Μία σου και μία μου;

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Τα αρχεία της ζωής μας είτε τα τοποθετούμε στα ανεπιθύμητα είτε στα αγαπημένα !

Στο χέρι σου είναι πιο φάκελο θα γεμίσεις και σε ποιον θα ανατρέχεις στις δύσκολες σου στιγμές , ώστε να παίρνεις δυναμη για το πώς θα συνεχίσεις .

Τότε μόνο το "μετά" μπορεί να σου ανήκει και εκτός αυτού να είναι πολύ καλύτερο και από το τώρα ...

Σίγουρα όμως δεν στέκεσαι στο "μετά " και στο "μπορεί" ,στέκεσαι στο τώρα ,στο σήμερα και γεύεσαι τα πάντα με όποιο κόστος ...
Ολα εχουν το κοστος τους και το εσοδο τους φυσικα που αποκομιζουμε ειτε θετικο ειτε αρνητικο ολα ειναι εμπειριες ναι.
"Λες να θεωρούνται τώρα
ως έσοδο και τα αθετημένα;
Λογικό.
Ό,τι αισθανθήκαμε έσοδο είναι.
-Πάμπλουτοι άρα-
" (Κική Δημουλά)
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ολα εχουν το κοστος τους και το εσοδο τους φυσικα που αποκομιζουμε ειτε θετικο ειτε αρνητικο ολα ειναι εμπειριες ναι.
"Λες να θεωρούνται τώρα
ως έσοδο και τα αθετημένα;
Λογικό.
Ό,τι αισθανθήκαμε έσοδο είναι.
-Πάμπλουτοι άρα-
" (Κική Δημουλά)
¨Τη ζωή πρέπει να την περιμένεις ,
όχι απλώς με ανοιχτή την πόρτα ,αλλά έξω,στο κεφαλόσκαλο.
Στο κεφαλόσκαλο και με ανοιχτεί αγκαλιά ¨(Αλκυόνη Παπαδάκη):thanku:
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
¨Τη ζωή πρέπει να την περιμένεις ,
όχι απλώς με ανοιχτή την πόρτα ,αλλά έξω,στο κεφαλόσκαλο.
Στο κεφαλόσκαλο και με ανοιχτεί αγκαλιά ¨(Αλκυόνη Παπαδάκη):thanku:
@Margarita 00 Αχ💖πετυχες φλεβα.Αγαπημενη συγγραφες η Αλκυονη οπως επισης και η Ευα Ομηρόλη στο κλασικο για μενα αποσπασμα στους "Αναλφαβητους του Ερωτα",αφιερωμενο :) :


"Η επίγνωση της κατωτερότητας και της λειψής ΣΟΥ φύσης είναι οι μονοί εφιάλτες .
Η σιγουριά φτάνει για να σε κάνει πιο ήρεμο ,ακόμα κι αν είναι μια σκέτη ουτοπία .

Η δύναμη είναι μια ιδέα , όλα είναι μια ιδέα .
Τίποτε δεν έχει την αληθινή του υπόσταση και μπορεί να μην υπάρχουν αληθινές υποστάσεις μέσα σε ανθρώπινες ψυχές .

Το μυαλό είναι εκείνο που φτάνει τα πάντα και μόνο του πάλι τα χαλά.

Μέσα στο μυαλό μου έχω πια την σιγουριά
ότι μπορώ να είμαι ελεύθερη μόλις το θελήσω.
Μέσα στο μυαλό μου έχω τη δύναμη να καλωσορίσω την κάθε μονότονη μέρα.
Μέσα στο μυαλό μου βρίσκω την δύναμη να ανεβώ την ανηφόρα χωρίς να υποφέρω.

Είμαι εγώ και είμαι ζωντανή και αυτόφωτη σαν ήλιος.

Και από τίποτα πια δεν έχω ανάγκη,
αφού δοκιμάστηκα στα γρανάζια της ζωής και της περιπέτειας .
Αφού έμαθα τις αληθινές αξίες κι έδωσα άξια στον εαυτό μου .

Είμαι ελεύθερη και μοναδική.

Μπόρεσα, μπόρεσα!
Ξυπνώ πια το πρωί και φωνάζω, << μπορώ>> γιατί το ‘χω πιστέψει πως όλα τα μπορώ.
Κι είναι αλήθεια.
Είμαι παντοδύναμη και κάνεις δεν μπορεί να μου κλέψει όλες τις όμορφες στιγμές που τόλμησα να ζήσω.

Όχι, δεν έχω ενοχές .

Η απόλυτη ευτυχία κι η γνώση εκείνου που ζητάς δεν σου αφήνει ποτέ ενοχές.

Ενοχές σου αφήνουν όλα εκείνα που δεν έζησες, όχι γιατί δεν μπόρεσες ,αλλά γιατί φοβήθηκες την δύναμη τους ,την μαγεία τους .
Όλη εκείνη την μαγεία που μια ζωή αναζητάς κι όταν σου πέφτει στο κεφάλι σαν ευλογία ,την αρνείσαι χωρίς ουσιαστικό λόγο παρά μονό επειδή διστάζεις να πας παραπέρα ,να δεις τι γίνεται μέσα από το σύνορο που σε έχουν φυλακίσει .

Κι όταν περνούν τα χρόνια και οι εποχές ,και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την ανελέητη φθορά ,θυμάσαι, σκάφτεσαι και σε πιάνουν όλοι οι φόβοι , όλες οι απελπισίες.

Γιατί είναι ανάγκη να είσαι δυνατός.

Μονοι γεννιόμαστε ,μονοι πεθαίνουμε
και τίποτα δεν μας μένει περά από τις στιγμές που ζήσαμε.
Τις όμορφες .
Όλες εκείνες που ξεπέρασαν για λίγο την μιζέρια και την θλίψη ,όλες εκείνες που ταυτίστηκαν μαζί μας ,που ανήκουν πια μόνο σε μας.

Επειδή πάνω απ’ολα, θέλει τόλμη η ζωή, θέλει πολλά κότσια η ευτυχία.

Κι η μοίρα δεν είναι κάτι απλό κι ουδέτερο, αλλά κάτι που πλάθεται όπως το θες .
Είμαι έτοιμη να γεράσω με τον άντρα που αγαπώ ,αλλά είμαι κάθε φορά προετοιμασμένη να βουτήξω στις προκλήσεις και τις ηδονές ,στα κομμάτια της ζωής και ότι πηγαίνει μαζί της.
Γιατί μέσα απ’ολα αυτά ένα ,κατάλαβα.
Οι δυστυχίες που έρχονται παλεύονται .
Οι ευτυχίες που δεν λένε να φανούν είναι εκείνες που γίνονται οι εφιάλτες μιας ζωής.

Όλες εκείνες μικρές σπίθες που μας δίνονται έτοιμες ,ολοζώντανες κάθε μέρα και τις αφήνουμε να χαθούν σαν να μην υπήρξαν είναι τα απωθημένα που δεν θα μας αφήσουν να γεράσουμε με αξιοπρέπεια.

Θεέ μου, δώσε μου τις δυστυχίες που μου αναλογούν ,αφού δεν γίνεται αλλιώς, αλλά βοήθησε με να αξιωθώ κι όλες τις ευτυχισμένες ώρες που αιωρούνται σαν άστρα πάνω από το κεφάλι μου.

Να ζήσω τον χρόνο μου ,να τον ποτιστώ μέχρι την πιο μικρή μου ίνα, να μπορέσω να γίνω ένα μαζί του.Να έχω συντρόφισσες όμορφες στιγμές ,να ξέρω πως έζησα, να μετανιώνω για εκείνα που έκανα και να ψάχνω να βρω κι αλλά να κάνω.

