Μεγάλα Ρεζιλίκια

[μαριώ]

Ειπε και αυτη να δειξει φιλοτιμια και τελικα το μετανιωσε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[~Melania~]

Μιας και το τόπικ έχει ξεχαστεί, ας το επαναφέρω με μια πρόσφατη...γκάφα μου .

Ήμασταν σε μια καφετέρια με 25 άτομα (είχαμε reunion από την κατασκήνωση ) και κάποια στιγμή ήρθε ένας φίλος μου. Ω,χαρές εγώ,''κάτσε εδώ κοντά μου'', κάθεται το παιδί κι αρχίζουμε να μιλάμε. Κάποια στιγμή φέραμε στην κουβέντα τα κινητά και μου λέει αυτός:

-Θέλω να πάρω καινούριο κινητό, το δικό μου έχει αρχίσει να χαλάει.
-Μα τι έχει; τον ρωτάω εγώ, του λέω λοιπόν να μου το δώσει. Μου το δίνει ο φίλος μου, το κοιτάω, μια απλή συσκευή ήταν,τίποτα το υπερσύγχρονο, αλλά επειδή εγώ έχω αφής, έχω ξεχάσει να χρησιμοποιώ τα άλλα με τα πλήκτρα, οπότε έψαχνα τρόπο να το ανοίξω. Πάνω που το ανοίγω, πάω να πατήσω ένα άλλο πλήκτρο και εμφανίζεται στην οθόνη:

Εισερχόμενη κλήση: Τέρας

Κι εγώ ανύποπτη φωνάζω στον φίλο μου: ''Ωχ, ένα <<τέρας>> σε καλεί!''. Ξαφνικά έντρομη, συνειδητοποιώ δύο πράγματα: 1ον, ότι το ''τέρας'' δεν είναι άλλος από τον πατέρα του και 2ον, ότι έχω σηκώσει το τηλέφωνο και τόσην ώρα ο άνθρωπος με άκουγε!!!

Φρικάρω εγώ, του λέω: ''Ααααα, καταλάθος το σήκωσα!!!'', γελάει ο φίλος μου και μετά εγώ να έχω κοκκινίσει ολόκληρη, καθώς τον άκουγα που μίλαγε με τον...πατέρα του. Μετά του είπα να ζητήσει συγνώμη εκ μέρους μου .Φανταστείτε πώς ένιωσε ο άνθρωπος .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_fairygirl_]

Φανταστείτε πώς ένιωσε ο άνθρωπος .

Φωνάζω τη μαμά μου Δον Ζουάν και οι φίλες μου τη λένε Σενιόρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Έχω να διηγηθώ και ένα ρεζιλίκι μου πανευρωπαϊκού επιπέδου. Όταν πήγαινα Β λυκείου, τα Χριστούγεννα πήγα μαζί με τη μητέρα μου στο εξωτερικό (U.K.) όπου εργαζόταν ο πατέρας μου. Μέναμε και οι τρεις στο ίδιο δωμάτιο, έτσι για να αφήνω τους γονείς μου και λίγο μόνους (ήμουν και διακριτικός), αρκετές φορές έπαιρνα ένα λεωφορείο και πήγαινα μόνος μου βόλτες στο κέντρο της πόλης. Μια από τις φορές αυτές, είδα σε ένα κατάστημα ένα πανέμορφο τεράστιο λούτρινο γιέτι (ο μυθικός χιονάνθρωπος των Ιμαλάιων). Χωρίς να το πολυσκεφτώ αγόρασα το γιέτι (ήταν και πανάκριβο) με σκοπό να το κάνω κάπου δώρο. Είχε ύψος 1,5m, και διαστάσεις κανονικού παιδιού. Σακούλα στο μέγεθός του φυσικά δεν υπήρχε, το πήρα αγκαλιά και στο λεωφορείο μου χαμογελούσαν κοκκινομάλλες γριές με φακίδες. Όταν το είδε η μητέρα μου έβαλε τις φωνές. «Πού θα το πάμε αυτό; Εγώ δεν θα ασχοληθώ, βγάλε τα πέρα μόνος σου». Είχε δίκιο, στα αεροδρόμια και στα τελωνεία είχαμε πρόβλημα, δεν ήταν αποσκευή ούτε χειραποσκευή, πολύ μεγάλο για παιχνίδι, με έβλεπαν όλοι περίεργα και μου έκλειναν το μάτι, κάπου το γιέτι πέρασε από ακτίνες, αλλού το ψαχούλεψαν, το ζούπισαν και το παρενόχλησαν σεξουαλικά. Η πτήση δεν ήταν κατευθείαν και στον ενδιάμεσο σταθμό (Amsterdam), κυκλοφορούσα για μερικές ώρες σε ένα κατάμεστο αεροδρόμιο με το ζώο μου αγκαλιά και όλες τις φυλές της Γης να με κοιτάζουν και να γελάνε. Στο πρώτο αεροπλάνο υπήρχε κενή θέση και το κάθισα, αλλά στο δεύτερο που ήταν γεμάτο δεν είχα πού να το βάλω και μου το πήρε η αεροσυνοδός. Τελικά το γιέτι τα κατάφερε να φτάσει Ελλάδα…

