Οι γραφικοί των ελληνικών εκλογών

[Dias]

Δελαπατρίδης

Το όνομα Αρμάνδος Δελαπατρίδης ήταν γνωστό σε όλους τους κατοίκους της Αθήνας των αρχών του 20ου αιώνα. Ο Αρμάνδος, το πραγματικό όνομα του οποίου ήταν Τηλέμαχος Νατάλακας, γεννήθηκε το 1895 στη Μυτιλήνη. Μεγαλώνοντας έγινε υπάλληλος συμβολαιογραφείου, αλλά μια ερωτική απογοήτευση τον έκανε να χάσει τους καλούς του τρόπους, κατά άλλους τα λογικά του και να γίνει ανεπιθύμητος στο νησί του. Έτσι μάζεψε τα πράγματα του και αποφάσισε να αναζητήσει την τύχη του στην πρωτεύουσα, όπου έφτασε το 1925. Παρόλο που δεν είχε πολλά χρήματα, ούτε δουλειά, κατάφερε μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα να δημιουργήσει μια καινούρια ζωή.

Οι δημόσιοι πολιτικοί λόγοι και η δημοτικότητα του Δελαπατρίδη
Οπλισμένος με τα οράματα και τη ρομαντική – όπως αποκαλούσε ο κόσμος- τρέλα του, ο Δελαπατρίδης άρχισε να βγάζει δημόσια πολιτικούς λόγους. Παρουσιάστηκε στον κόσμο σαν ο αρχηγός του κόμματος των κυανόλευκων και στις ομιλίες του, που εκφωνούσε συνήθως στο Σύνταγμα, έκανε προγραμματικές δηλώσεις. Μια από τις εξαγγελίες του ήταν ότι θα ίδρυε υπουργείο έρωτος, ενώ πολλές φορές έχριζε υπουργούς του, άγνωστους ανθρώπους, που τον παρακολουθούσαν. Αρκεί βέβαια να του έδιναν δύο δραχμές ως συνδρομή για την ορκωμοσία τους. Ο κόσμος όχι μόνο δεν ενοχλήθηκε από την παρουσία του Αρμάνδου στους δρόμους της πόλης, αλλά διασκέδαζε μαζί του και τον αποκαλούσε με ενθουσιασμό, «Πρόεδρο». Ο Δελαπατρίδης ήταν πάντα περιποιημένος και ντυνόταν με επίσημα ρούχα της εποχής. Φορούσε διαρκώς το αγαπημένο του ψηλό καπέλο, με το οποίο ήρθε από τη Μυτιλήνη και μονόκλ στο μάτι.

Ο διασκεδαστής των αριστοκρατών
Η δημοτικότητα του Δελαπατρίδη πήρε τέτοιες διαστάσεις, που πολλοί αριστοκράτες της εποχής, που έμεναν έξω από το κέντρο της πόλης έστελναν τα αυτοκίνητα τους για να τον παραλάβουν και να τους διασκεδάσει κατ΄ οίκον. Πολλοί κατηγόρησαν τους αριστοκράτες ότι «χρησιμοποιούσαν» έναν τρελό για να κάνουν την πλάκα τους, ωστόσο υπήρξαν αρκετοί που του έδιναν χρήματα, ακριβά ρούχα- από δεύτερο χέρι- και άλλοι που του πλήρωναν χορταστικά γεύματα σε εστιατόρια. Στην Αθήνα βρέθηκαν και ορισμένοι που τον κορόιδευαν και του έδιναν επίτηδες νοθευμένο κρασί για να μεθάει και να λέει δημόσια ασυναρτησίες σκορπώντας το γέλιο.

Η φάρσα σε βάρος του
Ο δημοσιογράφος Τάσος Κοντογιαννίδης περιγράφει σε άρθρο του μια κακόγουστη φάρσα εις βάρος του Δελαπατρίδη που τον οδήγησε στο να διαβεί το κατώφλι της Βουλής: «Το 1956, όταν παραιτήθηκε ο Καραμανλής, για να προσφύγει στις κάλπες, ένας φαρσέρ παρέδωσε σημείωμα στον Δελαπατρίδη, ότι τον καλεί ο πρόεδρος της Βουλής να ορκισθεί πρωθυπουργός. Ο Αρμάνδος, έβαλε ημίψηλο και φράκο και έσπευσε μ’ ένα τσούρμο ξωπίσω του να φωνάζουν «να μας ζήσεις αρχηγέ!…». Τη στιγμή που έδειχνε στη φρουρά της πύλης το σημείωμα, αποχωρούσε τυχαία ο πρόεδρος της Βουλής Ντίνος Ροδόπουλος. Κατάλαβε τη φάρσα και για να μην τον κακοκαρδίσει, του λέει: «Πρόεδρε, ο βασιλεύς απουσιάζει και ο αρχιεπίσκοπος είναι άρρωστος! Τι λες; Να το αναβάλλουμε;». Ο Αρμάνδος με ικανοποίηση υποκλίθηκε και αποχώρησε.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’50, η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ δημοσίευσε κάποιες δηλώσεις του Δελαπατρίδη, ο οποίος είχε προβλέψει ότι ο Κ. Καραμανλής θα κυβερνούσε τη χώρα.

- Προσωπικότητες του άλλοτε ένδοξου κόμματος του Ελευθερίου Βενιζέλου με επλησίασαν και μου εζήτησαν να αναλάβω εγώ την αρχηγία. Αρνήθηκα.
- Γιατί; (τον ρωτά ο δημοσιογράφος).
- Μα τι λέτε; Τρελός είμαι να βγάλω εγώ το φίδι από την τρύπα; Αυτοί που το έβαλαν ας το βγάλουν.

Η απαγόρευση των δημόσιων ομιλιών και ο εγκλεισμός σε ψυχιατρείο
Οι υπαίθριοι πολιτικοί λόγοι του Δελαπατρίδη, που συγκέντρωναν περισσότερο κόσμο και από τους λόγους των κανονικών πολιτικών, απαγορεύτηκαν κάποια στιγμή από την αστυνομία, αλλά ο οραματιστής ρήτωρ των Αθηνών, συνέχισε να τους εκφωνεί σε καφενεία και άλλα γνωστά αθηναϊκά στέκια. Μάλιστα, η αστυνομία τον έστειλε ορισμένες φορές ακόμα και στο ψυχιατρείο, αλλά οι γιατροί τον απέλυαν ως ακίνδυνο. Εκτός από τους δημόσιους λόγους του, ο Αρμάνδος περιέφερε σε γραφεία εφημερίδων και περιοδικών ένα χειρόγραφό του με τίτλο «η κοινωνία γελά», προσπαθώντας να το εκδώσει. Ο διευθυντής της εφημερίδας «Εμπρός» είδε τη γραφική φυσιογνωμία της Αθήνας με συμπάθεια και του επέτρεψε να εργαστεί για λίγο διάστημα ως δημοσιογράφος έναντι συμβολικού ποσού. Η αμφιλεγόμενη φήμη του Δελαπατρίδη έφτασε κάποια στιγμή στα αυτιά του πατέρα του στη Μυτιλήνη, ο οποίος έφτασε αμέσως στην Αθήνα για να διαπιστώσει αν πράγματι ο γιος του είχε τρελαθεί. Λέγεται πως όταν έφτασε στην πόλη και είδε τον Αρμάνδο να ζει αξιοπρεπώς σε ένα ξενοδοχείο, να είναι ντυμένος με καλά ρούχα, να τρώει καθημερινά σε εστιατόριο και να τον γνωρίζει όλος ο κόσμος, επέστρεψε ικανοποιημένος στο νησί του.

Η ζωή του Αρμάνδου Δελαπατρίδη κύλησε μεταξύ λατρείας και χλεύης από τον κόσμο. Πέθανε μόνος στο Λαϊκό Νοσοκομείο τον Ιούνιο του 1960 και ετάφη δημοσία δαπάνη. Σήμερα το όνομα του χρησιμοποιείται για να περιγράψουμε κάποιο γραφικό και που ρητορεύει ως απόλυτος ειδήμων για άσχετα θέματα, ωστόσο στην εποχή του τον περιέγραφαν ως έναν τελευταίο εκπρόσωπο της παλιάς ρομαντικής Αθήνας.

