Αξίζει να μείνω σε μια δουλειά που με εξαντλεί;

[adiaforia]

Δουλεύω σε μια μικρή εταιρία, όπου η κατάσταση είναι αρκετά χαοτική και η οργάνωση σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι εντελώς υπερφορτωμένη με ευθύνες που δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο μου (αν και αυτό δεν το βρίσκω κακό απαραίτητα απλά στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το διαχειριστώ) μου αναθέτουν ανώτερα καθήκοντα, ανάμεσά τους και να κάνω training σε άλλους. Σε ένα από αυτά, ήμουν αγχωμένη και δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η προσπάθεια μου. Ένα ανώτερο ας πούμε στέλεχος με ειρωνεύτηκε μπροστά σε άλλους, και μάλιστα αποχώρησε από το meeting (μεταξύ μας είναι γενικά σκατοχαρακτηρας). ένιωσα φουλ ντροπιασμένη και υποτιμημένη και γενικά ζήτησα άδεια την υπόλοιπη μέρα και απλά έκλαιγα όλη μέρα (ευτυχώς δούλευα remote εκείνη τη μέρα)…

Παρόλο που η δουλειά είναι γενικά χαοτική, η ομάδα μου είναι πολύ υποστηρικτική και δεν έχω πρόβλημα με τους αλλους συναδέλφους μου. Αλλά αυτό το περιστατικό με έχει επηρεάσει πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει. Αυτή η εκπαίδευση είναι εβδομαδιαία και δεν έχω πια το κουράγιο να εμφανίζομαι.

Από τη μία, σκέφτομαι να αρχίσω να ψάχνω κάτι άλλο. Από την άλλη, με βασανίζει η σκέψη μήπως απλώς είμαι πολύ ευαίσθητη… ή και αχάριστη. Γιατί, στην τελική, πάλεψα πολύ για να μπω σε αυτή τη δουλειά, και φοβάμαι ότι αλλού μπορεί να είναι χειρότερα. Πριν, δούλευα στην εστίαση και, παρότι η δουλειά ήταν πολύ κουραστική επίσης, ήμουν πραγματικά πιο χαρούμενη. Ήξερα ότι μόλις σχολάσω, θα ηρεμήσω. Τώρα όμως, το μυαλό μου δεν ξεφεύγει ποτέ από τη δουλειά… έχω μπλέξει διαφορετικά θέματα αλλά το μήνυμα είναι πως είμαι πολύ overwhelmed στη τωρινή μου δουλειά και δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρεπει να κάνω..

 

[amarelia]

Για αρχή που βρίσκεσαι; Είσαι στην Αθήνα;
Ρωτάω για να δώ ποσο εύκολα μπορείς να βρείς κατι νέο άμεσα ή αν είναι πρόβλημα και αυτό

 

[adiaforia]

Για αρχή που βρίσκεσαι; Είσαι στην Αθήνα;
Ρωτάω για να δώ ποσο εύκολα μπορείς να βρείς κατι νέο άμεσα ή αν είναι πρόβλημα και αυτό

οχι, εξωτερικό. Ειναι δυστυχώς…

 

[amarelia]

οχι, εξωτερικό. Ειναι δυστυχώς…

βρίσκεσαι σε πρωτεύουσα; μιλάς την γλώσσα; ποσο εύκολο είναι να βρείς κατι συναφές;

 

[ROM32]

Δουλεύω σε μια μικρή εταιρία, όπου η κατάσταση είναι αρκετά χαοτική και η οργάνωση σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι εντελώς υπερφορτωμένη με ευθύνες που δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο μου (αν και αυτό δεν το βρίσκω κακό απαραίτητα απλά στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το διαχειριστώ) μου αναθέτουν ανώτερα καθήκοντα, ανάμεσά τους και να κάνω training σε άλλους. Σε ένα από αυτά, ήμουν αγχωμένη και δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η προσπάθεια μου. Ένα ανώτερο ας πούμε στέλεχος με ειρωνεύτηκε μπροστά σε άλλους, και μάλιστα αποχώρησε από το meeting (μεταξύ μας είναι γενικά σκατοχαρακτηρας). ένιωσα φουλ ντροπιασμένη και υποτιμημένη και γενικά ζήτησα άδεια την υπόλοιπη μέρα και απλά έκλαιγα όλη μέρα (ευτυχώς δούλευα remote εκείνη τη μέρα)…

