριότητας στην Ευρώπη έχουν μειωθεί πολύ σε σχέση με ό,τι προεξοφλούνταν προ 5ετίας, κι αυτό καθιστά πάρα πολύ δύσκολη την αποπληρωμή των πιστωτών από τους δανειολήπτες. Ό,τι κι αν πιστεύει κανείς για τις συμπεριφορές των Ελλήνων την τελευταία 10ετία, η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που έχει πρόβλημα πρόσβασης στις κεφαλαιαγορές.
Πριν την εισαγωγή του ευρώ ξέρουμε τι θα συνέβαινε σε μια τέτοια περίπτωση. Οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου θα προχωρούσαν σε νομισματική υποτίμηση έναντι των ανταγωνιστών τους του Βορρά. Έτσι για παράδειγμα η αξία του χρέους του ισπανικού δημόσιου θα μειώνονταν σε όρους γερμανικού μάρκου και η Ισπανία θα μπορούσε να κάνει ένα χρεοστάσιο βελτιώνοντας παράλληλα δραστικά την ανταγωνιστικότητα της.
Η ζωή στο ευρώ δεν είναι όμως τόσο εύκολη. Κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει δώσει μια πειστική απάντηση για την αντιμετώπιση του υπερβολικού χρέους ή της έλλειψης ανταγωνιστικότητας του ευρωπαϊκού Νότου. Από τη στιγμή που τα κράτη δεν μπορούν να υποτιμήσουν το νόμισμά τους, τι τύπος προσαρμογής χρειάζεται; Η λιτότητα δεν έχει αποτελέσματα, κανείς δεν θέλει ένα κύμα χρεοστασίων και βεβαίως οι Γερμανοί αρνούνται κατηγορηματικά τις δημοσιονομικές μεταβιβάσεις.
Στο τέλος Ιουνίου οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες για να συζητήσουν τα επόμενα βήματα σε σχέση με τη διακυβέρνηση της Ευρωζώνης. Η Γαλλία ζητά πρωτίστως μια τραπεζική ένωση με το επιχείρημα ότι δίχως αυτήν τα προβλήματα της Ισπανίας – αλλά και οι γενικότερες επιπτώσεις της μόλυνσης στις τράπεζες της Ευρωζώνης – θα συνεχίσουν να επιδεινώνονται. Η Γερμανία, όμως, επιμένει πως από τη στιγμή που μια τραπεζική ένωση είναι το πρώτο βήμα προς μια δημοσιονομική ένωση, δεν μπορεί να γίνει δίχως η Ευρωζώνη να έχει δημιουργήσει κάποιο τύπο πολιτικής ένωσης.
Ως προς αυτό το σημείο η λογική μάλλον είναι στην πλευρά των Γερμανών. Όμως δεν είναι ο χρόνος. Ακόμα και με την άφθονη παροχή φτηνής ρευστότητας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και την ευρωπαϊκή διάσωση των ισπανικών τραπεζών, η μαζική απόσυρση καταθέσεων και η φυγή των επενδυτών από τις αγορές ομολόγων οι οποίες έχουν υπονομεύσει την ακεραιότητα του ευρώ, σύντομα θα επιταχυνθεί. Τα αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών βοηθούν προσωρινά αλλά δεν αντιπροσωπεύουν και καμιά ουσιαστική αλλαγή κατεύθυνσης.
Τα καλά νέα είναι πως δεν θα βγει τώρα η Ελλάδα από το ευρώ. Δηλαδή η δομική ακεραιότητα της Ευρωζώνης επί του παρόντος παραμένει. Ο φόβος της διάρρηξης θα υποχωρήσει και το ξεπούλημα των περιφερειακών κρατικών ομολόγων ενδέχεται και να μπορεί να αντιστραφεί.
Αλλά τα περισσότερα μεγάλα ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα. Μπορεί μια νομισματική ένωση να επιβιώσει δίχως μια δημοσιονομική και πολιτική ένωση; Μάλλον όχι. Μπορούν τα κράτη του ευρωπαϊκού Νότου να βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητά τους; Ναι, αλλά με πολύ αργούς ρυθμούς. Στο μεσοδιάστημα χρειάζονται τη βοήθεια των Γερμανών φορολογουμένων; Ναι, αλλά το Βερολίνο το αρνείται κατηγορηματικά.