Οι στιγμές ,οι ώρες και τα αγγίγματα ,η αναστάτωση κι οι κόμποι στο στομάχι, βαρύ στο στήθος απ’ τον πανικό της ευτυχίας ,η απόλαυση του κορεσμού και της σοφίας ,το κύμα μέσα στο κεφάλι μου, η τρικυμία που δεν λέει να κοπάσει, ο φόβος για το ύστερα, για το μετά, οι ευωδιές των χυμών και οι επιλογές.

Να η ζωή!
Να η ζωή ,φωνάζω μ’οση δύναμη μου απομένει .
Μα είναι λίγη και πολύτιμη κι είναι δική μου ,μόνο δική μου σαν τον αέρα που ανασαίνω. Δεν θα αφήσω να μου την πάρει μήτε άνθρωπος μήτε Θεός. Κι εύχομαι όλες οι αναστολές κι οι δισταγμοί μου να ξεκινούν μονό από αγάπη .
Αγάπη για κάτι άλλο πιο βαθυ, πιο ωραίο.

Γιατί, τέλος, και το γήρας είναι ωραίο και παντού μέσα του μπορείς να βρεις όλες εκείνες τις αναλαμπές που σημαίνουν ζωή.
Κι όλα είναι όμορφα από κοντά ,όταν τα ζεις.
Μα σε τούτο το γήρας καλό είναι να μην μένεις μόνος σου.
Κι είναι αλήθεια αυταπόδεικτη, πως το μόνο που μπορεί πάντα να σε συνοδεύει ,
το μόνo που για πάντα μένει
είναι μια , δυο ,δέκα, εκατό -ξέρω κι εγώ πόσες;- όμορφες στιγμές.
" (Εύα Ομηρόλη, Οι αναλφάβητοι του έρωτα.)
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@Margarita 00 Αχ💖πετυχες φλεβα.Αγαπημενη συγγραφες η Αλκυονη οπως επισης και η Ευα Ομηρόλη στο κλασικο για μενα αποσπασμα στους "Αναλφαβητους του Ερωτα",αφιερωμενο :) :


"Η επίγνωση της κατωτερότητας και της λειψής ΣΟΥ φύσης είναι οι μονοί εφιάλτες .
Η σιγουριά φτάνει για να σε κάνει πιο ήρεμο ,ακόμα κι αν είναι μια σκέτη ουτοπία .

Η δύναμη είναι μια ιδέα , όλα είναι μια ιδέα .
Τίποτε δεν έχει την αληθινή του υπόσταση και μπορεί να μην υπάρχουν αληθινές υποστάσεις μέσα σε ανθρώπινες ψυχές .

Το μυαλό είναι εκείνο που φτάνει τα πάντα και μόνο του πάλι τα χαλά.

Μέσα στο μυαλό μου έχω πια την σιγουριά
ότι μπορώ να είμαι ελεύθερη μόλις το θελήσω.
Μέσα στο μυαλό μου έχω τη δύναμη να καλωσορίσω την κάθε μονότονη μέρα.
Μέσα στο μυαλό μου βρίσκω την δύναμη να ανεβώ την ανηφόρα χωρίς να υποφέρω.

Είμαι εγώ και είμαι ζωντανή και αυτόφωτη σαν ήλιος.

Και από τίποτα πια δεν έχω ανάγκη,
αφού δοκιμάστηκα στα γρανάζια της ζωής και της περιπέτειας .
Αφού έμαθα τις αληθινές αξίες κι έδωσα άξια στον εαυτό μου .

Είμαι ελεύθερη και μοναδική.

Μπόρεσα, μπόρεσα!
Ξυπνώ πια το πρωί και φωνάζω, << μπορώ>> γιατί το ‘χω πιστέψει πως όλα τα μπορώ.
Κι είναι αλήθεια.
Είμαι παντοδύναμη και κάνεις δεν μπορεί να μου κλέψει όλες τις όμορφες στιγμές που τόλμησα να ζήσω.

Όχι, δεν έχω ενοχές .

Η απόλυτη ευτυχία κι η γνώση εκείνου που ζητάς δεν σου αφήνει ποτέ ενοχές.

Ενοχές σου αφήνουν όλα εκείνα που δεν έζησες, όχι γιατί δεν μπόρεσες ,αλλά γιατί φοβήθηκες την δύναμη τους ,την μαγεία τους .
Όλη εκείνη την μαγεία που μια ζωή αναζητάς κι όταν σου πέφτει στο κεφάλι σαν ευλογία ,την αρνείσαι χωρίς ουσιαστικό λόγο παρά μονό επειδή διστάζεις να πας παραπέρα ,να δεις τι γίνεται μέσα από το σύνορο που σε έχουν φυλακίσει .

Κι όταν περνούν τα χρόνια και οι εποχές ,και τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την ανελέητη φθορά ,θυμάσαι, σκάφτεσαι και σε πιάνουν όλοι οι φόβοι , όλες οι απελπισίες.

Γιατί είναι ανάγκη να είσαι δυνατός.

Μονοι γεννιόμαστε ,μονοι πεθαίνουμε
και τίποτα δεν μας μένει περά από τις στιγμές που ζήσαμε.
Τις όμορφες .
Όλες εκείνες που ξεπέρασαν για λίγο την μιζέρια και την θλίψη ,όλες εκείνες που ταυτίστηκαν μαζί μας ,που ανήκουν πια μόνο σε μας.

Επειδή πάνω απ’ολα, θέλει τόλμη η ζωή, θέλει πολλά κότσια η ευτυχία.

Κι η μοίρα δεν είναι κάτι απλό κι ουδέτερο, αλλά κάτι που πλάθεται όπως το θες .
Είμαι έτοιμη να γεράσω με τον άντρα που αγαπώ ,αλλά είμαι κάθε φορά προετοιμασμένη να βουτήξω στις προκλήσεις και τις ηδονές ,στα κομμάτια της ζωής και ότι πηγαίνει μαζί της.
Γιατί μέσα απ’ολα αυτά ένα ,κατάλαβα.
Οι δυστυχίες που έρχονται παλεύονται .
Οι ευτυχίες που δεν λένε να φανούν είναι εκείνες που γίνονται οι εφιάλτες μιας ζωής.

Όλες εκείνες μικρές σπίθες που μας δίνονται έτοιμες ,ολοζώντανες κάθε μέρα και τις αφήνουμε να χαθούν σαν να μην υπήρξαν είναι τα απωθημένα που δεν θα μας αφήσουν να γεράσουμε με αξιοπρέπεια.

Θεέ μου, δώσε μου τις δυστυχίες που μου αναλογούν ,αφού δεν γίνεται αλλιώς, αλλά βοήθησε με να αξιωθώ κι όλες τις ευτυχισμένες ώρες που αιωρούνται σαν άστρα πάνω από το κεφάλι μου.

Να ζήσω τον χρόνο μου ,να τον ποτιστώ μέχρι την πιο μικρή μου ίνα, να μπορέσω να γίνω ένα μαζί του.Να έχω συντρόφισσες όμορφες στιγμές ,να ξέρω πως έζησα, να μετανιώνω για εκείνα που έκανα και να ψάχνω να βρω κι αλλά να κάνω.

Οι στιγμές ,οι ώρες και τα αγγίγματα ,η αναστάτωση κι οι κόμποι στο στομάχι, βαρύ στο στήθος απ’ τον πανικό της ευτυχίας ,η απόλαυση του κορεσμού και της σοφίας ,το κύμα μέσα στο κεφάλι μου, η τρικυμία που δεν λέει να κοπάσει, ο φόβος για το ύστερα, για το μετά, οι ευωδιές των χυμών και οι επιλογές.