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[unπαικτable]

ΘΕΛΟΥΜΕ ΦΩΤΟ...!!!!!!!!!! (οχι απο εσενα, απο το γετι)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Εγω εχω γινει ρεζιλι αρκετες φορες γιατι ειμαι αυθορμητη καμμια φορα και μπορει να πεταξω καμμια μ@κια ή να την κάνω επίσης. Απο αφελεια κι αυθορμητισμο δηλαδη γι αυτο δε με παρεξηγουν. Ενα προσφατο. Γενικα ειμαι παρα πολυ προσεχτικη στους τροπους μου και οσο μπορω τηρω το σαβουαρ βιβρ - προσαρμοσμενο παντα στα δεδομενα της εποχης- δηλαδη δε στρωνω και 500 κουταλια στο τραπεζι- αλλα οσο μπορω κρατω παραδοσεις και εχω τροπους. Προσφατα σε μια σοβαρη συζητηση με μια κυρια αρκετα μεγαλυτερη απο μενα κι οχι μονο μεγαλυτερη, αλλα κλασης ανωτερη σε επαγγελματικο επιπεδο παροτι με εμπειριες στο χωρο για τον οποιο συζητουσαμε (και με συμβουλευε), εκει που λετε που μιλουσαμε ειχα φαει αρκετα το μεσημερι και δεν ειχα χωνεψει και καθως μιλουσα για αρκετα συνεχομενα λεπτα μου φευγει ενα ρεψιμο (εσωτερικο ξερετε) αλλα πολυ δυνατο... Ρομπα. Ακομα αισθανομαι ασχημα.Γουρλωσα τα ματια μου, ξεροβηξα απο αμηχανια (και καλα να το καλυψω) και με κοπο προσπαθησα να συνεχισω αυτο που ελεγα. Με κοιταξε και με ξεμπλοκαρε γνεφοντας μου, δειχνοντας μου πως παρακολουθει αυτα που λεω σα να μην τρεχει τιποτα κι ετσι συνεχισα. Ποιος ξερει τι θα σκεφτοταν η γυναικα... Τραζίκ. Ακομα το σκεφτομαι και τρεμω απο ντροπη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[LiViNGtheLiFE]

Στα Public με μια φίλη μου, προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι από το ψηφιακό σύστημα αναζήτησης που έχει, κι ενώ εγώ έψαχνα αυτή έφυγε από δίπλα χωρίς να το καταλάβω, πίσω ήταν ένα κυριούλης που δεν τον είχα αντιληφθεί, και κάτι θόρυβο έκανε και νόμισα ότι ήταν ακόμη η φίλη μου οπότε σε κάποια φάση κάνω (χωρίς να κοιτάξω πίσω μου):
-Α βρήκα τελικά πως δουλεύει αυτή η μαλακία!
(Προφανώς δεν απάντησε ο άνθρωπος!)
...Σιωπή...
-ΑΚΟΥΣ ΜΩΡΗ;;!
Και ταυτοχρόνως γυρίζω πίσω και τον κοιτάζω κατάματα, μένω ακίνητη για λίγα δευτερόλεπτα, χαζογελάω αμήχανα και εξαφανίστηκα στο λεπτό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Emilouko]

Στα Public με μια φίλη μου, προσπαθούσαμε να βρούμε κάτι από το ψηφιακό σύστημα αναζήτησης που έχει, κι ενώ εγώ έψαχνα αυτή έφυγε από δίπλα χωρίς να το καταλάβω, πίσω ήταν ένα κυριούλης που δεν τον είχα αντιληφθεί, και κάτι θόρυβο έκανε και νόμισα ότι ήταν ακόμη η φίλη μου οπότε σε κάποια φάση κάνω (χωρίς να κοιτάξω πίσω μου):
-Α βρήκα τελικά πως δουλεύει αυτή η μαλακία!
(Προφανώς δεν απάντησε ο άνθρωπος!)
...Σιωπή...
-ΑΚΟΥΣ ΜΩΡΗ;;!
Και ταυτοχρόνως γυρίζω πίσω και τον κοιτάζω κατάματα, μένω ακίνητη για λίγα δευτερόλεπτα, χαζογελάω αμήχανα και εξαφανίστηκα στο λεπτό!

