Για ποιο λόγο θέλετε να κάνετε ή κάνατε παιδιά;

[Ace of Spades]

Επειδη σας αρεσουν τα μωρα, επειδη το θελει το ετερον ημισυ, για να σας γηροκομησει καποιος, για την πατριδα, επειδη ολοι κανουν, για το σεξ; Τι σας πειθει να φερετε στον κοσμο μια ζωη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Για κανένα λόγο. Το μονο που δεν αντέχω ειναι τσιριδες, γκρινια, κλάμα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Απλή απάντηση:Δεν υπάρχει για εμένα μεγαλύτερη χαρά από ένα παιδί!Δυσκολα
περιγράφετε το γιατί όμως για εμένα θα ήταν η μεγαλύτερη ευτυχία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Forgetit]

Αρχικά,επέλεξα να κάνω παιδιά για τους παρακάτω λόγους:

Για να δώσω ζωη.
Για να ζήσω ένα θαυμα.
Για μια ψευδαίσθηση "αθανασίας" (κάποιο κομμάτι μου θα συνεχίσει να ζει αφού εγώ φύγω)


Εκτος όμως από αυτά ,συνέβησαν και τα παρακάτω:

Εμαθα ποια όρια μου μπορώ να ξεπεράσω
Εγινα λιγότερο εγωιστρια
Άλλαξα τις προτεραιότητες μου
Θυμαμαι καθημερινά να γίνομαι καλύτερη για να δίνω ένα κατά τα δεδομένα μου καλο παράδειγμα.
Έμαθα από την αρχή ότι το πλάσμα που γέννησα δεν μου "ανήκει"
Αγάπησα και αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο ,τον φροντίζω για να μην τους λείψω.
Νοιωθω την απέραντη εκπληξη-υπερηφανεια-θαυμασμο που επισκιάζει οποιαδήποτε οικονομικη ή επαγγελματική επιτυχία μπορεί να έχει ένας άνθρωπος.
Έμαθα να χαίρομαι περισσότερο όταν δίνω (αξία ανεκτίμητη)
Έμαθα να "αφήνομαι" να εμπιστευτώ
Έμαθα ότι αγάπη δεν σημαίνει κτητικότητα ,αλλά εμπιστοσύνη και συνεργασία

Και συνεχίζω να μαθαίνω από αυτά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pipitsa]

Δεν ξερω γιατι ειλικρινα.Δεν μπορω να πω οτι θελω τρελα να κανω παιδια.πιο πολυ αγχος με πιανει γιατι μεγαλωνω κ κυριως λογω του κοινωνικου περιγυρου.Θελω απλα να κανω εστω ενα παιδακι ως καρπος της αγαπης με τον αντρα μου.Απο κει κ περα αγχος και ξανα αγχος..σκεψου να το κανω κιολας ποσο αγχος θα εχω για την ανατροφη του..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chem2000]

Είμαι πολύ μικρή και η αλήθεια είναι δε με έχω σκεφτεί ποτέ με παιδί.Πιστεύω όμως ότι εκεί γύρω στα 30 ίσως με πιάσει και εμένα η ανάγκη να γίνω μάνα,χωρίς να είμαι σίγουρη.Πιστεύω ένας από τους λόγους που θα θέλω θα είναι σίγουρα η εσωτερική μου επιθυμία ,το μητρικό μου ένστικτο;Πείτε το έτσι.Τώρα νομίζω εξαρτάται και από το άτομο που θα είμαι τότε,αν θα μου βγαίνει να κάνω μαζί του.Βέβαια,γενικά,με τρομάζει η ανατροφή ενός παιδιού.Θέλει πολλή προσοχή και δουλειά,κάτι το οποίο σημαίνει παραπάνω άγχος.Πόσο μάλλον να είσαι δίπλα του και να του δίνεις σωστές και κατάλληλες συμβουλές για κάθε ηλικία.Ωστόσο νομίζω πως αν τα παραμερίσεις όλα αυτά,μπορείς να μάθεις πολλά από ένα παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Είμαι πολύ μικρή και η αλήθεια είναι δε με έχω σκεφτεί ποτέ με παιδί.Πιστεύω όμως ότι εκεί γύρω στα 30 ίσως με πιάσει και εμένα η ανάγκη να γίνω μάνα,χωρίς να είμαι σίγουρη.Πιστεύω ένας από τους λόγους που θα θέλω θα είναι σίγουρα η εσωτερική μου επιθυμία ,το μητρικό μου ένστικτο;Πείτε το έτσι.Τώρα νομίζω εξαρτάται και από το άτομο που θα είμαι τότε,αν θα μου βγαίνει να κάνω μαζί του.Βέβαια,γενικά,με τρομάζει η ανατροφή ενός παιδιού.Θέλει πολλή προσοχή και δουλειά,κάτι το οποίο σημαίνει παραπάνω άγχος.Πόσο μάλλον να είσαι δίπλα του και να του δίνεις σωστές και κατάλληλες συμβουλές για κάθε ηλικία.Ωστόσο νομίζω πως αν τα παραμερίσεις όλα αυτά,μπορείς να μάθεις πολλά από ένα παιδί.