ΠΗΓΗ: Η μηχανή του χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Μαρίκα Παλαίστη

Η Μαρίκα Παλαίστη (1888 – 1970) ήταν παγκόσμιας φήμης υψίφωνος τραγουδίστρια, συνθέτης, στιχουργός και θεατρικός συγγραφέας. Όμως άρχισε να χάνει τη φωνή της. Οι φωνητικές χορδές της άρχισαν να την προδίδουν. Τότε όμως όπως φαίνεται, εκτός από τη φωνή της είχε χάσει και την ψυχική της ισορροπία και ως ιδρύτρια και "ηγέτις" του «Ανεξάρτητου Δημοκρατικού Κόμματος Ελληνίδων» που ίδρυσε το 1953 αμέσως μετά την παροχή ψήφου στις γυναίκες, διοργάνωνε αφ’ ενός ρεσιτάλ τραγουδιού παροιμιώδους ιλαρότητας, αφ’ ετέρου μαχητικές προεκλογικές συγκεντρώσεις, ως τις 21.4.1967, οι οποίες πάντοτε διασάλευαν την τάξη, διότι η Κοινωνία, που δεν την γνώρισε ποτέ, άρχισε ήδη να την ξεχνάει ολοκληρωτικά. Και να θέλει να την χλευάσει!
Την εποχή εκείνη δεκαετία του 50, ηλικίας περίπου 60 ετών, θύμιζε γυναίκα τρίτης ηλικίας, απόρροια του ατιμέλητου της εμφάνισής της. Επικεφαλής της πολιτικής κίνησης σε μια εποχή, που η ψήφος των γυναικών ήταν ακόμα πρόσφατη και δημιουργούσε αμφισβητήσεις, έκλεινε αίθουσες - την αίθουσα του Παρνασσού κυρίως - για τις ομιλίες της και αυτά, που έλεγε, δεν ήταν καθόλου γραφικά. Οι λόγοι που έβγαζε ήταν μεστοί νοημάτων, ωστόσο δεν κατάφερε να μπει στη Βουλή. Το πρόβλημα ήταν το σουλούπι της αλλά και ο όλος αέρας της, που πρόδιδε φευγάτο άτομο.
Οι αίθουσες, στις οποίες μιλούσε, γέμιζαν ασφυκτικά, όχι, όμως, από ψηφοφόρους της αλλά από πλακατζήδες, που δε δίσταζαν να κουβαλούν ολόκληρους λαχανόκηπους μαζί τους με στόχο την επίδοξη πολιτεύτρια. Μεταξύ άλλων η Παλαίστη στις ομιλίες της ζητούσε να ανέβουν τα θυρωρεία που ήταν στα υπόγεια στην ταράτσα - τότε η Αθήνα ήταν γεμάτη θυρωρούς. Η αίθουσα γέμιζε συνήθως από νέους που πήγαιναν για καζούρα. Πασίγνωστο είχε γίνει το τραγούδι της «Πατρίς, Πατρίς», που το είχε αφιερώσει στον δολοφονημένο ηγέτη του Κογκό Πατρίς Λουμούμπα.
Για να …διασκεδάσουν και πολλοί νέοι καλλιτέχνες, συνθέτες και ποιητές, σκηνοθέτες και ηθοποιοί έσπευδαν στα ρεσιτάλ της Παλαίστη για να πρωταγωνιστήσουν στο γιούχα, και να διακριθούν στα ρεπορτάζ των εφημερίδων της επομένης. Η σκηνή στα θέατρα που μίλαγε γέμιζε με πρασινάδες και φρούτα που η Μαρίκα μάζευε στο τέλος ευχαριστώντας το κοινό που ζητωκραύγαζε ειρωνικά με πάθος. Οι επιθεωρησιογράφοι την σατίρισαν σε επιθεωρήσεις με το τραγουδάκι «Σαν πάει η κυρία η Παλαίστη με το σκυλί στην αγορά……» που έγινε γνωστό πανελλήνια.

ΠΗΓΗ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Πέτρος Γαρουφαλιάς

Ο Πέτρος Γαρουφαλιάς δεν ήταν ακριβώς ένας “γραφικός” υποψήφιος. Πριν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ο εν λόγω πολιτικός, ήταν επιεικώς επικίνδυνος για την πολιτική ζωή της χώρας, αφού δεν είχε διστάσει να συμπλεύσει με το Παλάτι σε αρκετές από τις αντισυνταγματικές ενέργειες του τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου. Το καλοκαίρι του 1965, όντας Υπουργός Εθνικής Αμύνης, είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη διάσταση μεταξύ του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και του τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου του Β'. Φυσικά, ο ρόλος του φανερώθηκε αμέσως και ο εν λόγω πολιτικός στιγματίστηκε. Ήταν και η όλη πολιτεία του Γαρουφαλιά κατά τους ταραγμένους εκείνους καιρούς, που σημαδεύτηκαν από την «Αποστασία», την «υπόθεση του Ασπίδα», την «ανταρσία του Ναυτικού» και άλλες παρόμοιες υποθέσεις, για να καταλήξουν στην «Εθνοσωτήριο» Δικτατορία και στις οποίες ο ρόλος του ήταν σκοτεινός. Και δεν ήταν ο Γαρουφαλιάς κάποιο τυχαίο πρόσωπο. Ήταν νομικός, οικονομολόγος, διπλωμάτης, συγγραφέας. (Παρεμπιπτόντως ήταν και γαμπρός του γνωστού και ισχυρού – αν και στα πρόθυρα χρεοκοπίας – βιομηχάνου Φιξ).

Το 1974 με την πτώση της χούντας, στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης, ο Γαρουφαλιάς έλαβε μέρος σαν αρχηγός του κόμματος της «Εθνικής Δημοκρατικής Ενώσεως» (ΕΔΕ) που είχε ιδρύσει. Το κόμμα αυτό ήταν καθαρά χουντικό και φιλοβασιλικό. Το βασικό του σύνθημα ήταν να μην τιμωρηθούν οι πραξικοπηματίες και μεταξύ των υποψηφίων του υπήρχαν στελέχη της δικτατορίας που μόλις είχε γκρεμιστεί μετά την προδοσία της Κύπρου. Ο κόσμος της εποχής τον αντιμετώπισε με χιούμορ και το αποτέλεσμα ήταν ο Γαρουφαλιάς να γελοιοποιηθεί εντελώς. Τις παραμονές των εκλογών πολλοί ήταν εκείνοι που συγκεντρώνονταν στην Πανεπιστημίου και φώναζαν κοροϊδευτικά συνθήματα, καθιστώντας τον έτσι γραφικό.

Το αποκορύφωμα ήταν η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Γαρουφαλιά. Στον προεκλογικό λόγο που εκφώνησε από ένα μπαλκόνι πολυκατοικίας, στη γωνία Πανεπιστημίου και Αιόλου, στα Χαυτεία, μπροστά σε πυκνότατο πλήθος συγκεντρωμένων έγινε το έλα και να δεις. Πρώτα πρώτα έκανε το σοβαρότατο λάθος να βγάλει λόγο στην καθαρεύουσα, η οποία μπορεί να είχε ανακηρυχθεί «εθνική γλώσσα» από τους χουντικούς, αλλά είχε δεχτεί θανάσιμα πλήγματα από τον ίδιο τον αρχηγό τους, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς γι΄ αυτόν, το πυκνό πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στην προεκλογική ομιλία του, δεν ήταν οπαδοί του, αλλά χαβαλετζήδες, οι οποίοι δεν προχώρησαν σε καμιά βιαιοπραγία ή κατάφωρη αποδοκιμασία του. Δεν εκτοξεύθηκε ούτε ένα αυγό και δεν ακούστηκαν πολλά «κάτω» ή «αίσχος» και τα παρόμοια. Βέβαια, κάποια νεράντζια εκτοξεύτηκαν προς τα γραφεία του κόμματος. Οι ακροατές του διάλεξαν να τον αποδοκιμάσουν με το χιούμορ και γελοιοποίηση. Τις εξαγγελίες που εκφωνούσε από το μπαλκόνι, το πλήθος τις συμπλήρωνε με δικές του, όπως «στους παπάδες άσπρα ράσα», «όχι τζατζίκι στο σουβλάκι», «όχι τρύπες στη γραβιέρα», «ποιο φτηνές τυρόπιτες» και άλλες παρόμοιες. Όταν δήλωσε «θα κινηθώμεν με θάρρος και συνέπειαν» το πλήθος αντιφώνησε «Πέτρο κουνήσου, σου τρώνε το πουλί σου» (υπονοώντας το πουλί της Χούντας) ή «ο λαός απαιτεί το πουλί να σηκωθεί» ή «Πέτρο θυμήσου τα τανκς είναι μαζί σου» ή «Πέτρο-που-στη-ρίζεσαι» ή «Πήδα κάτω αρχηγέ» ή «Πέτρο μαλάκα ήρθαμε για πλάκα» και άλλα σχετικά. Το γέλιο και η ευθυμία που επικράτησε κατά την προεκλογική αυτή συγκέντρωση, δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από τις πιο ξεκαρδιστικές επιθεωρήσεις εκείνης της εποχής. και αυτός ο τρόπος αποδοκιμασίας αποδείχθηκε κυριολεκτικά θανάσιμος και ο Γαρουφαλιάς αναγορεύτηκε επιεικώς γραφικός. Στις εκλογές που ακολούθησαν συγκέντρωσε το 1,09% των ψήφων και δεν εξελέγη ούτε ο ίδιος. Ύστερα από αυτό, ο Πέτρος Γρουφαλιάς πέθανε ως πολιτικός, δέκα χρόνια πριν πεθάνει και ληξιαρχικώς.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Bemanos]