Να η ζωή!
Να η ζωή ,φωνάζω μ’οση δύναμη μου απομένει .
Μα είναι λίγη και πολύτιμη κι είναι δική μου ,μόνο δική μου σαν τον αέρα που ανασαίνω. Δεν θα αφήσω να μου την πάρει μήτε άνθρωπος μήτε Θεός. Κι εύχομαι όλες οι αναστολές κι οι δισταγμοί μου να ξεκινούν μονό από αγάπη .
Αγάπη για κάτι άλλο πιο βαθυ, πιο ωραίο.

Γιατί, τέλος, και το γήρας είναι ωραίο και παντού μέσα του μπορείς να βρεις όλες εκείνες τις αναλαμπές που σημαίνουν ζωή.
Κι όλα είναι όμορφα από κοντά ,όταν τα ζεις.
Μα σε τούτο το γήρας καλό είναι να μην μένεις μόνος σου.
Κι είναι αλήθεια αυταπόδεικτη, πως το μόνο που μπορεί πάντα να σε συνοδεύει ,
το μόνo που για πάντα μένει
είναι μια , δυο ,δέκα, εκατό -ξέρω κι εγώ πόσες;- όμορφες στιγμές.
" (Εύα Ομηρόλη, Οι αναλφάβητοι του έρωτα.)
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Τι όμορφο !!!!

Φλέβα όπως το είπες και για εμένα με Δημουλά κυρίως 😉😉😉

Δεν ξεκινάω να γράφω γιατί θα χρειαστώ ένα θέμα μόνη μου ...
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Athens2002

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Athens2002 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 320 μηνύματα.
Νομίζω πως αυτός που συνεχώς προσπαθεί και δίνει στους άλλους το κατι παραπάνω από ότι του δίνουν αυτοί, δηλαδή είναι αυτός που θα δίνει κατι πρώτος χωρίς να περιμένει εν αγωνιως να του ανταποδοθει το καλό που έκανε σε βάθος χρόνου θα δικαιωθεί. Γενικότερα, παρατηρώ πως αυτοί που είναι πιο κερδισμένοι τοσο στις κοινωνικές τους σχέσεις όσο και στις προσωπικές τους σχέσεις ( πχ φιλικές) είναι αυτοί που έχουν μια γενναιόδωρη συμπεριφορά απεναντι στους άλλους και είναι λιγότερο καχύποπτοι με αυτούς.
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Όταν εναν άνθρωπο τον θέλεις και τον έχεις αναγκη πραγματικά στην ζωή σου για συγκεκριμένους λόγους και όχι έτσι αόριστα τότε, ναι, δίνεις πολλές ευκαιρίες.
Αν όμως αυτός ο άνθρωπος εκμεταλλευτει αυτό το γεγονός και ξεπεράσει τα όρια επαναλαμβανοντας πχ συγκεκριμένες συμπεριφορές χωρίς να καταλάβαινει ότι μπορεί να είναι και λαθος τότε τα πράγματα αλλάζουν.
Είμαι της άποψης ότι όταν κάτι αξίζει πραγματικά τον κόπο το καταλαβαίνεις, φαίνεται, το νιωθεις. Δεν νομίζω ότι μπορώ να το εξηγήσω πιο απλά.
Πριν δώσω ευκαιρία,σκεφτομαι τον λόγο που το κάνω και αν είμαι έτοιμη να συνεχίσω την σχέση από εκεί που την άφησα. Αν νιώθω ότι δεν μπορώ σημαίνει ότι δεν το θέλω πραγματικά ή ότι δεν είμαι έτοιμη. Οπότε το αφήνω σε εκρεμμοτηα. Γενικά οι εκκρεμότητες μου δημιουργούν ανασφάλεια και δεν τις αποζητω. Κάποιες φορές όμως είναι απαραίτητη η παύση για σκέψη.
Κάτι ακόμα που υπολογίζω και βρίσκω συγκινητικό είναι όταν ο άλλος καταλάβει τι πήγε στραβά συζητώντας το μαζί μου με διάθεση συμφιλίωσης.. Αυτό το κάνω και εγώ γι αυτό ειναι κάτι που αναγνωρίζω στους ανθρώπους και με φέρνει ακόμα πιο κοντά τους.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Νομίζω πως αυτός που συνεχώς προσπαθεί και δίνει στους άλλους το κατι παραπάνω από ότι του δίνουν αυτοί, δηλαδή είναι αυτός που θα δίνει κατι πρώτος χωρίς να περιμένει εν αγωνιως να του ανταποδοθει το καλό που έκανε σε βάθος χρόνου θα δικαιωθεί. Γενικότερα, παρατηρώ πως αυτοί που είναι πιο κερδισμένοι τοσο στις κοινωνικές τους σχέσεις όσο και στις προσωπικές τους σχέσεις ( πχ φιλικές) είναι αυτοί που έχουν μια γενναιόδωρη συμπεριφορά απεναντι στους άλλους και είναι λιγότερο καχύποπτοι με αυτούς.
Οι πραγματικά γενναιόδωροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το αν θα πάρουν γιατί το πιο σημαντικό γι αυτούς είναι να δώσουν. Τους γεμίζει τόσο πολύ αυτή η διαδικασία που νομίζω ότι απορρέει από το γεγονός ότι είναι καλά με τον εαυτό τους κλπ.
Παρ όλ αυτά πιστεύω ότι κάποια στιγμή αν δεν δουν ανταπόκριση στο πέρασμα του χρόνου θα απομακρύνουν και θα βάλουν τελεία χωρίς πολλά πολλά.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Aura

Διάσημο μέλος

Η Aura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,036 μηνύματα.
Οι πραγματικά γενναιόδωροι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το αν θα πάρουν γιατί το πιο σημαντικό γι αυτούς είναι να δώσουν. Τους γεμίζει τόσο πολύ αυτή η διαδικασία που νομίζω ότι απορρέει από το γεγονός ότι είναι καλά με τον εαυτό τους κλπ.

Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι όσο πιο γενναιόδωρος είσαι τόσο πιο πολύ έχεις επιτυχίες . Αλλά ο γενναιόδωρος πιάνει τα άκρα, είτε είναι φουλ αποτυχημένος είτε φουλ επιτυχημένος . Κάπου στη μέση είναι οι υπόλοιποι.

Και κυρίαρχο αρσενικό στους χιμπατζήδες λένε οι εξελικτικοί ότι είναι ο γενναιόδωρος, ο καλός, δεν είναι κάποιος δικτάτορας που κοιτάει μόνο τον εαυτό του του.

Θα μου πείτε τα ξέρουμε αυτά, αλλά συνήθως αν είμαστε πληγωμένοι λέμε ότι ο παρτάκιας περνάει ζωή και κότα και τι κρίμα που εμείς ''τα δώσαμε όλα και μείναμε στον άσσο''.

Το θέμα φυσικά είναι πως δεν θα μένουμε στον άσσο και θα τα πάρουμε πίσω αν είμαστε σε αυτή την κατηγορία ατόμων , αλλά δεν ακούγεται και πολύ γενναιόδωρο αυτό :P

Οπότε μήπως ο επιτυχημένος δεν είναι ο πραγματικά γενναιόδωρος αλλά αυτός που έχει μια στρατηγική που να δίνει και τι να δίνει και πόσο επιτρέπει να πηγαίνει πίσω από τον αλτρουισμό του .
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι όσο πιο γενναιόδωρος είσαι τόσο πιο πολύ έχεις επιτυχίες . Αλλά ο γενναιόδωρος πιάνει τα άκρα, είτε είναι φουλ αποτυχημένος είτε φουλ επιτυχημένος . Κάπου στη μέση είναι οι υπόλοιποι.