χαχα...από το μωρή θα κατάλαβε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[LiViNGtheLiFE]

Κάποια στιγμή πρέπει να παραθέσω τα 100+1 ρεζιλίκια του σχολείου

χαχα...από το μωρή θα κατάλαβε...

του το πα την ώρα που γύρισα και κοίταξα πίσω μου και ήταν σα να του απευθυνόμουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fouskobouboula]

μια μερα εψαχνα τον πατερα μου για να με παει στο τζαμπο για να παρω σχολικα, αποφασισα λοιπον να τον παρω στο κινητο αλλα ετσι οπως πατησα τα κουμπια γρηγορα πηρα καποιον αλλο και το σηκωνει ενω εγω νομιζα οτι ηταν ο μπαμπας μου του λεω
-<<ελα μπαμπα θελω να με πας στα τζαμπο>>
-<<ποτε σε βολευει?>>
-<<το απογευμα οποτε μπορεις, θα με πας?>>
-<< ποιος ειναι?>>
κ ειχα μεινει λιγο γιατι μεχρι εκεινη τη στιγμη δεν το ειχα καταλαβει οτι μιλουσα με αλλον και ζητησα συγγνωμη και το εκλεισα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimpaokara]

Καθόμουν με τους φίλους μου στο προαύλιο και σχολιάζαμε τον νέο γυμναστή που ήρθε (εδώ έχω να πω ότι εμείς είχαμε τον παππού).ενώ εγώ δεν σχολίαζα τόση ώρα είπα να πω και εγώ κάτι, <<μα είναι δυνατόν ο ένας γυμναστής να είναι παππούς και ο άλλος χοντρός>>,και εκείνη την στιγμή πέρασε από δίπλα μου ο χοντρός και με αγριοκοίταξε .Ήθελα να ανοίξει η γη και να με καταπιεί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Εντάξει, κάποια ρεζιλίκια έχουν πλάκα. Ειδικά όταν συμβαίνει κάτι μπροστά σε αγνώστους λες "και τι έγινε? μήπως θα με ξαναδεί?". Τι γίνεται όμως όταν το ρεζιλίκι γίνεται μπροστά σε πολύ γνωστούς που μάλιστα θα πρέπει να τους βλέπεις κάθε μέρα και ακόμα σε ένα σκληρό κοινωνικό μικρόκοσμο που δεν συγχωρεί και ψάχνει αφορμή για να κοροϊδεύει? Τότε για το "θύμα" η κατάσταση δεν είναι καθόλου αστεία και πραγματικά επιθυμεί να ανοίξει η γη να το καταπιεί. Βγάλτε τα συμπεράσματά σας από την παρακάτω ιστορία:
Δευτέρα γυμνασίου. Μαθηματικά. Στην τάξη απόλυτη ησυχία. Ένα κορίτσι λύνει μια άσκηση στον πίνακα. Σκύβει να γράψει χαμηλά. Και τότε μέσα στην ησυχία ακούγεται από αυτήν ο γνωστός ήχος της εκτόνωσης αερίου. Η τάξη γελάει, χειροκροτεί, ουρλιάζει. Το κορίτσι φεύγει από την αίθουσα τρέχοντας και κλαίγοντας. Εξαφανίζεται για το υπόλοιπο της μέρας.
Σκεφτείτε σε τι θέση ήρθε η κοπέλα. Η ηλικία των συμμαθητών της δεν ήταν αυτή που θα έδειχνε κατανόηση σε ένα τυχαίο γεγονός. Σίγουρα υπήρχαν παιδιά που της πέταξαν κοροϊδίες ή υπονοούμενα. Με τι μούτρα θα έβλεπε την επόμενη μέρα τους συμμαθητές της?