εχεις πολυ ελευθερο χρονο στα χερια σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vassilis498]

Βάλε και το Λεβέντη μαζί με το ποστ σου να τα έχουμε όλα μαζεμένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Μπάμπης Κωνσταντόπουλος

Οι χαβαλετζήδες του 1974 το είχαν δίπορτο. Πολύ κοντά στα γραφεία του Γαρουφαλιά, στην Πανεπιστημίου, ήταν το εκλογικό κέντρο του Μπάμπη. Έτσι πηγαινοέρχονταν και διασκέδαζαν. Ο Μπάμπης Κωνσταντόπουλος ήταν πασίγνωστος στους πολιτικούς και νομικούς κύκλους, ως δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω, πολιτευτής και εκδότης εφημερίδος. Με την πτώση της δικτατορίας ίδρυσε το κόμμα "Ανθρωπιάς και Ειρήνης" και κατήλθε στις εκλογές. Ισχυριζόταν ότι είχε το προνόμιο να συνομιλεί με τους χριστιανούς ορθόδοξους… εξωγήινους, αλλά και τηλεπαθητικά με όλους τους μεγάλους ηγέτες. Έτσι μάλλον δικαίως κατέχει θέση στο πάνθεον των γραφικών πολιτευτών μας. Είναι ο μοναδικός από τους εν λόγω πολιτικούς, που απέκτησε ορκισμένη νεολαία, τη γνωστή "νεολαία του Μπάμπη", η οποία φυσικά αποτελείτο από πλακατζήδες που έφτιαχναν και πανό.

Φανταστείτε την εικόνα: δεκάδες χιλιάδες λαού να φωνάζουν στην Πανεπιστημίου το σύνθημα «Όχι τρύπες στα μακαρόνια», την ώρα που ο θρυλικός αρχηγός Μπάμπης Κωνσταντόπουλος καταγγέλλει από το μπαλκόνι την ακρίβεια με το σύνθημα «Το ταμ-ταμ της κατσαρόλας κατά της ζούγκλας των τιμών», ενώ μέλη της νεολαίας του κόμματος του τον... φιλοδωρούν με εκατοντάδες νεράντζια από το χώρο των προπυλαίων. Η καζούρα άφησε εποχή. Άλλα συνθήματα που κυριαρχούσαν ήταν “Θάλασσα στα Τρίκαλα”, “Τρίγωνες τυρόπιτες”, “Εμπριμέ περίπτερα”, “Ψήφο από τα 12”, “Φονιάδες των δοντιών ζαχαροπλάστες”, “Άσπρα ράσα στους παπάδες”, “Όχι τζατζίκι στο σουβλάκι”, “Δίφραγκα τετράγωνα”, “Ρόδες στα καράβια” και πολλά παρόμοια. . Και, βέβαια, η καθιερωμένη ρίψη φρούτων, λαχανικών και γιαουρτιών με στόχο τον ίδιο τον πολιτευτή δεν θα μπορούσε να απουσιάζει. Στις επόμενες εκλογές (1977) ο αρχηγός του Κινήματος Ανθρωπιάς και Ειρήνης μετακόμισε στον όγδοο όροφο κτιρίου στην οδό Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους, προφανώς για να αποφύγει το νερατζοπόλεμο. Κι αυτό μπορεί να το κατάφερε, εκείνο όμως που δεν μπόρεσε να αποσοβήσει ήταν οι οπαδοί του, που μέσα στον ενθουσιασμό τους τον σήκωσαν στα χέρια, ενώ είχε μπει στο αυτοκίνητο του, με αποτέλεσμα να διαλυθεί το όχημα και να συνεχίσει την προεκλογική του εκστρατεία με τα πόδια. Ο Μπάμπης, παρότι δημοφιλής στο κοινό, δεν πήρε ποτέ πάνω από 60-70 ψήφους κι αυτό ήταν κάτι που απέδιδε σε βία και νοθεία, γι' αυτό και μετά από κάθε εκλογική αναμέτρηση έκανε αίτηση ακύρωσης των εκλογών. Ήταν, βέβαια, πασίγνωστος και στους δικαστές του εκλογοδικείου.

Έγιναν και κάποιες “χοντρές” φάρσες. Η φρουρά των προεδρικού μεγάρου τα έχασε το 1990, όταν είδε το Μπάμπη να καταφθάνει με ταξί στα παλαιά ανάκτορα για να λάβει μέρος στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών. Επέδειξε μάλιστα μία πλαστή, όπως αποδείχθηκε, πρόσκληση κι αυτό ήταν που προκάλεσε κομφούζιο, ώσπου να διευκρινισθεί -κατόπιν ερωτήματος που ετέθη στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας, παρακαλώ- ότι επρόκειτο για φάρσα. Μία άλλη παρεξήγηση, όμως, μπορούσε να είχε δυσάρεστες εξελίξεις. Έχει σχέση με την... πλαστογράφηση μιας τροπολογίας με την οποία το υπουργείο Οικονομικών χορηγούσε δήθεν στο κόμμα του Μπάμπη οικονομική ενίσχυση δύο δισεκατομμυρίων δραχμών, ποσό τεράστιο για την εποχή εκείνη. Άγνωστο πώς το χαρτί αυτό βρέθηκε στο ντοσιέ του τότε υπουργού Γιάννη Παλαιοκρασσά, την ώρα της ψήφισης των τροπολογιών. Λίγο πριν ο υπουργός κάνει δεκτή... την τροπολογία, θυμήθηκε ότι δεν είχε υπογράψει τέτοιο χαρτί, παρόλο που όπως είπε, η υπογραφή ήταν δική του και οι σφραγίδες κανονικές. Η Βουλή πάγωσε και ο προεδρεύων διέταξε έρευνα για να εντοπιστούν οι πλαστογράφοι. Ευτυχώς που οι παλαιοί πολιτικοί είχαν χιούμορ και η υπόθεση έκλεισε με πολλά γέλια μόλις έγινε γνωστό ότι δράστες της αθώας πλαστογραφίας, δεν ήταν άλλοι από πλακατζήδες κοινοβουλευτικούς συντάκτες.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2 , 3 .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Ευστάθιος Πατσαντζής

Ο Ευστάθιος Πατσαντζής είχε συμμετοχή σε αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις από το 1977 και εντεύθεν. Ξεκίνησε με το κόμμα “Ολυμπιακή Δημοκρατία”, το 1989 το μετονόμασε σε “Βασιλομάχο” και ένα χρόνο αργότερα σε “Χριστοπιστία”. Είναι μνημειώδης η παρουσία του σε δημόσιους χώρους, όπου στεκόταν επί ώρες όρθιος έχοντας κρεμασμένα από το λαιμό του τεράστια πλακάτ με συνθήματα. Αναφέρεται ότι ο Πατσαντζής περιέφερε πλακάτ της Χριστοπιστίας στην πλατεία Συντάγματος, το οποίο είχε κρεμασμένο από το λαιμό του και σύμβολο «κυκλικού διπλοσταυρού» στο μέτωπο, το οποίο είναι μέρος του εμβλήματος του κόμματος. Η εμφάνισή του στην εκπομπή "Φάκελοι" στο MEGA το 2004 ήταν ενδεικτική των πεποιθήσεών του, αφού χαρακτήριζε εαυτόν βασιλέα των βασιλέων της γης, χρισμένο από τον ίδιο το Χριστό. Περισσότερο αφελής και λιγότερο γραφικός αποτελεί μια από τις πιο συμπαθείς φιγούρες της ήσσονος πολιτικής ζωής της Ελλάδος. Ο Πατσαντζής το 1990 είχε αλυσοδεθεί τότε στη γέφυρα του Σταυρού, στην Αγ. Παρασκευή, διαδηλώνοντας το αίτημά του να εκλεγεί η μητέρα του Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η εκλογική του συγκομιδή υπήρξε πάντοτε πενιχρή: 22 ψήφοι το 1977, 126 το 1981, 161 το 1985, 108 το Νοέμβριο του 1989 και 27 το 1990, 66 το 1993 και 18 στις Ευρωεκλογές του 1994. Έκτοτε έπαψε να παίρνει μέρος στις εκλογές, αφού δεν κατέθεσε συνδυασμό στις εκλογές του 2007 (αν και είχε καταθέσει δήλωση συμμετοχής) και αποφάσισε να απόσχει από τις ευρωεκλογές του 2009, διατεινόμενος, ότι είναι έργο του Σατανά.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Νίκος Αποστολάκης
Αντίστοιχη σε γραφικότητα είναι η παρουσία του Νίκου Αποστολάκη, Πρ οέδρου του κόμματος Αυτοσεβασμός-Αλήθεια, που τριγυρνούσε όλη την Αθήνα καβάλα σε ένα άλογο, το οποίο μάλιστα αποτελούσε και έμβλημα του κόμματος. Ο ιδρυτής του κόμματος Αυτοσεβασμός και Αλήθεια επέλεξε να κατέλθει στον εκλογικό στίβο διατηρώντας την αυτοτέλεια του. Σε δύο διαδοχικές αναμετρήσεις ο Νικόλαος Αποστολάκης κοινοποίησε το ανθρωπιστικό μήνυμά του, ενώ κατά γενική ομολογία η καθημερινή του παρουσία στους δρόμους των Αθηνών αντιστάθμιζε την φίμωση του από τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης. Έφιππος γυρνούσε στο κέντρο της Αθήνας και από το άλογο εκφωνούσε τους πύρινους λόγους του στο0 ενθουσιώδες ακροατήριο. Έλεγε ότι ήταν απόγονος του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου. Η δημοτικότητά του είχε την αντανάκλασή της και στα εκλογικά αποτελέσματα: από δύο ψήφους το 1990, συγκεντρώνοντας 334 ψήφους στις βουλευτικές εκλογές του 1993 το κόμμα Αυτοσεβασμός και Αλήθεια επεχείρησε να απευθυνθεί στο σύνολο του εκλογικού σώματος συμμετέχοντας στις ευρωεκλογές του επόμενου έτους όπου έφτασε στις 5.049 το 1994. Μάλιστα λέγεται ότι οι “οπαδοί” του έκαναν έρανο για να εξασφαλίσει τα χρήματα που χρειαζόταν για το παράβολο των εκλογών. Αργότερα, μετατράπηκε σε τηλεοπτικό αστέρα της trash-TV. Σε κάθε περίπτωση, σημειώνουμε τη χρήση του αλόγου σε περίοπτη θέση και ευχόμαστε στους αναγνώστες μας "Ευτυχία, Αυτοσεβασμό, Αγάπη, Υγεία και Ειρήνη" σύμφωνα με τις διδαχές του έφιππου ηγέτη.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αντικειμενικός]