Όμως υπάρχει κι ένα ακόμη ερώτημα. Η νέα ελληνική κυβέρνηση συνασπισμού με επικεφαλής τη ΝΔ θα μπορέσει να διαχειριστεί την πικρή συνταγή της ευρωπαϊκής τρόικας; Η μέχρι στιγμής πορεία δείχνει άλλα. Θα λέγαμε ότι η εκλογική νίκη του Αντώνη Σαμαρά δεν εξασφαλίζει σε τίποτα στην Ευρώπη.
Πηγή: Bank's News
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος
Ο Alive in Illusion αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ηθοποιός και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 4,300 μηνύματα.
20-06-12
18:03
απο την ΕΕ θα βγουμε ουτως ή αλλως 
καλυτερα κιολας ισως!
μην κοιτατε που καποιοι θελαν την εξουσια και τρομοκρατουσαν τον λαο!
οσο δεν καταλαβαινουμε οτι ΕΕ, ευρώ, ΝΑΤΟ και το ολο γενικο συστημα ειναι το προβλημα δεν παμε πουθενα
καλυτερα κιολας ισως!
μην κοιτατε που καποιοι θελαν την εξουσια και τρομοκρατουσαν τον λαο!
οσο δεν καταλαβαινουμε οτι ΕΕ, ευρώ, ΝΑΤΟ και το ολο γενικο συστημα ειναι το προβλημα δεν παμε πουθενα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
20-06-12
18:46
απο την ΕΕ θα βγουμε ουτως ή αλλως
καλυτερα κιολας ισως!
μην κοιτατε που καποιοι θελαν την εξουσια και τρομοκρατουσαν τον λαο!
οσο δεν καταλαβαινουμε οτι ΕΕ, ευρώ, ΝΑΤΟ και το ολο γενικο συστημα ειναι το προβλημα δεν παμε πουθενα
Tα παραπάνω ξαναγράψτα, αλλά με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
11-07-12
13:04
Σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ θα πραγματοποιήσει από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και για την περίοδο του φθινοπώρου ο Γιώργος Παπανδρέου.
Απεδέχθη σχετική πρόσκληση στο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου John F. Kennedy School of Government.
Αντικείμενο των διαλέξεων θα είναι, μεταξύ άλλων, οι επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι συστημικές αδυναμίες της ευρωζώνης, προτάσεις για τις αναγκαίες θεσμικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου.
Nομίζουμε ότι διαλέξεις πάνω στο πως να καταστρέψετε μια χώρα και να εξαερώσετε ένα κόμμα εξουσίας θα ήταν more appropriate (πιο κατάλληλες) για να το πούμε στη Μητρική.
Πηγή: defencenet.gr
Απεδέχθη σχετική πρόσκληση στο Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου John F. Kennedy School of Government.
Αντικείμενο των διαλέξεων θα είναι, μεταξύ άλλων, οι επιπτώσεις της κρίσης στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, οι συστημικές αδυναμίες της ευρωζώνης, προτάσεις για τις αναγκαίες θεσμικές αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ενωση, η σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή της νοτιανατολικής Μεσογείου.
Nομίζουμε ότι διαλέξεις πάνω στο πως να καταστρέψετε μια χώρα και να εξαερώσετε ένα κόμμα εξουσίας θα ήταν more appropriate (πιο κατάλληλες) για να το πούμε στη Μητρική.
Πηγή: defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
LiViNGtheLiFE
Διάσημο μέλος
Η LiViNGtheLiFE αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 2,226 μηνύματα.
11-07-12
13:40
τι απομυθοποίηση για το harvard!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
boss.
Δραστήριο μέλος
Ο boss. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οδηγός ταξί και μας γράφει απο Μύκονος (Κυκλάδες). Έχει γράψει 784 μηνύματα.
13-07-12
14:37
μπαα. μην το λες!
