Προτείνετε ένα βιβλίο

[viki_thess]

το σπιτι διπλα στο ποταμι της λενας μαντα
βαλς με δωδεκα θεους επισης της λενας μαντα
τα διαβασα τελευταια και μου αρεσαν πολυ τα συνιστω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BAD MAIPH]

συγνωμη, Γίδι. αλλα εγω ζητησα αν υπαρχει στα ελληνικα το Νεκρονομικον του Λαβκραφτ. ο Καζαντζακης ειναι ενας πολυ καλος ελληνας συγγραφεας αλλα δεν νομιζω να εχει καμοια σχεση με τον Λαβκραφτ. ευχαριστω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Μαίρη δεν απευθύνθηκα σε σένα, απάντησα στο θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[io-io]

"Ο κοτζαμπασης του Καστροπυργου" του Καραγατση.

Πρωτο κομματι της τριλογιας του. Η ελληνικη επανασταση "εκ των εσω". Πολυ δυνατο βιβλιο!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BAD MAIPH]

χιλια συγνωμη αλλα ειμαι καινουρια στο ιντερνετ( με λιγα λογια δεν ξερω ακομα που πανε τα τεσερα) και επειδη μου ηρθε το μηνυμα σου στο msn νομιζα πως το εστειλες σε εμενα. και παλυ συγνωμη που θα παει θα μαθω καποτε τι ακριβως πρεπει να κανω.
Α! και για τον Καζαντζακη πολυ καλη επιλογη. αλλα εγω ειμαι αλλου οπως θα καταλαβες. ευχαριστω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

No problem, χαλαρά και καλώς μας ήρθες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giasas]

Ένα πάρα πολύ ωραίο βιβλίο είναι ''Ο ΦΑΡΟΣ΄΄ της Π.ΝΤ.ΤΖΕΙΜΣ.Ανήκει στην αστυνομική λογοτεχνία.Η συγκεκριμένη συγγραφέας είναι από τις κορυφαίες στο είδος..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Ο "Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος" του Άλντους Χάξλει

Το είχα διαβάσει πριν χρόνια (όταν ήμουν στο λύκειο), πράγματι πολύ καλό βιβλίο και αρκετά εύπεπτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[The Stand]

Άμος Οζ - Η ίδια Θάλασσα

Ζοζέ Σαραμάγκου - Περι θανάτου.

Δύσπεπτα αλλά μαγευτικά.Τρόπος γραφής που δεν σε αφήνει να ανασάνεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nefnef]

Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα του Π.Μπρικνέρ
Ο Ευτυχισμένος Θάνατος του Α.Καμύ
Η Αγάπη του Λ.Μπουσκάλια
Άξιον Εστί του Ο.Ελύτη
Σταγόνες του Χέρμπερτ
Ο Μύθος του Σισύφου του Α.Καμύ
Τα Ποιήματα των 9-10 μμ του Ν.Χικμέτ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[crazy_balloon]

Γιάντες - Αμάντα Μιχαλοπούλου
Η μεγάλη χίμαιρα - Μ. Καραγάτσης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dracula82]

Σταλιν του Εντβαρντ Ραντζίνσκι. Το τέλος είναι ολα τα λεφτά. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Ισως η καλύτερη βιογραφία για το Στάλιν στο κόσμο. Ο συγγραφέας είχε πρόσβαση στα απόρρητα αρχεία της KGB και οχι μονο. Πραγματικά αξίζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Manos_Hellas]

...εγω ζητησα αν υπαρχει στα ελληνικα το Νεκρονομικον του Λαβκραφτ

Επιτέλους κάποιος που διαβάζει Λάβκραφτ! Με διαφορά ο αγαπημένος μου συγγραφέας, master of horror και μεγάλος δάσκαλος για πολλούς μεταγενέστερους. Πολλές οι εκδόσεις στην Ελλάδα, άσχημες οι μεταφράσεις τις περισσότερες φορές. Θέλει λίγο ψάξιμο. Για όσους βαριούνται, "Τα Άπαντα" έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Κάκτος. Όχι η καλύτερη μετάφραση (ο Λάβκραφτ είναι πονοκέφαλος για τους μεταφραστές...), αλλά τουλάχιστον είναι μαζεμένες σχεδόν όλες οι ιστορίες του. Αγαπημένη με διαφορά "Η περίπτωση του Τσαρλς Ντεξτερ Γουόρντ'. Τώρα για το Νεκρονομικόν. Δεν υπάρχει τέτοιο βιβλίο γραμμένο από τον Λαβκραφτ. Κάποιοι εκδοτικοί οίκοι του εξωτερικού εκμεταλλευόμενοι το hype γύρω από το συγκεκριμένο φανταστικό( βιβλίο που χρησιμοποιεί ο συγγραφέας σαν αναφορά στις ιστορίες του, έχουν βγάλει κάποιες συλλογές με αυτό τον τίτλο. Τελευταία από την Orion Publishing Co (UNITED KINGDOM) μία συλλογή (944 σελ.) με τα καλύτερα και αυτό τον τίτλο.