Φίλε Δια να ξέρεις αν κάτσεις να γράψεις από 8/9/2015 αυτό το ποστ δε θα τελειώνει μέχρι αύριο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αντικειμενικός]

Πέτρος Γαρουφαλιάς

Ο Πέτρος Γαρουφαλιάς δεν ήταν ακριβώς ένας “γραφικός” υποψήφιος. Πριν το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, ο εν λόγω πολιτικός, ήταν επιεικώς επικίνδυνος για την πολιτική ζωή της χώρας, αφού δεν είχε διστάσει να συμπλεύσει με το Παλάτι σε αρκετές από τις αντισυνταγματικές ενέργειες του τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου. Το καλοκαίρι του 1965, όντας Υπουργός Εθνικής Αμύνης, είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη διάσταση μεταξύ του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου και του τότε Βασιλέως Κωνσταντίνου του Β'. Φυσικά, ο ρόλος του φανερώθηκε αμέσως και ο εν λόγω πολιτικός στιγματίστηκε. Ήταν και η όλη πολιτεία του Γαρουφαλιά κατά τους ταραγμένους εκείνους καιρούς, που σημαδεύτηκαν από την «Αποστασία», την «υπόθεση του Ασπίδα», την «ανταρσία του Ναυτικού» και άλλες παρόμοιες υποθέσεις, για να καταλήξουν στην «Εθνοσωτήριο» Δικτατορία και στις οποίες ο ρόλος του ήταν σκοτεινός. Και δεν ήταν ο Γαρουφαλιάς κάποιο τυχαίο πρόσωπο. Ήταν νομικός, οικονομολόγος, διπλωμάτης, συγγραφέας. (Παρεμπιπτόντως ήταν και γαμπρός του γνωστού και ισχυρού – αν και στα πρόθυρα χρεοκοπίας – βιομηχάνου Φιξ).

Το 1974 με την πτώση της χούντας, στις πρώτες εκλογές της μεταπολίτευσης, ο Γαρουφαλιάς έλαβε μέρος σαν αρχηγός του κόμματος της «Εθνικής Δημοκρατικής Ενώσεως» (ΕΔΕ) που είχε ιδρύσει. Το κόμμα αυτό ήταν καθαρά χουντικό και φιλοβασιλικό. Το βασικό του σύνθημα ήταν να μην τιμωρηθούν οι πραξικοπηματίες και μεταξύ των υποψηφίων του υπήρχαν στελέχη της δικτατορίας που μόλις είχε γκρεμιστεί μετά την προδοσία της Κύπρου. Ο κόσμος της εποχής τον αντιμετώπισε με χιούμορ και το αποτέλεσμα ήταν ο Γαρουφαλιάς να γελοιοποιηθεί εντελώς. Τις παραμονές των εκλογών πολλοί ήταν εκείνοι που συγκεντρώνονταν στην Πανεπιστημίου και φώναζαν κοροϊδευτικά συνθήματα, καθιστώντας τον έτσι γραφικό.

Το αποκορύφωμα ήταν η κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Γαρουφαλιά. Στον προεκλογικό λόγο που εκφώνησε από ένα μπαλκόνι πολυκατοικίας, στη γωνία Πανεπιστημίου και Αιόλου, στα Χαυτεία, μπροστά σε πυκνότατο πλήθος συγκεντρωμένων έγινε το έλα και να δεις. Πρώτα πρώτα έκανε το σοβαρότατο λάθος να βγάλει λόγο στην καθαρεύουσα, η οποία μπορεί να είχε ανακηρυχθεί «εθνική γλώσσα» από τους χουντικούς, αλλά είχε δεχτεί θανάσιμα πλήγματα από τον ίδιο τον αρχηγό τους, τον Γεώργιο Παπαδόπουλο. Δυστυχώς γι΄ αυτόν, το πυκνό πλήθος που είχε συγκεντρωθεί στην προεκλογική ομιλία του, δεν ήταν οπαδοί του, αλλά χαβαλετζήδες, οι οποίοι δεν προχώρησαν σε καμιά βιαιοπραγία ή κατάφωρη αποδοκιμασία του. Δεν εκτοξεύθηκε ούτε ένα αυγό και δεν ακούστηκαν πολλά «κάτω» ή «αίσχος» και τα παρόμοια. Βέβαια, κάποια νεράντζια εκτοξεύτηκαν προς τα γραφεία του κόμματος. Οι ακροατές του διάλεξαν να τον αποδοκιμάσουν με το χιούμορ και γελοιοποίηση. Τις εξαγγελίες που εκφωνούσε από το μπαλκόνι, το πλήθος τις συμπλήρωνε με δικές του, όπως «στους παπάδες άσπρα ράσα», «όχι τζατζίκι στο σουβλάκι», «όχι τρύπες στη γραβιέρα», «ποιο φτηνές τυρόπιτες» και άλλες παρόμοιες. Όταν δήλωσε «θα κινηθώμεν με θάρρος και συνέπειαν» το πλήθος αντιφώνησε «Πέτρο κουνήσου, σου τρώνε το πουλί σου» (υπονοώντας το πουλί της Χούντας) ή «ο λαός απαιτεί το πουλί να σηκωθεί» ή «Πέτρο θυμήσου τα τανκς είναι μαζί σου» ή «Πέτρο-που-στη-ρίζεσαι» ή «Πήδα κάτω αρχηγέ» ή «Πέτρο μαλάκα ήρθαμε για πλάκα» και άλλα σχετικά. Το γέλιο και η ευθυμία που επικράτησε κατά την προεκλογική αυτή συγκέντρωση, δεν είχε να ζηλέψει σε τίποτα από τις πιο ξεκαρδιστικές επιθεωρήσεις εκείνης της εποχής. και αυτός ο τρόπος αποδοκιμασίας αποδείχθηκε κυριολεκτικά θανάσιμος και ο Γαρουφαλιάς αναγορεύτηκε επιεικώς γραφικός. Στις εκλογές που ακολούθησαν συγκέντρωσε το 1,09% των ψήφων και δεν εξελέγη ούτε ο ίδιος. Ύστερα από αυτό, ο Πέτρος Γρουφαλιάς πέθανε ως πολιτικός, δέκα χρόνια πριν πεθάνει και ληξιαρχικώς.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

υγ από 1 χουντικό δε περίμενα κάτι καλύτερο
χουντικός είναι μυαλό δεν έχει (μη με ρωτάς αν τον βάζω στους ανθρώπους η στα ζώα)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Μιλτιάδης Τζαλαζίδης

Ο Μιλτιάδης Τζαλαζίδης κατεβαίνει αυτόνομος στις εκλογές που θα γίνουν στις 20 Σεπτεμβρίου 2015. Το κόμμα του έχει όνομα τρένο: «Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική Νέα Δημοκρατία, Όχι στον Πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος – ΠΑΕΚΕ». Όμως ο Τζαλαζίδης, από τα Σίδερα Κοζάνης, 83 ετών σήμερα, είναι αγροτοεργάτης, θεσσαλομακεδόνας, πολιτικός, ερευνητής, εφευρέτης και έχει μια μακραίωνη …πολιτική ιστορία.