Παρόλο που η δουλειά είναι γενικά χαοτική, η ομάδα μου είναι πολύ υποστηρικτική και δεν έχω πρόβλημα με τους αλλους συναδέλφους μου. Αλλά αυτό το περιστατικό με έχει επηρεάσει πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει. Αυτή η εκπαίδευση είναι εβδομαδιαία και δεν έχω πια το κουράγιο να εμφανίζομαι.

Από τη μία, σκέφτομαι να αρχίσω να ψάχνω κάτι άλλο. Από την άλλη, με βασανίζει η σκέψη μήπως απλώς είμαι πολύ ευαίσθητη… ή και αχάριστη. Γιατί, στην τελική, πάλεψα πολύ για να μπω σε αυτή τη δουλειά, και φοβάμαι ότι αλλού μπορεί να είναι χειρότερα. Πριν, δούλευα στην εστίαση και, παρότι η δουλειά ήταν πολύ κουραστική επίσης, ήμουν πραγματικά πιο χαρούμενη. Ήξερα ότι μόλις σχολάσω, θα ηρεμήσω. Τώρα όμως, το μυαλό μου δεν ξεφεύγει ποτέ από τη δουλειά… έχω μπλέξει διαφορετικά θέματα αλλά το μήνυμα είναι πως είμαι πολύ overwhelmed στη τωρινή μου δουλειά και δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρεπει να κάνω..

Κάνε μόνο όσο μπορείς και ας σου την λένε. Παράλληλα ψάχνει για κάτι άλλο. Βέβαια το κακό είναι ότι είσαι στο εξωτερικό, δυστυχώς εκεί δεν είσαι πολύ ατσαλωμενος ψυχικά όπως στην χώρα σου απέναντι σε προσβολές και αυτό είναι λίγο μείον.

 

[rafaela11]

Δουλεύω σε μια μικρή εταιρία, όπου η κατάσταση είναι αρκετά χαοτική και η οργάνωση σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι εντελώς υπερφορτωμένη με ευθύνες που δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο μου (αν και αυτό δεν το βρίσκω κακό απαραίτητα απλά στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το διαχειριστώ) μου αναθέτουν ανώτερα καθήκοντα, ανάμεσά τους και να κάνω training σε άλλους. Σε ένα από αυτά, ήμουν αγχωμένη και δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η προσπάθεια μου. Ένα ανώτερο ας πούμε στέλεχος με ειρωνεύτηκε μπροστά σε άλλους, και μάλιστα αποχώρησε από το meeting (μεταξύ μας είναι γενικά σκατοχαρακτηρας). ένιωσα φουλ ντροπιασμένη και υποτιμημένη και γενικά ζήτησα άδεια την υπόλοιπη μέρα και απλά έκλαιγα όλη μέρα (ευτυχώς δούλευα remote εκείνη τη μέρα)…

Παρόλο που η δουλειά είναι γενικά χαοτική, η ομάδα μου είναι πολύ υποστηρικτική και δεν έχω πρόβλημα με τους αλλους συναδέλφους μου. Αλλά αυτό το περιστατικό με έχει επηρεάσει πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει. Αυτή η εκπαίδευση είναι εβδομαδιαία και δεν έχω πια το κουράγιο να εμφανίζομαι.

