lost_in_space
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Προφανώς όλοι έχουμε περάσει από κάποια ή όλα τα στάδια μέσα στις οικογένειες μας. Το θέμα είναι να μπορέσουμε εμείς να γίνουμε καλύτεροι γονείς. Να μην αποδώσουμε τη βία στην δική μας οικογένεια αργότερα ώστε αυτοί οι κύκλοι να αρχίσουν να χάνονται από την ελληνική οικογένεια. Δυστυχώς δεν υπάρχει διαπαιδαγώγηση πάνω στο θέμα οικογένεια, παιδιά και συμπεριφορές και ο καθένας μας απλά μεταφέρει τις εμπειρίες του απο γενιά σε γενιά. Νόμίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε πλέον να συνηδητοποιούμε ότι τα παιδιά μας δεν είναι κτήματά μας, ότι πρόκειται για ξεχωριστές μοναδικές προσωπικότητες που αξίζουν όλο το σεβασμό μας και την αγάπη μας και ότι τα όποια προβλήματα μπορούν και πρέπει να λύνονται αποκλειστικά με τον διάλογο. Άλλωστε δεν γνωρίζω παιδί που να μην έχει ανταποκριθεί στον διάλογο.
Όσο για την προσωπική μου εμπειρία ούτε εγώ φυσικά έχω ξεφύγει από τέτοιες καταστάσεις. Ο μπαμπάς μου ήταν πάντα υπέρ της συζήτησης και δεν με είχε χτυπήσει ποτέ ως παιδί σε αντίθεση με την μητέρα μου που το ξύλο ήταν για εκείνη τρόπος σωφρονισμού και υπακοής και ως αποτέλεσμα σημείο τριβής στη σχέση τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος




Αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος που θέλει να λέγεται γονέας, να συμπεριφέρεται έτσι.. Σόρρυ κιόλας, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ πόσο λαλάκας μπορεί να είναι κάποιος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος


Τι κάνατε η τι θα κάνατε σε περίπτωση που εσείς η γνωστός σας ήταν το θύμα η ο θύτης. Η απάντηση είναι Βια στην βία ή το ξεσκέπασμα του προβλήματος στις αρχές και στον οικογενειακό κύκλο ?
Λυπάμαι που το λέω αλλα μετά απο την ιστορία του πατροκτώνου, είμαι στο βία στη βίας


Πόσο θα κρατούσαν αυτά τα παιδιά; πόσα χρόνια θα κρατούσε όλο αυτό; ακόμα προσπαθώ να βγάλω την μορφή του παιδιού απο το μυαλό μου, ο θυμός ήταν απίστευτος, τότε αρχίζω να λέω ΝΑΙ βία στην βία, όσο απαίσιο κιάν ακούγεται, λυπάμαι, αυτή είναι η βοήθεια των αρχών, καθημερινές επισκέψεις χωρίς αποτέλεσμα επι 18 ολόκληρα χρόνια



Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
shaman
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος


Μεγάλη. Και θα τον χωρίσω αμέσως, θα πάρω τα παιδιά και θα φύγω.Αλήθεια, τι φρίκη θα φάτε, αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος που παντρευτήκατε, ο κατα τ'αλλα τέλειος, αρχίζει να δέρνει τα παιδιά σας για ασήμαντες αφορμές??
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angie_Ann
Διάσημο μέλος


Μεγάλη. Και θα τον χωρίσω αμέσως, θα πάρω τα παιδιά και θα φύγω.
+1 Εντάξει μια σφαλιάρα ή μια παντουφλιά μια στις τόσες δεν είναι δα και παράπτωμα. Αλλά αν τα έδερνε για πραγματικά ασήμαντες αφορμές και ξέφευγε από τα όρια δεν θα το ανεχόμουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος


Ε δεν μιλάω για μια σφαλιάρα ή ένα χτύπημα στον κώλο απλά, σε φάση που αρνείται με κουβέντα κατι κι επιμένει αδικαιολόγητα. Μιλάμε για ασημαντες αφορμές και ξύλο. Ε, όχι!+1 Εντάξει μια σφαλιάρα ή μια παντουφλιά μια στις τόσες δεν είναι δα και παράπτωμα. Αλλά αν τα έδερνε για πραγματικά ασήμαντες αφορμές και ξέφευγε από τα όρια δεν θα το ανεχόμουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
adespoto
Περιβόητο μέλος