τι επειδη εδω στην ελλαδα μας τον εχουν παρουσιασει για χαζο ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
04-10-12
14:33
Δεύτερες σκέψεις και προβληματισμός επικρατούν τώρα στο υπουργείο Οικονομικών για το σχέδιο κατάργησης του επιδόματος πολυτέκνων και χορήγησης ενός νέου επιδόματος «φτώχειας» για κάθε οικογένεια που μεγαλώνει παιδί και δηλώνει χαμηλά εισοδήματα.
Σύμφωνα με πηγή του υπουργείου Οικονομικών, για το 2013 προβλέπεται να λάβουν το νέο επίδομα ακόμα και ελεύθεροι επαγγελματίες, μεγάλη μερίδα των οποίων δηλώνει ανερυθρίαστα εξωφρενικά χαμηλά εισοδήματα. Για αυτό ψάχνουν τρόπο να αποκλείσουν ορισμένους, πχ με βάση τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν και ασχέτως του τι εισόδημα δηλώνουν.
Το νέο επίδομα θα δίδεται πιθανότατα σε όσες οικογένειες έχουν παιδί και εισόδημα μέχρι 30.000 ευρώ. Εξετάζεται να χορηγείται ποσό περίπου 480 ευρώ ετησίως για κάθε παιδί που μεγαλώνουν οικογένειες με εισόδημα έως 10.000 ευρώ ετησίως, 320 ευρώ για οικογένειες με εισόδημα 10.001-20.000 ευρώ και 160 ευρώ για όσους έχουν εισόδημα 20.001-30.000 ευρώ.
Έτσι φαντάζει σίγουρο πως χάνουν όλο το επίδομα οικογένειες που ως πολύτεκνες η Πολιτεία τους αναγνώριζε μέχρι πρότινος σαν αφορολόγητο ένα εισόδημα 20.000-25.000 ευρώ για να ζήσουν, καθώς όμως και οι γυναίκες που λάμβαναν το επίδομα πολύτεκνης μητέρας.
Αντιθέτως θα το λαμβάνουν όσοι έχουν τη δυνατότητα να αποκρύβουν εισοδήματα από την εφορία. Και ενώ το υπουργείο Οικονομικών τιμωρεί ως υπόπτους φοροδιαφυγής «συλλήβδην» τους ελεύθερους επαγγελματίες και σχεδιάζει να τους στερήσει πλήρως από το αφορολόγητο όριο, θα δίνει επίδομα «από το παράθυρο» σε όσους φοροδιαφεύγουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 οι 457.389 από τους 779.316 ελεύθερους επαγγελματίες δήλωσαν στην εφορία λιγότερα από 12.000 ευρώ σαν ετήσιο εισόδημα. Σε ορισμένους κλάδους μάλιστα, οι μέσοι όροι εισοδήματος χρήζουν …ψυχιατρικής ή ποινικής εξέτασης:
- 14.715 κομμωτές και κέντρα αισθητικής δήλωσαν μέσο ετήσιο εισόδημα 3.916 ευρώ το χρόνο.
- 30.197 ιδιοκτήτες μπαρ δήλωσαν -κατά μέσο όρο- εισόδημα 4.322 ευρώ το χρόνο.
- 6.154 αρτοποιοί δήλωναν μέσο εισόδημα 6.139 ευρώ το χρόνο
- 2.537 ξενοδόχοι και ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων δήλωσαν 16.637 ευρώ κατά μέσο όρο.
Συνολικά ως κλάδοι, μόνο φαρμακοποιοί, αρχιτέκτονες, γιατροί, φαρμακοποιοί και ιδιοκτήτες πρακτορείων ΟΠΑΠ δήλωναν οικογενειακό εισόδημα (όχι ατομικό) περισσότερα από 30.000 ευρώ –κατά μέσον όρον πάντα- και ως εκ τούτου απειλούνται να …χάσουν το επίδομα.
Υπολογίζεται πως τουλάχιστον οι 9 στους 10 ελεύθερους επαγγελματίες (σχεδόν οι 700.000 από τους συνολικά 779.316) δηλώνουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από 30.000 ευρώ. Και αυτοί όμως θα χάσουν το επίδομα, αν τεθούν περιουσιακά κριτήρια για τα ακίνητα και τη διαβίωση που κάνουν.