Αν στα 30 σου, συνεχίσεις να έχεις τον ίδιο υγιή εγκέφαλο που έχεις και σήμερα, με σωστό τρόπο σκέψης, τότε αξίζεις να έχεις ένα παιδί και να λέγεσαι μάνα.

Οχι σαν κάτι ουρακοτάγκους "έλα να το κάνουμε και θα βρουμε πως θα το μεγαλώσουμε" και μετά απο 3 παιδιά στα 40 τους παραμένουν οι ίδιοι ηλίθιοι που απαιτούν και το στερεοτυπικό σεβασμό της κοινωνίας επειδή "είναι μάνα" ή "είναι πατέρας".

Κατα τ άλλα μην προκαταβάλλεσαι με τις ηλικίες. Αμα σου ρθει σου ρθε στα 30. Μπορεί και να μη σου ρθει, μπορεί και να σου ρθει και νωρίτερα.

Κι εγω έλεγα στα 30 θέλω μια κόρη και ήρθαν όλα ανάποδα με την κρίση κλπ. Οποιος κάνει σχέδια, γελάει ο Θεος μαζί του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Οποιος κάνει σχέδια, γελάει ο Θεος μαζί του.

Τι προτείνεις; Να μην κανουμε σχεδια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Τι προτείνεις; Να μην κανουμε σχεδια;

Μη μου κάνεις χαλάστρα ρε παλικάρι μου, laissez faire!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[juste un instant]

Μη μου κάνεις χαλάστρα ρε παλικάρι μου, laissez faire!

Αντε καλά. Πασέ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Chem2000]

Αν στα 30 σου, συνεχίσεις να έχεις τον ίδιο υγιή εγκέφαλο που έχεις και σήμερα, με σωστό τρόπο σκέψης, τότε αξίζεις να έχεις ένα παιδί και να λέγεσαι μάνα.

Οχι σαν κάτι ουρακοτάγκους "έλα να το κάνουμε και θα βρουμε πως θα το μεγαλώσουμε" και μετά απο 3 παιδιά στα 40 τους παραμένουν οι ίδιοι ηλίθιοι που απαιτούν και το στερεοτυπικό σεβασμό της κοινωνίας επειδή "είναι μάνα" ή "είναι πατέρας".

Κατα τ άλλα μην προκαταβάλλεσαι με τις ηλικίες. Αμα σου ρθει σου ρθε στα 30. Μπορεί και να μη σου ρθει, μπορεί και να σου ρθει και νωρίτερα.

Κι εγω έλεγα στα 30 θέλω μια κόρη και ήρθαν όλα ανάποδα με την κρίση κλπ. Οποιος κάνει σχέδια, γελάει ο Θεος μαζί του.

Εννοείται πως απαιτείται να έχεις υγιή εγκέφαλο και μακάρι κι εγώ να συνεχίσω να είμαι ψυχικά εντάξει και τα επόμενα χρόνια.Γενικά πολλοί άνθρωποι το ρισκάρουν και κάνουν οικογένεια χωρίς έστω να είναι μερικώς προετοιμασμένοι.Δε τους κρίνω,αν τους δω ότι το προσπαθούν.Αν όμως τους βλέπω να κάνουν του κεφαλιού τους,δυστυχώς δε μπορώ να μην πω τη γνώμη μου.Τι το θες το παιδί αφού βλέπεις οτι δε μπορείτε εσύ και ο σύντροφος σου να αντεπεξέλθετε οικονομικά;όταν ακόμη και οι δύο έχετε απωθημένα;όταν δεν σέβεστε ο ένας τον άλλον;Γενικά το θέμα αυτό είναι πολύπλευρο και πάρα μα πάρα πολύ σοβαρό.
Εννοείται πως έδωσα ενδεικτικά μια ηλικία,ίσως να το θελήσω και πιο νωρίς ίσως και πιο μετά,ίσως και ποτέ.Το θέμα είναι να το κάνω επειδή το θέλω πολύ και όχι επειδή μου το επιβάλει η κοινωνία επειδή "Μπαγιάτεψα"