Το να χτυπάει τα παιδιά μας είναι χειρότερο κι από το να χτυπάει εμένα οπότε σίγουρα θα έφευγα μαζί με τα παιδιά αν δεν συμμορφωνόταν

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mania
Επιφανές μέλος


Αλήθεια, τι φρίκη θα φάτε, αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος που παντρευτήκατε, ο κατα τ'αλλα τέλειος, αρχίζει να δέρνει τα παιδιά σας για ασήμαντες αφορμές??
Προσωπικά διαφωνώ με την σφαλιάρα, αυτό κανονικά δεν κάνει σε μικρές ηλικίες επιδή μπορεί να δημιουργήσει πρόβλημα στο παιδί, στο πισινό του σπάνια άν υπάρξει θα δικαιολογίσω άν ξέρω ότι προσπαθεί ο άντρας μου συνέχεια με λόγια , αλλα δεν κάνει τίποτα το μικρό , απο κεί και πέρα τίποτε παραπάνω.
Καμιά φορά το βλέπω να το κάνουν γονείς και θέλω να τους σαπίσω εγώ στο ξύλο, να δούμε, σε εκείνους θα αρέσει;


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
WhiteDrum
Διάσημο μέλος


Αναρωτιέμαι αν μπορεί να προκύψει τελείως ξαφνικά από κάποιον η βίαιη συμπεριφορά

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Ο μπαμπάς δεν με έδειρε ΠΟΤΕ!
Εγώ πάντως το μπαμπά έτρεμα! Όταν χτύπαγε το χέρι του στο τραπέζι, εγώ έχανα τη γη κάτω από τα πόδια μου! Ακόμα και σήμερα αν κάποιος χτυπήσει το χέρι του στο τραπέζι εμένα με πιάνει πανικός και ταχυπαλμία.![]()
Ναι,ουτε εμενα με εδειρε ποτε ο πατερας μου..Αλλα οταν νευριαζει...Και αυτο με το χερι στο τραπεζι μου συμβαινει και εμενα..Ο μπαμπας μου σπανια το κανει,αλλα οταν το κανει....τα πραγματα ειναι πραγματι ασχημα....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος


