Ποιος είναι ο καλύτερος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών;

[EvanescenceQ]

o messi θεωρω ειναι μια κατηγορια μονος του.. οπως ηταν ο ronaldinho,R9

Ο ροναλντο ο 1 δεν ηταν? Το φαινομενο?
Μα καθε εποχη αλλαζει. Παλια ηταν ο πελε, ο μαραντονα, ο Γκερντ Μίλερ και άλλοι πολλοι.
Μην κολλατε μονο στο Μεσσι. Αποψη σου οκ αλλα εγω βλεπω ιδιας κλασης παικτες. Απο τεχνικης αποψεως.

 

[asdfqwerty]

Ο ροναλντο ο 1 δεν ηταν? Το φαινομενο?
Μα καθε εποχη αλλαζει. Παλια ηταν ο πελε, ο μαραντονα, ο Γκερντ Μίλερ και άλλοι πολλοι.
Μην κολλατε μονο στο Μεσσι. Αποψη σου οκ αλλα εγω βλεπω ιδιας κλασης παικτες. Απο τεχνικης αποψεως.

Προφανως αυτοι που αναφερεις ειναι στους top ποδοσφαιριστες διαχρονικα αν και ο πελε για εμενα ειναι ολιγον υπερεκτιμημενος.

Θεωρω οτι ο Messi εχει αυτο το κατι παραπανω που τον βαζει σε μια κατηγορια ξεχωριστη.. μπορει να κανει τα παντα μεσα στο γηπεδο.(καθαρα δικια μου αποψη).

 

[EvanescenceQ]

Προφανως αυτοι που αναφερεις ειναι στους top ποδοσφαιριστες διαχρονικα αν και ο πελε για εμενα ειναι ολιγον υπερεκτιμημενος.

Θεωρω οτι ο Messi εχει αυτο το κατι παραπανω που τον βαζει σε μια κατηγορια ξεχωριστη.. μπορει να κανει τα παντα μεσα στο γηπεδο.(καθαρα δικια μου αποψη).

Βρε ναι εχει και ο Μεσσι τεχνικη απιστευτη εξαλλου τα ειδαμε τα τροπαια και ολα οσα καταφερε μεχρι τωρα και εχει ακομα να δωσει.
Καλα ο πελε ηταν της εποχης του μα καθε εποχη ηταν αλλιως απο πολλες αποψεις.
Απλα σημερα στο τοπ των ποδοσφαιριστων ε υπαρχουν οι με απιστευτη τεχνικη.
Και οσο αλλαζουν οι εποχες βλεπουμε περναμε σε αλλου τυπου ποδοσφαιριστες μετραει η ταχυτητα και τα γκολ πχ Haaland, Lewandowski και ποσοι ακομα και η λιστα ατελειωτη.

 

[H|M]

 

[Guest 209912]

Ο χανιμπαλ

 

[Slytherin]

Στη μαντσεστερ σιτυ διαβασα.

Τελικά πήγε στην μάντσεστερ γιουναϊτεντ.

 

[EvanescenceQ]

Τελικά πήγε στην μάντσεστερ γιουναϊτεντ.

Ω ναι δεν το ειδα καν, ετσι ειναι ναι.Πηγε εκει που ηταν παλια.
Αναμενουμε τα ωραια τους παιχνιδια λοιπον

 

[H|M]

“Lord Heskey”

 

[giannhs2001]

Πάολο Ντι Κάνιο

 

[dum dum boy]

Από μικρός που έπαιξα μπάλα, για κάποιο λόγο είχα το μυαλό μου στην άμυνα. Ολα τα παιδιά έφευγαν μπροστά να βάλουν γκολ. Εγω πίσω. Βράχος στην άμυνα. Σεντερ μπακ. Να μην φαμε γκολ. Τι ανωμαλία κι αυτή; Ισως θα έπρεπε να το συζητησω με κάποιον ειδικό.

Θα πω λοιπόν τον Πάολο Μαλντίνι. Είχε και ωραια ματια.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 29 Αυγούστου 2021

Νομίζω ότι μικρος ειχα πολυ ανεπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης. Ισως ετσι εξηγείται. Κατι που πλέον εχω - οσο μπορω - αποβάλλει ή μεταθέσει.