Για κάτι πιο ελαφρύ θα πρότεινα τις "Πύλες της Φωτιάς" του Steven Pressfield. Η μάχη των Θερμοπυλών σαν ιστορικό μυθιστόρημα. Πάρα πολύ καλό και καθόλου κουραστικό.

Και κάτι επίκαιρο για το τέλος: "45 χρόνια βάζω γκολ στους βάζελους" του Γ. Κεντρωτή. Άντε και με τη νίκη την Κυριακή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

"Πορφυρό και μαύρο νήμα"
του Στρατή Χαβιαρά.
Διαβάστε ένα σύντομο βιογραφικό του συγγραφέα:

Ο Στρατής Χαβιαράς γεννήθηκε στη Νέα Κίο της Αργολίδας όπου τελείωσε το δημοτικό, και τα επόμενα 20 χρόνια δούλεψε στις οικοδομές. Εξέδωσε τέσσερις συλλογές ποιημάτων, και το 1967 μετανάστευσε στην Αμερική. Εργάστηκε ως υπάλληλος στις βιβλιοθήκες του Harvard ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα ιστορίας και λογοτεχνίας στο ίδιο πανεπιστήμιο και στο κολλέγιο Goddard, απʼ το οποίο αποφοίτησε με Master in Fine Arts. Το 1972 διορίστηκε διευθυντής στη βιβλιοθήκη σύγχρονης ποίησης του πανεπιστημίου Harvard, όπου δίδαξε, διοργάνωσε τακτικές ομιλίες και ποιητικές αναγνώσεις και διηύθυνε τα λογοτεχνικά περιοδικά, Arionʼs Dolphin και Harvard Review. Τα δυο πρώτα μυθιστορήματά του, γραμμένα στα αγγλικά (When the Tree Sings και The Heroic Age), μεταφράστηκαν σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Από το 2000 διδάσκει σε εργαστήρια τέχνης του λόγου στο Harvard και στο ΕΚΕΒΙ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Αυτόν τον καιρό διαβάζω το "O Mαιτρ και η Μαργαρίτα" του Μπουλγκάκοφ. Το έργο λαμβάνει χώρα στην Ρωσία επί ΕΣΣΔ και ως βασικό του θέμα έχει τον ανθρώπινο ψυχισμό, τις αδυναμίες του ανθρώπου, την δίψα του για εξουσία, την ανοησία του ή ακόμη και ... τον έρωτα! Είναι ένα βιβλίο με αρκετό χιούμορ αλλά και με πολλά σημεία που σε βάζουν σε έντονες υπαρξιακές σκέψεις. Είναι must! Από τα πιο αγαπημένα βιβλία των Ρώσων (κ άλλων σλαβικών λαών από ότι έμαθα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Phoebe]

Η φάρμα των ζώων του George Orwell! Πολύ καλό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώτα4169]

χιλια συγνωμη αλλα ειμαι καινουρια στο ιντερνετ( με λιγα λογια δεν ξερω ακομα που πανε τα τεσερα) και επειδη μου ηρθε το μηνυμα σου στο msn νομιζα πως το εστειλες σε εμενα. και παλυ συγνωμη που θα παει θα μαθω καποτε τι ακριβως πρεπει να κανω.
Α! και για τον Καζαντζακη πολυ καλη επιλογη. αλλα εγω ειμαι αλλου οπως θα καταλαβες. ευχαριστω

Κουράγιο... κι εγώ καινούρια και άσχετη είμαι... πολύ σε καταλαβαίνω

"Γεννημένη ξανά" της Λίτσας Καραμπίνη από τις εκδόσεις αρμός. Ένα βιβλίο που αναφέρεται στην υιοθεσία ένα θέμα ιδιαίτερα τρυφερό και ευαίσθητο άι κάποιες φορές οδυνηρό, αφού ακόμη και στις μέρες μας, σε κάποιες περιπτώσεις, εξακολουθεί να παραμένει ταμπού.
Έχοντας η ίδια η συγγραφέας βιώσει την εμπειρία της υιοθεσίας, επιχειρεί να ρίξει άπλετο φως στην προσωπικότητα του υιοθετημένου που παραπαίει συνήθως ανάμεσα στα μυστικά της θετής οικογένειας, τις ατέλειωτες φαντασιώσεις του και την αγωνιώδη αναζήτηση των ριζών του στα βάθη μιας ανελέητης σιωπής.