Από την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων και του πρόσθετου αφορολογήτου για κάθε παιδί που ισχύουν ως σήμερα (2.000 ευρώ για 1-2 παιδιά και 3.000 για το τρίτο) το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει να εξοικονομήσει περίπου 800 εκατ. ευρώ από τα σχεδόν 1,3 δισ. που του κοστίζουν. Τα υπόλοιπα 500 εκατ. ευρώ θα τα αναδιανείμει ως «επίδομα ακραίας φτώχειας», όπως πιθανότατα θα ονομάζεται το βοήθημα.
defencenet.gr
Σύμφωνα με πηγή του υπουργείου Οικονομικών, για το 2013 προβλέπεται να λάβουν το νέο επίδομα ακόμα και ελεύθεροι επαγγελματίες, μεγάλη μερίδα των οποίων δηλώνει ανερυθρίαστα εξωφρενικά χαμηλά εισοδήματα. Για αυτό ψάχνουν τρόπο να αποκλείσουν ορισμένους, πχ με βάση τα περιουσιακά στοιχεία που διαθέτουν και ασχέτως του τι εισόδημα δηλώνουν.
Το νέο επίδομα θα δίδεται πιθανότατα σε όσες οικογένειες έχουν παιδί και εισόδημα μέχρι 30.000 ευρώ. Εξετάζεται να χορηγείται ποσό περίπου 480 ευρώ ετησίως για κάθε παιδί που μεγαλώνουν οικογένειες με εισόδημα έως 10.000 ευρώ ετησίως, 320 ευρώ για οικογένειες με εισόδημα 10.001-20.000 ευρώ και 160 ευρώ για όσους έχουν εισόδημα 20.001-30.000 ευρώ.
Έτσι φαντάζει σίγουρο πως χάνουν όλο το επίδομα οικογένειες που ως πολύτεκνες η Πολιτεία τους αναγνώριζε μέχρι πρότινος σαν αφορολόγητο ένα εισόδημα 20.000-25.000 ευρώ για να ζήσουν, καθώς όμως και οι γυναίκες που λάμβαναν το επίδομα πολύτεκνης μητέρας.
Αντιθέτως θα το λαμβάνουν όσοι έχουν τη δυνατότητα να αποκρύβουν εισοδήματα από την εφορία. Και ενώ το υπουργείο Οικονομικών τιμωρεί ως υπόπτους φοροδιαφυγής «συλλήβδην» τους ελεύθερους επαγγελματίες και σχεδιάζει να τους στερήσει πλήρως από το αφορολόγητο όριο, θα δίνει επίδομα «από το παράθυρο» σε όσους φοροδιαφεύγουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2011 οι 457.389 από τους 779.316 ελεύθερους επαγγελματίες δήλωσαν στην εφορία λιγότερα από 12.000 ευρώ σαν ετήσιο εισόδημα. Σε ορισμένους κλάδους μάλιστα, οι μέσοι όροι εισοδήματος χρήζουν …ψυχιατρικής ή ποινικής εξέτασης:
- 14.715 κομμωτές και κέντρα αισθητικής δήλωσαν μέσο ετήσιο εισόδημα 3.916 ευρώ το χρόνο.
- 30.197 ιδιοκτήτες μπαρ δήλωσαν -κατά μέσο όρο- εισόδημα 4.322 ευρώ το χρόνο.
- 6.154 αρτοποιοί δήλωναν μέσο εισόδημα 6.139 ευρώ το χρόνο
- 2.537 ξενοδόχοι και ιδιοκτήτες ενοικιαζομένων δωματίων δήλωσαν 16.637 ευρώ κατά μέσο όρο.
Συνολικά ως κλάδοι, μόνο φαρμακοποιοί, αρχιτέκτονες, γιατροί, φαρμακοποιοί και ιδιοκτήτες πρακτορείων ΟΠΑΠ δήλωναν οικογενειακό εισόδημα (όχι ατομικό) περισσότερα από 30.000 ευρώ –κατά μέσον όρον πάντα- και ως εκ τούτου απειλούνται να …χάσουν το επίδομα.