Ούτε μια, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές δεν έχει "κατέβει" ο μεμονωμένος "ηγέτης" στις εκλογές. Αντιθέτως, η μέχρι τώρα εμπειρία του, τον ανακηρύσσει επαγγελματία "μικρό" της πολιτικής. Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής με τη ΔΗΑΝΑ του κ. Στεφανόπουλου. Στις ευροεκλογές του 1999 κατέβηκε αυτόνομος με το Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος [ΠΑ.Ε.Κ.Ε], με έμβλημα (και αυτός) το άλογο αποδεικνύοντας την ισχυρή συμβολική του αλόγου στην ελληνική πολιτική σκηνή και δη σε φιλόδοξους σχηματισμούς, που επιχείρησαν την ανατροπή των παραδοσιακών συσχετισμών. Ο Τζαλαζίδης με σαφήνεια και περίσση ειλικρίνια δήλωνε ότι "ο βασικός στόχος προγράμματος είναι να μπούμε στη βουλή" προσδιορίζοντας το δυνάμει ακροατήριο του κόμματος στο 25.7% του εκλογικού σώματος. Διαθέτοντας γραφεία σε κομβικά σημεία του οδικού δικτύου, διμηνιαία περιοδική έκδοση [Επιστροφή στο Χωριό] και κατοχυρωμένο σήμα το αστέρι της Βεργίνας το ΠΑ.Ε.Κ.Ε. επέλεξε ένα άλογο προκειμένου να εικονοποιήσει την αναπτυσσόμενη δυναμική του πρωτοεμφανιζόμενου εγχειρήματος. Το τεκμήριο που παρουσιάζουμε είναι μοναδικό, διότι ρίχνει άπλετο φως στα πρώιμα στάδια συγκρότησης του ΠΑ.Ε.Κ.Ε., το οποίο στη συνέχεια εξελίχτηκε σε ρυθμιστικό παράγοντα ποικίλων διεργασιών στο χώρο της κεντρώας και πατριωτικής οικολογίας.

Το 2000 το ΠΑ.Ε.Κ.Ε συνεργάστηκε με την Ένωση Κεντρώων και ο επικεφαλής του κατήλθε ως υποψήφιος στο νομό Λαρίσης, συγκεντρώνοντας 34 σταυρούς. Δεν γνωρίζουμε τις επακριβείς λεπτομέρειες της μετεκλογικής συνεργασίας, αλλά είναι δηλωτική η απόφαση του ΠΑ.Ε.Κ.Ε. να συμπράξει το 2004 με το Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα [ΔΗ.Κ.ΚΙ], όπως φανερώνει η παρουσία του Μιλτιάδη Τζαλαζίδη στο συνδυασμό του νομού Κοζάνης και η ενεργής συμμετοχή του στην προεκλογική εκστρατεία της περιόδου. Οι γνωστές περιπέτειες του συμπαθούς κινήματος πιθανά ερμηνεύουν την επιστροφή του ΠΑ.Ε.Κ.Ε. στη δοκιμασμένη συνεργασία με την Ένωση Κεντρώων στις εκλογές του 2007. Στην αναμέτρηση αυτή, ο επικεφαλής του ΠΑ.Ε.Κ.Ε δοκιμάστηκε στη δύσκολη περιφέρεια της Β' Αθηνών. Μακρυά από τον αγροτικό πληθυσμό ο θαλερός Μιλτιάδης Τζαλαζίδης, δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα καταλαμβάνοντας την τελευταία θέση του συνδυασμού, ήτοι 51 σταυρούς- 26 λιγότερους από την ηλικία του. Στη συνέχεια κατέβηκε στις εκλογές του 2009 με το δικό του κόμμα και φέτος συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία για 9η φορά.

Το 2012 κατέβηκε ξανά με δικό του κόμμα, το "Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Κίνημα Ελλάδας". Μάλιστα, η φράση "χαρίζω οικόπεδα", αποτελεί βασική θέση και εξαγγελία του κ. Τσαλαζίδη, ο οποίος έχει δηλώσει πως είναι ιδιοκτήτης μιας έκτασης 30,000 στρεμμάτων στα Γρεβενά, στη θέση Μουσταφά, την οποία υπόσχεται να μοιράσει στο λαό. Μαθηματικά πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο; Περίπου 2,73 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν σε κάθε Έλληνα πολίτη. Κατάφερε να συγκεντρώσει στη Β’ Αθηνών ως μεμονωμένος υποψήφιος περίπου 1.400 ψήφους. Παρόλα αυτά, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, το τελικό αποτέλεσμα της κάλπης του έδωσε μόλις μία ψήφο! Προφανώς του εαυτού του. Προσέφυγε στο Ανώτατο Ειδικό Εργαστήριο ο Μιλτιάδης Τζαλαζίδης, ιδρυτής και πρόεδρος του κόμματος «Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος», καθώς το κόμμα του… δεν έλαβε τελικά ούτε μία ψήφο στις προηγούμενες εκλογές! Ο λόγος; «Το κράτος δεν διένειμε ψηφοδέλτια του κόμματος μου στους δικαστικούς αντιπροσώπους και αντί αυτού, όπως μου είπαν από το υπουργείο Εσωτερικών, έδωσαν την εντολή να δημιουργηθούν τα ψηφοδέλτια μου, με υπογραφή των δικαστικών αντιπροσώπων, σε όλα τα εκλογικά τμήματα. Κάτι το οποίο δεν έγινε πουθενά».

Αυτή την Κυριακή ο κύριος Μιλτιάδης είναι ξανά υποψήφιος και σύμφωνα με το καλύτερο σενάριο –απ’ όσα έχει πλάσει στο μυαλό του– θα είναι «πρώτο κόμμα». Σύμφωνα με το χειρότερο, θα πάρει μία έδρα και θα μπει στη Βουλή. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Στο καταστατικό του κόμματος του, αναφέρει: "Τα έξοδα του υποψήφιου βουλευτή είναι ίσα με ένα μηνιάτικο Σύνταξης, κι αυτά θα επιστραφούν μετά της εκλογές. Αυτό είναι ψηφοδέλτιο διαμαρτυρίας και όχι τα λευκά και τα άκυρα Ελληνικέ λαέ." Το κόμμα του έχει ως στόχο τη συναίνεση για την εξεύρεση πολιτικής λύσης σταθερότητας, όπως ο ίδιος λέει. Το μόνο σίγουρο είναι, πως το εκλογικό αποτέλεσμα δεν αναμένεται να πτοήσει τον "μπαρουτοκαπνισμένο" Μιλτιάδη Τσαλαζίδη.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2 , 3

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[your_idol]

Δημοσθένης Βεργής​

Λέγεται, πως η μπάμια στη φωτό ήταν σε πλήρη στύση, υπολογίζοντας τις σχετικές....αποστάσεις, βγάλτε ο καθένας τα συμπεράσματα του, γιατί η τσιλερ δεν έλαβε σοβαρά το...κάλεσμα!

Δυστυχώς δεν κατάφερα να βρω την αφίσα χωρίς το...σκέπασμα! Ο Δίας ίσως με την εμπειρία του?

Υγ έπεσε το φύλλο συκής κι ευχαριστώ τα παιδιά για την βοήθεια, όμως το αποτέλεσμα είναι...τρομαχτικό!
με δυσκολία κατάφερα να το τακτοποιήσω κάτω από το spoiler, γι αυτό ανοίγετε μετά προσοχής, είστε άνω των 16 (τέλοσπάντων) και με δική σας ευθύνη σε κάθε περίπτωση!

Spoiler

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Δημοσθένης Βεργής

Ο Δημοσθένης Βεργής είναι Έλληνας, πολιτικός πρώην αυτοαπασχολούμενος, συνδικαλιστής, δημοσιογράφος και ειρηνιστής. Για πολλά χρόνια ο Βεργής έζησε στη Γαλλία. Το 1986 ο Βεργής ίδρυσε τους Έλληνες Οικολόγους, ένα προσωποπαγές κόμμα του οποίου είναι ο μοναδικός αναγνωρίσιμος υποψήφιος. Το πλέον αναγνωρίσιμο στοιχείο του κόμματος του είναι οι συχνά προκλητικές πολιτικές του αφίσες, οι οποίες κατά καιρούς απεικονίζουν τον ίδιο γυμνό ή με ασυνήθιστες ενδυμασίες. Η πιο γνωστή αφίσα του, ήταν αυτή που εικονίζεται στο προηγούμενο μήνυμα του θέματος, την οποία τοιχοκόλλησε παντού μετά την κρίση στα Ίμια. Υποστηρίζει τη νομιμοποίηση της χρήσης κάνναβης και του απεριόριστου γυμνισμού. Η πλειοψηφία των ψηφοφόρων του θεωρείται πως προέρχεται από τους ανθρώπους που εκτιμούν το χιούμορ. Κάποια φορά είχε στους συνδυασμούς του το γνωστό Κάτμαν.