Και κυρίαρχο αρσενικό στους χιμπατζήδες λένε οι εξελικτικοί ότι είναι ο γενναιόδωρος, ο καλός, δεν είναι κάποιος δικτάτορας που κοιτάει μόνο τον εαυτό του του.

Θα μου πείτε τα ξέρουμε αυτά, αλλά συνήθως αν είμαστε πληγωμένοι λέμε ότι ο παρτάκιας περνάει ζωή και κότα και τι κρίμα που εμείς ''τα δώσαμε όλα και μείναμε στον άσσο''.

Το θέμα φυσικά είναι πως δεν θα μένουμε στον άσσο και θα τα πάρουμε πίσω αν είμαστε σε αυτή την κατηγορία ατόμων , αλλά δεν ακούγεται και πολύ γενναιόδωρο αυτό :P

Οπότε μήπως ο επιτυχημένος δεν είναι ο πραγματικά γενναιόδωρος αλλά αυτός που έχει μια στρατηγική που να δίνει και τι να δίνει και πόσο επιτρέπει να πηγαίνει πίσω από τον αλτρουισμό του .
Αν όντως δίνεις γιατί γουστάρεις χωρίς να είσαι στην αναμονή για το πότε θα πάρεις και χωρίς να έχεις προσδοκίες τότε όλα (πιθανόν) καλά.
Βέβαια ακόμα και έτσι να είναι πάλι κάτι υπάρχει πίσω το πως προέκυψε και είσαι τόσο ανοιχτός και τα δίνεις όλα για όλα.

Το θέμα είναι να δίνεις με την καρδιά σου και να είναι μέρος του εαυτού σου και όχι για να φανείς καλός, αρεστός με σκοπό να γίνεις αποδεκτός. Υπάρχει και αυτή η όψη.

Σχετικά με τον επιτυχημένο ίσως να έχεις δίκιο. Έχει λογική αυτό που περιγραφεις

Παρ όλ αυτά νομίζω ότι όλα φαίνονται αρκεί να πάρατηρησεις λίγο καλύτερα τον άλλον χωρίς συναισθηματισμους κλπ.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι όσο πιο γενναιόδωρος είσαι τόσο πιο πολύ έχεις επιτυχίες . Αλλά ο γενναιόδωρος πιάνει τα άκρα, είτε είναι φουλ αποτυχημένος είτε φουλ επιτυχημένος . Κάπου στη μέση είναι οι υπόλοιποι.

Και κυρίαρχο αρσενικό στους χιμπατζήδες λένε οι εξελικτικοί ότι είναι ο γενναιόδωρος, ο καλός, δεν είναι κάποιος δικτάτορας που κοιτάει μόνο τον εαυτό του του.

Θα μου πείτε τα ξέρουμε αυτά, αλλά συνήθως αν είμαστε πληγωμένοι λέμε ότι ο παρτάκιας περνάει ζωή και κότα και τι κρίμα που εμείς ''τα δώσαμε όλα και μείναμε στον άσσο''.

Το θέμα φυσικά είναι πως δεν θα μένουμε στον άσσο και θα τα πάρουμε πίσω αν είμαστε σε αυτή την κατηγορία ατόμων , αλλά δεν ακούγεται και πολύ γενναιόδωρο αυτό :P

Οπότε μήπως ο επιτυχημένος δεν είναι ο πραγματικά γενναιόδωρος αλλά αυτός που έχει μια στρατηγική που να δίνει και τι να δίνει και πόσο επιτρέπει να πηγαίνει πίσω από τον αλτρουισμό του .
@Aura Συμφωνω με ολα. :thumbup: Θα πω οτι ο επιτυχημενος "κοινωνικα" μεσω των καθε ειδους συναναστροφων ετσι?Γιατι μιλαμε για επαγγελματικες/φιλικες/ερωτικες σχεσεις.
Ο επιτυχημενος αρα εκεινος που ειναι γενναιοδωρος περισσοτερο,οχι ομως παντου αλλα κατοπιν επιλεξιμοτητας γιατι αυτο το κερδισε αν θες απο τις συνεχεις ηττες.
Ολοι μας εχουμε περασει ηττες και απωλειες και νικες στον ενα ή στον αλλο βαθμο,στο πολυ ή στο λιγο.
Εκεινο το χαρακτηριστικο που θα κρινει αν θες τον πιο επιτυχημενο και αρα γενναιοδωρο και αρα κοινωνικο ειναι στο πως εχει διαχειριστει τις οποιες εμπειριες και τα λαθη του παρελθοντος για να προχωρησει.
Ο επιτυχημενος δεν θα καθεται να κλαιει τοσο πολυ "γιατι πηγε χαμενη μια ευκαιρια" αλλα θα προσπαθησει μεσω της ανακαμψης του και αυτο ειναι ενα ακομη χαρακτηριστικο του,θα προσπαθησει αυτη τη χαμενη ευκαιρια,την ηττα για το μεσο ανθρωπο αν θελεις,να την κανει επιτυχια.
Και εκει ακριβως κρινονται ολα που λεμε,στη ληξη στον τερματισμο.
Στο αν καποιος παρα την πτωση,γιατι ολοι δινουμε ετσι σε ενα πρωταρχικο βαθμο ή τουλαχιστον αξιολογουμε αν θελεις τα δεδομενα και τους ανθρωπους πριν δωσουμε το οτιδηποτε,και αν καπου κανουμε λαθος μετανιωνουμε και μετα βαζουμε φρενο,ο επιτυχημενος δεν βαζει φρενο αλλα παταει γκαζι για ακομα παραπανω.
Και εκει δικαιωνεται πιστευω.Ειναι λιγο σαν τη ρουλετα ολα αυτα.Θα γυρισει θα γυρισει θα χασεις θα ισοφαρισεις αλλα καποια στιγμη θα το πετυχεις.Κι εκει ειναι που διαφερει ο επιτυχημενος.Εχει περισσοτερες νικες στο ενεργητικο του ακριβως γιατι τη απωλεια την εκανε κινητηριο δυναμη για κατι αλλο παραπανω.
Δεν λειτουργουν ολοι ετσι.
Καποιοι δινουν μια ευκαιρια και αν αποτυχει μετα κατεβαζουν ρολα.
Αλλοι συνεχιζουν να δινουν ασταματητα και εκει μετα απο ενα σημειο παθαινουν μπλακ αουτ.
Δεν ειμαστε ανεξαντλητοι συναισθηματικα ωστε ολο αυτο το "δουναι και λαβειν" να ειναι διηνεκες στο απειρο.
Καποια στιγμη λες ενα κουραστηκα και ενα τα παραταω και δεν ξανασχολουμαι ξανα.
Επομενο ειναι γιατι αναλωθηκες.
Ολα αυτα πιστευω συγκριτικα στον καθεναν απο εμας αναλογα τις εμπειριες και αυτα που ζει.Τις συγκυριες αν θελεις,ειναι πολλα που διαμορφωνουν το πως θα κινηθει καποιος.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Αν όντως δίνεις γιατί γουστάρεις χωρίς να είσαι στην αναμονή για το πότε θα πάρεις και χωρίς να έχεις προσδοκίες τότε όλα (πιθανόν) καλά.
Βέβαια ακόμα και έτσι να είναι πάλι κάτι υπάρχει πίσω το πως προέκυψε και είσαι τόσο ανοιχτός και τα δίνεις όλα για όλα.

Το θέμα είναι να δίνεις με την καρδιά σου και να είναι μέρος του εαυτού σου και όχι για να φανείς καλός, αρεστός με σκοπό να γίνεις αποδεκτός. Υπάρχει και αυτή η όψη.