Για πολλα χρονια υπηρχαν βιασμοι μεσα σε ενα γαμο η σχεση, με την εννοια οτι η γυναικα του ζευγαριου αναγκαστηκε να ερθει σε σεξουαλικη επαφη παρα την θεληση της ειτε με καλους ορους, ειτε με κακους. Στην πρωτη περιπτωση απλως συναινουσε ενω στην δευτερη υπηρχε και κακοποιηση αναλογα με την αντισταση του θυματος. Ελαχιστοι γνωριζουν οτι ο νομος αλλαξε μολις προσφατα, το 2006 (Νόμος 3500 του 2006 για την ενδοοικογενειακή βία) ενω μεχρι προτινος ο συζυγος ειχε δικαιωμα να ερθει σε σεξουαλικη επαφη ακομα και με βιαιο τροπο εαν δεν συναινουσε η συζυγος του.
Πριν φτασει ενα ζευγαρι να υποστει ενα μελος του σεξουαλικη κακοποιηση, θα πρεπει να πουμε οτι συνηθως προυπαρχουν αλλες μορφες βιας, ειτε λεκτικη ειτε σωματικη. Η σεξουαλικη κακοποιηση ειναι το σταδιο οπου το θυμα υποκειται στην πιο εξευτελιστικη του θεση μιας και πλεον απογυμνωνεται και υποτασεται στην εξουσια που δεχεται απο τον θυτη του. Ο συζυγικος βιασμος εχει δυο συνηθισμενες κατηγοριες, με κακοποιηση και χωρις. Και στις δυο περιπτωσεις το κινητρο του βιαστη ειναι η τιμωρια για τυχον παραπτωμα που εχει εντοπισει και αναλογα με την αντιδραση του θυματος προχωραει σε κακοποιηση η οχι.
Το μεγαλο ερωτημα ειναι γιατι μια γυναικα συναινει αλλα και σιωπα σε μια τετοια κατασταση και οχι μονο αυτο αλλα υπομενει για χρονια με αποτελεσμα αυτο να ειναι μια κατασταση ενταγμενη στη ζωη της.
Καποιες εξηγησεις για αυτο, ειναι οτι οι γυναικες που ειναι σε σχεση η γαμο, δεν πιστευουν οτι υπαρχει θεμα ασκησης πιεσης για σεξουαλικη επαφη αλλα οτι αυτο ειναι κατι που συμβαινει μονο μεταξυ αγνωστων ατομων. Ακομα ενας λογος, ειναι οτι παρολο που δεν αποδεχονται την επαφη, υπαρχει οικονομικη η και συναισθηματικη εξαρτηση απο τον συζυγος του η την σχεση τους.
Για πολλους μαλιστα η σεξουαλικη κακοποιηση σε γαμο η σε σχεση ειναι ενα φαινομενο που δεν χρειαζεται να του δινεις σημασια. Μια εξηγηση που δινουν ειναι οτι η γυναικα τους, δεν εχει ορεξη για σεξ ενω αντιθετα ο αντρας εχει υπερβολικες (και φυσικολογικες) ορμες.
Η ειδικευση και η αναφοα στον συζυγικο βιασμο η στον βιασμο απο γνωστο και κοντινο προσωπο, γινεται για να δειξει οτι ειναι χειροτερος σε οτι αφορα τις ψυχολογικες συνεπεις που επονται. Μια βιασμενη γυναικα απο καποιον αγνωστο, εχει την ευχερια να μην ξαναδει το βιαστη της, αντιθετα μια βιασμενη γυναικα απο τον συζυγο της η αλλο συγγενικο προσωπο ειναι αναγκασμενη να ζει κοντα του, για οσο καιρο υπομενει αυτη την κατασταση.
Συνεπως οι σεξουαλικα κακοποιημενες γυναικες απο κοντινα τους προσωπα, εχουν να αντιμετωπισουν παραπανω προβληματα οπως, τις ενοχες για οτι τους εχει συμβει, την πιθανοτητα οτι ειχαν μεριδιο ευθυνης και συνενοχης στην σεξουαλικη πραξη, εχουν αμφιβολιες για οτι εγινε μιας και προκειται για κοντινο προσωπο που τους "αγαπουσε", αντιμετωπιζουν προσθετα εμποδια, οπως παιδια, οικονομικη εξαρτηση, θρησκευτικα πιστευω και κοινωνικο περιγυρο και τελος δεν εχουν την υποστηριξη απο την οικογενοια τους και τα υπολοιπα κοντινα τους προσωπα.
Μετα τον βιασμο τα αποτελεσματα αυτου, εκτος απο οποιεσδηποτε σωματικες κακοποιησεις προκυψουν, υπαρχουν αναποφευκτα και ψυχικες επιπτωσεις οι οποιες δεν φαινονται κατα την πρωτη περιοδο. Σαφως ομως μερικα συναισθηματα που μπορουν να υπαρξουν ειναι αγχος, φοβιες, αρνηση του συμβαντος, θυμος, αυτοκτονικος ιδεασμος κ.α. Επισης μπορει να υπαρχουν ψυχωσωματικα συμπτωματα οπως εμετους και πονοκεφαλοι, και μακροχρονια ανορεξια, διαταραχες στον υπνο, δυσκολια στην δημιουργια σχεσεων, και συχνες σκεψεις οτι υπηρχε δικη τους ανεπαρκεια για να υπαρξει το ολο συμβαν.
Συνηθως για τετοιες περιπτωσεις χρειαζεται αρκετος χρονος για να επουλωθουν οι πληγες και φυσικα ενα υποστηρηκτικο περιβαλλον οπου και οπως μπορει να βρει το θυμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
yperoxi
Δραστήριο μέλος