Από τη μία, σκέφτομαι να αρχίσω να ψάχνω κάτι άλλο. Από την άλλη, με βασανίζει η σκέψη μήπως απλώς είμαι πολύ ευαίσθητη… ή και αχάριστη. Γιατί, στην τελική, πάλεψα πολύ για να μπω σε αυτή τη δουλειά, και φοβάμαι ότι αλλού μπορεί να είναι χειρότερα. Πριν, δούλευα στην εστίαση και, παρότι η δουλειά ήταν πολύ κουραστική επίσης, ήμουν πραγματικά πιο χαρούμενη. Ήξερα ότι μόλις σχολάσω, θα ηρεμήσω. Τώρα όμως, το μυαλό μου δεν ξεφεύγει ποτέ από τη δουλειά… έχω μπλέξει διαφορετικά θέματα αλλά το μήνυμα είναι πως είμαι πολύ overwhelmed στη τωρινή μου δουλειά και δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρεπει να κάνω..

Κορίτσι μου καλό η ψυχική μας υγεία είναι πάνω από όλα. Αν φοβάσαι να μείνεις χωρίς δουλειά, στείλε βιογραφικά όσο είσαι εκεί μέχρι να σου βρεθεί η ευκαιρία.

αλλά αν έχεις την άνεση να πάρεις το διάλειμμα πριν πας σε κάτι νέο, να το κάνεις!!
Είμαστε τις περισσότερες ώρες της ημέρας στη δουλειά μας, θα μαραζωσεις αν είσαι κάπου που δεν νιώθεις καλά και που δεν γυρνάς ήρεμη σπίτι σου.

Ξέρω πως νιώθεις γιατί είμαι σε παρόμοια φάση. Έχω καλούς συναδέλφους όμως η δουλειά βγαίνει πολύ δύσκολα, γιατί κλασικά δεν θέλουν να ενισχύουν το δυναμικό. Είμαστε καλά κορόιδα και εμείς.

Αν δεν είχες πρόβλημα, δεν θα το σκεφτόσουν καν. Προχωρά !! Ούτε αχάριστη είσαι, ούτε τίποτα.

 

[Joji]

Τίποτα δεν αξίζει τα δάκρυα σου.

 

[ilias90]

Δουλεύω σε μια μικρή εταιρία, όπου η κατάσταση είναι αρκετά χαοτική και η οργάνωση σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι εντελώς υπερφορτωμένη με ευθύνες που δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο μου (αν και αυτό δεν το βρίσκω κακό απαραίτητα απλά στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το διαχειριστώ) μου αναθέτουν ανώτερα καθήκοντα, ανάμεσά τους και να κάνω training σε άλλους.

Remote, training σε άλλους χωρίς να είναι στα καθήκοντά σου... εξυπηρέτηση πελατών δουλεύεις;
Όπου και να είσαι, το να αναλαμβάνεις πράγματα που κάνουν ανώτεροι μπορεί να αποτελέσει δίκοπο μαχαίρι. Σε ανεβάζουν για να έχεις το κίνητρο ότι κάποια στιγμή θα πάρεις προαγωγή, αλλά από την άλλη κανείς δεν στο εγγυάται, πρώτον, και δεύτερον τους βγάζεις δουλειά με λιγότερα χρήματα.

Έχω βρεθεί κι εγώ στη φάση να βγάζω δουλειά υπεύθυνου ενώ πληρωνόμουν σαν υπάλληλος. Ήταν συνέχεια οι ανώτεροι μέσα στα κοπλιμέντα κι όταν κατάλαβα ότι δεν παίζει να πάω για κάτι καλύτερο και με δουλεύουν, απλά περιορίστηκα στα καθήκοντα της θέσης μου. Νομίζω ότι το καλύτερο είναι να το ψάξεις αν υπάρχει περίπτωση να σου δώσουν κάποια προαγωγή, οπότε να συνεχίσεις να το κάνεις ή, αν δεν παίζει τέτοιο ενδεχόμενο, είτε να το σταματήσεις είτε να είσαι σε φάση "εμένα τόσα με πληρώνετε, αυτό μπορώ κι αν σας αρέσει".