Σχετικά με τον επιτυχημένο ίσως να έχεις δίκιο. Έχει λογική αυτό που περιγραφεις

Παρ όλ αυτά νομίζω ότι όλα φαίνονται αρκεί να πάρατηρησεις λίγο καλύτερα τον άλλον χωρίς συναισθηματισμους κλπ.
@Adelaida συμφωνω:thumbup:Υπαρχει και μια ρηση που λεει
«Αυτοί που δίνουν πρέπει να βάζουν όρια επειδή αυτοί που παίρνουν σπάνια το κάνουν»
Και εκει ακριβως κρινεται κιολας ολο αυτο,και σε αυτον που δινει στο ποτε θα βαλει φρενο και σε αυτον που συνεχεια ζηταει στο ποσο εκμεταλλευεται ή οχι τον αλλον.
Σιγουρα η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικα.
και αναλογα τα ατομα βεβαιως πως φερονται πως αντιδρουν.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Και να πω και κατι τελευταιο και το ποσο θα δωσει κανεις,εξαρταται απο το ποσο θελει να τσαλακωσει την αξιοπρεπεια του.
Αξιοπρέπεια. Και όταν μπαίνεις στη ζωή κάποιου και όταν πρέπει να φύγεις από αυτή.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@Aura Συμφωνω με ολα. :thumbup: Θα πω οτι ο επιτυχημενος "κοινωνικα" μεσω των καθε ειδους συναναστροφων ετσι?Γιατι μιλαμε για επαγγελματικες/φιλικες/ερωτικες σχεσεις.
Ο επιτυχημενος αρα εκεινος που ειναι γενναιοδωρος περισσοτερο,οχι ομως παντου αλλα κατοπιν επιλεξιμοτητας γιατι αυτο το κερδισε αν θες απο τις συνεχεις ηττες.
Ολοι μας εχουμε περασει ηττες και απωλειες και νικες στον ενα ή στον αλλο βαθμο,στο πολυ ή στο λιγο.
Εκεινο το χαρακτηριστικο που θα κρινει αν θες τον πιο επιτυχημενο και αρα γενναιοδωρο και αρα κοινωνικο ειναι στο πως εχει διαχειριστει τις οποιες εμπειριες και τα λαθη του παρελθοντος για να προχωρησει.
Ο επιτυχημενος δεν θα καθεται να κλαιει τοσο πολυ "γιατι πηγε χαμενη μια ευκαιρια" αλλα θα προσπαθησει μεσω της ανακαμψης του και αυτο ειναι ενα ακομη χαρακτηριστικο του,θα προσπαθησει αυτη τη χαμενη ευκαιρια,την ηττα για το μεσο ανθρωπο αν θελεις,να την κανει επιτυχια.
Και εκει ακριβως κρινονται ολα που λεμε,στη ληξη στον τερματισμο.
Στο αν καποιος παρα την πτωση,γιατι ολοι δινουμε ετσι σε ενα πρωταρχικο βαθμο ή τουλαχιστον αξιολογουμε αν θελεις τα δεδομενα και τους ανθρωπους πριν δωσουμε το οτιδηποτε,και αν καπου κανουμε λαθος μετανιωνουμε και μετα βαζουμε φρενο,ο επιτυχημενος δεν βαζει φρενο αλλα παταει γκαζι για ακομα παραπανω.
Και εκει δικαιωνεται πιστευω.Ειναι λιγο σαν τη ρουλετα ολα αυτα.Θα γυρισει θα γυρισει θα χασεις θα ισοφαρισεις αλλα καποια στιγμη θα το πετυχεις.Κι εκει ειναι που διαφερει ο επιτυχημενος.Εχει περισσοτερες νικες στο ενεργητικο του ακριβως γιατι τη απωλεια την εκανε κινητηριο δυναμη για κατι αλλο παραπανω.
Δεν λειτουργουν ολοι ετσι.
Καποιοι δινουν μια ευκαιρια και αν αποτυχει μετα κατεβαζουν ρολα.
Αλλοι συνεχιζουν να δινουν ασταματητα και εκει μετα απο ενα σημειο παθαινουν μπλακ αουτ.
Δεν ειμαστε ανεξαντλητοι συναισθηματικα ωστε ολο αυτο το "δουναι και λαβειν" να ειναι διηνεκες στο απειρο.
Καποια στιγμη λες ενα κουραστηκα και ενα τα παραταω και δεν ξανασχολουμαι ξανα.
Επομενο ειναι γιατι αναλωθηκες.
Ολα αυτα πιστευω συγκριτικα στον καθεναν απο εμας αναλογα τις εμπειριες και αυτα που ζει.Τις συγκυριες αν θελεις,ειναι πολλα που διαμορφωνουν το πως θα κινηθει καποιος.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:


@Adelaida συμφωνω:thumbup:Υπαρχει και μια ρηση που λεει
«Αυτοί που δίνουν πρέπει να βάζουν όρια επειδή αυτοί που παίρνουν σπάνια το κάνουν»
Και εκει ακριβως κρινεται κιολας ολο αυτο,και σε αυτον που δινει στο ποτε θα βαλει φρενο και σε αυτον που συνεχεια ζηταει στο ποσο εκμεταλλευεται ή οχι τον αλλον.
Σιγουρα η καθε περιπτωση ειναι διαφορετικα.
και αναλογα τα ατομα βεβαιως πως φερονται πως αντιδρουν.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Και να πω και κατι τελευταιο και το ποσο θα δωσει κανεις,εξαρταται απο το ποσο θελει να τσαλακωσει την αξιοπρεπεια του.
Αξιοπρέπεια. Και όταν μπαίνεις στη ζωή κάποιου και όταν πρέπει να φύγεις από αυτή.
Δεν την είχα ακούσει αυτή την ρήση αλλά βγάζει νόημα!

Θέλω να προσθέσω κατι αφού η συζήτηση κυλάει. Τι γίνεται όταν κάποιος δίνει-παίρνει αλλά κάποια στιγμή υπάρχει η αναγκη για ένα pause που αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ανεφοδιασμό, σκέψη, αναθεώρηση και το άλλο άτομο δεν μπορεί να καταλάβει τι μπορεί να σημαίνει αυτή η ανάσα-παυση και αντιδρά λες και του περνούνε το φαγητό.
Πως μπορείς να επικοινωνήσεις αυτή σου την αναγκη χωρίς αναταραχές για να βοηθήσεις και τον άλλον? Μπορεί να γίνει η είναι μονόδρομος?

Κατανοώ ότι η οποιαδήποτε αλλαγή ταραζει τα νερά και αυτό το έχω βίωσει και εγώ αρκετές φορές. Ωστοσο το λαμβάνω σαν ευκαιρία και όχι σαν απόρριψη. Δηλαδή συμβαίνει για κάποιο λόγο και όχι για να με ταράξει και να μου φέρει άσχημα συναισθήματα..
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Δεν την είχα ακούσει αυτή την ρήση αλλά βγάζει νόημα!

Θέλω να προσθέσω κατι αφού η συζήτηση κυλάει. Τι γίνεται όταν κάποιος δίνει-παίρνει αλλά κάποια στιγμή υπάρχει η αναγκη για ένα pause που αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ανεφοδιασμό, σκέψη, αναθεώρηση και το άλλο άτομο δεν μπορεί να καταλάβει τι μπορεί να σημαίνει αυτή η ανάσα-παυση και αντιδρά λες και του περνούνε το φαγητό.
Πως μπορείς να επικοινωνήσεις αυτή σου την αναγκη χωρίς αναταραχές για να βοηθήσεις και τον άλλον? Μπορεί να γίνει η είναι μονόδρομος?