Επίσης πάρα πολύ σωστό αυτό που αναφέρεις για τον βιασμό. Συνήθως ένα άτομο δεν βιάζεται από έναν άγνωστο. Ο βιασμός στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων προέρχεται από φίλο, συγγενή ακόμα κ απλό γνωστό (όπως γράφεις αρκεί μια οπτική επαφή - ναι είναι αλήθεια ότι αρκει).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamStealer
Δραστήριο μέλος


Η εμπειρια σε οτι εχω γνωρισει ενισχυουν οσα αναφερω για την σεξουαλικη βια μεσα σε γαμο συνηθως και πιο αραια σε σχεση.
Το κειμενο το εγραψα κυριως για να φωτισω αυτες τις σκοτεινες πλευρες της ελληνικης κοινωνιας,
και κυριως για να αναδειξω οτι ακομα και σημερα υπαρχουν γυναικες που σιωπουν.
Γυναικες της διπλανης μας πορτας, που οταν κλεινει, πισω απο αυτη παιζονται πολλα δραματα.
Παρολη την προσφατη τροποποιηση του νομου (ο οποιος μεχρι προτινως δεν θεωρουσε την σεξουαλικη κακοποιηση μεσα στο γαμο οτι ειναι αδικημα)
ελαχιστα εχουν αλλαξει κυριως απο την αντιμετωπιση των οργανων του κρατους.
Θελω να ελπιζω οτι ολο αυτο ισως χρησιμευσει καπου, καποτε.
Θα σου διευκρινησω κατι που το εχω ξανακανει,
ο βιασμος μεσα στο γαμο δεν ειναι ακριβως βια αλλα κατι πιο ειδικευμενο γιατι παιρνει καποια χαρακτηριστικα,
περα απο την γνωστη σωματικη κακοποιηση η την λεκτικη βια.
Η σωματικη βια εχει μερικα χαρακτηριστικα που συναντιουνται και στον βιασμο,
ο βιασμος ομως εχει δικα του χαρακτηρστικα, εντονα ιδιαιτερα δικα του.
Ευχαριστω για το σχολιο σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
νυχτολούλουδο
Δραστήριο μέλος


η βια,επιτιθεται πρωτα πρωτα στην σκεψη....με αποτελεσμα το θυμα οχι απλα να μην μπορει να συγκεντρωθει,αλλα να κομματιαζεται η μνημη του,κ να μην θυμαται ουτε καν ποιος ειναι,γινονται ολοι σκιες,αλλα κ ο ιδιος,η ανθρωπινη υποσταση και η δικη του,αλλα και των γυρω του,παυει να εχει βαρυτητα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος


60 δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να συνειδητοποιήσουμε
πως απλές καθημερινές μας κινήσεις μπορούν
να κάνουν τεράστιο κακό στα παιδιά μας!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fashionista
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος


Ξυλο δεν εχω φαει ποτε στη ζωη μου,το πρωτο χρονο που ξεκινησα να κανω ιδιαιτερα ειχα μια μαθητρια που την εβλεπα συνεχως μελανιασμενη και οταν την ρωτουσα πως τα παθαινε μου ελεγε οτι χτυπουσε καπου τυχαια.Μετα απο καποιο καιρο που με γνωρισε καλυτερα μου εξομολογηθηκε οτι ο πατερας της την χτυπουσε και δεν μιλαμε για απλες σφαλιαρες.Στην αρχη προσπαθησα να μιλησω με την μητερα της αλλα εκανε την ανηξερη.Καποια στιγμη αποφασισα να τον καταγγειλω,ανωνυμα φυσικα γιατι η αληθεια ειναι οτι δεν ηθελα να μπλεξω.Ηρθαν καποιοι κοινωνικοι λειτουργοι αλλα εγινε τιποτα το σπουδαιο αλλα τουλαχιστον δεν την ξαναχτυπησε,φυσικα η ψυχολογικη βια συνεχιστηκε και σε χειροτερο βαθμο.Αυτο που ξαφνιασε περισσοτερο ειναι η σταση της μητερας που εβλεπε τον ανδρα της να κακομεταχειριζεται τοσο βαναυσα το ιδιο της το παιδι και κρατουσε ουδετερη σταση.
Θλιβερα αυτα που γραφεις

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.