Ακολουθώντας την ηρωίδα της σε μια πορεία ανασυγκρότησης της προσωπικής της ταυτότητας, τυλίγει τον ιστό της ιστορίας της πότε τρυφερά, πότε σκληρά, μα πάντα με συναισθήματα αυθεντικά, τόσο που μόνο όποιος έχει βιωματική σχέση με το θέμα μπορεί να περιγράψει, φροντίζοντας παράλληλα να υποστηρίξει και τον ιερό θεσμό της υιοθεσίας.
Η κεντρική ηρωίδα, η Όλγα, είναι υιοθετημένη. Η επιθυμία της να βρει τις ρίζες της, μεταβάλλεται μέσα στη ψυχή της σε ένα πελώριο θυμό.
Με όλο το θυμό που κρύβει μέσα της, εκλιπαρεί τη θετή της μητέρα να της αποκαλύψει το μυστικό της ζωής της. «Κατάλαβέ με, της λέει. Αν δεν μάθω ποια είμαι θα είμαι πάντα η υιοθετημένη. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Θάναι σα να μη γεννήθηκα ποτέ. Ποτέ,».
Καθώς η ιστορία προχωράει, η Όλγα ξεκινάει για ένα ταξίδι στην Άνδρο. Ένα ταξίδι που της επιφυλάσσει μια μεγάλη περιπέτεια, έναν συγκλονιστικό έρωτα και της ανοίγει δρόμους μέσα στη ψυχή της, δρόμους απροσπέλαστους μέχρι τώρα.
Τι σημαίνει άραγε για κείνη η αιμομιξία ως πράξη σαρκική;
Τι θα συμβεί όταν βρεθεί ανάμεσα στη φυσική και τη θετή της μητέρα;
Ποιο λόγο έχουν και οι τρεις γυναίκες να ζουν με τις ενοχές τους;
Κι όταν έρχεται η στιγμή να κλείσουν οι λογαριασμοί, ποιος χρωστάει και σε ποιόν;

Πολύ με συγκίνησε αυτό το βιβλίο, αλλά βέβαια είμαι κι εγώ υιοθετημένη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Number7]

Τα στενά παπούτσια-Ζωρζ Σαρή
Ο θησαυρός της Βαγίας-Ζωρζ Σαρή
Γιούσουρι στην τσέπη-Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουρσοπούλου
Οι Κων/να και οι αράχνες της-Άλκη Ζέη
Να αγαπάμε ο ένας τον άλλον-Λέο Μπουσκαλια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

"Με μπαλαντέρ τη Μοναξιά" της Πασχαλίας Τραυλού

"Εφτα φιλοι παλιοι συμφοιτητες βρισκουν μιαν ακρη στη ζωη τους..
Αλλοι ανοιγουν μια πορτα στο μελλον πληρωνοντας το τιμημα και αλλοι συμβιβαζονται φτανοντας στα ακρα...
Σε ολες, ομως, τις περιπτωσεις, η μοναξια ειναι ο καταλυτης.
Κινητηριος δυναμη, ερεθισμα ή λυση, ειναι εκεινο που καθοριζει την εκβαση του παιχνιδιου..."

Ενα βιβλιο, που σε παρασυρει απο τις πρωτες του κιολας σελιδες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[MonaXoS]

Ξεκίνησα το "Η αυταπάτη του Θεού". Ακόμη είμαι στο πρώτο κεφάλαιο βέβαια, αλλά προς το παρόν το βρίσκω πολύ ευχάριστο και καλογραμμένο βιβλίο. Εκτός από την ανάλυση που κάνει σε κάθε πτυχή του θέματος "Πίστη", πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει και ο πίνακας με τις αναφορές που γίνονται στο τέλος, ο οποίος είναι γεμάτος με διάφορα links/Πηγές στο διαδίκτυο, γεγονός που κινητοποιεί τον αναγνώστη να μάθει όλο και περισσότερα ψάχνοντας.

Δεν ξέρω πόσοι έχετε εμπειρία από blogs, αλλά το συγκεκριμένο βιβλίο μπορώ να το διαβάσω μονορούφι, όπως διαβάζω κάποιο blog ειδικής θεματολογίας. Δεν είναι ούτε βαρύ, αλλά ούτε και... άρλεκιν! Σου δίνει όσες πληροφορίες χρειάζεσαι και προσπαθεί να σου κινήσει την περιέργεια για περισσότερες ερωτήσεις!

Θα σας πω περισσότερα (αν το θυμηθώ) μόλις τελειωσω το βιβλίο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.