Υπολογίζεται πως τουλάχιστον οι 9 στους 10 ελεύθερους επαγγελματίες (σχεδόν οι 700.000 από τους συνολικά 779.316) δηλώνουν οικογενειακό εισόδημα κάτω από 30.000 ευρώ. Και αυτοί όμως θα χάσουν το επίδομα, αν τεθούν περιουσιακά κριτήρια για τα ακίνητα και τη διαβίωση που κάνουν.
Από την κατάργηση των οικογενειακών επιδομάτων και του πρόσθετου αφορολογήτου για κάθε παιδί που ισχύουν ως σήμερα (2.000 ευρώ για 1-2 παιδιά και 3.000 για το τρίτο) το υπουργείο Οικονομικών υπολογίζει να εξοικονομήσει περίπου 800 εκατ. ευρώ από τα σχεδόν 1,3 δισ. που του κοστίζουν. Τα υπόλοιπα 500 εκατ. ευρώ θα τα αναδιανείμει ως «επίδομα ακραίας φτώχειας», όπως πιθανότατα θα ονομάζεται το βοήθημα.
defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-10-12
14:34
Μάλιστα, μάλιστα... Να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Backdrop
Δραστήριο μέλος
Η Backdrop αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μαέστρος και μας γράφει απο Ρωσία (Ευρωπαϊκή Ρωσία). Έχει γράψει 676 μηνύματα.
04-10-12
15:09
Ετσι ειναι όταν σπάνε οι φούσκες... Αλιμόνο σε μας....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Νωεύς
Τιμώμενο Μέλος
Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
05-10-12
00:12
Εκείνο που κληρονόμησε θαρρείς απ' τον προπάπου του τον Μινέικο, να κάνει την "Ελλάδα, ένα απέραντο νεκροταφείο", το πέτυχε! Μην τον θαρρείτε, πως δεν του κόβει. Εξάλλου έχει τόσους και τόσους συμβούλους και τόσους "διεθνείς υποστηρικτές", που του άνοιξαν ακόμη και τα μεγαλεία ενός Χάρβαρτ!
Πρώτα άρχισαν οι αυτοκτονίες των θυμάτων του Μνημονίου και τώρα
Πρώτα άρχισαν οι αυτοκτονίες των θυμάτων του Μνημονίου και τώρα
Μένει βέβαια ακόμη (προς θάνατο) ένας ολόκληρος λαός, αλλά μέχρι τότε, φαίνεται πως πολλά έχουν να δουν τα μάτια μας!Αυτοκτόνησε ο πρώην υφυπουργός Εσωτερικών Λεωνίδας Τζανής
Πρώτη καταχώρηση: 04/10/2012
20:41Πολιτική
Αυτοκτόνησε ο Λεωνίδας Τζανής, πρώην υφυπουργός Εσωτερικών με το ΠΑΣΟΚ, στο σπίτι του στο Βόλο. Ο αυτόχειρας ήταν μεταξύ των 36 πολιτικών προσώπων που βρίσκονται στο στόχαστρο του ΣΔΟΕ, για «περίεργο» πλουτισμού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τον 57χρονο βρήκε απαγχονισμένο η σύζυγός του στο υπόγειο γκαράζ του σπιτιού τους. Αυτή την ώρα, παραμένει στο σπίτι κλιμάκιο ανδρών της αστυνομίας ενώ ο χώρος παραμένει αποκλεισμένος.
Ο αυτόχειρας βρισκόντα στο μικροσκόπιο του Σ.Δ.Ο.Ε. Θεσσαλονίκης. Η έρευνα ξεκίνησε στις 31 Μαΐου 2012 και βρίσκεται στο στάδιο ανοίγματος τραπεζικών λογαριασμών και ανάλυσης του «πόθεν έσχες».
Ο Λεωνίδας Τζανής γεννήθηκε στο Αερινό Μαγνησίας, την 7.9.1955. Ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Παναγιωτοπούλου. Έχει ένα γιο και μία κόρη.
Ο πρώην υφυπουργός ήταν δικηγόρος στο επάγγελμα. Εξελέγη βουλευτής Μαγνησίας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 1993, του 1996 του 2000 και του 2004. Διετέλεσε πρόεδρος της Εξεταστικής Επιτροπής για τη διερεύνηση της υπόθεσης του καζίνου του Φλοίσβου. Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τον Νοέμβριο του 1998 έως τον Φεβρουάριο του 1999.