Κατανοώ ότι η οποιαδήποτε αλλαγή ταραζει τα νερά και αυτό το έχω βίωσει και εγώ αρκετές φορές. Ωστοσο το λαμβάνω σαν ευκαιρία και όχι σαν απόρριψη. Δηλαδή συμβαίνει για κάποιο λόγο και όχι για να με ταράξει και να μου φέρει άσχημα συναισθήματα..
@Adelaida κοιταξε καμια φορα η αλλη πλευρα που συνεχεια ζηταει,μπορει να ειναι και τα ατομα που περιγραφουμε τοξικα βαμπιρ,δηλ μονο παιρνουν και δεν δινουν τιποτα και ολο αυτο ζημιωνει εκεινον που δινει.Εκει οταν ο πρωτος αρνηθει και πει ξερεις δεν μπορω αλλο,για τον χ ψ ω λογο ετσι?γιατι μπορει να τα βγαζει δυσκολα στη δουλεια ή να εχει αλλα θεματα δικα του εκει ακριβως που θα αρνηθει,να ναι ετοιμος να εισπραξει και το θυμο του αλλου και την επιθεση του.Γιατι ο αλλος εχει συνηθισει σε ενα συνεχες δοσιμο το οποιο καποια στιγμη παυει και εκει ακριβως ειναι αναλογα τα ατομα ποσο θα καταλαβουν και τη θεση του αλλου,αν τον καταλαβουν τοτε λες ενταξει οτι καταλαβαινουν,αν επιτιθενται σε εκεινον που τους δινει κατηγορωντας τον κιολας οτι αλλαξε συμπεριφορα εκει βλεπουμε και ποσο συμφεροντολογικα βλεπουν οι μεν τους δε.
Και εκει ακριβως αμα ο αλλος δε σε καταλαβει εκει ακριβως κοβεις μαχαιρι που λεμε γιατι το μονο που επιδιωκει ειναι η δικη σου αφαιμαξη και οχι ας πουμε η δυσκολη κατασταση στην οποια βρεθηκες.
Για μενα λεμε αληθεια.Ξερεις τωρα εχω αυτο το προβλημα/θεμα ξερω γω και δεν μπορω να σε βοηθησω.
Αμα ο αλλος καταλαβει καταλαβε.
Και εκει κρινεις και το ποιον του αλλου αν θες.
Ειναι οπως εχεις μια φιλη και λετε συνεχεια τα θεματα σας.Κυριως εκεινη σου λεει παντα τα δικα της και εσυ τη συμβουλευεις μια χαρα.Και οταν εσυ επιλεγεις να της πεις ξερεις εχω κι εγω ενα θεμα δικο μου να με ακουσεις να παρω μια γνωμη η απαντηση της φιλης ειναι,α δεν μπορω τωρα εχω δουλεια,καποια αλλη στιγμη ναι και στο κλεινει.
Εκει ακριβως βλεπεις οτι δεν ειναι φιλη να σε νιωθει και να σε καταλαβαινει και εκει αναλογα αλλαζεις και τη δικη σου συμπεριφορα.
 