 

[giannhs2001]

Από μικρός που έπαιξα μπάλα, για κάποιο λόγο είχα το μυαλό μου στην άμυνα. Ολα τα παιδιά έφευγαν μπροστά να βάλουν γκολ. Εγω πίσω. Βράχος στην άμυνα. Σεντερ μπακ. Να μην φαμε γκολ. Τι ανωμαλία κι αυτή; Ισως θα έπρεπε να το συζητησω με κάποιον ειδικό.

Ε καλά εγώ είχα πώρωση με το τέρμα. Βέβαια ήτο και αναγκαστικό αφού στις "αλάνες" πάγαινα με τα πέδιλα και έτσι δεν με ήθελαν για άλλες θέσεις χδ. Αλλά τα πήγαινα καλά όλως περιέργως. Με διάλεγαν από τους πρώτους για τέρμα, στις υπόλοιπες θέσεις δεν είχα την ίδια τύχη. Άμπαλος τελείως.

 

[EvanescenceQ]

Από μικρός που έπαιξα μπάλα, για κάποιο λόγο είχα το μυαλό μου στην άμυνα. Ολα τα παιδιά έφευγαν μπροστά να βάλουν γκολ. Εγω πίσω. Βράχος στην άμυνα. Σεντερ μπακ. Να μην φαμε γκολ. Τι ανωμαλία κι αυτή; Ισως θα έπρεπε να το συζητησω με κάποιον ειδικό.

Θα πω λοιπόν τον Πάολο Μαλντίνι. Είχε και ωραια ματια.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 29 Αυγούστου 2021

Νομίζω ότι μικρος ειχα πολυ ανεπτυγμένο το αίσθημα της ευθύνης. Ισως ετσι εξηγείται. Κατι που πλέον εχω - οσο μπορω - αποβάλλει ή μεταθέσει.

Να πω κατι εδω μια γνωμη, παντα πιστευω οτι το αισθημα της ευθυνης στο δινει η αυτογνωσια της στιγμης/της εποχης/της ηλικιας στην οποια τη νιωθει κανείς και μπορει να προκυψει πχ απο καποιες καταστασεις απροβλεπτες μεν της ιδιας της ζωης οπου θελοντας και μη μπαινεις σε μια καποια θεση αμυνας και ευθυνης.
Αυτο πιστευω. Χωρις αυτα τα δυο δυσκολο να τη βρεις την ευθυνη γιαυτο συνανταμε καποιους ανθρωπους και ειναι πραγματικα εκτος τοπου και χρονου, λειπει το αισθημα ευθυνης.
Δεν το εχουν ολοι. Δεν το βρισκουν ολοι.
Οσοι το εχουν λοιπον για μενα ειναι καλως το εχουν σε σωζει απο πολλα.
Γνωμη μου. Εισαι σε μια επιφυλακη αν θες.
Και αυτο σε σωζει και ας εισαι και στα μετοπισθεν. Αλιμονο.
Νομιζω οτι εκφραζει τον καθε ανθρωπο ειναι.
(Ξεφυγαμε απο το θεμα αλλα δεν πειραζει )

 

[dum dum boy]

Να πω κατι εδω μια γνωμη, παντα πιστευω οτι το αισθημα της ευθυνης στο δινει η αυτογνωσια της στιγμης/της εποχης/της ηλικιας στην οποια τη νιωθει κανείς και μπορει να προκυψει πχ απο καποιες καταστασεις απροβλεπτες μεν της ιδιας της ζωης οπου θελοντας και μη μπαινεις σε μια καποια θεση αμυνας και ευθυνης.
Αυτο πιστευω. Χωρις αυτα τα δυο δυσκολο να τη βρεις την ευθυνη γιαυτο συνανταμε καποιους ανθρωπους και ειναι πραγματικα εκτος τοπου και χρονου, λειπει το αισθημα ευθυνης.
Δεν το εχουν ολοι. Δεν το βρισκουν ολοι.
Οσοι το εχουν λοιπον για μενα ειναι καλως το εχουν σε σωζει απο πολλα.
Γνωμη μου. Εισαι σε μια επιφυλακη αν θες.
Και αυτο σε σωζει και ας εισαι και στα μετοπισθεν. Αλιμονο.
Νομιζω οτι εκφραζει τον καθε ανθρωπο ειναι.
(Ξεφυγαμε απο το θεμα αλλα δεν πειραζει )