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μάρκος Βασίλης]

Κανουμε παιδια γιατι θελουμε να αγαπάμε.
Γιατι θελουμε να πεθανουμε το θανατο ,να σωθει η γη,να ζησει η αγαπη μας.

Αν θέλουμε να σωθεί η Γη και η ζωή πάνω σε αυτήν, μπορούμε και να μην κάνουμε παιδιά... :Ρ

H Θάτσερ ελεγε ότι δεν υπαρχει κοινωνια,μονο οικογενειες που αναπαραγωνται.
Δηλαδη θελω να πω ότι η οικογενεια παιζει το μεγαλυτερο ρολο στην ανατροφη του παιδιου,το περιβάλλον της οικογενειας και επειτα η κοινωνια.

Εντάξει, η Θάτσερ είχε άδικο. :Ρ Η κοινωνία, από τη στιγμή που το παιδί θα αρχίσει να κοινωνικοποιείται - σχολείο/νηπιαγωγείο/παιδικός σταθμός - παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο με την οικογένεια, άμεσα μάλιστα, στη διαμόρφωση του παιδιού. Επίσης, δεδομένου ότι οι γονείς ενός παιδιού είναι άτομα διαμορφωμένα μέσα σε μία κοινωνία, έμμεσα μεταφέρουν στο παιδί πεποιθήσεις, στάσεις και συμπεριφορές. Οπότε, η σιδηρά κυρία Ρίτα μάλλον είχε άδικο εδώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Pipitsa]

Καντε παιδια ,μην σκεφτεστε την οικονομικη κριση,δειτε σε χωρες με πολεμους,δειτε τους μετανάστες στα λιβαδια που τρεχουνε,παιδια γενιουντε και μεσα στα ερειπια!!!

Ενταξει,απ τη μια ειναι σωστο αυτο που λες με την εννοια οτι μια ζωη γεννιεται παντου κ αυτο ειναι το νοημα της ανθρωπινης υπαρξης αλλα απ την αλλα ειναι σημαντικο να εξασφαλισεις μια ποιοτητα ζωης στο παιδακι σου,για να μη ταλαιπωρηθει απ τα πρωτα του αθωα βηματα,χωρις να φταιει..ενα ασφαλες περιβαλλον εστω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Viedo]

Αν δεν αισθανθεί ότι είναι σε θέση να μεγαλώσει ένα παιδί στα 35, στα 37 τότε γιατί να το κάνει; Όσο μεγαλώνεις τόσο περισσότερες πιθανότητες για προβλήματα αναπτύσσονται. Αυτό δε σημαίνει, όμως, ότι στα 40 ή στα 42 θα έχει το παιδί 100% πρόβλημα.

Αυτό που εμένα θα προβλημάτιζε κατά κύριο λόγο είναι η ηλικιακή διαφορά με το παιδί. Είναι διαφορετικό να έχεις 25 χρόνια διαφορά με το παιδί σου από ότι 35, 45, 50 κλπ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Viedo]

Δεν είναι κάτι τόσο σοβαρό αμνιοπαρακέντηση, και πριν αυτήν την ηλικία η μητέρα μπορεί να κάνει, καθώς πιθανότητες να γεννηθεί ένα παιδί με σύνδρομο Down υπάρχουν σε κάθε ηλικία. Επίσης, πλέον δεν κάνουν όλες οι γυναίκες, δεν είναι απαραίτητο.