Για τις βουλευτικές εκλογές του 2012 συνεργάστηκε με το κόμμα που είχε ιδρύσει το μοντέλο και πορνοστάρ Τζούλια Αλεξανδράτου, χωρίς να καταφέρουν να εκλεγούν. Το κόμμα των Ελλήνων Οικολόγων του Δημοσθένη Βεργή ανακοίνωσε πως η Τζούλια Αλεξανδράτου θα συμμετέχει στα ψηφοδέλτια του κόμματος στη Β περιφέρεια Αθηνών και παράλληλα αναφέρει τη δέσμευση του προέδρου του κόμματος η Τζούλια να αναλάβει το υπουργείο Πολιτισμού, αν εκλεγεί. Οι δυο τους φαίνεται πως συμφωνήσαν σε κοινό πρόγραμμα που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, τα παρακάτω:
1. Η Τζούλια Αλεξανδράτου αναλαμβάνει την διαγραφή του χρέους της Ελλάδος μετά από τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με το Στρος Καν
2. Πλήρη ακύρωση των μνημονίακων συμβάσεων
3. Οι ερωτικές συνευρέσεις των ζευγαριών στα ξενοδοχεία θα επιδοτούνται από το ελληνικό δημόσιο.
4. Όλα τα φάρμακα που αφορούν την ανδρική στύση θα παραχωρούνται δωρεάν από το υπουργείο υγείας.
5. Όχι στον κοινωνικό και σεξουαλικό ρατσισμό (συμμετοχή ειδικών ομάδων στα ψηφοδέλτια)
6. Τα δάση ανήκουν στα δέντρα και στα άγρια ζώα
7. Όχι στην συσσίτια και την ελεημοσύνη, καταργούν την υπερηφάνεια και την ιστορία του λαού μας.
8. Αποποινικοποίηση των ναρκωτικών
9. Να χαριστούν όλα τα χρέη των ανέργων από τις τράπεζες την εφορία και το ΙΚΑ
10. Δωρεάν ρεύμα νερό και συγκοινωνίες
11. Δικαίωμα και συμμετοχή στον πολιτισμό όλων των κοινωνικών ομάδων με πρωταγωνιστή το ταλέντο τους και όχι το πολιτικό και σεξουαλικό μέσον

Τον Ιούνιο του 2014 καταδικάστηκε σε 37 χρόνια και 6 μήνες κάθειρξη χωρίς αναστολή για απάτη σε βάρος του δημοσίου επειδή διεκδικούσε δασικές ή αναδασωτέες δημόσιες εκτάσεις με πλαστούς τίτλους. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η επίδικη δημόσια γη αφορά ακίνητα συνολικής έκτασης 452.000 τ.μ. στον 'Αγιο Στέφανο Αττικής αξίας που υπερβαίνει τα 8 εκατομμύρια ευρώ, την οποία φαίνεται να διεκδικούσε ο Δημοσθένης Βεργής για λογαριασμό του ιδίου και του πολιτικού του κόμματος. Οι εκτάσεις, σύμφωνα με το κατηγορητήριο ήταν δασικές ή αναδασωτέες και ανήκαν στο Ελληνικό Δημόσιο ή -κάποιες από αυτές- στην ΕΥΔΑΠ. Ο καταδικασθείς πρόεδρος του κόμματος των «Ελλήνων Οικολόγων» προέβαλε «δικαιώματα κυριότητας» για τα επίμαχα ακίνητα τα οποία μέσω πλαστογραφήσεων εμφανίζονταν ως μη δασικά. Δηλαδή τη στιγμή που διασκεδάζαμε με αυτό που εκλαμβάναμε ως αφέλεια, και καθώς γελούσαμε με τον "καημένο" τον "γραφικό" Βεργή, ο ίδιος καθόλου αφελής δεν ήταν.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2 , 3 , 4

Δεν χρειάζονται λόγια. Οι φωτογραφίες τα λένε όλα:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Αντικειμενικός]

Μιλτιάδης Τζαλαζίδης
Παρόλα αυτά, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012, το τελικό αποτέλεσμα της κάλπης του έδωσε μόλις μία ψήφο! Προφανώς του εαυτού του.

δεν ήταν του εαφτό του καθώς φώναζε
Αυτός που με ψήφισε ήταν Ιούδας Προδότης

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Βασίλης Λεβέντης

Προφανώς από το θέμα δεν θα μπορούσε να λείπει ο πιο γνωστός γραφικός μας πολιτευτής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, αλλά κανένας δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά. Εκτέθηκε σαν υποψήφιος της Ν.Δ. και πάτωσε. Από τότε ακολουθεί το δικό του πολιτικό δρόμο, είτε σαν υποψήφιος δήμαρχος, είτε σαν αρχηγός των κομμάτων που ίδρυσε. Πρόκειται για άτομο βαριά μολυσμένο με το μικρόβιο της πολιτικής στο βαθμό του ψώνιου. Πάντως, εκείνο που πρέπει κάποιος να του αναγνωρίσει, είναι η επιμονή και το κουράγιο του να μην τα βάζει κάτω, παρά τις κατραπακιές δεκαετιών.

Ο Λεβέντης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν στη δεκαετία του 90 βρέθηκε με δικό του κανάλι, από το οποίο προσπαθούσε να προπαγανδίσει τις θέσεις του. Καθημερινές πολύωρες εκπομπές με συμμετοχή του κοινού μέσω τηλεφωνημάτων, τον έκαναν διάσημο. Το κόμμα του αρχικά το ονόμασε οικολογικό, αλλά στη συνέχεια το βάφτισε “ένωση κεντρώων”. Για κάποιο διάστημα είχε και “αντιπρόεδρο” τον ετεροθαλή (και ιδιόρρυθμο) αδερφό του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο τελικά έδιωξε. Οι θέσεις του “κόμματος” δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από μια (φτηνή) πολιτική αμπελοφιλοσοφία καφενείου. Κατέβαινε διαρκώς σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά τα ποσοστά που έπαιρνε ήταν πάντα ασήμαντα. Μόνο όταν σε κάποια επαναληπτική εκλογή, η Ν.Δ. δεν έλαβε μέρος, οπότε γλύφοντας τους ψηφοφόρους της κατάφερε κάποιο αξιοπρεπές ποσοστό, αλλά την έδρα την κέρδισε το ΠΑΣΟΚ.

Στην αρχή έπινε ρουφηχτό φραπέ με το καλαμάκι, αλλά αργότερα τον αντικατέστησε με φλιτζάνι. Οι φάρσες που του έγιναν θα μείνουν στην ιστορία. Πολλοί τηλεφωνούσαν στο κανάλι του για να τον ειρωνευτούν και αυτός φώναζε “Κλείστε το τηλέφωνο, αυτός είναι εγκάθετος του ΠΑΣΟΚ”. Η πιο γνωστή φάρσα, ήταν όταν κάποιοι παράγγελναν πίτσες με τη διεύθυνσή του στις πιτσαρίες της γειτονιάς του. Έτσι, έφταναν στο κανάλι σε ώρα εκπομπής 4 και 5 ντιλιβεράδες φέρνοντας τις πίτσες που δεν είχε αυτός ζητήσει. Η ερμηνεία που είχε δώσει ήταν ότι τις πίτσες τις παράγγελναν από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ με σκοπό να τον εξοντώσουν οικονομικά.

Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του Λεβέντη, δεν είχαν τίποτε να ζηλέψουν από αυτές των άλλων γραφικών υποψηφίων. Χιλιάδες πλακατζήδες μαζεύονταν με αυτοσχέδια πανό. Όταν είχε γραφεία στην οδό Χαλκοκονδύλη, γύρω από την οποία υπήρχαν πολλά φροντιστήρια, οι μαθητές τον είχαν σαν μόνιμη πηγή διασκέδασης. Τα συνθήματα ήταν του στυλ “τρίγωνες τυρόπιτες”, “όχι τζατζίκι στο σουβλάκι”, “πήδα κάτω αρχηγέ”, “είσαι και Λεβέντης, είσαι και μαλάκας”, "τελεία και παύλα, Λεβέντη είσαι καύλα" και “Πάρε ψήφο” συνοδευόμενο με τις ανοικτές παλάμες του πλήθους. Επίσης, στις συγκεντρώσεις αυτές, δεν έλειπαν τα φρούτα, τα ζαρζαβατικά, τα αυγά, τα γιαούρτια και οι κροτίδες. Σε κάποιες εκλογές, όταν ο Λεβέντης πήγε στην Καλλιθέα να ψηφίσει, τον περίμεναν χιλιάδες “οπαδοί” φωνάζοντας ειρωνικά συνθήματα και πετώντας του νεράντζια. Μάλιστα, ένα νεράντζι τον πέτυχε στο κεφάλι και τότε μίλησε για απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από εγκάθετους τραμπούκους.