το αίσθημα της ευθύνης, ως σύνδρομο της ευθύνης, ως όχι απαραίτητα ευθύνη είναι αυτό που μου έχει μείνει μετά από όλα αυτά. ήμουν ο μεγάλος αδερφός, ο καλός ο μαθητής, ο καλός φίλος. κρατούσα χαρακτήρα, κρατούσα ισορροπίες, κρατούσα μυστικά, άλλων και δικά μου - κυρίως δικά μου. βάρος. ευθύνη λοιπόν. υπεύθυνος για μένα και για όλα. δεν ζήτησα βοήθεια, ως που έσκασα φίλη μου. ναι, ναι. έσκασα. πλέον δεν θέλω την παραμικρή ευθύνη, μα η ζωή με πάει κόντρα. μου τις αναθέτει την μια μετά την άλλη. θα πρέπει να σταθώ όρθιος, να ακουμπήσουν και οι άλλοι. όσοι. όσοι. μα πρώτα εγώ. να ακουμπήσουμε, να γύρουμε ο ένας πάνω στον άλλον, κόντρα, κόντρα στο πέσιμο να σχηματίσουμε αψίδα, για να σταθούμε... να αντέξουμε...

 

[EvanescenceQ]

το αίσθημα της ευθύνης, ως σύνδρομο της ευθύνης, ως όχι απαραίτητα ευθύνη είναι αυτό που μου έχει μείνει μετά από όλα αυτά. ήμουν ο μεγάλος αδερφός, ο καλός ο μαθητής, ο καλός φίλος. κρατούσα χαρακτήρα, κρατούσα ισορροπίες, κρατούσα μυστικά, άλλων και δικά μου - κυρίως δικά μου. βάρος. ευθύνη λοιπόν. υπεύθυνος για μένα και για όλα. δεν ζήτησα βοήθεια, ως που έσκασα φίλη μου. ναι, ναι. έσκασα. πλέον δεν θέλω την παραμικρή ευθύνη, μα η ζωή με πάει κόντρα. μου τις αναθέτει την μια μετά την άλλη. θα πρέπει να σταθώ όρθιος, να ακουμπήσουν και οι άλλοι. όσοι. όσοι. μα πρώτα εγώ. να ακουμπήσουμε, να γύρουμε ο ένας πάνω στον άλλον, κόντρα, κόντρα στο πέσιμο να σχηματίσουμε αψίδα, για να σταθούμε... να αντέξουμε...

Ηξερα οτι υπηρχε μια περιπτωση να ησουν μεγαλος αδελφος γιαυτο ειπα για ηλικια ευθυνης. Εχεις δικιο το καταλαβαινω φορτωσες πολλα καιρος πια που θα το εχεις καταλαβει ηδη να γινεις περισσοτερο επιλεκτικος στην ευθυνη μονο για σενα αποκλειστικα οσο σκληρο και αν ακουγεται.
Να δινεσαι αλλα να μην σκορπιζεσαι.
Πως να μαζεψεις τα τοσα κομματια σου μετα?
Μετα δεν ειναι κανεις εκει για σενα και οσο ωμο και αν φαινεται το λεω με απιστευτη δοση ειλικρινειας και ωριμοτητας.
Επαθα κι εγω και εμαθα.
Ο εαυτος σου φιλε μου λοιπον και μονον αυτος.
Αντε να προσθεσουμε και δυο τρια ατομα στενα οικογενειακα φιλικα μεχρι εκει.
Οι υπολοιποι ειλικρινα στο λεω αχαριστοι αγενεις και στο τελος θα σε κατηγορησουν κιολας.
Οποτε κρατας μια πισινη που λεμε αποκλειστικα δικη σου. Ευθυνη λοιπον για μενα ειναι οτι γουσταρει κανεις και μονον αυτο.
Το υπογραφω.