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι όσο πιο γενναιόδωρος είσαι τόσο πιο πολύ έχεις επιτυχίες .
Θα πώ με κάθε επιφύλαξη πως αυτού του είδους οι θεωρίες είναι προτρεπτικές ώστε να δράσουμε ανάλογα.
Δηλαδη χρωματίζοντας την γενναιοδωρία θετικά ο κάθε ένας έχει ενα έναυσμα(επιτυχίες)να ζεί με αυτόν τον τρόπο.
Χωρίς αυτό να είναι κακό.Το αντίθετο.
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@Adelaida κοιταξε καμια φορα η αλλη πλευρα που συνεχεια ζηταει,μπορει να ειναι και τα ατομα που περιγραφουμε τοξικα βαμπιρ,δηλ μονο παιρνουν και δεν δινουν τιποτα και ολο αυτο ζημιωνει εκεινον που δινει.Εκει οταν ο πρωτος αρνηθει και πει ξερεις δεν μπορω αλλο,για τον χ ψ ω λογο ετσι?γιατι μπορει να τα βγαζει δυσκολα στη δουλεια ή να εχει αλλα θεματα δικα του εκει ακριβως που θα αρνηθει,να ναι ετοιμος να εισπραξει και το θυμο του αλλου και την επιθεση του.Γιατι ο αλλος εχει συνηθισει σε ενα συνεχες δοσιμο το οποιο καποια στιγμη παυει και εκει ακριβως ειναι αναλογα τα ατομα ποσο θα καταλαβουν και τη θεση του αλλου,αν τον καταλαβουν τοτε λες ενταξει οτι καταλαβαινουν,αν επιτιθενται σε εκεινον που τους δινει κατηγορωντας τον κιολας οτι αλλαξε συμπεριφορα εκει βλεπουμε και ποσο συμφεροντολογικα βλεπουν οι μεν τους δε.
Και εκει ακριβως αμα ο αλλος δε σε καταλαβει εκει ακριβως κοβεις μαχαιρι που λεμε γιατι το μονο που επιδιωκει ειναι η δικη σου αφαιμαξη και οχι ας πουμε η δυσκολη κατασταση στην οποια βρεθηκες.
Για μενα λεμε αληθεια.Ξερεις τωρα εχω αυτο το προβλημα/θεμα ξερω γω και δεν μπορω να σε βοηθησω.
Αμα ο αλλος καταλαβει καταλαβε.
Και εκει κρινεις και το ποιον του αλλου αν θες.
Ειναι οπως εχεις μια φιλη και λετε συνεχεια τα θεματα σας.Κυριως εκεινη σου λεει παντα τα δικα της και εσυ τη συμβουλευεις μια χαρα.Και οταν εσυ επιλεγεις να της πεις ξερεις εχω κι εγω ενα θεμα δικο μου να με ακουσεις να παρω μια γνωμη η απαντηση της φιλης ειναι,α δεν μπορω τωρα εχω δουλεια,καποια αλλη στιγμη ναι και στο κλεινει.
Εκει ακριβως βλεπεις οτι δεν ειναι φιλη να σε νιωθει και να σε καταλαβαινει και εκει αναλογα αλλαζεις και τη δικη σου συμπεριφορα.
Ωραία ολ αυτά που λες αλλα νομίζω ότι έχει περισσότερο βάθος το θέμα..
Στην αρχή είχα σκεφτεί αυτό ακριβως που λες σχετικά με το ποιόν του ανθρώπου την δύσκολη στιγμή και το πως σε αντιμετωπίζει που ισχύει αλλά έχω τελικά τις επιφυλάξεις μου. Μετά όμως επειδή δεν με κάλυπτε 100%αυτη η προσεγγίση σκέφτηκα ότι μπορεί και ο άλλος να είναι αδύναμος και να μην είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση την δεδομένη χρονική στιγμή οπότε να φέρεται αμυντικά..
Τι γίνεται εκεί?
Γενικά με ενοχλεί η άμυνα και η δική μου και των αλλω γι αυτό μπερδεύομαι αρκετές φορές. Το αντιλαμβάνομαι ότι είναι άμυνα γιατί φαίνεται αλλά παίρνει πολύ καιρό για να μεταφράσω αν ειναι ο εαυτός του η το φίλτρο που βάζουμε.
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Ωραία ολ αυτά που λες αλλα νομίζω ότι έχει περισσότερο βάθος το θέμα..
Στην αρχή είχα σκεφτεί αυτό ακριβως που λες σχετικά με το ποιόν του ανθρώπου την δύσκολη στιγμή και το πως σε αντιμετωπίζει που ισχύει αλλά έχω τελικά τις επιφυλάξεις μου. Μετά όμως επειδή δεν με κάλυπτε 100%αυτη η προσεγγίση σκέφτηκα ότι μπορεί και ο άλλος να είναι αδύναμος και να μην είναι σε θέση να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση την δεδομένη χρονική στιγμή οπότε να φέρεται αμυντικά..
Τι γίνεται εκεί?
Γενικά με ενοχλεί η άμυνα και η δική μου και των αλλω γι αυτό μπερδεύομαι αρκετές φορές. Το αντιλαμβάνομαι ότι είναι άμυνα γιατί φαίνεται αλλά παίρνει πολύ καιρό για να μεταφράσω αν ειναι ο εαυτός του η το φίλτρο που βάζουμε.
@Adelaida μπορει να φταιει η αμυνα ναι,και καμια φορα δεν ξερεις και την ακριβη αντιδραση του αλλου,ειναι αμυνα?ειναι κατι αλλο?δεν μπορεις να ξερεις επακριβως γιατι πολλοι δικαιολογουνται κιολας με το γνωστο,α δεν ειναι αυτο που νομιζεις.
Πιστευω σε ολα αυτα μια συζητηση βοηθαει.
Οσο ανοιχτει ο αλλος καταλαβες.
Τουλαχιστον θα εχεις καταλαβει σε γενικες γραμμες πως σκεφτεται ή τον πειραξε ενδεχομενως και αντεδρασε ετσι.
Δεν μιλαμε δεν ανοιγομαστε παρεξηγιομαστε ευκολα αγνοουμε καποια σημεια που επειδη ο αλλος δεν μας ειπε δεν γνωριζουμε βγαζουμε τα δικα μας συμπερασματα,τα οποια μπορει να ειναι και λαθος.Και χαλανε σχεσεις ετσι και δεν μιλας επειδη νομιζεις οτι εφταιξε αυτο ενω στην ουσια ο πραγματικος λογος ειναι αλλος.
Γνωμη μου να συζηταμε ενταξει δεν ανοιγομαστε ολοι εκ βαθεων,αλλα τουλαχιστον σε γενικες γραμμες να δινουμε την εικονα στον αλλον γιατι συμπεριφερθηκαμε ετσι,ωστε να ξερει πανω κατω τι εγινε.
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@Adelaida μπορει να φταιει η αμυνα ναι,και καμια φορα δεν ξερεις και την ακριβη αντιδραση του αλλου,ειναι αμυνα?ειναι κατι αλλο?δεν μπορεις να ξερεις επακριβως γιατι πολλοι δικαιολογουνται κιολας με το γνωστο,α δεν ειναι αυτο που νομιζεις.
Πιστευω σε ολα αυτα μια συζητηση βοηθαει.
Οσο ανοιχτει ο αλλος καταλαβες.
Τουλαχιστον θα εχεις καταλαβει σε γενικες γραμμες πως σκεφτεται ή τον πειραξε ενδεχομενως και αντεδρασε ετσι.
Δεν μιλαμε δεν ανοιγομαστε παρεξηγιομαστε ευκολα αγνοουμε καποια σημεια που επειδη ο αλλος δεν μας ειπε δεν γνωριζουμε βγαζουμε τα δικα μας συμπερασματα,τα οποια μπορει να ειναι και λαθος.Και χαλανε σχεσεις ετσι και δεν μιλας επειδη νομιζεις οτι εφταιξε αυτο ενω στην ουσια ο πραγματικος λογος ειναι αλλος.
Γνωμη μου να συζηταμε ενταξει δεν ανοιγομαστε ολοι εκ βαθεων,αλλα τουλαχιστον σε γενικες γραμμες να δινουμε την εικονα στον αλλον γιατι συμπεριφερθηκαμε ετσι,ωστε να ξερει πανω κατω τι εγινε.
O πραγματικός λόγος είναι σχεδόν πάντα άλλος και συνήθως είναι δύσκολο να συζητηθεί και κοινοποιηθεί ειδικά όταν έχει να κάνει με δύσκολα συναισθήματα και αβολες σκέψεις..
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
O πραγματικός λόγος είναι σχεδόν πάντα άλλος και συνήθως είναι δύσκολο να συζητηθεί και κοινοποιηθεί ειδικά όταν έχει να κάνει με δύσκολα συναισθήματα και αβολες σκέψεις..
@Adelaida Σωστα ναι αλλα καποιες φορες και λεω καποιες γιατι μπορει ο αλλος να ανοιχτει και να μας εκφρασει οτι ξερεις κατι? Αυτο που εγινε ή ειπωθηκε ξερω γω με εκανε να νιωσω αβολα/με ξενερωσε/με απομακρυνε.
Καποιοι εχουν τη δυναμη και το θαρρος να αποκαλυπτουν δυσκολα συναισθηματα και αβολες σκεψεις ακομα και αν ξερουν οτι το αποτελεσμα θα ειναι εναντιον τους οπως μια απορριψη καταλαβες.
Αλλοι δεν μιλανε αφηνουν καποια υπονοουμενα στον αερα οτι μπορει να εχει συμβει αυτο και ο αλλος μενει να αναρωτιεται τι εφταιξε και τι εγινε.
Για μενα προσωπικα καλο ειναι να ξεκαθαριζει κανεις να μην υπαρχουν σκιες.
Το χω κανει πολλες φορες και συνεχιζω να το κανω να λεω οσα νιωθω ή δεν μου βγαινουν. Ετσι ειμαι. Εκφραζομαι.
Αν δεν εκφραστω νιωθω να τιναζομαι στον αερα διχως παρεξηγηση.
Δεν μπορω τις παρερμηνειες και τα μισα πραγματα.
Ολοκληρα και φωτισμενα και ξεκαθαρισμενα για την αποφυγη παρεξησεων. Ετσι ειμαι εγω χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν εχω εισπραξει ανεξηγητες συμπεριφορες/παρερμηνειες/οτιδηποτε και καλα και ασχημα εχω εισπραξει.
Αναλογα τα ατομα ειναι πιστευω ποσο νιωθουν και πως αυτο το εξωτερικευουν αν θες. Το μεταφραζουν κιολας.
Γιατι καμια φορα βλεπουμε καποιον να μας πλησιαζει εμεις υποθετουμε φιλικα αισθηματα εκεινος ερωτικα. Αν δεν αποκαλυφθει καποιος τι ενιωσε καποιος θα μεινει με κατι ανεκπληρωτο.
Γνωμη μου ενταξει καποια δεν τα λεμε και επιλεγουμε να τα κρατησουμε για εμας. Αναλογα την κριση μας. Το εχω κανει ναι.
Ομως σε αφηνει με απωθημενα και με μισα.
Αναλογα την περισταση και τον ανθρωπο πιστευω και τι νιωσαμε κιολας μαζι του. 👍😊
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
@Adelaida Σωστα ναι αλλα καποιες φορες και λεω καποιες γιατι μπορει ο αλλος να ανοιχτει και να μας εκφρασει οτι ξερεις κατι? Αυτο που εγινε ή ειπωθηκε ξερω γω με εκανε να νιωσω αβολα/με ξενερωσε/με απομακρυνε.
Καποιοι εχουν τη δυναμη και το θαρρος να αποκαλυπτουν δυσκολα συναισθηματα και αβολες σκεψεις ακομα και αν ξερουν οτι το αποτελεσμα θα ειναι εναντιον τους οπως μια απορριψη καταλαβες.
Αλλοι δεν μιλανε αφηνουν καποια υπονοουμενα στον αερα οτι μπορει να εχει συμβει αυτο και ο αλλος μενει να αναρωτιεται τι εφταιξε και τι εγινε.
Για μενα προσωπικα καλο ειναι να ξεκαθαριζει κανεις να μην υπαρχουν σκιες.
Το χω κανει πολλες φορες και συνεχιζω να το κανω να λεω οσα νιωθω ή δεν μου βγαινουν. Ετσι ειμαι. Εκφραζομαι.
Αν δεν εκφραστω νιωθω να τιναζομαι στον αερα διχως παρεξηγηση.
Δεν μπορω τις παρερμηνειες και τα μισα πραγματα.
Ολοκληρα και φωτισμενα και ξεκαθαρισμενα για την αποφυγη παρεξησεων. Ετσι ειμαι εγω χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν εχω εισπραξει ανεξηγητες συμπεριφορες/παρερμηνειες/οτιδηποτε και καλα και ασχημα εχω εισπραξει.
Αναλογα τα ατομα ειναι πιστευω ποσο νιωθουν και πως αυτο το εξωτερικευουν αν θες. Το μεταφραζουν κιολας.
Γιατι καμια φορα βλεπουμε καποιον να μας πλησιαζει εμεις υποθετουμε φιλικα αισθηματα εκεινος ερωτικα. Αν δεν αποκαλυφθει καποιος τι ενιωσε καποιος θα μεινει με κατι ανεκπληρωτο.
Γνωμη μου ενταξει καποια δεν τα λεμε και επιλεγουμε να τα κρατησουμε για εμας. Αναλογα την κριση μας. Το εχω κανει ναι.
Ομως σε αφηνει με απωθημενα και με μισα.
Αναλογα την περισταση και τον ανθρωπο πιστευω και τι νιωσαμε κιολας μαζι του. 👍😊
Απ όσο θυμάμαι δεν μου έχει συμβεί ποτέ εκείνη την στιγμή που νιώθω ότι θέλω να πάρω απόσταση να γνωριζω τον πραγματικό λόγο. Δεν είναι πάντα ο πραγματικός λόγος αυτός που επικοινωνουμε.. Νιώθω μια πίεση και κάτι να με απομακρύνει. Εκ των υστέρων όμως βρίσκω την εξήγηση.
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πως το βιωνω..
 