Διετέλεσε υφυπουργός Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης από τον Φεβρουάριου του 1999 έως τον Απρίλιο του 2000 και από 13.4.2000 έως 24.10.2001. Από το 1986 έως το 1990, ήταν δημοτικός σύμβουλος Νέας Ιωνίας Βόλου. Την περίοδο 1987-1989, και 1991-1993, διετέλεσε υπεύθυνος Τύπου της Νομαρχιακής Επιτροπής ΠΑ.ΣΟ.Κ. του νομού Μαγνησίας. Το διάστημα 1990-1992 ήταν αντιδήμαρχος Νέας Ιωνίας Βόλου και πρόεδρος του Αθλητικού Οργανισμού. Από την 1.1.1993 έως την 30.10.1993, διετέλεσε πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Νέας Ιωνίας Βόλου.
Το όνομά του στο παρελθόν είχε εμπλακεί στην υπόθεση με τα "φρουτάκια", κάτι που αποτέλεσε και το λόγο παραίτησής του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Zed
Διάσημο μέλος
Ο Zed αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Ηλιούπολη (Αττική). Έχει γράψει 2,488 μηνύματα.
05-10-12
04:19
Το πιο τραγικό της είδησης είναι ότι υπάρχουν άτομα που κατακρίνουν -έως και βρίζουν- όσους δεν συγκινήθηκαν από την αυτοκτονία ενός προδότη!
Λες και έπρεπε να μάθουμε πιο αναλυτικά το βιογραφικό του κολλητού του Λαλιώτη, ο οποίος διετέλεσε υφυπουργός επί του σιωνιστή μιζαδόρου Σημίτη, επί των αυτοκτονιών από χρηματιστήριο και λοιπών θαυμαστών έργων "προόδου" της τσέπης του, ε συγγνώμη, της χώρας εννοούσα, μήπως και κάναμε λάθος και τον κατηγορούμε άδικα τον φουκαρά...
Τόσο πρόβατα κατάντησαν μερικοί ευαισθητούληδες που λυπούνται για τους δυνάστες τους και το παίζουν φιλάνθρωποι λέγοντας ότι χάθηκε μια ζωή! Κι ο Αδόλφος ψυχούλα είχε ρε παιδιά... Πιο γελοίος πεθαίνεις!
Ο αθώος ποτέ δεν αυτοκτονεί αλλά παλεύει μέχρι θανάτου για να βρει το δίκιο του. Οι εγκληματίες όμως καμιά φορά λυγίζουν από τις ενοχές.
Λες και έπρεπε να μάθουμε πιο αναλυτικά το βιογραφικό του κολλητού του Λαλιώτη, ο οποίος διετέλεσε υφυπουργός επί του σιωνιστή μιζαδόρου Σημίτη, επί των αυτοκτονιών από χρηματιστήριο και λοιπών θαυμαστών έργων "προόδου" της τσέπης του, ε συγγνώμη, της χώρας εννοούσα, μήπως και κάναμε λάθος και τον κατηγορούμε άδικα τον φουκαρά...
Τόσο πρόβατα κατάντησαν μερικοί ευαισθητούληδες που λυπούνται για τους δυνάστες τους και το παίζουν φιλάνθρωποι λέγοντας ότι χάθηκε μια ζωή! Κι ο Αδόλφος ψυχούλα είχε ρε παιδιά... Πιο γελοίος πεθαίνεις!