Εκεί που ο Λεβέντης ξεπέρασε τον εαυτό του, ήταν το 1993 η θρυλική εκπομπή όταν επρόκειτο να του κλείσουν το κανάλι. Εκεί με το ROLEX στο χέρι, έδειξε ξεκάθαρα το ήθος του. Έβρισε τους πάντες βρωμερούς, αλήτες, καθάρματα, μούργα, βρωμόσκυλα, καθιζήματα, πουστανελάδες και να πάνε όλοι οι οπαδοί των μεγάλων κομμάτων στο διάβολο. Αποκάλεσε “ζώα” όσους δεν τον ψήφισαν. Παρακάλεσε σταυροκοπούμενος το θεό να στείλει καρκίνο για να πεθάνουν, στον Παπανδρέου, το Μητσοτάκη και τις οικογένειές τους μέχρι τα δισέγγονά τους. Καλούσε το λαό σε επανάσταση ενάντια στο φασισμό του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. την οποία λίγο καιρό πριν έγλυφε για να πάρει τις ψήφους της στις επαναληπτικές εκλογές. Στη συγκέντρωση που ακολούθησε το βράδυ, η μαθητική νεολαία γλέντησε για μια ακόμα φορά κάτω από τα γραφεία του “κόμματος”, με συνθήματα, τραγούδια, φωτιές και φέρετρα.

Στα χρόνια που πέρασαν ο Λεβέντης συνέχισε να “πολιτεύεται” χωρίς αποτέλεσμα. Όμως κάπου χαμήλωσε τους τόνους και προσπάθησε να δώσει πιο ήπια εικόνα. Όμως, σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να πλησιάζει να μπει στη βουλή. Ένας λόγος είναι η απογοήτευση του κόσμου από τα κόμματα, καθώς έφυγε και η ελπίδα που είχε δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλος λόγος είναι ότι κάποιοι βρίσκουν σωστά κάποια πράγματα που έλεγε ο Λεβέντης, τα οποία διαφημίστηκαν ως “προφητείες”. Εδώ μπορεί κάποιος να πει ότι όταν κάποιος μιλάει και μιλάει συνέχεια για χρόνια, ανάμεσα στις μπαρούφες, κάποια σωστά πράγματα θα πει. Και ένα σταματημένο ρολόι, δυο φορές τη μέρα δείχνει τη σωστή ώρα. Ο πιο σημαντικός λόγος όμως για τον οποίο υπάρχει μια στροφή προς τον γραφικό Λεβέντη, είναι τα κανάλια τα οποία τον προβάλουν εργολαβικά για τα δικά τους συμφέροντα. Παρά το ότι “σοβαρεύτηκε” όμως, του ξεφεύγουν και τώρα τα διάφορα όπως: “Η ανεργία οφείλεται στο ότι οι νέοι βολεύονται με τη σύνταξη του παππού” ή “Με τις γνωριμίες μου θα βγάλω την Ελλάδα από το μνημόνιο μέσα σε δύο μήνες” ή “Όσοι ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα είναι λυσσασμένα σκυλιά” ή “Η Μέρκελ είναι η μεγάλη φίλη της Ελλάδας” ή “Οι Έλληνες της βόρειας Ελλάδας είναι ευφυέστεροι από τους νότιους”. Να σημειωθεί ακόμα, ότι ενώ πάντα κατακεραύνωνε την επιδότηση των κομμάτων από το κράτος, όταν ήρθε η ώρα να πάρει η “ένωση κεντρώων” κάποια χρήματα, πολύ απλά τα τσέπωσε.

Έτσι θα βρεθούν κάποιοι που θα ψηφίσουν το Λεβέντη με σκεπτικά όπως: “Και τόσα χρόνια που ψηφίζαμε λογικούς, τι έγινε;” ή “Θα τον ψηφίσω για πλάκα” ή “Θα τον ψηφίσω γιατί προφήτευσε σωστά”. Σε ποιους απευθύνεται λοιπόν η “ένωση κεντρώων”; Πιστεύω σε αφελείς, απολίτικους και μη σκεπτόμενους ψηφοφόρους. Πάντως, η “ιδεολογία” του κόμματος στη “λαϊκή” δεξιά παραπέμπει. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα του είναι απλά “one man show”. Δεν υπάρχουν ούτε καν στελέχη. Εσείς πόσους ξέρετε; Μόνος του είναι τα πάντα, από κεντρική επιτροπή ως καθαρίστρια. Απλά θα βρεθούν κάποιοι σαλτιμπάγκοι που θα γεμίσουν τα ψηφοδέλτια. Αν βγει, τι θα κάνει στη βουλή; Κατά την άποψή μου, κουβαλάει επάνω του ότι το πιο σάπιο υπάρχει στην πολιτική. Πιστεύω ότι από γραφικός θα αποδειχθεί και επικίνδυνος, καθώς τον θεωρώ ικανό κάθε στιγμή να στραφεί προς όποιον του προσφέρει τα πιο πολλά. Θα είναι μια ακόμα κατάντια για την Ελλάδα να μπει στη βουλή ένα τέτοιο φαιδρό άτομο.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannis4ever]

Βασίλης Λεβέντης

Προφανώς από το θέμα δεν θα μπορούσε να λείπει ο πιο γνωστός γραφικός μας πολιτευτής. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ, αλλά κανένας δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά. Εκτέθηκε σαν υποψήφιος της Ν.Δ. και πάτωσε. Από τότε ακολουθεί το δικό του πολιτικό δρόμο, είτε σαν υποψήφιος δήμαρχος, είτε σαν αρχηγός των κομμάτων που ίδρυσε. Πρόκειται για άτομο βαριά μολυσμένο με το μικρόβιο της πολιτικής στο βαθμό του ψώνιου. Πάντως, εκείνο που πρέπει κάποιος να του αναγνωρίσει, είναι η επιμονή και το κουράγιο του να μην τα βάζει κάτω, παρά τις κατραπακιές δεκαετιών.

Ο Λεβέντης έγινε γνωστός στο πανελλήνιο όταν στη δεκαετία του 90 βρέθηκε με δικό του κανάλι, από το οποίο προσπαθούσε να προπαγανδίσει τις θέσεις του. Καθημερινές πολύωρες εκπομπές με συμμετοχή του κοινού μέσω τηλεφωνημάτων, τον έκαναν διάσημο. Το κόμμα του αρχικά το ονόμασε οικολογικό, αλλά στη συνέχεια το βάφτισε “ένωση κεντρώων”. Για κάποιο διάστημα είχε και “αντιπρόεδρο” τον ετεροθαλή (και ιδιόρρυθμο) αδερφό του Ανδρέα Παπανδρέου, τον οποίο τελικά έδιωξε. Οι θέσεις του “κόμματος” δεν ήταν ποτέ τίποτα περισσότερο από μια (φτηνή) πολιτική αμπελοφιλοσοφία καφενείου. Κατέβαινε διαρκώς σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά τα ποσοστά που έπαιρνε ήταν πάντα ασήμαντα. Μόνο όταν σε κάποια επαναληπτική εκλογή, η Ν.Δ. δεν έλαβε μέρος, οπότε γλύφοντας τους ψηφοφόρους της κατάφερε κάποιο αξιοπρεπές ποσοστό, αλλά την έδρα την κέρδισε το ΠΑΣΟΚ.

Στην αρχή έπινε ρουφηχτό φραπέ με το καλαμάκι, αλλά αργότερα τον αντικατέστησε με φλιτζάνι. Οι φάρσες που του έγιναν θα μείνουν στην ιστορία. Πολλοί τηλεφωνούσαν στο κανάλι του για να τον ειρωνευτούν και αυτός φώναζε “Κλείστε το τηλέφωνο, αυτός είναι εγκάθετος του ΠΑΣΟΚ”. Η πιο γνωστή φάρσα, ήταν όταν κάποιοι παράγγελναν πίτσες με τη διεύθυνσή του στις πιτσαρίες της γειτονιάς του. Έτσι, έφταναν στο κανάλι σε ώρα εκπομπής 4 και 5 ντιλιβεράδες φέρνοντας τις πίτσες που δεν είχε αυτός ζητήσει. Η ερμηνεία που είχε δώσει ήταν ότι τις πίτσες τις παράγγελναν από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ με σκοπό να τον εξοντώσουν οικονομικά.

Οι προεκλογικές συγκεντρώσεις του Λεβέντη, δεν είχαν τίποτε να ζηλέψουν από αυτές των άλλων γραφικών υποψηφίων. Χιλιάδες πλακατζήδες μαζεύονταν με αυτοσχέδια πανό. Όταν είχε γραφεία στην οδό Χαλκοκονδύλη, γύρω από την οποία υπήρχαν πολλά φροντιστήρια, οι μαθητές τον είχαν σαν μόνιμη πηγή διασκέδασης. Τα συνθήματα ήταν του στυλ “τρίγωνες τυρόπιτες”, “όχι τζατζίκι στο σουβλάκι”, “πήδα κάτω αρχηγέ”, “είσαι και Λεβέντης, είσαι και μαλάκας”, "τελεία και παύλα, Λεβέντη είσαι καύλα" και “Πάρε ψήφο” συνοδευόμενο με τις ανοικτές παλάμες του πλήθους. Επίσης, στις συγκεντρώσεις αυτές, δεν έλειπαν τα φρούτα, τα ζαρζαβατικά, τα αυγά, τα γιαούρτια και οι κροτίδες. Σε κάποιες εκλογές, όταν ο Λεβέντης πήγε στην Καλλιθέα να ψηφίσει, τον περίμεναν χιλιάδες “οπαδοί” φωνάζοντας ειρωνικά συνθήματα και πετώντας του νεράντζια. Μάλιστα, ένα νεράντζι τον πέτυχε στο κεφάλι και τότε μίλησε για απόπειρα δολοφονίας εναντίον του από εγκάθετους τραμπούκους.