 

[γιαννης_00]

Δουλεύω σε μια μικρή εταιρία, όπου η κατάσταση είναι αρκετά χαοτική και η οργάνωση σχεδόν ανύπαρκτη. Είμαι εντελώς υπερφορτωμένη με ευθύνες που δεν αντιστοιχούν στο επίπεδο μου (αν και αυτό δεν το βρίσκω κακό απαραίτητα απλά στην παρούσα φάση δεν μπορώ να το διαχειριστώ) μου αναθέτουν ανώτερα καθήκοντα, ανάμεσά τους και να κάνω training σε άλλους. Σε ένα από αυτά, ήμουν αγχωμένη και δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα η προσπάθεια μου. Ένα ανώτερο ας πούμε στέλεχος με ειρωνεύτηκε μπροστά σε άλλους, και μάλιστα αποχώρησε από το meeting (μεταξύ μας είναι γενικά σκατοχαρακτηρας). ένιωσα φουλ ντροπιασμένη και υποτιμημένη και γενικά ζήτησα άδεια την υπόλοιπη μέρα και απλά έκλαιγα όλη μέρα (ευτυχώς δούλευα remote εκείνη τη μέρα)…

Παρόλο που η δουλειά είναι γενικά χαοτική, η ομάδα μου είναι πολύ υποστηρικτική και δεν έχω πρόβλημα με τους αλλους συναδέλφους μου. Αλλά αυτό το περιστατικό με έχει επηρεάσει πολύ και δεν το έχω ξεπεράσει. Αυτή η εκπαίδευση είναι εβδομαδιαία και δεν έχω πια το κουράγιο να εμφανίζομαι.

Από τη μία, σκέφτομαι να αρχίσω να ψάχνω κάτι άλλο. Από την άλλη, με βασανίζει η σκέψη μήπως απλώς είμαι πολύ ευαίσθητη… ή και αχάριστη. Γιατί, στην τελική, πάλεψα πολύ για να μπω σε αυτή τη δουλειά, και φοβάμαι ότι αλλού μπορεί να είναι χειρότερα. Πριν, δούλευα στην εστίαση και, παρότι η δουλειά ήταν πολύ κουραστική επίσης, ήμουν πραγματικά πιο χαρούμενη. Ήξερα ότι μόλις σχολάσω, θα ηρεμήσω. Τώρα όμως, το μυαλό μου δεν ξεφεύγει ποτέ από τη δουλειά… έχω μπλέξει διαφορετικά θέματα αλλά το μήνυμα είναι πως είμαι πολύ overwhelmed στη τωρινή μου δουλειά και δεν ξέρω τι υποτίθεται πως πρεπει να κάνω..

ε πρεπει να φυγεις ..οπως τα καταφερες εκει θα τα καταφερεις και αλλου..διαφορετικα θα αρωστησεις.
Και ειδικά τα κοριτσια τα βαρανε αλύπητα...λες και ειναι ακουραστα γιατι δεν μιλανε.
Ναυτιλιακα εισαι?
Ηλπιζα στο εξωτερικο ειναι πιο ανθρωποκεντρικοι.
Εδω στην χωρα μας ειναι ανελέητοι και κουνανε το δακτυλο στα παιδια οτι ειναι και τεμπελαρες και οτι ζητανε πολλα.

 

[Friday_k]

Μετά από πολλά που μου έχουν συμβεί λόγω του ότι πάντα σκεφτόμουν τους άλλους και την εργασία μου αντί για την ψυχική μου υγεία, θα σου πω ότι πρέπει να δεις πρώτα τον εαυτό σου και την ψυχολογία σου και μετά όλα τα άλλα!
Θα συμφωνήσω με την ραφαελα. Αν δεν μπορείς οικονομικά χωρίς δουλειά, στέλνε βιογραφικα και πήγαινε σε συνεντεύξεις και αν μπορείς χωρίς δουλειά να φύγεις όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Εύχομαι ότι καλύτερο