 

[Slytherin]

Ω ναι δεν το ειδα καν, ετσι ειναι ναι.Πηγε εκει που ηταν παλια.
Αναμενουμε τα ωραια τους παιχνιδια λοιπον

Εγώ θα υποστηρίζω Chelsea, μια ομάδα που υποστήριζα παλιά (2006) αλλά μετά σταμάτησα να την υποστηρίζω και δεν χάρηκα τους μετέπειτα τίτλους της. Τώρα επέστρεψα.

 

[Guest 896561]

Θα πω λοιπόν τον Πάολο Μαλντίνι. Είχε και ωραια ματια.

Κούκλος ο Μαλντίνι και φοβερός αμυντικός.

Για εμένα το τοπ5 είναι το εξής:
1) Ζινεντίν Ζιντάν: ο πιο έξυπνος ποδοσφαιριστής και ταυτόχρονα σπουδαίος ηγέτης, το άτομο «μιλούσε» στη μπάλα.
2) Τιερί Ανρί: Χαιρόμουν να τον χαζεύω να παίζει, ό,τι πιο αέρινο και κομψό έχω δει σε γήπεδο.
3) Ροναλντίνιο: Κανονικά θα ήταν νο1, αλλά τον βάζω σε αυτή τη θέση γιατί ήταν τεμπέλαρος και δεν είχε διάρκεια. Έκανε πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ούτε θα κάνει ποτέ κανείς.
4) Ρονάλντο (το φαινόμενο): Ο πιο τρομαχτικός επιθετικός αν ήσουν τερματοφύλακας και έβγαινε τετ -α- τετ, ήξερες ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην το φας.
5) Τζέραρντ: Θεωρώ ότι ήταν από τους τελευταίους αρχι..τους αρχηγούς, που έκαναν τα πάντα για την ομάδα. Το μεγαλύτερο σημείο της καριέρας του ήταν ότι πήρε από το χέρι μια μέτρια Λίβερπουλ και την οδήγησε στη μυθική ανατροπή του 3-0 από τη Μίλαν στον τελικό του 2006.

*Δεν έβαλα Μέσσι γιατί, αν και τρομερός ποδοσφαιριστής, δεν χωνεύω τη μάπα του. Τόσο απλά.
Τον άλλον Ρονάλντο δεν τον έβαλα γιατί δεν με συγκίνησε ποτέ σαν παίχτης.

 

[asdfqwerty]

Κούκλος ο Μαλντίνι και φοβερός αμυντικός.

Για εμένα το τοπ5 είναι το εξής:
1) Ζινεντίν Ζιντάν: ο πιο έξυπνος ποδοσφαιριστής και ταυτόχρονα σπουδαίος ηγέτης, το άτομο «μιλούσε» στη μπάλα.
2) Τιερί Ανρί: Χαιρόμουν να τον χαζεύω να παίζει, ό,τι πιο αέρινο και κομψό έχω δει σε γήπεδο.
3) Ροναλντίνιο: Κανονικά θα ήταν νο1, αλλά τον βάζω σε αυτή τη θέση γιατί ήταν τεμπέλαρος και δεν είχε διάρκεια. Έκανε πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ούτε θα κάνει ποτέ κανείς.
4) Ρονάλντο (το φαινόμενο): Ο πιο τρομαχτικός επιθετικός αν ήσουν τερματοφύλακας και έβγαινε τετ -α- τετ, ήξερες ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην το φας.
5) Τζέραρντ: Θεωρώ ότι ήταν από τους τελευταίους αρχι..τους αρχηγούς, που έκαναν τα πάντα για την ομάδα. Το μεγαλύτερο σημείο της καριέρας του ήταν ότι πήρε από το χέρι μια μέτρια Λίβερπουλ και την οδήγησε στη μυθική ανατροπή του 3-0 από τη Μίλαν στον τελικό του 2006.

*Δεν έβαλα Μέσσι γιατί, αν και τρομερός ποδοσφαιριστής, δεν χωνεύω τη μάπα του. Τόσο απλά.
Τον άλλον Ρονάλντο δεν τον έβαλα γιατί δεν με συγκίνησε ποτέ σαν παίχτης.

αντικειμενικος βλεπω εισαι..

 

[akikos]

Ρομπερτο Κάρολος και Μπεμπέτο.