Προτιμότερο να πάρει το χρόνο του το ζευγάρι, αν δεν είναι έτοιμο, από το να κάνει βιαστικές επιλογές λόγω χρόνου. Δεν αναφέρομαι σε ηλικίες πολύ μεγάλες (45+).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Εγω από παντα ήθελα παιδια... Και πολλα μάλιστα! Όπως κι εγινε! Δεν ξέρω, μου αρέσουν πολυ , μου αρέσει να τα μεγαλώνω να τα νταντευω να τα φροντιζω, να τα ωθω στη δημιουργία να τους μεταλαμπαδευω τις γνώσεις μου, να τα φροντίσω τόσο ώστε όταν ανοίξουν τα φτερά τους να είναι έτοιμα να πεταξουν μόνα τους πια να ειναι ηθικά και τίμια και ευτυχισμενα. Θεωρώ τη ζωή πολυτιμο δώρο. Αν μπορούσα θα υιοθετουσα παιδάκι.

 

[Guest 881237]

Θέλω πάρα πολύ ...
Και αν μέχρι κάποια ηλικία δεν βρω τον άνθρωπο μου , θα υιοθετήσω ...

Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία και ευλογία από ένα παιδακι
Και σταματήστε να αναφέρετε την καριέρα . Δε σε πάει πάντα πίσω επαγγελματικα μια οικογένεια.
Αλλά κι έτσι να ήταν δεν το άλλαζα για την καλύτερη θέση δε συγκρίνεται αυτή η χαρά ούτε με τα χρήματα ούτε με την "ελευθερία" του να ξενυχτάς και φυσικά ούτε με κατοικίδιο που λένε πολλοί (κλασικά άτοπα επιχειρήματα όσων είναι κατά της οικογένειας)

 

[Joji]

και φυσικά ούτε με κατοικίδιο που λένε πολλοί (κλασικά άτοπα επιχειρήματα όσων είναι κατά της οικογένειας)

Άνετα την έβγαζα με 10 γάτες και 5 σκύλους

Υ.Γ. Είμαι 101% κατά της οικογένειας

 

[Guest 881237]

Άνετα την έβγαζα με 10 γάτες και 5 σκύλους

Υ.Γ. Είμαι 101% κατά της οικογένειας

Εντάξει όπως επιθυμεί ο καθένας , εγώ αναφέρομαι στο ότι κάποιοι συγκρίνουν ένα ζώο με μια ανθρώπινη ψυχή ...

 

[nPb]

Kαλά τώρα τα λες αυτά. Θα ήθελα να σε ακούσω τι θα λες στα 35 σου, όταν θα έχεις τα φεμινιστικά σου. Για τους περισσότερους διαπιστώνω ότι το παιδί είναι απλά μια καλύπτρα στη μοναξιά τους, στο συναισθηματικό κενό που έχουν, και στον τρόπο ζωής τους. Δεν ξέρουν απλά θέλουν ένα παιδί. Πλασάρουν και λίγη αγάπη για να θολώσουν τα νερά λες και το παιδί είναι γατί. Αγαπάμε τα παιδιά σαν τα γατιά όσο είναι παιδιά. Όταν αρχίσει η ενήλικη ζωή συνήθως βλέπεις προβλήματα στις σχέσεις γονιών και παιδιών και εκεί μετά απορείς που πήγε τόση αγάπη; Ειδικά όταν μπει και ξένο αίμα στην οικογένεια (νύφη, γαμπρός) η κατάσταση βγαίνει εκτός ελέγχου και μετά το γούτσου γούτσου παιδάκι μου, η λατρεία μου, η ψυχή μου κτλ, μετατρέπεται ο βλάκας τι βούρλο πήγε και παντρεύτηκε που ούτε μια κάλτσα δεν ξέρει να πλύνει (αν το παιδί είναι γιος).

Λίγοι άνθρωποι νομίζω ξέρουν ακριβώς γιατί θέλουν να κάνουν παιδιά και πως μετά φροντίζουν για την σωστή ανατροφή τους. Τα παιδιά δεν είναι κούκλες για να γεμίζουμε παντού τα κοινωνικά δίκτυα με φωτογραφίες περνώντας το μήνυμα ότι "να έγω έκανα παιδιά, εσύ πότε;" και έτσι να σχηματίζεται μια άποψη ότι όποιος κάνει παιδιά είναι φυσιολογικός και προσγειωμένος.

Το θέμα είναι να το κάνω επειδή το θέλω πολύ και όχι επειδή μου το επιβάλει η κοινωνία επειδή "Μπαγιάτεψα"

Και μετά θα σου πουν, Γιώτα μου δεν είσαι και αυγό ημέρας. Λένε κάτι τέτοια.