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Πριν δυο-τρια χρόνια είχε πολλές δουλειές η μάνα μου και δεν μπορούσε να πάει σουπερμάρκετ, ούτε να στείλει κάποιον άλλον. Εγώ καθώς ήταν καλοκαίρι καθόμουν στο σπίτι οπότε ήμουν το εύκολο “θύμα“. Έτσι λοιπόν μου φόρτωσε μια λίστα με 500 πράγματα και με έστειλε με το ζόρι για ψώνια Άρχισα να βγάζω ένα ένα τα πράγματα από τη λίστα μέχρι που έφτασα στο “ΣΕΡΒΙΕΤΕΣ“ Πρώτη φορά με είχαν στείλει να ψωνίσω σερβιέτες, και μάλλον κατα λάθος γιατί η μάνα μου ντρέπεται για κατι τέτοια Πάω λοιπόν ο δύσμοιρος μέσα στην αμηχανία, και ρωτάω την υπάλληλο που είναι ο διάδρομος με τις σερβιέτες. Λέω: “πάω στα γρηγορα πριν με πάρει κανα μάτι“. Εκεί λοιπόν που ψαχουλεύω τις διάφορες μάρκες σερβιετών για να βρω αυτήν της λίστας, εμφανίζεται με τη μάνα της η κοπέλα που γούσταρα! Της λέω ένα κατάξερο “γεια“ όντας“ κατακόκκινος από τη ντροπή μου, πετάω τις σερβιέτες και το βάζω στα πόδια Αργότερα που τα είχαμε με την κοπέλα, μου το θύμιζε το γεγονός συχνά - πυκνά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νικος ρεθυμνο]

Ημουν φροντιστηριο στη Β Λυκειου,και μετα απο μαθημα Αρχαιων (αγνωστο κειμενο) η καθηγητρια μας εβαλε ασκησεις(οι οποιες μου φανηκαν πολλες).
Αφου εφυγε, ειπα:
Πω ρε ...... μου,κοιτα τι μας εβαλε αυτη...,ξαφνικα ξαναμπαινει μεσα(δε θυμαμαι γιατι),απλα μου χαμογελασε,προτου φυγει.

Μια αλλη μερα ειχαμε εκθεση και καθως η καθηγητρια μου εγραφε στον πινακα,εγω ειχα καρφωμενα τα ματια μου πανω της.
Γυριζει το κεφαλι και μου λεει: "το ξερω οτι ειμαι ομορφη,αλλα σημειωνετε αυτα που γραφουμε"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ΜαρίαΛ.]

Είπα να γράψω και εγώ ένα από τα πολλά που μου έχουν συμβεί γιατί είμαι σαν μαγνήτης για ρεζιλίκια!!!
Πριν 2 χρόνια πρόσεχα ένα ξαδερφάκι μου μωρό και όταν του έστελνα φιλάκια ξεκαρδιζόταν στα γέλια οπότε είπαμε με τον αδερφό του να του στέλνουμε φιλάκια για να γελάει και να κάθεται ήσυχο...το κάναμε αυτό επί 30+ λεπτά.Πάω μετά στο φροντιστήριο για μαθηματικά και είχαμε εναν κούκλο καθηγητή(25 χρονών,ξανθό..)και καθώς πάω να τον χαιρετήσω μηχανικά του στέλνω φιλάκι μπροστά σε 10-15 άλλα παιδιά...
Και όχι μόνο αυτό αλλά μετά η ιδιοκτήτρια του φροντηστηρίου με έπιασε να μου πει ότι δεν είναι σωστό να είμαι ερωτευμένη με καθηγητή μου.της εξήγησα αλλά που να με πιστέψει αφόυ όλες οι μαθητρίες του ήταν ερωτευμένες μαζί του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fylakas]

Εχω ενα φιλο που ειναι πολυ τσιφουτης. Μια μερα τον ειδαμε σε καφετερια που βγηκε με μια κοπελα. Ερχεται μετα ο λογαριασμος και βγαζει ενα σωρο κερματα αυτος και οχι ευρω, λεπτα. Του λεει η κοπελα αστο κερναω εγω. Ντραπηκε η καιμενη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

να σας εξιστορισω και εγω τα 3 πιο προσφατα απο τα αμετρητα ρεζιλικια της ζωης μου

νο1) εδω και ενα χρονο θελω εναν τυπο (πολυ ) και με την παρεα μου τον λεγαμε Χαρουλα για να μην μας καταλαβαινουν.
Ερχονται τα παιδια στα γεννεθλια μου (πριν ενα μηνα) και μου φερνουν δωρακιααα ...οι διολου φυσιολογικοι και συνηθισμενοι φιλοι μου (love them btw) ειχαν την φαεινη ιδεα να γραψουν μεσα στη σακουλα με την κολωνια ενα σημειωματακι"για να τη φορας και να αναστατωνεις τη Χαρουλα"....ολα οκ γελασαμε ..τελεια..φευγουν τα παιδια..αφηνω τις σακουλες στο δωματιο μου και τις ξεχναω.Ερχεται χθες η μαμα μου και με ρωταει αν εχουμε καμια χαρουλα σχολειο ..την κοιταω "οχι οχι δεν νομιζω" απαντω , οκευ λεει και φευγει...ερχεται μετα απο λιγο κρατωντας θριαμβευτικα το σημειωματακι"ποια χαρουλα θα αναστατωνεις πουλακι μου με τη μυρωδια σου ? "...οκευ λεω βαστατε με "οχι ,τιποτα ,δεεεν " αρπαζω το σημειωματακι και φευγω (ακομα προσπαθει να με κανει να ομολογησω ποια ειναι η χαρουλα...ποιος ξερει τι θα νομιζει η γυναικα"