Ο αθώος ποτέ δεν αυτοκτονεί αλλά παλεύει μέχρι θανάτου για να βρει το δίκιο του. Οι εγκληματίες όμως καμιά φορά λυγίζουν από τις ενοχές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akritas
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
07-10-12
20:24
[FONT=Verdana, sans-serif]Η κυβέρνηση στα πλαίσια της απεξάρτησης του κρατισμού, θα προωθήσει νομοθετικό διάταγμα όπου το κράτος θα επιβάλει το ύψος του κατώτατου μισθού και φυσικά θα καταργεί τις ωριμάνσεις. [/FONT]
[FONT=Verdana, sans-serif]Κατά τα άλλα ο Βρούτσης μιλάει για Σοβιέτ και ο Χατζηδάκης για Κρατισμό.[/FONT]
[FONT=Verdana, sans-serif]Στην ΕΣΣΔ είχαν σύστημα καθορισμού των μισθών που στόχευε στην αντικατάσταση του ύψους των μισθών με ένα ελάχιστο ύψος μισθού το οποίο νομοθετούνταν από την κυβέρνηση;
Δηλαδή ένας μισθός ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ[/FONT];
Σημείωση Συντονιστή:Τα μηνύματα #247-249 προήλθαν έπειτα απο συγχώνευση με το θέμα:" Κράτος και Μισθός"
[FONT=Verdana, sans-serif]Κατά τα άλλα ο Βρούτσης μιλάει για Σοβιέτ και ο Χατζηδάκης για Κρατισμό.[/FONT]
[FONT=Verdana, sans-serif]Στην ΕΣΣΔ είχαν σύστημα καθορισμού των μισθών που στόχευε στην αντικατάσταση του ύψους των μισθών με ένα ελάχιστο ύψος μισθού το οποίο νομοθετούνταν από την κυβέρνηση;
Δηλαδή ένας μισθός ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ[/FONT];
Σημείωση Συντονιστή:Τα μηνύματα #247-249 προήλθαν έπειτα απο συγχώνευση με το θέμα:" Κράτος και Μισθός"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rootbreaker
Τυχερό μέλος 2014
Η rootbreaker αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 34 ετών και μας γράφει απο Βόλος (Μαγνησία). Έχει γράψει 700 μηνύματα.
07-10-12
20:26
οχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akritas
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
07-10-12
20:52
Πως ήταν το σύστημα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΡΗΝΟΥΛΑ
Νεοφερμένος
Η Ειρήνη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ηράκλειο (Κρήτη). Έχει γράψει 60 μηνύματα.
13-10-12
08:29
παιδιά.. να ρωτήσω κάτι. Μιας και το θέμα αφορά την κρίση... το γεγονός ότι ήρθε η Μέρκελ στην Ελλάδα είναι καλό? Γιατί εμένα δεν μου φαίνεται καλό.... και δε νομίζω ότι ήρθε και καλά να "παρηγορήσει" την Ελλάδα. ίσως να είχε κάποιο συμφέρον... αφήστε που όλα τα κανάλια έλεγαν για την άφιξή της στην Ελλάδα όλη τη μέρα και το σχολίαζαν συνέχεια! και είναι όντως "κακιά"? Γιατί αν το σκεφτούμε καλά δε φταίει εκείνη για την κρίση που έχουμε, αφού εμείς οι ίδιοι οι Ελληνες πήραμε δάνειο από εκείνους και δεχτήκαμε τους όρους τους. και γιατί ακούω συνέχεια ότι η Μερκελ είναι κακιά? αυτή είναι που μας ζορίζει και έχουμε σκληρά μέτρα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
akritas
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο akritas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 231 μηνύματα.
14-10-12
13:49
Είναι ένας ποδοσφαιρικός όρος για έναν προπονητή, πουοδηγεί την ομάδα τους από το κακό στο χειρότερο. Ήδη αρχίζει πλέον να κλιμακώνεται στην κοινωνία αυτή η σκέψη θυμούμενη τα περσινά γεγονότα. Δυστυχώς όμως παρ'ολο που η κατάσταση αποκλιμακώθηκε, αυτό που έχει κλιμακωθεί είναι η κατάσταση στην κοινωνία.
Δηλαδή, από πέρσι μέχρι σήμερα έχουμε:
· Ραγδαία άνοδος της ΧΑ και του ΣΥΡΙΖΑ
· 500 χιλ επιπλέον ανέργους
· Μερική κατεδάφιση εργασιακών
· ένας τους 2 ΙΥ είναι πλέον απλήρωτος πάνω από 2 μήνες
· τα παιδιά και τα δάνεια έχουν γίνει φορολογικά τεκμήρια
· η φοροδιαφυγή και η διαφθορά συνεχίζουν ακάθεκτοι τοέργο τους
· χαράτσι ΔΕΗ
· χαράτσι Αλληλεγγύης και Επιτεύδματος
· Οι συνταξιούχοι λογαριάζονται από το πολιτικό σύστημα ως οι νέοι εβραίοι που πρέπει να εξοντωθούν
· ΕΟΠΥΥ
· Αυξήσεις στην ΔΕΗ
· Αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης
· Αυξήσεις στα εισιτήρια των ΜΜΕ
· Αυξήσεις στα τρόφιμα
· Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει το έργο του διορίζοντας ημετέρους
και πολλά άλλα, τα οποία ξεπερνάνε τα ..89 σημεία τηςκατοχικής τρόικας.