EvanescenceQ

Επιφανές μέλος

Η EvanescenceQ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 14,181 μηνύματα.
Απ όσο θυμάμαι δεν μου έχει συμβεί ποτέ εκείνη την στιγμή που νιώθω ότι θέλω να πάρω απόσταση να γνωριζω τον πραγματικό λόγο. Δεν είναι πάντα ο πραγματικός λόγος αυτός που επικοινωνουμε.. Νιώθω μια πίεση και κάτι να με απομακρύνει. Εκ των υστέρων όμως βρίσκω την εξήγηση.
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνεις πως το βιωνω..
Οτι μετα απο καποιο α χρονικο διαστημα πχ η συναντηση εχει γινει το πρωι, εσυ το βραδυ ανακαλυπτεις ολα αυτα που θες να εκφρασεις ενδεχομενως μετα απο περισκεψη βεβαιως. Ισως σε βοηθαει και η οπτικη απομακρυνση απο τον αλλον.
Ναι αλλα καποια στιγμη πιστευω λεμε καποια πραγματα εστω καποιες φορμαρισμενες αληθειες αν θες.
Μπορει να απομακρυνθουμε απο εναν φιλο και να μην ξαναμιλησουμε μαζι του, με την ελπιδα να καταλαβει τι πηγε λαθος και οταν συναντιομαστε τυχαια και μας ρωταει που χαθηκες? Εκει παλι λεμε αλλη δικαιολογια για να καλυψουμε τη φυγη μας.
Ειναι αναλογα τα ατομα τι εχει γινει ναι και πως το αντιμετωπιζουν βεβαιως. Διαφορετικες οι καταστασεις διαφορετικες οι απολογιες ή οι κατηγοριες αν θες.
Σε μια σχεση δεν θα πεις στον αλλο σε χωρισα για αυτον τον λογο? Θα το πεις.
Μπορει και να μην το πεις.
Αλλα οταν ο αλλος ζηταει εξηγησεις γιαυτο μιλησα για αληθεια πριν, εκει σε κεινο το σημειο πρεπει κι εμεις να ειμαστε ξεκαθαροι. Αυτο ειναι το οκ.
 

Guest 298675

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Οτι μετα απο καποιο α χρονικο διαστημα πχ η συναντηση εχει γινει το πρωι, εσυ το βραδυ ανακαλυπτεις ολα αυτα που θες να εκφρασεις ενδεχομενως μετα απο περισκεψη βεβαιως. Ισως σε βοηθαει και η οπτικη απομακρυνση απο τον αλλον.
Ναι αλλα καποια στιγμη πιστευω λεμε καποια πραγματα εστω καποιες φορμαρισμενες αληθειες αν θες.
Μπορει να απομακρυνθουμε απο εναν φιλο και να μην ξαναμιλησουμε μαζι του, με την ελπιδα να καταλαβει τι πηγε λαθος και οταν συναντιομαστε τυχαια και μας ρωταει που χαθηκες? Εκει παλι λεμε αλλη δικαιολογια για να καλυψουμε τη φυγη μας.
Ειναι αναλογα τα ατομα τι εχει γινει ναι και πως το αντιμετωπιζουν βεβαιως. Διαφορετικες οι καταστασεις διαφορετικες οι απολογιες ή οι κατηγοριες αν θες.
Σε μια σχεση δεν θα πεις στον αλλο σε χωρισα για αυτον τον λογο? Θα το πεις.
Μπορει και να μην το πεις.
Αλλα οταν ο αλλος ζηταει εξηγησεις γιαυτο μιλησα για αληθεια πριν, εκει σε κεινο το σημειο πρεπει κι εμεις να ειμαστε ξεκαθαροι. Αυτο ειναι το οκ.
Συμφωνώ μαζί σου και περίπου έτσι λειτουργω, εκφράζομαι ως ένα σημείο τουλάχιστον..
Θεωρώ ότι αν είναι ξεκάθαρο για τον εαυτό σου μπορείς να το επικοινωνήσεις όμορφα, ευγενικά και να αφήσεις μια ίσως γλυκιά νότα. Αν όμως είσαι μπερδεμένος ίσως εκεί να το εκφραζεις με σκληρό τρόπο, πιο άμεσο και ψυχρό.

Μου έχει τύχει να εξαφανιστούν από την ζωή μου 2 φίλοι. Δεν γνωρίζω τον λόγο, δεν έμαθα ποτέ αλλά κατάλαβα μετά από αρκετό διάστημα ότι είτε περνούσαν κάτι δύσκολο είτε είχαν κάποιο θέμα μαζί μου και ήταν αδύνατον να το εκφράσουν. Τους συμπονεσα και πότε μα ποτέ δεν σκέφτηκα ούτε αισθάνθηκα κάτι κακό για το πρόσωπο τους.Γενικα το έχω αυτό, ότι και να μου έχει κάνει ο άλλος δείχνω κατανόηση και πότε δεν κατηγορώ πάρα προσπαθώ να δω τι δεν πήγε καλά με εμανα.
Με τον ένα μιλάμε σήμερα κανονικά αλλά εχουμε αλλού είδους σχεση. Όταν ρώτησα γιατί εξαφανίστηκε δεν μου εξήγησε αλλά μου ζήτησε συγγνώμη και αυτό ήταν. Κατάλαβα ότι περνούσε μια φάση πιθανόν και ήταν αποδεκτό αυτό για εμένα..
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top