νο2)ειχα λαλησει προχθες απο το διαβασμα και λεω ας κανω ενα διαλλειμα...σηκωνομαι απο την καρεκλα και αρχιζω να χορευω και να τραγουδαω με στυλ, το χουλα του τιμον (απο τον βασιλια των λιονταριων ) πως γυρναω με χαρη το κεφαλι μου βλεπω εναν τυπο απο το απεναντι μπαλκονι να με κοιταει και να εχει ξεραθει στα γελια..με το δικιο του α ανθρωπος

νο3) Παω να κανω μια εξομολογηση σε μια φιλη μου στο facebook και της στελνω με δραματικο υφος"δεν αντεχω αλλο το βαρος..θα στο πω " παταω αποστολη..και τι να δω...το ειχα στειλει στη Χαρουλα (με την οποια δεν ειχαμε μιλησει ποτε)..τι να συμμαζωξω και τι να δικαιολογησω ..τα μπαλωσα οπως οπως και πατησα offline

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

να μην μιλησω για την αλλη φορα που εστειλα καταλαθως σε εναν μαντραχαλο στο fb και τον ρωτησα "τι φορεμα θα φορεσεις σημερα?"
"LBD"απανταει..τοτε νομιζα οτι με εβρισε..αργοτερα εμαθα οτι LBD ειναι το little black dress

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Loreley]

να σας εξιστορισω και εγω τα 3 πιο προσφατα απο τα αμετρητα ρεζιλικια της ζωης μου

νο1) εδω και ενα χρονο θελω εναν τυπο (πολυ ) και με την παρεα μου τον λεγαμε Χαρουλα για να μην μας καταλαβαινουν.
Ερχονται τα παιδια στα γεννεθλια μου (πριν ενα μηνα) και μου φερνουν δωρακιααα ...οι διολου φυσιολογικοι και συνηθισμενοι φιλοι μου (love them btw) ειχαν την φαεινη ιδεα να γραψουν μεσα στη σακουλα με την κολωνια ενα σημειωματακι"για να τη φορας και να αναστατωνεις τη Χαρουλα"....ολα οκ γελασαμε ..τελεια..φευγουν τα παιδια..αφηνω τις σακουλες στο δωματιο μου και τις ξεχναω.Ερχεται χθες η μαμα μου και με ρωταει αν εχουμε καμια χαρουλα σχολειο ..την κοιταω "οχι οχι δεν νομιζω" απαντω , οκευ λεει και φευγει...ερχεται μετα απο λιγο κρατωντας θριαμβευτικα το σημειωματακι"ποια χαρουλα θα αναστατωνεις πουλακι μου με τη μυρωδια σου ? "...οκευ λεω βαστατε με "οχι ,τιποτα ,δεεεν " αρπαζω το σημειωματακι και φευγω (ακομα προσπαθει να με κανει να ομολογησω ποια ειναι η χαρουλα...ποιος ξερει τι θα νομιζει η γυναικα"

νο2)ειχα λαλησει προχθες απο το διαβασμα και λεω ας κανω ενα διαλλειμα...σηκωνομαι απο την καρεκλα και αρχιζω να χορευω και να τραγουδαω με στυλ, το χουλα του τιμον (απο τον βασιλια των λιονταριων ) πως γυρναω με χαρη το κεφαλι μου βλεπω εναν τυπο απο το απεναντι μπαλκονι να με κοιταει και να εχει ξεραθει στα γελια..με το δικιο του α ανθρωπος

νο3) Παω να κανω μια εξομολογηση σε μια φιλη μου στο facebook και της στελνω με δραματικο υφος"δεν αντεχω αλλο το βαρος..θα στο πω " παταω αποστολη..και τι να δω...το ειχα στειλει στη Χαρουλα (με την οποια δεν ειχαμε μιλησει ποτε)..τι να συμμαζωξω και τι να δικαιολογησω ..τα μπαλωσα οπως οπως και πατησα offline

Χαχαχαχαχαχα είσαι θεά!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[SuperSquirrel]

Χαχαχαχαχαχα είσαι θεά!!

μονο θεα..ημιθεα : P

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.