Και όμως, παρ'ολα αυτά, το πολιτικό σύστημα, πάει να περάσει νέα μέτρα, ακόμα χειρότερα από αυτά που ανέφερα. Γι'αυτό θεωρώ ότι η κατάσταση μυρίζει...μπαρούτι, και όταν η κοινωνία δεν εκτονώνεται κάπου, τότε θα εκραγεί απότομα.
Δηλαδή, από πέρσι μέχρι σήμερα έχουμε:
· Ραγδαία άνοδος της ΧΑ και του ΣΥΡΙΖΑ
· 500 χιλ επιπλέον ανέργους
· Μερική κατεδάφιση εργασιακών
· ένας τους 2 ΙΥ είναι πλέον απλήρωτος πάνω από 2 μήνες
· τα παιδιά και τα δάνεια έχουν γίνει φορολογικά τεκμήρια
· η φοροδιαφυγή και η διαφθορά συνεχίζουν ακάθεκτοι τοέργο τους
· χαράτσι ΔΕΗ
· χαράτσι Αλληλεγγύης και Επιτεύδματος
· Οι συνταξιούχοι λογαριάζονται από το πολιτικό σύστημα ως οι νέοι εβραίοι που πρέπει να εξοντωθούν
· ΕΟΠΥΥ
· Αυξήσεις στην ΔΕΗ
· Αυξήσεις στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης
· Αυξήσεις στα εισιτήρια των ΜΜΕ
· Αυξήσεις στα τρόφιμα
· Το πολιτικό σύστημα συνεχίζει το έργο του διορίζοντας ημετέρους
και πολλά άλλα, τα οποία ξεπερνάνε τα ..89 σημεία τηςκατοχικής τρόικας.
Και όμως, παρ'ολα αυτά, το πολιτικό σύστημα, πάει να περάσει νέα μέτρα, ακόμα χειρότερα από αυτά που ανέφερα. Γι'αυτό θεωρώ ότι η κατάσταση μυρίζει...μπαρούτι, και όταν η κοινωνία δεν εκτονώνεται κάπου, τότε θα εκραγεί απότομα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
H-M
Δραστήριο μέλος
Ο H-M αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μηχανικός και μας γράφει απο Ραφήνα (Αττική). Έχει γράψει 682 μηνύματα.
25-11-12
11:45
την Goldman Sachs εργάζεται ο γιος του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη, Σπύρος, σύμφωνα με την εφημερίδα «Παραπολιτικά».
Ο Σπύρος Αλογοσκούφης τελείωσε το Κολέγιο Αθηνών ασχολήθηκε με τους Ολυμπιακούς αγώνες στο πλευρό της Γιάννας Αγγελοπούλου και αμέσως μετά έφυγε για την Αμερική όπου και ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία τις σπουδές του στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Yale.
Τώρα εργάζεται ως χρηματοπιστωτικός σύμβουλος για τις αγορές της Ασίας και φέρεται να ειδικεύεται στις αγοραπωλησίες και σε συμβόλαια futures.
defencenet.gr
Ο Σπύρος Αλογοσκούφης τελείωσε το Κολέγιο Αθηνών ασχολήθηκε με τους Ολυμπιακούς αγώνες στο πλευρό της Γιάννας Αγγελοπούλου και αμέσως μετά έφυγε για την Αμερική όπου και ολοκλήρωσε με απόλυτη επιτυχία τις σπουδές του στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Yale.
Τώρα εργάζεται ως χρηματοπιστωτικός σύμβουλος για τις αγορές της Ασίας και φέρεται να ειδικεύεται στις αγοραπωλησίες και σε συμβόλαια futures.
defencenet.gr
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