Εκεί που ο Λεβέντης ξεπέρασε τον εαυτό του, ήταν το 1993 η θρυλική εκπομπή όταν επρόκειτο να του κλείσουν το κανάλι. Εκεί με το ROLEX στο χέρι, έδειξε ξεκάθαρα το ήθος του. Έβρισε τους πάντες βρωμερούς, αλήτες, καθάρματα, μούργα, βρωμόσκυλα, καθιζήματα, πουστανελάδες και να πάνε όλοι οι οπαδοί των μεγάλων κομμάτων στο διάβολο. Αποκάλεσε “ζώα” όσους δεν τον ψήφισαν. Παρακάλεσε σταυροκοπούμενος το θεό να στείλει καρκίνο για να πεθάνουν, στον Παπανδρέου, το Μητσοτάκη και τις οικογένειές τους μέχρι τα δισέγγονά τους. Καλούσε το λαό σε επανάσταση ενάντια στο φασισμό του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. την οποία λίγο καιρό πριν έγλυφε για να πάρει τις ψήφους της στις επαναληπτικές εκλογές. Στη συγκέντρωση που ακολούθησε το βράδυ, η μαθητική νεολαία γλέντησε για μια ακόμα φορά κάτω από τα γραφεία του “κόμματος”, με συνθήματα, τραγούδια, φωτιές και φέρετρα.

Στα χρόνια που πέρασαν ο Λεβέντης συνέχισε να “πολιτεύεται” χωρίς αποτέλεσμα. Όμως κάπου χαμήλωσε τους τόνους και προσπάθησε να δώσει πιο ήπια εικόνα. Όμως, σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο να πλησιάζει να μπει στη βουλή. Ένας λόγος είναι η απογοήτευση του κόσμου από τα κόμματα, καθώς έφυγε και η ελπίδα που είχε δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άλλος λόγος είναι ότι κάποιοι βρίσκουν σωστά κάποια πράγματα που έλεγε ο Λεβέντης, τα οποία διαφημίστηκαν ως “προφητείες”. Εδώ μπορεί κάποιος να πει ότι όταν κάποιος μιλάει και μιλάει συνέχεια για χρόνια, ανάμεσα στις μπαρούφες, κάποια σωστά πράγματα θα πει. Και ένα σταματημένο ρολόι, δυο φορές τη μέρα δείχνει τη σωστή ώρα. Ο πιο σημαντικός λόγος όμως για τον οποίο υπάρχει μια στροφή προς τον γραφικό Λεβέντη, είναι τα κανάλια τα οποία τον προβάλουν εργολαβικά για τα δικά τους συμφέροντα. Παρά το ότι “σοβαρεύτηκε” όμως, του ξεφεύγουν και τώρα τα διάφορα όπως: “Η ανεργία οφείλεται στο ότι οι νέοι βολεύονται με τη σύνταξη του παππού” ή “Με τις γνωριμίες μου θα βγάλω την Ελλάδα από το μνημόνιο μέσα σε δύο μήνες” ή “Όσοι ψήφισαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα είναι λυσσασμένα σκυλιά” ή “Η Μέρκελ είναι η μεγάλη φίλη της Ελλάδας” ή “Οι Έλληνες της βόρειας Ελλάδας είναι ευφυέστεροι από τους νότιους”. Να σημειωθεί ακόμα, ότι ενώ πάντα κατακεραύνωνε την επιδότηση των κομμάτων από το κράτος, όταν ήρθε η ώρα να πάρει η “ένωση κεντρώων” κάποια χρήματα, πολύ απλά τα τσέπωσε.

Έτσι θα βρεθούν κάποιοι που θα ψηφίσουν το Λεβέντη με σκεπτικά όπως: “Και τόσα χρόνια που ψηφίζαμε λογικούς, τι έγινε;” ή “Θα τον ψηφίσω για πλάκα” ή “Θα τον ψηφίσω γιατί προφήτευσε σωστά”. Σε ποιους απευθύνεται λοιπόν η “ένωση κεντρώων”; Πιστεύω σε αφελείς, απολίτικους και μη σκεπτόμενους ψηφοφόρους. Πάντως, η “ιδεολογία” του κόμματος στη “λαϊκή” δεξιά παραπέμπει. Ας μην ξεχνάμε ότι το κόμμα του είναι απλά “one man show”. Δεν υπάρχουν ούτε καν στελέχη. Εσείς πόσους ξέρετε; Μόνος του είναι τα πάντα, από κεντρική επιτροπή ως καθαρίστρια. Απλά θα βρεθούν κάποιοι σαλτιμπάγκοι που θα γεμίσουν τα ψηφοδέλτια. Αν βγει, τι θα κάνει στη βουλή; Κατά την άποψή μου, κουβαλάει επάνω του ότι το πιο σάπιο υπάρχει στην πολιτική. Πιστεύω ότι από γραφικός θα αποδειχθεί και επικίνδυνος, καθώς τον θεωρώ ικανό κάθε στιγμή να στραφεί προς όποιον του προσφέρει τα πιο πολλά. Θα είναι μια ακόμα κατάντια για την Ελλάδα να μπει στη βουλή ένα τέτοιο φαιδρό άτομο.

ΠΗΓΕΣ: 1 , 2

Για τα bold: Η ιστορία, όπως αυτό το θέμα, που είναι η ιστορία κάποιων πολιτικών, δεν κριτικάρει. Παρουσιάζει. Αν δεν σου αρέσει ο Λεβέντης δικαίωμά σου, αλλά άλλο η παρουσίασή του και άλλο η κριτική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

Η ιστορία, όπως αυτό το θέμα, που είναι η ιστορία κάποιων πολιτικών, δεν κριτικάρει. Παρουσιάζει. Αν δεν σου αρέσει ο Λεβέντης δικαίωμά σου, αλλά άλλο η παρουσίασή του και άλλο η κριτική.

Δεν ισχυρίστηκα ότι γράφω Ιστορία. Όμως είναι μύθος το ότι μπορεί να υπάρξει "αντικειμενική" Ιστορία. Όποιος γράφει Ιστορία, την παρουσιάζει από τη δική του οπτική γωνία. Έτσι αναπόφευκτα, η Ιστορία περιέχει ΚΑΙ κριτική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannis4ever]

Δεν ισχυρίστηκα ότι γράφω Ιστορία. Όμως είναι μύθος το ότι μπορεί να υπάρξει "αντικειμενική" Ιστορία. Όποιος γράφει Ιστορία, την παρουσιάζει από τη δική του οπτική γωνία. Έτσι αναπόφευκτα, η Ιστορία περιέχει ΚΑΙ κριτική.

Ακόμα και να δεχθώ την υποκειμενική ιστορία, που δεν ισχύει γιατί μπορούμε να παραθέσουμε γεγονότα, χωρίς σχολιασμό, καμιά σχέση η κριτική σου στον Λεβέντη με την κριτική σου στον Βεργή. Γιατί δεν έγραψες το ένα ποστ όπως το άλλο; Επίσης, από τον τίτλο του θέματος και τα μετέπειτα ποστ σου, εγώ ιστορία κατάλαβα ότι έγραφες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[your_idol]

Γιατί δεν έγραψες το ένα ποστ όπως το άλλο;

Μήπως, να άρχιζες να γράφεις εσύ γι αυτόν? Έτσι δεν θα είχες και (παιδαριώδεις) απορίες και όλα θα ήταν όπως ακριβώς τα ήθελες....4ever

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannis4ever]

Μήπως, να άρχιζες να γράφεις εσύ γι αυτόν? Έτσι δεν θα είχες και (παιδαριώδεις) απορίες και όλα θα ήταν όπως ακριβώς τα ήθελες....4ever

Το υφάκι και το "παιδαριώδεις" νομίζω δεν χρειάζονται. Όσο για το ότι όλα θα ήταν ακριβώς όπως τα ήθελα, επειδή βρίσκω το ποστ του Δία κριτικό σε κάποια σημεία δεν σημαίνει ότι θα αρχίσω να γράφω εγώ αντί γι' αυτόν. Κι άλλα πράγματα βρίσκω λάθος (δεν μιλάω για τον Δία, μιλάω γενικά), αλλά δεν σημαίνει ότι θα τα διορθώσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.